អត្ថបទសិក្សា១៨

តើអ្នកនឹងជំពប់ដួលដោយសារលោកយេស៊ូឬទេ?

លេង

«អ្នកដែលមិនជំពប់ជើងដួលនឹងខ្ញុំ អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ»។—ម៉ាថ. ១១:៦, កំ.ស.

សេចក្ដីសង្ខេប *

១. តើអ្វីប្រហែលជាធ្វើឲ្យអ្នកភ្ញាក់ផ្អើល ពេលអ្នកព្យាយាមប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីដំណឹងក្នុងគម្ពីរជាលើកដំបូង?

តើអ្នកនឹកចាំពេលដែលអ្នកចាប់ផ្ដើមទទួលស្គាល់ថាអ្នកបានរកឃើញសេចក្ដីពិតឬទេ? សេចក្ដីបង្រៀនដែលអ្នករៀនពីគម្ពីរគឺច្បាស់និងស្រួលយល់។ អ្នកសន្និដ្ឋានថាមនុស្សទាំងអស់នឹងចង់ដឹងអំពីសេចក្ដីបង្រៀនពីគម្ពីរដែលអ្នកកំពុងរៀននិងដែលអ្នកជឿថាជាសេចក្ដីពិត។ អ្នកជឿជាក់ថាដំណឹងក្នុងគម្ពីរនឹងជួយពួកគេឲ្យមានជីវិតដែលមានន័យខ្លឹមសារនៅឥឡូវនេះ ហើយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។ (ទំនុក. ១១៩:១០៥) ដូច្នេះ អ្នកប្រាប់មិត្តភក្ដិនិងញាតិសន្ដានទាំងអស់យ៉ាងខ្នះខ្នែងអំពីសេចក្ដីពិតដែលអ្នកបានរៀន។ ប៉ុន្តែ តើអ្វីបានកើតឡើង? អ្នកភ្ញាក់ផ្អើល ដោយសារពួកគេជាច្រើនបដិសេធមិនព្រមទទួលអ្វីដែលអ្នកប្រាប់ពួកគេ។

២-៣. តើមនុស្សភាគច្រើននៅសម័យលោកយេស៊ូមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះលោក?

^២ យើងមិនគួរភ្ញាក់ផ្អើលទេ ពេលអ្នកឯទៀតបដិសេធមិនព្រមទទួលដំណឹងដែលយើងផ្សព្វផ្សាយ។ នៅសម័យលោកយេស៊ូ មនុស្សភាគច្រើនបដិសេធមិនព្រមទទួលស្គាល់លោក ទោះជាលោកបានធ្វើអព្ភូតហេតុដែលបញ្ជាក់ថាព្រះគាំទ្រលោកក្ដី។ ជាឧទាហរណ៍ លោកយេស៊ូបានប្រោសឡាសាឲ្យរស់ឡើងវិញ នេះជាអព្ភូតហេតុមួយដែលពួកអ្នកប្រឆាំងលោកមិនអាចប្រកែកបាន។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពួកអ្នកដឹកនាំជនជាតិយូដាមិនព្រមទទួលស្គាល់លោកយេស៊ូជាមេស្ស៊ីទេ។ ពួកគេថែមទាំងចង់សម្លាប់ទាំងលោកយេស៊ូទាំងឡាសាទៀតផង។—យ៉ូន. ១១:៤៧, ៤៨, ៥៣; ១២:៩-១១

^៣ លោកយេស៊ូដឹងថាមនុស្សភាគច្រើននឹងបដិសេធមិនព្រមទទួលស្គាល់លោកជាមេស្ស៊ី។ (យ៉ូន. ៥:៣៩-៤៤) លោកបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមមួយក្រុមរបស់យ៉ូហានដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹក ថា៖ «អ្នកណាដែលមិនរកហេតុឲ្យសង្ស័យលើខ្ញុំ អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ»។ (ម៉ាថ. ១១:២, ៣, ៦) ហេតុអ្វីមនុស្សជាច្រើនបដិសេធមិនព្រមទទួលស្គាល់លោកយេស៊ូ?

៤. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?

