អត្ថបទសិក្សា ៤
មូលហេតុដែលយើងចូលរួមពិធីរំលឹក
«ចូរបន្តធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំលឹកដល់ខ្ញុំ»។—លូក. ២២:១៩
ចម្រៀងលេខ២០ លោកបានឲ្យបុត្រជាទីស្រឡាញ់
សេចក្ដីសង្ខេប *
១-២. (ក) តើយើងនឹកចាំបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់យើងដែលបានស្លាប់ជាពិសេសនៅពេលណា? (ខ) តើលោកយេស៊ូចាប់ផ្ដើមធ្វើពិធីអ្វីនៅយប់មុនលោកស្លាប់?
ទោះជាបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់យើងបានស្លាប់យូរយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងនៅតែនឹកចាំពួកគេ។ ជាពិសេស យើងប្រហែលជានឹកឃើញអំពីពួកគេនៅថ្ងៃខួបមរណភាពរបស់ពួកគេ។
២ រាល់ឆ្នាំ យើងនៅក្នុងចំណោមមនុស្សរាប់លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោកដែលជួបជុំគ្នានៅខួបមរណភាពរបស់បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់ម្នាក់របស់យើង គឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ (១ពេ. ១:៨) យើងមកជួបជុំគ្នារំលឹកអំពីបុគ្គលដែលបានឲ្យជីវិតខ្លួនជាថ្លៃលោះ ដើម្បីសង្គ្រោះយើងពីការខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ (ម៉ាថ. ២០:២៨) តាមពិត លោកយេស៊ូចង់ឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមលោកនឹកចាំអំពីមរណភាពរបស់លោក។ នៅយប់មុនលោកស្លាប់ លោកបានផ្ដើមធ្វើពិធីអាហារល្ងាចដ៏ពិសេសមួយ ហើយបង្គាប់ថា៖ «ចូរបន្តធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំលឹកដល់ខ្ញុំ»។—លូក. ២២:១៩
៣. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
៣ មនុស្សមួយក្រុមតូចដែលចូលរួមពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់គ្រិស្ត គឺជាពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌។ ប៉ុន្តែ មនុស្សជាច្រើនលាននាក់ទៀតដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដី ក៏ចូលរួមពិធីនេះដែរ។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលក្រុមទាំងពីរនេះចង់ចូលរួមពិធីរំលឹករាល់ឆ្នាំ។ យើងក៏នឹងពិចារណាអំពីប្រយោជន៍ដែលយើងទទួលពីការចូលរួមពិធីនេះ។ ប៉ុន្តែ ដំបូងសូមយើងពិចារណាអំពីមូលហេតុខ្លះដែលពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងចូលរួមពិធីរំលឹក។
មូលហេតុដែលពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងចូលរួម
៤. ហេតុអ្វីពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងបរិភោគនំប៉័ងនិងពិសាស្រាទំពាំងបាយជូរនៅពិធីរំលឹក?
៤ រាល់ឆ្នាំ ពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងចូលរួមពិធីរំលឹក ហើយបរិភោគវត្ថុតំណាង។ ហេតុអ្វីគឺសមត្រឹមត្រូវឲ្យពួកគេបរិភោគនំប៉័ង និងពិសាស្រាទំពាំងបាយជូរនៅពេលនោះ? ដើម្បីដឹង សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅយប់ចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់លោកយេស៊ូនៅផែនដី។ ក្រោយពីពិធីអាហារបុណ្យរំលង លោកយេស៊ូបានចាប់ផ្ដើមធ្វើពិធីមួយដែលបានត្រូវគេស្គាល់ថា អាហារល្ងាចរបស់លោកម្ចាស់។ នៅពេលនោះ លោកបានហុចនំប៉័ងនិងស្រាទំពាំងបាយជូរឲ្យពួកសាវ័កដ៏ស្មោះត្រង់១១នាក់របស់លោក ហើយបានប្រាប់ពួកគេឲ្យបរិភោគនិងពិសា។ លោកយេស៊ូបាននិយាយទៅកាន់ពួកសាវ័កទាំងនោះអំពីកិច្ចព្រមព្រៀងពីរ គឺមួយកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី មួយទៀតកិច្ចព្រមព្រៀងរាជាណាចក្រ។ * (លូក. ២២:១៩, ២០, ២៨-៣០) កិច្ចព្រមព្រៀងទាំងនេះបានបើកឱកាសឲ្យពួកសាវ័ក និងបុគ្គលមួយចំនួនទៀតទៅជាស្ដេចនិងជាសង្ឃនៅស្ថានសួគ៌។ (បប. ៥:១០; ១៤:១) មានតែពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលនៅសល់នៅផែនដីនិងជាភាគីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងទាំងពីរនេះប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចបរិភោគនំប៉័ងនិងពិសាស្រាទំពាំងបាយជូរនៅពិធីរំលឹកបាន។
៥. តើពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងដឹងអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេ?
៥ មូលហេតុមួយទៀតដែលពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងចង់ចូលរួមពិធីរំលឹក គឺដោយសារនេះផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគេគិតអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យដល់ពួកគេ ពោលគឺជីវិតអមតៈនិងមិនអាចខូចរលួយនៅស្ថានសួគ៌ ការបម្រើជាមួយលោកយេស៊ូនិងសមាជិកឯទៀតនៃ១៤៤.០០០នាក់ ហើយសំខាន់បំផុតពួកគេនៅកន្លែងដែលព្រះយេហូវ៉ាមានវត្តមាន! (១កូ. ១៥:៥១-៥៣; ១យ៉ូន. ៣:២) ពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងដឹងថា ព្រះជាអ្នកអញ្ជើញពួកគេឲ្យមានឯកសិទ្ធិទាំងនេះនៅស្ថានសួគ៌។ ប៉ុន្តែដើម្បីឡើងទៅស្ថានសួគ៌បាន ពួកគេត្រូវរក្សាភាពស្មោះត្រង់រហូតដល់ស្លាប់។ (២ធី. ៤:៧, ៨) ពេលពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងគិតអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេនៅស្ថានសួគ៌ ពួកគេសប្បាយចិត្តជាខ្លាំង។ (ទីត. ២:១៣) ចុះយ៉ាងណា«ចៀមឯទៀត»វិញ? (យ៉ូន. ១០:១៦) តើមានមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលពួកគេចូលរួមពិធីរំលឹក?
មូលហេតុដែលចៀមឯទៀតចូលរួម
៦. ហេតុអ្វីចៀមឯទៀតចូលរួមពិធីរំលឹក?
៦ ចៀមឯទៀតមិនមែនជាអ្នកបរិភោគវត្ថុតំណាងនៅពិធីរំលឹកទេ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែសប្បាយធ្វើជាអ្នកចូលរួម។ នៅឆ្នាំ១៩៣៨ ពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដីបានត្រូវអញ្ជើញជាពិសេសនៅលើកដំបូង ឲ្យចូលរួមពិធីរំលឹក។ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៣៨ជាភាសាអង់គ្លេស ចែងថា៖ «គឺសមត្រឹមត្រូវដែល[ចៀមឯទៀត]មានវត្តមាននៅកិច្ចប្រជុំនេះ និងមើលអ្វីដែលបានត្រូវធ្វើនៅទីនោះ។... នេះក៏ជាពេលដ៏សប្បាយមួយសម្រាប់ពួកគេដែរ»។ ដូចភ្ញៀវដែលបានត្រូវអញ្ជើញឲ្យចូលរួមពិធីមង្គលការសប្បាយមើលអ្វីដែលបានត្រូវធ្វើឡើងនៅទីនោះ ចៀមឯទៀតសប្បាយមានវត្តមាននិងមើលអ្វីដែលបានត្រូវធ្វើនៅពិធីរំលឹក។
៧. ហេតុអ្វីចៀមឯទៀតទន្ទឹងរង់ចាំស្ដាប់សុន្ទរកថាពិធីរំលឹក?
