អស់អ្នកដែលបម្រើ«ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ» មានសុភមង្គលហើយ
«សាសន៍ណាដែលយកព្រះយេហូវ៉ាទុកជាព្រះរបស់ខ្លួន នោះសប្បាយហើយ!»។—ទំនុកតម្កើង ១៤៤:១៥
១. ហេតុអ្វីសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមានសុភមង្គល? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាគឺជាមនុស្សដែលមានសុភមង្គល។ ពេលពួកគេជួបជុំគ្នា មិនថានៅកិច្ចប្រជុំ នៅសន្និបាត ឬនៅកម្មវិធីជប់លៀងក្ដី ពួកគេនិយាយគ្នាលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។ ហេតុអ្វីពួកគេមានសុភមង្គលខ្លាំងម៉្លេះ? មូលហេតុចម្បងគឺដោយសារពួកគេស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជា«ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ»។ ពួកគេបម្រើលោក ហើយព្យាយាមយកតម្រាប់លោក។ (ធីម៉ូថេទី១ ១:១១; ទំនុកតម្កើង ១៦:១១) ព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពនៃសុភមង្គល ដូច្នេះលោកចង់ឲ្យយើងមានសុភមង្គលដែរ ហើយលោកផ្ដល់ឲ្យយើងនូវអ្វីៗជាច្រើនដែលនាំឲ្យយើងមានអំណរ។—ចោទិយកថា ១២:៧; សាស្តា ៣:១២, ១៣
២, ៣. (ក) តើការមានសុភមង្គលមានន័យយ៉ាងណា? (ខ) ហេតុអ្វីយើងប្រហែលជាពិបាកមានសុភមង្គល?
២ ចុះអ្នកវិញ? តើអ្នកមានសុភមង្គលឬទេ? ការមានសុភមង្គលមានន័យថា យើងសប្បាយចិត្ដ ស្កប់ចិត្ដនឹងជីវិត ឬមានអំណរជាខ្លាំង។ គម្ពីរបញ្ជាក់ថាពួកអ្នកដែលបានទទួលពរពីព្រះយេហូវ៉ាអាចមានសុភមង្គលពិតប្រាកដ។ ប៉ុន្ដែ ហេតុអ្វីយើងប្រហែលជាពិបាកមានសុភមង្គលក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ?
៣ យើងប្រហែលជាពិបាកមានសុភមង្គលពេលយើងប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពដែលធ្វើឲ្យយើងតានតឹងចិត្ដ ដូចជាពេលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ស្លាប់ឬបានត្រូវបណ្ដាច់មិត្ដភាព ពេលលែងលះគ្នា ឬពេលយើងបាត់បង់ការងារ។ យើងក៏ប្រហែលជាពិបាកមានសុភមង្គលនៅពេលអ្នករួមការងារឬសិស្សរួមថ្នាក់សើចចំអកយើង ពេលដែលគ្មានសេចក្ដីសុខសាន្ដក្នុងផ្ទះដោយសារការឈ្លោះប្រកែកគ្នាជាញឹកញយ ឬពេលយើងរងការបៀតបៀន ឬជាប់គុកដោយសារយើងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ម្យ៉ាងទៀត យើងប្រហែលជាពិបាកមានសុភមង្គលពេលសុខភាពរបស់យើងយ៉ាប់យ៉ឺនទៅៗ មានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ឬមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ដ។ ប៉ុន្ដែសូមចាំថា លោកយេស៊ូគ្រិស្ដដែលជា«អ្នកមានអំណាចខ្លាំងក្លាដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ» ពេញចិត្ដសម្រាលទុក្ខអ្នកឯទៀតនិងធ្វើឲ្យពួកគេសប្បាយចិត្ដ។ (ធីម៉ូថេទី១ ៦:១៥; ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០) ក្នុងសុន្ទរកថារបស់លោកយេស៊ូនៅលើភ្នំ លោកបានមានប្រសាសន៍អំពីគុណសម្បត្ដិមួយចំនួនដែលអាចជួយយើងឲ្យមានសុភមង្គល ទោះជាយើងមានបញ្ហាជាច្រើនដែលមកពីការរស់នៅក្នុងពិភពលោករបស់សាថានក្ដី។
យើងមិនអាចមានសុភមង្គលបានទេ បើយើងគ្មានព្រះយេហូវ៉ា
៤, ៥. តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីមានសុភមង្គល ហើយដើម្បីបន្ដមានសុភមង្គលជានិច្ច?
