តើអ្នកស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាដូចណូអេ ដានីយ៉ែល និងយ៉ូបឬទេ?
«មនុស្សអាក្រក់មិនយល់សេចក្ដីយុត្ដិធម៌ទេ តែពួកអ្នកដែលស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា គេយល់គ្រប់ទាំងអស់វិញ»។—សុភាសិត ២៨:៥
១-៣ (ក) តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះ? (ខ) តើយើងនឹងរៀនអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
សព្វថ្ងៃនេះយើងកំពុងរស់នៅជិតទីបញ្ចប់នៃគ្រាចុងក្រោយបង្អស់។ មនុស្សអាក្រក់មានកាន់តែច្រើនឡើងៗ។ ពួកគេ«ដុះដាលឡើងដូចជាស្មៅ»។ (ទំនុកតម្កើង ៩២:៧) ដូច្នេះយើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេ ដែលមនុស្សមិនព្រមធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះ។ ប៉ូលបានប្រាប់គ្រិស្ដសាសនិកថា៖ «[ចូរ]ធ្វើជាទារកចំពោះសេចក្ដីអាក្រក់ តែចំពោះសមត្ថភាពយល់ដឹង ត្រូវធ្វើជាមនុស្សពេញវ័យវិញ»។ (កូរិនថូសទី១ ១៤:២០) តើតាមរបៀបណាយើងអាចធ្វើតាមពាក្យទាំងនេះ?
២ ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះគឺនៅក្នុងបទគម្ពីរដែលជាមូលដ្ឋានសម្រាប់អត្ថបទនេះ ដែលថា៖ «ពួកអ្នកដែលស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ាគេយល់គ្រប់ទាំងអស់»។ (សុភាសិត ២៨:៥) នេះមានន័យថាពួកគេអាចយល់អ្វីៗទាំងអស់ដែលសំខាន់ចាំបាច់ដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដ។ សុភាសិត ២:៧, ៩ក៏បង្រៀនយើងថា ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ប្រាជ្ញាដល់មនុស្សសុចរិត។ ជាលទ្ធផល ពួកគេអាច«យល់សេចក្ដីសុចរិត សេចក្ដីយុត្ដិធម៌ នឹងសេចក្ដីទៀងត្រង់ គឺគ្រប់ទាំងផ្លូវល្អ»។
៣ ណូអេ ដានីយ៉ែល និងយ៉ូបមានប្រាជ្ញាបែបនេះដែលមកពីព្រះ។ (អេសេគាល ១៤:១៤) រាស្ដ្ររបស់ព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះក៏មានប្រាជ្ញាបែបនេះដែរ។ ចុះអ្នកវិញ? តើអ្នកមានប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះឬទេ? តើអ្នកអាច«យល់គ្រប់ទាំងអស់»ដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដឬទេ? ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ អ្នកត្រូវស្គាល់លោកឲ្យបានច្បាស់។ ដូច្នេះក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងរៀន (១) របៀបដែលណូអេ ដានីយ៉ែល និងយ៉ូបបានស្គាល់ព្រះ (២) របៀបដែលការស្គាល់ព្រះបានជួយពួកគាត់ និង (៣) របៀបដែលយើងអាចមានជំនឿដូចពួកគាត់។
ណូអេបានដើរជាមួយនឹងព្រះ ក្នុងពិភពលោកដ៏អាក្រក់
៤. តើណូអេបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបណា ហើយតើការស្គាល់ព្រះយ៉ាងច្បាស់បានជួយគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
ណូអេប្រហែលជាបានរៀនអំពីគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះដោយពិចារណាអំពីអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើត
៤ តើណូអេបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបណា? តាំងពីពេលដែលអាដាមនិងអេវ៉ាចាប់ផ្ដើមមានកូន មនុស្សបានរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបបីយ៉ាងគឺ៖ តាមរយៈអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើត តាមរយៈអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ឯទៀតរបស់ព្រះ និងតាមរយៈប្រយោជន៍ដែលពួកគេទទួលដែលមកពីការស្តាប់បង្គាប់លោក។ (អេសាយ ៤៨:១៨) ដោយពិចារណាអំពីអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើត ណូអេអាចឃើញទីសម្អាងដែលបញ្ជាក់ថាមានព្រះ ហើយក៏អាចរៀនអំពីគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះ។ ជាលទ្ធផល ណូអេអាចយល់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានឫទ្ធានុភាព ហើយថាលោកជាព្រះពិតតែមួយ។ (រ៉ូម ១:២០) ដូច្នេះ ណូអេមិនគ្រាន់តែបានជឿថាមានព្រះប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ក៏មានជំនឿរឹងមាំលើលោកដែរ។
៥. តើតាមរបៀបណាណូអេបានរៀនអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះសម្រាប់មនុស្សជាតិ?