^៤ ក្នុងអត្ថបទនេះនិងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុមួយចំនួនដែលមនុស្សជាច្រើននៅសតវត្សរ៍ទី១ មិនបានជឿលើលោកយេស៊ូ។ យើងក៏នឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលមនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះ បដិសេធមិនព្រមទទួលដំណឹងដែលយើងផ្សព្វផ្សាយ។ សំខាន់បំផុត យើងនឹងរៀនអំពីមូលហេតុដែលយើងអាចមានជំនឿរឹងមាំទៅលើលោកយេស៊ូ ដើម្បីមិនឲ្យយើងជំពប់ដួល។

(១) ប្រវត្តិរបស់លោកយេស៊ូ

មនុស្សជាច្រើនបានជំពប់ដួលដោយសារប្រវត្តិរបស់លោកយេស៊ូ។ តើអ្វីទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យមនុស្សខ្លះនៅសព្វថ្ងៃនេះជំពប់ដួលយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលវគ្គ៥) *

៥. ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះប្រហែលជាសន្និដ្ឋានថាលោកយេស៊ូមិនអាចជាមេស្ស៊ី?

^៥ ប្រវត្តិរបស់លោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនជំពប់ដួល។ ពួកគេទទួលស្គាល់ថាលោកយេស៊ូជាគ្រូបង្រៀនដ៏អស្ចារ្យ ហើយថាលោកបានធ្វើអព្ភូតហេតុ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេគិតថាលោកគ្រាន់តែជាកូនរបស់ជាងឈើដែលក្រីក្រម្នាក់។ ម្យ៉ាងទៀត លោកមកពីក្រុងណាសារ៉ែត ជាក្រុងមួយដែលប្រហែលជាមនុស្សចាត់ទុកថាជាក្រុងមិនសំខាន់។ សូម្បីតែណាថាណែលដែលក្រោយមកបានទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ ក៏និយាយដំបូងថា៖ «តើអាចមានអ្វីល្អចេញមកពីក្រុងណាសារ៉ែតឬ?»។ (យ៉ូន. ១:៤៦) ណាថាណែលប្រហែលជាមិនចូលចិត្តក្រុងដែលលោកយេស៊ូរស់នៅទេ។ ឬគាត់ប្រហែលជាគិតអំពីទំនាយនៅមីកា ៥:១ ដែលប្រកាសទុកជាមុនថា មេស្ស៊ីនឹងកើតមកនៅក្រុងបេថ្លេហិម មិនមែនក្រុងណាសារ៉ែតទេ។

៦. តើអ្វីគួរតែជួយបណ្ដាជននៅសម័យលោកយេស៊ូឲ្យព្រមទទួលស្គាល់ថាលោកជាមេស្ស៊ី?

^៦តើបទគម្ពីរចែងយ៉ាងណា? អេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានប្រកាសទុកជាមុនថា សត្រូវរបស់លោកយេស៊ូនឹងមិន«រវីរវល់យកចិត្តទុកដាក់នឹងពូជពង្សរបស់[មេស្ស៊ី]ឡើយ»។ (អស. [អេ.] ៥៣:៨, ខ.ស.) មានព័ត៌មានជាច្រើនបែបនេះដែលបានត្រូវប្រកាសទុកជាមុន។ បើបុគ្គលទាំងនោះបានលៃទុកពេលដើម្បីពិចារណាហេតុការណ៍ពិតទាំងអស់ ពួកគេនឹងដឹងថាលោកយេស៊ូបានកើតមកនៅក្រុងបេថ្លេហិម ហើយថាលោកជាកូនចៅរបស់ស្ដេចដាវីឌ។ (លូក. ២:៤-៧) តាមការពិត លោកយេស៊ូបានកើតមកនៅកន្លែងដែលបានត្រូវប្រកាសទុកជាមុននៅមីកា ៥:១។ បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីគេរករឿងលោក? ពីព្រោះមនុស្សបានវិនិច្ឆ័យលោកយេស៊ូលឿនពេក ដោយមិនមានហេតុការណ៍ពិតទាំងអស់។ ហេតុនេះហើយពួកគេបានជំពប់ដួល។

៧. ហេតុអ្វីមនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះបដិសេធរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា?

