អត្ថបទសិក្សា ១៥
តើអ្នកជា«គំរូល្អ . . . ក្នុងការនិយាយ»ឬទេ?
«ចូរធ្វើជាគំរូល្អដល់ពួកអ្នកស្មោះត្រង់ក្នុងការនិយាយ»។—១ធី. ៤:១២
ចម្រៀងលេខ៩០ ចូរលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើសមត្ថភាពនិយាយមកពីណា?
សមត្ថភាពនិយាយរបស់យើងគឺជាអំណោយមួយដែលមកពីព្រះដែលស្រឡាញ់យើង។ ភ្លាមៗក្រោយពីអាដាមដែលជាមនុស្សដំបូងបានត្រូវបង្កើតមក គាត់អាចប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយបិតារបស់គាត់នៅស្ថានសួគ៌ដោយប្រើពាក្យផ្សេងៗ។ គាត់ក៏អាចបង្កើតពាក្យថ្មីៗផងដែរ។ អាដាមបានប្រើសមត្ថភាពនោះដើម្បីដាក់ឈ្មោះឲ្យសត្វទាំងឡាយ ដែលជាភារកិច្ចរបស់គាត់។ (ដក. ២:១៩) ម្យ៉ាងទៀត អាដាមច្បាស់ជាសប្បាយចិត្តជាខ្លាំង ពេលដែលគាត់និយាយជាលើកដំបូងទៅកាន់មនុស្សម្នាក់ទៀត គឺអេវ៉ាដែលជាប្រពន្ធដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់គាត់!—ដក. ២:២២, ២៣
២. តើសមត្ថភាពនិយាយបានត្រូវប្រើក្នុងផ្លូវខុសនៅអតីតកាលនិងនៅសព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
២ មិនយូរក្រោយមក អំណោយដែលជាសមត្ថភាពនិយាយបានត្រូវប្រើតាមរបៀបមិនត្រឹមត្រូវ។ មេកំណាចសាថានបានកុហកអេវ៉ា ហើយការកុហកនោះបាននាំឲ្យមនុស្សជាតិមានភាពខុសឆ្គងនិងភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ។ (ដក. ៣:១-៤) អាដាមបានប្រើសមត្ថភាពនិយាយតាមរបៀបមិនត្រឹមត្រូវ ពេលដែលគាត់បានបន្ទោសអេវ៉ា ព្រមទាំងព្រះយេហូវ៉ាចំពោះកំហុសរបស់ខ្លួនឯង។ (ដក. ៣:១២) កាអ៊ីនបានកុហកព្រះយេហូវ៉ា ក្រោយពីគាត់បានសម្លាប់អេបិលដែលជាប្អូនប្រុសគាត់។ (ដក. ៤:៩) ក្រោយមកឡេម៉េកដែលជាកូនចៅម្នាក់របស់កាអ៊ីន បានតែងកំណាព្យមួយដែលបង្ហាញអំពីភាពសាហាវឃោរឃៅនៅសម័យគាត់។ (ដក. ៤:២៣, ២៤) ចុះយ៉ាងណាស្ថានភាពសព្វថ្ងៃនេះ? យើងសង្កេតឃើញថា ពួកអ្នកដឹកនាំនយោបាយប្រើពាក្យអសុរោះដោយឥតអៀនខ្មាស។ ម្យ៉ាងទៀត ភាពយន្តភាគច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះមានពាក្យអាក្រក់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត នៅសាលាសិស្សឮពាក្យអសុរោះ ហើយមនុស្សពេញវ័យក៏ឮពាក្យនោះនៅកន្លែងធ្វើការរបស់ពួកគេផងដែរ។ គួរឲ្យស្ដាយ ការប្រើពាក្យដ៏គម្រក់មានជាទូទៅនៅសព្វថ្ងៃនេះ ហើយនេះបង្ហាញថាពិភពលោកនេះគឺអាក្រក់ខ្លាំងយ៉ាងណា។
៣. តើយើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមិនធ្វើអ្វី ហើយតើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
៣ បើមិនប្រុងប្រយ័ត្នទេ យើងប្រហែលជាស៊ាំនឹងស្ដាប់ពាក្យអាក្រក់រហូតដល់យើងចាប់ផ្ដើមនិយាយពាក្យនោះចេញមក។ ក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិក យើងចង់ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត ដូច្នេះយើងនឹងមិនប្រើពាក្យអាក្រក់ទាល់តែសោះ។ យើងចង់ប្រើអំណោយដែលជាសមត្ថភាពនិយាយតាមរបៀបដ៏ល្អ គឺដើម្បីសរសើរព្រះរបស់យើង។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើដូច្នេះ (១) ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ (២) នៅកិច្ចប្រជុំ និង (៣) ក្នុងការសន្ទនាប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ សូមយើងពិចារណាជាមុនសិនអំពីមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្វីដែលយើងនិយាយ។
ព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះ អ្វីដែលយើងនិយាយ
តើពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកបង្ហាញយ៉ាងណាអំពីអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្តអ្នក? (សូមមើលវគ្គ៤-៥) *
៤. យោងទៅតាមម៉ាឡាគី ៣:១៦ ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពាក្យសម្ដីរបស់យើង?
