អត្ថបទសិក្សា ១០
សូមឲ្យក្រុមជំនុំទាំងមូលជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យទទួលការជ្រមុជទឹក
«អវយវៈនីមួយៗ . . . ធ្វើឲ្យរូបកាយទាំងមូលធំលូតលាស់»។—អេភ. ៤:១៦
ចម្រៀងលេខ៨៥ ចូរទទួលស្វាគមន៍គ្នាទៅវិញទៅមក
សេចក្ដីសង្ខេប *
១-២. តើអ្នកណាខ្លះអាចជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក?
បងស្រីអេមីដែលរស់នៅកោះហ្វីជីនិយាយថា៖ «ខ្ញុំចូលចិត្តអ្វីដែលខ្ញុំរៀនពីការសិក្សាគម្ពីរខ្លាំងណាស់ ហើយខ្ញុំដឹងថានោះជាសេចក្ដីពិត។ ប៉ុន្តែគឺពេលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមចំណាយពេលជាមួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ ទើបខ្ញុំធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរផ្សេងៗ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក»។ បទពិសោធន៍នេះបង្ហាញយើងអំពីអ្វីដ៏សំខាន់មួយគឺ សិស្សគម្ពីរនឹងទំនងជាបន្តរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក ពេលគាត់ទទួលជំនួយពីបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។
២ អ្នកផ្សាយម្នាក់ៗអាចជួយអ្នកថ្មីឲ្យចូលក្នុងក្រុមជំនុំ។ (អេភ. ៤:១៦) បងស្រីឡេឡានីដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយដែលរស់នៅកោះវ៉ានូទូ និយាយថា៖ «មានសុភាសិតមួយចែងថា គឺត្រូវការមនុស្សមួយភូមិដើម្បីចិញ្ចឹមអប់រំកូនម្នាក់។ ខ្ញុំគិតថា ការជួយមនុស្សឲ្យក្លាយជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូក៏ដូចគ្នាដែរ។ តាមធម្មតាគឺត្រូវការបងប្អូនមួយក្រុមជំនុំដើម្បីជួយបុគ្គលណាម្នាក់ឲ្យចូលសេចក្ដីពិត»។ ជាឧទាហរណ៍ កូនក្មេងត្រូវការជំនួយពីឪពុកម្ដាយ សាច់ញាតិ មិត្តភក្តិ និងគ្រូបង្រៀនដើម្បីគាត់អាចទៅជាមនុស្សធំដឹងក្ដី។ បុគ្គលទាំងនោះលើកទឹកចិត្តគាត់និងបង្រៀនមេរៀនដ៏សំខាន់ដល់គាត់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ អ្នកផ្សព្វផ្សាយម្នាក់ៗអាចផ្ដល់ការណែនាំ ការលើកទឹកចិត្ត ហើយទុកគំរូល្អឲ្យសិស្សគម្ពីរ។ នេះនឹងជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។—សុភ. ១៥:២២
៣. តើអ្នករៀនអ្វីពីពាក្យសម្ដីរបស់បងអាណា ដូរិន និងឡេឡានី?
៣ ហេតុអ្វីអ្នកបង្រៀនគម្ពីរសប្បាយចិត្តពេលបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំជួយសិស្សគម្ពីររបស់គាត់? សូមគិតអំពីពាក្យរបស់បងស្រីអាណាដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយពិសេសនៅប្រទេសម៉ុលដាវី។ គាត់និយាយថា៖ «គឺពិបាកណាស់ឲ្យបុគ្គលតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះបំពេញសេចក្ដីត្រូវការទាំងអស់ដែលសិស្សគម្ពីរមានពេលគាត់ចាប់ផ្ដើមរីកចម្រើន»។ បងប្រុសដូរិនដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយពិសេសនៅប្រទេសនោះដែរ និយាយថា៖ «ច្រើនដងអ្នកផ្សាយឯទៀតនិយាយអ្វីដែលមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តរបស់សិស្ស ជាអ្វីដែលខ្ញុំមិនបាននឹកឃើញទាល់តែសោះ»។ បងឡេឡានីដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ លើកឡើងចំណុចមួយទៀតថា៖ «សេចក្ដីស្រឡាញ់និងការយកចិត្តទុកដាក់ដែលបងប្អូនឯទៀតបង្ហាញដល់សិស្សគម្ពីរអាចជួយគាត់ឲ្យចេះសម្គាល់ថាអ្នកណាជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។—យ៉ូន. ១៣:៣៥
៤. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
៤ អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ‹តើខ្ញុំអាចជួយសិស្សឲ្យរីកចម្រើនយ៉ាងដូចម្ដេច បើខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកបង្រៀនគម្ពីរដល់គាត់?›។ សូមយើងពិចារណាអំពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើពេលយើងបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរ និងអ្វីដែលយើងអាចធ្វើពេលសិស្សគម្ពីរចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំ។ យើងក៏នឹងគិតដែរអំពីរបៀបដែលពួកអ្នកចាស់ទុំអាចជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។
ពេលចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរ
ពេលចូលរួមការសិក្សារបស់បងប្អូនណាម្នាក់ ចូររៀបចំទុកជាមុន (សូមមើលវគ្គ៥-៧)
៥. បើអ្នកបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរ តើអ្នកមានតួនាទីអ្វី?
