អត្ថបទសិក្សា ៤២
របៀបដឹកនាំការសិក្សាគម្ពីរដែលនាំទៅដល់ការជ្រមុជទឹក ភាគទី២
«ចូរប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ចនឹងខ្លួនអ្នក និងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់អ្នក»។—១ធី. ៤:១៦
ចម្រៀងលេខ៧៧ ពន្លឺក្នុងភពងងឹត
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាកិច្ចការជួយអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូគឺជាកិច្ចការដែលសង្គ្រោះជីវិត?
កិច្ចការជួយអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ គឺជាកិច្ចការដែលសង្គ្រោះជីវិត! ហេតុអ្វីយើងដឹង? ពីព្រោះពេលលោកយេស៊ូបានឲ្យបង្គាប់ដែលបានកត់ទុកនៅម៉ាថាយ ២៨:១៩, ២០ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរទៅបង្រៀនមនុស្ស . . . ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យពួកគេ»។ តើការទទួលការជ្រមុជទឹកគឺសំខាន់ប៉ុណ្ណា? យើងត្រូវទទួលការជ្រមុជទឹក បើយើងចង់ទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ អ្នកដែលចង់ទទួលការជ្រមុជទឹក ត្រូវជឿថាគាត់អាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ដោយសារតែលោកយេស៊ូបានស្លាប់ដើម្បីយើង ហើយបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ នេះគឺជាមូលហេតុដែលសាវ័កពេត្រុសបានប្រាប់គ្រិស្តសាសនិកឯទៀតថា ការជ្រមុជទឹក«កំពុងសង្គ្រោះអ្នករាល់គ្នាឥឡូវនេះ . . . តាមរយៈការប្រោសលោកយេស៊ូគ្រិស្តឲ្យរស់ឡើងវិញ»។ (១ពេ. ៣:២១) ដូច្នេះ ពេលអ្នកកាន់តាមថ្មីទទួលការជ្រមុជទឹក គាត់អាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូត។
២. តើធីម៉ូថេទី២ ៤:១, ២ ប្រាប់ថាយើងគួរធ្វើជាអ្នកបង្រៀនបែបណា?
២ ដើម្បីជួយអ្នកឯទៀតឲ្យទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ យើងត្រូវមាន«ការប៉ិនប្រសប់សព្វគ្រប់ក្នុងការបង្រៀន»។ (សូមអាន ធីម៉ូថេទី២ ៤:១, ២) ហេតុអ្វី? ពីព្រោះលោកយេស៊ូបានបង្គាប់យើងថា៖ «ចូរទៅបង្រៀនមនុស្ស . . . ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ»។ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ចូរកាន់ខ្ជាប់»នឹងកិច្ចការនេះ «ព្រោះដោយធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងសង្គ្រោះទាំងខ្លួនអ្នក ទាំងពួកអ្នកដែលស្ដាប់អ្នក»។ ហេតុនេះហើយ ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ចូរប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ចនឹង . . . សេចក្ដីបង្រៀនរបស់អ្នក»។ (១ធី. ៤:១៦) ដោយសារការជួយអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូជាប់ទាក់ទងនឹងការបង្រៀន នោះយើងចង់បង្រៀនឲ្យបានល្អបំផុត។
៣. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះអំពីការបង្រៀនគម្ពីរ?
