អត្ថបទសិក្សា ១៣
ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនឹងនាំឲ្យអ្នកមានអំណរថែមទៀត
«ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់យើងអើយ លោកសមនឹងទទួលសេចក្ដីសរសើរដោយសារសិរីរុងរឿង កិត្តិយស និងឫទ្ធានុភាព»។—បប. ៤:១១
ចម្រៀងលេខ៣១ ចូរដើរជាមួយនឹងព្រះ!
សេចក្ដីសង្ខេប *
១-២. តើអ្វីនឹងធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង?
តើអ្នកគិតអំពីអ្វីពេលឮពាក្យគោរពប្រណិប័តន៍? អ្នកប្រហែលជាគិតអំពីបងប្រុសម្នាក់ដែលលុតជង្គង់អធិដ្ឋានយ៉ាងអស់ពីចិត្តនៅក្បែរគ្រែរបស់គាត់។ ឬអ្នកប្រហែលជាគិតអំពីក្រុមគ្រួសារដ៏រីករាយមួយដែលសិក្សាគម្ពីរយ៉ាងជក់ចិត្ត។
២ ក្នុងករណីទាំងពីរនៅខាងលើ ពួកអ្នកទាំងនោះកំពុងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ តើព្រះយេហូវ៉ានឹងទទួលយកការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ពួកគេឬទេ? លោកនឹងទទួលយក បើនោះសមស្របតាមគោលបំណងរបស់លោក ហើយផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការគោរព។ យើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងណាស់។ ម្យ៉ាងទៀត យើងដឹងថាលោកសមនឹងទទួលការគោរពប្រណិប័តន៍ ហើយយើងចង់គោរពប្រណិប័តន៍លោកតាមរបៀបដ៏ល្អបំផុត។
៣. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
៣ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីការគោរពប្រណិប័តន៍ដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនៅសម័យបុរាណ ហើយក៏នឹងពិចារណាអំពីផ្នែក៨នៃការគោរពប្រណិប័តន៍ដែលលោកពេញចិត្តនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ កាលដែលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងអាចគិតអំពីរបៀបដែលយើងផ្ទាល់អាចធ្វើឲ្យការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើងកាន់តែប្រសើរឡើង និងមូលហេតុដែលការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតធ្វើឲ្យយើងសប្បាយរីករាយ។
ការគោរពប្រណិប័តន៍ដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនៅសម័យបុរាណ
៤. មុនសម័យគ្រិស្តសាសនិក តើអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញការគោរព និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគាត់ចំពោះលោកតាមរបៀបណា?
៤ មុនសម័យគ្រិស្តសាសនិក បុរសស្មោះត្រង់ដូចជាអេបិល ណូអេ អាប្រាហាំ និងយ៉ូបបានបង្ហាញការគោរពនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ តើតាមរបៀបណា? គឺតាមរយៈការស្ដាប់បង្គាប់ ការមានជំនឿ និងគ្រឿងបូជារបស់ពួកគាត់។ គម្ពីរមិនបានប្រាប់យើងអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកគាត់ត្រូវធ្វើដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះទេ។ ប៉ុន្តែ បុរសទាំងនោះពិតជាបានខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីលើកកិត្តិយសព្រះយេហូវ៉ា ហើយលោកពេញចិត្តនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ពួកគាត់។ ក្រោយមក ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យច្បាប់ម៉ូសេដល់កូនចៅអាប្រាហាំ។ ច្បាប់នោះរួមមានច្បាប់ជាច្រើនអំពីរបៀបគោរពប្រណិប័តន៍ដែលលោកពេញចិត្ត។
៥. ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានស្លាប់និងបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ តើមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត?
