អត្ថបទសិក្សា ៣៣
ចូរមានអំណរចំពោះឯកសិទ្ធិដែលអ្នកមាន
«បើសប្បាយនឹងអ្វីដែលភ្នែកមើលឃើញ នោះប្រសើរជាងដេញតាមអ្វីដែលចិត្តប្រាថ្នាចង់បាន»។—អទ. ៦:៩
ចម្រៀងលេខ១១១ មូលហេតុដែលយើងមានអំណរ
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើបងប្អូនជាច្រើននាក់កំពុងព្យាយាមធ្វើថែមទៀតក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបណាខ្លះ?
យើងមានកិច្ចការច្រើនដែលត្រូវធ្វើ កាលដែលរបៀបរបបពិភពលោកនេះកាន់តែជិតមកដល់ទីបញ្ចប់។ (ម៉ាថ. ២៤:១៤; លូក. ១០:២; ១ពេ. ៥:២) យើងទាំងអស់គ្នាចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ បងប្អូនជាច្រើននាក់កំពុងបង្កើនកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគេ។ អ្នកខ្លះចង់បម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយ។ អ្នកខ្លះទៀតចង់បម្រើនៅបេតអែល ឬចូលរួមកិច្ចការសាងសង់អគារសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ ម្យ៉ាងទៀត បងប្អូនប្រុសជាច្រើននាក់កំពុងព្យាយាមឲ្យមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីធ្វើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ ឬអ្នកចាស់ទុំ។ (១ធី. ៣:១, ៨) ព្រះយេហូវ៉ាប្រាកដជាសប្បាយចិត្តណាស់ ពេលលោកឃើញរាស្ត្ររបស់លោកស្ម័គ្រចិត្តបម្រើលោក!—ចសព. ១១០:៣; អេ. ៦:៨
២. តើយើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា បើយើងមិនសម្រេចគោលដៅខ្លះរបស់យើងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា?
២ យើងប្រហែលជាធ្លាក់ទឹកចិត្ត បើពេលវេលាកន្លងទៅ ហើយយើងមិនទាន់សម្រេចគោលដៅខ្លះក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ មួយវិញទៀត យើងប្រហែលជាធ្លាក់ទឹកចិត្ត បើយើងមិនអាចធ្វើអ្វីផ្សេងៗក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយសារយើងចាស់ពេក ឬដោយសារមូលហេតុផ្សេងទៀត។ (សុភ. ១៣:១២) បងស្រីមេលីសា *ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនេះ។ គាត់ចង់បម្រើនៅបេតអែល ឬចូលសាលាបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ ប៉ុន្តែ គាត់និយាយថា៖ «ឥឡូវ ខ្ញុំហួសអាយុហើយ។ សម្រាប់ខ្ញុំ ឯកសិទ្ធិទាំងនោះគឺបានត្រឹមតែស្រមៃ។ ជួនកាល នេះធ្វើឲ្យខ្ញុំធ្លាក់ទឹកចិត្ត»។
៣. តើបងប្អូនខ្លះប្រហែលជាត្រូវធ្វើអ្វី ដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ទទួលភារកិច្ចថែមទៀតក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា?
