អ្នកអាចទទួលជ័យជម្នះក្នុងការតយុទ្ធដើម្បីកាន់កាប់លើគំនិតរបស់អ្នក
អ្នកកំពុងរងការវាយប្រហារ! សត្រូវរបស់អ្នកគឺសាថាន ហើយអាវុធដែលវាកំពុងប្រើគឺខ្លាំងក្លាណាស់។ អាវុធនោះបានត្រូវបង្កើតយ៉ាងពិសេសដើម្បីវាយប្រហារគំនិតរបស់អ្នក មិនមែនវាយប្រហារលើរូបកាយរបស់អ្នកទេ។ តើអាវុធនោះជាអ្វី? គឺការឃោសនា!
សាវ័កប៉ូលបានដឹងថាការឃោសនារបស់សាថាននាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់។ ប៉ុន្ដែ មិនមែនគ្រិស្ដសាសនិកទាំងអស់ដែលដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់នេះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ តាមមើលទៅ គ្រិស្ដសាសនិកខ្លះនៅក្រុងកូរិនថូសបានគិតថាពួកគេមាំមួនយ៉ាងខ្លាំងក្នុងសេចក្ដីពិតរហូតដល់ពួកគេមិនអាចត្រូវសាថានចាប់យកបានឡើយ។ (កូរិនថូសទី១ ១០:១២) នេះជាមូលហេតុដែលប៉ូលបានផ្ដល់ការព្រមានថា៖ «ដូចសត្វពស់បានល្បួងលួងលោមអេវ៉ាដោយកលល្បិចរបស់វា នោះខ្ញុំខ្លាចថា ចិត្ដគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នាក៏នឹងត្រូវបង្ខូចតាមរបៀបណាមួយដែរ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងបាត់បង់ចិត្ដស្មោះនិងភាពបរិសុទ្ធដែលគ្រិស្ដគួរទទួល»។—កូរិនថូសទី២ ១១:៣
ពាក្យសម្ដីរបស់ប៉ូលបង្ហាញថាគឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងមិនមានទំនុកចិត្ដលើខ្លួនហួសហេតុពេក។ ដើម្បីយកឈ្នះការឃោសនារបស់សាថាន អ្នកត្រូវដឹងថាការឃោសនានោះនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងយ៉ាងណា ហើយអ្នកក៏ត្រូវការពារខ្លួនអ្នកពីការឃោសនានោះដែរ។
តើការឃោសនានាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងយ៉ាងណា?
នៅក្នុងអត្ថបទនេះ ការឃោសនាគឺជាព័ត៌មានមិនពិតឬព័ត៌មានដែលនាំឲ្យយល់ខុស ដែលបានត្រូវប្រើដើម្បីបោកបញ្ឆោតមនុស្ស ឬដើម្បីគ្រប់គ្រងទៅលើរបៀបគិតគូរនិងការប្រព្រឹត្ដរបស់ពួកគេ។ យោងទៅតាមសៀវភៅមួយ ការឃោសនាគឺ«មិនត្រឹមត្រូវ បង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ និងជាអ្វីដែលអយុត្ដិធម៌»។ (Propaganda and Persuasion) មនុស្សរៀបរាប់អំពីការឃោសនាដោយប្រើពាក្យដូចជា«កុហក បោកប្រាស់ បោកបញ្ឆោត [និង]ការកាន់កាប់លើគំនិត»។
ការឃោសនាមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់ដោយសារនេះអាចមានឥទ្ធិពលមកលើរបៀបគិតគូររបស់យើងបន្ដិចម្ដងៗដោយមិនដឹងខ្លួន។ យើងអាចប្រដូចការឃោសនាទៅនឹងឧស្ម័នម្យ៉ាងដែលមានជាតិពុលដែលយើងមិនអាចមើលឃើញឬដឹងក្លិនឡើយ។ វ៉ែន ផាកឃើតដែលជាបណ្ឌិតម្នាក់ដែលសិក្សាអំពីការប្រព្រឹត្ដរបស់មនុស្ស បាននិយាយថាការឃោសនាមានឥទ្ធិពលទៅលើការប្រព្រឹត្ដរបស់យើង«ច្រើនជាងអ្វីដែលយើងដឹងទៅទៀត»។ បណ្ឌិតម្នាក់ទៀតបានរៀបរាប់ថាការឃោសនាបានបណ្ដាលឲ្យមនុស្សប្រព្រឹត្ដដោយមិនសមហេតុផលនិងតាមរបៀបដែលបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់ ហើយបាននាំឲ្យមានការប្រល័យពូជសាសន៍ (ពោលគឺពេលដែលពូជសាសន៍ទាំងមូលបានត្រូវផ្ដួលរលំ) សង្គ្រាម និងការបៀតបៀនដោយសារការប្រកាន់ពូជសាសន៍ឬសាសនា (Easily Led—A History of Propaganda)។