៥ ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានស្លាប់និងបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ព្រះយេហូវ៉ាមិនតម្រូវឲ្យគ្រិស្តសាសនិកកាន់តាមច្បាប់ម៉ូសេទៀតទេ។ (រ៉ូម ១០:៤) គ្រិស្តសាសនិកត្រូវកាន់តាមច្បាប់ថ្មី ពោលគឺ«ច្បាប់គ្រិស្ត»។ (កាឡ. ៦:២) ពួកគេកាន់តាម«ច្បាប់»ថ្មីនេះ មិនមែនដោយទន្ទេញចាំឬធ្វើតាមបញ្ជីច្បាប់អំពីអ្វីដែលគួរធ្វើនិងមិនគួរធ្វើនោះទេ ប៉ុន្តែដោយយកតម្រាប់លោកយេស៊ូនិងធ្វើតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក។ សព្វថ្ងៃនេះ គ្រិស្តសាសនិកក៏ខំអស់ពីសមត្ថភាពយកតម្រាប់លោកយេស៊ូដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត និងដើម្បីឲ្យពួកគេទទួល«កម្លាំងចិត្តឡើងវិញ»។—ម៉ាថ. ១១:២៩
៦. តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីអត្ថបទនេះ?
៦ កាលដែលយើងពិចារណាផ្នែកនីមួយៗនៃការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើខ្ញុំបានរីកចម្រើនយ៉ាងណាខ្លះ?›។ ម្យ៉ាងទៀត ‹តើខ្ញុំអាចធ្វើឲ្យការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ខ្ញុំកាន់តែល្អប្រសើរជាងឬទេ?›។ អ្នកអាចសប្បាយចំពោះការរីកចម្រើនរបស់អ្នក ប៉ុន្តែជាការល្អដែលអ្នកសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយអ្នកឃើញចំណុចណាដែលអ្នកអាចរីកចម្រើនថែមទៀត។
តើការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើងរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
៧. តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះសេចក្ដីអធិដ្ឋានដ៏ស្មោះអស់ពីចិត្តរបស់យើង?
៧ យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងអធិដ្ឋានទៅលោក។ ក្នុងគម្ពីរ សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងបានប្រដូចទៅនឹងគ្រឿងក្រអូបដែលបានត្រូវរៀបចំយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់សម្រាប់ជូននៅឯត្រសាល និងក្រោយមកនៅវិហារ។ (ចសព. ១៤១:២) ក្លិនឈ្ងុយពីគ្រឿងក្រអូបនេះធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ពេលយើងអធិដ្ឋានអស់ពីចិត្តទៅព្រះយេហូវ៉ា លោក«ពេញចិត្ត» ទោះជាយើងប្រើពាក្យសាមញ្ញក្ដី។ (សុភ. ១៥:៨; បច. ៣៣:១០) ដូច្នេះ យើងអាចជឿជាក់ថា ពេលយើងប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាថាយើងស្រឡាញ់លោកនិងមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះលោក នោះលោកមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅ។ លោកក៏ចង់ស្ដាប់យើងនិយាយអំពីទុក្ខកង្វល់ សេចក្ដីសង្ឃឹម និងបំណងប្រាថ្នារបស់យើងដែរ។ មុនអធិដ្ឋាន គឺជាការល្អឲ្យយើងគិតទុកជាមុនអំពីអ្វីដែលយើងនឹងនិយាយទៅកាន់លោក។ ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងនឹងប្រៀបដូចជាគ្រឿងក្រអូបល្អបំផុតសម្រាប់ជូនទៅព្រះយេហូវ៉ាបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌។
៨. តើយើងមានឱកាសអ្វីដើម្បីសរសើរព្រះ?