៣ បងប្អូនខ្លះដែលនៅក្មេងនិងមានសុខភាពល្អ ប្រហែលជាត្រូវមានភាពចាស់ទុំនិងបង្ហាញគុណសម្បត្តិមួយចំនួនទៀតសិន មុនដែលពួកគេអាចមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលឯកសិទ្ធិថែមទៀត។ បងប្អូនខ្លះប្រហែលជាឆ្លាត រហ័សរហួន និងខ្នះខ្នែង តែពួកគេប្រហែលជាត្រូវរៀនឲ្យចេះអត់ធ្មត់ ហ្មត់ចត់ ឬចេះបង្ហាញការគោរពច្រើនជាងចំពោះអ្នកឯទៀត។ បើអ្នកផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិដែលខ្លួនត្រូវការ អ្នកប្រហែលជានឹងទទួលភារកិច្ចណាមួយ ពេលដែលអ្នកមិននឹកស្មាន។ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងប្រុសនីក។ ពេលគាត់មានអាយុ២០ឆ្នាំ គាត់ខកចិត្តខ្លាំងណាស់ ដោយសារគាត់មិនបានត្រូវតែងតាំងជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមកពីខ្ញុំនេះមិនល្អ»។ ប៉ុន្តែ បងនីកមិនបានឈប់ព្យាយាមទេ។ គាត់ខំអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងក្រុមជំនុំនិងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ សព្វថ្ងៃនេះ គាត់បម្រើជាសមាជិកម្នាក់នៃគណៈកម្មាធិការការិយាល័យសាខាមួយ។
៤. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
៤ តើអ្នកធ្លាក់ទឹកចិត្តដោយសារអ្នកមិនទាន់សម្រេចគោលដៅណាមួយក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះឬទេ? បើដូច្នេះ សូមប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីអារម្មណ៍របស់អ្នក។ (ចសព. ៣៧:៥-៧) អ្នកក៏អាចសុំយោបល់ពីបងប្រុសៗដែលមានបទពិសោធន៍ អំពីរបៀបដែលអ្នកអាចរីកចម្រើនក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ រួចមក ចូរព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមយោបល់របស់ពួកគេ។ បើអ្នកធ្វើបែបនេះ អ្នកប្រហែលជាអាចទទួលឯកសិទ្ធិឬសម្រេចគោលដៅនោះ។ ប៉ុន្តែ ចុះបើដូចក្នុងករណីបងមេលីសាដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ ឯកសិទ្ធិដែលអ្នកចង់បានគឺហួសពីសមត្ថភាពរបស់អ្នកនៅឥឡូវនេះ? តើអ្នកនៅតែអាចរក្សាអំណរយ៉ាងដូចម្ដេចបាន? ដើម្បីឆ្លើយ យើងនឹងពិចារណាចំណុចបីក្នុងអត្ថបទនេះគឺ (១) អ្វីដែលជួយឲ្យមានអំណរ (២) របៀបមានអំណរថែមទៀត និង (៣) គោលដៅណាខ្លះដែលអ្នកអាចកំណត់ដើម្បីនាំឲ្យមានអំណរថែមទៀត។
អ្វីដែលជួយឲ្យមានអំណរ
៥. ដើម្បីមានអំណរ តើយើងគួរផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វី? (អ្នកទូន្មាន ៦:៩)
៥ អ្នកទូន្មាន ៦:៩ ពន្យល់អំពីអ្វីដែលអាចជួយយើងឲ្យមានអំណរ។ (សូមអាន) បុគ្គលដែល«សប្បាយនឹងអ្វីដែលភ្នែកមើលឃើញ»ឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលគាត់មាន ដូចជាស្ថានភាពរបស់គាត់នៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ផ្ទុយទៅវិញ បុគ្គលដែលដេញតាមអ្វីដែលចិត្តប្រាថ្នាចង់បាន បន្តប៉ងអ្វីដែលគាត់មិនអាចទទួលបាន។ ដូច្នេះ តើមានមេរៀនអ្វីសម្រាប់យើង? ដើម្បីមានអំណរ យើងគួរផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលយើងមាន និងទៅលើគោលដៅដែលយើងអាចសម្រេចបាន។
៦. តើយើងនឹងពិចារណាអំពីឧទាហរណ៍អ្វីនៅឥឡូវនេះ ហើយតើយើងនឹងរៀនអ្វីពីឧទាហរណ៍នោះ?
