‹ចូរមានចិត្ដក្លាហានឡើង ហើយធ្វើសំរេចកិច្ចការចុះ›

លេង

«ចូរមានកំឡាំងនឹងចិត្ដក្លាហានឡើង ហើយធ្វើសំរេចចុះ។ កុំឲ្យខ្លាច ឬរសាយចិត្ដឡើយ ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ា . . . គង់នៅជាមួយនឹងឯង»។—របាក្សត្រទី១ ២៨:២០

ចម្រៀងលេខ: ៦០, ២៩

១, ២. (ក) តើសាឡូម៉ូនបានទទួលភារកិច្ចដ៏សំខាន់អ្វី? (ខ) ហេតុអ្វីដាវីឌខ្វល់អំពីសាឡូម៉ូន?

សាឡូម៉ូនបានទទួលភារកិច្ចដ៏ពិសេសមួយ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសគាត់ឲ្យត្រួតពិនិត្យលើកិច្ចការសាងសង់វិហារនៅក្រុងយេរូសាឡិម ដែលជាកិច្ចការសាងសង់ដ៏សំខាន់ណាស់ក្នុងប្រវត្ដិសាស្ដ្រ! វិហារនោះនឹងត្រូវ«រុងរឿងយ៉ាងក្រៃលែង» ហើយនឹងមានឈ្មោះល្បីល្បាញជាវិហារដ៏ស្អាតណាស់។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត នោះជា‹វិហារនៃព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះពិត›។—របាក្សត្រទី១ ២២:១, ៥, ៩-១១

^២ស្ដេចដាវីឌមានទំនុកចិត្ដថាព្រះនឹងគាំទ្រសាឡូម៉ូន។ ប៉ុន្ដែ សាឡូម៉ូន«នៅក្មេងខ្ចីពេកណាស់»និងខ្វះបទពិសោធន៍។ តើគាត់នឹងហ៊ានទទួលភារកិច្ចសាងសង់វិហារឬទេ? ឬតើគាត់នឹងឲ្យការខ្វះបទពិសោធន៍និងភាពវ័យក្មេងរបស់គាត់រារាំងគាត់ពីការទទួលភារកិច្ចនោះ? ដើម្បីទទួលជោគជ័យ សាឡូម៉ូនត្រូវការចិត្ដក្លាហាន ហើយខំធ្វើកិច្ចការនោះ។

៣. ស្ដីអំពីចិត្ដក្លាហាន តើសាឡូម៉ូនអាចរៀនអ្វីពីឪពុករបស់គាត់?

^៣សាឡូម៉ូនច្បាស់ជាបានរៀនអំពីចិត្ដក្លាហានពីដាវីឌដែលជាឪពុករបស់គាត់។ សូម្បីតែពេលដែលដាវីឌនៅក្មេង គាត់បានតយុទ្ធជាមួយនឹងសត្វសាហាវដែលមកចាប់ស៊ីសត្វចៀមរបស់ឪពុកគាត់។ (សាំយូអែលទី១ ១៧:៣៤, ៣៥) គាត់ក៏បានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ពេលគាត់ប្រយុទ្ធជាមួយនឹងកូលីយ៉ាតដែលជាទាហានដ៏ខ្លាំងក្លា គួរឲ្យខ្លាច និងដែលមានមាឌធំសម្បើម។ ដាវីឌបានច្បាំងឈ្នះនឹងកូលីយ៉ាត ដោយមានជំនួយពីព្រះនិងដោយប្រើថ្មរលោងមួយដុំ។—សាំយូអែលទី១ ១៧:៤៥, ៤៩, ៥០

៤. ហេតុអ្វីសាឡូម៉ូនត្រូវមានចិត្ដក្លាហាន?

^៤យើងអាចឃើញថា គឺសមហេតុផលដែលដាវីឌជាអ្នកដែលលើកទឹកចិត្ដសាឡូម៉ូនឲ្យមានចិត្ដក្លាហាននិងសង់វិហារ។ (សូមអាន របាក្សត្រទី១ ២៨:២០) បើសាឡូម៉ូនគ្មានចិត្ដក្លាហាន ការភ័យខ្លាចអាចធ្វើឲ្យគាត់មិនហ៊ានធ្វើកិច្ចការនោះ សូម្បីតែចាប់ផ្ដើមកិច្ចការនោះក៏មិនហ៊ានដែរ។ នេះគឺអាក្រក់ជាងការបរាជ័យក្នុងភារកិច្ចនោះទៅទៀត។

យើងត្រូវការជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីមានចិត្ដក្លាហាននិងដើម្បីសម្រេចកិច្ចការដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ

៥. ហេតុអ្វីយើងត្រូវមានចិត្ដក្លាហាន?