៥ គម្ពីរចែងថា៖ «ក្រោយពីឮបណ្ដាំ ទើបមានជំនឿ»។ នេះមានន័យថាអ្វីដែលយើងឮពីអ្នកឯទៀតអាចជួយយើងឲ្យមានជំនឿ។ (រ៉ូម ១០:១៧) ណូអេទំនងជាបានឮអំពីព្រះយេហូវ៉ាពីសាច់ញាតិរបស់គាត់។ ឡាមេកដែលជាឪពុករបស់ណូអេមានជំនឿលើព្រះ ហើយគាត់បានកើតមុនពេលអាដាមបានស្លាប់។ (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ) សាច់ញាតិរបស់ណូអេក៏រួមបញ្ចូលមធូសាឡាដែលជាជីតារបស់គាត់ និងយ៉ារេឌដែលជាជីតាលួតរបស់ណូអេដែលបានស្លាប់៣៦៦ឆ្នាំក្រោយពីណូអេបានកើតមក។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) (លូកា ៣:៣៦, ៣៧) ប្រហែលជាបុរសទាំងនេះនិងប្រពន្ធរបស់ពួកគាត់បានបង្រៀនណូអេថាព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតមនុស្សជាតិ ហើយថាលោកចង់ឲ្យពួកគេបម្រើលោក បង្កើតកូន និងធ្វើឲ្យមានមនុស្សពេញពាសលើផែនដី។ ណូអេក៏ទំនងជាបានរៀនថាអាដាមនិងអេវ៉ាមិនបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយគាត់អាចឃើញផលវិបាកដែលមកពីការសម្រេចចិត្ដរបស់ពួកគេ។ (លោកុប្បត្ដិ ១:២៨; ៣:១៦-១៩, ២៤) ណូអេចូលចិត្ដអ្វីដែលគាត់បានរៀនខ្លាំងណាស់ ហើយនេះបានជំរុញចិត្ដគាត់ឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។—លោកុប្បត្ដិ ៦:៩
៦, ៧. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមបានពង្រឹងជំនឿរបស់ណូអេយ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ សេចក្ដីសង្ឃឹមពង្រឹងជំនឿ។ ពេលណូអេបានដឹងថាឈ្មោះរបស់គាត់ ដែលមានន័យថា«កំសាន្ដចិត្ដ»ឬការសម្រាលទុក្ខ រួមបញ្ចូលសេចក្ដីសង្ឃឹម នេះច្បាស់ជាបានពង្រឹងជំនឿរបស់គាត់ខ្លាំងណាស់។ (លោកុប្បត្ដិ ៥:២៩) ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ឡាមេកបាននិយាយអំពីណូអេដែលជាកូនរបស់គាត់ថា៖ «កូននេះនឹងកំសាន្ដចិត្ដយើងក្នុងការដែលយើងធ្វើ ហើយនឹងសេចក្ដីនឿយហត់របស់ដៃយើងដោយព្រោះដីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់បណ្ដាសា»។ ដូច្នេះ ណូអេមានសេចក្ដីសង្ឃឹមថាព្រះនឹងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ឲ្យល្អប្រសើរឡើងវិញ។ ដូចអេបិលនិងអេណុក គាត់មានជំនឿថា«ពូជ»ដែលបានត្រូវសន្យានឹងកិនក្បាលរបស់សត្វពស់។—លោកុប្បត្ដិ ៣:១៥
៧ ណូអេមិនបានយល់ទាំងស្រុងអំពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅលោកុប្បត្ដិ ៣:១៥ទេ។ ប៉ុន្ដែគាត់បានយល់ថាទំនាយនេះបានផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។ អេណុកបានផ្សព្វផ្សាយដំណឹងស្រដៀងនឹងនោះថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងបំផ្លាញមនុស្សអាក្រក់។ (យូដាស ១៤, ១៥) ដំណឹងដែលអេណុកបានប្រកាសផ្សាយ ដែលនឹងបានសម្រេចយ៉ាងពេញលេញនៅសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន ច្បាស់ជាបានពង្រឹងជំនឿនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ណូអេ!
