អត្ថបទសិក្សា ៥០
ចូរស្ដាប់សំឡេងរបស់គង្វាលដ៏ល្អប្រសើរ
«ចៀមទាំងនោះនឹងស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ»។—យ៉ូន. ១០:១៦
ចម្រៀងលេខ៣ ព្រះជាកម្លាំង ជាសេចក្ដីសង្ឃឹម និងជាទីពឹងរបស់យើង
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើអ្វីប្រហែលជាមូលហេតុមួយដែលលោកយេស៊ូបានប្រដូចពួកអ្នកកាន់តាមលោកទៅនឹងចៀម?
លោកយេស៊ូបានប្រដូចចំណងមិត្តភាពរបស់លោកជាមួយពួកអ្នកកាន់តាម ទៅនឹងទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធរបស់គង្វាលជាមួយនឹងចៀមរបស់គាត់។ (យ៉ូន. ១០:១៤) ការប្រដូចនោះគឺសមត្រឹមត្រូវ។ ចៀមស្គាល់គង្វាលរបស់ពួកវា ហើយស្ដាប់តាមសំឡេងរបស់គាត់។ នេះជាអ្វីដែលអ្នកទេសចរម្នាក់បានឃើញផ្ទាល់ភ្នែក។ គាត់និយាយថា៖ «យើងចង់ថតរូបចៀមខ្លះ ហើយព្យាយាមឲ្យពួកវាមកជិតយើង។ ប៉ុន្តែ ពួកវាមិនមកសោះ ដោយសារពួកវាមិនស្គាល់សំឡេងរបស់យើង។ បន្ទាប់មក ពេលក្មេងប្រុសគង្វាលម្នាក់មក ហើយបានហៅចៀមទាំងនោះ ភ្លាមៗពួកវាក៏ទៅតាម»។
២-៣. (ក) តើពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបង្ហាញយ៉ាងណាថាពួកគេកំពុងស្ដាប់សំឡេងរបស់លោក? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ និងអត្ថបទបន្ទាប់?
២ បទពិសោធន៍របស់អ្នកទេសចរនោះរំលឹកយើងអំពីពាក្យរបស់លោកយេស៊ូស្ដីអំពីចៀមរបស់លោក ពោលគឺពួកអ្នកកាន់តាមលោក។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចៀមទាំងនោះនឹងស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ»។ (យ៉ូន. ១០:១៦) ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូនៅស្ថានសួគ៌ ដូច្នេះតើយើងអាចស្ដាប់សំឡេងរបស់លោកយ៉ាងដូចម្ដេច? វិធីមួយគឺដោយធ្វើតាមអ្វីដែលលោកបង្រៀនក្នុងជីវិតរបស់យើង។—ម៉ាថ. ៧:២៤, ២៥
៣ ក្នុងអត្ថបទនេះនិងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះរបស់លោកយេស៊ូ។ ដូចដែលយើងនឹងឃើញ លោកយេស៊ូបានបង្រៀនយើងថា យើងគួរឈប់ធ្វើអ្វីមួយចំនួន និងគួរធ្វើអ្វីផ្សេងទៀត។ ដំបូង សូមយើងពិចារណាអំពីអ្វីពីរយ៉ាងដែលគង្វាលដ៏ល្អប្រសើរណែនាំយើងឲ្យឈប់ធ្វើ។
«ឈប់ព្រួយបារម្ភ»
៤. យោងទៅតាមលូកា ១២:២៩ តើអ្វីអាចធ្វើឲ្យយើង«ព្រួយបារម្ភ»?
៤ សូមអាន លូកា ១២:២៩។ លោកយេស៊ូបានលើកទឹកចិត្តពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យ«ឈប់ព្រួយបារម្ភ»អំពីអ្វីដែលពួកគេត្រូវការប្រចាំថ្ងៃ។ យើងដឹងថាយោបល់របស់លោកយេស៊ូគឺតែងតែប្រកបដោយប្រាជ្ញា និងត្រឹមត្រូវជានិច្ច។ ហេតុនេះយើងចង់ធ្វើតាមយោបល់លោក។ ប៉ុន្តែ ជួនកាលយើងប្រហែលជាពិបាកធ្វើដូច្នេះ។ ហេតុអ្វី?