៤ ចំណុចទី១ដែលលោកយេស៊ូបានលើកឡើងគឺសំខាន់ខ្លាំងណាស់។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លានចំពោះការណែនាំពីព្រះ នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះរាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌ជារបស់អ្នកទាំងនោះ»។ (ម៉ាថាយ ៥:៣) បើយើងស្រេកឃ្លានចំពោះការណែនាំពីព្រះ យើងទទួលស្គាល់ថាគឺជាការចាំបាច់ដែលយើងស្គាល់ព្រះ ហើយថាយើងត្រូវការជំនួយនិងការណែនាំពីលោក។ តើយើងបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថាយើងមានការស្រេកឃ្លានបែបនេះ? គឺដោយសិក្សាគម្ពីរ ស្តាប់បង្គាប់ព្រះ និងចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍លោកថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ការធ្វើអ្វីៗទាំងនេះនឹងជួយយើងឲ្យមានសុភមង្គល។ យើងនឹងកាន់តែមានជំនឿមាំមួនថាសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះនឹងក្លាយទៅជាការពិតនៅពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ។ សេចក្ដីសង្ឃឹម«ដ៏គួរឲ្យសប្បាយ»ដែលមាននៅក្នុងគម្ពីរក៏នឹងលើកទឹកចិត្ដយើង។—ទីតុស ២:១៣
៥ បើយើងចង់មានសុភមង្គលទោះជាមានអ្វីកើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់យើងក៏ដោយ យើងត្រូវបន្ដពង្រឹងចំណងមិត្ដភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ចូរអរសប្បាយដោយសារលោកម្ចាស់ជានិច្ច។ ខ្ញុំសូមនិយាយម្ដងទៀតថា ចូរអរសប្បាយចុះ!»។ (ភីលីព ៤:៤) ដើម្បីទៅជាមិត្ដជិតស្និទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា យើងត្រូវមានប្រាជ្ញាពីលោក។ បណ្ដាំរបស់ព្រះចែងថា៖ «សប្បាយហើយ អស់អ្នកណាដែលរកបានប្រាជ្ញា ហើយអ្នកណាដែលខំប្រឹងទាល់តែបានយោបល់។ ប្រាជ្ញាជាដើមឈើនៃជីវិតដល់អស់អ្នកណាដែលចាប់យកបាន ហើយអស់អ្នកណាដែលកាន់ខ្ជាប់ក៏សប្បាយហើយ»។—សុភាសិត ៣:១៣, ១៨
ដើម្បីមានសុភមង្គលជានិច្ច គឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងបន្ដធ្វើតាមអ្វីដែលយើងបានរៀន
៦. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីទៀតដើម្បីរក្សាឲ្យមានសុភមង្គល?
៦ ក៏ប៉ុន្ដែ ដើម្បីមានសុភមង្គលជានិច្ច គឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងបន្ដធ្វើតាមអ្វីដែលយើងបានរៀនពីគម្ពីរ។ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថាការធ្វើដូច្នេះគឺសំខាន់ណាស់ ពេលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាដឹងការទាំងនេះហើយ អ្នកនឹងមានសុភមង្គលបើធ្វើការទាំងនោះ»។ (យ៉ូហាន ១៣:១៧; សូមអាន យ៉ាកុប ១:២៥) នេះគឺសំខាន់ចាំបាច់បើយើងចង់បំពេញសេចក្ដីត្រូវការដែលយើងមានចំពោះការណែនាំពីព្រះ ហើយចង់មានសុភមង្គលជានិច្ច។ ប៉ុន្ដែ តើយើងអាចមានសុភមង្គលយ៉ាងដូចម្ដេចបាន នៅពេលដែលមានអ្វីជាច្រើនដែលអាចធ្វើឲ្យយើងលែងមានសុភមង្គល? សូមមើលអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍បន្ទាប់មកក្នុងសុន្ទរកថារបស់លោកនៅលើភ្នំ។
គុណសម្បត្ដិដែលនាំឲ្យយើងមានសុភមង្គល