ជំនឿនិងប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះនឹងការពារយើងពីកលល្បិចរបស់សាថាននិងពីឥទ្ធិពលរបស់ពិភពលោកនេះ
៨. តើការស្គាល់ព្រះយ៉ាងច្បាស់បានការពារណូអេយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ តើចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីព្រះបានជួយណូអេយ៉ាងដូចម្ដេច? ដោយសារណូអេបានរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានបណ្ដុះឲ្យមានជំនឿនិងប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះ។ នេះបានការពារគាត់ ជាពិសេសពីអ្វីដែលអាចធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាឈឺចិត្ដ។ ជាឧទាហរណ៍ ណូអេចង់ធ្វើជាមិត្ដសម្លាញ់របស់ព្រះ ដូច្នេះគាត់មិនយកពួកអ្នកដែលគ្មានជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ានិងដែលមិនព្រមទទួលស្គាល់លោកធ្វើជាមិត្ដភក្ដិរបស់គាត់ទេ។ ខុសពីពួកគេ ណូអេមិនបានចាញ់ការបញ្ឆោតរបស់ពួកវិញ្ញាណកំណាចដែលបានមកផែនដីឡើយ។ មនុស្សបានកោតស្ងើចចំពោះពួកវិញ្ញាណកំណាចដែលមានអំណាចខ្លាំងក្លា ហើយប្រហែលជាថែមទាំងបានគោរពប្រណិប័តន៍ពួកវាទៀតផង។ (លោកុប្បត្ដិ ៦:១-៤, ៩) ម្យ៉ាងទៀត ណូអេដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យមនុស្សបង្កើតកូនឲ្យមានពេញពាសលើផែនដី។ (លោកុប្បត្ដិ ១:២៧, ២៨) ដូច្នេះ ពេលពួកវិញ្ញាណកំណាចយកស្ដ្រីធ្វើជាប្រពន្ធនិងមានកូនជាមួយនឹងពួកគេ ណូអេដឹងថានេះគឺជាការខុស។ គាត់ឃើញនេះកាន់តែច្បាស់ពេលដែលកូននោះធំជាងនិងខ្លាំងជាងក្មេងទាំងអស់ឯទៀត។ ក្រោយមក ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ណូអេថាលោកនឹងធ្វើឲ្យមានទឹកជំនន់ដើម្បីបំផ្លាញមនុស្សអាក្រក់ទាំងអស់។ ដោយសារណូអេបានជឿលើការព្រមានដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ាគាត់បានសង់ទូកធំមួយ ហើយគាត់និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានត្រូវសង្គ្រោះ។—ហេប្រឺ ១១:៧
៩, ១០. តើតាមរបៀបណាយើងអាចមានជំនឿដូចណូអេ?