^៧តើមានបញ្ហាស្រដៀងនឹងនោះនៅសព្វថ្ងៃនេះឬទេ? គឺមាន។ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាភាគច្រើនមិនមែនជាអ្នកមាន ឬជាអ្នកមានមុខមានមាត់ក្នុងសង្គមទេ។ ដូច្នេះ មនុស្សជាច្រើនចាត់ទុកថារាស្ត្រលោកជាអ្នកដែល«មិនបានរៀនសូត្រ»។ (សកម្ម. ៤:១៣) អ្នកខ្លះគិតថារាស្ត្ររបស់ព្រះមិនអាចបង្រៀនគម្ពីរបានទេ ដោយសារពួកគេមិនបានទទួលការអប់រំខាងសាសនានៃពិភពលោកនេះ។ អ្នកឯទៀតអះអាងថាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជាសាសនាអាម៉េរិក ប៉ុន្តែតាមការពិតសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាភាគច្រើនមិនរស់នៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកទេ។ រីឯអ្នកខ្លះទៀតបានឮថាសាក្សីមិនជឿលោកយេស៊ូ។ គេធ្លាប់ហៅរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាថាជាពួកកុម្មុយនីស្ត អ្នកស៊ើបអង្កេតរបស់អាម៉េរិក និងអ្នកជ្រុលនិយម។ ដោយសារមនុស្សដែលឮរឿងទាំងនេះមិនមានហេតុការណ៍ពិត ឬមិនព្រមទទួលយកហេតុការណ៍ទាំងនោះ ពួកគេជំពប់ដួល។

៨. យោងទៅតាមសកម្មភាព ១៧:១១ តើមនុស្សគួរធ្វើអ្វី បើពួកគេចង់ដឹងថាអ្នកណាជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះ?

^៨តើមនុស្សអាចជៀសវាងពីការជំពប់ដួលយ៉ាងដូចម្ដេច? ពួកគេត្រូវពិចារណាអំពីហេតុការណ៍ពិត។ លូកាដែលជាអ្នកសរសេរសៀវភៅដំណឹងល្អមួយបានតាំងចិត្តធ្វើដូច្នេះ។ គាត់បានខំព្យាយាម«ស្រាវជ្រាវយ៉ាងហ្មត់ចត់នូវហេតុការណ៍ទាំងអស់ដែលបានកើតឡើងតាំងពីដើមដំបូង ហើយបានព័ត៌មានត្រឹមត្រូវ»។ គាត់ចង់ឲ្យអ្នកអានសៀវភៅដំណឹងល្អរបស់គាត់ «ដឹងច្បាស់ថា អ្វីដែល»ពួកគេបានឮអំពីលោកយេស៊ូគឺពិតប្រាកដ។ (លូក. ១:១-៤) ជនជាតិយូដាដែលនៅក្រុងបេរៀសម័យបុរាណបានធ្វើដូចលូកា។ ពេលពួកគេបានឮដំណឹងល្អអំពីលោកយេស៊ូនៅដើមដំបូង ពួកគេបានប្រៀបធៀបនេះទៅនឹងបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺ ដើម្បីប្រាកដថាអ្វីដែលពួកគេបានឮគឺជាការពិត។ (សូមអាន សកម្មភាព ១៧:១១) ស្រដៀងគ្នាដែរ មនុស្សនៅសព្វថ្ងៃនេះ ត្រូវពិចារណាអំពីហេតុការណ៍ពិត ហើយត្រូវប្រៀបធៀបអ្វីដែលរាស្ត្ររបស់ព្រះបង្រៀនពួកគេទៅនឹងបទគម្ពីរ។ ពួកគេក៏ត្រូវសិក្សាអំពីប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់រាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ានៅសព្វថ្ងៃនេះ។ បើពួកគេស្រាវជ្រាវឲ្យដឹងថាអ្វីដែលពួកគេរៀនគឺជាការពិត នោះពួកគេនឹងមិនឲ្យការរើសអើង ឬពាក្យចចាមអារ៉ាមនាំឲ្យពួកគេជំពប់ដួលឡើយ។

(២) លោកយេស៊ូមិនព្រមធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ដើម្បីអួតសម្ញែង

មនុស្សជាច្រើនបានជំពប់ដួលដោយសារលោកមិនព្រមធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ដើម្បីអួតសម្ញែង។ តើអ្វីទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យមនុស្សខ្លះនៅសព្វថ្ងៃនេះជំពប់ដួលយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលវគ្គ៩-១០) *

៩. តើអ្វីបានកើតឡើងពេលលោកយេស៊ូមិនព្រមធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ពីលើមេឃ?