៥. ហេតុអ្វីបងប្អូនខ្លះព្រួយបារម្ភអំពីសេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ?
៥ អ្នកខ្លះព្រួយបារម្ភអំពីសេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ ដូចជាម្ហូបអាហារ សម្លៀកបំពាក់ និងកន្លែងស្នាក់នៅ។ ពួកគេប្រហែលជារស់នៅប្រទេសដែលក្រីក្រនិងមិនសូវសម្បូរការងារ។ ពួកគេប្រហែលជាពិបាករកលុយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារ ឬប្រហែលជាបុគ្គលដែលធ្លាប់ចិញ្ចឹមក្រុមគ្រួសារបានស្លាប់ ដូច្នេះក្រុមគ្រួសារគ្មានលុយទិញអ្វីៗដែលពួកគេត្រូវការទេ។ ការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩បាននាំឲ្យមនុស្សជាច្រើនបាត់បង់ការងារ និងប្រាក់ចំណូល។ (អទ. ៩:១១) បើយើងបានជួបការពិបាកទាំងនេះ ឬការពិបាកផ្សេងទៀត តើយើងអាចធ្វើតាមការណែនាំរបស់លោកយេស៊ូដែលឲ្យឈប់ព្រួយបារម្ភយ៉ាងដូចម្ដេច?
៦. សូមរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះសាវ័កពេត្រុសនៅពេលមួយ។
៦ នៅពេលមួយពេត្រុសនិងសាវ័កឯទៀតនៅលើទូកនាសមុទ្រកាលីឡេ។ ពេលនោះមានខ្យល់ព្យុះដ៏ខ្លាំងមួយ ហើយពួកគេបានឃើញលោកយេស៊ូដើរនៅលើទឹក។ ពេត្រុសបាននិយាយថា៖ «លោកម្ចាស់! បើពិតជាលោកមែន សូមឲ្យខ្ញុំដើរលើទឹកទៅឯលោកផង»។ ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានឲ្យពេត្រុស«មក» គាត់បានចេញពីទូក ហើយ«ដើរលើទឹកទៅឯលោកយេស៊ូ»។ សូមកត់សម្គាល់អ្វីដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់មក។ «ដោយមើលទៅខ្យល់ព្យុះ គាត់ក៏ភ័យខ្លាច ហើយពេលដែលចាប់ផ្ដើមលិចទៅក្នុងទឹក គាត់ស្រែកឡើងថា៖ ‹លោកម្ចាស់! សូមជួយខ្ញុំផង!›»។ ពេលនោះ លោកយស៊ូបានលូកម៉ាថ. ១៤:២៤-៣១
ដៃទៅចាប់គាត់ ហើយជួយគាត់។ សូមគិតអំពីចំណុចមួយ។ ពេលដែលពេត្រុសបន្ដផ្ចង់អារម្មណ៍មើលទៅលោកយេស៊ូ គាត់អាចដើរនៅលើទឹកបាន។ ប៉ុន្តែ ពេលគាត់មើលទៅខ្យល់ព្យុះវិញ គាត់ចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចនិងសង្ស័យ ហើយក៏លិចចុះទៅក្នុងទឹក។—៧. តើយើងអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់ពេត្រុស?