៩ តើតាមរបៀបណាយើងអាចមានជំនឿដូចណូអេ? គឺសំខាន់ណាស់ ដែលយើងសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះដោយយកចិត្ដទុកដាក់ ចូលចិត្ដអ្វីដែលយើងរៀនយ៉ាងខ្លាំង និងប្រើអ្វីទាំងនេះដើម្បីធ្វើការកែប្រែនិងធ្វើការសម្រេចចិត្ដល្អក្នុងជីវិតរបស់យើង។ (ពេត្រុសទី១ ១:១៣-១៥) យ៉ាងនេះ ជំនឿនិងប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះនឹងការពារយើងពីកលល្បិចរបស់សាថាននិងពីឥទ្ធិពលរបស់ពិភពលោកនេះ។ (កូរិនថូសទី២ ២:១១) មនុស្សជាច្រើនក្នុងពិភពលោកនេះចូលចិត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌និងអំពើឃោរឃៅ ហើយពួកគេធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាមិនត្រឹមត្រូវរបស់ខ្លួន។ (យ៉ូហានទី១ ២:១៥, ១៦) ទោះជាទីបញ្ចប់នៃពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះជិតមកដល់ក្ដី ពួកគេមិនអើពើអំពីរឿងនេះទេ។ បើយើងមិនមានជំនឿរឹងមាំ យើងអាចចាប់ផ្ដើមមានរបៀបគិតគូរដូចពួកគេដែរ។ សូមកុំភ្លេចថា ពេលលោកយេស៊ូប្រៀបប្រដូចសម័យរបស់យើងទៅនឹងសម័យរបស់ណូអេ លោកមិនបានមានប្រសាសន៍អំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ឬអំពើឃោរឃៅទេ តែលោកបានលើកបញ្ជាក់អំពីបញ្ហាដែលអាចកើតឡើងបើបំបែរអារម្មណ៍ពីការបម្រើព្រះ។—សូមអាន ម៉ាថាយ ២៤:៣៦-៣៩
១០ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើរបៀបរស់នៅរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថាខ្ញុំពិតជាស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? តើជំនឿរបស់ខ្ញុំជំរុញចិត្ដខ្ញុំឲ្យធ្វើតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងបង្រៀនអ្នកឯទៀតអំពីអ្វីដែលព្រះចង់ឲ្យពួកគេធ្វើឬទេ?›។ ចម្លើយរបស់អ្នកចំពោះសំណួរទាំងនេះ នឹងជួយអ្នកឲ្យដឹងថាអ្នកកំពុងដើរជាមួយនឹងព្រះពិតដូចណូអេបានធ្វើឬយ៉ាងណា។
ដានីយ៉ែលបង្ហាញថាគាត់មានប្រាជ្ញាពីព្រះ នៅក្រុងបាប៊ីឡូនដែលពេញដោយសាសនាមិនពិត
១១. (ក) តើសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ដានីយ៉ែលចំពោះព្រះតាំងពីគាត់នៅក្មេងបង្រៀនយើងអ្វីអំពីឪពុកម្ដាយរបស់គាត់? (ខ) តើអ្នកចង់មានគុណសម្បត្ដិមួយណារបស់ដានីយ៉ែល?
១១ តើដានីយ៉ែលបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបណា? ឪពុកម្ដាយរបស់ដានីយ៉ែលប្រាកដជាបានបង្រៀនគាត់ឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងបណ្ដាំរបស់លោក។ ដានីយ៉ែលបន្ដធ្វើដូច្នេះអស់មួយជីវិតរបស់គាត់។ សូម្បីតែពេលគាត់ចាស់ក្ដី គាត់នៅតែបានសិក្សាបទគម្ពីរយ៉ាងយកចិត្ដទុកដាក់។ (ដានីយ៉ែល ៩:១, ២) ដានីយ៉ែលបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងច្បាស់។ គាត់ក៏បានដឹងអំពីអ្វីទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើចំពោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដូចដែលយើងឃើញក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានដ៏ស្មោះអស់ពីចិត្ដនិងដែលបង្ហាញអំពីចិត្ដរាបទាបរបស់គាត់នៅដានីយ៉ែល ៩:៣-១៩។ សូមអាននិងពិចារណាអំពីសេចក្ដីអធិដ្ឋាននេះ ហើយសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើសេចក្ដីអធិដ្ឋាននេះបង្រៀនខ្ញុំអ្វីអំពីដានីយ៉ែល?›។
១២-១៤. (ក) តើដានីយ៉ែលបានបង្ហាញយ៉ាងណាថាគាត់មានប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះ? (ខ) តើចិត្ដក្លាហាននិងភក្ដីភាពរបស់ដានីយ៉ែលបាននាំឲ្យគាត់ទទួលពរអ្វីពីព្រះយេហូវ៉ា?