៦ តើអ្នកពិតជាអាចស្កប់ចិត្តនឹងអ្វីដែលអ្នកមានរួចហើយឬទេ? មនុស្សជាច្រើនគិតថានេះមិនអាចទៅរួចទេ ដោយសារតាមធម្មតាពេលយើងមានស្ថានភាពដដែលៗ យូរៗទៅយើងចង់សាកធ្វើអ្វីថ្មីៗ។ ប៉ុន្តែយើងអាចស្កប់ចិត្តបាន។ តាមការពិត យើងពិតជាអាចសប្បាយនឹងអ្វីដែលយើងមាន។ តើតាមរបៀបណាយើងអាចធ្វើដូច្នេះ? ដើម្បីដឹង សូមយើងពិចារណាឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីថាលិន ដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅម៉ាថាយ ២៥:១៤-៣០។ តាមរយៈឧទាហរណ៍នេះ យើងនឹងរៀនអំពីរបៀបមានអំណរ និងរបៀបកាន់តែទទួលអំណរនៅបច្ចុប្បន្ននេះ។
របៀបមានអំណរថែមទៀត
៧. សូមសង្ខេបឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីថាលិន។
៧ ក្នុងឧទាហរណ៍នោះ បុរសម្នាក់ហៀបនឹងចេញធ្វើដំណើរ។ មុនចាកចេញ គាត់បានហៅខ្ញុំបម្រើរបស់គាត់មក ហើយបានឲ្យថាលិន *ដល់ពួកគេម្នាក់ៗដើម្បីរកស៊ី។ ដោយគិតអំពីសមត្ថភាពរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន បុរសនោះបានឲ្យប្រាំថាលិនដល់ខ្ញុំបម្រើម្នាក់ ពីរថាលិនដល់ខ្ញុំបម្រើម្នាក់ទៀត និងមួយថាលិនដល់ខ្ញុំបម្រើទី៣។ ខ្ញុំបម្រើទី១និងទី២បានខំប្រឹងរកស៊ីឲ្យចំណេញប្រាក់។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបម្រើទី៣មិនបានធ្វើអ្វីសោះចំពោះប្រាក់ដែលគាត់បានទទួល។ ដូច្នេះ ម្ចាស់បានបញ្ឈប់គាត់ពីការងាររបស់គាត់។
៨. ហេតុអ្វីខ្ញុំបម្រើទី១ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអាចមានអំណរ?
៨ ខ្ញុំបម្រើទី១ច្បាស់ជាមានអារម្មណ៍ថា ការទទួលប្រាំថាលិនពីម្ចាស់របស់គាត់គឺជាឯកសិទ្ធិ។ នេះគឺជាចំនួនប្រាក់ដ៏ច្រើន ហើយបង្ហាញថាម្ចាស់របស់គាត់ទុកចិត្តគាត់ខ្លាំងណាស់! ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាខ្ញុំបម្រើទី២? គាត់អាចធ្លាក់ទឹកចិត្ត ដោយសារគាត់មិនបានទទួលប្រាក់ថាលិនច្រើនស្មើនឹងខ្ញុំបម្រើទី១ទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ តើគាត់មានប្រតិកម្មយ៉ាងណា?
តើយើងអាចទាញមេរៀនអ្វីខ្លះពីខ្ញុំបម្រើទី២នៅក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ? (១) គាត់បានទទួលពីរថាលិនពីម្ចាស់របស់គាត់។ (២) គាត់បានខំរកស៊ីឲ្យចំណេញប្រាក់ដើម្បីម្ចាស់របស់គាត់។ (៣) គាត់បានចំណេញប្រាក់ថាលិនមួយទ្វេជាពីរឲ្យម្ចាស់គាត់ (សូមមើលវគ្គ៩-១១)
៩. តើលោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍យ៉ាងណាអំពីខ្ញុំបម្រើទី២? (ម៉ាថាយ ២៥:២២, ២៣)
៩ សូមអាន ម៉ាថាយ ២៥:២២, ២៣។ លោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍ថាខ្ញុំបម្រើទី២ខឹងនិងអន់ចិត្ត ដោយសារគាត់បានទទួលត្រឹមតែពីរថាលិនទេ។ ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូមិនបានបង្ហាញថាខ្ញុំបម្រើនោះបានត្អូញត្អែរថា ‹ម៉េចខ្ញុំបានតែប៉ុណ្ណឹង? ខ្ញុំមានសមត្ថភាពដូចខ្ញុំបម្រើដែលបានទទួលប្រាំថាលិនដែរ! បើម្ចាស់របស់ខ្ញុំមិនគិតថាខ្ញុំជាអ្នកធ្វើការល្អ អ៊ីចឹង ខ្ញុំគួរកប់ប្រាក់របស់គាត់ ហើយធ្វើស្រេចនឹងចិត្តខ្ញុំវិញ›។
១០. តើខ្ញុំបម្រើទី២បានធ្វើអ្វីចំពោះថាលិនដែលគាត់បានទទួល?
១០ ដូចខ្ញុំបម្រើទី១ ខ្ញុំបម្រើទី២បានចាត់ទុកភារកិច្ចដែលគាត់បានទទួលថាសំខាន់ ហើយខំធ្វើការដើម្បីម្ចាស់គាត់។ ជាលទ្ធផល គាត់បានចំណេញប្រាក់ថាលិនរបស់ម្ចាស់គាត់មួយទ្វេជាពីរ។ ដោយសារខ្ញុំបម្រើនេះបានខំប្រឹងព្យាយាម ម្ចាស់គាត់បានឲ្យរង្វាន់ដល់គាត់។ ម្ចាស់នោះមិនគ្រាន់តែអរសប្បាយប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏បានឲ្យភារកិច្ចដល់គាត់ថែមទៀត!