៧. តើពួកអ្នកដែលមានទុក្ខព្រួយអាចមានសុភមង្គលយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ «អស់អ្នកដែលមានទុក្ខព្រួយ នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះនឹងទទួលការសម្រាលទុក្ខ»។ (ម៉ាថាយ ៥:៤) យើងប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ‹តើពួកអ្នកដែលមានទុក្ខព្រួយអាចមានសុភមង្គលយ៉ាងដូចម្ដេច?›។ លោកយេស៊ូមិនចង់សំដៅទៅលើមនុស្សទាំងអស់ដែលមានទុក្ខព្រួយទេ។ មនុស្សអាក្រក់ជាច្រើនមានទុក្ខព្រួយឬពិបាកចិត្ដ ដោយសារបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរដែលពួកគេជួបប្រទះក្នុង«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»នេះ ដែលជាគ្រាដ៏«លំបាកណាស់»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១) ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពួកគេមិនគិតអំពីព្រះយេហូវ៉ាទេ តែគិតអំពីខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមិត្ដភាពជាមួយនឹងលោក ហើយមិនអាចមានសុភមង្គលបានឡើយ។ នៅក្នុងខនោះ លោកយេស៊ូសំដៅទៅលើពួកអ្នកដែលស្រេកឃ្លានចំពោះការណែនាំពីព្រះ។ ពួកគេមានទុក្ខព្រួយដោយសារពួកគេឃើញថាមនុស្សជាច្រើនមិនព្រមទទួលស្គាល់ព្រះ ឬមិនមានរបៀបរស់នៅដែលព្រះពេញចិត្ដ។ ពួកគេក៏ទទួលស្គាល់ថាពួកគេមានភាពខុសឆ្គង ហើយពួកគេកត់សម្គាល់ថាមានរឿងដ៏គួរឲ្យខ្លោចផ្សាជាច្រើនកំពុងកើតឡើងក្នុងពិភពលោកនេះ។ ព្រះយេហូវ៉ាកត់សម្គាល់ពួកអ្នកដែលមានទុក្ខព្រួយសម្រាប់មូលហេតុត្រឹមត្រូវ ហើយលោកសម្រាលទុក្ខពួកគេតាមរយៈបណ្ដាំរបស់លោក។ លោកក៏ធ្វើឲ្យពួកគេមានសុភមង្គល និងផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមឲ្យពួកគេទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។—សូមអាន អេសេគាល ៥:១១; ៩:៤
៨. តើការមានចិត្ដស្លូតបូតអាចជួយអ្នកឲ្យមានសុភមង្គលយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ «អស់អ្នកដែលមានចិត្ដស្លូតបូត នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះនឹងទទួលផែនដីជាមត៌ក»។ (ម៉ាថាយ ៥:៥) តើការមានចិត្ដស្លូតបូតអាចជួយអ្នកឲ្យមានសុភមង្គលយ៉ាងដូចម្ដេច? មនុស្សជាច្រើនឆេវឆាវ និងជាមនុស្សឈ្លើយ ហើយនេះអាចនាំឲ្យមានបញ្ហាជាច្រើន។ ប៉ុន្ដែ ពេលពួកគេរៀនសេចក្ដីពិត ពួកគេធ្វើការកែប្រែ ហើយបំពាក់ខ្លួន«ដោយបុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មី»។ ឥឡូវពួកគេបង្ហាញ«សេចក្ដីមេត្ដាករុណាដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុត សេចក្ដីសប្បុរស ចិត្ដរាបទាប ចិត្ដស្លូតបូត និងចិត្ដធ្ងន់»។ (កូឡុស ៣:៩-១២) ជាលទ្ធផលពួកគេមានសន្ដិភាព មានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយនឹងអ្នកឯទៀត និងមានសុភមង្គល។ ម្យ៉ាងទៀត បណ្ដាំរបស់ព្រះសន្យាថាពួកគេនឹង«ទទួលផែនដីជាមត៌ក»។—ទំនុកតម្កើង ៣៧:៨-១០, ២៩
៩. (ក) តើប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូដែលថាអស់អ្នកដែលមានចិត្ដស្លូតបូតនឹង«ទទួលផែនដីជាមត៌ក»មានន័យយ៉ាងណា? (ខ) ហេតុអ្វី«អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លានចំពោះសេចក្ដីសុចរិត»អាចមានសុភមង្គល?