៨ យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងសរសើរលោក។ (ចសព. ៣៤:១) យើងសរសើរព្រះយេហូវ៉ាដោយប្រាប់អ្នកឯទៀតថា យើងស្រឡាញ់លោក ហើយកោតស្ងើចចំពោះស្នាដៃនិងគុណសម្បត្តិដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក។ ចិត្តកតញ្ញូជំរុញចិត្តយើងឲ្យសរសើរលោក។ ពេលយើងលៃទុកពេលដើម្បីរំពឹងគិតអំពីគុណធម៌របស់ព្រះយេហូវ៉ា ពោលគឺអ្វីទាំងអស់ដែលលោកបានធ្វើចំពោះយើង នោះយើងនឹងមានមូលហេតុជាច្រើនឲ្យសរសើរលោក។ ជាពិសេស កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើង«ជូនព្រះនូវសេចក្ដីសរសើរជាគ្រឿងបូជា . . . ពោលគឺផលនៃបបូរមាត់»។ (ហេ. ១៣:១៥) ដូចដែលយើងគួរគិតយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្វីដែលយើងនឹងនិយាយ មុនអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា គឺជាការល្អដែលយើងគិតយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្វីដែលយើងនឹងនិយាយទៅកាន់ពួកអ្នកដែលយើងជួបពេលផ្សព្វផ្សាយ។ យើងចង់ជូន«សេចក្ដីសរសើរជាគ្រឿងបូជា»ដ៏ល្អបំផុត។ យ៉ាងនេះ យើងនិយាយចេញពីចិត្ត ពេលដែលយើងប្រាប់សេចក្ដីពិតដល់អ្នកឯទៀត។
៩. ដូចជនជាតិអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ តើយើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពេលយើងជួបជុំគ្នា? សូមរៀបរាប់អំពីបទពិសោធន៍របស់អ្នកផ្ទាល់។
៩ យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងចូលរួមកិច្ចប្រជុំ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណបានត្រូវបង្គាប់ថា៖ «ក្នុងមួយឆ្នាំបីដង ពួកបុរសទាំងអស់ត្រូវមកឯព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នានៅកន្លែងដែលលោកជ្រើសរើស»។ (បច. ១៦:១៦) ពួកគេត្រូវទុកផ្ទះសម្បែងនិងស្រែចម្ការចោល។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យានឹងពួកគេថា៖ «កាលដែលអ្នករាល់គ្នា . . . ឡើងទៅជួបព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា នោះទឹកដីរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងគ្មានអ្នកណាដណ្ដើមយកទេ»។ (ដច. ៣៤:២៤) ដោយមានជំនឿទាំងស្រុងទៅលើព្រះ ពួកអ៊ីស្រាអែលដែលកោតខ្លាចលោកបានចូលរួមបុណ្យប្រចាំឆ្នាំទាំងនោះ។ ដោយធ្វើដូច្នេះ ពួកគេបានទទួលប្រយោជន៍ជាច្រើន ដូចជាយល់ច្បាប់របស់ព្រះច្រើនជាង រំពឹងគិតអំពីគុណធម៌របស់លោក និងសេពគប់ជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ។ (បច. ១៦:១៥) សព្វថ្ងៃនេះ យើងក៏ទទួលប្រយោជន៍ស្រដៀងនឹងនេះដែរ ពេលយើងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីចូលរួមកិច្ចប្រជុំ។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងរៀបចំទុកជាមុនដើម្បីឆ្លើយខ្លីនិងមានន័យខ្លឹមសារ ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាពេញចិត្តណាស់។
១០. ហេតុអ្វីការច្រៀងចម្រៀងជាផ្នែកសំខាន់នៃការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង?
១០ យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងច្រៀងចម្រៀងជាមួយបងប្អូន។ (ចសព. ២៨:៧) ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានចាត់ទុកការច្រៀងចម្រៀងជាផ្នែកសំខាន់នៃការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ពួកគេ។ ស្ដេចដាវីឌបានឲ្យពួកលេវី២៨៨នាក់ធ្វើជាអ្នកចម្រៀងនៅវិហារ។ (១ប្រ. ២៥:១, ៦-៨) សព្វថ្ងៃនេះ យើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងច្រៀងចម្រៀងសរសើរលោក។ ការច្រៀងពីរោះឬមិនពីរោះ គឺមិនមែនសំខាន់បំផុតទេ។ សូមគិតអំពីការប្រដូចនេះ។ ពេលយើងនិយាយ «យើងទាំងអស់គ្នាជំពប់ដួលជាញឹកញយ» ប៉ុន្តែ នោះមិនរារាំងយើងពីការនិយាយក្នុងក្រុមជំនុំនិងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយឡើយ។ (យ៉ា. ៣:២) ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងមិនគួរឲ្យការព្រួយបារម្ភអំពីសំឡេងច្រៀងមិនសូវពីរោះរបស់យើង រារាំងយើងពីការច្រៀងចម្រៀងសរសើរព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។
១១. ដូចបានរៀបរាប់នៅចម្រៀងសរសើរព្រះ ៤៨:១៣ ហេតុអ្វីយើងគួរលៃទុកពេលសិក្សាគម្ពីរជាក្រុមគ្រួសារ?