៤ សូមអាន ម៉ាឡាគី ៣:១៦។ តើអ្នកអាចគិតអំពីមូលហេតុណាខ្លះដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងកត់ទុកក្នុង«សៀវភៅរំលឹកមួយ»របស់លោក នូវឈ្មោះរបស់ពួកអ្នកដែលពោលពាក្យដែលបង្ហាញថា ពួកគេគោរពកោតខ្លាចលោក និងរំពឹងគិតអំពីនាមរបស់លោក? ពាក្យសម្ដីរបស់យើងបង្ហាញអំពីអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្ត។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «មាត់តែងនិយាយអ្វីដែលមានពោរពេញនៅក្នុងចិត្ត»។ (ម៉ាថ. ១២:៣៤) អ្វីដែលយើងជ្រើសរើសយកមកនិយាយបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងយ៉ាងណា។ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់លោកមានជីវិតជារៀងរហូតក្នុងពិភពលោកថ្មី។
៥. (ក) តើការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើងជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងរបៀបដែលយើងនិយាយ? (ខ) ដូចបានត្រូវបង្ហាញក្នុងរូបភាព តើយើងនឹងជៀសវាងពីអ្វី បើយើងចង់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនឹងពាក្យសម្ដីរបស់យើង?
៥ ការដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងទទួលឬមិនទទួលយកការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង អាចអាស្រ័យទៅលើរបៀបដែលយើងនិយាយ។ (យ៉ា. ១:២៦) អ្នកខ្លះដែលមិនស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា និយាយដោយកំហឹង អំណួត និងគ្មានមេត្តា។ (២ធី. ៣:១-៥) យើងពិតជាមិនចង់ធ្វើដូចពួកអ្នកទាំងនោះទេ។ យើងចង់ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនឹងពាក្យសម្ដីរបស់យើង។ បើយើងប្រើពាក្យសម្ដីសប្បុរសនៅកិច្ចប្រជុំរបស់យើងឬក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ ប៉ុន្តែបែរជានិយាយដោយមិនសប្បុរស និងមិនប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៅកាន់សមាជិកក្រុមគ្រួសារពេលអ្នកឯទៀតមិននៅជាមួយ តើព្រះយេហូវ៉ាអាចពេញចិត្តនឹងយើងឬទេ?—១ពេ. ៣:៧
៦. តើពាក្យសម្ដីល្អរបស់ប្អូនឃីមបឺលីនាំឲ្យមានលទ្ធផលល្អអ្វី?