^៩ ចំពោះអ្នកខ្លះនៅសម័យលោកយេស៊ូ ការបង្រៀនដ៏អស្ចារ្យរបស់លោកគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ពួកគេទាមទារឲ្យលោកបញ្ជាក់ថាលោកជាមេស្ស៊ី ដោយឲ្យលោក«សម្ដែងនូវសញ្ញាសម្គាល់មួយពីលើមេឃ»។ (ម៉ាថ. ១៦:១) ការទាមទារនេះប្រហែលជាមកពីពួកគេយល់ច្រឡំអំពីទំនាយនៅដានីយ៉ែល ៧:១៣, ១៤។ ប៉ុន្តែ នោះមិនមែនជាពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យទំនាយនោះបានសម្រេចទេ។ សេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូគួរធ្វើឲ្យពួកគេជឿជាក់ថាលោកជាមេស្ស៊ី។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលលោកមិនព្រមធ្វើសញ្ញាសម្គាល់តាមការទាមទាររបស់ពួកគេ នោះពួកគេបានជំពប់ដួល។—ម៉ាថ. ១៦:៤

១០. តើលោកយេស៊ូបានសម្រេចអ្វីដែលអេសាយបានសរសេរអំពីមេស្ស៊ីយ៉ាងដូចម្ដេច?

^១០តើបទគម្ពីរចែងយ៉ាងណា? អេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានសរសេរអំពីមេស្ស៊ីថា៖ «ទ្រង់នឹងមិនស្រែក ឬបន្លឺឡើង ឬឲ្យអ្នកណាឮសំឡេងនៅក្នុងផ្លូវឡើយ»។ (អេ. ៤២:១, ២) លោកយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយដោយសុភាពរាបទាប និងមិនធ្វើឲ្យខ្លួនលេចធ្លោ។ លោកមិនបានសង់វិហារដែលគួរឲ្យកោតស្ងើច ហើយលោកមិនបានស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ចម្លែករបស់សាសនា ឬមិនតម្រូវឲ្យគេលើកតម្កើងលោកដោយហៅលោកតាមឋានៈសាសនាទេ។ ពេលលោកយេស៊ូត្រូវគេកាត់ទោស លោកមិនព្រមព្យាយាមបំពេញចិត្តស្ដេចហេរ៉ូឌ ដោយធ្វើសញ្ញាសម្គាល់មួយឲ្យគាត់ឡើយ។ (លូក. ២៣:៨-១១) លោកយេស៊ូបានធ្វើអព្ភូតហេតុខ្លះ ប៉ុន្តែការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អគឺជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតចំពោះលោក។ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «នេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំបានមក»។—ម៉ាក. ១:៣៨

១១. តើមនុស្សខ្លះនៅសព្វថ្ងៃនេះមានទស្សនៈមិនត្រឹមត្រូវអ្វី?

^១១តើមានបញ្ហាស្រដៀងនឹងនោះនៅសព្វថ្ងៃនេះឬទេ? គឺមាន។ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សជាច្រើនកោតស្ងើចពេលឃើញវិហារដែលមានគំនូរថ្លៃៗ ហើយកោតស្ងើចចំពោះអ្នកដឹកនាំសាសនាដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ ព្រមទាំងចំពោះពិធីបុណ្យសាសនាដែលពួកគេភាគច្រើនភ្លេចថា ដើមកំណើតនិងអត្ថន័យនៃពិធីបុណ្យនោះមកពីណា។ មនុស្សដែលចូលរួមពិធីបុណ្យសាសនានោះ មិនរៀនច្រើនអំពីព្រះនិងគោលបំណងរបស់លោកទេ។ រីឯមនុស្សដែលចូលរួមកិច្ចប្រជុំរបស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិកពិត រៀនអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវពីអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក និងរបៀបប្រព្រឹត្តដែលសមស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ សាលប្រជុំរបស់យើងស្អាតនិងថ្លៃថ្នូរ ប៉ុន្តែមិនមែនតុបតែងដោយគ្រឿងប្រណីតៗថ្លៃវិសេសទេ។ ពួកអ្នកនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំមិនស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ចម្លែកខាងសាសនា ហើយក៏មិនមានឋានៈដែលលើកតម្កើងខ្លួនដែរ។ អ្វីដែលយើងជឿនិងបង្រៀនមកពីគម្ពីរ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ មនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះជំពប់ដួលដោយសារពួកគេគិតថា របៀបរៀបចំរបស់យើងសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះគឺសាមញ្ញពេក ហើយថាអ្វីដែលយើងបង្រៀន មិនសមស្របតាមអ្វីដែលពួកគេចង់ឮទេ។