១១. តើយើងអាចមានអំណរកាន់តែខ្លាំងឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងអាចមានអំណរថែមទៀត ដោយជក់ចិត្តធ្វើកិច្ចការដែលយើងបានទទួលក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ចូរ«ផ្ចង់អារម្មណ៍ទាំងស្រុង»ទៅលើកិច្ចបម្រើផ្សាយ ហើយចូរជាប់រវល់ក្នុងសកម្មភាពផ្សេងៗនៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ (សកម្ម. ១៨:៥; ហេ. ១០:២៤, ២៥) សូមរៀបចំឲ្យបានល្អសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ ដើម្បីអ្នកអាចឆ្លើយចម្លើយដែលលើកទឹកចិត្ត។ ចូរចាត់ទុកការសម្ដែង ឬសុន្ទរកថាដែលអ្នកទទួលជាសិស្សនៅកិច្ចប្រជុំសម្រាប់កិច្ចបម្រើនិងជីវិតជាគ្រិស្តសាសនិកថាសំខាន់។ បើអ្នកបានត្រូវសុំឲ្យជួយធ្វើកិច្ចការណាមួយក្នុងក្រុមជំនុំ ចូរទៀងពេលនិងធ្វើជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។ សូមកុំគិតថាភារកិច្ចរបស់អ្នកគឺមិនសំខាន់ ហើយថាអ្នកមិនចាំបាច់ចំណាយពេលទៅលើវានោះទេ។ សូមព្យាយាមបង្កើនសមត្ថភាពរបស់អ្នក។ (សុភ. ២២:២៩) កាលដែលអ្នកកាន់តែជក់ចិត្តបំពេញកិច្ចការនិងភារកិច្ចក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ អ្នកនឹងរីកចម្រើនកាន់តែលឿន ហើយមានអំណរកាន់តែខ្លាំង។ (កាឡ. ៦:៤) ម្យ៉ាងទៀត នោះនឹងងាយស្រួលជាងឲ្យអ្នកអរសប្បាយជាមួយបុគ្គលឯទៀត ពេលពួកគេទទួលឯកសិទ្ធិដែលអ្នកចង់ទទួល។—រ៉ូម ១២:១៥; កាឡ. ៥:២៦
១២. តើសាក្សីពីរនាក់បានធ្វើអ្វីដើម្បីមានអំណរថែមទៀត?
១២ តើអ្នកចាំអំពីបងមេលីសាដែលធ្លាប់និយាយថាចង់បម្រើនៅបេតអែល ឬចូលសាលាបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះឬទេ? ទោះជាគាត់មិនអាចធ្វើដូចដែលគាត់ចង់ធ្វើក្ដី គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពបំពេញកិច្ចការរបស់ខ្ញុំជាអ្នកត្រួសត្រាយ ហើយខ្ញុំសាកល្បងវិធីផ្សព្វផ្សាយគ្រប់បែបយ៉ាង។ នេះបាននាំឲ្យខ្ញុំមានអំណរខ្លាំងណាស់»។ ចុះយ៉ាងណាបងនីក? តើគាត់បានធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីលែងខកចិត្ត ពេលដែលគាត់មិនបានត្រូវតែងតាំងជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ? គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើឯកសិទ្ធិដែលខ្ញុំមាន ដូចជាការផ្សព្វផ្សាយនិងការឆ្លើយចម្លើយដែលមានន័យខ្លឹមសារនៅកិច្ចប្រជុំ។ ខ្ញុំក៏បានដាក់ពាក្យសុំបម្រើនៅបេតអែល ហើយនៅឆ្នាំបន្ទាប់ខ្ញុំបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យទៅបម្រើនៅទីនោះ»។
១៣. បើអ្នកជក់ចិត្តបំពេញភារកិច្ចរបស់អ្នកនៅឥឡូវនេះ តើនឹងមានលទ្ធផលអ្វី? (អ្នកទូន្មាន ២:២៤)
១៣ បើអ្នកជក់ចិត្តទាំងស្រុងក្នុងការបំពេញភារកិច្ចរបស់អ្នកនៅឥឡូវនេះ តើអ្នកនឹងទទួលភារកិច្ចថែមទៀតនៅពេលអនាគតឬទេ? នេះអាចកើតឡើងដូចដែលបានកើតឡើងចំពោះបងនីក។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកមិនទទួលភារកិច្ចថែមទៀតដូចបទពិសោធន៍របស់បងមេលីសា អ្នកនឹងនៅតែមានអំណរខ្លាំងជាងនិងមានអារម្មណ៍ស្កប់ចិត្តក្រៃលែង។ (សូមអាន អ្នកទូន្មាន ២:២៤) បន្ថែមទៅទៀត អ្នកនឹងមានអំណរយ៉ាងខ្លាំងដោយដឹងថាការខំប្រឹងព្យាយាមរបស់អ្នក នាំឲ្យលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាម្ចាស់របស់យើងពេញចិត្ត។
គោលដៅដែលនាំឲ្យមានអំណរថែមទៀត
១៤. ស្ដីអំពីគោលដៅរបស់យើងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ តើយើងគួរនឹកចាំអំពីអ្វី?