៦ ពេលយើងប្រើអំណោយដែលជាសមត្ថភាពនិយាយឲ្យបានល្អ យើងបង្ហាញអ្នកឯទៀតថា យើងជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ យើងជួយអ្នកឯទៀតឲ្យឃើញច្បាស់អំពីភាពខុសគ្នារវាង«អ្នកដែលបម្រើព្រះនិងអ្នកដែលមិនបម្រើព្រះ»។ (ម៉ាឡ. ៣:១៨) នេះជាអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះប្អូនស្រីម្នាក់ឈ្មោះឃីមបឺលី។ * គាត់បានត្រូវចាត់ឲ្យធ្វើកិច្ចការសាលាជាមួយសិស្សរួមថ្នាក់ម្នាក់។ ពេលធ្វើកិច្ចការសាលាជាមួយគ្នា សិស្សរួមថ្នាក់នោះបានកត់សម្គាល់ឃើញថាប្អូនឃីមបឺលីខុសពីសិស្សឯទៀត។ ប្អូនឃីមបឺលីបាននិយាយដោយសប្បុរស មិនបានរិះគន់អ្នកឯទៀតពីក្រោយខ្នង និងមិនប្រើពាក្យអសុរោះទេ។ សិស្សរួមថ្នាក់នោះបានកោតស្ងើច ហើយក្រោយមកបានចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរជាមួយប្អូនឃីមបឺលី។ ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តខ្លាំងណាស់ពេលដែលយើងនិយាយតាមរបៀបដែលទាក់ទាញមនុស្សឲ្យចង់រៀនអំពីលោក!
៧. តើអ្នកចង់ប្រើសមត្ថភាពនិយាយដែលជាអំណោយពីព្រះតាមរបៀបណា?
៧ យើងទាំងអស់គ្នាចង់និយាយតាមរបៀបដែលនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាទទួលកិត្តិយស និងឲ្យយើងចូលកាន់តែជិតបងប្អូនរបស់យើង។ ដូច្នេះនៅឥឡូវនេះ សូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបខ្លះដែលយើងអាចបន្ដ«ធ្វើជាគំរូល្អ . . . ក្នុងការនិយាយ»។
ចូរធ្វើជាគំរូល្អក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ
ការនិយាយដោយសប្បុរសដល់មនុស្សក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត (សូមមើលវគ្គ៨-៩)
៨. តើលោកយេស៊ូបានទុកគំរូល្អអ្វីឲ្យយើងស្ដីអំពីរបៀបដែលលោកនិយាយក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោក?
៨ ចូរនិយាយដោយសប្បុរសនិងដោយគោរព ពេលអ្នកឯទៀតនិយាយឬធ្វើអ្វីដែលអាចនាំឲ្យអ្នកខឹង។ ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់លោកយេស៊ូ លោកបានត្រូវគេចោទប្រកាន់មិនពិតថាលោកជាមនុស្សប្រមឹកស្រា ល្មោភស៊ី ជាភ្នាក់ងាររបស់មេកំណាច មិនកាន់តាមថ្ងៃឈប់សម្រាក ហើយថែមទាំងជាអ្នកប្រមាថព្រះផងដែរ។ (ម៉ាថ. ១១:១៩; ២៦:៦៥; លូក. ១១:១៥; យ៉ូន. ៩:១៦) ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនបានតបឆ្លើយការចោទប្រកាន់នោះដោយកំហឹងទេ។ ដូចលោកយេស៊ូ ពេលអ្នកឯទៀតនិយាយមិនសប្បុរសមកកាន់យើង យើងមិនគួរតបឆ្លើយដោយមិនសប្បុរសឡើយ។ (១ពេ. ២:២១-២៣) ប៉ុន្តែ គឺមិនស្រួលឲ្យយើងនិយាយដោយសប្បុរសពេលជួបស្ថានភាពនេះទេ។ (យ៉ា. ៣:២) តើអ្វីអាចជួយ?
៩. តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យគ្រប់គ្រងពាក្យសម្ដីពេលយើងផ្សព្វផ្សាយ?
៩ សូមព្យាយាមកុំផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើពាក្យសម្ដីមិនល្អរបស់ម្ចាស់ផ្ទះ។ បងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះសេមនិយាយថា៖ «ខ្ញុំព្យាយាមផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីត្រូវការរបស់ម្ចាស់ផ្ទះដើម្បីរៀនសេចក្ដីពិតអំពីព្រះ ហើយចាំថាគាត់អាចកែប្រែបាន»។ ជួនកាល ម្ចាស់ផ្ទះខឹងដោយសារតែយើងបានមកខុសពេល។ ពេលនោះ យើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះលូស៊ីអា។ កាលដែលគាត់ជួបបុគ្គលដែលខឹង គាត់អធិដ្ឋានយ៉ាងខ្លី ហើយសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយគាត់រក្សាចិត្តស្ងប់ និងមិននិយាយអ្វីដែលមិនសប្បុរស ឬដែលមិនបង្ហាញការគោរពឡើយ។
១០. តើធីម៉ូថេទី១ ៤:១៣បង្ហាញថាយើងគួរមានគោលដៅអ្វី?