៥ ក្នុងអំឡុងការសិក្សាគម្ពីរ អ្នកបង្រៀនមានភារកិច្ចដ៏សំខាន់ចម្បងក្នុងការជួយសិស្សឲ្យយល់បណ្ដាំរបស់ព្រះ។ បើអ្នកបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរ អ្នកគួរមានទស្សនៈថាអ្នកជាជំនួយរបស់អ្នកបង្រៀន។ តួនាទីរបស់អ្នកគឺគាំទ្រគាត់។ (សាស្ដ. ៤:៩, ១០) តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីធ្វើជាអ្នកជួយដ៏ល្អក្នុងអំឡុងការសិក្សានោះ?
៦. ពេលអ្នកចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរ តើអ្នកអាចធ្វើតាមគោលការណ៍នៅសុភាសិត ២០:១៨តាមរបៀបណា?
៦ ចូររៀបចំទុកជាមុន។ ដំបូង ចូរសុំអ្នកបង្រៀនឲ្យរៀបរាប់ខ្លះៗអំពីសិស្សគម្ពីរនោះ។ (សូមអាន សុភាសិត ២០:១៨) អ្នកអាចសួរគាត់ថា៖ «តើសិស្សគម្ពីរនោះជានរណា? តើបងនឹងសិក្សាមេរៀនអ្វីជាមួយគាត់? តើបងចង់ឲ្យគាត់រៀនអ្វីពីការសិក្សានេះ? តើមានអ្វីដែលខ្ញុំគួរឬមិនគួរនិយាយឬធ្វើនៅពេលបង្រៀនគាត់ឬទេ? តើអ្វីប្រហែលជានឹងជួយសិស្សឲ្យរីកចម្រើន?»។ សាសនទូតម្នាក់ឈ្មោះជយនិយាយជាមួយពួកអ្នកដែលចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរជាមួយគាត់អំពីរឿងទាំងនេះ។ គាត់និយាយថា៖ «ការនិយាយគ្នាអំពីរឿងបែបនេះ ជួយដៃគូខ្ញុំឲ្យយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសិស្សគម្ពីរ ហើយដឹងថាគាត់អាចជួយយ៉ាងណាខ្លះក្នុងការសិក្សានោះ»។ ពិតមែនថាអ្នកបង្រៀននឹងមិនប្រាប់រឿងសម្ងាត់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់សិស្សគម្ពីរទេ តែអ្វីដែលគាត់ប្រាប់អាចមានប្រយោជន៍។
៧. ហេតុអ្វីអ្នកត្រូវរៀបចំទុកជាមុនដើម្បីចូលរួមការសិក្សារបស់បងប្អូនឯទៀត?