១៤ តើការផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើភារកិច្ចដែលយើងមាននៅឥឡូវនេះមានន័យថា យើងគួរឈប់ស្វែងរកវិធីដើម្បីបង្កើនកិច្ចបម្រើរបស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? មិនមែនទេ! យើងគួរកំណត់គោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះដែលជួយយើងឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ និងធ្វើជាជំនួយដល់បងប្អូនរួមជំនឿ។ យើងនឹងសម្រេចគោលដៅទាំងនេះ បើយើងបង្ហាញប្រាជ្ញានិងចិត្តសុភាព ដោយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការជួយអ្នកឯទៀតជាជាងរកប្រយោជន៍ខ្លួន។—សុភ. ១១:២; សកម្ម. ២០:៣៥
១៥. តើគោលដៅអ្វីខ្លះអាចជួយអ្នកឲ្យមានអំណរថែមទៀត?
១៥ តើអ្នកអាចកំណត់គោលដៅអ្វីខ្លះ? ចូរសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយអ្នកស្វែងយល់ថា មានគោលដៅណាខ្លះដែលអ្នកអាចសម្រេចបាន។ (សុភ. ១៦:៣; យ៉ា. ១:៥) តើអ្នកអាចកំណត់គោលដៅណាមួយដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅ វគ្គទី១ក្នុងអត្ថបទនេះ ដូចជាត្រួសត្រាយជំនួយ ត្រួសត្រាយពេញពេល បម្រើនៅបេតអែល ឬចូលរួមកិច្ចការសាងសង់កន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះឬទេ? ឬប្រហែលជាអ្នកអាចរៀនភាសាថ្មីដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ ឬថែមទាំងផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់ដែលគេនិយាយភាសាផ្សេង។ អ្នកអាចរៀនថែមទៀតអំពីគោលដៅទាំងនេះ ដោយអានជំពូកទី១០ ក្នុងសៀវភៅអង្គការមួយដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នាព្រះយេហូវ៉ា និងដោយនិយាយជាមួយអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នក។ * កាលដែលអ្នកព្យាយាមសម្រេចគោលដៅទាំងនេះ មនុស្សទាំងអស់នឹងឃើញថាអ្នកកំពុងរីកចម្រើន ហើយអ្នកនឹងមានអំណរកាន់តែខ្លាំងឡើង។
១៦. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វី បើអ្នកមិនអាចសម្រេចគោលដៅណាមួយនៅឥឡូវនេះ?
១៦ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើនៅឥឡូវនេះអ្នកមិនអាចសម្រេចគោលដៅណាមួយដែលបានលើកឡើងក្នុងអត្ថបទនេះ? សូមព្យាយាមកំណត់គោលដៅមួយដែលអ្នកអាចសម្រេចបាន។ សូមគិតពិចារណាអំពីគោលដៅបន្តបន្ទាប់នេះ។
តើអ្នកអាចសម្រេចគោលដៅអ្វី? (សូមមើលវគ្គ១៧) *
១៧. យោងទៅតាមធីម៉ូថេទី១ ៤:១៣, ១៥ តើបងប្អូនប្រុសអាចធ្វើអ្វីដើម្បីទៅជាអ្នកបង្រៀនដ៏ប្រសើរជាង?