១០ ចូរធ្វើជាអ្នកបង្រៀនដែលកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។ ធីម៉ូថេគឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដែលមានប្រសិទ្ធភាព ប៉ុន្តែគាត់នៅតែត្រូវការរីកចម្រើនថែមទៀតក្នុងការបង្រៀន។ (សូមអាន ធីម៉ូថេទី១ ៤:១៣) តើយើងអាចទៅជាអ្នកបង្រៀនដែលកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយយ៉ាងដូចម្ដេច? យើងត្រូវរៀបចំឲ្យបានល្អ។ គួរឲ្យសប្បាយចិត្តមែន យើងមានឧបករណ៍ជាច្រើនប្រភេទដែលអាចជួយយើងឲ្យទៅជាអ្នកបង្រៀនល្អប្រសើរជាង។ អ្នកនឹងរកឃើញយោបល់ក្នុងសៀវភៅស្ដើងចូរព្យាយាមក្នុងការអាននិងការបង្រៀន និងក្នុងឯកសារកិច្ចបម្រើនិងជីវិតជាគ្រិស្តសាសនិក កំណត់សម្រាប់កិច្ចប្រជុំ នៅផ្នែក«ចូរខំព្យាយាមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ»។ តើអ្នកកំពុងប្រើសៀវភៅផ្សេងៗទាំងនេះឬទេ? ពេលយើងរៀបចំឲ្យបានល្អ យើងមិនសូវភ័យ និងនិយាយដោយមានទំនុកចិត្តជាង។
១១. តើគ្រិស្តសាសនិកខ្លះបានទៅជាអ្នកបង្រៀនដ៏ល្អប្រសើរជាងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ យើងក៏អាចទៅជាអ្នកបង្រៀនដ៏ល្អប្រសើរជាងបានដែរ ដោយរៀនពីអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។ បងសេមដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើគិតពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលបងប្អូនខ្លះពូកែបង្រៀន។ គាត់យកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់អំពីរបៀបដែលពួកគេបង្រៀន ហើយក្រោយមកព្យាយាមយកតម្រាប់ពួកគេ។ បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះថាលីអាយកចិត្តទុកដាក់មើលរបៀបដែលបងប្រុសដែលមានបទពិសោធន៍ថ្លែងសុន្ទរកថាសាធារណៈ។ ដោយធ្វើដូច្នេះ គាត់អាចរៀនអំពីរបៀបនិយាយ និងរបៀបវែកញែកប្រធានបទផ្សេងៗដែលមនុស្សច្រើនតែសួរក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។
ចូរធ្វើជាគំរូល្អនៅកិច្ចប្រជុំ
ការច្រៀងអស់ពីចិត្តនៅកិច្ចប្រជុំសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា (សូមមើលវគ្គ១២-១៣)
១២. តើអ្នកខ្លះមានការពិបាកអ្វី?
១២ យើងទាំងអស់គ្នាអាចមានចំណែកក្នុងកិច្ចប្រជុំរបស់យើងដោយបន្លឺសំឡេងច្រៀងចម្រៀង និងដោយឆ្លើយចម្លើយដែលបានរៀបចំយ៉ាងល្អ។ (ចសព. ២២:២២) អ្នកខ្លះពិបាកច្រៀងឬឆ្លើយនៅកិច្ចប្រជុំ។ តើអ្នកមានការពិបាកដូចនេះឬទេ? បើដូច្នេះ ការរៀនអំពីអ្វីដែលបានជួយអ្នកឯទៀតឲ្យយកឈ្នះការភ័យខ្លាចរបស់ពួកគេចំពោះរឿងទាំងនេះនឹងជួយអ្នក។
១៣. តើអ្វីអាចជួយអ្នកឲ្យច្រៀងអស់ពីចិត្តនៅកិច្ចប្រជុំ?