១១ យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងសិក្សាបណ្ដាំរបស់លោកនិងបង្រៀនកូនៗអំពីលោក។ នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណ ថ្ងៃឈប់សម្រាកផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគេទុកសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃមួយឡែក ហើយផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើការពង្រឹងចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ (ដច. ៣១:១៦, ១៧) ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដ៏ស្មោះត្រង់បានបង្រៀនកូនរបស់ពួកគេអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងគុណធម៌របស់លោក។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ យើងក៏ត្រូវលៃទុកពេលដើម្បីអាននិងសិក្សាបណ្ដាំរបស់លោកដែរ ព្រោះនេះគឺជាផ្នែកនៃការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ហើយជួយយើងឲ្យចូលកាន់តែជិតលោក។ (ចសព. ៧៣:២៨) ពេលយើងសិក្សាជាក្រុមគ្រួសារ យើងជួយកូនៗឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតានៅស្ថានសួគ៌។—សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៤៨:១៣
១២. តើយើងរៀនអ្វីពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះកិច្ចការរបស់ពួកអ្នកដែលធ្វើប្រដាប់ប្រដាត្រសាល?
១២ យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា កាលដែលយើងសាងសង់និងថែទាំកន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង។ គម្ពីរចែងថាកិច្ចការធ្វើត្រសាលនិងប្រដាប់ប្រដាសម្រាប់ត្រសាល គឺជា«ការងារបរិសុទ្ធ»។ (ដច. ៣៦:១, ៤) សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ចាត់ទុកកិច្ចការសាងសង់សាលប្រជុំនិងអគារផ្សេងទៀតសម្រាប់គោរពប្រណិប័តន៍លោក ជាកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋ។ បងប្អូនប្រុសស្រីខ្លះ ចំណាយពេលជាច្រើនដើម្បីចូលរួមក្នុងសកម្មភាពទាំងនេះ។ យើងពិតជាឲ្យតម្លៃចំពោះកិច្ចការដែលបងប្អូនទាំងនេះធ្វើដើម្បីរាជាណាចក្រព្រះ មែនទេ? ប៉ុន្តែពួកគេក៏ចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដែរ។ ពួកគេខ្លះថែមទាំងចង់ធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយទៀតផង។ ពួកអ្នកចាស់ទុំអាចបង្ហាញការគាំទ្រចំពោះកិច្ចការសាងសង់ ដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការតែងតាំងបងប្អូនដែលខំធ្វើកិច្ចការនឿយហត់ទាំងនោះឲ្យទៅជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល ពេលដែលពួកគេមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ឡើយ។ មិនថាយើងមាន ឬគ្មានជំនាញក្នុងកិច្ចការសាងសង់ក្ដី យើងទាំងអស់គ្នាអាចមានចំណែកក្នុងការថែរក្សានិងជួសជុលអគារសម្រាប់គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះឲ្យបានល្អ។
១៣. តើយើងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះវិភាគទានដែលយើងធ្វើដើម្បីគាំទ្រកិច្ចការរាជាណាចក្រ?
១៣ យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងគាំទ្រកិច្ចការរាជាណាចក្រដោយដាក់វិភាគទាន។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមិនត្រូវទៅឯព្រះយេហូវ៉ាដោយដៃទទេឡើយ។ (បច. ១៦:១៦) ពួកគេត្រូវយកអំណោយទៅជាមួយ តាមសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ យ៉ាងនេះ ពួកគេបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូរបស់ពួកគេចំពោះអ្វីដែលពួកគេទទួល ដើម្បីពង្រឹងចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះ។ ចុះយ៉ាងណាយើងវិញ? តើយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា និងចិត្តកតញ្ញូរបស់យើងចំពោះអ្វីៗដែលយើងបានទទួលសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍លោកយ៉ាងដូចម្ដេច? វិធីមួយគឺដោយដាក់វិភាគទានសម្រាប់គាំទ្រក្រុមជំនុំនិងកិច្ចការទូទាំងពិភពលោកតាមសមត្ថភាពរបស់យើង។ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយអំពីរឿងនេះថា៖ «ប្រសិនបើមានចិត្តចង់ឲ្យហើយ នោះធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តណាស់។ ការឲ្យគឺតាមអ្វីដែលខ្លួនមាន មិនមែនតាមអ្វីដែលខ្លួនមិនមាននោះទេ»។ (២កូ. ៨:៤, ១២) ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តចំពោះវិភាគទានដ៏អស់ពីចិត្តរបស់យើង មិនថាវាតិចតួចយ៉ាងណាក្ដី។—ម៉ាក. ១២:៤២-៤៤; ២កូ. ៩:៧
១៤. យោងទៅតាមសុភាសិត ១៩:១៧ តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាពេលយើងជួយបងប្អូនរួមជំនឿដែលខ្វះខាត?