១៧ សូមអាន ធីម៉ូថេទី១ ៤:១៣, ១៥។ បើអ្នកជាបងប្អូនប្រុសដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹករួចហើយ អ្នកអាចព្យាយាមរីកចម្រើនក្នុងការថ្លែងសុន្ទរកថានិងការបង្រៀន។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះការ«ជក់ចិត្តគំនិត»នឹងការអាន ការនិយាយ និងការបង្រៀន នឹងជួយអ្នកស្ដាប់ឲ្យទទួលប្រយោជន៍ច្រើនជាង។ សូមព្យាយាមមានគោលដៅសិក្សាចំណុចហាត់រៀននីមួយៗក្នុងសៀវភៅស្ដើងចូរព្យាយាមក្នុងការអាននិងការបង្រៀនម្ដងមួយៗ ខំហាត់នៅផ្ទះ និងព្យាយាមធ្វើតាមពេលថ្លែងសុន្ទរកថា។ ចូរសុំយោបល់ពីអ្នកជូនឱវាទរង * ឬអ្នកចាស់ទុំឯទៀតដែល«ធ្វើការនឿយហត់ក្នុងការនិយាយនិងការបង្រៀនអំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ»។ (១ធី. ៥:១៧) សូមផ្ដោតអារម្មណ៍មិនគ្រាន់តែទៅលើការយល់អំពីចំណុចហាត់រៀនប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការជួយអ្នកស្ដាប់ឲ្យពង្រឹងជំនឿ ឬជំរុញចិត្តពួកគេឲ្យធ្វើតាមអ្វីមួយដែលបានត្រូវលើកឡើង។ បើអ្នកធ្វើដូច្នេះ ទាំងអ្នក ទាំងពួកគេនឹងមានអំណរកាន់តែខ្លាំងឡើង។
តើអ្នកអាចសម្រេចគោលដៅអ្វី? (សូមមើលវគ្គ១៨) *
១៨. តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យសម្រេចគោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ?
១៨ យើងទាំងអស់គ្នាមានភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០; រ៉ូម ១០:១៤) តើអ្នកចង់មានភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងកិច្ចការដ៏សំខាន់នេះឬទេ? ចូរកំណត់គោលដៅផ្សេងៗ កាលដែលអ្នកសិក្សានិងធ្វើតាមអ្វីដែលអ្នករៀនពីសៀវភៅស្ដើងការបង្រៀន។ អ្នកអាចទទួលយោបល់ថែមទៀតពីឯកសារកិច្ចបម្រើនិងជីវិតជាគ្រិស្តសាសនិក កំណត់សម្រាប់កិច្ចប្រជុំ និងពីវីដេអូជាគំរូដែលបានត្រូវបង្ហាញនៅកិច្ចប្រជុំសម្រាប់កិច្ចបម្រើនិងជីវិតជាគ្រិស្តសាសនិក។ សូមសាកល្បងយោបល់ផ្សេងៗដើម្បីដឹងថាវិធីមួយណាល្អជាងគេ។ ដោយធ្វើតាមយោបល់ទាំងនេះ អ្នកនឹងប្រាកដជាមានអំណរដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបានពីការធ្វើជាអ្នកផ្សាយដែលមានប្រសិទ្ធភាព។—២ធី. ៤:៥
តើអ្នកអាចសម្រេចគោលដៅអ្វី? (សូមមើលវគ្គ១៩) *
១៩. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិជាគ្រិស្តសាសនិក?
១៩ ពេលគិតអំពីគោលដៅដែលអ្នកអាចកំណត់ឲ្យខ្លួនឯង សូមកុំភ្លេចគោលដៅដ៏សំខាន់បំផុតមួយ ពោលគឺការបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិជាគ្រិស្តសាសនិក។ (កាឡ. ៥:២២, ២៣; កូឡ. ៣:១២; ២ពេ. ១:៥-៨) តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីសម្រេចគោលដៅនេះ? ឧបមាថា បើអ្នកចង់មានជំនឿឲ្យកាន់តែមាំមួន អ្នកអាចអានអត្ថបទផ្សេងៗក្នុងសៀវភៅរបស់យើងដែលមានយោបល់អំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីពង្រឹងជំនឿ។ អ្នកនឹងទទួលប្រយោជន៍ពីការមើលផ្នែកផ្សេងៗនៃកម្មវិធីJWទូរទស្សន៍ដែលលើកឡើងអំពីរបៀបដែលបងប្អូនរបស់យើងបានបង្ហាញជំនឿដ៏ប្រសើរ កាលដែលប្រឈមមុខនឹងទុក្ខលំបាកផ្សេងៗ។ បន្ទាប់មក សូមគិតពិចារណាអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចបង្ហាញជំនឿដូចពួកគេក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។
២០. តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីមានអំណរកាន់តែខ្លាំងនិងកាត់បន្ថយការខកចិត្ត?