១៣ ចូរច្រៀងដោយអស់ពីចិត្ត។ មូលហេតុសំខាន់បំផុតដែលយើងច្រៀងនៅកិច្ចប្រជុំ គឺដើម្បីសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះសារ៉ាមិនគិតថាគាត់ច្រៀងពីរោះទេ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែចង់ច្រៀងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ ពេលគាត់រៀបចំសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ គាត់ក៏ហាត់ច្រៀងដែរ។ ពេលគាត់ហាត់ច្រៀងចម្រៀង គាត់ព្យាយាមស្វែងយល់ចំណុចដែលជាប់ទាក់ទងគ្នារវាងពាក្យចម្រៀងនិងអ្វីដែលនឹងពិគ្រោះនៅកិច្ចប្រជុំ។ គាត់និយាយថា៖ «នេះជួយខ្ញុំឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ច្រើនជាងទៅលើពាក្យចម្រៀង ហើយមិនសូវផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសំឡេងចម្រៀងរបស់ខ្ញុំថាពីរោះឬមិនពីរោះឡើយ»។
១៤. បើអ្នកជាមនុស្សអៀន តើអ្វីអាចជួយអ្នកឲ្យឆ្លើយនៅកិច្ចប្រជុំ?
១៤ ចូរឆ្លើយជាទៀងទាត់។ ចំពោះអ្នកខ្លះនេះគឺពិបាកណាស់។ បងថាលីអាដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើពន្យល់ថា៖ «ទោះជាអ្នកឯទៀតមិនចាប់អារម្មណ៍ដោយសារសំឡេងរបស់ខ្ញុំស្រាលក្ដី ខ្ញុំភ័យមែនទែនពេលខ្ញុំត្រូវនិយាយនៅមុខអ្នកឯទៀត។ ដូច្នេះចំពោះខ្ញុំ ការឆ្លើយគឺពិបាកណាស់»។ ប៉ុន្តែ នេះមិនបានបញ្ឈប់បងថាលីអាពីការឆ្លើយឡើយ។ ពេលគាត់រៀបចំសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ គាត់ចាំថា ចម្លើយដំបូងគួរតែខ្លី ហើយចំនឹងសំណួរ។ បងថាលីអានិយាយថា៖ «នេះមានន័យថា បើចម្លើយខ្ញុំគឺខ្លី សាមញ្ញ ហើយចំនឹងចំណុច នោះគឺមិនអីទេ ដោយសារនេះជាចម្លើយដែលអ្នកដឹកនាំចង់បាន»។
១៥. ស្ដីអំពីចម្លើយរបស់យើង តើយើងគួរចាំអ្វី?
១៥ សូម្បីតែគ្រិស្តសាសនិកដែលមិនមែនជាមនុស្សអៀន ក៏ប្រហែលជាស្ទាក់ស្ទើរឆ្លើយនៅពេលខ្លះ។ ហេតុអ្វី? បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះជូលយិតពន្យល់ថា៖ «ជួនកាលខ្ញុំស្ទាក់ស្ទើរឆ្លើយ ដោយសារខ្ញុំខ្លាចថាចម្លើយរបស់ខ្ញុំសាមញ្ញពេក និងមិនសូវល្អ»។ ប៉ុន្តែ សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងឆ្លើយអស់ពីសមត្ថភាព។ * លោកពេញចិត្តជាខ្លាំងពេលយើងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីឆ្លើយនៅកិច្ចប្រជុំ ទោះជាជួនកាលយើងភ័យក្ដី។
ចូរធ្វើជាគំរូល្អក្នុងការសន្ទនាប្រចាំថ្ងៃ
១៦. តើយើងត្រូវជៀសវាងពាក្យសម្ដីបែបណា?