៣ នៅទូទាំងពិភពលោក មានមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលកំពុងរៀនគម្ពីរជាមួយយើង។ ប៉ុន្តែដូចយើងបានរៀនក្នុងអត្ថបទមុន យើងចង់ដឹងអំពីរបៀបដែលយើងអាចជួយសិស្សគម្ពីរច្រើនជាងឲ្យទទួលការជ្រមុជទឹកទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីអ្វីប្រាំយ៉ាងទៀតដែលអ្នកបង្រៀនគម្ពីរទាំងអស់ត្រូវធ្វើ ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។
ចូរប្រើគម្ពីរពេលបង្រៀន
សូមសុំអ្នកបង្រៀនគម្ពីរ ដែលមានបទពិសោធន៍ឲ្យជួយអ្នកប្រើគម្ពីរឲ្យកាន់តែ មានប្រសិទ្ធភាព (សូមមើលវគ្គ៤-៦) *
៤. ហេតុអ្វីអ្នកបង្រៀនគម្ពីរមិនគួរនិយាយច្រើនពេកពេលដឹកនាំការសិក្សា? (សូមមើលផងដែរនូវកំណត់សម្គាល់)
៤ យើងចូលចិត្តអ្វីដែលយើងបង្រៀនពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ដូច្នេះ យើងប្រហែលជាចង់និយាយច្រើនអំពីអ្វីទាំងនោះ។ ប៉ុន្តែ អ្នកដឹកនាំមិនគួរនិយាយច្រើនពេក មិនថានៅពេលដឹកនាំការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ការសិក្សាគម្ពីរជាក្រុមជំនុំ ឬក៏ការសិក្សាគម្ពីរតាមផ្ទះឬនៅកន្លែងផ្សេងទៀតក្ដី។ អ្នកបង្រៀនម្នាក់ៗចង់ប្រើគម្ពីរយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ពេលគាត់បង្រៀន ដូច្នេះគាត់ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមិននិយាយច្រើនពេក ហើយមិនព្យាយាមពន្យល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់ដឹងអំពីខគម្ពីរ ឬប្រធានបទណាមួយឡើយ។ * (យ៉ូន. ១៦:១២) សូមប្រៀបធៀបចំណេះពីគម្ពីរដែលអ្នកមាននៅពេលអ្នកទទួលការជ្រមុជទឹក ទៅនឹងចំណេះដែលអ្នកមាននៅឥឡូវនេះ។ ពេលអ្នកបានទទួលការជ្រមុជទឹក អ្នកទំនងជាបានយល់តែសេចក្ដីបង្រៀនបឋមពីគម្ពីរប៉ុណ្ណោះ។ (ហេ. ៦:១) អ្នកត្រូវការច្រើនឆ្នាំដើម្បីមានចំណេះដែលអ្នកមាននៅឥឡូវនេះ ដូច្នេះសូមកុំព្យាយាមបង្រៀនសិស្សថ្មីអំពីអ្វីទាំងអស់ក្នុងពេលតែមួយឡើយ។
៥. (ក) ស្របតាមថែស្សាឡូនិចទី១ ២:១៣ តើយើងចង់ឲ្យសិស្សគម្ពីរយល់អ្វីពីការសិក្សារបស់គាត់? (ខ) តើយើងអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យនិយាយអំពីអ្វីដែលគាត់រៀន?
៥ យើងចង់ឲ្យសិស្សយល់ថាអ្វីដែលគាត់កំពុងរៀនគឺមកពីគម្ពីរ។ (សូមអាន ថែស្សាឡូនិចទី១ ២:១៣) តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? ចូរលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យនិយាយអំពីអ្វីដែលគាត់បានរៀន។ ជាជាងតែងតែពន្យល់បទគម្ពីរទៅសិស្ស ចូរសុំគាត់ឲ្យពន្យល់បទគម្ពីរខ្លះមកអ្នកវិញ។ ចូរជួយសិស្សឲ្យយល់អំពីរបៀបដែលបណ្ដាំរបស់ព្រះជាប់ទាក់ទងនឹងគាត់ផ្ទាល់។ ចូរសួរគាត់នូវសំណួរដែលនឹងជួយគាត់ឲ្យប្រាប់អំពីគំនិតនិងអារម្មណ៍របស់គាត់ចំពោះបទគម្ពីរដែលគាត់អាន។ (លូក. ១០:២៥-២៨) ជាឧទាហរណ៍ សូមសួរគាត់ថា «តើបទគម្ពីរនេះបានជួយបងយ៉ាងណាឲ្យឃើញគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?» «តើអ្វីដែលបងទើបតែរៀនពីគម្ពីរបានជួយបងយ៉ាងដូចម្ដេច?» «តើបងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះអ្វីដែលបងទើបតែបានរៀន?»។ (សុភ. ២០:៥) អ្វីដែលសំខាន់បំផុត មិនមែនថាសិស្សស្គាល់ច្រើនប៉ុណ្ណាទេ ប៉ុន្តែគឺឲ្យគាត់ស្រឡាញ់និងធ្វើតាមអ្វីដែលគាត់រៀន។
៦. ហេតុអ្វីគឺជាការល្អឲ្យយើងអញ្ជើញអ្នកបង្រៀនដែលមានបទពិសោធន៍ទៅជាមួយពេលដឹកនាំការសិក្សាគម្ពីរ?