៧ យើងអាចរៀនពីគំរូរបស់ពេត្រុស។ ពេលគាត់ចេញពីទូក ហើយដើរនៅលើសមុទ្រ គាត់មិនបានរំពឹងថាគាត់នឹងត្រូវបង្វែរអារម្មណ៍និងលិចទៅក្នុងទឹកទេ។ ពេត្រុសចង់បន្ដដើរនៅលើទឹកទៅឯលោកយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែគាត់មិនបានបន្ដផ្ចង់អារម្មណ៍មើលលោកជានិច្ចទេ។ ពេត្រុសត្រូវការជំនឿដើម្បីដើរនៅលើទឹក ដូចគ្នាដែរសព្វថ្ងៃនេះយើងត្រូវមានជំនឿដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាផ្សេងៗ។ បើយើងមិនបន្ដផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្ដីសន្យារបស់លោក ជំនឿរបស់យើងអាចចុះខ្សោយ គឺហាក់ដូចជាយើងលិចទៅក្នុងទឹក។ ដូច្នេះ មិនថាយើងមានបញ្ហាធំយ៉ាងណាក្ដី យើងត្រូវបន្ដផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើព្រះយេហូវ៉ានិងសមត្ថភាពរបស់លោកឲ្យជួយយើង។ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨. តើអ្វីអាចជួយយើងមិនឲ្យខ្វល់ខ្វាយច្រើនពេកអំពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់យើង?
៨ ជាជាងព្រួយបារម្ភអំពីបញ្ហារបស់យើង យើងត្រូវមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យាដែលថា លោកនឹងផ្ដល់អ្វីដែលយើងត្រូវការ បើយើងចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍លោកជាអ្វីសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត។ (ម៉ាថ. ៦:៣២, ៣៣) លោកតែងតែធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យានេះ។ (បច. ៨:៤, ១៥, ១៦; ចសព. ៣៧:២៥) បើព្រះយេហូវ៉ាថែរក្សាសត្វស្លាបនិងផ្កា យើងមិនចាំបាច់ខ្វល់ខ្វាយថាយើងនឹងបានអ្វីបរិភោគ ឬបានអ្វីស្លៀកពាក់ទេ! (ម៉ាថ. ៦:២៦-៣០; ភី. ៤:៦, ៧) ដូចសេចក្ដីស្រឡាញ់ជំរុញចិត្តឪពុកម្ដាយឲ្យផ្គត់ផ្គង់អ្វីដែលកូនត្រូវការ សេចក្ដីស្រឡាញ់ក៏ជំរុញចិត្តព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ឲ្យផ្គត់ផ្គង់រាស្ត្ររបស់លោក។ យើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងថែរក្សាយើង!
៩. តើអ្នកអាចរៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់ប្ដីប្រពន្ធមួយគូ?
៩ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍មួយដែលបញ្ជាក់អំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាអាចផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។ ប្ដីប្រពន្ធមួយគូដែលបម្រើពេញពេល បានបើកឡានចាស់របស់ពួកគេអស់ជាងមួយម៉ោង ដើម្បីទៅយកបងប្អូនស្រីខ្លះនៅមណ្ឌលជនភៀសខ្លួនឲ្យចូលរួមកិច្ចប្រជុំមួយ។ បងប្រុសដែលជាប្ដីពន្យល់ថា៖ «ក្រោយចប់កិច្ចប្រជុំ យើងបានអញ្ជើញបងប្អូនស្រីទាំងនោះឲ្យបរិភោគអាហារជាមួយគ្នា។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់មក យើងស្រាប់តែនឹកឃើញថាយើងគ្មានអាហារឲ្យពួកគេទេ»។ តើប្ដីប្រពន្ធនោះបានធ្វើអ្វី? បងប្រុសនោះបន្ដថា៖ «ពេលយើងទៅដល់ផ្ទះ យើងឃើញមានអាហារពីរថង់នៅមុខទ្វារផ្ទះរបស់យើង។ យើងមិនដឹងថាអ្នកណាទុកវានៅទីនោះទេ តែយើងយល់ថាព្រះយេហូវ៉ាផ្គត់ផ្គង់ពួកយើង»។ មួយរយៈពេលក្រោយមក ឡានរបស់ពួកគេបានខូច។ ពួកគេត្រូវការឡាននោះដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ ប៉ុន្តែពួកគេគ្មានលុយជួសជុលវាទេ។ ពួកគេបានយកឡាននោះទៅកន្លែងជួសជុលមួយដើម្បីដឹងថាថ្លៃជួសជុលគឺអស់ប៉ុន្មាន។ ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយមកមានបុរសម្នាក់បានមក ហើយសួរថា៖ «តើនេះជាឡានរបស់អ្នកណាគេ?»។ បងប្រុសយើងឆ្លើយថានោះជាឡានរបស់គាត់ តែវាខូច។ បុរសនោះបានតបថា៖ «មិនអីទេ ប្រពន្ធខ្ញុំចង់បានឡានបែបនេះ ហើយពណ៌ហ្នឹងតែម្ដង។ តើបងចង់លក់វាថ្លៃប៉ុន្មាន?»។ បងប្រុសយើងបានលក់ឡានរបស់គាត់ឲ្យបុរសនោះក្នុងតម្លៃដែលគាត់អាចទិញឡានមួយទៀតបាន។ គាត់បាននិយាយថា៖ «យើងពិតជាសប្បាយណាស់! យើងដឹងថានេះមិនមែនចៃដន្យទេ គឺព្រះយេហូវ៉ាបានជួយយើង!»។
១០. តើចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៧:៥លើកទឹកចិត្តយើងយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យឈប់ខ្វល់ខ្វាយអំពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់យើង?
១០ ពេលយើងស្ដាប់គង្វាលដ៏ល្អប្រសើររបស់យើង ដោយមិនព្រួយបារម្ភហួសហេតុពេកអំពីអ្វីដែលយើងត្រូវការប្រចាំថ្ងៃ យើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្គត់ផ្គង់យើង។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៧:៥; ១ពេ. ៥:៧) សូមគិតអំពីស្ថានភាពដែលយើងបានពិចារណានៅ វគ្គទី៥។ រហូត ដល់សព្វថ្ងៃ ព្រះយេហូវ៉ាប្រហែលជាបានប្រើប្រមុខគ្រួសារ ឬប្រើថៅកែណាម្នាក់ដើម្បីជួយបំពេញសេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ បើប្រមុខក្រុមគ្រួសារមិនអាចផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារទៀត ឬបើយើងបាត់បង់ការងារធ្វើ យើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងថែរក្សាយើងតាមរបៀបផ្សេងទៀត។ ឥឡូវ សូមយើងគិតអំពីអ្វីមួយទៀតដែលគង្វាលដ៏ល្អប្រសើរប្រាប់យើងឲ្យឈប់ធ្វើ។
«ឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត»
១១. យោងទៅតាមម៉ាថាយ ៧:១, ២ តើលោកយេស៊ូបានប្រាប់យើងឲ្យឈប់ធ្វើអ្វី ហើយហេតុអ្វីនេះអាចជាការពិបាក?
១១ សូមអាន ម៉ាថាយ ៧:១, ២។ លោកយេស៊ូដឹងថាមនុស្សគឺមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយច្រើនតែផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើកំហុសរបស់អ្នកឯទៀត។ នេះជាមូលហេតុដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត»។ ទោះជាយើងព្យាយាមមិនវិនិច្ឆ័យបងប្អូនរួមជំនឿក្ដី ពេលខ្លះយើងប្រហែលជាភ្លាត់ធ្វើដូច្នេះ។ បើយើងដឹងថាពេលខ្លះយើងរិះគន់អ្នកឯទៀត តើយើងគួរធ្វើអ្វី? សូមស្ដាប់លោកយេស៊ូ ហើយខំប្រឹងឈប់វិនិច្ឆ័យពួកគេ។
១២-១៣. តើគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយយើងយ៉ាងណាឲ្យឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត?
