អត្ថបទសិក្សា ៣៤
ចូរ«កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត»
«[ចូរ]កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត»។—៣យ៉ូន. ៤
ចម្រៀងលេខ១១១ មូលហេតុដែលយើងមានអំណរ
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើយើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការនិយាយអំពីរបៀបដែលយើងស្គាល់«សេចក្ដីពិត»?
«តើបងស្គាល់សេចក្ដីពិតយ៉ាងម៉េច?»។ អ្នកច្បាស់ជាបានឆ្លើយសំណួរនេះអស់ជាច្រើនដង។ នេះគឺជាសំណួរដែលបងប្អូនរួមជំនឿនឹងសួរយើង ពេលដែលយើងចាប់ផ្ដើមស្គាល់គ្នា។ យើងចូលចិត្តស្ដាប់បងប្អូនយើងរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលពួកគេបានស្គាល់និងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយយើងក៏សប្បាយប្រាប់ពួកគេថា សេចក្ដីពិតមានន័យយ៉ាងណាចំពោះយើង។ (រ៉ូម ១:១១) ការសន្ទនាទាំងនេះរំលឹកយើងថា សេចក្ដីពិតគឺមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ ហើយថែមទាំងជួយយើងឲ្យកាន់តែតាំងចិត្ត«កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត» ពោលគឺបន្តរស់នៅតាមរបៀបដែលនឹងនាំឲ្យយើងទទួលពរនិងការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ា។—៣យ៉ូន. ៤
២. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
២ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាឡើងវិញអំពីមូលហេតុខ្លះដែលយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត។ បន្ទាប់មក យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចបន្តបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះអំណោយដ៏មានតម្លៃនេះ។ ការពិចារណានេះច្បាស់ជានឹងធ្វើឲ្យយើងកាន់តែមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដែលបានទាញនាំយើងមកឯសេចក្ដីពិត។ (យ៉ូន. ៦:៤៤) ព័ត៌មាននេះក៏នឹងជួយយើងឲ្យកាន់តែចង់បង្រៀនសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរដល់អ្នកឯទៀត។
មូលហេតុដែលយើងស្រឡាញ់«សេចក្ដីពិត»
៣. តើអ្វីជាមូលហេតុសំខាន់បំផុតដែលយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត?
៣ មានមូលហេតុជាច្រើនដែលយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត។ មូលហេតុសំខាន់បំផុតគឺថា យើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាប្រភពនៃសេចក្ដីពិត។ តាមរយៈគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក យើងបានដឹងថា លោកមិនគ្រាន់តែជាបុគ្គលដ៏ខ្លាំងក្លាដែលបានបង្កើតមេឃនិងផែនដីប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជាបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែល ប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមើលថែយើងយ៉ាងកក់ក្ដៅ។ (១ពេ. ៥:៧) យើងដឹងថាព្រះរបស់យើងមាន«សេចក្ដីមេត្តាករុណានិងសេចក្ដីអាណិតអាសូរ។ លោកយឺតនឹងខឹង ហើយមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់និងសេចក្ដីពិតជាបរិបូរ»។ (ដច. ៣៤:៦) ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យុត្តិធម៌។ (អេ. ៦១:៨) លោកឈឺចិត្តពេលឃើញយើងរងទុក្ខ ហើយលោកទន្ទឹងរង់ចាំពេលដែលលោកនឹងលុបបំបាត់ទុក្ខវេទនាទាំងអស់ចោល។ (យេ. ២៩:១១) យើងក៏ទន្ទឹងរង់ចាំគ្រាដ៏អស្ចារ្យនោះដែរ! ដូច្នេះ គឺមិនចម្លែកទេដែលយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងណាស់!
៤-៥. ហេតុអ្វីសាវ័កប៉ូលបានប្រដូចសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងទៅនឹងយុថ្កា?