៧ បើអ្នកបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរ គឺជាការល្អដែលអ្នករៀបចំមេរៀនទុកជាមុន។ (អែស. ៧:១០) បងដូរិនដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើនិយាយថា៖ «ខ្ញុំសប្បាយចិត្តពេលដៃគូរៀបចំទុកជាមុន។ យ៉ាងនេះ គាត់អាចមានចំណែកដែលពិតជាមានប្រយោជន៍»។ ម្យ៉ាងទៀត សិស្សគម្ពីរទំនងជានឹងឃើញថាអ្នកទាំងពីរបានរៀបចំយ៉ាងល្អ ហើយនេះនឹងទុកគំរូល្អឲ្យគាត់។ ទោះជាអ្នកមិនបានរៀបចំមេរៀនយ៉ាងដិតដល់ក្ដី សូមលៃទុកពេលដើម្បីរកចំណុចសំខាន់ៗ។
៨. ពេលចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរ តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចធ្វើឲ្យប្រាកដថាសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកកាន់តែមានន័យ?
៨ សេចក្ដីអធិដ្ឋានគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃការសិក្សាគម្ពីរ។ ដូច្នេះ សូមគិតទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងនិយាយ បើអ្នកបានត្រូវសុំឲ្យអធិដ្ឋាន។ យ៉ាងនេះ សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកនឹងកាន់តែមានន័យ។ (ទំនុក. ១៤១:២) បងស្រីហាណាអេដែលរស់នៅប្រទេសជប៉ុននៅតែនឹកចាំអំពីសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់បងស្រីម្នាក់ដែលបានចូលរួមការសិក្សារបស់គាត់ជាមួយអ្នកបង្រៀនគាត់។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំយល់ថាគាត់មានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ហើយខ្ញុំចង់ដូចគាត់។ ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថាគាត់ស្រឡាញ់ខ្ញុំពេលគាត់លើកឈ្មោះខ្ញុំក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន»។
៩. យោងទៅតាមយ៉ាកុប ១:១៩ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីជាជំនួយដ៏ល្អនៅពេលចូលរួមការសិក្សាគម្ពីរ?
៩ ចូរគាំទ្រអ្នកបង្រៀនក្នុងអំឡុងពេលសិក្សា។ បងស្រីអម៉ាម្យូវីដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយពិសេសនៅប្រទេសនីហ្សេរីយ៉ានិយាយថា៖ «ដៃគូដែលជួយច្រើនបំផុត គឺជាបុគ្គលដែលយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ក្នុងអំឡុងការសិក្សា។ គាត់លើកចំណុចល្អ ប៉ុន្តែមិននិយាយច្រើនពេក ដោយសារគាត់ទទួលស្គាល់ថាអ្នកបង្រៀនគួរតែនាំមុខ»។ ដូច្នេះ តើអ្នកគួរនិយាយអ្វី និងនៅពេលណា? (សុភ. ២៥:១១) ចូរយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ពេលដែលអ្នកបង្រៀននិងសិស្សនិយាយ។ (សូមអាន យ៉ាកុប ១:១៩) យ៉ាងនេះ អ្នកអាចជួយពួកគេតាមត្រូវពេល។ អ្នកក៏ត្រូវចេះគិតពិចារណាដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកនឹងមិននិយាយច្រើនពេកឬនិយាយកាត់ពេលអ្នកបង្រៀនកំពុងពន្យល់អ្វីមួយ ហើយអ្នកក៏មិនគួរចាប់ផ្ដើមនិយាយបង្វែរសាច់រឿងដែរ។ តែអ្នកអាចជួយធ្វើឲ្យចំណុចណាមួយកាន់តែស្រួលយល់ ដោយនិយាយចំណុចខ្លីមួយ លើកឧទាហរណ៍ ឬសួរសំណួរ។ ជួនកាលអ្នកប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាមិនសូវមានអ្វីដែលអ្នកអាចនិយាយបន្ថែមទេ ប៉ុន្តែបើអ្នកសរសើរសិស្សគម្ពីរនិងបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគាត់ អ្នកនឹងជួយគាត់យ៉ាងច្រើនឲ្យរីកចម្រើន។