១២ យើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការរំពឹងគិតអំពីគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ លោកផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើចំណុចល្អរបស់យើង។ យើងអាចដឹងដូច្នេះតាមរយៈរបៀបដែលលោកប្រព្រឹត្តទៅលើស្ដេចដាវីឌ ដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។ ជាឧទាហរណ៍ គាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់ជាមួយបាតសេបា ហើយថែមទាំងបានសម្លាប់ប្ដីរបស់នាងទៀតផង។ (២សាំ. ១១:២-៤, ១៤, ១៥, ២៤) ជាលទ្ធផល ដាវីឌមិនគ្រាន់តែធ្វើឲ្យខ្លួនរងទុក្ខតែម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែនោះក៏ប៉ះពាល់ដល់ក្រុមគ្រួសារទាំងមូលរបស់គាត់ រួមទាំងប្រពន្ធឯទៀតដែរ។ (២សាំ. ១២:១០, ១១) នៅពេលមួយទៀត ដាវីឌមិនបានទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុងទេ។ គាត់បានរាប់ចំនួនទាហានអ៊ីស្រាអែល ជាអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនបានបង្គាប់ឲ្យគាត់ធ្វើឡើយ។ មូលហេតុដែលគាត់ធ្វើដូច្នេះ ប្រហែលជាដោយសារគាត់មានអំណួតនិងទុកចិត្តទៅលើចំនួនទាហានរបស់គាត់ថានោះអាចការពារគាត់បាន។ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? ពួកអ៊ីស្រាអែលប្រហែលជា៧០.០០០នាក់បានស្លាប់ដោយសាររោគរាតត្បាត!—២សាំ. ២៤:១-៤, ១០-១៥
១៣ បើអ្នកបានរស់នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលនាពេលនោះ តើអ្នកមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះដាវីឌ? តើអ្នកនឹងគិតថាព្រះយេហូវ៉ាមិនគួរអភ័យទោសឲ្យគាត់ឬទេ? ព្រះយេហូវ៉ាមិនគិតដូច្នេះឡើយ។ លោកបានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើភាពស្មោះត្រង់ដែលដាវីឌបានបង្ហាញកន្លងមកក្នុងជីវិត និងការប្រែចិត្តដ៏ស្មោះរបស់គាត់។ ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានអភ័យទោសឲ្យដាវីឌចំពោះអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរទាំងនោះ។ លោកដឹងថាដាវីឌស្រឡាញ់លោកខ្លាំងណាស់ ហើយចង់ធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ យើងសប្បាយចិត្តណាស់ដែលព្រះរបស់យើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើគុណសម្បត្តិ និងការប្រព្រឹត្តល្អរបស់យើង មែនទេ?—១បស. ៩:៤; ១ប្រ. ២៩:១០, ១៧
១៤. តើអ្វីអាចជួយគ្រិស្តសាសនិកឲ្យឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត?
១៤ ព្រះយេហូវ៉ាមិនតម្រូវឲ្យអ្នកឯទៀតធ្វើជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះទេ។ ដូច្នេះយើងក៏មិនគួរតម្រូវឲ្យអ្នកឯទៀតល្អឥតខ្ចោះដែរ តែគួររកមើលចំណុចល្អរបស់ពួកគេវិញ។ តាមធម្មតា យើងងាយឃើញភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់អ្នកឯទៀត ហើយរិះគន់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ បុគ្គលដែលយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាចេះចុះសម្រុងនឹងអ្នកឯទៀត ទោះជាគាត់ឃើញភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់ពួកគេក៏ដោយ។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយ។ ពេជ្រដែលមិនទាន់ច្នៃប្រហែលជាមើលទៅមិនសូវពិសេសឬមានតម្លៃទេ។ ប៉ុន្តែមនុស្សឈ្លាសវៃចេះសម្គាល់ថា ពេជ្រនោះមានតម្លៃថ្លៃយ៉ាងណាក្រោយពីវាបានត្រូវដុសខាត់រួចហើយ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងមិនគួរផ្ដោតទៅលើភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់អ្នកឯទៀតទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ដូចព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ យើងផ្ដោតទៅលើចំណុចល្អ ឬគុណសម្បត្តិរបស់ពួកគេ។
១៥. ហេតុអ្វីការគិតអំពីស្ថានភាពរបស់អ្នកឯទៀតនឹងជួយយើងមិនឲ្យរិះគន់ពួកគេ?
