«ចូរអ្នករាល់គ្នាសរសើរយ៉ា!» ហេតុអ្វី?
«ចូរសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា . . . នោះជាការសំណំហើយក៏ពីរោះផង សេចក្ដីសរសើរជាការគួរគប្បី!»។—ទំនុកតម្កើង ១៤៧:១
ចម្រៀងលេខ: ៩, ១៥២
១-៣. (ក) តើទំនុកតម្កើង ១៤៧ទំនងជាបានត្រូវសរសេរនៅពេលណា? (ខ) តើយើងអាចរៀនអ្វីពីការពិចារណាទំនុកតម្កើង ១៤៧?
យើងច្រើនតែសរសើរបុគ្គលណាម្នាក់ពេលដែលយើងកោតស្ងើចចំពោះអ្វីដែលគាត់បាននិយាយឬបានធ្វើ។ បើយើងធ្វើដូច្នេះសម្រាប់មនុស្សជាតិ យើងមានមូលហេតុច្រើនជាងនេះទៅទៀតដើម្បីសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា! យើងសរសើរលោកចំពោះឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោក ដែលយើងឃើញក្នុងការបង្កើតដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក។ ម្យ៉ាងទៀត យើងសរសើរលោកចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់លោក ដែលយើងឃើញតាមរយៈគ្រឿងបូជាលោះរបស់បុត្រលោក។
២ ពេលយើងអានទំនុកតម្កើង ១៤៧យើងអាចឃើញច្បាស់ថា អ្នកសរសេរទំនុកនេះមានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់ក៏បានលើកទឹកចិត្ដអ្នកឯទៀតឲ្យសរសើរព្រះជាមួយនឹងគាត់ដែរ។—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៤៧:១, ៧, ១២
៣ យើងមិនដឹងថាអ្នកណាជាអ្នកដែលបានសរសេរទំនុកតម្កើង ១៤៧នោះឡើយ។ ប៉ុន្ដែ អ្នកសរសេរនោះទំនងជាបានរស់នៅក្នុងអំឡុងពេលដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ក្រោយពីព្រះយេហូវ៉ាបានរំដោះពួកគេចេញពីបាប៊ីឡូន។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:២) អ្នកតែងទំនុកតម្កើងនោះបានសរសើរព្រះយេហូវ៉ា ដោយសាររាស្ដ្ររបស់លោកអាចគោរពប្រណិប័តន៍លោកនៅស្រុករបស់ពួកគេម្ដងទៀត។ ក្រោយមក អ្នកតែងទំនុកតម្កើងនោះថែមទាំងបានប្រាប់អំពីមូលហេតុច្រើនទៀតដើម្បីសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។ តើមូលហេតុទាំងនោះគឺជាអ្វី? ម្យ៉ាងទៀត តើអ្នកមានមូលហេតុអ្វីខ្លះដើម្បីនិយាយថា៖«ហាឡេលូអ៊ីយ៉ា!» ឬ«ចូរអ្នករាល់គ្នាសរសើរយ៉ា!»?—ការបើកបង្ហាញ ១៩:១; កំ.ស.; ទំនុកតម្កើង ១៤៧:១
ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលមានចិត្ដសោកសង្រេងជាឡើងវិញ
៤. ពេលស្ដេចស៊ីរូសបានរំដោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល តើពួកគេទំនងជាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ហើយហេតុអ្វី?
