ចូរនិយាយការពិត
«[ចូរ]និយាយសេចក្ដីពិតនឹងអ្នកជិតខាងខ្លួន»។—សាការី ៨:១៦
១, ២. តើមេកំណាចបានប្រើអ្វីដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សជាតិឈឺចាប់ខ្លាំងបំផុត?
ការបង្កើតខ្លះៗរបស់មនុស្ស ដូចជាទូរស័ព្ទ អំពូលភ្លើង ឡាន និងទូទឹកកក បានធ្វើឲ្យជីវិតរបស់មនុស្សប្រសើរជាង។ រីឯការបង្កើតខ្លះទៀត ដូចជារំសេវ គ្រាប់មីន បារី និងគ្រាប់បែកនុយក្លេអ៊ែរ បានធ្វើឲ្យជីវិតមនុស្សកាន់តែមានគ្រោះថ្នាក់។ ប៉ុន្ដែ តាំងពីយូរមុនអ្វីៗទាំងនេះ មានអ្វីមួយទៀតដែលបានធ្វើឲ្យមនុស្សជាតិឈឺចាប់ខ្លាំងបំផុត។ តើនោះជាអ្វី? ការកុហក! ការនិយាយកុហកគឺជាការនិយាយអ្វីដែលយើងដឹងថាមិនមែនជាការពិត ដើម្បីបោកប្រាស់ឬបោកបញ្ឆោតអ្នកណាម្នាក់។ តើអ្នកណាបានកុហកមុនគេបង្អស់? គឺមេកំណាច! លោកយេស៊ូគ្រិស្ដបានហៅវាថា«ឪពុកនៃការភូតភរ»។ (សូមអាន យ៉ូហាន ៨:៤៤) តើវាបានកុហកជាលើកដំបូងនៅពេលណា?
២ វាបានធ្វើដូច្នេះនៅរាប់ពាន់ឆ្នាំមុននៅក្នុងសួនអេដែន។ នៅពេលនោះអាដាមនិងអេវ៉ាមានជីវិតដ៏សប្បាយរីករាយក្នុងសួនឧទ្យានដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតសម្រាប់ពួកគេ។ ព្រះបានប្រាប់ពួកគេថា បើពួកគេបរិភោគផ្លែពី«ដើមដឹងខុសត្រូវ» ពួកគេនឹងត្រូវស្លាប់។ ទោះជាសាថានបានដឹងដូច្នេះក្ដី វាបានប្រើសត្វពស់ឲ្យប្រាប់អេវ៉ាថា៖ «អ្នកមិនស្លាប់ជាពិតមែនទេ»។ នោះគឺជាការកុហកដំបូងបង្អស់។ សាថានក៏បាននិយាយថា៖ «ព្រះទ្រង់ជ្រាបថា នៅថ្ងៃណាដែលអ្នកបរិភោគ នោះភ្នែកអ្នកនឹងបានភ្លឺឡើង ហើយអ្នកនឹងបានដូចជាព្រះដែរ ព្រមទាំងដឹងការខុសត្រូវផង»។—លោកុប្បត្ដិ ២:១៥-១៧; ៣:១-៥
៣. ហេតុអ្វីពាក្យកុហករបស់សាថានគឺអាក្រក់ក្រៃលែង ហើយតើអ្វីបានកើតឡើងដោយសារពាក្យកុហកនោះ?
