សំណួរពីអ្នកអាន
តើបញ្ញត្តិនៅច្បាប់លេវី ១៩:១៦ដែលចែងថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវរកវិធីសម្លាប់អ្នកឯទៀតឡើយ»មានន័យយ៉ាងណា ហើយតើយើងអាចរៀនអ្វីពីបញ្ញត្តិនេះ?
ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលឲ្យធ្វើជាមនុស្សបរិសុទ្ធ។ ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យធ្វើដូច្នេះ លោកបានប្រាប់ពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវដើរនិយាយបង្កាច់បង្ខូចអ្នកណាទេ។ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវរកវិធីសម្លាប់អ្នកឯទៀតឡើយ។ ខ្ញុំគឺយេហូវ៉ា»។—ចល. ១៩:២, ១៦
ពាក្យដើមជាភាសាហេប្រឺដែលបានត្រូវបកប្រែថា«រកវិធី» ក៏អាចបកប្រែថា«ក្រោកឡើងប្រឆាំង»នឹងអ្នកណាម្នាក់។ តើពាក្យនេះមានន័យយ៉ាងណា? ឯកសារយោងមួយរបស់ជនជាតិយូដាអំពីសៀវភៅច្បាប់លេវីចែងថា៖ «ពាក្យនេះ... ពិបាកយល់ ដោយសារយើងពិបាកដឹងច្បាស់ថាពាក្យនេះបង្កប់អត្ថន័យអ្វីជាភាសាហេប្រឺ។ តែយើងយល់ថា ន័យត្រង់ ពាក្យនេះមានន័យថា‹កុំឈរក្បែរឬជិត›»។
បណ្ឌិតខ្លះគិតថាពាក្យនេះជាប់ទាក់ទងនឹងខ១៥ដែលចែងថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវកាត់ក្ដីដោយអយុត្តិធម៌ ដោយបង្ហាញសេចក្ដីលម្អៀងទៅលើអ្នកក្រីក្រ ឬបង្ហាញការយោគយល់ទៅលើពួកអ្នកមាននោះទេ។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវកាត់ក្ដីឲ្យអ្នកឯទៀតដោយយុត្តិធម៌វិញ»។ (ចល. ១៩:១៥) យ៉ាងនេះ បញ្ញត្តិនៅខ១៦ដែលថាមិនត្រូវ«រកវិធី»ឬមិនត្រូវក្រោកឡើងប្រឆាំងនឹងអ្នកណាម្នាក់ អាចមានន័យថារាស្ត្ររបស់ព្រះមិនប្រព្រឹត្តដោយអយុត្តិធម៌ក្នុងតុលាការ ក្នុងការរកស៊ី ឬក្នុងក្រុមគ្រួសារទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេមិនគួរប្រព្រឹត្តមិនទៀងត្រង់ដើម្បីរកប្រយោជន៍ខ្លួនឡើយ។ ពិតមែនថាយើងមិនគួរធ្វើអ្វីទាំងនេះ តែមានការពន្យល់មួយទៀតដែលសមហេតុសមផលជាង ស្ដីអំពីអត្ថន័យនៃពាក្យនៅខ១៦។
សូមគិតអំពីពាក្យផ្ដើមនៃខ១៦នេះ។ ព្រះបានបង្គាប់រាស្ត្ររបស់លោកមិនឲ្យនិយាយបង្កាច់បង្ខូចអ្នកឯទៀត។ សូមចាំថាទោះជាការនិយាយដើមគេអាចបង្កឲ្យមានបញ្ហាក្ដី ការបង្កាច់បង្ខូចអ្នកឯទៀតគឺអាក្រក់ជាងនេះទៅទៀត។ (សុភ. ១០:១៩; អទ. ១០:១២-១៤; ១ធី. ៥:១១-១៥; យ៉ា. ៣:៦) តាមធម្មតា អ្នកបង្កាច់បង្ខូចនិយាយកុហកដើម្បីបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់អ្នកណាម្នាក់។ អ្នកបង្កាច់បង្ខូចប្រហែលជាធ្វើជាសាក្សីក្លែងក្លាយដើម្បីប្រឆាំងអ្នកណាម្នាក់ ទោះជាការធ្វើដូច្នេះអាចនាំឲ្យបុគ្គលនោះស្លាប់ក្ដី។ សូមនឹកចាំថា ពួកអ្នកបង្កាច់បង្ខូចបាននិយាយកុហកអំពីណាបោត ហើយដោយហេតុនេះគាត់បានត្រូវគេគប់ដុំថ្មសម្លាប់ដោយអយុត្តិធម៌។ (១បស. ២១:៨-១៣) ដូច្នេះ យើងឃើញច្បាស់ថាអ្នកបង្កាច់បង្ខូចអាចរកវិធីសម្លាប់អ្នកឯទៀត ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅផ្នែកទី២នៃច្បាប់លេវី ១៩:១៦។
បុគ្គលម្នាក់ក៏ប្រហែលជាបង្កាច់បង្ខូចបុគ្គលម្នាក់ទៀត ដោយសារគាត់ស្អប់បុគ្គលនោះ។ យ៉ូហានទី១ ៣:១៥ចែងថា៖ «អ្នកណាដែលស្អប់បងប្អូនខ្លួន អ្នកនោះជាឃាតករ ហើយអ្នករាល់គ្នាដឹងថាគ្មានឃាតករណានឹងបានជីវិតជារៀងរហូតឡើយ»។ ម្យ៉ាងទៀត ក្រោយពីព្រះបានមានប្រសាសន៍ក្នុងខ១៦ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវរកវិធីសម្លាប់អ្នកឯទៀតឡើយ» លោកបានបន្ថែមថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវស្អប់បងប្អូនខ្លួននៅក្នុងចិត្តឡើយ»។—ចល. ១៩:១៧
ដូច្នេះ ពាក្យនៅច្បាប់លេវី ១៩:១៦ផ្ដល់យោបល់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ដល់គ្រិស្តសាសនិក។ យើងត្រូវបដិសេធគំនិតមិនល្អណាក៏ដោយ ហើយមិនបង្កាច់បង្ខូចអ្នកឯទៀតឲ្យសោះ។ បើយើងបង្កាច់បង្ខូចអ្នកឯទៀត ដោយសារយើងមិនចូលចិត្តគាត់ឬច្រណែនគាត់ នោះយើងកំពុង«រកវិធី»តតាំង ឬក្រោកឡើងប្រឆាំងនឹងគាត់។ នេះអាចសឲ្យឃើញថាយើងស្អប់គាត់។ គ្រិស្តសាសនិកត្រូវជៀសវាងស្អប់អ្នកឯទៀតជាដាច់ខាត។—ម៉ាថ. ១២:៣៦, ៣៧