^៥ដូចសាឡូម៉ូន យើងត្រូវការជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីមានចិត្ដក្លាហាននិងដើម្បីសម្រេចកិច្ចការដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ។ ដូច្នេះ សូមយើងពិចារណាអំពីគំរូរបស់បុគ្គលមួយចំនួននៅសម័យបុរាណដែលបានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន។ ម្យ៉ាងទៀត យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ហើយសម្រេចកិច្ចការរបស់យើង។

គំរូល្អអំពីចិត្ដក្លាហាន

៦. ហេតុអ្វីចិត្ដក្លាហានរបស់យ៉ូសែបធ្វើឲ្យអ្នកកោតស្ងើច?

^៦យ៉ូសែបបានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ពេលប្រពន្ធរបស់ប៉ូទីផារបានល្បួងគាត់ឲ្យប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ គាត់ប្រាកដជាបានដឹងថា បើគាត់បដិសេធនាង នោះអាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតរបស់គាត់។ ប៉ុន្ដែ ជាជាងចុះចាញ់នឹងការល្បួងនោះ គាត់បានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ហើយបានបដិសេធនាងភ្លាមៗ។—លោកុប្បត្ដិ ៣៩:១០, ១២

៧. តើរ៉ាហាបបានបង្ហាញចិត្ដក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)

^៧រ៉ាហាបជាគំរូល្អមួយទៀតអំពីចិត្ដក្លាហាន។ ពេលអ្នកស៊ើបការណ៍ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានមកផ្ទះរបស់គាត់នៅក្រុងយេរីខូ គាត់អាចភ័យខ្លាច ហើយមិនព្រមជួយពួកគេ។ ប៉ុន្ដែ ដោយសារគាត់មានទំនុកចិត្ដលើព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានបង្ហាញចិត្ដក្លាហានដោយលាក់អ្នកស៊ើបការណ៍ពីរនាក់នោះ ហើយបានជួយពួកគេឲ្យចាកចេញដោយសុវត្ថិភាព។ (យ៉ូស្វេ ២:៤, ៥, ៩, ១២-១៦) រ៉ាហាបបានជឿថាព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះពិត ហើយគាត់បានជឿជាក់ថាតាមរបៀបណាមួយលោកនឹងឲ្យស្រុកនោះដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ គាត់មិនបានឲ្យការភ័យខ្លាចចំពោះមនុស្ស រួមទាំងស្ដេចនៃក្រុងយេរីខូនិងពួកបុរសរបស់ស្ដេច ធ្វើឲ្យគាត់មិនហ៊ានជួយអ្នកស៊ើបការណ៍នោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ហើយនេះនាំឲ្យគាត់និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានត្រូវសង្គ្រោះ។—យ៉ូស្វេ ៦:២២, ២៣

៨. តើចិត្ដក្លាហានរបស់លោកយេស៊ូមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើពួកសាវ័ក?

^៨ពួកសាវ័កដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកយេស៊ូក៏បានបង្ហាញចិត្ដក្លាហានដែរ។ ពួកគាត់បានឃើញភាពក្លាហានរបស់លោកយេស៊ូ ហើយនេះបានជួយពួកគាត់ឲ្យយកតម្រាប់លោក។ (ម៉ាថាយ ៨:២៨-៣២; យ៉ូហាន ២:១៣-១៧; ១៨:៣-៥) ពេលពួកសាឌូស៊ីព្យាយាមបញ្ឈប់ពួកសាវ័កមិនឲ្យបង្រៀនអំពីលោកយេស៊ូ ពួកគាត់មិនព្រមធ្វើតាមទេ។—សកម្មភាព ៥:១៧, ១៨, ២៧-២៩

៩. យោងទៅតាមធីម៉ូថេទី២ ១:៧ តើអ្វីធ្វើឲ្យយើងមានចិត្ដក្លាហាន?