៣ ការកុហករបស់សាថានគឺជាការកុហកដ៏អាក្រក់ក្រៃលែង ដោយសារវាដឹងរួចហើយថាបើអេវ៉ាជឿវា ហើយបរិភោគផ្លែពីដើមនោះ នាងនឹងស្លាប់។ នេះជាអ្វីដែលបានកើតឡើងមែន។ អេវ៉ានិងអាដាមមិនបានធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ ហើយទីបំផុតពួកគេបានស្លាប់។ (លោកុប្បត្ដិ ៣:៦; ៥:៥) លើសពីនេះទៅទៀត ដោយសារភាពខុសឆ្គងរបស់អាដាម «សេចក្ដីស្លាប់បានឆ្លងរាលដាលដល់មនុស្សទាំងអស់»។ តាមការពិត «សេចក្ដីស្លាប់បានគ្រប់គ្រងជាស្ដេច . . . សូម្បីតែលើអ្នកដែលមិនបានធ្វើខុសដូចបទរំលងរបស់អាដាម»។ (រ៉ូម ៥:១២, ១៤) នេះជាមូលហេតុដែលយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយមិនអាចរស់ជារៀងរហូតដូចគោលបំណងរបស់ព្រះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងរស់បានតែប្រហែលជា«៧០ឆ្នាំទេ ឬបើមានកំឡាំងច្រើន នោះបានដល់៨០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ» ហើយជីវិតរបស់យើងគឺ«សុទ្ធតែជាការនឿយលំបាក នឹងសេចក្ដីទុក្ខព្រួយ»។ (ទំនុកតម្កើង ៩០:១០) អ្វីៗទាំងអស់នេះបានកើតឡើងដោយសារតែពាក្យកុហករបស់សាថាន!
៤. (ក) តើយើងត្រូវដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វីខ្លះ? (ខ) យោងទៅតាមទំនុកតម្កើង ១៥:១, ២ តើអ្នកណាអាចធ្វើជាមិត្ដសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា?
៤ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អំពីសាថានថា វា«មិនបាននៅជាប់នឹងសេចក្ដីពិតឡើយ ពីព្រោះសេចក្ដីពិតមិននៅក្នុងអ្នកនោះទេ»។ សាថានមិនបានផ្លាស់ប្ដូរឡើយ។ វានៅតែ«បំភាន់ពិភពលោកទាំងមូល»ដោយពាក្យកុហករបស់វា។ (ការបើកបង្ហាញ ១២:៩) ប៉ុន្ដែយើងមិនចង់ឲ្យសាថានបំភាន់យើងឡើយ។ ដូច្នេះយើងត្រូវដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរបី។ តើសាថានកំពុងបំភាន់មនុស្សនៅសព្វថ្ងៃនេះតាមរបៀបណា? ហេតុអ្វីមនុស្សនិយាយកុហក? តើតាមរបៀបយើងអាចនិយាយការពិតជាមួយនឹងអ្នកឯទៀតគ្រប់ពេលដើម្បីកុំឲ្យយើងបាត់បង់ចំណងមិត្ដភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាដូចដែលអាដាមនិងអេវ៉ាបានបាត់បង់?—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៥:១, ២
របៀបដែលសាថានកំពុងបំភាន់មនុស្ស
៥. តើសាថានកំពុងបំភាន់មនុស្សនៅសព្វថ្ងៃនេះតាមរបៀបណា?
៥ យើងអាចជៀសវាងពីការបោកបញ្ឆោតរបស់សាថានបាន។ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថា៖ «មិនមែនយើងមិនដឹងអំពីកលល្បិចទាំងប៉ុន្មានរបស់សាថាននោះទេ»។ (កូរិនថូសទី២ ២:១១) យើងដឹងថាសាថានគ្រប់គ្រងពិភពលោកទាំងមូលដែលរួមបញ្ចូលសាសនាមិនពិត រដ្ឋាភិបាលពុករលួយ និងប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មដ៏លោភលន់។ (យ៉ូហានទី១ ៥:១៩) ដូច្នេះ យើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេដែលសាថាននិងពួកវិញ្ញាណកំណាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើមនុស្សឲ្យពួកគេ«និយាយកុហក»។ (ធីម៉ូថេទី១ ៤:១, ២) ជាឧទាហរណ៍ អ្នកជំនួញខ្លះប្រើពាក្យកុហកក្នុងការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មរបស់ពួកគេដើម្បីលក់ផលិតផលដែលបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ ឬដើម្បីបោកយកលុយរបស់អ្នកឯទៀត។
៦, ៧. (ក) ហេតុអ្វីគឺជាការអាក្រក់ក្រៃលែង ពេលពួកអ្នកដឹកនាំសាសនានិយាយកុហក? (ខ) តើអ្នកធ្លាប់ឮការកុហកអ្វីខ្លះពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា?