១២. ដូចបានត្រូវពន្យល់នៅហេប្រឺ ១១:១, ៦ តើជំនឿរបស់យើងគួរមានមូលដ្ឋានលើអ្វី?

^១២តើយើងអាចជៀសវាងពីការជំពប់ដួលយ៉ាងដូចម្ដេច? សាវ័កប៉ូលបានប្រាប់គ្រិស្តសាសនិកដែលរស់នៅក្រុងរ៉ូមថា៖ «ក្រោយពីឮបណ្ដាំ ទើបមានជំនឿ។ ហើយគេឮបណ្ដាំ ពេលដែលមានអ្នកណាម្នាក់និយាយអំពីគ្រិស្ត»។ (រ៉ូម ១០:១៧) ដូច្នេះ យើងពង្រឹងជំនឿរបស់យើងដោយសិក្សាបទគម្ពីរ មិនមែនដោយចូលរួមពិធីបុណ្យសាសនាដែលគ្មានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរទេ មិនថាពិធីបុណ្យនោះមើលទៅស្អាត ឬគួរឲ្យកោតស្ងើចក្ដី។ យើងត្រូវមានជំនឿរឹងមាំដែលមានមូលដ្ឋានលើចំណេះត្រឹមត្រូវ ដោយសារ«បើគ្មានជំនឿ មិនអាចធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តបានឡើយ»។ (សូមអាន ហេប្រឺ ១១:១, ៦) ដូច្នេះ យើងមិនចាំបាច់ឃើញសញ្ញាសម្គាល់ដ៏អស្ចារ្យមួយពីលើមេឃ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាយើងរកឃើញសេចក្ដីពិតទេ។ ការសិក្សាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់អំពីសេចក្ដីបង្រៀនពីគម្ពីរដែលពង្រឹងជំនឿរបស់យើង គឺគ្រប់គ្រាន់ឲ្យយើងជឿជាក់ថាយើងមានសេចក្ដីពិត ហើយឲ្យយើងមិនសង្ស័យទេ។

(៣) លោកយេស៊ូមិនធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់ជាច្រើនរបស់ជនជាតិយូដា

មនុស្សជាច្រើនបានជំពប់ដួលដោយសារលោកមិនបានធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់ខ្លះៗរបស់ពួកគេ។ តើអ្វីទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យមនុស្សខ្លះនៅសព្វថ្ងៃនេះជំពប់ដួលយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលវគ្គ១៣) *

១៣. តើអ្វីធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនផ្ដន្ទាទោសលោកយេស៊ូ?