៤ សូមស្រមៃគិតអំពីអារម្មណ៍របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពេលដែលពួកគេជាឈ្លើយសឹកនៅបាប៊ីឡូន។ ពួកអ្នកដែលបានចាប់យកជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទៅទីនោះបានមើលងាយពួកគេ ហើយបាននិយាយថា៖ «ចូរច្រៀងបទ១របស់ក្រុងស៊ីយ៉ូនមកឲ្យយើងស្តាប់មើល»។ ប៉ុន្ដែ ជនជាតិយូដាមិនចង់ច្រៀងទេ។ ក្រុងយេរូសាឡិមដែលជាមូលហេតុដែលនាំឲ្យពួកគេមានអំណរយ៉ាងខ្លាំងបានត្រូវបំផ្លាញ។ (ទំនុកតម្កើង ១៣៧:១-៣, ៦) ពួកគេឈឺចិត្ដយ៉ាងខ្លាំង ហើយពួកគេត្រូវការការសម្រាលទុក្ខ។ ដូចដែលបណ្ដាំរបស់ព្រះបានប្រកាសទុកជាមុន ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយរាស្ដ្ររបស់លោក។ តើតាមរបៀបណាលោកបានធ្វើដូច្នេះ? ស្ដេចស៊ីរូសនៃស្រុកពើស៊ីបានច្បាំងឈ្នះក្រុងបាប៊ីឡូន ហើយបាននិយាយអំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ទ្រង់បានប្រទានអស់ទាំងនគរនៅផែនដីមកយើងហើយ ទ្រង់បានបង្គាប់ឲ្យយើងស្អាងព្រះវិហារថ្វាយទ្រង់នៅក្រុងយេរូសាឡិម»។ ស្ដេចស៊ីរូសក៏បានប្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖ «នៅក្នុងពួកប្រជាជនទាំងឡាយ បើមានអ្នកណាជារបស់ផងព្រះយេហូវ៉ា នោះសូមឲ្យព្រះនៃអ្នកនោះបានគង់ជាមួយ ហើយឲ្យអ្នកនោះឡើងទៅចុះ»។ (របាក្សត្រទី២ ៣៦:២៣) នេះច្បាស់ជាបានសម្រាលទុក្ខជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅក្រុងបាប៊ីឡូន!
៥. តើអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបាននិយាយយ៉ាងណាអំពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការធ្វើឲ្យយើងជាឡើងវិញ?
៥ ព្រះយេហូវ៉ាមិនគ្រាន់តែបានផ្ដល់ការសម្រាលទុក្ខដល់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលជាក្រុមទេ តែលោកក៏បានផ្ដល់ការសម្រាលទុក្ខដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់ៗដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ធ្វើដូច្នេះសម្រាប់យើងនៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានសរសេរថា ព្រះ«ប្រោសអស់អ្នកដែលមានចិត្ដសង្រេងឲ្យបានជាក៏រុំរបួសឲ្យគេផង»។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:៣) ពេលយើងឈឺឬធ្លាក់ទឹកចិត្ដ យើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះយើង។ ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាចង់សម្រាលទុក្ខយើង ហើយធ្វើឲ្យជានូវរបួសផ្លូវចិត្ដរបស់យើង។ (ទំនុកតម្កើង ៣៤:១៨; អេសាយ ៥៧:១៥) លោកឲ្យយើងនូវប្រាជ្ញានិងកម្លាំងដើម្បីយើងអាចស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាណាក៏ដោយដែលយើងមាន។—យ៉ាកុប ១:៥
ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាចង់សម្រាលទុក្ខយើង ហើយជួយយើងឲ្យមានអារម្មណ៍ធូរស្រាល
៦. តើយើងអាចទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីពាក្យរបស់អ្នកតែងទំនុកតម្កើង ១៤៧:៤? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
៦ បន្ទាប់មកអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានសម្លឹងមើលមេឃ ហើយបាននិយាយថាព្រះយេហូវ៉ា«រាប់ចំនួននៃអស់ទាំងផ្កាយ ក៏ហៅបានតាមឈ្មោះទាំងអស់»។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:៤) អ្នកតែងទំនុកតម្កើងអាចមើលឃើញផ្កាយបាន តែគាត់មិនដឹងថាវាមានចំនួនប៉ុន្មានឡើយ។ នៅសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រដឹងថាមានផ្កាយរាប់ពាន់លានក្នុងកាឡាក់ស៊ីរបស់យើង។ ម្យ៉ាងទៀត នៅក្នុងសកលលោកប្រហែលជាមានកាឡាក់ស៊ីរាប់សែនកោដិ! មនុស្សមិនអាចរាប់ចំនួនផ្កាយទាំងអស់បានទេ ប៉ុន្ដែអ្នកបង្កើតអាចរាប់បាន។ តាមពិត លោកស្គាល់ផ្កាយនីមួយៗច្បាស់ដល់ម៉្លេះបានជាលោកបានដាក់ឈ្មោះឲ្យផ្កាយនីមួយៗនោះ។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៤១) ព្រះដែលស្គាល់ទីតាំងរបស់ផ្កាយនីមួយៗក៏ជាបុគ្គលដែលស្គាល់អ្នកដែរ។ លោកតែងតែដឹងច្បាស់អំពីអារម្មណ៍របស់អ្នក អ្វីដែលអ្នកត្រូវការ និងទីកន្លែងដែលអ្នកនៅ!