៦ អ្វីមួយដែលអាក្រក់ក្រៃលែង គឺការកុហកដែលមកពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសនា។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះបើបុគ្គលណាម្នាក់ជឿលើសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតរបស់ពួកគេ ហើយធ្វើអ្វីដែលព្រះស្អប់ បុគ្គលនោះអាចបាត់បង់ឱកាសរស់ជារៀងរហូត។ (ហូសេ ៤:៩) លោកយេស៊ូដឹងថាពួកអ្នកដឹកនាំសាសនានៅសម័យលោកកំពុងបោកបញ្ឆោតមនុស្ស។ លោកបានប្រាប់ពួកគេដោយចិត្ដក្លាហានថា៖ «ពួកផារិស៊ីនិងពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់ ជាមនុស្សមានពុតអើយ! អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវវេទនា! ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទឹកនិងតាមផ្លូវគោក ដើម្បីនាំមនុស្សតែម្នាក់ឲ្យចូលសាសនាយូដា រួចពេលដែលអ្នកនោះដូរសាសនាហើយ អ្នករាល់គ្នាធ្វើឲ្យគាត់គួរនឹងទៅជ្រលងភ្នំហ៊ីណុំ» ពោលគឺការបំផ្លាញចោលជារៀងរហូត។ (ម៉ាថាយ ២៣:១៥; កំ.ស.) លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាមិនពិតទាំងនោះ គឺដូចឪពុករបស់ពួកគេដែលជា«ឃាតករ» ពោលគឺមេកំណាច។—យ៉ូហាន ៨:៤៤
៧ នៅសម័យយើងក៏មានពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាជាច្រើនដែរ។ ពួកគេប្រហែលជាបានត្រូវគេហៅថាលោកឪពុក គ្រូគង្វាល បូជាចារ្យ ឬងារផ្សេងទៀត។ ដូចពួកផារិស៊ី ពួកគេមិនបង្រៀនសេចក្ដីពិតពីបណ្ដាំរបស់ព្រះទេ តែបាន«ប្ដូរសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយកសេចក្ដីភូតភរ»វិញ។ (រ៉ូម ១:១៨, ២៥) ការកុហករបស់ពួកគេមានដូចជា៖ មនុស្សមានព្រលឹងអមតៈ ការចាប់ជាតិ ព្រះទទួលស្គាល់ការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា និងបើគ្រាន់តែទទួលការជ្រមុជទឹក នោះនឹងទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ ទោះជាធ្វើអំពើអាក្រក់ណាក៏ដោយ។
៨. តើមិនយូរទៀតពួកអ្នកនយោបាយនឹងកុហកអំពីអ្វី? ប៉ុន្ដែតើយើងគួរមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះរឿងនេះ?
៨ អ្នកនយោបាយក៏បានប្រើពាក្យកុហកដើម្បីបោកបញ្ឆោតមនុស្ស។ មិនយូរទៀត ពួកគេនឹងប្រើពាក្យកុហកដ៏ធំបំផុតមួយ ដោយនិយាយថាពួកគេបាននាំមកនូវ«សន្ដិភាពនិងសន្ដិសុខ»ដល់ពិភពលោកនេះ។ ប៉ុន្ដែពេលនោះ«ស្រាប់តែសេចក្ដីហិនវិនាសនឹងកើតមានដល់ពួកគេភ្លាម»។ ដូច្នេះ យើងមិនគួរជឿពួកអ្នកនយោបាយទាំងនោះដែលនិយាយថាស្ថានភាពពិភពលោកគឺប្រសើរឡើងទេ។ យើង«ដឹងច្បាស់ថា ថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងមកដូចជាចោរមកនៅពេលយប់»។—ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:១-៤
មូលហេតុដែលមនុស្សនិយាយកុហក
៩, ១០. (ក) ហេតុអ្វីមនុស្សនិយាយកុហក ហើយតើនេះនាំឲ្យមានផលវិបាកអ្វី? (ខ) តើយើងគួរចាំអ្វីអំពីព្រះយេហូវ៉ា?