^១៣ នៅសម័យលោកយេស៊ូ អ្នកកាន់តាមយ៉ូហានដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹក ងឿងឆ្ងល់ដោយសារអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូមិនតមអាហារ។ លោកយេស៊ូពន្យល់ថាពួកគេគ្មានហេតុតមអាហារ កាលដែលលោកនៅរស់។ (ម៉ាថ. ៩:១៤-១៧) ពួកផារិស៊ីនិងអ្នកឯទៀតដែលប្រឆាំងលោកយេស៊ូបានផ្ដន្ទាទោសលោក ដោយសារលោកមិនបានធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកគេ។ ពួកគេខឹង ពេលដែលលោកសម្រេចចិត្តធ្វើឲ្យអ្នកឈឺជាសះស្បើយនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ (ម៉ាក. ៣:១-៦; យ៉ូន. ៩:១៦) ពួកគេអួតថា ពួកគេធ្វើតាមច្បាប់អំពីថ្ងៃឈប់សម្រាក តែពួកគេបែរជាគិតថាការធ្វើជំនួញនៅវិហារមិនមែនជាអ្វីខុសទៅវិញ។ ពេលលោកយេស៊ូផ្ដន្ទាទោសពួកគេចំពោះរឿងនេះ ពួកគេក្ដៅក្រហាយ។ (ម៉ាថ. ២១:១២, ១៣, ១៥) ម្យ៉ាងទៀត ពេលលោកយេស៊ូផ្សព្វផ្សាយនៅសាលាប្រជុំ នាក្រុងណាសារ៉ែត បណ្ដាជននៅទីនោះខឹងលោក ដោយសារលោកលើកឧទាហរណ៍ពីប្រវត្តិសាស្ត្រជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដើម្បីបង្ហាញពួកគេថា ពួកគេគិតតែប្រយោជន៍ខ្លួននិងគ្មានជំនឿ។ (លូក. ៤:១៦, ២៥-៣០) មនុស្សជាច្រើនបដិសេធមិនព្រមទទួលស្គាល់លោកយេស៊ូ ដោយសារលោកមិនធ្វើអ្វីដែលពួកគេបានរំពឹងទុក។—ម៉ាថ. ១១:១៦-១៩

១៤. ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថាទំនៀមទម្លាប់ដែលប្រឆាំងនឹងគម្ពីរគឺខុស?

^១៤តើបទគម្ពីរចែងយ៉ាងណា? ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍តាមរយៈអេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោកថា៖ «សាសន៍នេះគេចូលមកជិតអញ ហើយគោរពប្រតិបត្ដិដល់អញដោយសំដីនឹងបបូរមាត់របស់គេ តែបានដកចិត្តចេញទៅឆ្ងាយពីអញ ហើយការដែលគេកោតខ្លាចដល់អញគ្រាន់តែជាបង្គាប់របស់មនុស្សដែលបង្រៀនគេប៉ុណ្ណោះ»។ (អេ. ២៩:១៣) ជាការត្រឹមត្រូវដែលលោកយេស៊ូបញ្ជាក់ថាទំនៀមទម្លាប់ណាដែលប្រឆាំងនឹងអ្វីដែលគម្ពីរចែង គឺជាការខុស។ ពួកអ្នកដែលគិតថា ច្បាប់និងទំនៀមទម្លាប់របស់មនុស្សគឺសំខាន់ជាងបទគម្ពីរ ក៏បដិសេធមិនទទួលស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា ព្រមទាំងបុគ្គលដែលលោកបានចាត់ឲ្យមកជាមេស្ស៊ី។

១៥. តើមនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះមិនចូលចិត្តអ្វីខ្លះអំពីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា?

^១៥តើមានបញ្ហាស្រដៀងនឹងនោះនៅសព្វថ្ងៃនេះឬទេ? គឺមាន។ មនុស្សជាច្រើនខឹង ពេលសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមិនចូលរួមជាមួយពួកគេក្នុងការធ្វើពិធីបុណ្យដែលខុសពីគម្ពីរ ដូចជាបុណ្យខួបកំណើតនិងបុណ្យណូអែលជាដើម។ អ្នកឯទៀតខឹង ពេលសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមិនចូលរួមធ្វើពិធីបុណ្យជាតិ ឬមិនធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់ពិធីបុណ្យសពដែលប្រឆាំងនឹងបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ បុគ្គលដែលជំពប់ដួលដោយសាររឿងទាំងនេះ ប្រហែលជាជឿយ៉ាងស្មោះថា ពួកគេកំពុងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនអាចធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្តបានឡើយ បើពួកគេធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់របស់ពិភពលោក ជាជាងធ្វើតាមសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ច្បាស់លាស់ដែលមានក្នុងគម្ពីរ។—ម៉ាក. ៧:៧-៩

១៦. យោងទៅតាមទំនុកតម្កើង ១១៩:៩៧, ១១៣, ១៦៣-១៦៥ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វី ហើយតើយើងត្រូវជៀសវាងពីអ្វី?