៧, ៨. (ក) តើព្រះយេហូវ៉ាយល់អ្វីអំពីយើង? (ខ) សូមលើកឧទាហរណ៍មួយដែលបង្ហាញអំពីសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
៧ ព្រះយេហូវ៉ាយល់នូវអ្វីដែលអ្នកកំពុងជួបប្រទះក្នុងជីវិត ហើយលោកមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីជួយអ្នកឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហារបស់អ្នក។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៤៧:៥) អ្នកប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាស្ថានភាពរបស់អ្នកគឺពិបាកពេក ហើយថាអ្នកមិនអាចស៊ូទ្រាំបានទេ។ ព្រះយល់អំពីកម្រិតសមត្ថភាពរបស់យើង «ក៏នឹកចាំថាយើងគ្រាន់តែជាធូលីដីប៉ុណ្ណោះ»។ (ទំនុកតម្កើង ១០៣:១៤) យើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ដូច្នេះយើងបន្ដធ្វើខុសដដែលៗ ហើយនេះប្រហែលជាធ្វើឲ្យយើងធ្លាក់ទឹកចិត្ដ។ យើងស្តាយក្រោយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអ្វីដែលយើងបាននិយាយ ចំពោះសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាមិនត្រឹមត្រូវដែលយើងមាន ឬចិត្ដច្រណែនដែលយើងមាន! ព្រះយេហូវ៉ាមិនមានភាពទន់ខ្សោយណាទាល់តែសោះ ប៉ុន្ដែលោកយល់ទាំងស្រុងអំពីអារម្មណ៍របស់យើង។—អេសាយ ៤០:២៨
៨ តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាដៃដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយអ្នកឲ្យធូរស្រាលឡើងវិញពីទុក្ខលំបាកឬទេ? (អេសាយ ៤១:១០, ១៣) នេះបានកើតឡើងចំពោះបងស្រីឃីយ៉ូកូដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយម្នាក់។ ក្រោយពីគាត់បានរើផ្ទះដោយសារគាត់បានទទួលភារកិច្ចថ្មី គាត់ធ្លាក់ទឹកចិត្ដយ៉ាងខ្លាំង។ ប៉ុន្ដែ តើតាមរបៀបណាបងឃីយ៉ូកូដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាយល់អំពីបញ្ហារបស់គាត់? នៅក្នុងក្រុមជំនុំថ្មី មានបងប្អូនជាច្រើនដែលយល់អំពីអារម្មណ៍របស់គាត់។ គាត់មានអារម្មណ៍ថាព្រះយេហូវ៉ាកំពុងមានប្រសាសន៍មកកាន់គាត់ថា «ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នក មិនគ្រាន់តែដោយសារអ្នកជាអ្នកត្រួសត្រាយប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយសារអ្នកជាកូនស្រីរបស់ខ្ញុំ ហើយបានប្រគល់ខ្លួនជូនខ្ញុំ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកមានអំណរក្នុងជីវិតរបស់អ្នកជាសាក្សីរបស់ខ្ញុំ!»។ តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញអ្នកថា«ប្រាជ្ញាញាណរបស់ទ្រង់ក៏យល់គ្រប់ទាំងអស់»?
ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់អ្វីដែលយើងត្រូវការ
៩, ១០. តើអ្វីគឺជារបៀបដ៏សំខាន់បំផុតដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើង? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
៩ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការអ្វីៗដូចជាអាហារ សម្លៀកបំពាក់ និងកន្លែងស្នាក់នៅ។ អ្នកប្រហែលជាព្រួយបារម្ភថាអ្នកនឹងគ្មានអាហារគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបរិភោគទេ។ ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតផែនដីឲ្យផ្ដល់អាហារគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា សូម្បីតែសម្រាប់«កូនក្អែកដែលយំ»រកចំណីផងដែរ។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៤៧:៨, ៩) បើព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ចំណីដល់សត្វក្អែក យើងអាចប្រាកដថាលោកនឹងផ្គត់ផ្គង់អ្វីៗដែលយើងត្រូវការដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត។—ទំនុកតម្កើង ៣៧:២៥
១០ សំខាន់បំផុត ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់អ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីរក្សាជំនឿរបស់យើងឲ្យមាំមួន ហើយលោកឲ្យយើងនូវ«សេចក្ដីសុខសាន្ដរបស់ព្រះដែលហួសពីការនឹកស្មាន»។ (ភីលីព ៤:៦, ៧) បងប្រុសមូតស៊ូអូនិងប្រពន្ធរបស់គាត់បានឃើញរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយពួកគាត់។ នៅឆ្នាំ២០១១ ពេលដែលមានរលកយក្សស៊ូណាមីនៅប្រទេសជប៉ុន ពួកគាត់បានឡើងទៅលើដំបូលផ្ទះរបស់ពួកគាត់ដើម្បីរួចផុតពីសេចក្ដីស្លាប់។ នៅថ្ងៃនោះ ពួកគាត់បានបាត់បង់ស្ទើរតែអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកគាត់មាន។ ពេញមួយយប់ពួកគាត់នៅក្នុងបន្ទប់ងងឹតមួយដែលត្រជាក់នៅជាន់ទី២នៃផ្ទះរបស់ពួកគាត់។ លុះដល់ព្រឹកឡើង ពួកគាត់បានស្វែងរកអ្វីដែលអាចលើកទឹកចិត្ដពួកគាត់។ មានតែអ្វីមួយប៉ុណ្ណោះដែលពួកគាត់បានរកឃើញគឺសៀវភៅប្រចាំឆ្នាំនៃសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ឆ្នាំ២០០៦ (2006 Yearbook of Jehovah’s Witnesses)។ កាលដែលបងមូតស៊ូអូបានបើកមើលសៀវភៅនោះ គាត់បានឃើញនៅទំព័រមួយមានចំណងជើងតូចថា «កំណត់ត្រានៃរលកយក្សស៊ូណាមីដែលធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់ច្រើនបំផុត»។ នៅក្នុងនោះបានរៀបរាប់អំពីរញ្ជួយដីនៅកោះស៊ូម៉ាត្រានាឆ្នាំ២០០៤ ដែលបាននាំឲ្យមានរលកយក្សស៊ូណាមី។ រលកយក្សស៊ូណាមីនោះបានធ្វើឲ្យមានការខូចខាតខ្លាំងបំផុតដែលមានក្នុងកំណត់ត្រាពិភពលោក។ បងមូតស៊ូអូនិងប្រពន្ធរបស់គាត់បានយំកាលដែលពួកគាត់អានអំពីបទពិសោធន៍របស់បងប្អូន។ ពួកគាត់មានអារម្មណ៍ថាព្រះយេហូវ៉ាកំពុងផ្ដល់ឲ្យពួកគាត់នូវការលើកទឹកចិត្ដដែលពួកគាត់ត្រូវការ។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានថែរក្សាពួកគាត់តាមរបៀបផ្សេងទៀតដែរ។ បងប្អូនរួមជំនឿដែលរស់នៅតំបន់ឯទៀតនៃប្រទេសជប៉ុន បានផ្ដល់អាហារនិងសម្លៀកបំពាក់ដល់ពួកគាត់។ ប៉ុន្ដែ អ្វីដែលបានពង្រឹងកម្លាំងចិត្ដពួកគាត់ច្រើនបំផុតគឺពេលដែលមានបងប្រុសៗដែលអង្គការរបស់ព្រះបានចាត់ឲ្យមកក្រុមជំនុំរបស់ពួកគាត់ដើម្បីលើកទឹកចិត្ដពួកគាត់។ បងមូតស៊ូអូនិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាព្រះយេហូវ៉ានៅជាប់ជាមួយនឹងយើងម្នាក់ៗ ហើយកំពុងថែរក្សាយើង។ នេះពិតជាបានសម្រាលទុក្ខយើងមែន!»