៩ សព្វថ្ងៃនេះ មិនគ្រាន់តែមនុស្សដែលមានអំណាចប៉ុណ្ណោះទេ ដែលកុហក។ អត្ថបទមួយដែលមានចំណងជើងថា «មូលហេតុដែលយើងនិយាយកុហក» រៀបរាប់ថា៖ «ការកុហកបានត្រូវគេស្គាល់ថាជាបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់មនុស្សដែលមានតាំងពីយូរណាស់មកហើយ»។ (Why We Lie) បើនិយាយម្យ៉ាងទៀត មនុស្សគិតថាការនិយាយកុហកគឺជារឿងធម្មតានិងជាធម្មជាតិរបស់មនុស្ស។ មនុស្សច្រើនតែកុហកដើម្បីការពារខ្លួន ប្រហែលជាដើម្បីលាក់បាំងកំហុសឬបទឧក្រិដ្ឋដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ដ។ ពួកគេក៏កុហកដើម្បីបានលុយឬដើម្បីរកប្រយោជន៍សម្រាប់ខ្លួនតាមរបៀបផ្សេងៗទៀត។ អត្ថបទនោះក៏រៀបរាប់ដែរថាមនុស្សខ្លះមិនខ្វល់ថាគេកុហកចំពោះអ្នកណាទេ ទោះជា«មនុស្សដែលគេមិនធ្លាប់ស្គាល់ពីមុនមក អ្នករួមការងារ មិត្ដភក្ដិ និងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់»ក្ដី។
ពេលមនុស្សនិយាយកុហក ពួកគេអាចបោកបញ្ឆោតមនុស្សឯទៀតបាន ប៉ុន្ដែពួកគេមិនអាចបោកបញ្ឆោតព្រះយេហូវ៉ាបានទេ
១០ តើការកុហកទាំងនោះនាំឲ្យមានលទ្ធផលអ្វី? មនុស្សលែងទុកចិត្ដគ្នា ហើយបង្ខូចទំនាក់ទំនងរវាងគ្នានឹងគ្នា។ ជាឧទាហរណ៍ សូមស្រមៃគិតអំពីការឈឺចាប់របស់ប្ដីដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ពេលគាត់ដឹងថាប្រពន្ធរបស់គាត់បានផិតក្បត់គាត់ ហើយក្រោយមកនាងបានកុហកគាត់ដើម្បីលាក់បាំងនូវអ្វីដែលនាងបានប្រព្រឹត្ដ។ ឬសូមស្រមៃគិតអំពីប្ដីម្នាក់ ពេលនៅផ្ទះគាត់ធ្វើបាបប្រពន្ធនិងកូន ប៉ុន្ដែពេលនៅចំពោះមុខអ្នកឯទៀត គាត់ធ្វើពុតជាស្រឡាញ់និងយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះប្រពន្ធកូន។ មនុស្សបែបនេះអាចបោកបញ្ឆោតមនុស្សឯទៀតបាន ប៉ុន្ដែយើងគួរចាំថាពួកគេមិនអាចបោកបញ្ឆោតព្រះយេហូវ៉ាបានទេ។ គម្ពីរចែងថា៖ «អ្វីៗទាំងអស់នៅចំហនិងមិនកំបាំង»ពីលោក។—ហេប្រឺ ៤:១៣
១១. តើយើងទាញយកមេរៀនអ្វីពីគំរូអាក្រក់របស់អាណានាសនិងសាភីរ៉ា? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
១១ ក្នុងគម្ពីរ មានគំរូរបស់ប្ដីប្រពន្ធគ្រិស្ដសាសនិកមួយគូដែលបានកុហកព្រះដោយសារពួកគេបានទទួលឥទ្ធិពលពីសាថាន។ អាណានាសនិងសាភីរ៉ាបានព្យាយាមបោកបញ្ឆោតពួកសាវ័ក។ ពួកគេបានលក់ដីរបស់ពួកគេ ហើយបន្ទាប់មកពួកគេបានយកប្រាក់តែមួយចំណែកទៅឲ្យពួកសាវ័ក។ អាណានាសនិងសាភីរ៉ាចង់ឲ្យបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំស្ងើចសរសើរពួកគេ ដូច្នេះពួកគេបានប្រាប់ពួកសាវ័កថាពួកគេបានឲ្យប្រាក់ទាំងអស់។ ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ាបានដឹងថាពួកគេនិយាយកុហក ហើយលោកបានដាក់ទោសពួកគេ។—សកម្មភាព ៥:១-១០
១២. តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះពួកអ្នកដែលកុហកក្នុងបំណងធ្វើបាបអ្នកឯទៀត ហើយដែលមិនប្រែចិត្ដ? ហេតុអ្វី?