^៩យ៉ូសែប រ៉ាហាប លោកយេស៊ូ និងពួកសាវ័កបានតាំងចិត្ដធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ បុគ្គលទាំងនោះបានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន មិនមែនដោយសារពួកគាត់មានទំនុកចិត្ដលើសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនទេ ប៉ុន្ដែដោយសារពួកគាត់បានពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ា។ នៅពេលដែលយើងត្រូវការចិត្ដក្លាហាន យើងក៏ត្រូវពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនលើខ្លួនយើងទេ។ (សូមអាន ធីម៉ូថេទី២ ១:៧) សូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញចិត្ដក្លាហាននៅក្នុងក្រុមគ្រួសារនិងក្នុងក្រុមជំនុំ។

ស្ថានភាពដែលយើងត្រូវមានចិត្ដក្លាហាន

១០. ហេតុអ្វីគ្រិស្ដសាសនិកវ័យក្មេងត្រូវមានចិត្ដក្លាហាន?

^១០ក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាមានស្ថានភាពជាច្រើនដែលប្អូនៗវ័យក្មេងត្រូវបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន។ ពួកគេអាចធ្វើតាមនិងរៀនពីគំរូរបស់សាឡូម៉ូន។ គាត់បានបង្ហាញចិត្ដក្លាហានពេលគាត់បានធ្វើការសម្រេចចិត្ដដ៏ឈ្លាសវៃក្នុងកិច្ចការសាងសង់វិហារឲ្យបានរួចរាល់។ ទោះជាប្អូនៗវ័យក្មេងអាចទទួល និងគួរទទួលការណែនាំពីឪពុកម្ដាយក្ដី ពួកគេនៅតែត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្ដដ៏សំខាន់ៗដោយខ្លួនឯង។ (សុភាសិត ២៧:១១) ពួកគេត្រូវការចិត្ដក្លាហានដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្ដដ៏ឈ្លាសវៃស្ដីអំពីអ្នកណាដែលនឹងទៅជាមិត្ដភក្ដិរបស់ពួកគេ អ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើសម្រាប់ការកម្សាន្ដ របៀបដែលពួកគេនឹងរក្សាភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ និងពេលណាដែលពួកគេនឹងទទួលការជ្រមុជទឹក។ ពួកគេត្រូវមានចិត្ដក្លាហាន ដោយសារពួកគេកំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបំណងប្រាថ្នារបស់សាថានដែលជាអ្នកតិះដៀលព្រះ។

១១, ១២. (ក) តើម៉ូសេបានបង្ហាញចិត្ដក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើប្អូនៗវ័យក្មេងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ម៉ូសេយ៉ាងដូចម្ដេច?

^១១ការសម្រេចចិត្ដដ៏សំខាន់មួយដែលប្អូនៗវ័យក្មេងត្រូវធ្វើគឺកំណត់គោលដៅក្នុងជីវិត។ នៅប្រទេសខ្លះ ប្អូនៗវ័យក្មេងទទួលរងសម្ពាធឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការរៀននៅសកលវិទ្យាល័យ ហើយឲ្យរកការងារដែលមានប្រាក់ខែច្រើន។ នៅប្រទេសឯទៀតដែលស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចមិនអំណោយផល ប្អូនៗវ័យក្មេងប្រហែលជាគិតថាពួកគេត្រូវផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការជួយផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ បើអ្នកស្ថិតក្នុងស្ថានភាពណាមួយដូចដែលបានត្រូវរៀបរាប់នេះ សូមគិតអំពីគំរូរបស់ម៉ូសេ។ កូនស្រីរបស់ផារ៉ូបានចិញ្ចឹមអប់រំគាត់ ដូច្នេះគាត់អាចកំណត់គោលដៅជីវិតឲ្យទៅជាអ្នកមានស្ដុកស្ដម្ភឬអ្នកដែលមានមុខមាត់។ សូមស្រមៃគិតអំពីសម្ពាធដែលគាត់ទំនងជាបានទទួលរងពីក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដែលជាជនជាតិអេស៊ីប គ្រូបង្រៀន និងទីប្រឹក្សារបស់គាត់។ ប៉ុន្ដែម៉ូសេមានចិត្ដក្លាហាន ហើយបានសម្រេចចិត្ដនៅខាងរាស្ដ្ររបស់ព្រះ។ ក្រោយពីគាត់បានចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីបនិងបានលះបង់ទ្រព្យសម្បត្ដិនៅស្រុកនោះ គាត់បានពឹងផ្អែកទៅលើព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុង។ (ហេប្រឺ ១១:២៤-២៦) ជាលទ្ធផល ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យពរជាច្រើនដល់គាត់ ហើយលោកនឹងឲ្យពរគាត់កាន់តែច្រើនថែមទៀតនៅពេលអនាគត។