។ ដំបូង ព្រះផ្ដល់នូវអ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីរក្សាជំនឿរបស់យើងឲ្យមាំមួន ហើយបន្ទាប់មកលោកបំពេញសេចក្ដីត្រូវការខាងរូបកាយរបស់យើង។
ចូរទទួលប្រយោជន៍ពីជំនួយដែលមកពីព្រះ
១១. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីជំនួយដែលមកពីព្រះ?
១១ ព្រះយេហូវ៉ា«ទប់ទល់[ឬ«ជួយគាំទ្រ»]មនុស្សរាបសា»។ លោកស្រឡាញ់យើង ហើយប្រុងប្រៀបជួយយើងជានិច្ច។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:៦ក; ខ.ស.) តើតាមរបៀបណាយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីជំនួយរបស់លោក? យើងត្រូវមានចំណងមិត្ដភាពរឹងមាំជាមួយនឹងលោក។ ដើម្បីមានចំណងមិត្ដភាពបែបនេះ យើងត្រូវធ្វើជាមនុស្សរាបសាឬសុភាពរាបទាប។ (សេផានា ២:៣) ពួកអ្នកដែលសុភាពរាបទាបពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីដោះស្រាយអំពើអយុត្ដិធម៌ណាក៏ដោយដែលពួកគេជួបប្រទះ ហើយដើម្បីបំបាត់ទុក្ខវេទនារបស់ពួកគេ។ ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដនឹងពួកគេ។
១២, ១៣. (ក) ដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីជំនួយដែលមកពីព្រះ តើយើងគួរជៀសវាងពីអ្វី? (ខ) តើព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដនឹងអ្នកណា?
១២ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះ«បង្ក្រាបពួកមនុស្សអាក្រក់ចុះដល់ដី»។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:៦ខ) យើងមិនចង់ឲ្យនេះកើតឡើងចំពោះយើងឡើយ! យើងចង់ឲ្យព្រះបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះចំពោះយើង។ ដូច្នេះ យើងត្រូវស្អប់អ្វីដែលលោកស្អប់។ (ទំនុកតម្កើង ៩៧:១០) ជាឧទាហរណ៍ យើងត្រូវស្អប់អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ នេះមានន័យថាយើងត្រូវជៀសវាងពីអ្វីណាក៏ដោយដែលអាចនាំឲ្យយើងប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ រួមទាំងការមើលរូបអាសអាភាសផងដែរ។ (ទំនុកតម្កើង ១១៩:៣៧; ម៉ាថាយ ៥:២៨) នេះប្រហែលជាតម្រូវឲ្យយើងតយុទ្ធ ប៉ុន្ដែការខំប្រឹងរបស់យើងនឹងនាំឲ្យយើងទទួលពរពីព្រះយេហូវ៉ា។
១៣ ការតយុទ្ធនេះ ជាអ្វីមួយដែលយើងមិនអាចធ្វើដោយខ្លួនឯងបានទេ។ យើងត្រូវពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ា។ បើយើងពឹងផ្អែកទៅលើអ្វីៗដែលមនុស្សឯទៀតពឹងផ្អែកទៅលើដើម្បីជួយពួកគេ តើលោកនឹងពេញចិត្ដឬទេ? មិនមែនទេ។ ព្រះយេហូវ៉ា«មិនសព្វព្រះហឫទ័យនឹងកំឡាំងនៃសេះទេ»។ តើយើងគួរពឹងផ្អែកទៅលើកម្លាំងរបស់ខ្លួនឬលើអ្នកឯទៀត? មិនមែនទេ។ ព្រះយេហូវ៉ា«ក៏មិនត្រូវការនឹងជើងមនុស្សដែរ»។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:១០) ផ្ទុយទៅវិញ យើងត្រូវបន្ដអធិដ្ឋានអង្វរសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយយើងយកឈ្នះភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនដែលធុញទ្រាន់នឹងស្តាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានបែបនេះឡើយ។ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យតែនឹងអស់អ្នកដែលកោតខ្លាចទ្រង់ ហើយនឹងអស់អ្នកដែលសង្ឃឹមដល់សេចក្ដីសប្បុរសរបស់ទ្រង់»។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:១១) ដោយសារលោកស្មោះត្រង់និងស្រឡាញ់យើង នោះយើងដឹងថាលោកនឹងបន្ដជួយយើងឲ្យយកឈ្នះសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាមិនត្រឹមត្រូវរបស់យើង។
១៤. តើអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានជឿជាក់អំពីអ្វី?
១៤ ព្រះយេហូវ៉ាពង្រឹងទំនុកចិត្ដយើងថាលោកនឹងជួយយើងពេលដែលយើងមានបញ្ហា។ ពេលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាកំពុងជួយពួកគេ។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានច្រៀងថា៖ «ទ្រង់បានធ្វើឲ្យរនុកទ្វារឯងបានមាំមួនឡើង ក៏បានប្រទានពរដល់កូនចៅនៅកណ្ដាលឯងដែរ។ ទ្រង់ធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីសុខនៅក្នុងដែនខេត្ដរបស់ឯង»។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:១៣, ១៤) ការដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យរនុកទ្វារបានមាំមួនឡើងនាំឲ្យអ្នកតែងទំនុកតម្កើងមានអារម្មណ៍ថាគាត់មានសុវត្ថិភាព ហើយនេះបានពង្រឹងទំនុកចិត្ដរបស់គាត់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងការពាររាស្ដ្ររបស់លោក។
តើបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ពេលយើងខ្វល់ខ្វាយយ៉ាងខ្លាំងដោយសារទុក្ខលំបាករបស់យើង? (សូមមើលវគ្គ១៥-១៧)
១៥-១៧. (ក) តើយើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីទុក្ខលំបាករបស់យើង ប៉ុន្ដែតើព្រះយេហូវ៉ាប្រើបណ្ដាំរបស់លោកដើម្បីជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) សូមលើកឧទាហរណ៍មួយដែលបង្ហាញអំពីរបៀបដែលព្រះផ្ដល់ការណែនាំដល់យើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
១៥ អ្នកប្រហែលជាខ្វល់ខ្វាយដោយសារបញ្ហារបស់អ្នក ប៉ុន្ដែព្រះយេហូវ៉ាអាចឲ្យអ្នកនូវប្រាជ្ញាដើម្បីស៊ូទ្រាំ។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបាននិយាយថាព្រះ«ចាត់ព្រះរាជបញ្ជាមកលើផែនដី ព្រះបន្ទូលទ្រង់ក៏រត់លឿនណាស់»។ បន្ទាប់មក អ្នកតែងទំនុកតម្កើងនោះបានរៀបរាប់អំពីព្រិល ទឹកសន្សើមកក និងដុំទឹកកក ហើយបានសួរថា៖ «តើមានអ្នកណានឹងទ្រាំចំពោះពេលរងារបស់ទ្រង់បាន?»។ ក្រោយមក គាត់បាននិយាយថាព្រះយេហូវ៉ា«បញ្ចេញព្រះបន្ទូលទៅរំលាយទាំងអស់»។ (ទំនុកតម្កើង ១៤៧:១៥-១៨) ព្រះរបស់យើងដែលដឹងអំពីអ្វីៗទាំងអស់និងដែលអាចធ្វើអ្វីណាក៏បាន ហើយដែលជាអ្នកមានអំណាចលើទឹកកកនិងព្រិល លោកប្រាកដជាអាចជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះនឹងបញ្ហាណាក៏ដោយដែលអ្នកមាន។
តើអ្នកធ្លាប់ឃើញក្នុងជីវិតរបស់អ្នកថាព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ការណែនាំយ៉ាងឆាប់រហ័សដល់អ្នកឬទេ?