១០. តើបទពិសោធន៍របស់អ្នកអាចជួយសិស្សគម្ពីរយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ ចូរប្រាប់អំពីបទពិសោធន៍របស់អ្នក។ បើសមរម្យ អ្នកអាចប្រាប់យ៉ាងខ្លីអំពីរបៀបដែលអ្នកបានរៀនសេចក្ដីពិត របៀបដែលអ្នកយកឈ្នះការពិបាកណាមួយ ឬរបៀបដែលអ្នកបានឃើញព្រះយេហូវ៉ាជួយអ្នកក្នុងជីវិតរបស់អ្នកផ្ទាល់។ (ទំនុក. ៧៨:៤, ៧) បទពិសោធន៍របស់អ្នកប្រហែលជាចំនឹងអ្វីដែលសិស្សត្រូវការ ហើយអាចពង្រឹងជំនឿរបស់គាត់ លើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យបន្តរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក ឬបង្ហាញគាត់អំពីរបៀបយកឈ្នះទុក្ខលំបាកណាមួយ។ (១ពេ. ៥:៩) អ្នកត្រួសត្រាយម្នាក់ឈ្មោះហ្គាប្រៀលដែលរស់នៅប្រទេសប្រេស៊ីលនឹកចាំអំពីប្រយោជន៍ដែលគាត់បានទទួលពេលគាត់ជាសិស្សគម្ពីរ។ គាត់និយាយថា៖ «ពេលខ្ញុំឮបទពិសោធន៍របស់បងប្អូន ខ្ញុំរៀនថាព្រះយេហូវ៉ាឃើញការពិបាកដែលយើងជួបប្រទះ ហើយថាបើបងប្អូនអាចយកឈ្នះការពិបាកទាំងនោះ ខ្ញុំក៏អាចយកឈ្នះវាបានដែរ»។
ពេលសិស្សគម្ពីរចូលរួមកិច្ចប្រជុំ
យើងទាំងអស់គ្នាអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សគម្ពីរឲ្យបន្តចូលរួមកិច្ចប្រជុំ (សូមមើលវគ្គ១១)
១១-១២. ពេលសិស្សគម្ពីរចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ហេតុអ្វីយើងគួរទទួលស្វាគមន៍គាត់យ៉ាងកក់ក្ដៅ?
១១ ដើម្បីឲ្យសិស្សគម្ពីររីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក គាត់ត្រូវចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាទៀងទាត់ ហើយទទួលប្រយោជន៍ពីកិច្ចប្រជុំទាំងនោះ។ (ហេ. ១០:២៤, ២៥) អ្នកបង្រៀនទំនងជានឹងអញ្ជើញគាត់ឲ្យមកកិច្ចប្រជុំជាលើកដំបូង។ ពេលគាត់ចូលរួម យើងទាំងអស់គ្នាអាចលើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យបន្តមកសាលប្រជុំ។ ប៉ុន្តែ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបណាខ្លះ?
១២ ចូរទទួលស្វាគមន៍សិស្សយ៉ាងកក់ក្ដៅ។ (រ៉ូម ១៥:៧) បើយើងស្វាគមន៍សិស្សយ៉ាងកក់ក្ដៅនៅកិច្ចប្រជុំ គាត់ទំនងជានឹងចង់មកសាលប្រជុំទៀត។ ម្ល៉ោះហើយ ចូរសួរសុខទុក្ខគាត់យ៉ាងកក់ក្ដៅ ហើយណែនាំគាត់ឲ្យស្គាល់បងប្អូនឯទៀត។ ប្រហែលជាអ្នកបង្រៀនរបស់គាត់មិនទាន់មកដល់ ឬប្រហែលជាជាប់រវល់ធ្វើកិច្ចការផ្សេងនៅសាលប្រជុំ ដូច្នេះសូមទៅនិយាយជាមួយគាត់។ សូមយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់អ្វីដែលសិស្សគម្ពីរនិយាយ និងបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះគាត់។ តើការស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្ដៅបែបនេះអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើគាត់? សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងឌីមីទ្រី ដែលទទួលការជ្រមុជទឹកប៉ុន្មានឆ្នាំមុន និងជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ។ គាត់បានរៀបរាប់អំពីពេលដែលគាត់បានចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាលើកទី១ថា៖ «ពេលបងប្រុសម្នាក់ឃើញខ្ញុំរង់ចាំភ័យៗនៅក្រៅសាលប្រជុំ គាត់ក៏នាំខ្ញុំចូលទៅ។ បងប្អូនជាច្រើនមកស្វាគមន៍ខ្ញុំ។ ខ្ញុំពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលណាស់។ ខ្ញុំចូលចិត្តកិច្ចប្រជុំខ្លាំងដល់ម្ល៉េះរហូតដល់ខ្ញុំចង់ឲ្យមានកិច្ចប្រជុំរាល់ថ្ងៃ។ ខ្ញុំមិនដែលពិសោធអ្វីដូចនោះទាល់តែសោះ»។
១៣. តើការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើសិស្សគម្ពីរ?