៤ តើមានមូលហេតុអ្វីទៀតដែលយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត? សេចក្ដីពិតផ្ដល់ប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់យើង។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយ។ សេចក្ដីពិតពីគម្ពីរក៏រួមបញ្ចូលសេចក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់ថ្ងៃអនាគតដែរ។ ដើម្បីលើកឡើងអំពីតម្លៃនៃសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា៖ «សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះជាយុថ្កាសម្រាប់ជីវិតយើង ក៏រឹងមាំនិងពិតប្រាកដ»។ (ហេ. ៦:១៩) ដូចយុថ្កាជួយទូកឲ្យមានលំនឹង សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ អាចជួយយើងឲ្យមានចិត្តនឹងនរឬចិត្តស្ងប់ ពេលមានបញ្ហាកើតឡើង។
៥ នៅខមុននិងខក្រោយនៃបទគម្ពីរនេះ ប៉ូលកំពុងរៀបរាប់អំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅស្ថានសួគ៌ដែលគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងឲ្យតម្លៃជាខ្លាំង។ ប៉ុន្តែ ពាក្យរបស់គាត់ក៏ជាប់ទាក់ទងនឹងគ្រិស្តសាសនិកដែលទន្ទឹងរង់ចាំរស់នៅជារៀងរហូតនៅផែនដីជាសួនឧទ្យានផងដែរ។ (យ៉ូន. ៣:១៦) ការរៀនអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ពិតជាធ្វើឲ្យជីវិតយើងមានន័យខ្លឹមសារ។
៦-៧. តើបងអ៊ីវ៉នបានទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការរៀនសេចក្ដីពិតអំពីថ្ងៃអនាគត?
៦ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះអ៊ីវ៉ន។ គាត់មិនបានធំឡើងក្នុងសេចក្ដីពិតទេ។ តាំងពីគាត់នៅក្មេង គាត់ខ្លាចស្លាប់។ គាត់នៅចាំឃ្លាមួយមិនភ្លេចដែលគាត់បានអាន ដែលថា៖ «នៅថ្ងៃណាមួយនឹងលែងមានថ្ងៃស្អែកទៀត»។ គាត់និយាយថា៖ «ពាក្យទាំងនោះធ្វើឲ្យខ្ញុំគិតអំពីអនាគតរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំដេកមិនលក់។ ខ្ញុំគិតថា ‹ជីវិតមនុស្សមិនគ្រាន់តែកើតមកហើយស្លាប់ទៅវិញទេ។ ច្បាស់ជាមានន័យខ្លឹមសារជាង។ ហេតុអ្វីខ្ញុំកើតមក?›។ ខ្ញុំមិនចង់ស្លាប់ទេ!»។
៧ ក្រោយមក កាលដែលបងអ៊ីវ៉នមានវ័យជំទង់ គាត់បានជួបសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមជឿថា ខ្ញុំអាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតក្នុងសួនឧទ្យាននៅផែនដី»។ គាត់បន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំលែងដេកមិនលក់ដោយសារខ្លាចស្លាប់ ឬបារម្ភអំពីថ្ងៃអនាគតទៀត»។ គឺសឲ្យឃើញថាសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរមានប្រយោជន៍និងមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ចំពោះបងអ៊ីវ៉ន ហើយគាត់ក៏ពិតជាចូលចិត្តប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់គាត់ចំពោះថ្ងៃអនាគតផងដែរ។—១ធី. ៤:១៦
៨-៩. (ក) ក្នុងឧទាហរណ៍មួយរបស់លោកយេស៊ូ តើបុរសម្នាក់បានឲ្យតម្លៃខ្លាំងយ៉ាងណាចំពោះកំណប់ទ្រព្យដែលគាត់បានរកឃើញ? (ខ) តើអ្នកឲ្យតម្លៃខ្លាំងយ៉ាងណាទៅលើសេចក្ដីពិត?
៨ សេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរក៏រួមបញ្ចូលដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះដែរ។ លោកយេស៊ូបានប្រដូចសេចក្ដីពិតអំពីរាជាណាចក្រនោះទៅនឹងកំណប់ទ្រព្យ។ ដូចបានកត់ទុកនៅម៉ាថាយ ១៣:៤៤ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «រាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌គឺដូចជាកំណប់ទ្រព្យក្នុងវាលមួយ ដែលបុរសម្នាក់បានរកឃើញ ហើយលាក់ទុក។ រួចដោយសារគាត់ត្រេកអរជាខ្លាំង គាត់ក៏ទៅលក់អ្វីៗដែលគាត់មាន ហើយទិញវាលនោះ»។ សូមកត់សម្គាល់ថាបុរសនោះមិនបានស្វែងរកកំណប់ទ្រព្យទេ។ ប៉ុន្តែពេលគាត់ប្រទះឃើញ គាត់បានធ្វើការលះបង់ច្រើនដើម្បីបានវា គឺគាត់បានលក់អ្វីទាំងអស់ដែលគាត់មាន។ ហេតុអ្វី? ដោយសារគាត់ដឹងអំពីតម្លៃនៃកំណប់ទ្រព្យនោះ គឺថាវាមានតម្លៃជាងអ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់បានលះបង់។
៩ តើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបនេះចំពោះសេចក្ដីពិតឬទេ? អ្នក ច្បាស់ជាមាន! យើងដឹងថាគ្មានអ្វីណាដែលពិភពលោកនេះផ្ដល់ឲ្យ អាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងអំណរដែលយើងមានពីការបម្រើព្រះយេហូវ៉ានៅឥឡូវនេះ និងការមានសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅពេលអនាគតក្រោមរាជាណាចក្ររបស់ព្រះឡើយ។ ការមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា គឺជាឯកសិទ្ធិដែលមានតម្លៃជាងការលះបង់ណាក៏ដោយរបស់យើង។ អំណរខ្លាំងបំផុតរបស់យើង គឺមកពីការ«ធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្តទាំងស្រុង»។—កូឡ. ១:១០
១០-១១. តើអ្វីបានជំរុញចិត្តបងម៉ៃឃឺលឲ្យធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំក្នុងជីវិតរបស់គាត់?