១២ តើព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះមនុស្សដែលនិយាយកុហក? អស់អ្នកដែលនិយាយកុហកក្នុងបំណងធ្វើបាបអ្នកឯទៀត ហើយដែលមិនប្រែចិត្ដនឹងត្រូវបោះទៅក្នុង«បឹងដែលឆេះដោយភ្លើង»ដូចសាថានដែរ។ នេះមានន័យថា ពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលជារៀងរហូត។ (ការបើកបង្ហាញ ២០:១០; ២១:៨; ទំនុកតម្កើង ៥:៦) ហេតុអ្វី? ពីព្រោះចំពោះព្រះយេហូវ៉ាពួកអ្នកកុហកទាំងនោះគឺដូចគ្នានឹងអស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្ដដូច«ពួកឆ្កែ» ពោលគឺពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្ដអ្វីដែលគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមតាមទស្សនៈរបស់លោក។—ការបើកបង្ហាញ ២២:១៥
១៣. តើយើងដឹងអ្វីអំពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយតើនេះជំរុញចិត្ដយើងឲ្យធ្វើអ្វី?
១៣ យើងដឹងថាព្រះយេហូវ៉ា«មិនមែនជាមនុស្ស ទ្រង់មិនចេះកុហកឡើយ» ហើយថា«ព្រះមិនអាចកុហកបាន»។ (ជនគណនា ២៣:១៩; ហេប្រឺ ៦:១៨) «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ស្អប់ . . . អណ្ដាតភូតភរ»។ (សុភាសិត ៦:១៦, ១៧) បើយើងចង់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដ យើងត្រូវនិយាយការពិត។ ដូច្នេះ យើងមិន«កុហកគ្នាឡើយ»។—កូឡុស ៣:៩
យើង«និយាយសេចក្ដីពិត»
១៤. (ក) តើអ្វីធ្វើឲ្យគ្រិស្ដសាសនិកពិតខុសពីមនុស្សដែលកាន់សាសនាមិនពិត? (ខ) សូមពន្យល់គោលការណ៍គម្ពីរដែលមាននៅលូកា ៦:៤៥។
១៤ តើអ្វីជារបៀបមួយដែលគ្រិស្ដសាសនិកពិតខុសពីមនុស្សដែលកាន់សាសនាមិនពិត? យើង«និយាយសេចក្ដីពិត»។ (សូមអាន សាការី ៨:១៦, ១៧) ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «យើងបង្ហាញឲ្យឃើញថាយើងជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ . . . ដោយនិយាយសេចក្ដីពិត»។ (កូរិនថូសទី២ ៦:៤, ៧) ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាមនុស្ស«និយាយអ្វីដែលមានពោរពេញនៅក្នុងចិត្ដ»។ (លូកា ៦:៤៥) នេះមានន័យថាមនុស្សទៀងត្រង់នឹងនិយាយការពិត។ គាត់នឹងនិយាយការពិតទៅកាន់អ្នកដែលគាត់មិនធ្លាប់ស្គាល់ អ្នករួមការងារ មិត្ដភក្ដិ និងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់។ សូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញថាយើងព្យាយាមធ្វើជាមនុស្សទៀងត្រង់ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។
តើអ្នកឃើញថាប្អូនស្រីវ័យក្មេងនេះមានបញ្ហាឬទេ? (សូមមើលវគ្គ១៥, ១៦)
១៥. (ក) ហេតុអ្វីការមានរបៀបរស់នៅដែលមានមុខពីរគឺជាអ្វីដ៏អាក្រក់? (ខ) តើអ្វីអាចជួយប្អូនៗវ័យក្មេងឲ្យយកឈ្នះការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករគ្នា? (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)