^១២ពេលប្អូនៗវ័យក្មេងមានចិត្ដក្លាហានដោយកំណត់គោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយចាត់ទុកកិច្ចការរាជាណាចក្រថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ នោះលោកនឹងឲ្យពរដល់ពួកគេ។ លោកនឹងជួយពួកគេឲ្យផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ក្រុមគ្រួសារ។ នៅសតវត្សរ៍ទី១ ធីម៉ូថេដែលជាបុរសវ័យក្មេងបានប្រើជីវិតរបស់គាត់ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ ហើយអ្នកក៏អាចធ្វើដូច្នេះដែរ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)។—សូមអាន ភីលីព ២:១៩-២២

តើអ្នកតាំងចិត្ដឲ្យមានចិត្ដក្លាហានក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ឬទេ? (សូមមើលវគ្គ១៣-១៧)

១៣. តើចិត្ដក្លាហានបានជួយប្អូនស្រីវ័យក្មេងម្នាក់ឲ្យសម្រេចគោលដៅរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?

^១៣ប្អូនស្រីម្នាក់ដែលរស់នៅរដ្ឋអាឡាបាម៉ា នាសហរដ្ឋអាម៉េរិក ត្រូវការចិត្ដក្លាហានដើម្បីកំណត់គោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «ខ្ញុំធំឡើងជាមនុស្សអៀនខ្មាសណាស់។ ខ្ញុំមិនសូវនិយាយជាមួយនឹងបងប្អូននៅសាលប្រជុំទេ ហើយនិយាយកាន់តែតិចជាមួយនឹងមនុស្សដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ស្គាល់សោះនៅពេលខ្ញុំទៅផ្សព្វផ្សាយ»។ ដោយមានជំនួយពីឪពុកម្ដាយរបស់គាត់និងបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ ប្អូនស្រីវ័យក្មេងនេះបានសម្រេចគោលដៅរបស់គាត់ទៅជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ពិភពលោករបស់សាថានលើកស្ទួយការមានឈ្មោះល្បី ការអប់រំខ្ពស់ លុយ និងការមានវត្ថុទ្រព្យជាច្រើន»ជាគោលដៅល្អសម្រាប់ជីវិត។ ប៉ុន្ដែ គាត់ក៏ទទួលស្គាល់ដែរថាមនុស្សភាគច្រើនមិនអាចសម្រេចគោលដៅទាំងនេះបានទេ ហើយថាអ្វីទាំងនេះនាំឲ្យពួកគេមានតែការតានតឹងចិត្ដនិងការឈឺចាប់ប៉ុណ្ណោះ។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា៖ «ប៉ុន្ដែការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានជីវិតដ៏សប្បាយនិងមានន័យខ្លឹមសារ»។

១៤. តើឪពុកម្ដាយដែលជាគ្រិស្ដសាសនិកត្រូវមានចិត្ដក្លាហាននៅពេលណាខ្លះ?

^១៤ឪពុកម្ដាយដែលជាគ្រិស្ដសាសនិកក៏ត្រូវការចិត្ដក្លាហានដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រហែលជាចៅហ្វាយរបស់អ្នក សុំអ្នកជារឿយៗឲ្យធ្វើការថែមម៉ោងនៅចំថ្ងៃដែលអ្នកចូលរួមកិច្ចបម្រើផ្សាយ កិច្ចប្រជុំ ឬការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារ។ អ្នកត្រូវមានចិត្ដក្លាហានដើម្បីបដិសេធចៅហ្វាយរបស់អ្នក ហើយដើម្បីទុកគំរូល្អឲ្យកូន។ ម្យ៉ាងទៀត ប្រហែលជាឪពុកម្ដាយខ្លះនៅក្នុងក្រុមជំនុំអនុញ្ញាតឲ្យកូនរបស់ពួកគេធ្វើអ្វីដែលអ្នកមិនចង់ឲ្យកូនរបស់អ្នកធ្វើ។ ពេលឪពុកម្ដាយទាំងនោះសួរអ្នកអំពីមូលហេតុដែលអ្នកមិនឲ្យកូនរបស់អ្នកធ្វើអ្វីទាំងនោះ តើអ្នកនឹងមានចិត្ដក្លាហាន ហើយពន្យល់ពួកគេតាមរបៀបដែលបង្ហាញការគោរពឬទេ?