^១៦តើយើងអាចជៀសវាងពីការជំពប់ដួលយ៉ាងដូចម្ដេច? យើងត្រូវបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំងចំពោះច្បាប់និងគោលការណ៍ដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ា។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១១៩:៩៧, ១១៣, ១៦៣-១៦៥) ពេលយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា យើងនឹងមិនធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់ណាដែលលោកមិនពេញចិត្តឡើយ។ យើងនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្វីណាក៏ដោយទៅជាសំខាន់ជាងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ាទេ។

(៤) លោកយេស៊ូមិនផ្លាស់ប្ដូររដ្ឋាភិបាល

មនុស្សជាច្រើនបានជំពប់ដួលដោយសារលោកមិនរួមចំណែកក្នុងរឿងនយោបាយ។ តើអ្វីទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យមនុស្សខ្លះនៅសព្វថ្ងៃនេះជំពប់ដួលយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលវគ្គ១៧) *

១៧. តើការរំពឹងទុកអ្វីនៅសម័យរបស់លោកយេស៊ូបាននាំឲ្យមនុស្សជាច្រើនជំពប់ដួល?

^១៧ អ្នកខ្លះនៅសម័យលោកយេស៊ូ ចង់ផ្លាស់ប្ដូររដ្ឋាភិបាលភ្លាមៗ។ ពួកគេរំពឹងថា មេស្ស៊ីនឹងរំដោះពួកគេឲ្យរួចពីការជិះជាន់នៅក្រោមអំណាចរបស់រដ្ឋាភិបាលរ៉ូម។ ប៉ុន្តែ ពេលពួកគេព្យាយាមចាប់លោកដើម្បីតែងតាំងជាស្ដេច លោកបដិសេធ។ (យ៉ូន. ៦:១៤, ១៥) អ្នកឯទៀត រួមទាំងពួកសង្ឃខ្លាចថាលោកយេស៊ូនឹងព្យាយាមផ្លាស់ប្ដូររដ្ឋាភិបាល ហើយថានេះនឹងនាំឲ្យជនជាតិរ៉ូមខឹង បានជាពួកគេនឹងដកចេញនូវអំណាចដែលពួកគេបានប្រគល់ទៅពួកសង្ឃ។ ការខ្វល់ខ្វាយអំពីរឿងនយោបាយបែបនេះ បាននាំឲ្យជនជាតិយូដាជាច្រើនជំពប់ដួល។

១៨. តើមនុស្សជាច្រើនមិនបានអើពើនឹងទំនាយអ្វីខ្លះក្នុងគម្ពីរអំពីមេស្ស៊ី?

^១៨តើបទគម្ពីរចែងយ៉ាងណា? ទោះជាមានទំនាយជាច្រើនដែលប្រាប់ទុកជាមុនថា មេស្ស៊ីនឹងទៅជាអ្នកចម្បាំងដែលទទួលជ័យជម្នះក្ដី ទំនាយឯទៀតបង្ហាញថាមុនដំបូងលោកត្រូវស្លាប់ដើម្បីការខុសឆ្គងរបស់យើង។ (អេ. ៥៣:៩, ១២) ដូច្នេះ ហេតុអ្វីជនជាតិយូដាបានរំពឹងទុកមិនត្រឹមត្រូវអំពីមេស្ស៊ី? ពីព្រោះមនុស្សជាច្រើននៅសម័យលោកយេស៊ូ មិនអើពើនឹងទំនាយណាដែលមិនប្រាប់អំពីដំណោះស្រាយភ្លាមៗចំពោះបញ្ហារបស់ពួកគេឡើយ។—យ៉ូន. ៦:២៦, ២៧

១៩. តើអ្វីខ្លះបាននាំឲ្យមនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះជំពប់ដួល?