១២ តើការស្គាល់ព្រះយ៉ាងច្បាស់បានការពារដានីយ៉ែលយ៉ាងដូចម្ដេច? នៅបាប៊ីឡូនដែលពោរពេញទៅដោយសាសនាមិនពិត គឺមិនស្រួលឲ្យជនជាតិយូដាដ៏ស្មោះត្រង់បម្រើព្រះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ជនជាតិយូដាថា៖ «ចូរខំប្រឹងធ្វើឲ្យទីក្រុងដែលអញបានឲ្យគេដឹកនាំឯងទៅនៅជាឈ្លើយនោះ បានសេចក្ដីសុខ»។ (យេរេមា ២៩:៧) ប៉ុន្ដែ លោកក៏បានបង្គាប់ពួកគេឲ្យគោរពប្រណិប័តន៍តែលោកប៉ុណ្ណោះ។ (និក្ខមនំ ៣៤:១៤) តើដានីយ៉ែលអាចធ្វើតាមបង្គាប់ទាំងពីរនេះយ៉ាងដូចម្ដេច? ប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះបានជួយដានីយ៉ែលឲ្យយល់គោលការណ៍អំពីការចុះចូលដោយមានល័ក្ខខ័ណ្ឌចំពោះពួកអ្នកគ្រប់គ្រងដែលជាមនុស្ស។ រាប់រយឆ្នាំក្រោយមក លោកយេស៊ូបានបង្រៀនអំពីគោលការណ៍នេះដែរ។—លូកា ២០:២៥
១៣ សូមគិតអំពីអ្វីដែលដានីយ៉ែលបានធ្វើពេលមានច្បាប់មួយដែលហាមមិនឲ្យអ្នកណាម្នាក់អធិដ្ឋានទៅព្រះណាឬបុគ្គលណាក្រៅពីស្ដេចសម្រាប់រយៈពេល៣០ថ្ងៃ។ (សូមអាន ដានីយ៉ែល ៦:៧-១០) គាត់អាចរកលេស ដោយនិយាយថា ‹នេះគឺសម្រាប់តែ៣០ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ›។ ប៉ុន្ដែ ដានីយ៉ែលមិនព្រមឲ្យច្បាប់របស់មនុស្សទៅជាអ្វីដែលសំខាន់ជាងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះទេ។ ពិតមែនថាដានីយ៉ែលអាចអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ានៅកន្លែងដែលមនុស្សមិនអាចឃើញគាត់ ប៉ុន្ដែគាត់ដឹងថាមនុស្សជាច្រើនបានឃើញគាត់អធិដ្ឋានទៅព្រះជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ដូច្នេះ ទោះជានេះអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតរបស់គាត់ក្ដី ដានីយ៉ែលបានបន្ដអធិដ្ឋាននៅកន្លែងដែលមនុស្សអាចឃើញគាត់ ដោយសារគាត់មិនចង់ឲ្យមនុស្សគិតថាគាត់បានឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។
១៤ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យពរដានីយ៉ែលដោយសារការសម្រេចចិត្ដដ៏ក្លាហាននេះដែលបង្ហាញអំពីភក្ដីភាពរបស់គាត់។ លោកបានធ្វើអព្ភូតហេតុ ដោយសង្គ្រោះដានីយ៉ែលពីសត្វតោ។ ជាលទ្ធផល បណ្ដាជនទូទាំងចក្រភពមេឌីនិងពើស៊ីបានឮអំពីព្រះយេហូវ៉ា!—ដានីយ៉ែល ៦:២៥-២៧
១៥. តើតាមរបៀបណាយើងអាចមានជំនឿដូចដានីយ៉ែល?