៩ តើប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូដែលថា អស់អ្នកដែលមានចិត្ដស្លូតបូតនឹង«ទទួលផែនដីជាមត៌ក»មានន័យយ៉ាងណា? ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងនឹងទទួលផែនដីជាមត៌ក ពេលដែលពួកគេគ្រប់គ្រងលើផែនដីជាស្ដេចនិងជាសង្ឃ។ (ការបើកបង្ហាញ ២០:៦) មនុស្សរាប់លាននាក់ទៀតដែលមិនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌ នឹងទទួលផែនដីជាមត៌កពេលពួកគេនឹងត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យរស់នៅផែនដីជារៀងរហូត។ ពួកគេនឹងទៅជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ ហើយនឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្ដនិងសុភមង្គល។ លោកយេស៊ូសំដៅទៅលើពួកអ្នកទាំងនេះពេលដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លានចំពោះសេចក្ដីសុចរិត នោះមានសុភមង្គលហើយ!»។ (ម៉ាថាយ ៥:៦) ពេលព្រះយេហូវ៉ាលុបបំបាត់អំពើអាក្រក់ទាំងអស់ នោះនឹងមានសេចក្ដីសុចរិតដូចដែលពួកគេចង់បាន។ (ពេត្រុសទី២ ៣:១៣) ក្នុងពិភពលោកថ្មី មនុស្សសុចរិតនឹងមានសុភមង្គល ហើយនឹងលែងមានទុក្ខព្រួយដែលមកពីអំពើអាក្រក់របស់មនុស្សទុច្ចរិតទៀត។—ទំនុកតម្កើង ៣៧:១៧
១០. តើការមានសេចក្ដីមេត្ដាករុណាមានន័យអ្វី?
១០ «អស់អ្នកដែលមានចិត្ដមេត្ដាករុណា នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះក៏នឹងទទួលសេចក្ដីមេត្ដាករុណាផងដែរ»។ (ម៉ាថាយ ៥:៧) ការមានសេចក្ដីមេត្ដាករុណាមានន័យថា យើងមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅ មនោសញ្ចេតនា និងចិត្ដអាណិតអាសូរចំពោះពួកអ្នកដែលរងទុក្ខ។ ប៉ុន្ដែ សេចក្ដីមេត្ដាករុណាមិនគ្រាន់តែជាអារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះទេ។ គម្ពីរបង្រៀនថាការមានសេចក្ដីមេត្ដាករុណារួមបញ្ចូលការផ្ដល់ជំនួយដល់អ្នកឯទៀត។
១១. តើយើងរៀនអ្វីពីឧទាហរណ៍អំពីបុរសជនជាតិសាម៉ារី?
១១ សូមអាន លូកា ១០:៣០-៣៧។ ឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីជនជាតិសាម៉ារីដែលជាអ្នកជិតខាងល្អ បង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃការមានចិត្ដមេត្ដាករុណា។ បុរសជនជាតិសាម៉ារីមានចិត្ដមេត្ដាករុណានិងអាណិតអាសូរចំពោះបុរសដែលរងទុក្ខនោះ ហើយនេះបានជំរុញចិត្ដគាត់ឲ្យជួយបុរសនោះ។ បន្ទាប់ពីលោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍នោះ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរទៅចុះ! ហើយប្រព្រឹត្ដដូច្នោះដែរ»។ ដូច្នេះ យើងអាចសួរខ្លួនយើងថា ‹តើខ្ញុំកំពុងប្រព្រឹត្ដដូច្នោះដែរឬ? តើខ្ញុំប្រព្រឹត្ដដូចបុរសជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់នោះឬទេ? ពេលអ្នកឯទៀតរងទុក្ខ តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីដើម្បីជួយពួកគេឬទេ? ជាឧទាហរណ៍ តើខ្ញុំអាចជួយបងប្អូនដែលមានវ័យចាស់ក្នុងក្រុមជំនុំ ស្ដ្រីមេម៉ាយ ឬកូនក្មេងដែលមានឪពុកម្ដាយដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? តើខ្ញុំអាច«និយាយសម្រាលទុក្ខពួកអ្នកដែលធ្លាក់ទឹកចិត្ដ»ឬទេ?›។—ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:១៤; យ៉ាកុប ១:២៧
ចូរចាត់វិធានការដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត ហើយពេលនោះអ្នកនឹងឃើញថាពួកគេសប្បាយយ៉ាងណា (សូមមើលវគ្គ១២)
១២. ហេតុអ្វីយើងមានសុភមង្គលពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាចំពោះអ្នកឯទៀត?