១៥ បើអ្នកជាមនុស្សវ័យក្មេង អ្នកប្រហែលជាចង់ឲ្យមនុស្សស្រករអ្នករាប់អានអ្នក។ ប៉ុន្ដែ ដោយសារបំណងចិត្ដបែបនេះ ប្អូនៗវ័យក្មេងខ្លះកំពុងរស់នៅជាមនុស្សដែលមានមុខពីរ។ ពួកគេធ្វើពុតជាមនុស្សដែលស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ពេលដែលពួកគេនៅជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារនិងក្រុមជំនុំ ប៉ុន្ដែពួកគេប្រព្រឹត្ដខុសគ្នាស្រឡះពេលពួកគេនៅជាមួយនឹងមនុស្សដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ឬពេលដែលពួកគេប្រើបណ្ដាញគេហទំព័រសម្រាប់ទាក់ទងគ្នា។ ពួកគេប្រហែលជាប្រើពាក្យអសុរោះ ស្លៀកពាក់មិនសមរម្យ ស្តាប់បទចម្រៀងដែលស្មោកគ្រោក ស្រវឹងស្រា ប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន មានទំនាក់ទំនងស្នេហាលួចលាក់ដែលមិនសមរម្យ ឬប្រព្រឹត្ដអ្វីៗផ្សេងទៀតដែលអាក្រក់។ ពួកគេកំពុងកុហកព្រះយេហូវ៉ា បងប្អូនរួមជំនឿ និងឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគេ។ (ទំនុកតម្កើង ២៦:៤, ៥) ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ាដឹងបើយើងអះអាងថាខ្លួនជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក តែក្រោយមកបែរជាធ្វើអ្វីដែលលោកស្អប់ទៅវិញ។ (ម៉ាកុស ៧:៦) គឺប្រសើរជាងឆ្ងាយណាស់ដែលយើងធ្វើតាមអ្វីដែលសុភាសិតមួយបានចែង ដែលថា៖ «កុំបើកឲ្យចិត្ដច្រណែននឹងមនុស្សមានបាបឡើយ ចូរឲ្យឯងប្រកបដោយសេចក្ដីកោតខ្លាចដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាដរាបរាល់ថ្ងៃ» * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)។—សុភាសិត ២៣:១៧
១៦. ស្ដីអំពីការដាក់ពាក្យសុំចូលបម្រើពេញពេល តើយើងគួរឆ្លើយសំណួរយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ បើអ្នកចង់បម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល ឬចាប់ផ្ដើមកិច្ចបម្រើពេញពេលពិសេស ដូចជាកិច្ចបម្រើនៅបេតអែលជាដើម អ្នកត្រូវបំពេញពាក្យសុំចូលបម្រើកិច្ចការនោះ។ គឺសំខាន់ណាស់ដែលអ្នកផ្ដល់ចម្លើយដ៏ពិតត្រង់ចំពោះសំណួរអំពីសុខភាពរបស់អ្នក ការកម្សាន្ដដែលអ្នកជ្រើសរើស និងសីលធម៌របស់អ្នក។ (ហេប្រឺ ១៣:១៨) ប៉ុន្ដែ ចុះយ៉ាងណាបើអ្នកបានធ្វើអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាស្អប់ ឬបានធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់អ្នកផ្ដន្ទាទោស ហើយអ្នកមិនបាននិយាយជាមួយនឹងអ្នកចាស់ទុំអំពីរឿងនេះ? ចូរសុំជំនួយពីពួកគេ ដើម្បីអ្នកអាចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យដែលមិនផ្ដន្ទាទោស។—រ៉ូម ៩:១; កាឡាទី ៦:១
១៧. តើយើងគួរធ្វើអ្វីពេលពួកអ្នកប្រឆាំងសួរចម្លើយអំពីបងប្អូនរបស់យើង?