បើមនុស្សអាចបោកបញ្ឆោតយើងដោយប្រើការឃោសនា ចុះសាថានវិញ តើវាអាចធ្វើលើសជាងនេះយ៉ាងណាទៅ? វាបានពិនិត្យពិចារណាអំពីការប្រព្រឹត្ដរបស់មនុស្សតាំងពីមនុស្សដំបូងបានត្រូវបង្កើតមក។ ម្យ៉ាងទៀត សព្វថ្ងៃនេះវាកំពុងគ្រប់គ្រង«ពិភពលោកទាំងមូល» ដូច្នេះវាអាចប្រើផ្នែកណាក៏ដោយនៃពិភពលោកនេះដើម្បីផ្សាយពាក្យកុហករបស់វា។ (យ៉ូហានទី១ ៥:១៩; យ៉ូហាន ៨:៤៤) សាថាន«បានធ្វើឲ្យគំនិត»របស់មនុស្សច្រើនណាស់«ទៅជាងងឹត»តាមរយៈការឃោសនារបស់វា រហូតដល់វា«បំភាន់ពិភពលោកទាំងមូល»នៅឥឡូវនេះ។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៤; ការបើកបង្ហាញ ១២:៩) តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចទប់ទល់នឹងការឃោសនារបស់វា?
ចូរពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នក
លោកយេស៊ូបានបង្រៀនយើងថាមានវិធីដ៏សាមញ្ញមួយដើម្បីតយុទ្ធនឹងការឃោសនា គឺដោយ«ស្គាល់សេចក្ដីពិត ហើយសេចក្ដីពិតនោះនឹងរំដោះអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានសេរីភាព»។ (យ៉ូហាន ៨:៣១, ៣២) នៅក្នុងសង្គ្រាម ទាហានម្នាក់ត្រូវដឹងថាគាត់អាចទទួលព័ត៌មានដែលគួរឲ្យទុកចិត្ដនៅកន្លែងណា ដោយសារសត្រូវនឹងឃោសនាពាក្យកុហកដើម្បីបោកបញ្ឆោតគាត់។ ដូច្នេះ តើអ្នកអាចទទួលព័ត៌មានដែលគួរឲ្យទុកចិត្ដនៅកន្លែងណា? ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ព័ត៌មាននេះនៅក្នុងគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក។ នៅក្នុងគម្ពីរអ្នកអាចរកឃើញអ្វីៗទាំងអស់ដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីតយុទ្ធនឹងការឃោសនារបស់សាថាន។—ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦, ១៧
សាថានដឹងអំពីរឿងនេះ។ ដូច្នេះ វាប្រើពិភពលោកដែលនៅក្រោមអំណាចរបស់វាដើម្បីបំបែរអារម្មណ៍យើងនិងធ្វើឲ្យយើងមិនចង់អាននិងសិក្សាគម្ពីរ។ សូមកុំចាញ់បោកកលល្បិចដ៏អាក្រក់របស់«មេកំណាច»ឡើយ! (អេភេសូរ ៦:១១) ការស្គាល់ចំណេះបឋមៗអំពីសេចក្ដីពិតប៉ុណ្ណោះគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ យើងត្រូវខំធ្វើឲ្យចំណេះរបស់យើងចំពោះសេចក្ដីពិតកាន់តែជ្រាលជ្រៅ។ (អេភេសូរ ៣:១៨) ណូអិម ឆាមស្គីដែលជាអ្នកនិពន្ធម្នាក់បាននិយាយថា៖ «គ្មានអ្នកណាម្នាក់នឹងផ្ទេរសេចក្ដីពិតចូលទៅក្នុងខួរក្បាលរបស់អ្នកបានទេ។ នេះជាអ្វីដែលអ្នកត្រូវតែស្វែងយល់ដោយខ្លួនអ្នកផ្ទាល់»។ ដូច្នេះ ចូរ«ស្វែងយល់ដោយខ្លួនអ្នកផ្ទាល់» ដោយ«ពិនិត្យមើលបទគម្ពីររាល់ថ្ងៃ»។—សកម្មភាព ១៧:១១
ដើម្បីទទួលជ័យជម្នះក្នុងការតយុទ្ធដើម្បីកាន់កាប់លើគំនិតរបស់អ្នក អ្នកត្រូវដឹងថាការឃោសនានាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងយ៉ាងណា ហើយអ្នកក៏ត្រូវការពារខ្លួនអ្នកពីការឃោសនានោះដែរ