^១៩តើមានបញ្ហាស្រដៀងនឹងនោះនៅសព្វថ្ងៃនេះឬទេ? គឺមាន។ មនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះជំពប់ដួល ដោយសារយើងកាន់ជំហរអព្យាក្រឹតចំពោះរឿងនយោបាយ។ ពួកគេគិតថាយើងគួរតែចូលរួមក្នុងការបោះឆ្នោត។ ក៏ប៉ុន្តែយើងទទួលស្គាល់ថា បើយើងជ្រើសរើសមនុស្សណាម្នាក់ឲ្យគ្រប់គ្រងលើយើង នេះមានន័យថាយើងបដិសេធមិនទទួលយកការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (១សាំ. ៨:៤-៧) អ្នកខ្លះទៀត ក៏ប្រហែលជាគិតថាយើងគួរសង់សាលានិងមន្ទីរពេទ្យ ព្រមទាំងធ្វើកិច្ចការសប្បុរសធម៌ឯទៀត។ ពួកគេជំពប់ដួល ដោយសារយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើកិច្ចបម្រើផ្សាយ មិនមែនទៅលើការដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពិភពលោកនេះភ្លាមៗទេ។

២០. ដូចប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូនៅម៉ាថាយ ៧:២១-២៣ តើអ្វីគួរតែសំខាន់បំផុតចំពោះយើង?

^២០តើយើងអាចជៀសវាងពីការជំពប់ដួលយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមអាន ម៉ាថាយ ៧:២១-២៣) អ្វីដ៏សំខាន់បំផុតចំពោះយើងគួរជាការធ្វើកិច្ចការដែលលោកយេស៊ូបានបង្គាប់យើងឲ្យធ្វើ។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០) យើងមិនគួរឲ្យរឿងនយោបាយនិងបញ្ហាសង្គមបំបែរអារម្មណ៍យើងទេ។ យើងស្រឡាញ់មនុស្ស ហើយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេនិងបញ្ហារបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែយើងដឹងថារបៀបដ៏ល្អបំផុតដើម្បីជួយពួកគេ គឺដោយបង្រៀនពួកគេអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ និងជួយពួកគេបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។

២១. តើយើងគួរតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?

^២១ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងបានពិចារណាអ្វីបួនយ៉ាងដែលនាំឲ្យមនុស្សជាច្រើននៅសតវត្សរ៍ទី១ បដិសេធមិនព្រមទទួលយកលោកយេស៊ូ ហើយដែលអាចនាំឲ្យមនុស្សខ្លះនៅសព្វថ្ងៃនេះបដិសេធពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ តើមានតែអ្វីទាំងនេះប៉ុណ្ណោះដែលយើងត្រូវជៀសវាងឬ? មិនមែនទេ។ នៅអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអ្វីបួនយ៉ាងទៀតដែលអាចធ្វើឲ្យជំពប់ដួល។ សូមយើងតាំងចិត្តជៀសវាងពីការជំពប់ដួល ហើយបន្តរក្សាជំនឿរបស់យើងឲ្យមាំមួនឡើង!

ចម្រៀងលេខ៥៦ ចូរសម្រេចចិត្តកាន់តាមសេចក្ដីពិត

^ វគ្គ 5 ទោះជាលោកយេស៊ូជាអ្នកបង្រៀនដ៏ឧត្ដមបំផុតដែលធ្លាប់រស់នៅផែនដីក្ដី មនុស្សជាច្រើននៅសម័យលោកជំពប់ដួល ឬរកហេតុឲ្យសង្ស័យលើលោក។ ហេតុអ្វី? យើងនឹងពិចារណាមូលហេតុបួនយ៉ាងក្នុងអត្ថបទនេះ។ យើងក៏នឹងពិចារណាដែរអំពីមូលហេតុដែលមនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះជំពប់ដួល ដោយសារអ្វីដែលអ្នកកាន់តាមពិតរបស់លោកយេស៊ូនិយាយនិងធ្វើ។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត យើងនឹងរៀនអំពីមូលហេតុដែលយើងអាចមានជំនឿរឹងមាំទៅលើលោកយេស៊ូ ដើម្បីមិនជំពប់ដួល។

^ វគ្គ 60 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ភីលីពលើកទឹកចិត្តណាថាណែលឲ្យជួបលោកយេស៊ូ។

^ វគ្គ 62 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: លោកយេស៊ូផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។

^ វគ្គ 64 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: លោកយេស៊ូធ្វើឲ្យបុរសស្វិតដៃជាសះស្បើយ កាលដែលអ្នកប្រឆាំងកំពុងមើល។

^ វគ្គ 66 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: លោកយេស៊ូចេញទៅភ្នំម្នាក់ឯង។

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម សម្រាប់សិក្សា