១៥ ក្រៅពីការផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើគុណសម្បត្តិរបស់អ្នកលូក. ២១:១-៤
ឯទៀត តើអ្វីអាចជួយយើងមិនឲ្យរិះគន់ពួកគេ? សូមព្យាយាមស្រមៃគិតអំពីស្ថានភាពជីវិតរបស់ពួកគេ។ សូមគិតអំពីគំរូមួយនេះ៖ នាថ្ងៃមួយនៅវិហារ លោកយេស៊ូបានឃើញស្ត្រីមេម៉ាយក្រីក្រម្នាក់ដាក់កាក់ពីរដែលមានតម្លៃតិចណាស់ក្នុងប្រដាប់ដាក់កាក់សម្រាប់ឃ្លាំងប្រាក់។ ពេលឃើញដូច្នេះ លោកមិនបានសួរថា «ហេតុអ្វីមិនដាក់ច្រើនជាងនេះ?»។ ជាជាងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើចំនួនប្រាក់ដែលស្ត្រីនោះបានឲ្យ លោកយេស៊ូបានគិតអំពីបំណងចិត្តនិងស្ថានភាពរបស់គាត់ ហើយសរសើរស្ត្រីនោះដែលគាត់បានដាក់វិភាគទានអស់ពីសមត្ថភាព។—១៦. តើយើងអាចរៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់បងវឺរ៉ូនីកា?
១៦ បទពិសោធន៍របស់បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះវឺរ៉ូនីកាអាចជួយយើងឲ្យយល់អំពីមូលហេតុដែលសំខាន់ឲ្យយើងគិតអំពីស្ថានភាពជីវិតរបស់អ្នកឯទៀត។ នៅក្រុមជំនុំរបស់គាត់ មានបងស្រីមេម៉ាយម្នាក់ដែលមានកូនប្រុសមួយ។ បងវឺរ៉ូនីកាបានសារភាពថា៖ «មើលទៅពីរនាក់ម្ដាយកូននោះមិនសូវចូលរួមកិច្ចប្រជុំនិងផ្សព្វផ្សាយជាទៀងទាត់ជាមួយក្រុមជំនុំទេ។ ដោយហេតុនេះ ខ្ញុំបានគិតមិនល្អអំពីពួកគេ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយមកពេលខ្ញុំផ្សព្វផ្សាយជាមួយបងស្រីដែលមេម៉ាយនោះ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំអំពីការពិបាកផ្សេងៗក្នុងការមើលថែកូនប្រុសដែលខុសប្រក្រតី។ គាត់ខំប្រឹងខ្លាំងណាស់ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត ព្រមទាំងជួយកូនប្រុសគាត់និងខ្លួនគាត់ឲ្យមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយព្រះ។ ជួនកាល ដោយសារស្ថានភាពសុខភាពរបស់កូនប្រុសគាត់ គាត់ត្រូវចូលរួមកិច្ចប្រជុំនៅក្រុមជំនុំផ្សេង»។ បងវឺរ៉ូនីកាបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនដែលដឹងថាជីវិតគាត់គឺពិបាកអ៊ីចឹងទេ។ ឥឡូវ ខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់បងស្រីនេះ និងឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីទាំងអស់ដែលគាត់ធ្វើដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ា»។
១៧. តើយ៉ាកុប ២:៨បង្គាប់យើងឲ្យធ្វើអ្វី ហើយតើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