សាថានមិនចង់ឲ្យអ្នកគិតពិចារណាឲ្យបានដិតដល់ ហើយយល់សេចក្ដីពិតអំពីអ្វីដែលអ្នកឮនោះទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះសៀវភៅមួយបានរៀបរាប់ថាការឃោសនា«ទំនងជាមានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំងបំផុត»បើមនុស្ស«មិនបានត្រូវលើកទឹកចិត្ដឲ្យគិតពិចារណាឲ្យបានវែងឆ្ងាយ»។ (Media and Society in the Twentieth Century) សូមកុំឆាប់ជឿអ្វីៗទាំងអស់ដែលអ្នកបានឮដោយមិនពិចារណាឲ្យបានដិតដល់អំពីរឿងនោះឡើយ។ (សុភាសិត ១៤:១៥) ព្រះបានឲ្យអ្នកនូវ«គំនិតវាងវៃ»និង«សមត្ថភាពរិះគិត» ដូច្នេះចូរប្រើអ្វីទាំងនេះដើម្បីពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នក។—សុភាសិត ២:១០-១៥; រ៉ូម ១២:១, ២
ចូររក្សាសាមគ្គីភាព
ទាហានដែលទទួលឥទ្ធិពលពីការឃោសនាចាប់ផ្ដើមភ័យខ្លាច ហើយមិនសូវចង់ប្រយុទ្ធ។ ការឃោសនាថែមទាំងអាចធ្វើឲ្យពួកទាហានឈ្លោះគ្នា ឬផ្ដាច់ខ្លួនពីកងទ័ព។ យោងទៅតាមពាក្យសម្ដីរបស់ឧត្ដមសេនីយ៍ជនជាតិអាល្លឺម៉ង់ម្នាក់ ការឃោសនាគឺជាមូលហេតុមួយដែលប្រទេសអាល្លឺម៉ង់បានបរាជ័យក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១។ គាត់បាននិយាយថាមនុស្សបានទទួលឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់ពីការឃោសនា គឺប្រៀបដូចជាពួកគេបានត្រូវសណ្ដំ។ សាថានប្រើវិធីសាស្ដ្រស្រដៀងនឹងនេះដើម្បីបំផ្លាញសាមគ្គីភាពរបស់គ្រិស្ដសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ជាឧទាហរណ៍ សាថានព្យាយាមធ្វើឲ្យមានការខ្វែងគំនិតគ្នារវាងបងប្អូនរបស់យើង ឬវាខំព្យាយាមធ្វើឲ្យពួកគេចាកចេញពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយឲ្យពួកគេគិតថាអង្គការរបស់ព្រះបានប្រព្រឹត្ដដោយអយុត្ដិធម៌ ឬក៏បានធ្វើអ្វីដែលមិនត្រឹមត្រូវ។
កុំឲ្យសាថានបោកបញ្ឆោតអ្នកឡើយ! ចូរធ្វើតាមយោបល់ដែលមកពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយរក្សាសាមគ្គីភាពជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់អ្នក។ ជាឧទាហរណ៍ គម្ពីរលើកទឹកចិត្ដយើងឲ្យបន្ដ«អភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ» ហើយឆាប់ដោះស្រាយការខ្វែងគំនិតណាក៏ដោយដែលយើងមាន។ (កូឡុស ៣:១៣, ១៤; ម៉ាថាយ ៥:២៣, ២៤) ម្យ៉ាងទៀត គម្ពីរក៏ព្រមានយើងមិនឲ្យផ្ដាច់ខ្លួនពីក្រុមជំនុំឡើយ។ (សុភាសិត ១៨:១) សូមធ្វើឲ្យប្រាកដថាអ្នកបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីតយុទ្ធនឹងការឃោសនារបស់សាថាន។ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹លើកមុនពេលដែលបងប្អូនណាម្នាក់បានធ្វើឲ្យខ្ញុំទើសចិត្ដ តើប្រតិកម្មរបស់ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ដ ឬធ្វើឲ្យសាថានពេញចិត្ដ?›។—កាឡាទី ៥:១៦-២៦; អេភេសូរ ២:២, ៣
កុំឲ្យបាត់បង់ទំនុកចិត្ដរបស់អ្នកឡើយ