១៥. តើទំនុកតម្កើង ៣៧:២៥និងហេប្រឺ ១៣:៥អាចជួយឪពុកម្ដាយយ៉ាងដូចម្ដេច?

^១៥យើងត្រូវមានចិត្ដក្លាហានដើម្បីជួយកូនយើងឲ្យកំណត់និងសម្រេចគោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ ឪពុកម្ដាយខ្លះប្រហែលជាស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការលើកទឹកចិត្ដកូនឲ្យធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល បម្រើនៅកន្លែងដែលមានសេចក្ដីត្រូវការច្រើនជាង បម្រើនៅបេតអែល ឬជួយកិច្ចការសាងសង់សាលប្រជុំនិងសាលសន្និបាត។ ប្រហែលជាពួកគេបារម្ភថាកូនៗមិនអាចថែទាំពួកគេពេលពួកគេមានវ័យចាស់។ ប៉ុន្ដែ ឪពុកម្ដាយដែលឈ្លាសវៃ បង្ហាញចិត្ដក្លាហាននិងមានជំនឿថាព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើតាមពាក្យសន្យារបស់លោក។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ៣៧:២៥; ហេប្រឺ ១៣:៥) ឪពុកម្ដាយដែលបង្ហាញចិត្ដក្លាហាននិងដែលពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ា ជួយកូនរបស់ពួកគេឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។—សាំយូអែលទី១ ១:២៧, ២៨; ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៤, ១៥

១៦. តើឪពុកម្ដាយខ្លះបានជួយកូនៗរបស់ពួកគេឲ្យកំណត់គោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច? តើនេះមានប្រយោជន៍អ្វីចំពោះកូនៗរបស់ពួកគេ?

^១៦ប្ដីប្រពន្ធមួយគូនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិកបានជួយកូនៗរបស់ពួកគេឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ប្ដីនោះនិយាយថា៖ «ចាប់ពីកូនរបស់យើងមិនទាន់ចេះដើរនិងនិយាយ យើងបាននិយាយជាមួយនឹងពួកគេអំពីអំណរដែលមកពីកិច្ចការត្រួសត្រាយនិងការបម្រើក្នុងក្រុមជំនុំ។ ឥឡូវពួកគេមានគោលដៅទាំងនេះ»។ គាត់បន្ថែមទៀតថា ពេលកូនៗកំណត់និងសម្រេចគោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ នេះជួយពួកគេឲ្យយកឈ្នះការល្បួងដែលមកពីពិភពលោកសាថាន ហើយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ បងប្រុសម្នាក់ដែលមានកូនពីរនាក់បានសរសេរថា៖ «ឪពុកម្ដាយជាច្រើនចំណាយកម្លាំងនិងធនធានដើម្បីជួយកូនៗរបស់ពួកគេឲ្យសម្រេចគោលដៅខាងកីឡា ការអប់រំ និងការកម្សាន្ដ។ គឺសមហេតុផលជាងដែលឪពុកម្ដាយចំណាយកម្លាំងនិងធនធានដើម្បីជួយកូនៗឲ្យសម្រេចគោលដៅដែលនឹងជួយពួកគេឲ្យរក្សាចំណងមិត្ដភាពមាំមួនជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ យើងមានអំណរយ៉ាងខ្លាំង មិនគ្រាន់តែពេលឃើញកូនៗរបស់យើងសម្រេចគោលដៅក្នុងការបម្រើព្រះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្ដែយើងក៏មានអំណរពេលយើងឃើញកូនៗកំពុងឈានទៅរកការសម្រេចគោលដៅទាំងនោះ»។ អ្នកអាចប្រាកដថា ព្រះពេញចិត្ដនឹងឪពុកម្ដាយដែលជួយកូនៗរបស់ពួកគេឲ្យកំណត់និងសម្រេចគោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើលោក។

