សំណួរពីអ្នកអាន
ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូដកស្រង់ពាក្យរបស់ដាវីឌនៅទំនុកតម្កើង ២២:១ពេលលោកហៀបនឹងស្លាប់?
ក្នុងចំណោមពាក្យចុងក្រោយដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍មុនលោកស្លាប់ មានពាក្យដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅម៉ាថាយ ២៧:៤៦និងម៉ាកុស ១៥:៣៤ ដែលថា៖ «ព្រះខ្ញុំអើយ! ព្រះខ្ញុំអើយ! ហេតុអ្វីបានជាលះចោលខ្ញុំ?»។ ដោយមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យពាក្យរបស់ដាវីឌដែលជាអ្នកតែងទំនុកតម្កើង ២២:១បានសម្រេច។ គឺជាការខុសឲ្យសន្និដ្ឋានថា លោកយេស៊ូបានដកស្រង់ពាក្យទាំងនេះដោយសារលោកខកចិត្ត ឬដោយសារលោកបាត់បង់ជំនឿលើព្រះអស់មួយរយៈពេល។ លោកយេស៊ូយល់ទាំងស្រុងអំពីមូលហេតុដែលលោកត្រូវស្លាប់ ហើយលោកសុខចិត្តធ្វើដូច្នេះ។ (ម៉ាថ. ១៦:២១; ២០:២៨) លោកក៏ដឹងថាក្នុងអំឡុងពេលលោកស្លាប់ ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវដក«របងព័ទ្ធជុំវិញ»ចេញពីលោក។ (យ៉ូប ១:១០) ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានឈប់ការពារលោកយេស៊ូដើម្បីលោកយេស៊ូអាចបង្ហាញថា លោកតែងតែរក្សាចិត្តស្មោះត្រង់ មិនថាលោកត្រូវស្លាប់ដោយវេទនាយ៉ាងណាក្ដី។—ម៉ាក. ១៤:៣៥, ៣៦
ដូច្នេះ ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូបានដកស្រង់ពាក្យពីទំនុកនេះ? ទោះជាយើងមិនដឹងច្បាស់ក្ដី សូមយើងពិចារណាចំណុចខ្លះដែលអាចជាមូលហេតុ។ *
ដោយមានប្រសាសន៍ទាំងនេះ លោកយេស៊ូប្រហែលជាចង់បញ្ជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនធ្វើអន្តរាគមន៍បញ្ឈប់ការស្លាប់របស់លោកទេ។ លោកយេស៊ូត្រូវបង់ថ្លៃលោះដោយគ្មានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។ លោកជាមនុស្សជាតិម្នាក់ ហើយត្រូវស្លាប់ដើម្បីលោកអាច«ឆ្លងកាត់សេចក្ដីស្លាប់ជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សគ្រប់រូប»។—ហេ. ២:៩
ដោយដកស្រង់ប៉ុន្មានពាក្យពីទំនុកតម្កើងនេះ លោកយេស៊ូប្រហែលជាចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតគិតអំពីទំនុកតម្កើង ២២នេះទាំងមូល។ នៅសម័យនោះ ជនជាតិយូដាច្រើនតែទន្ទេញចាំទំនុកផ្សេងៗជាច្រើនពីសៀវភៅទំនុកតម្កើង។ ដូច្នេះ ពេលពួកគេឮខមួយនៃទំនុកណាមួយ តាមធម្មតាពួកគេនឹកឃើញទំនុកនោះទាំងមូល។ បើនេះជាគោលបំណងរបស់លោកយេស៊ូ ពាក្យរបស់លោកបានជួយអ្នកកាន់តាមលោកដែលជាជនជាតិយូដាឲ្យចាំអំពីទំនាយជាច្រើនដែលមានក្នុងទំនុកនេះអំពីហេតុការណ៍ដែលបានកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេលដែលលោកស្លាប់។ (ទំនុក. ២២:៧, ៨, ១៥, ១៦, ១៨, ២៤) ពួកគេក៏ប្រហែលជានឹកចាំថាប៉ុន្មានខចុងក្រោយនៃទំនុកនេះ មានពាក្យសរសើរព្រះយេហូវ៉ា ហើយរៀបរាប់ថាលោកជាស្ដេចលើផែនដីទាំងមូល។—ទំនុក. ២២:២៧-៣១
ដោយដកស្រង់ពាក្យទាំងនេះរបស់ដាវីឌ លោកយេស៊ូប្រហែលជាចង់បង្ហាញថាលោកគ្មានទោសទេ។ មុនលោកយេស៊ូបានត្រូវគេសម្លាប់ លោកបានទទួលការកាត់ក្ដីខុសច្បាប់ និងត្រូវគេវិនិច្ឆ័យទោសថាលោកជាអ្នកប្រមាថព្រះ។ (ម៉ាថ. ២៦:៦៥, ៦៦) ការកាត់ក្ដីនោះបានត្រូវធ្វើឡើងភ្លាមៗនៅយប់ជ្រៅ ហើយគេកាត់ក្ដីដោយប្រព្រឹត្តរំលងមាត្រាច្បាប់។ (ម៉ាថ. ២៦:៥៩; ម៉ាក. ១៤:៥៦-៥៩) ដូច្នេះ ពេលលោកយេស៊ូបានដកស្រង់ទំនុកតម្កើង ២២:១ គឺហាក់ដូចជាលោកមានប្រសាសន៍ថា «ព្រះខ្ញុំអើយ! ព្រះខ្ញុំអើយ! ហេតុអ្វីបានជាលះចោលខ្ញុំ បើខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេ?»។ យ៉ាងនេះ លោកយេស៊ូប្រហែលជាចង់បញ្ជាក់ថាលោកគ្មានកំហុសឡើយ។