១០ យើងជាច្រើននាក់បានធ្វើការលះបង់ដ៏ធំ ដើម្បីឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត។ អ្នកខ្លះសុខចិត្តលះបង់អាជីពដែលទទួលប្រាក់ខែខ្ពស់ក្នុងពិភពលោកនេះ។ អ្នកខ្លះទៀតឈប់ព្យាយាមទៅជាអ្នកមាន។ រីឯអ្នកឯទៀតបានផ្លាស់ប្ដូររបៀបរស់នៅរបស់ពួកគេទាំងស្រុងពេលពួកគេរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា។ នេះជាអ្វីដែលបងប្រុសម៉ៃឃឺលបានធ្វើ។ គាត់មិនបានធំឡើងក្នុងសេចក្ដីពិតទេ។ ពេលគាត់នៅវ័យក្មេង គាត់បានទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនខាងកីឡាការ៉ាតេ។ គាត់និយាយថា៖ «ចំពោះខ្ញុំ គឺសំខាន់ណាស់ឲ្យខ្ញុំមានរូបកាយមាំទាំ។ ជួនកាល ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាគ្មានអ្នកណាអាចផ្ដួលខ្ញុំបានទេ»។ ប៉ុន្តែពេលគាត់ចាប់ផ្ដើមរៀនគម្ពីរ គាត់បានដឹងអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអំពើឃោរឃៅ។ (ចសព. ១១:៥) បងម៉ៃឃឺលបាននិយាយអំពីប្ដីប្រពន្ធមួយគូដែលជាអ្នកបង្រៀនគម្ពីរដល់គាត់ ថា៖ «ពួកគាត់មិនដែលប្រាប់ខ្ញុំឲ្យឈប់លេងកីឡាការ៉ាតេទេ ពួកគាត់គ្រាន់តែបន្តបង្រៀនសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរដល់ខ្ញុំ»។
១១ កាលដែលបងម៉ៃឃឺលរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែច្រើន គាត់ស្រឡាញ់លោកកាន់តែខ្លាំងឡើង។ គាត់រំជួលចិត្ត ជាពិសេសចំពោះសេចក្ដីអាណិតអាសូររបស់ព្រះយេហូវ៉ាទៅលើអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ យូរៗទៅ បងម៉ៃឃឺលបានយល់ថាគាត់ត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ធំមួយក្នុងជីវិត។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាការលះចោលកីឡាការ៉ាតេ ជាអ្វីដែលពិបាកបំផុតចំពោះខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ដឹងថា នោះនឹងនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត ហើយខ្ញុំជឿជាក់ថាការបម្រើលោកគឺមានតម្លៃជាងការលះបង់ណាទាំងអស់»។ បងម៉ៃឃឺលបានដឹងថា សេចក្ដីពិតដែលគាត់បានរកឃើញគឺមានតម្លៃណាស់ ហេតុនេះគាត់សុខចិត្តធ្វើការកែប្រែដ៏ធំក្នុងជីវិតគាត់។—យ៉ា. ១:២៥
១២-១៣. តើសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរបានជួយបងមៃលីយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ ដើម្បីបង្ហាញអំពីតម្លៃនៃសេចក្ដីពិត គម្ពីរប្រដូចសេចក្ដីពិតទៅនឹងចង្កៀងដែលបំភ្លឺទីងងឹត។ (ចសព. ១១៩:១០៥; អេភ. ៥:៨) បងស្រីមៃលីពីប្រទេសអាស៊ែបៃហ្សង់ ឲ្យតម្លៃជាខ្លាំងចំពោះការយល់ដឹងដែលគាត់បានទទួលពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ឪពុកម្ដាយគាត់កាន់សាសនាខុសៗគ្នា។ ឪពុកគាត់កាន់សាសនាមូស្លីម ហើយម្ដាយគាត់កាន់សាសនាយូដា។ បងមៃលីនិយាយថា៖ «ទោះជាខ្ញុំមិនដែលសង្ស័យថាគ្មានព្រះក្ដី ខ្ញុំមានចម្ងល់ជាច្រើន។ ខ្ញុំបានឆ្ងល់ថា ‹ហេតុអ្វីព្រះបានបង្កើតមនុស្សមក ហើយហេតុអ្វីមនុស្សត្រូវរងទុក្ខពេញមួយជីវិត និងក្រោយមកក៏ទទួលទារុណកម្មជារៀងរហូតក្នុងស្ថាននរក?›។ ដោយសារគេនិយាយថា អ្វីទាំងអស់ដែលកើតឡើងគឺជាបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ ខ្ញុំបានឆ្ងល់ថា ‹តើព្រះជាអ្នកកាន់កាប់លើមនុស្ស ហើយក្រោយមកសប្បាយមើលពួកគេរងទុក្ខឬ?›»។