១៣ ចូរទុកគំរូល្អ។ ការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកអាចជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យជឿជាក់ថាគាត់បានរកឃើញសេចក្ដីពិត។ (ម៉ាថ. ៥:១៦) បងប្រុសវិថាលីដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយម្នាក់នៅប្រទេសម៉ុលដាវីនិយាយថា៖ «ពេលខ្ញុំសង្កេតមើលរបៀបរស់នៅ ការប្រព្រឹត្ត និងរបៀបគិតគូររបស់បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ នេះធ្វើឲ្យខ្ញុំជឿជាក់ថាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាពិតជាដើរជាមួយនឹងព្រះ»។
១៤. តើគំរូរបស់អ្នកប្រហែលជាជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យបន្តរីកចម្រើនយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ មុនសិស្សគម្ពីរអាចទទួលការជ្រមុជទឹក គាត់ត្រូវធ្វើតាមអ្វីដែលគាត់រៀន។ នេះមិនតែងតែស្រួលទេ។ ប៉ុន្តែ ពេលគាត់ឃើញប្រយោជន៍ដែលអ្នកទទួលពីការធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរ នោះប្រហែលជាជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យយកតម្រាប់អ្នក។ (១កូ. ១១:១) សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងហាណាអេដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ។ គាត់និយាយថា៖ «អ្វីដែលខ្ញុំកំពុងរៀនគឺដូចអ្វីដែលបងប្អូនកំពុងធ្វើក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំឃើញអំពីរបៀបដែលខ្ញុំអាចលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀត អភ័យទោសឲ្យគេ និងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ បងប្អូនក៏តែងតែនិយាយល្អអំពីអ្នកឯទៀតដែរ។ ខ្ញុំចង់ធ្វើតាមពួកគេ»។
១៥. ស្ដីអំពីសិស្សគម្ពីរ តើយើងអាចធ្វើតាមសុភាសិត ២៧:១៧យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ ចូរធ្វើជាមិត្តរបស់សិស្សគម្ពីរ។ កាលដែលសិស្សបន្តចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ចូរបន្តបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគាត់។ (ភី. ២:៤) សូមនិយាយជាមួយគាត់ដើម្បីស្គាល់គាត់ឲ្យកាន់តែច្បាស់។ ដោយមិនធ្វើឲ្យគាត់អៀនខ្មាស អ្នកអាចសរសើរគាត់ចំពោះការរីកចម្រើនរបស់គាត់ ហើយសួរគាត់អំពីក្រុមគ្រួសារ ការសិក្សាគម្ពីរ និងការងាររបស់គាត់។ ការនិយាយគ្នាបែបនេះអាចនាំឲ្យអ្នកទាំងពីរចូលទៅជិតគ្នា។ ពេលអ្នកក្លាយទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់សិស្សគម្ពីរ អ្នកជួយគាត់ឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ (សូមអាន សុភាសិត ២៧:១៧) ឥឡូវបងហាណាអេដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ បម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ គាត់និយាយអំពីពេលដែលគាត់បានចាប់ផ្ដើមមកកិច្ចប្រជុំថា៖ «ពេលដែលខ្ញុំកាន់តែមានមិត្តក្នុងក្រុមជំនុំ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមទន្ទឹងរង់ចាំចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ហើយខ្ញុំទៅទោះជាហត់ក្ដី។ ខ្ញុំសប្បាយសេពគប់ជាមួយមិត្តភក្ដិថ្មី ហើយនេះបានជួយខ្ញុំឲ្យផ្ដាច់មិត្តភាពចាស់ៗដែលមិនមានជំនឿដូចខ្ញុំ។ ខ្ញុំចង់ចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ានិងបងប្អូន។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសម្រេចចិត្តទទួលការជ្រមុជទឹក»។
១៦. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីទៀតដើម្បីជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យមានអារម្មណ៍សប្បាយក្នុងក្រុមជំនុំ?