១៥ តើតាមរបៀបណាយើងអាចមានជំនឿដូចដានីយ៉ែល? ដើម្បីមានជំនឿមាំមួន ការអានបណ្ដាំរបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ យើងក៏ត្រូវយល់អ្វីដែលយើងអានដែរ។ (ម៉ាថាយ ១៣:២៣) យើងចង់ដឹងអំពីទស្សនៈនិងអារម្មណ៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះរឿងផ្សេងៗ។ ដូច្នេះ យើងត្រូវគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីអ្វីដែលយើងអាន។ ការអធិដ្ឋានជារឿយៗក៏សំខាន់ណាស់ដែរ ជាពិសេសពេលយើងមានបញ្ហា។ យើងអាចមានជំនឿថាព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យយើងដោយចិត្ដទូលាយនូវប្រាជ្ញានិងកម្លាំងដែលយើងអធិដ្ឋានសុំពីលោក។—យ៉ាកុប ១:៥
យ៉ូបធ្វើតាមគោលការណ៍របស់ព្រះទាំងពេលស្រួលទាំងពេលពិបាក
១៦, ១៧. តើតាមរបៀបណាយ៉ូបបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៦ តើយ៉ូបបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបណា? យ៉ូបមិនមែនជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទេ។ ប៉ុន្ដែអាប្រាហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុបគឺជាសាច់ញាតិឆ្ងាយរបស់យ៉ូប ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានបង្រៀនបុរសទាំងបីនាក់នេះអំពីលោកនិងគោលបំណងរបស់លោកសម្រាប់មនុស្សជាតិ។ រួចមកយ៉ូបក៏បានរៀនអំពីសេចក្ដីពិតដ៏មានតម្លៃទាំងនេះតាមវិធីណាមួយដែរ។ (យ៉ូប ២៣:១២) គាត់បាននិយាយទៅព្រះយេហូវ៉ាថា៖ ‹ត្រចៀកទូលបង្គំបានឮថ្លែងពីទ្រង់›។ (យ៉ូប ៤២:៥) ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានមានប្រសាសន៍ថាយ៉ូបបានប្រាប់សេចក្ដីពិតអំពីលោកដល់អ្នកឯទៀត។—យ៉ូប ៤២:៧, ៨
ពេលយើងសង្កេតមើលអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតនិងរៀនថែមទៀតអំពីគុណសម្បត្ដិរបស់លោក នោះពង្រឹងជំនឿរបស់យើង (សូមមើលវគ្គ១៧)
១៧ យ៉ូបក៏បានស្គាល់គុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយសង្កេតមើលអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើត។ (យ៉ូប ១២:៧-៩, ១៣) ទាំងព្រះយេហូវ៉ាទាំងអេលីហ៊ូវបានលើកអ្វីដែលព្រះបានបង្កើតដើម្បីបង្រៀនយ៉ូបថាបើប្រៀបធៀបនឹងព្រះ មនុស្សគឺតូចតាចណាស់។ (យ៉ូប ៣៧:១៤; ៣៨:១-៤) ប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាមានឥទ្ធិពលលើចិត្ដយ៉ូបនិងធ្វើឲ្យគាត់និយាយដោយចិត្ដរាបទាបទៅកាន់ព្រះថា៖ «ទូលបង្គំដឹងថាទ្រង់ធ្វើទាំងអស់កើត ហើយថានឹងឃាត់ព្រះដំរិះទ្រង់ណាមួយមិនបាន»។ គាត់បានបន្ថែមថា៖ «[ខ្ញុំ]ក្រាបនៅក្នុងធូលីដី ហើយនឹងផែះ»។—យ៉ូប ៤២:២, ៦
១៨, ១៩. តើយ៉ូបបានបង្ហាញយ៉ាងណាថាគាត់ស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់?