៧ ចៀមឯទៀតក៏គិតអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេដែរ។ ពួកគេទន្ទឹងរង់ចាំស្ដាប់សុន្ទរកថាពិធីរំលឹកដែលផ្ដោតខ្លាំងទៅលើអ្វីដែលគ្រិស្ត និងអ្នកគ្រប់គ្រង១៤៤.០០០នាក់នឹងធ្វើសម្រាប់មនុស្សស្មោះត្រង់ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំ។ ក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាស្ដេច អ្នកគ្រប់គ្រងនៅស្ថានសួគ៌ទាំងនោះនឹងជួយប្រែក្លាយផែនដីឲ្យទៅជាសួនឧទ្យាន ហើយជួយមនុស្សដែលស្ដាប់បង្គាប់ឲ្យទៅជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ។ មនុស្សជាច្រើនលាននាក់ដែលចូលរួមពិធីរំលឹករំភើបចិត្ត ពេលស្រមៃគិតអំពីការសម្រេចទំនាយគម្ពីរផ្សេងៗ ដូចជាអេសាយ ៣៥:៥, ៦; ៦៥:២១-២៣ និងការបើកបង្ហាញ ២១:៣, ៤។ ដោយស្រមៃគិតថាពួកគេនិងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេនៅក្នុងពិភពលោកថ្មី នោះធ្វើឲ្យពួកគេកាន់តែមានសេចក្ដីសង្ឃឹមមុតមាំ ហើយតាំងចិត្តកាន់តែខ្លាំងមិនឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ា។—ម៉ាថ. ២៤:១៣; កាឡ. ៦:៩
៨. តើចៀមឯទៀតចូលរួមពិធីរំលឹកដោយសារមូលហេតុអ្វីទៀត?
៨ សូមពិចារណាអំពីមូលហេតុផ្សេងទៀតដែលចៀមឯទៀតចូលរួមពិធីរំលឹក។ ពួកគេចង់បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការគាំទ្រចំពោះពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង។ បណ្ដាំរបស់ព្រះបានប្រាប់ទុកជាមុនថា ពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង និងពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដីនឹងរួមកិច្ចការជាមួយគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។ តើតាមរបៀបណា? សូមយើងពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះ។
៩. តើទំនាយនៅសាការី ៨:២៣ រៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីអារម្មណ៍របស់ចៀមឯទៀតចំពោះពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង?
៩ សូមអាន សាការី ៨:២៣។ ទំនាយនេះពណ៌នាអំពីអារម្មណ៍របស់ចៀមឯទៀតចំពោះពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង។ ពាក្យ«យូដាម្នាក់»និង«អ្នករាល់គ្នា»សំដៅទៅលើក្រុមតែមួយ ពោលគឺពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងដែលនៅសល់នាផែនដី។ (រ៉ូម ២:២៨, ២៩) «មនុស្ស១០នាក់ពីគ្រប់ភាសាគ្រប់ប្រជាជាតិ»ជាតំណាងចៀមឯទៀត។ ពួកគេ«ចាប់យ៉ាងជាប់»ពោលគឺនៅស្មោះត្រង់ ចំពោះពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង ដោយចូលរួមក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតជាមួយពួកអ្នកទាំងនោះ។ ដូច្នេះ នៅយប់នៃពិធីរំលឹក ចៀមឯទៀតបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគេចំពោះពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង ដោយមានវត្តមាននៅទីនោះជាមួយពួកគេ។
១០. តើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីដើម្បីសម្រេចទំនាយនៅអេសេគាល ៣៧:១៥-១៩, ២៤, ២៥?