៦ តើអ្នកធ្លាប់អញ្ជើញអ្នកផ្សាយដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនក្នុងការបង្រៀនឲ្យទៅជាមួយអ្នកពេលដឹកនាំការសិក្សាគម្ពីរឬទេ? បើអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកអាចសុំយោបល់ពីពួកគេអំពីរបៀបដែលអ្នកដឹកនាំការសិក្សា ហើយថាតើអ្នកប្រើគម្ពីរឲ្យបានល្អឬយ៉ាងណា។ អ្នកត្រូវមានចិត្តរាបទាប បើអ្នកចង់បង្រៀនឲ្យបានល្អជាង។ (សូមពិនិត្យបន្ថែម សកម្ម. ១៨:២៤-២៦) ក្រោយមក សូមសួរអ្នកផ្សាយដែលមានបទពិសោធន៍នោះថា តើគាត់គិតថាសិស្សគម្ពីរយល់អ្វីដែលគាត់កំពុងរៀនឬទេ? បើអ្នកមិននៅក្រុមជំនុំរបស់អ្នកអស់មួយសប្ដាហ៍ឬច្រើនជាង អ្នកក៏អាចសុំអ្នកផ្សាយដដែលនោះឲ្យដឹកនាំការសិក្សាជំនួសអ្នក។ ដោយធ្វើដូច្នេះ សិស្សអាចសិក្សាគម្ពីរជាទៀងទាត់ ហើយនេះនឹងជួយគាត់ឲ្យយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការសិក្សារបស់គាត់។ សូមកុំមានអារម្មណ៍ថា ការសិក្សានោះគឺជារបស់អ្នកតែប៉ុណ្ណោះ ហើយថាគ្មានអ្នកណាអាចបង្រៀនជំនួសអ្នកបានឡើយ។ អ្នកចង់ឲ្យសិស្សរបស់អ្នកទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត ដើម្បីគាត់អាចបន្តរៀនថែមទៀតអំពីសេចក្ដីពិត។
ចូរបង្រៀនដោយចិត្តរំភើបនិងការជឿជាក់
សូមប្រាប់សិស្សអំពី បទពិសោធន៍ជីវិតពិត របស់អ្នកឯទៀត ដើម្បី ជួយគាត់ឲ្យយល់អំពី របៀបដែលគាត់អាច ធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរ (សូមមើលវគ្គ៧-៩) *
៧. តើអ្វីនឹងជួយសិស្សឲ្យរំភើបចិត្តចំពោះអ្វីដែលគាត់កំពុងរៀន?
៧ សិស្សគម្ពីរត្រូវឃើញថា អ្នកស្រឡាញ់និងជឿអ្វីដែលគម្ពីរបង្រៀន។ (១ថែ. ១:៥) យ៉ាងនេះ គាត់នឹងទំនងជាកាន់តែរំភើបចិត្តចំពោះអ្វីដែលគាត់កំពុងរៀន។ បើសមរម្យ ប្រហែលជាអ្នកអាចប្រាប់គាត់អំពីរបៀបដែលគម្ពីរបានជួយអ្នកក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ យ៉ាងនេះ គាត់នឹងឃើញថាការណែនាំពីគម្ពីរក៏អាចមានប្រយោជន៍ចំពោះគាត់ដែរ។
៨. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីទៀតដើម្បីជួយសិស្សរបស់អ្នក ហើយហេតុអ្វីអ្នកគួរធ្វើដូច្នេះ?