១៨ តើការស្គាល់ព្រះយ៉ាងច្បាស់បានជួយយ៉ូបយ៉ាងដូចម្ដេច? យ៉ូបបានយល់គោលការណ៍របស់ព្រះយ៉ាងច្បាស់។ គាត់ពិតជាស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយនេះបានជំរុញចិត្ដគាត់ឲ្យធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ ជាឧទាហរណ៍ យ៉ូបបានដឹងថាគាត់មិនអាចនិយាយថាគាត់ស្រឡាញ់ព្រះបានទេ បើគាត់មិនសប្បុរសចំពោះអ្នកឯទៀត។ (យ៉ូប ៦:១៤) គាត់មិនបានគិតថាគាត់ប្រសើរជាងអ្នកឯទៀតទេ ផ្ទុយទៅវិញគាត់បានប្រព្រឹត្ដទៅលើពួកគេដូចក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ទោះជាពួកគេមានឬក្រក្ដី។ យ៉ូបបាននិយាយថា៖ «ព្រះដែលបានបង្កើតខ្ញុំនៅក្នុងពោះម្ដាយ តើមិនបានបង្កើតបាវនោះដែរទេឬ?»។ (យ៉ូប ៣១:១៣-២២) សូម្បីតែពេលយ៉ូបមានអំណាចនិងជាអ្នកមាន គាត់មិនមានអំណួតនិងមិនបានចាត់ទុកខ្លួនថាប្រសើរជាងអ្នកឯទៀតទេ។ នេះគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ពីការប្រព្រឹត្ដរបស់មនុស្សដែលមានអំណាចនិងជាអ្នកមាននៅសព្វថ្ងៃនេះ។
១៩ យ៉ូបមិនចង់ឲ្យអ្វីណាក៏ដោយរួមទាំងទ្រព្យសម្បត្ដិទៅជាអ្វីដែលសំខាន់ជាងព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ គាត់ដឹងថាបើនោះកើតឡើង គាត់នឹងបោះបង់ចោល«ព្រះដែលគង់នៅស្ថានលើ»។ (សូមអាន យ៉ូប ៣១:២៤-២៨) ម្យ៉ាងទៀត យ៉ូបចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាសេចក្ដីសន្យាដ៏ពិសិដ្ឋរវាងប្ដីនឹងប្រពន្ធ។ គាត់ថែមទាំងបានសន្យាចំពោះខ្លួនគាត់ថាគាត់នឹងមិនសម្លឹងមើលមនុស្សស្រីដោយមានចិត្ដស្រើបស្រាលទេ។ (យ៉ូប ៣១:១) នេះគួរឲ្យកោតស្ងើចណាស់ ដោយសារយ៉ូបបានរស់នៅគ្រាមួយដែលព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យបុរសមានប្រពន្ធលើសពីមួយ។ ដូច្នេះបើយ៉ូបចង់ធ្វើ គាត់អាចយកប្រពន្ធមួយទៀតបាន។ ប៉ុន្ដែ គាត់ច្បាស់ជាបានដឹងថាអាពាហ៍ពិពាហ៍ដំបូងដែលព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំឡើងគឺរវាងបុរសម្នាក់និងស្ដ្រីម្នាក់ ហើយយ៉ូបសម្រេចចិត្ដមានរបៀបរស់នៅតាមការរៀបចំនេះ។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) (លោកុប្បត្ដិ ២:១៨, ២៤) ប្រហែលជា១.៦០០ឆ្នាំក្រោយមក លោកយេស៊ូក៏បានបង្រៀនគោលការណ៍ដូចគ្នា ដែលថាអាពាហ៍ពិពាហ៍និងការរួមភេទគឺរវាងប្ដីមួយនិងប្រពន្ធមួយតែប៉ុណ្ណោះ។—ម៉ាថាយ ៥:២៨; ១៩:៤, ៥
២០. តើតាមរបៀបណាការស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ានិងខ្នាតតម្រារបស់លោកយ៉ាងច្បាស់ជួយយើងឲ្យជ្រើសរើសមិត្ដភក្ដិនិងការកម្សាន្ដដែលត្រឹមត្រូវ?