យ៉ាកុប ២:៨) យើងក៏គួរអធិដ្ឋានយ៉ាងស្មោះទៅព្រះយេហូវ៉ា ដោយអង្វរសុំលោកជួយយើងឲ្យឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត។ យើងអាចធ្វើតាមសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងដោយចំណាយពេលជាមួយបុគ្គលដែលយើងធ្លាប់គិតមិនល្អ។ យើងអាចណាត់គាត់ផ្សព្វផ្សាយឬបរិភោគអាហារជាមួយគ្នា។ ការធ្វើដូច្នេះអាចនាំឲ្យយើងស្គាល់គាត់កាន់តែច្បាស់។ កាលដែលយើងកាន់តែស្គាល់បងប្អូននោះ យើងអាចព្យាយាមធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ ដោយរកមើលចំណុចល្អរបស់គាត់។ យ៉ាងនេះ យើងបង្ហាញថាយើងស្ដាប់និងធ្វើតាមបង្គាប់របស់គង្វាលដ៏ល្អប្រសើរដែលឲ្យឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត។
១៧ តើយើងគួរធ្វើអ្វី បើយើងដឹងថាយើងបានវិនិច្ឆ័យបងប្អូនរួមជំនឿ? គឺសំខាន់ដែលយើងចាំថា យើងត្រូវស្រឡាញ់បងប្អូនរបស់យើង។ (សូមអាន១៨. តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាយើងកំពុងស្ដាប់សំឡេងរបស់គង្វាលដ៏ល្អប្រសើរ?
១៨ ដូចចៀមចេះស្ដាប់សំឡេងរបស់គង្វាលវា ពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូស្ដាប់សំឡេងរបស់លោកដែរ។ បើយើងខំព្យាយាមឈប់ព្រួយបារម្ភអំពីសេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង និងឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូនឹងផ្ដល់ពរដល់យើង។ មិនថាយើងនៅក្នុង«ហ្វូងតូច» ឬជា«ចៀមឯទៀត»ក្ដី សូមយើងបន្ដស្ដាប់និងធ្វើតាមសំឡេងរបស់គង្វាលដ៏ល្អប្រសើរ។ (លូក. ១២:៣២; យ៉ូន. ១០:១១, ១៤, ១៦) ក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអ្វីពីរយ៉ាងដែលលោកយេស៊ូបង្គាប់អ្នកកាន់តាមលោកឲ្យធ្វើ។
ចម្រៀងលេខ១០១ ចូរបម្រើដោយសាមគ្គីភាព
^ វគ្គ 5 ពេលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាចៀមរបស់លោកនឹងស្ដាប់សំឡេងរបស់លោក លោកចង់មានន័យថាពួកអ្នកកាន់តាមលោកនឹងស្ដាប់ ហើយធ្វើតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោកក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីសេចក្ដីបង្រៀនពីររបស់លោកយេស៊ូ គឺឈប់ខ្វល់ខ្វាយអំពីសេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃ និងឈប់វិនិច្ឆ័យអ្នកឯទៀត។ យើងក៏នឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើតាមយោបល់ទាំងនេះ។
^ វគ្គ 51 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងប្រុសម្នាក់បាត់បង់ការងារ មិនមានលុយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ និងត្រូវរកកន្លែងស្នាក់នៅថ្មី។ បើគាត់មិនប្រុងប្រយ័ត្នទេ គាត់អាចងាយខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុពេក រហូតដល់គាត់ឈប់ចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុត។
^ វគ្គ 53 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងប្រុសម្នាក់មកកិច្ចប្រជុំយឺត។ ប៉ុន្តែ គាត់បង្ហាញគុណសម្បត្តិផ្សេងៗកាលដែលគាត់ផ្សព្វផ្សាយក្រៅផ្លូវការ ជួយមនុស្សវ័យចាស់ និងថែទាំសាលប្រជុំ។