២០ យើងទាំងអស់គ្នាប្រាកដជាចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបានច្រើនជាងដែលយើងអាចធ្វើនៅឥឡូវនេះ។ ក្នុងពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះ យើងនឹងបម្រើលោកយ៉ាងពេញលេញ។ ទម្រាំដល់ពេលនោះ បើយើងខំធ្វើអ្វីក៏ដោយដែលយើងអាចធ្វើនៅឥឡូវនេះដោយអស់ពីសមត្ថភាព យើងអាចមានអំណរកាន់តែខ្លាំង និងមិនសូវមានអារម្មណ៍ខកចិត្តឡើយ។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត យើងនឹងលើកកិត្តិយសនិងសរសើរព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ»។ (១ធី. ១:១១) ដូច្នេះ សូមយើងអរសប្បាយនឹងឯកសិទ្ធិដែលយើងមាននៅឥឡូវនេះ!
ចម្រៀងលេខ៨២ «ចូរឲ្យមនុស្សទាំងអស់ឃើញពន្លឺរបស់អ្នក»
^ វគ្គ 5 យើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងណាស់ ហើយចង់ខំអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងកិច្ចបម្រើលោក។ ហេតុនេះហើយ យើងជាច្រើននាក់ចង់ធ្វើថែមទៀតក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ ឬព្យាយាមឲ្យមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលឯកសិទ្ធិថែមទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។ ប៉ុន្តែ ចុះបើយើងខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពហើយ តែយើងនៅតែមិនអាចសម្រេចគោលដៅខ្លះ? តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យបន្តជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា និងរក្សាអំណររបស់យើង? ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះគឺនៅក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីថាលិន។
^ វគ្គ 2 ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
^ វគ្គ 7 ការពន្យល់ពាក្យ: មួយថាលិនស្មើនឹងប្រាក់ដែលកម្មករម្នាក់រកបានក្នុងរយៈពេលប្រហែលជា២០ឆ្នាំ។
^ វគ្គ 15 បងប្អូនប្រុសដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹករួចហើយ បានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យខំព្យាយាមមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើនិងអ្នកចាស់ទុំ។ អ្នកអាចទទួលព័ត៌មានថែមទៀតអំពីតម្រូវការដើម្បីទទួលមុខងារទាំងនេះ នៅជំពូក៥និង៦ក្នុងសៀវភៅអង្គការមួយដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នាព្រះយេហូវ៉ា។
^ វគ្គ 17 ការពន្យល់ពាក្យ: អ្នកជូនឱវាទរងគឺជាអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ដែលមានភារកិច្ចជូនយោបល់ដោយឡែកបើចាំបាច់ ដល់អ្នកចាស់ទុំនិងជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ ស្ដីអំពីសុន្ទរកថាដែលពួកគេបានថ្លែងក្នុងក្រុមជំនុំ។
^ វគ្គ 64 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ដើម្បីសម្រេចគោលដៅរបស់គាត់ឲ្យទៅជាអ្នកបង្រៀនដែលល្អប្រសើរជាង បងប្រុសម្នាក់ធ្វើការស្រាវជ្រាវក្នុងសៀវភៅរបស់យើង។
^ វគ្គ 66 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ក្រោយពីកំណត់គោលដៅផ្សព្វផ្សាយក្រៅផ្លូវការ បងស្រីម្នាក់ស្នើផ្ដល់កាតវីស៊ីតមួយដល់អ្នករត់តុ។
^ វគ្គ 68 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងស្រីម្នាក់ដែលមានគោលដៅចង់បង្ហាញចិត្តទូលាយច្រើនជាង ឲ្យអំណោយដល់បងស្រីរួមជំនឿ។