២០ តើតាមរបៀបណាយើងអាចមានជំនឿដូចយ៉ូប? យើងត្រូវស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបានច្បាស់ ហើយឲ្យចំណេះនេះមានឥទ្ធិពលលើអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងធ្វើ។ ជាឧទាហរណ៍ គម្ពីរចែងថាព្រះយេហូវ៉ា«ស្អប់ . . . ពួកអ្នកដែលចូលចិត្ដខាងសេចក្ដីច្រឡោត» ហើយថាយើងមិនគួរសេពគប់នឹងមនុស្សមានពុតឡើយ។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១១:៥; ២៦:៤) ឥឡូវសូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើបទគម្ពីរទាំងពីរនេះបង្រៀនខ្ញុំអ្វីអំពីរបៀបគិតគូររបស់ព្រះយេហូវ៉ា? តើនេះគួរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើខ្ញុំស្ដីអំពីអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ? តើនេះគួរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើការសម្រេចចិត្ដរបស់ខ្ញុំស្ដីអំពីអ្វីដែលខ្ញុំមើលតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត បុគ្គលដែលខ្ញុំជ្រើសរើសធ្វើជាមិត្ដភក្ដិ និងការកម្សាន្ដដែលខ្ញុំជ្រើសរើស?›។ ចម្លើយរបស់អ្នកអាចជួយអ្នកឲ្យយល់ថាអ្នកស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់យ៉ាងណា។ យើងមិនចង់ទទួលឥទ្ធិពលពីពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះឡើយ។ ដូច្នេះ យើងត្រូវបង្វឹកបង្ហាត់«សមត្ថភាពយល់ដឹង»របស់យើង ពោលគឺយើងត្រូវរៀនឲ្យស្គាល់ពីភាពខុសគ្នារវាងអ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវ ហើយអ្វីដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញានិងអ្វីដែលមិនប្រកបដោយប្រាជ្ញា។—ហេប្រឺ ៥:១៤; អេភេសូរ ៥:១៥
២១. តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យ«យល់គ្រប់ទាំងអស់»ដែលយើងត្រូវការដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដ?
២១ ដោយសារណូអេ ដានីយ៉ែល និងយ៉ូបបានខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ លោកបានជួយពួកគាត់ឲ្យ«យល់គ្រប់ទាំងអស់»ដែលសំខាន់ចាំបាច់ដើម្បីធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្ដ។ គំរូរបស់ពួកគាត់បង្ហាញថាការធ្វើតាមការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យមានជីវិតជោគជ័យ។ (ទំនុកតម្កើង ១:១-៣) ដូច្នេះ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើខ្ញុំស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាដូចណូអេ ដានីយ៉ែល និងយ៉ូបឬទេ?›។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងអាចស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាងបុរសដ៏ស្មោះត្រង់ទាំងនោះ ដោយសារលោកផ្ដល់ឲ្យយើងនូវព័ត៌មានជាច្រើនអំពីលោក។ (សុភាសិត ៤:១៨) ដូច្នេះ សូមសិក្សាគម្ពីរដោយយកចិត្ដទុកដាក់។ សូមគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីគម្ពីរ ហើយសូមអធិដ្ឋានសុំសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ យ៉ាងនេះ ពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះនឹងមិនមានឥទ្ធិពលលើអ្នកទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកនឹងប្រព្រឹត្ដដោយប្រាជ្ញាដែលមកពីព្រះ ហើយចូលកាន់តែជិតបិតារបស់អ្នកដែលនៅស្ថានសួគ៌។—សុភាសិត ២:៤-៧
^ វគ្គ 5 ដូចណូអេ អេណុកដែលជាជីតាទួតរបស់គាត់ក៏«ដើរជាមួយនឹងព្រះ»ដែរ។ ប៉ុន្ដែ គាត់បានស្លាប់៦៩ឆ្នាំមុនណូអេកើតមក។—លោកុប្បត្ដិ ៥:២៣, ២៤
^ វគ្គ 19 ណូអេបានធ្វើដូចគ្នា។ គាត់មានប្រពន្ធតែមួយ ទោះជាបុរសចាប់ផ្ដើមយកប្រពន្ធលើសពីមួយមិនយូរក្រោយពីអាដាមនិងអេវ៉ាបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះក្ដី។—លោកុប្បត្ដិ ៤:១៩