៨ ពេលសិក្សាគម្ពីរ សូមប្រាប់សិស្សរបស់អ្នកអំពីបទពិសោធន៍ជីវិតពិតរបស់ពួកអ្នកដែលមានការពិបាកស្រដៀងនឹងគាត់ ហើយបានយកឈ្នះការពិបាកទាំងនោះ។ ពេលទៅបង្រៀនគម្ពីរ អ្នកអាចអញ្ជើញបងប្អូនណាម្នាក់ពីក្រុមជំនុំដែលជាគំរូសម្រាប់សិស្សគម្ពីររបស់អ្នកឲ្យទៅជាមួយអ្នក។ ឬអ្នកអាចរកមើលបទពិសោធន៍ដែលលើកទឹកចិត្ត ក្នុងអត្ថបទតភាគ«គម្ពីរជួយមនុស្សឲ្យកែប្រែជីវិត» នៅគេហទំព័រjw.org/km។ * អត្ថបទនិងវីដេអូទាំងនោះនឹងជួយសិស្សគម្ពីររបស់អ្នកឲ្យឃើញថា ការធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរក្នុងជីវិតរបស់គាត់គឺនាំឲ្យមានប្រយោជន៍មែន។
៩. តើអ្នកអាចលើកទឹកចិត្តសិស្សយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យប្រាប់អ្វីដែលគាត់កំពុងរៀនដល់ក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់?
៩ បើសិស្សរៀបការរួចហើយ តើគូរបស់គាត់កំពុងសិក្សាដែរឬទេ? បើមិនមែនទេ សូមអញ្ជើញគូរបស់គាត់ឲ្យចូលរួមក្នុងការសិក្សាដែរ។ ចូរលើកទឹកចិត្តសិស្សរបស់អ្នកឲ្យប្រាប់អ្វីដែលគាត់កំពុងរៀនដល់ក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់។ (យ៉ូន. ១:៤០-៤៥) តើតាមរបៀបណា? អ្នកអាចសួរគាត់ថា «តើបងនឹងពន្យល់សេចក្ដីបង្រៀននេះដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់បងយ៉ាងដូចម្ដេច?» ឬ«តើបងនឹងប្រើបទគម្ពីរមួយណាដើម្បីបង្ហាញចំណុចនេះដល់មិត្តភក្ដិរបស់បង?»។ តាមរបៀបនេះ អ្នកកំពុងបង្ហាត់បង្រៀនសិស្សឲ្យធ្វើជាអ្នកបង្រៀន។ យ៉ាងនេះ ពេលគាត់មានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ គាត់អាចចាប់ផ្ដើមធ្វើជាអ្នកផ្សាយដែលមិនទាន់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ អ្នកអាចសួរសិស្សថា តើគាត់ស្គាល់អ្នកណាម្នាក់ដែលចង់រៀនគម្ពីរឬទេ។ បើគាត់ប្រាប់ថាគាត់ស្គាល់ សូមទាក់ទងនឹងបុគ្គលនោះភ្លាមៗ ហើយស្នើសុំបង្រៀនគម្ពីរដល់គាត់។ សូមបង្ហាញគាត់នូវវីដេអូតើកម្មវិធីរៀនគម្ពីរត្រូវធ្វើឡើងតាមរបៀបណា? *
ចូរលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យរាប់អាន បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំជាមិត្តភក្ដិ
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្ស ឲ្យបង្កើតមិត្តភាពជាមួយ បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ (សូមមើលវគ្គ១០-១១) *
១០. ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅថែស្សាឡូនិចទី១ ២:៧, ៨ តើអ្នកបង្រៀនអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ប៉ូលយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ អ្នកបង្រៀនត្រូវបង្ហាញការយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងស្មោះចំពោះសិស្សរបស់ពួកគេ។ ចូរចាត់ទុកពួកគេថាជាបុគ្គលដែលនឹងទៅជាបងប្អូនរួមជំនឿនៅថ្ងៃខាងមុខ។ (សូមអាន ថែស្សាឡូនិចទី១ ២:៧, ៨) គឺមិនស្រួលទេឲ្យពួកគេឈប់រាប់អានមិត្តភក្ដិក្នុងពិភពលោក ហើយធ្វើការកែប្រែទាំងអស់ដែលចាំបាច់ដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ យើងត្រូវជួយពួកគេឲ្យរកមិត្តពិតក្នុងក្រុមជំនុំ។ ដូច្នេះ ចូរធ្វើឲ្យសិស្សគម្ពីរមានអារម្មណ៍ស្រួលជាមួយអ្នក ដោយចំណាយពេលជាមួយគាត់ មិនគ្រាន់តែនៅពេលសិក្សាគម្ពីរជាមួយគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏នៅពេលផ្សេងទៀតដែរ។ ការទូរស័ព្ទ ការផ្ញើសារ ឬការទៅសួរសុខទុក្ខមួយភ្លែតនៅពេលផ្សេងពីថ្ងៃដែលអ្នកសិក្សាជាមួយគាត់ បង្ហាញថាអ្នកពិតជាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគាត់។
១១. តើយើងចង់ឲ្យសិស្សគម្ពីររបស់យើងរកឃើញអ្វីក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយហេតុអ្វី?