១៣ បងមៃលីបន្តស្វែងរកចម្លើយចំពោះចម្ងល់របស់គាត់។ ក្រោយមក គាត់បានយល់ព្រមសិក្សាគម្ពីរ ហើយបានទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់និយាយថា៖ «ការវែកញែកពីគម្ពីរដ៏គួរឲ្យជឿបានជួយខ្ញុំឲ្យសប្បាយចិត្តជាង។ ការពន្យល់ដ៏សមហេតុផលដែលខ្ញុំរកឃើញក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្ត»។ ដូចបងមៃលីដែរ យើងទាំងអស់គ្នាក៏សរសើរព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះដែលបានហៅ[យើង]ចេញពីសេចក្ដីងងឹត ឲ្យចូលក្នុងពន្លឺដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក»។—១ពេ. ២:៩
១៤. តើយើងអាចមានសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងឡើងចំពោះសេចក្ដីពិតតាមរបៀបណា? (សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « ការប្រដូចផ្សេងទៀត»)
១៤ អ្វីទាំងនេះគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍ខ្លះដែលបង្ហាញអំពីតម្លៃនៃសេចក្ដីពិត។ អ្នកច្បាស់ជាអាចគិតអំពីមូលហេតុជា ច្រើនទៀត។ សូមសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនអំពីមូលហេតុផ្សេងទៀតដែលយើងគួរស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត។ កាលដែលយើងកាន់តែស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត យើងនឹងកាន់តែរកឃើញវិធីផ្សេងៗដើម្បីបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិតនោះ។
របៀបដែលយើងបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត
១៥. តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិតតាមរបៀបណា?
១៥ យើងអាចបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត ដោយសិក្សាគម្ពីរនិងសៀវភៅដែលមានមូលដ្ឋានពីគម្ពីរជាទៀងទាត់។ មិនថាយើងនៅក្នុងសេចក្ដីពិតយូរយ៉ាងណាក្ដី តែងតែមានអ្វីថែមទៀតដែលយើងអាចរៀន។ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមលេខដំបូងបានសរសេរថា៖ «សេចក្ដីពិតប្រៀបដូចជាផ្កាតូចមួយ។ ផ្កាតូចនោះដុះក្នុងវាលស្មៅខ្ពស់ៗដែលដូចជាភាពក្លែងក្លាយ ហើយដែលស្ទើរតែគ្របដណ្ដប់ជិតលើផ្កានោះ។ ដើម្បីរកឃើញផ្កានោះ យើងត្រូវស្វែងរកដោយយកចិត្តទុកដាក់។ . . . បើយើងចង់បានវា យើងត្រូវតែឱនយកវាឬខំប្រឹងព្យាយាម។ ចូរកុំស្កប់ចិត្តតែនឹងផ្កាមួយនៃសេចក្ដីពិតប៉ុណ្ណោះទេ។ . . . ចូរខំប្រមូលយក ចូរខំស្វែងរកឲ្យបានច្រើនទៀត»។ ការសិក្សាគឺតម្រូវឲ្យខំប្រឹង ប៉ុន្តែយើងនឹងទទួលប្រយោជន៍សមនឹងការខំប្រឹងនោះ។
១៦. តើអ្នកចូលចិត្តសិក្សាតាមវិធីណា? (សុភាសិត ២:៤-៦)