១៦ កាលដែលសិស្សគម្ពីរបន្តរីកចម្រើននិងធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរផ្សេងៗ សូមជួយគាត់ឲ្យមានអារម្មណ៍ថាគាត់ជាបុគ្គលសំខាន់ក្នុងក្រុមជំនុំ។ អ្នកអាចធ្វើដូច្នេះបានដោយទទួលស្វាគមន៍គាត់យ៉ាងរាក់ទាក់។ (ហេ. ១៣:២) បងប្រុសឌែននីសដែលបម្រើនៅប្រទេសម៉ុលដាវី នឹកចាំពេលគាត់ធ្លាប់ជាសិស្សគម្ពីរថា៖ «បងប្អូនបានអញ្ជើញខ្ញុំនិងប្រពន្ធខ្ញុំឲ្យសេពគប់ជាមួយគ្នាអស់ប៉ុន្មានដង។ យើងបានទទួលការលើកទឹកចិត្តពេលស្ដាប់ពួកគេរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយពួកគេ។ ការសេពគប់ទាំងនោះបានជួយយើងឲ្យដឹងថាយើងចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយថានោះនឹងនាំឲ្យយើងមានជីវិតសប្បាយរីករាយ»។ ពេលសិស្សគម្ពីរមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើជាអ្នកផ្សាយ អ្នកក៏អាចអញ្ជើញគាត់ឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយជាមួយអ្នកដែរ។ បងប្រុសឌីយេហ្គោដែលជាអ្នកផ្សាយពីប្រទេសប្រេស៊ីលនិយាយថា៖ «បងប្អូនជាច្រើនណាត់ខ្ញុំឲ្យផ្សព្វផ្សាយជាមួយពួកគេ។ នោះជារបៀបដ៏ល្អបំផុតដើម្បីស្គាល់ពួកគេយ៉ាងច្បាស់។ ខ្ញុំបានរៀនច្រើន ហើយមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធជាងជាមួយព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ»។
តើអ្នកចាស់ទុំអាចជួយយ៉ាងដូចម្ដេច?
អ្នកចាស់ទុំទាំងឡាយ ការយកចិត្តទុកដាក់របស់អ្នកអាចជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យរីកចម្រើន (សូមមើលវគ្គ១៧)
១៧. តើអ្នកចាស់ទុំអាចជួយសិស្សគម្ពីរយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ចូរលៃទុកពេលឲ្យសិស្សគម្ពីរ។ ពួកអ្នកចាស់ទុំទាំងឡាយ ពេលអ្នកបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសិស្សគម្ពីរ អ្នកអាចជួយពួកគេឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ តើអ្នកអាចនិយាយជាមួយសិស្សគម្ពីរជាទៀងទាត់នៅកិច្ចប្រជុំឬទេ? ពួកគេនឹងដឹងថាអ្នកយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេបើអ្នកចាំឈ្មោះពួកគេ ជាពិសេសពេលពួកគេចាប់ផ្ដើមលើកដៃឆ្លើយ។ តើអ្នកអាចលៃទុកពេលម្ដងម្កាលដើម្បីទៅជាមួយអ្នកផ្សាយពេលគាត់ដឹកនាំការសិក្សាគម្ពីរឬទេ? អ្នកប្រហែលជាអាចជួយសិស្សគម្ពីរច្រើនជាងអ្នកនឹកស្មាន។ អ្នកត្រួសត្រាយម្នាក់ឈ្មោះចាគីដែលរស់នៅប្រទេសនីហ្សេរីយ៉ានិយាយថា៖ «សិស្សគម្ពីរជាច្រើនភ្ញាក់ផ្អើលពេលដឹងថាបងប្រុសដែលមកការសិក្សាគម្ពីររបស់ពួកគេជាមួយខ្ញុំ គឺជាអ្នកចាស់ទុំ។ សិស្សគម្ពីរម្នាក់និយាយថា៖ ‹គ្រូគង្វាលរបស់ខ្ញុំមិនដែលធ្វើអ៊ីចឹងទេ។ គាត់ទៅលេងតែអ្នកមានដែលបង់លុយឲ្យគាត់ប៉ុណ្ណោះ!›»។ ឥឡូវសិស្សនោះចូលរួមកិច្ចប្រជុំ។
១៨. ដូចដែលបានចែងនៅសកម្មភាព ២០:២៨ តើអ្នកចាស់ទុំអាចបំពេញភារកិច្ចដែលពួកគេបានទទួលតាមរបៀបណា?