១១ សុភាសិតអាហ្វ្រិកមួយចែងថា៖ «គឺត្រូវការមនុស្សមួយភូមិដើម្បីចិញ្ចឹមអប់រំកូនម្នាក់»។ ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងអាចនិយាយថា៖ «ដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ គឺត្រូវការបងប្អូនមួយក្រុមជំនុំ»។ ដូច្នេះ ពេលអ្នកបង្រៀនគម្ពីរដ៏ល្អ ជួយសិស្សគម្ពីររបស់ពួកគេឲ្យស្គាល់អ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ បងប្អូនទាំងនេះក៏អាចជួយសិស្សគម្ពីរឲ្យចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ យ៉ាងនេះ សិស្សអាចសេពគប់ជាមួយរាស្ត្ររបស់ព្រះ ហើយបងប្អូនអាចជួយពួកគេឲ្យមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយព្រះ និងលើកទឹកចិត្តពួកគេពេលដែលពួកគេមានបញ្ហា។ យើងចង់ឲ្យសិស្សគម្ពីរម្នាក់ៗមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយថាគាត់ជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះ។ យើងចង់ឲ្យគាត់ចូលទៅជិតក្រុមគ្រួសាររួមជំនឿដ៏កក់ក្ដៅរបស់យើង។ ម្ល៉ោះហើយ គាត់នឹងងាយស្រួលឈប់សេពគប់យ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយមនុស្សដែលមិនជួយគាត់ឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា។ (សុភ. ១៣:២០) បើបុគ្គលដែលធ្លាប់ជាមិត្តរបស់គាត់លែងចង់ពាក់ព័ន្ធជាមួយគាត់ទៀត នោះគាត់នឹងដឹងថាគាត់អាចស្វែងរកមិត្តពិតក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។—ម៉ាក. ១០:២៩, ៣០; ១ពេ. ៤:៤
ចូរនិយាយជារឿយៗអំពីការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ និងការទទួលការជ្រមុជទឹក
បន្តិចម្ដងៗសិស្សគម្ពីរដែល មានចិត្តស្មោះអាចឈានទៅរក គោលដៅទទួលការជ្រមុជទឹក! (សូមមើលវគ្គ១២-១៣)
១២. ហេតុអ្វីយើងគួរនិយាយជាមួយសិស្សអំពីការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងការជ្រមុជទឹក?
១២ ជារឿយៗ អ្នកត្រូវនិយាយអំពីសារៈសំខាន់នៃការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ានិងការទទួលការជ្រមុជទឹក។ មូលហេតុដែលយើងសិក្សាជាមួយបុគ្គលណាម្នាក់ គឺដើម្បីជួយគាត់ឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងទទួលការជ្រមុជទឹក។ ក្រោយពីសិស្សបានសិក្សាអស់ប៉ុន្មានខែ ហើយជាពិសេសក្រោយពីគាត់បានចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំ គាត់ត្រូវយល់ថាយើងចង់ជួយគាត់ឲ្យទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់។
១៣. តើសិស្សត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក?