១៤ យើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ពេលយើងជួយបងប្អូនរួមជំនឿដែលខ្វះខាត។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាថាលោកនឹងតបស្នងដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលឲ្យដោយចិត្តទូលាយដល់អ្នកក្រីក្រ។ (បច. ១៥:៧, ១០) ពិតមែន រាល់ដងដែលយើងជួយបងប្អូនរួមជំនឿដែលខ្វះខាត ព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកនោះថាជាអំណោយចំពោះលោក។ (សូមអាន សុភាសិត ១៩:១៧) ជាឧទាហរណ៍ ពេលគ្រិស្តសាសនិកពីក្រុងភីលីពបានផ្ញើអំណោយឲ្យប៉ូលដែលជាអ្នកទោស គាត់បានហៅអំណោយនោះថា៖ «គ្រឿងបូជាដែលព្រះពេញចិត្ត»។ (ភី. ៤:១៨) សូមគិតអំពីពួកអ្នកដែលនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់អ្នក ហើយសូមសួរខ្លួនថា ‹តើមានអ្នកណាដែលខ្ញុំអាចជួយឬទេ?›។ ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តពេលលោកឃើញយើងប្រើពេលវេលា កម្លាំង ជំនាញ និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់យើងដើម្បីជួយពួកអ្នកដែលខ្វះខាត។ លោកចាត់ទុកនោះថាជាផ្នែកនៃការគោរពប្រណិប័តន៍។—យ៉ា. ១:២៧
ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនាំឲ្យយើងសប្បាយ
១៥. ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតតម្រូវឲ្យចំណាយពេលវេលានិងកម្លាំង ប៉ុន្តែហេតុអ្វីនេះមិនមែនជាបន្ទុកធ្ងន់?
១៥ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតតម្រូវឲ្យយើងចំណាយពេលនិងកម្លាំង។ ប៉ុន្តែ នេះមិនមែនជាបន្ទុកធ្ងន់ទេ។ (១យ៉ូន. ៥:៣) ហេតុអ្វី? ពីព្រោះយើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ដោយសារយើងស្រឡាញ់លោក។ សូមស្រមៃគិតអំពីក្មេងប្រុសម្នាក់ដែលចង់ឲ្យអ្វីមួយដល់ឪពុកគាត់។ គាត់ប្រហែលជាចំណាយពេលច្រើនម៉ោងដើម្បីគូររូបមួយឲ្យឪពុកគាត់។ កូននោះមិនស្ដាយក្រោយចំពោះការចំណាយពេលទៅលើការគូររូបនោះទេ។ គាត់ស្រឡាញ់ឪពុករបស់គាត់ ហើយគាត់សប្បាយចិត្តនឹងជូនអំណោយដល់ឪពុក។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ដោយសារយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា យើងសប្បាយចិត្តចំណាយពេលវេលានិងកម្លាំង ដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍លោក។
១៦. យោងទៅតាមហេប្រឺ ៦:១០ តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការខំប្រឹងរបស់យើងដើម្បីធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ត?