ទាហានម្នាក់ដែលមិនមានភក្ដីភាពចំពោះអ្នកដឹកនាំរបស់ខ្លួននឹងមិនប្រយុទ្ធបានល្អទេ។ ដូច្នេះ សត្រូវប្រើការឃោសនាដើម្បីបំផ្លាញទំនុកចិត្ដរបស់ទាហានទៅលើអ្នកដឹកនាំរបស់ពួកគេ។ បើអ្នកដឹកនាំធ្វើខុស សត្រូវនឹងព្យាយាមប្រើកំហុសនោះដោយនិយាយថា «អ្នកមិនអាចទុកចិត្ដអ្នកដឹកនាំរបស់អ្នកបានទេ!» ហើយថា «កុំឲ្យពួកគេនាំអ្នកឲ្យអន្ដរាយឡើយ!»។ សាថានធ្វើដូចនេះដែរ។ វាព្យាយាមបំផ្លាញទំនុកចិត្ដរបស់យើងទៅលើពួកអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រើដើម្បីនាំមុខរាស្ដ្ររបស់លោក។
តើអ្នកអាចការពារខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច? ចូរតាំងចិត្ដរក្សាខ្លួនឲ្យនៅជាប់នឹងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ចូរបន្ដគាំទ្រនិងមានភក្ដីភាពចំពោះពួកអ្នកដែលកំពុងនាំមុខរាស្ដ្ររបស់ព្រះ សូម្បីតែបុរសទាំងនេះជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះក្ដី។ (ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:១២, ១៣) ពួកអ្នកក្បត់ជំនឿនិងពួកអ្នកបោកបញ្ឆោតប្រហែលជានឹងវាយប្រហារអង្គការរបស់ព្រះ។ (ទីតុស ១:១០) ទោះជាអ្វីដែលពួកគេនិយាយមើលទៅដូចជាការពិតក៏ដោយ សូមកុំឲ្យ«វិចារណញ្ញាណរបស់អ្នករាល់គ្នាឆាប់រង្គោះរង្គើ»។ (ថែស្សាឡូនិចទី២ ២:២) សូមធ្វើតាមឱវាទដែលប៉ូលបានឲ្យដល់ធីម៉ូថេ ដែលថា៖ «ចូរបន្ដប្រព្រឹត្ដតាមអ្វីៗដែលអ្នកបានរៀន» ហើយសូមចាំថា «អ្នកបានរៀនអ្វីៗទាំងនោះពីអ្នកណា»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៤, ១៥) សូមគិតអំពីទីសំអាងទាំងអស់ដែលបង្ហាញថាអ្នកអាចទុកចិត្ដខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើដើម្បីបង្រៀនយើងនូវសេចក្ដីពិតអស់រយៈពេលជិត១០០ឆ្នាំមកហើយ។—ម៉ាថាយ ២៤:៤៥-៤៧; ហេប្រឺ ១៣:៧, ១៧
កុំខ្លាចឡើយ
សាថានក៏ព្យាយាមមានឥទ្ធិពលលើយើងដោយការវាយប្រហារចំៗ។ ជួនកាល វាព្យាយាមធ្វើឲ្យអ្នកភ័យខ្លាច។ សៀវភៅមួយបានរៀបរាប់ថាការភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំងគឺជា«របៀបឃោសនាដែលមានតាំងពីយូរយារមកហើយ»។ (Easily Led—A History of Propaganda) ហ្វ៊ីលីព ថេល័រដែលជាសាស្ត្រាចារ្យជនជាតិអង់គ្លេស បានលើកឧទាហរណ៍មួយអំពីជនជាតិអាសស៊ើរដែលបានប្រើការឃោសនានិងការធ្វើឲ្យភ័យខ្លាចដើម្បីមានអំណាចលើសត្រូវ។ សាថាននឹងប្រើការភ័យខ្លាច ដូចជាការខ្លាចមនុស្ស ការខ្លាចការបៀតបៀន និងការខ្លាចស្លាប់ ដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នកឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ា។—អេសាយ ៨:១២; យេរេមា ៤២:១១; ហេប្រឺ ២:១៥
កុំឲ្យសាថានធ្វើដូច្នេះចំពោះអ្នកឡើយ! លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កុំខ្លាចអ្នកដែលសម្លាប់រូបកាយ តែពុំអាចធ្វើអ្វីលើសពីនោះឡើយ»។ (លូកា ១២:៤) សូមទុកចិត្ដទាំងស្រុងថាព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើតាមពាក្យសន្យារបស់លោកដែលថាលោកនឹងថែរក្សាអ្នក ផ្ដល់ឲ្យអ្នកនូវ«ឫទ្ធានុភាពដែលលើសពីធម្មតា» និងជួយអ្នកឲ្យទប់ទល់នឹងការវាយប្រហាររបស់សាថាន។—កូរិនថូសទី២ ៤:៧-៩; ពេត្រុសទី១ ៣:១៤