១០ សូមអាន អេសេគាល ៣៧:១៥-១៩, ២៤, ២៥។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចទំនាយនេះ ដោយធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលលោកបានរើសតាំងនិងចៀមឯទៀតរួមកិច្ចការជាមួយគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។ ទំនាយនេះរៀបរាប់អំពីឈើពីរ។ ពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌ប្រៀបដូចជា«ឈើនៃយូដា»(ស្ដេចនៃស្រុកអ៊ីស្រាអែលបានត្រូវជ្រើសរើសពីកុលសម្ព័ន្ធនេះ) ហើយពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដីប្រៀបដូចជាឈើនៃ«អេប្រាអ៊ីម»។ * ព្រះយេហូវ៉ាបង្រួបបង្រួមក្រុមទាំងពីរនេះ ដើម្បីពួកគេទៅជា«ឈើតែមួយ»។ នេះមានន័យថាពួកគេបម្រើព្រះដោយសាមគ្គីភាពក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃស្ដេចតែមួយរបស់ពួកគេ គឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ រាល់ឆ្នាំ ពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងនិងចៀមឯទៀតចូលរួមពិធីរំលឹកជាមួយគ្នា មិនមែនជាក្រុមពីរទេ តែជា«ហ្វូងតែមួយ» ក្រោមការមើលថែរបស់«គង្វាលតែម្នាក់»។—យ៉ូន. ១០:១៦
១១. តើ«ចៀម»ដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅម៉ាថាយ ២៥:៣១-៣៦, ៤០ បង្ហាញការគាំទ្រជាពិសេសចំពោះបងប្អូនរបស់គ្រិស្តយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ សូមអាន ម៉ាថាយ ២៥:៣១-៣៦, ៤០។ «ចៀម»ក្នុងឧទាហរណ៍នេះជាតំណាងពួកអ្នកសុចរិតនៅគ្រាចុងបញ្ចប់ដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដី ពោលគឺចៀមឯទៀត។ ពួកគេគាំទ្រពួកអ្នកដែលនៅសល់ពីបងប្អូនរបស់គ្រិស្តយ៉ាងស្មោះត្រង់។ ពួកគេធ្វើដូច្នេះជាពិសេសដោយជួយពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងឲ្យបំពេញភារកិច្ចដ៏ធំ ពោលគឺការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យទៅជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តដែលធ្វើឡើងនៅទូទាំងពិភពលោក។—ម៉ាថ. ២៤:១៤; ២៨:១៩, ២០
១២-១៣. តើចៀមឯទៀតបង្ហាញការគាំទ្រចំពោះបងប្អូនរបស់គ្រិស្តតាមវិធីផ្សេងទៀតអ្វី?
១២ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ក្នុងប៉ុន្មានសប្ដាហ៍មុនពិធីរំលឹក ចៀមឯទៀតបង្ហាញការគាំទ្រចំពោះបងប្អូនរបស់គ្រិស្តដោយចូលរួមយ៉ាងពេញលេញក្នុងសកម្មភាពពិសេសនៅទូទាំងពិភពលោក ដើម្បីអញ្ជើញពួកអ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍ឲ្យចូលរួមពិធីរំលឹក។ (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « តើអ្នកកំពុងត្រៀមខ្លួនសម្រាប់រដូវពិធីរំលឹកឬទេ?») ពួកគេក៏ធ្វើឲ្យប្រាកដថាអ្វីៗទាំងអស់បានត្រូវរៀបចំរួចរាល់សម្រាប់ពិធីរំលឹក ទោះជាគ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ពួកគេជាអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងក្ដី។ ចៀមឯទៀតសប្បាយចិត្តគាំទ្របងប្អូនរបស់គ្រិស្តតាមរបៀបទាំងនេះ។ ចៀមទាំងនេះដឹងថាលោកយេស៊ូចាត់ទុកអ្វីដែលពួកគេធ្វើដល់បងប្អូនរបស់លោកដែលបានត្រូវរើសតាំង ហាក់ដូចជាពួកគេកំពុងធ្វើដល់លោកផ្ទាល់។—ម៉ាថ. ២៥:៣៧-៤០
១៣ ទោះជាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមបែបណាក្ដី តើយើងទាំងអស់គ្នាមានមូលហេតុអ្វីខ្លះទៀតឲ្យចូលរួមពិធីរំលឹក?
មូលហេតុដែលយើងទាំងអស់គ្នាចូលរួម
១៤. តើព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងយ៉ាងណាចំពោះយើង?
១៤ យើងមានអំណរគុណចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានបង្ហាញចំពោះយើង។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួនតាមរបៀបជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ មានរបៀបមួយដែលវិសេសជាងគេ គឺលោកបានចាត់បុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោកឲ្យរងទុក្ខនិងស្លាប់ជាប្រយោជន៍ដល់យើង។ (យ៉ូន. ៣:១៦) យើងដឹងថាលោកយេស៊ូក៏បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងចំពោះយើងដែរ ដោយសុខចិត្តលះបង់ជីវិតរបស់លោកដើម្បីយើង។ (យ៉ូន. ១៥:១៣) យើងមិនអាចតបស្នងលោកទាំងពីរអស់ទេ ចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលោកទាំងពីរបង្ហាញចំពោះយើង។ ប៉ុន្តែ យើងអាចបង្ហាញអំណរគុណរបស់យើងតាមរបៀបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ (កូឡ. ៣:១៥) ម្យ៉ាងទៀត យើងចូលរួមពិធីរំលឹកដើម្បីយើងអាចនឹកចាំអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូចំពោះយើង និងដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះលោកទាំងពីរ។
១៥. ហេតុអ្វីទាំងពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង ទាំងចៀមឯទៀតមានចិត្តកតញ្ញូយ៉ាងខ្លាំងចំពោះថ្លៃលោះ?
១៥ យើងមានចិត្តកតញ្ញូជាខ្លាំងចំពោះអំណោយជាថ្លៃលោះ។ (ម៉ាថ. ២០:២៨) ថ្លៃលោះមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ចំពោះពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង ពីព្រោះនោះផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យ។ ដោយសារពួកគេមានជំនឿលើគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ត ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសថាពួកគេជាមនុស្សសុចរិត ហើយបានទទួលពួកគេជាកូនរបស់លោក។ (រ៉ូម ៥:១; ៨:១៥-១៧, ២៣) ចៀមឯទៀតក៏មានអំណរគុណចំពោះថ្លៃលោះដែរ។ ដោយសារពួកគេមានជំនឿលើគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូ ពួកគេបានត្រូវរាប់ជាបុគ្គលស្អាតស្អំតាមទស្សនៈព្រះ អាចបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋជូនលោក និងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម«ចេញផុតពីគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង»។ (បប. ៧:១៣-១៥) របៀបមួយដែលពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង និងចៀមឯទៀតបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូចំពោះថ្លៃលោះ គឺដោយមានវត្តមាននៅពិធីរំលឹកជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
១៦. តើអ្វីជាមូលហេតុមួយទៀតដែលយើងចូលរួមពិធីរំលឹក?
១៦ មូលហេតុមួយទៀតដែលយើងចូលរួមពិធីរំលឹក គឺដោយសារយើងចង់ស្ដាប់បង្គាប់លោកយេស៊ូ។ ទោះជាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមបែបណាចំពោះថ្ងៃអនាគតក្ដី យើងម្នាក់ៗចង់ធ្វើតាមបង្គាប់ដែលលោកយេស៊ូបានឲ្យនៅយប់ដែលលោកបានធ្វើពិធីរំលឹក។ បង្គាប់នោះគឺថា៖ «ចូរបន្តធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំលឹកអំពីខ្ញុំ»។—១កូ. ១១:២៣, ២៤
ប្រយោជន៍សម្រាប់អស់អ្នកដែលចូលរួម
១៧. តើពិធីរំលឹកជួយយើងឲ្យចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ យើងចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។ (យ៉ា. ៤:៨) ដូចដែលយើងបានរៀន ពិធីរំលឹកផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងគិតអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យយើង និងរំពឹងគិតអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងដែលលោកបានបង្ហាញចំពោះយើង។ (យេ. ២៩:១១; ១យ៉ូន. ៤:៨-១០) ពេលយើងគិតអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ពិតប្រាកដរបស់យើងចំពោះថ្ងៃអនាគត និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមិនចេះសាបសូន្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះយើង នោះយើងស្រឡាញ់លោកកាន់តែខ្លាំង ហើយចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយលោកក៏មាំមួនឡើង។—រ៉ូម ៨:៣៨, ៣៩
១៨. តើការរំពឹងគិតអំពីគំរូរបស់លោកយេស៊ូជំរុញចិត្តយើងឲ្យធ្វើអ្វី?