១៦ ឪពុកម្ដាយដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់មិនរំពឹងថា នឹងទទួលអំណោយដូចៗគ្នាពីកូនម្នាក់ៗរបស់ពួកគេឡើយ។ ពួកគេដឹងថាកូនម្នាក់ៗគឺខុសគ្នា ហើយមានសមត្ថភាពខុសគ្នា។ ស្រដៀងគ្នាដែរ បិតារបស់យើងដែលនៅស្ថានសួគ៌យល់អំពីកាលៈទេសៈរបស់យើងម្នាក់ៗ។ ប្រហែលជាអ្នកអាចធ្វើច្រើនជាងបងប្អូនជាច្រើនដែលជិតស្និទ្ធនឹងអ្នក។ ឬអ្នកប្រហែលជាមិនអាចធ្វើច្រើនដូចបងប្អូនឯទៀត ដោយសារអាយុ សុខភាព ឬភារកិច្ចរបស់អ្នកក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ សូមកុំធ្លាក់ទឹកចិត្តឡើយ។ (កាឡ. ៦:៤) ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនបំភ្លេចកិច្ចការរបស់អ្នកទេ។ ដរាបណាអ្នកខំអស់ពីសមត្ថភាពដោយមានបំណងចិត្តត្រឹមត្រូវ ដរាបនោះលោកពេញចិត្ត។ (សូមអាន ហេប្រឺ ៦:១០) ព្រះយេហូវ៉ាថែមទាំងដឹងអំពីបំណងចិត្តរបស់អ្នក។ លោកចង់ឲ្យអ្នកសប្បាយនិងស្កប់ចិត្តចំពោះអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីលោក។
១៧. (ក) បើផ្នែកខ្លះនៃការគោរពប្រណិប័តន៍គឺពិបាកចំពោះយើង តើយើងអាចធ្វើអ្វី? (ខ) តើអ្នកបានទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីផ្នែកមួយនៃការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង ដែលបានត្រូវបង្ហាញក្នុងប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « បន្ថែមសុភមង្គលរបស់អ្នក»?
១៧ ចុះយ៉ាងណាបើផ្នែកណាមួយនៃការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតគឺពិបាកចំពោះយើង ដូចជាការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនឬការចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយជាដើម? យើងទំនងជានឹងឃើញថា កាលណាយើងកាន់តែខំព្យាយាមចូលរួមក្នុងសកម្មភាពទាំងនេះ យើងនឹងកាន់តែអរសប្បាយ ហើយទទួលប្រយោជន៍ច្រើនជាងដែរ។ ឧបមាថា យើងចង់ចេះហាត់ប្រាណប្រភេទណាមួយ ឬលេងឧបករណ៍តន្ត្រីណាមួយឲ្យបានល្អ។ បើយើងហាត់តែម្ដងម្កាល យើងនឹងមិនសូវរីកចម្រើនទេ។ ប៉ុន្តែ ចុះបើយើងហាត់រាល់ថ្ងៃជាប្រចាំ? ដំបូង យើងប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមធ្វើនោះនៅរយៈពេលខ្លី ប៉ុន្តែយូរៗទៅយើងអាចចំណាយពេលច្រើនជាង។ ពេលយើងឃើញលទ្ធផលល្អដែលមកពីការខំប្រឹងរបស់យើង យើងទំនងជានឹងទន្ទឹងរង់ចាំឲ្យពេលវេលានោះមកដល់ ហើយសប្បាយចិត្តពេលធ្វើអ្វីទាំងនោះ។ នេះក៏ដូចគ្នាចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត។
១៨. តើអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍គឺជាអ្វី ហើយតើនោះមានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
១៨ ការខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា គឺជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតដែលយើងអាចធ្វើបាន។ ជាលទ្ធផល យើងមានជីវិតសប្បាយនិងដែលមានន័យខ្លឹមសារ ហើយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមថា យើងនឹងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាជារៀងរហូត។ (សុភ. ១០:២២) យើងមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្តរួចហើយ ដោយសារយើងដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាជួយពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក ពេលដែលពួកគេមានបញ្ហា។ (អេ. ៤១:៩, ១០) យើងពិតជាមានមូលហេតុឲ្យសប្បាយចិត្ត កាលដែលយើងគោរពប្រណិប័តន៍បិតារបស់យើង ដែលសមនឹង«ទទួលសេចក្ដីសរសើរដោយសារសិរីរុងរឿង [និង]កិត្តិយស»ពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកបានបង្កើត។—បប. ៤:១១
ចម្រៀងលេខ២៤ ចូរឡើងទៅភ្នំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា
^ វគ្គ 5 ក្នុងនាមជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ ព្រះយេហូវ៉ាសមនឹងទទួលការគោរពប្រណិប័តន៍ពីយើង។ លោកព្រមទទួលយកអ្វីដែលយើងធ្វើដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍លោក លុះត្រាតែយើងធ្វើតាមច្បាប់និងគោលការណ៍របស់លោក។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីផ្នែក៨យ៉ាងនៃការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង។ យើងនឹងរៀនអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើអ្វីទាំងនោះឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង និងរបៀបដែលនោះនឹងបន្ថែមសុភមង្គលរបស់យើង។