១៨ ចូរបង្ហាត់បង្រៀននិងលើកទឹកចិត្តអ្នកបង្រៀនគម្ពីរ។ អ្នកចាស់ទុំទាំងឡាយ អ្នកមានភារកិច្ចសំខាន់ណាស់ក្នុងការជួយអ្នកផ្សាយឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់ពួកគេ រួមទាំងក្នុងការបង្រៀនគម្ពីរផងដែរ។ (សូមអាន សកម្មភាព ២០:២៨) បើអ្នកផ្សាយមានអារម្មណ៍មិនស្រួលក្នុងការដឹកនាំការសិក្សាពេលអ្នកទៅជាមួយ អ្នកអាចស្នើសុំដឹកនាំការបង្រៀននៅថ្ងៃនោះ។ បងចាគីដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើនិយាយថា៖ «អ្នកចាស់ទុំសួរខ្ញុំអំពីសិស្សគម្ពីរជារឿយៗ។ ពេលខ្ញុំមានបញ្ហាផ្សេងៗក្នុងការបង្រៀនសិស្សគម្ពីរ ពួកគេឲ្យយោបល់ល្អៗដល់ខ្ញុំ»។ អ្នកចាស់ទុំអាចធ្វើច្រើនដើម្បីលើកទឹកចិត្តនិងជំរុញចិត្តអ្នកបង្រៀនគម្ពីរ។ (១ថែ. ៥:១១) បងចាគីនិយាយបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំចូលចិត្តពេលអ្នកចាស់ទុំលើកទឹកចិត្តខ្ញុំ ហើយប្រាប់ខ្ញុំថាពួកគេឲ្យតម្លៃចំពោះការខំប្រឹងរបស់ខ្ញុំ។ ពាក្យបែបនេះធ្វើឲ្យខ្ញុំស្រស់ស្រាយ ដូចផឹកទឹកត្រជាក់នៅថ្ងៃក្ដៅ។ ការសរសើររបស់ពួកគេពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់ខ្ញុំ ហើយធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែមានអំណរពីកិច្ចការបង្រៀនគម្ពីរ»។—សុភ. ២៥:២៥
១៩. តើយើងទាំងអស់គ្នាអាចមានអំណរពីរឿងអ្វី?
១៩ ទោះជាឥឡូវនេះយើងមិនមានសិស្សគម្ពីរក្ដី យើងនៅតែអាចជួយបុគ្គលណាម្នាក់ឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ ជាជាងនិយាយច្រើនពេក យើងអាចគាំទ្រអ្នកបង្រៀនគម្ពីរក្នុងអំឡុងពេលសិក្សាដោយរៀបពាក្យនិយាយឲ្យបានល្អ។ យើងអាចធ្វើជាមិត្តនឹងសិស្សគម្ពីរពេលពួកគេមកសាលប្រជុំ ព្រមទាំងធ្វើជាគំរូល្អឲ្យពួកគេ។ អ្នកចាស់ទុំអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សដោយលៃទុកពេលឲ្យពួកគេ ហើយលើកទឹកចិត្តអ្នកបង្រៀនដោយបង្ហាត់បង្រៀននិងសរសើរពួកគេ។ យើងសប្បាយខ្លាំងណាស់ដែលយើងអាចមានចំណែកសូម្បីតែតិចតួច ក្នុងការជួយបុគ្គលណាម្នាក់ឲ្យស្រឡាញ់និងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់យើង។
ចម្រៀងលេខ៧៩ ចូរបង្រៀនពួកគេឲ្យកាន់ជំហរមាំមួន
^ វគ្គ 5 ប្រហែលជានៅឥឡូវនេះយើងមិនមានសិស្សគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនទេ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ យើងទាំងអស់គ្នាអាចជួយអ្នកឯទៀតឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ ក្នុងអត្ថបទនេះយើងនឹងឃើញអំពីរបៀបដែលយើងម្នាក់ៗអាចជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យសម្រេចគោលដៅនេះ។