១២ ហេតុអ្វីយើងមានសុភមង្គលពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណា? ពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាចំពោះអ្នកឯទៀត នេះគឺជារបៀបមួយដែលយើងឲ្យគេ ហើយលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាការឲ្យគេនាំឲ្យយើងមានសុភមង្គល។ មូលហេតុមួយទៀតដែលយើងមានសុភមង្គល គឺយើងដឹងថាយើងកំពុងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដ។ (សកម្មភាព ២០:៣៥; សូមអាន ហេប្រឺ ១៣:១៦) ស្ដេចដាវីឌបាននិយាយអំពីពួកអ្នកដែលបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់នឹងជួយទំនុកបំរុង ហើយថែរក្សាជីវិតអ្នកនោះ។ គេនឹងបានពរនៅផែនដីនេះ»។ (ទំនុកតម្កើង ៤១:១, ២) បើយើងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាចំពោះអ្នកឯទៀត យើងក៏នឹងទទួលសេចក្ដីមេត្ដាករុណាពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយយើងអាចមានសុភមង្គលជារៀងរហូត។—យ៉ាកុប ២:១៣
មូលហេតុដែល«អស់អ្នកដែលមានចិត្ដបរិសុទ្ធ»មានសុភមង្គល
១៣, ១៤. ហេតុអ្វីការមាន«ចិត្ដបរិសុទ្ធ»គឺសំខាន់?
១៣ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អស់អ្នកដែលមានចិត្ដបរិសុទ្ធ នោះមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះអ្នកទាំងនោះនឹងឃើញព្រះ»។ (ម៉ាថាយ ៥:៨) ដើម្បីមានចិត្ដបរិសុទ្ធ យើងត្រូវបន្ដរក្សាគំនិតនិងបំណងចិត្ដរបស់យើងឲ្យស្អាតស្អំឬបរិសុទ្ធជានិច្ច។ នេះគឺសំខាន់ណាស់ បើយើងចង់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ាទទួលការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង។—សូមអាន កូរិនថូសទី២ ៤:២; ធីម៉ូថេទី១ ១:៥
១៤ ពួកអ្នកដែលមានចិត្ដបរិសុទ្ធអាចមានចំណងមិត្ដភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបុគ្គលដែលបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកណាដែលបោកអាវវែងរបស់ពួកគេ អ្នកនោះមានសុភមង្គល»។ (ការបើកបង្ហាញ ២២:១៤) តើការ«បោកអាវវែងរបស់ពួកគេ»មានន័យយ៉ាងណា? ចំពោះគ្រិស្ដសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំង នេះមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកពួកគេថាស្អាតស្អំ រួចលោកនឹងឲ្យពួកគេនូវជីវិតអមតៈនៅស្ថានសួគ៌ ហើយពួកគេនឹងមានសុភមង្គលជារៀងរហូត។ ចំពោះមនុស្សមួយក្រុមធំដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅផែនដី នេះមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ានឹងអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេធ្វើជាមិត្ដសម្លាញ់របស់លោកដោយសារលោកចាត់ទុកពួកគេថាជាមនុស្សសុចរិត។ គម្ពីរចែងថា៖ «ពួកគេបានបោកសម្អាតអាវវែងរបស់ពួកគេឲ្យសក្នុងឈាមរបស់កូនចៀម»។—ការបើកបង្ហាញ ៧:៩, ១៣, ១៤
១៥, ១៦. តើពួកអ្នកដែលមានចិត្ដបរិសុទ្ធអាច«ឃើញព្រះ»តាមរបៀបណា?
១៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «មនុស្សជាតិនឹងឃើញអញ ហើយរស់នៅមិនបានទេ»។ (និក្ខមនំ ៣៣:២០) ដូច្នេះ តើពួកអ្នកដែលមានចិត្ដបរិសុទ្ធអាច«ឃើញព្រះ»តាមរបៀបណា? ពាក្យភាសាក្រិចដែលបានត្រូវបកប្រែថា«ឃើញ»អាចមានអត្ថន័យថាការស្រមៃ ការយល់ ឬការស្គាល់។ ដូច្នេះ ការ«ឃើញព្រះ»មានន័យថាយើងស្គាល់លោកជាបុគ្គលបែបណា ហើយយើងក៏ស្រឡាញ់គុណសម្បត្ដិរបស់លោក។ (អេភេសូរ ១:១៨) លោកយេស៊ូមានគុណសម្បត្ដិដូចព្រះបេះបិទ ដូច្នេះលោកអាចមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកណាដែលបានឃើញខ្ញុំ អ្នកនោះបានឃើញបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ហើយ»។—យ៉ូហាន ១៤:៧-៩
១៦ បន្ថែមទៅទៀត យើង«ឃើញព្រះ»ពេលយើងឃើញរបៀបដែលលោកជួយយើងក្នុងជីវិត។ (យ៉ូប ៤២:៥) យើងក៏អាច«ឃើញ»ឬផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីល្អៗដែលព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាលោកនឹងធ្វើចំពោះពួកអ្នកដែលរក្សាខ្លួនឲ្យនៅបរិសុទ្ធ និងដែលបម្រើលោកយ៉ាងស្មោះត្រង់។ ម្យ៉ាងទៀត ក្នុងន័យត្រង់ពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងនឹងឃើញព្រះយេហូវ៉ានៅពេលដែលពួកគេបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅស្ថានសួគ៌។—យ៉ូហានទី១ ៣:២
ទោះជាយើងមានបញ្ហាក្ដី យើងអាចមានសុភមង្គល
១៧. ហេតុអ្វីពួកអ្នកដែលធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពមានសុភមង្គល?
១៧ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍បន្ទាប់មកថា៖ «អស់អ្នកដែលធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាព នោះមានសុភមង្គលហើយ!»។ (ម៉ាថាយ ៥:៩) ពេលយើងចាត់វិធានការដើម្បីធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពជាមួយនឹងអ្នកឯទៀត យើងអាចមានសុភមង្គល។ យ៉ាកុបដែលជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូបានសរសេរថា៖ «សេចក្ដីសុចរិតជាផលដែលត្រូវសាបព្រោះក្នុងស្ថានភាពដែលមានសន្ដិភាព ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ពួកអ្នកដែលធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាព»។ (យ៉ាកុប ៣:១៨) ដូច្នេះ បើអ្នកមិនសូវត្រូវគ្នានឹងអ្នកណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំឬក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក សូមអង្វរព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយអ្នកធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាព។ យ៉ាងនេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យអ្នកនូវសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យបង្ហាញគុណសម្បត្ដិដូចគ្រិស្ដ ហើយអ្នកនឹងមានសុភមង្គលច្រើនជាង។ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់អំពីសារៈសំខាន់នៃការចាត់វិធានការដើម្បីធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាព ពេលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកកំពុងយកគ្រឿងបូជាមកទីបូជា ហើយនៅទីនោះអ្នកនឹកឃើញថាបងប្អូនណាម្នាក់កំពុងប្រកាន់ទោសអ្នក ចូរទុកគ្រឿងបូជារបស់អ្នកនៅមុខទីបូជា រួចទៅរកជានឹងបងប្អូនអ្នកសិន។ បន្ទាប់មក ចូរត្រឡប់មកបូជាអ្វីទាំងនោះចុះ»។—ម៉ាថាយ ៥:២៣, ២៤
សកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នកឲ្យបង្ហាញគុណសម្បត្ដិដូចគ្រិស្ដ ហើយអ្នកនឹងមានសុភមង្គលច្រើនជាង
១៨, ១៩. ហេតុអ្វីគ្រិស្ដសាសនិកអាចមានអំណរ ទោះជាពួកគេទទួលការបៀតបៀនក៏ដោយ?
១៨ «នៅពេលដែលមនុស្សតិះដៀល បៀតបៀន និងនិយាយរឿងអាក្រក់គ្រប់បែបយ៉ាង ដើម្បីបង្កាច់បង្ខូចអ្នករាល់គ្នាដោយព្រោះអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ នោះអ្នកមានសុភមង្គលហើយ!»។ តើពាក្យរបស់លោកយេស៊ូមានន័យយ៉ាងណា? សូមមើលអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍បន្ទាប់មក ដែលថា៖ «ពីព្រោះគេធ្លាប់បៀតបៀនពួកអ្នកប្រកាសទំនាយ ដែលបានរស់នៅមុនអ្នករាល់គ្នាដូច្នេះដែរ។ ហេតុនេះចូរសប្បាយ ហើយត្រេកអរចុះ! ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមានរង្វាន់យ៉ាងធំនៅស្ថានសួគ៌»។ (ម៉ាថាយ ៥:១១, ១២) ពេលពួកសាវ័កបានត្រូវគេវាយដំនិងបានត្រូវគេបង្គាប់ឲ្យឈប់ផ្សព្វផ្សាយ «ពួកគាត់ចេញពីមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ដោយត្រេកអរ»។ ពិតមែនថាពួកគាត់មិនត្រេកអរដោយសារគេវាយដំទេ តែពួកគាត់សប្បាយចិត្ដ«ពីព្រោះពួកគាត់បានត្រូវរាប់ជាសមនឹងទទួលការមើលងាយ»ដោយសារនាមរបស់លោកយេស៊ូ។—សកម្មភាព ៥:៤១
១៩ សព្វថ្ងៃនេះ រាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏ស៊ូទ្រាំដោយអំណរ ពេលពួកគេទទួលការបៀតបៀនដោយសារនាមរបស់លោកយេស៊ូ។ (សូមអាន យ៉ាកុប ១:២-៤) ដូចពួកសាវ័ក យើងមិនត្រេកអរដោយសារយើងរងទុក្ខលំបាកឬទទួលការបៀតបៀនទេ។ ប៉ុន្ដែ បើយើងរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា លោកនឹងផ្ដល់ឲ្យយើងនូវចិត្ដក្លាហានដែលយើងត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំ។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះបងប្រុសហេនរីក ដ័រនីកនិងបងប្រុសរបស់គាត់។ នៅខែសីហា ឆ្នាំ១៩៤៤ ពួកគាត់បានត្រូវបញ្ជូនទៅជំរំឃុំឃាំងមួយ។ ពួកអ្នកបៀតបៀនបាននិយាយថា៖ «យើងមិនអាចបញ្ចុះបញ្ចូលឬបង្ខំពួកគេឲ្យធ្វើអ្វីបានទេ។ ការដែលពួកគេត្រូវបៀតបៀនដោយសារជំនឿ នោះនាំឲ្យពួកគេមានអំណរ»។ បងហេនរីកបានពន្យល់ថា៖ «ខ្ញុំគ្មានបំណងចង់ទទួលការបៀតបៀនទេ តែការមានចិត្ដក្លាហាននិងភាពថ្លៃថ្នូរពេលរងទុក្ខដើម្បីរក្សាភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ា បាននាំឲ្យខ្ញុំមានអំណរ»។ គាត់បានបន្ថែមថា៖ «ការអធិដ្ឋានអស់ពីចិត្ដបានជួយខ្ញុំឲ្យចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា ហើយលោកជាទីពឹងដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ដ»។
២០. ហេតុអ្វីការបម្រើ«ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ»ធ្វើឲ្យយើងមានសុភមង្គល?
២០ ពេលព្រះយេហូវ៉ាដែលជា«ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ»ពេញចិត្ដនឹងយើង យើងអាចមានសុភមង្គល ទោះជាយើងទទួលការបៀតបៀន ការប្រឆាំងពីក្រុមគ្រួសារ ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ឬចាស់ជរាក្ដី។ (ធីម៉ូថេទី១ ១:១១) យើងក៏អាចមានសុភមង្គលដែរ ដោយសារព្រះរបស់យើង«ដែលមិនអាចកុហក»បានសន្យាថាលោកនឹងផ្ដល់ឲ្យយើងនូវអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យជាច្រើន។ (ទីតុស ១:២) ពេលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យសេចក្ដីសន្យារបស់លោកបានសម្រេច យើងមិនទាំងនឹកចាំអំពីបញ្ហាដែលយើងមាននៅឥឡូវនេះទៀតផង។ តាមពិត យើងស្មានមិនដល់ថាជីវិតរបស់យើងក្នុងសួនឧទ្យាននឹងអស្ចារ្យយ៉ាងណាទេ ហើយថាយើងនឹងមានសុភមង្គលខ្លាំងយ៉ាងណាឡើយ! យើងនឹងមាន«ចិត្ដរីករាយដោយសេចក្ដីក្សេមក្សាន្ដដ៏បរិបូរ»។—ទំនុកតម្កើង ៣៧:១១