១៦ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះយេហូវ៉ាណែនាំយើងតាមរយៈគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបាននិយាយថាបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា«រត់លឿនណាស់» ឬលោកផ្ដល់ការណែនាំដល់យើងយ៉ាងឆាប់រហ័សតាមត្រូវពេលនិងតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។ សូមគិតអំពីប្រយោជន៍ដែលអ្នកទទួលពីគម្ពីរ សៀវភៅផ្សេងៗដែលអ្នកទទួលតាមរយៈ«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា» គេហទំព័រjw.org JWទូរទស្សន៍ ពួកអ្នកចាស់ទុំ និងបងប្អូនរួមជំនឿ។ (ម៉ាថាយ ២៤:៤៥) តើអ្នកធ្លាប់ឃើញក្នុងជីវិតរបស់អ្នកថាព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ការណែនាំយ៉ាងឆាប់រហ័សដល់អ្នកឬទេ?
១៧ បងស្រីស៊ីម៉ូនបានទទួលជំនួយពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ គាត់ធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃសោះ ហើយគាត់បានគិតថាព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ដនឹងគាត់ទេ។ ប៉ុន្ដែ ពេលដែលគាត់ធ្លាក់ទឹកចិត្ដ គាត់បន្ដអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ហើយអង្វរសុំលោកឲ្យជួយ។ គាត់ក៏បានបន្ដសិក្សាគម្ពីរដែរ។ បងស៊ីម៉ូនបាននិយាយថា៖ «ទោះជាខ្ញុំស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែធ្វើឲ្យខ្ញុំមានកម្លាំងចិត្ដនិងផ្ដល់ការណែនាំដល់ខ្ញុំ»។ នេះបានជួយគាត់ឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវជាង។
១៨. តើអ្នកមានមូលហេតុអ្វីខ្លះដើម្បី«សរសើរយ៉ា!»?
១៨ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានដឹងថា ពីចំណោមប្រជាជាតិទាំងឡាយនៅផែនដី ព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យបុរាណដើម្បីធ្វើជារាស្ដ្ររបស់លោក។ ពួកគេគឺជាប្រជាជាតិតែមួយគត់ដែលបានទទួល«ព្រះបន្ទូល» និង«បញ្ញត្ដ»របស់លោក។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៤៧:១៩, ២០) សព្វថ្ងៃនេះ យើងមានកិត្ដិយសដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ដែលបានត្រូវហៅដោយនាមរបស់ព្រះ។ យើងមានចិត្ដកតញ្ញូដែលយើងស្គាល់លោក ដែលយើងមានបណ្ដាំរបស់លោកដើម្បីណែនាំយើង និងដែលយើងអាចមានចំណងមិត្ដភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងលោក។ ដូចអ្នកសរសេរទំនុកតម្កើង ១៤៧ អ្នកមានមូលហេតុជាច្រើនដើម្បី«សរសើរយ៉ា!» ហើយដើម្បីលើកទឹកចិត្ដអ្នកឯទៀតឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។