ដោយដកស្រង់ពាក្យរបស់អ្នកសរសេរទំនុកតម្កើងនេះ លោកយេស៊ូក៏ប្រហែលជាចង់បញ្ជាក់ថាលោកមិនបានបាត់បង់ការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ដាវីឌបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យរងទុក្ខ តែនេះមិនមានន័យថាគាត់បាត់បង់ការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ សំណួររបស់ដាវីឌក៏មិនបង្ហាញថាគាត់គ្មានជំនឿឡើយ។ ក្រោយពីលើកសំណួរនោះ ដាវីឌបង្ហាញទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ាអាចសង្គ្រោះរាស្ត្ររបស់លោក ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានបន្តឲ្យពរគាត់។ (ទំនុក. ២២:២៣, ២៤, ២៧) ស្រដៀងគ្នាដែរ ទោះជាលោកយេស៊ូដែលជា«បុត្រដាវីឌ»រងទុក្ខនៅលើបង្គោលទារុណកម្មក្ដី នេះមិនមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាលែងពេញចិត្តនឹងលោកយេស៊ូទេ។—ម៉ាថ. ២១:៩
លោកយេស៊ូប្រហែលជាមានប្រសាសន៍នេះដើម្បីបង្ហាញថាលោកកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាត្រូវដកការការពារចេញពីលោកដើម្បីលោកយេស៊ូអាចបង្ហាញយ៉ាងពេញលេញថា លោកមានចិត្តស្មោះឥតងាករេ។ គោលបំណងដើមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនឲ្យបុត្ររបស់លោករងទុក្ខនិងស្លាប់ទេ។ នេះត្រូវកើតឡើង ដោយសារតែអាដាមនិងអេវ៉ាបានបះបោរប្រឆាំង។ លោកយេស៊ូមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេ តែលោកត្រូវរងទុក្ខនិងស្លាប់ដើម្បីផ្ដល់ចម្លើយចំពោះការចោទប្រកាន់របស់សាថាន និងផ្ដល់ថ្លៃលោះដែលសំខាន់ចាំបាច់ដើម្បីទិញអ្វីដែលអាដាមបានបាត់បង់មកវិញ។ (ម៉ាក. ៨:៣១; ១ពេ. ២:២១-២៤) នេះអាចកើតឡើងទៅបាន លុះត្រាតែព្រះយេហូវ៉ាដកការការពារចេញពីលោកយេស៊ូអស់មួយរយៈពេលខ្លីជាលើកដំបូងក្នុងជីវិតរបស់លោកយេស៊ូ។
លោកយេស៊ូប្រហែលជាចង់ជួយអ្នកកាន់តាមឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យលោកស្លាប់នៅលើបង្គោលទារុណកម្ម។ * លោកយេស៊ូដឹងថាការស្លាប់បែបនេះក្នុងនាមជាឧក្រិដ្ឋជននៅលើបង្គោលទារុណកម្ម នឹងធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនជំពប់ដួល។ (១កូ. ១:២៣) បើអ្នកកាន់តាមលោកផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើមូលហេតុពិតប្រាកដដែលលោកត្រូវស្លាប់ ពួកគេនឹងយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការស្លាប់របស់លោក។ (កាឡ. ៣:១៣, ១៤) យ៉ាងនេះ ពួកគេនឹងចាត់ទុកលោកថាជាអ្នកសង្គ្រោះ មិនមែនជាឧក្រិដ្ឋជនទេ។
ទោះជាលោកយេស៊ូដកស្រង់ពាក្យទាំងនេះដោយមានមូលហេតុអ្វីក៏ដោយ លោកដឹងថាដោយស្លាប់នៅលើបង្គោលទារុណកម្ម លោកកំពុងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ភ្លាមៗក្រោយពីលោកយេស៊ូបានដកស្រង់ពាក្យពីទំនុកនោះ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ការទាំងអស់បានសម្រេចហើយ!»។ (យ៉ូន. ១៩:៣០; លូក. ២២:៣៧) ការដែលព្រះយេហូវ៉ាដកការការពារចេញពីលោកយេស៊ូអស់មួយរយៈពេលខ្លី នោះអនុញ្ញាតឲ្យលោកយេស៊ូសម្រេចយ៉ាងពេញលេញនូវអ្វីទាំងអស់ដែលជាហេតុនាំឲ្យលោកមកផែនដី។ នោះក៏អនុញ្ញាតឲ្យលោកសម្រេចអ្វីៗទាំងអស់ដែលបានត្រូវសរសេរអំពីលោក«ក្នុងច្បាប់ម៉ូសេ ក្នុងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ និងក្នុងបទទំនុកតម្កើង»។—លូក. ២៤:៤៤
^ វគ្គ 2 សូមមើលផងដែរនូវវគ្គ៩និង១០ក្នុងអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«មេរៀនពីប្រសាសន៍ចុងក្រោយរបស់លោកយេស៊ូ» នៅក្នុងលេខនេះ។
^ វគ្គ 5 ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកយេស៊ូ ជួនកាលលោកបានសួរសំណួរឬមានប្រសាសន៍ដែលមិនបង្ហាញអំពីអារម្មណ៍របស់លោកឡើយ។ លោកបានធ្វើដូច្នេះដើម្បីបើកឱកាសឲ្យអ្នកកាន់តាមលោកប្រាប់អំពីជំនឿរបស់ពួកគេ។—ម៉ាក. ៧:២៤-២៧; យ៉ូន. ៦:១-៥; សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១០ ទំព័រ១៥-១៦។