មែនហើយ ប្រហែលជាមានពេលខ្លះដែលអ្នកនឹងភ័យខ្លាចឬមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនខ្សោយ។ ប៉ុន្ដែ សូមចាំអំពីប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប្រាកដជាបានលើកទឹកចិត្ដយ៉ូស្វេ ដែលថា៖ «ចូរឲ្យមានកំឡាំងនឹងចិត្ដក្លាហានចុះ កុំឲ្យខ្លាចឡើយ ក៏កុំឲ្យស្រយុតចិត្ដផង ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់គង់ជាមួយនៅកន្លែងណាដែលឯងទៅផង»។ (យ៉ូស្វេ ១:៩) បើអ្នកខ្វល់ចិត្ដ សូមអធិដ្ឋានភ្លាមៗទៅព្រះយេហូវ៉ាអំពីទុក្ខកង្វល់ដែលអ្នកមាន។ អ្នកអាចប្រាកដថា«សេចក្ដីសុខសាន្ដរបស់ព្រះដែលហួសពីការនឹកស្មាន នឹងការពារចិត្ដនិងសមត្ថភាពរិះគិតរបស់អ្នក»។ រួចមក អ្នកនឹងមានកម្លាំងដើម្បីទប់ទល់នឹងការឃោសនាទាំងអស់របស់សាថាន។—ភីលីព ៤:៦, ៧, ១៣
តើអ្នកចាំអំពីការឃោសនាដែលរ៉ាបសាកេដែលជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ជនជាតិអាសស៊ើរបានប្រើ ដើម្បីបំភ័យរាស្ដ្ររបស់ព្រះឬទេ? រ៉ាបសាកេចង់ធ្វើឲ្យពួកគេជឿថាគ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចការពារពួកគេពីកងទ័ពអាសស៊ើរបានឡើយ សូម្បីតែព្រះយេហូវ៉ាក្ដី។ ក្រោយមក គាត់បានអះអាងថាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ជនជាតិអាសស៊ើរឲ្យមកបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិម។ តើព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍យ៉ាងណា? «កុំឲ្យខ្លាចចំពោះពាក្យសំដីដែលឯងបានឮជាពាក្យដែលពួកបំរើរបស់ស្ដេចអាស៊ើរបានប្រមាថដល់អញនោះឡើយ»។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១៨:២២-២៥; ១៩:៦) រួចមក ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់ទេវតាមួយរូបឲ្យបំផ្លាញកងទ័ពជនជាតិអាសស៊ើរអស់១៨៥.០០០នាក់ក្នុងរយៈពេលមួយយប់!—ពង្សាវតារក្សត្រទី២ ១៩:៣៥
ចូរមានប្រាជ្ញា ហើយស្តាប់ព្រះយេហូវ៉ាជានិច្ច
តើអ្នកធ្លាប់មើលភាពយន្ដដែលមានបុគ្គលណាម្នាក់ដែលបានត្រូវគេបោកបញ្ឆោតដោយមិនដឹងខ្លួនឬទេ? តើអ្នកចង់ស្រែកប្រាប់ថា ‹កុំជឿឲ្យសោះ! ពួកគេកំពុងកុហកអ្នកទេ!›។ សូមស្រមៃគិតថាទេវតាកំពុងប្រាប់អ្នកថា «កុំចាញ់បោកពាក្យកុហករបស់សាថានឡើយ!»។
ដូច្នេះ សូមកុំស្តាប់ការឃោសនារបស់សាថាន។ (សុភាសិត ២៦:២៤, ២៥) សូមស្តាប់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយក្នុងការទាំងអស់ដែលអ្នកធ្វើ សូមទុកចិត្ដលើលោក។ (សុភាសិត ៣:៥-៧) លោកស្រឡាញ់អ្នក ហើយលោកដាស់តឿនអ្នកថា៖ «កូនអើយ ចូរឲ្យឯងមានប្រាជ្ញាឡើង ហើយឲ្យចិត្ដអញបានរីករាយចុះ»។ (សុភាសិត ២៧:១១) បើអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងឈ្នះការតយុទ្ធដើម្បីកាន់កាប់លើគំនិតរបស់អ្នក!