១៦ ចូរជៀសវាងពី«ពាក្យប្រមាថមើលងាយ»គ្រប់យ៉ាង។ (អេភ. ៤:៣១) ដូចបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ គ្រិស្តសាសនិកមិនគួរប្រើពាក្យអសុរោះទាល់តែសោះ។ តែយើងក៏ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នដែរចំពោះពាក្យប្រមាថមើលងាយប្រភេទខ្លះដែលមិនងាយកត់សម្គាល់។ ជាឧទាហរណ៍ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមិននិយាយអាក្រក់អំពីមនុស្សដែលមានវប្បធម៌ កុលសម្ព័ន្ធ ឬជនជាតិផ្សេងពីយើង។ ម្យ៉ាងទៀត យើងមិនចង់ធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតឈឺចិត្តដោយនិយាយជាន់ពន្លិចពួកគេទេ។ បងប្រុសម្នាក់សារភាពថា៖ «ជួនកាល ខ្ញុំបាននិយាយអ្វីដែលខ្ញុំគិតថាជាការលេងសើចនិងមិនធ្ងន់ធ្ងរអីទេ ប៉ុន្តែតាមពិត ពាក្យសម្ដីទាំងនោះមិនសប្បុរស ហើយធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតឈឺចិត្ត។ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ ប្រពន្ធខ្ញុំបានជួយខ្ញុំច្រើនដោយប្រាប់ខ្ញុំតែពីរនាក់ ពេលខ្ញុំនិយាយអ្វីខ្លះដែលមិនគួរសម ហើយបានធ្វើឲ្យគាត់និងអ្នកឯទៀតឈឺចិត្ត»។
១៧. សមស្របតាមអេភេសូរ ៤:២៩ តើយើងអាចពង្រឹងកម្លាំងចិត្តអ្នកឯទៀតយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ ចូរនិយាយតាមរបៀបដែលពង្រឹងកម្លាំងចិត្តអ្នកឯទៀត។ ចូរឆាប់សរសើរជាជាងរិះគន់ឬត្អូញត្អែរ។ (សូមអាន អេភេសូរ ៤:២៩) ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមានហេតុជាច្រើនដើម្បីអរគុណព្រះ ប៉ុន្តែពួកគេច្រើនតែត្អូញត្អែរ។ ការត្អូញត្អែរអាចឆ្លងទៅឆ្លងមក។ ពេលយើងច្រើនតែត្អូញត្អែរ នោះអាចធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតត្អូញត្អែរដែរ។ សូមចាំថា សេចក្ដីរាយការណ៍អាក្រក់ពីអ្នកស៊ើបការណ៍១០នាក់បាននាំឲ្យ«បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ . . . រអ៊ូរទាំទាស់នឹងម៉ូសេ»។ (ជប. ១៣:៣១–១៤:៤) ប៉ុន្តែពេលយើងសរសើរអ្នកឯទៀត នោះអាចជួយបុគ្គលគ្រប់រូបឲ្យសប្បាយចិត្តជាង។ យើងអាចប្រាកដថាការសរសើរដែលកូនស្រីរបស់យែបថាបានទទួលពីមិត្តភក្ដិរបស់នាង បានលើកទឹកចិត្តនាងយ៉ាងខ្លាំងឲ្យនៅជាប់នឹងភារកិច្ចរបស់នាង។ (អសក. ១១:៤០) បងសារ៉ាដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើនិយាយថា៖ «ពេលយើងសរសើរអ្នកឯទៀត យើងធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ថាពួកគេទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយក៏ជួយពួកគេឲ្យដឹងថាបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំស្រឡាញ់ពួកគេដែរ»។ ដូច្នេះ សូមរកឱកាសដើម្បីសរសើរបងប្អូនរួមជំនឿយ៉ាងស្មោះ។
១៨. ដោយផ្អែកទៅលើចម្រៀងសរសើរព្រះ ១៥:១, ២ ហេតុអ្វីយើងត្រូវនិយាយការពិត ហើយតើនេះរួមបញ្ចូលអ្វី?
១៨ ចូរនិយាយការពិត។ យើងមិនអាចធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តបានទេ បើយើងនិយាយមិនពិត។ លោកស្អប់ការកុហកគ្រប់យ៉ាង។ (សុភ. ៦:១៦, ១៧) ទោះជាមនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះចាត់ទុកការកុហកជារឿងធម្មតាក្ដី យើងនៅតែមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះរឿងនោះ។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១៥:១, ២) ពិតមែនថាយើងជៀសវាងពីការកុហក ប៉ុន្តែយើងក៏ខំព្យាយាមជៀសវាងពីការនិយាយអ្វីដែលអាចនាំឲ្យអ្នកឯទៀតភាន់ច្រឡំដែរ។
ការបង្វែរការសន្ទនាមិនល្អទៅជាល្អវិញធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត (សូមមើលវគ្គ១៩)
១៩. តើយើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមិនធ្វើអ្វីទៀត?