១៧ តើអ្នកគួរធ្វើអ្វី បើកិច្ចការរបស់យើងបានត្រូវដាក់បម្រាមនៅកន្លែងដែលអ្នករស់នៅ ហើយរដ្ឋាភិបាលចាប់ខ្លួនអ្នក ព្រមទាំងសួរចម្លើយអំពីបងប្អូនរបស់អ្នក? តើអ្នកគួរប្រាប់ពួកគេអំពីអ្វីដែលអ្នកដឹងឬទេ? តើលោកយេស៊ូបានធ្វើអ្វីពេលដែលអភិបាលជនជាតិរ៉ូមបានសួរចម្លើយលោក? លោកយេស៊ូបានធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរដែលថា៖ «មានពេលដែលគួរនៅស្ងៀម ហើយពេលសំរាប់និយាយ» ដូច្នេះនៅពេលខ្លះលោកមិនបាននិយាយអ្វីទេ! (សាស្តា ៣:១, ៧; ម៉ាថាយ ២៧:១១-១៤) បើយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពស្រដៀងនឹងនេះ យើងត្រូវចេះពិចារណា ហើយប្រុងប្រយ័ត្នដើម្បីមិនបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់បងប្អូនរបស់យើង។—សុភាសិត ១០:១៩; ១១:១២
តើអ្នកអាចសម្រេចចិត្ដយ៉ាងដូចម្ដេចអំពីពេលដែលត្រូវនៅស្ងៀម និងពេលដែលត្រូវប្រាប់ការពិតទាំងអស់? (សូមមើលវគ្គ១៧, ១៨)
១៨. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីបើពួកអ្នកចាស់ទុំសួរយើងអំពីបងប្អូនរបស់យើង?
១៨ ចុះបើបុគ្គលណាម្នាក់នៅក្នុងក្រុមជំនុំបានប្រព្រឹត្ដអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយអ្នកដឹងអំពីរឿងនោះ? ពួកអ្នកចាស់ទុំមានភារកិច្ចរក្សាក្រុមជំនុំឲ្យនៅស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ ដូច្នេះពួកគេប្រហែលជាសួរអ្នកអំពីអ្វីដែលអ្នកបានដឹង។ តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វី ជាពិសេសបើបុគ្គលនោះជាមិត្ដជិតស្និទ្ធឬជាសាច់ញាតិរបស់អ្នក? គម្ពីរចែងថា៖ «អ្នកណាដែលពោលពាក្យពិត នោះរមែងសំដែងចេញនូវសេចក្ដីសុចរិត»។ (សុភាសិត ១២:១៧; ២១:២៨) ដូច្នេះ អ្នកត្រូវប្រាប់ពួកអ្នកចាស់ទុំនូវអ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកដឹងអំពីរឿងនោះដោយឥតលាក់លៀម។ ពួកអ្នកចាស់ទុំមានសិទ្ធិដឹងអំពីការពិត ដើម្បីពួកគេអាចស្វែងរកវិធីដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ជួយបុគ្គលនោះឲ្យមានចំណងមិត្ដភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាឡើងវិញ។—យ៉ាកុប ៥:១៤, ១៥
១៩. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់?
១៩ ដាវីឌបានអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ទ្រង់ប្រាថ្នាចង់បានសេចក្ដីពិតនៅចំណែកខាងក្នុង»។ (ទំនុកតម្កើង ៥១:៦) ដាវីឌបានដឹងថាអ្វីដ៏សំខាន់គឺអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្ដ។ នៅគ្រប់ពេលវេលា គ្រិស្ដសាសនិកពិត«និយាយសេចក្ដីពិត»។ របៀបមួយទៀតដើម្បីបង្ហាញថាយើងខុសពីមនុស្សដែលកាន់សាសនាមិនពិត គឺដោយបង្រៀនសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរ។ នៅអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើដូច្នេះក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។
^ វគ្គ 15 សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «ប្អូនៗវ័យក្មេង ចូរទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករប្អូន»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមថ្ងៃទី១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១០ ទំព័រ១៤-១៨។