១៦ មិនមែនយើងទាំងអស់គ្នាចូលចិត្តអាននិងសិក្សាទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាអញ្ជើញយើងឲ្យ«សង្វាត»និង«បន្តព្យាយាម» ដើម្បីយល់សេចក្ដីពិតឲ្យបានជ្រាលជ្រៅជាង។ (សូមអាន សុភាសិត ២:៤-៦) ពេលដែលយើងខំប្រឹងដូចនេះ យើងតែងតែទទួលប្រយោជន៍។ ស្ដីអំពីការអានគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន បងប្រុសខូរីនិយាយថា គាត់ផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើខម្ដងមួយៗ។ គាត់ពន្យល់ថា៖ «ខ្ញុំអានកំណត់សម្គាល់ទាំងអស់ មើលបទគម្ពីរយោងទាំងអស់ ហើយធ្វើការស្រាវជ្រាវថែមទៀត។ . . . វិធីនេះជួយខ្ញុំឲ្យរៀនអ្វីៗជាច្រើន!»។ មិនថាយើងប្រើវិធីនេះឬវិធីផ្សេងទៀតក្ដី យើងបង្ហាញថាយើងឲ្យតម្លៃចំពោះសេចក្ដីពិត ពេលដែលយើងចំណាយពេលនិងកម្លាំងដើម្បីសិក្សាសេចក្ដីពិតនោះ។—ចសព. ១:១-៣
១៧. តើការរស់នៅស្របតាមសេចក្ដីពិតមានន័យយ៉ាងណា? (យ៉ាកុប ១:២៥)
១៧ ដូចយើងដឹងហើយ ការសិក្សាសេចក្ដីពិតប៉ុណ្ណោះគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពេញលេញ យើងត្រូវរស់នៅស្របតាមសេចក្ដីពិត ពោលគឺធ្វើតាមអ្វីដែលយើងរៀនក្នុងជីវិតរបស់យើង។ យ៉ាងនេះ សេចក្ដីពិតនឹងនាំឲ្យយើងមានសុភមង្គលពិតប្រាកដ។ (សូមអាន យ៉ាកុប ១:២៥) តើយើងអាចប្រាកដថាយើងកំពុងរស់នៅស្របតាមសេចក្ដីពិតយ៉ាងដូចម្ដេច? បងប្រុសម្នាក់ឲ្យយោបល់ថា ការពិនិត្យមើលខ្លួនឯងអាចជួយយើងឲ្យកត់សម្គាល់ថា ចំណុចណាយើងធ្វើបានល្អនិងចំណុចណាយើងចង់រីកចម្រើន។ សាវ័កប៉ូលនិយាយថា៖ «អ្វីដែលយើងបានធ្វើដើម្បីឲ្យជឿនទៅមុខដល់កម្រិតនេះ ចូរយើងបន្តជឿនទៅមុខដោយធ្វើដូច្នោះតទៅទៀត»។—ភី. ៣:១៦
១៨. ហេតុអ្វីយើងខំអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បី«កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត»?
១៨ សូមគិតអំពីប្រយោជន៍ដែលយើងទទួលពីការខំអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បី«កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត»! យើងមិនគ្រាន់តែធ្វើឲ្យជីវិតយើងល្អប្រសើរជាងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែយើងក៏ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ានិងបងប្អូនរួមជំនឿអរសប្បាយដែរ។ (សុភ. ២៧:១១; ៣យ៉ូន. ៤) អ្វីៗទាំងនេះគឺជាមូលហេតុដ៏ល្អបំផុតឲ្យយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត និងរស់នៅស្របតាមសេចក្ដីពិត។
ចម្រៀងលេខ១៤៤ ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍លើរង្វាន់!
^ យើងច្រើនតែហៅជំនឿនិងរបៀបរស់នៅរបស់យើងថា«សេចក្ដីពិត»។ មិនថាយើងទើបតែបានចូលក្នុងសេចក្ដីពិត ឬបានស្គាល់សេចក្ដីពិតតាំងពីតូចក្ដី យើងអាចទទួលប្រយោជន៍ជាច្រើនពីការពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត។ ដោយធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងពង្រឹងការតាំងចិត្តរបស់យើងដើម្បីទទួលការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ា។