ចិត្ដក្លាហាននៅក្នុងក្រុមជំនុំ

១៧. សូមលើកឧទាហរណ៍អំពីចិត្ដក្លាហាននៅក្នុងក្រុមជំនុំគ្រិស្ដសាសនិក។

^១៧យើងក៏ត្រូវការចិត្ដក្លាហាននៅក្នុងក្រុមជំនុំដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកចាស់ទុំត្រូវមានចិត្ដក្លាហានពេលដែលពួកគាត់វិនិច្ឆ័យករណីនៃការប្រព្រឹត្ដអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ឬពេលដែលពួកគាត់ជួយពួកអ្នកដែលប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតដោយសារពួកគេត្រូវការការសង្គ្រោះជាបន្ទាន់។ អ្នកចាស់ទុំខ្លះទៅពន្ធនាគារដើម្បីសិក្សាគម្ពីរជាមួយនឹងអ្នកចាប់អារម្មណ៍ឬដើម្បីដឹកនាំកិច្ចប្រជុំ។ ចុះយ៉ាងណាបងប្អូនស្រីនៅលីវ? ពួកគេក៏មានឱកាសជាច្រើនដើម្បីបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ហើយបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ ពួកគេអាចធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយ រើទៅកន្លែងដែលមានសេចក្ដីត្រូវការច្រើនជាង ចូលរួមក្នុងកិច្ចការខាងផ្នែករចនាប្លង់និងសាងសង់តាមតំបន់ និងដាក់ពាក្យសុំចូលរៀនសាលាបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ អ្នកខ្លះក៏បានត្រូវអញ្ជើញឲ្យចូលសាលាគីលាតផងដែរ។

១៨. តើបងស្រីវ័យចាស់អាចបង្ហាញចិត្ដក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេច?

^១៨យើងស្រឡាញ់បងស្រីវ័យចាស់របស់យើង ហើយយើងសប្បាយចិត្ដដែលមានពួកគេក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើង។ ទោះជាពួកគេខ្លះមិនអាចធ្វើច្រើនក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះដូចដែលពួកគេធ្លាប់ធ្វើក្ដី ពួកគេនៅតែអាចបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ហើយខំធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗ។ (សូមអាន ទីតុស ២:៣-៥) ជាឧទាហរណ៍ បងស្រីវ័យចាស់ត្រូវមានចិត្ដក្លាហាន បើអ្នកចាស់ទុំសុំគាត់ឲ្យនិយាយជាមួយនឹងបងស្រីដែលមានវ័យក្មេងអំពីរបៀបស្លៀកពាក់បែបរមទម។ គាត់នឹងមិនស្ដីឲ្យបងស្រីវ័យក្មេងនោះអំពីសម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ទេ តែដោយសប្បុរសគាត់នឹងជួយបងស្រីនោះឲ្យយល់ថារបៀបស្លៀកពាក់របស់គាត់អាចជះឥទ្ធិពលទៅលើអ្នកឯទៀត។ (ធីម៉ូថេទី១ ២:៩, ១០) ពេលបងស្រីវ័យចាស់បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់តាមរបៀបនេះ ពួកគេអាចពង្រឹងក្រុមជំនុំ។

១៩. (ក) តើបងប្អូនប្រុសដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកអាចមានចិត្ដក្លាហានយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើភីលីព ២:១៣ និង៤:១៣អាចជួយបងប្អូនប្រុសយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យមានចិត្ដក្លាហាន?