១៣ បន្តិចម្ដងៗសិស្សគម្ពីរដែលមានចិត្តស្មោះអាចឈានទៅរកគោលដៅទទួលការជ្រមុជទឹក! ដំបូង សិស្សចាប់ផ្ដើមស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា ស្រឡាញ់លោក និងមានជំនឿលើលោក។ (យ៉ូន. ៣:១៦; ១៧:៣) បន្ទាប់មក សិស្សមានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ហើយក៏ចាប់ផ្ដើមមានចំណងមិត្តភាពជាមួយក្រុមជំនុំដែរ។ (ហេ. ១០:២៤, ២៥; យ៉ា. ៤:៨) ក្រោយមក សិស្សមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអ្វីអាក្រក់ដែលគាត់បានធ្វើ ហើយឈប់ធ្វើអ្វីទាំងនោះទៀត។ (សកម្ម. ៣:១៩) ម្យ៉ាងទៀត ជំនឿរបស់គាត់ជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីសេចក្ដីពិត។ (២កូ. ៤:១៣) បន្ទាប់មក គាត់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយបង្ហាញអំពីការប្រគល់ខ្លួននោះដោយទទួលការជ្រមុជទឹក។ (១ពេ. ៣:២១; ៤:២) នោះជាថ្ងៃដ៏សប្បាយសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាមែន! កាលដែលសិស្សជឿនទៅមុខក្នុងការសម្រេចគោលដៅរបស់គាត់ សូមបន្តសរសើរគាត់ ហើយសូមបន្តលើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យជឿនទៅមុខជានិច្ច។
ចូរពិនិត្យមើលម្ដងម្កាលថា សិស្សរីកចម្រើនច្រើនប៉ុណ្ណា
១៤. តើអ្នកបង្រៀនអាចពិនិត្យមើលការរីកចម្រើនរបស់សិស្សយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ យើងត្រូវមានចិត្តអត់ធ្មត់ ពេលជួយសិស្សឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក។ ប៉ុន្តែយើងក៏ត្រូវស្វែងយល់ថា តើគាត់ចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាឬយ៉ាងណា។ តើសិស្សបង្ហាញថាគាត់កំពុងព្យាយាមធ្វើតាមបង្គាប់របស់លោកយេស៊ូឬទេ? ឬតើគាត់គ្រាន់តែចង់រៀនដើម្បីដឹងឮព័ត៌មានពីគម្ពីរប៉ុណ្ណោះ?
១៥. តើអ្នកបង្រៀនត្រូវពិនិត្យមើលថាសិស្សរីកចម្រើនក្នុងរឿងអ្វីខ្លះ?
១៥ ជារឿយៗ ចូរពិនិត្យមើលភាពរីកចម្រើនរបស់សិស្ស។ ជាឧទាហរណ៍ តើគាត់ប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីអារម្មណ៍របស់គាត់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? តើគាត់អធិដ្ឋានទៅលោកឬ? (ទំនុក. ១១៦:១, ២) តើគាត់ចូលចិត្តអានគម្ពីរឬទេ? (ទំនុក. ១១៩:៩៧) តើគាត់កំពុងចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាទៀងទាត់ឬ? (ទំនុក. ២២:២២) តើគាត់បានធ្វើការកែប្រែក្នុងជីវិតដើម្បីបង្ហាញថាគាត់ធ្វើតាមអ្វីដែលគាត់កំពុងរៀនឬទេ? (ទំនុក. ១១៩:១១២) តើគាត់ចាប់ផ្ដើមប្រាប់ក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់អំពីអ្វីដែលគាត់កំពុងរៀនឬ? (ទំនុក. ៩:១) សំខាន់បំផុត តើគាត់ចង់ធ្វើជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? (ទំនុក. ៤០:៨) បើសិស្សមិនរីកចម្រើនដូចអ្វីដែលរៀបរាប់នៅខាងលើនេះ សូមស្វែងយល់អំពីមូលហេតុ ហើយនិយាយជាមួយគាត់ដោយស្លូតបូតនិងសប្បុរស តែដោយចំៗ។ *
១៦. តើយើងគួរឈប់បង្រៀនគម្ពីរដល់បុគ្គលណាម្នាក់នៅពេលណា?
១៦ ម្ដងម្កាល សូមសួរខ្លួនឯងថាតើគួរបន្តបង្រៀនគម្ពីរដល់សិស្សណាម្នាក់ឬគួរឈប់បង្រៀនគាត់។ ចូរសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើសិស្សមិនរៀបចំសម្រាប់ការសិក្សាឬទេ? តើគាត់មិនសូវចាប់អារម្មណ៍ចូលរួមកិច្ចប្រជុំឬ? តើគាត់នៅតែមានទម្លាប់មិនល្អឬទេ? តើគាត់នៅតែជាសមាជិកសាសនាមិនពិតឬ?›។ បើចម្លើយគឺមែន ការបន្តបង្រៀនគាត់គឺបៀបដូចជាបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកណាម្នាក់ឲ្យចេះហែលទឹក ប៉ុន្តែគាត់មិនចង់សើមខ្លួន! បើសិស្សមិនឲ្យតម្លៃពិតប្រាកដចំពោះអ្វីដែលគាត់រៀន ហើយមិនសុខចិត្តធ្វើការកែប្រែ គឺគ្មានប្រយោជន៍ឲ្យយើងបន្តបង្រៀនគាត់ទេ។
១៧. តាមធីម៉ូថេទី១ ៤:១៦ តើអ្នកបង្រៀនគម្ពីរទាំងអស់ត្រូវធ្វើអ្វី?