១៩ ចូរជៀសវាងពីការនិយាយដើមអ្នកឯទៀត។ (សុភ. ២៥:២៣; ២ថែ. ៣:១១) បងជូលយិតដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើ ពន្យល់ថាការនិយាយដើមអ្នកឯទៀតមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើគាត់ ពេលគាត់និយាយថា៖ «ការស្ដាប់អ្នកឯទៀតនិយាយដើមគេ គឺគួរឲ្យធ្លាក់ទឹកចិត្ត ហើយនោះធ្វើឲ្យខ្ញុំលែងទុកចិត្តបុគ្គលដែលកំពុងនិយាយដើមគេ។ ខ្ញុំក៏គិតដែរថា បើគាត់ធ្វើអ៊ីចឹង ធ្វើម៉េចខ្ញុំដឹងថាគាត់នឹងមិននិយាយដើមខ្ញុំទៅអ្នកផ្សេងទៀត?»។ បើអ្នកយល់ឃើញថាការសន្ទនាធម្មតា ចាប់ផ្ដើមទៅជាការនិយាយដើមគេ សូមបង្វែរសាច់រឿងទៅនិយាយអ្វីដែលល្អវិញ។—កូឡ. ៤:៦
២០. ស្ដីអំពីពាក្យសម្ដីរបស់អ្នក តើអ្នកតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
២០ ដោយសារយើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកដែលមនុស្សជាច្រើនប្រើពាក្យអាក្រក់ យើងត្រូវខំប្រឹងធ្វើឲ្យប្រាកដថាពាក្យសម្ដីរបស់យើងនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត។ សូមចាំថា សមត្ថភាពនិយាយជាអំណោយមួយដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយរបៀបដែលយើងប្រើអំណោយនេះគឺសំខាន់ចំពោះលោក។ លោកនឹងឲ្យពរយើង ពេលដែលយើងព្យាយាមនិយាយតាមរបៀបដែលនាំឲ្យលោកទទួលការសរសើរក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ នៅកិច្ចប្រជុំ និងក្នុងការសន្ទនាប្រចាំថ្ងៃ។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាបំផ្លាញពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ នោះនឹងស្រួលជាងឲ្យយើងលើកកិត្តិយសលោកដោយពាក្យសម្ដីរបស់យើង។ (យូ. ១៥) ទម្រាំដល់ពេលនោះ សូមតាំងចិត្តធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនឹង«ពាក្យសម្ដី»របស់អ្នក។—ចសព. ១៩:១៤
ចម្រៀងលេខ១២១ យើងត្រូវចេះទប់ចិត្ត
^ វគ្គ 5 ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យយើងអំណោយដ៏អស្ចារ្យមួយ គឺសមត្ថភាពនិយាយ។ គួរឲ្យស្ដាយ មនុស្សភាគច្រើនមិនប្រើអំណោយនេះ ដូចគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យបន្ដនិយាយអ្វីដែលគួរឲ្យលើកទឹកចិត្តនិងដែលធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត នៅក្នុងពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ? តើតាមរបៀបណាយើងអាចធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនឹងពាក្យសម្ដីរបស់យើង នៅពេលដែលយើងចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ក្នុងកិច្ចប្រជុំ និងក្នុងការសន្ទនាប្រចាំថ្ងៃ? យើងនឹងពិចារណាចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះក្នុងអត្ថបទនេះ។
^ វគ្គ 6 ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
^ វគ្គ 15 ដើម្បីបានព័ត៌មានថែមទៀតអំពីការឆ្លើយ សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«ចូរសរសើរព្រះយេហូវ៉ាក្នុងក្រុមជំនុំ» ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ខែមករា ឆ្នាំ២០១៩។
^ វគ្គ 61 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងប្រុសម្នាក់តបតដោយកំហឹងទៅកាន់ម្ចាស់ផ្ទះដែលខឹង បងប្រុសម្នាក់ទៀតស្ទាក់ស្ទើរច្រៀងនៅកិច្ចប្រជុំ និងបងស្រីម្នាក់និយាយដើមគេ។