១៨ យើងចង់ធ្វើតាមគំរូរបស់លោកយេស៊ូ។ (១ពេ. ២:២១) នៅប៉ុន្មានថ្ងៃមុនពិធីរំលឹក យើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើកំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរអំពីសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់លោកយេស៊ូនៅផែនដី មរណភាពរបស់លោក និងការប្រោសលោកឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ក្រោយមក នៅល្ងាចនៃពិធីរំលឹក មានសុន្ទរកថាដែលរំលឹកយើងអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកយេស៊ូចំពោះយើង។ (អេភ. ៥:២; ១យ៉ូន. ៣:១៦) ពេលយើងអាននិងរំពឹងគិតអំពីគំរូរបស់លោកយេស៊ូស្ដីអំពីការលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួន យើងចង់មាន«របៀបរស់នៅ ដូចលោកយេស៊ូធ្លាប់មាន»។—១យ៉ូន. ២:៦
១៩. តើយើងអាចរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់តាមរបៀបណា?
១៩ យើងតាំងចិត្តកាន់តែខ្លាំងដើម្បីរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់។ (យូ. ២០, ២១) យើងរក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់ ដោយខំអស់ពីសមត្ថភាពស្ដាប់បង្គាប់លោក ធ្វើឲ្យនាមរបស់លោកបានបរិសុទ្ធ និងធ្វើឲ្យចិត្តលោកអរសប្បាយ។ (សុភ. ២៧:១១; ម៉ាថ. ៦:៩; ១យ៉ូន. ៥:៣) ពិធីរំលឹកជំរុញចិត្តយើងឲ្យតាំងចិត្តមានរបៀបរស់នៅរាល់ថ្ងៃ ដែលហាក់ដូចជាយើងនិយាយទៅកាន់ព្រះយេហូវ៉ាថា‹ខ្ញុំចង់រក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលលោកស្រឡាញ់ជារៀងរហូត!›។
២០. តើយើងមានមូលហេតុល្អអ្វីឲ្យចូលរួមពិធីរំលឹក?
២០ មិនថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅស្ថានសួគ៌ឬនៅផែនដីក្ដី យើងមានមូលហេតុល្អៗឲ្យចូលរួមពិធីរំលឹក។ រាល់ឆ្នាំ ពេលដែលយើងជួបជុំគ្នានៅថ្ងៃនោះ យើងនឹកចាំអំពីមរណភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ដែលយើងស្រឡាញ់ គឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ សំខាន់បំផុត យើងនឹកចាំអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងបំផុតដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញចំពោះយើង ដោយឲ្យបុត្រររបស់លោកជាថ្លៃលោះ។ នៅឆ្នាំនេះ ពិធីរំលឹកនឹងត្រូវធ្វើឡើងនៅពេលល្ងាច ថ្ងៃសុក្រ ទី១៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២។ យើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងបុត្ររបស់លោក ដូច្នេះនៅខួបមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូ គ្មានអ្វីសំខាន់ជាងការដែលយើងមានវត្តមាននៅពិធីរំលឹកឡើយ។
ចម្រៀងលេខ១៦ ចូរសរសើរព្រះយេហូវ៉ាដែលបានរើសតាំងបុត្រលោក
^ មិនថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌ ឬនៅផែនដីជាសួនឧទ្យានក្ដី យើងទន្ទឹងរង់ចាំចូលរួមពិធីរំលឹកជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុពីគម្ពីរដែលយើងចូលរួមពិធីរំលឹក និងប្រយោជន៍ដែលយើងទទួលពីការចូលរួមពិធីនេះ។
^ ដើម្បីបានព័ត៌មានថែមទៀតអំពីកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មីនិងកិច្ចព្រមព្រៀងរាជាណាចក្រ សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«អ្នករាល់គ្នានឹងទៅជារាជាណាចក្រមួយ‹ដែលសុទ្ធតែជាសង្ឃ›»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៤ ទំព័រ១៣-១៥។
^ ដើម្បីបានព័ត៌មានថែមទៀតអំពីទំនាយនៃឈើពីរដែលបានរៀបរាប់នៅអេសេគាល ជំពូកទី៣៧ សូមមើលសៀវភៅការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតដល់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវរៀបចំឡើងវិញហើយ! ទំព័រ១៣០-១៣៥, វគ្គ៣-១៧។