១៧ ភារកិច្ចដ៏សំខាន់មួយចំពោះយើង គឺការបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ ហើយយើងចង់ជួយសិស្សគម្ពីររបស់យើងឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ ហេតុនេះ យើងនឹងប្រើគម្ពីរពេលបង្រៀន ហើយយើងនឹងបង្រៀនដោយចិត្តរំភើបនិងការជឿជាក់។ យើងនឹងលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យបង្កើតមិត្តភាពជាមួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ។ យើងក៏នឹងលើកបញ្ជាក់អំពីគោលដៅប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងទទួលការជ្រមុជទឹក ហើយម្ដងម្កាលយើងនឹងពិនិត្យមើលការរីកចម្រើនរបស់សិស្ស។ (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « អ្វីដែលអ្នកបង្រៀនត្រូវធ្វើដើម្បីនាំឲ្យសិស្សទទួលការជ្រមុជទឹក») យើងសប្បាយចិត្តណាស់ដែលយើងអាចចូលរួមក្នុងកិច្ចការនេះដែលសង្គ្រោះជីវិត! សូមយើងតាំងចិត្តខំអស់ពីសមត្ថភាព ជួយសិស្សគម្ពីររបស់យើងឲ្យមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក។
ចម្រៀងលេខ៧៩ ចូរបង្រៀនពួកគេឲ្យកាន់ជំហរមាំមួន
^ វគ្គ 5 ពេលយើងដឹកនាំការសិក្សាគម្ពីរ យើងមានឯកសិទ្ធិជួយមនុស្សឲ្យរៀនអំពីគំនិត អារម្មណ៍ និងការប្រព្រឹត្តដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យពួកគេមាន។ អត្ថបទនេះនឹងពន្យល់ថែមទៀតអំពីរបៀបដែលយើងអាចរីកចម្រើនក្នុងការបង្រៀន។
^ វគ្គ 4 សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «ចំណុចមិនល្អដែលយើងគួរជៀសវាងពេលបង្រៀនគម្ពីរ» ក្នុងកិច្ចបម្រើនិងជីវិត កំណត់សម្រាប់កិច្ចប្រជុំ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៦។
^ វគ្គ 8 សូមចុច«អំពីយើង» ▸ «បទពិសោធន៍»។
^ វគ្គ 9 ក្នុងJWបណ្ណាល័យ[JW Library] សូមចុចMEDIA ▸ OUR MEETINGS AND MINISTRY ▸ TOOLS FOR THE MINISTRY។
^ វគ្គ 15 សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «សេចក្ដីស្រឡាញ់និងចិត្តកតញ្ញូចំពោះព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យទទួលការជ្រមុជទឹក» និង«តើអ្នកត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹកហើយឬនៅ?» ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០។
^ វគ្គ 77 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ក្រោយពីការសិក្សាគម្ពីរ បងស្រីដែលមានបទពិសោធន៍ជួយអ្នកដឹកនាំការសិក្សានោះឲ្យឃើញអំពីរបៀបដឹកនាំការសិក្សាដោយមិននិយាយច្រើនពេក។
^ វគ្គ 79 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ក្នុងអំឡុងការសិក្សា សិស្សគម្ពីររៀនអំពីរបៀបធ្វើជាប្រពន្ធល្អប្រសើរជាង។ ក្រោយមក គាត់ប្រាប់ប្ដីអំពីអ្វីដែលគាត់បានរៀន។
^ វគ្គ 81 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: សិស្សនិងប្ដីរបស់គាត់កំពុងសេពគប់នៅផ្ទះបងប្អូនដែលគាត់ជួបនៅសាលប្រជុំ។