^១៩បងប្អូនប្រុសដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកក៏ត្រូវការចិត្ដក្លាហាន ហើយខំធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗដែរ។ ពេលពួកគេសុខចិត្ដបម្រើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើនិងអ្នកចាស់ទុំ នោះក្រុមជំនុំទទួលប្រយោជន៍ជាច្រើន។ (ធីម៉ូថេទី១ ៣:១) ប៉ុន្ដែ អ្នកខ្លះប្រហែលជាស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការធ្វើដូច្នេះ។ ប្រហែលជាបងប្រុសណាម្នាក់ធ្លាប់ធ្វើខុសពីមុន ហើយឥឡូវគាត់មានអារម្មណ៍ថាគាត់មិនសមធ្វើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើឬអ្នកចាស់ទុំទេ។ បងប្រុសម្នាក់ទៀតប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាគាត់គ្មានសមត្ថភាពដែលសំខាន់ចាំបាច់ដើម្បីបំពេញភារកិច្ចនោះឡើយ។ បើអ្នកមានអារម្មណ៍ដូចនេះ ព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយអ្នកឲ្យមានចិត្ដក្លាហាន។ (សូមអាន ភីលីព ២:១៣; ៤:១៣) សូមចាំអំពីគំរូរបស់ម៉ូសេ។ គាត់ក៏បានគិតថាគាត់មិនអាចធ្វើអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានសុំឲ្យគាត់ធ្វើដែរ។ (និក្ខមនំ ៣:១១) ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយគាត់ឲ្យមានចិត្ដក្លាហាននិងធ្វើអ្វីដែលសំខាន់ចាំបាច់។ តើតាមរបៀបណាបងប្អូនប្រុសដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកអាចមានចិត្ដក្លាហានបែបនេះ? គាត់អាចអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយអានគម្ពីររាល់ថ្ងៃ។ គាត់អាចរំពឹងគិតអំពីបុគ្គលក្នុងគម្ពីរដែលបានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន។ ដោយចិត្ដរាបទាប គាត់អាចសុំអ្នកចាស់ទុំឲ្យបង្ហាត់បង្រៀនគាត់ ហើយគាត់អាចស្នើសុំជួយធ្វើកិច្ចការណាក៏ដោយដែលក្រុមជំនុំត្រូវការ។ យើងសូមលើកទឹកចិត្ដបងប្អូនប្រុសទាំងអស់ដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកឲ្យមានចិត្ដក្លាហាន ហើយខំធ្វើកិច្ចការសម្រាប់ក្រុមជំនុំ!

«ព្រះយេហូវ៉ា . . . គង់នៅជាមួយនឹងឯង»

២០, ២១. (ក) តើដាវីឌបានរំលឹកសាឡូម៉ូនអំពីអ្វី? (ខ) តើយើងអាចជឿជាក់អំពីអ្វី?

^២០ស្ដេចដាវីឌបានរំលឹកសាឡូម៉ូនថាព្រះយេហូវ៉ានឹងនៅជាមួយនឹងគាត់រហូតដល់គាត់បង្ហើយកិច្ចការសាងសង់វិហារ។ (របាក្សត្រទី១ ២៨:២០) សាឡូម៉ូនច្បាស់ជាបានរំពឹងគិតអំពីពាក្យទាំងនេះ ហើយគាត់មិនបានឲ្យការខ្វះបទពិសោធន៍និងភាពវ័យក្មេងរបស់គាត់រារាំងគាត់ពីការធ្វើកិច្ចការនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានបង្ហាញចិត្ដក្លាហាន ហើយដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានបង្ហើយកិច្ចការសាងសង់វិហារដ៏អស្ចារ្យនោះក្នុងរយៈពេល៧ឆ្នាំកន្លះ។

^២១ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយសាឡូម៉ូន ហើយលោកក៏អាចជួយយើងឲ្យមានចិត្ដក្លាហាន និងជួយយើងឲ្យសម្រេចកិច្ចការរបស់យើងនៅក្នុងក្រុមជំនុំ ព្រមទាំងក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងដែរ។ (អេសាយ ៤១:១០, ១៣) បើយើងបង្ហាញចិត្ដក្លាហានក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា យើងអាចប្រាកដថាលោកនឹងឲ្យពរដល់យើងនៅឥឡូវនេះនិងនៅពេលអនាគត។ ដូច្នេះ‹ចូរមានចិត្ដក្លាហានឡើង ហើយធ្វើសំរេចកិច្ចការចុះ›។

^ វគ្គ 12 អ្នកអាចរកឃើញយោបល់អំពីរបៀបដែលអ្នកអាចកំណត់គោលដៅក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះនៅក្នុងអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «ប្អូនៗវ័យក្មេង តើប្អូនមានគោលដៅអ្វីខ្លះក្នុងជីវិត?» ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១០។

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម សម្រាប់សិក្សា