សំណួរពីអ្នកអាន
តើគ្រិស្ដសាសនិកអាចប្រើកងដាក់ក្នុងស្បូនដើម្បីពន្យារកំណើតឬទេ?
ស្ដីអំពីរឿងនេះ គូប្ដីប្រពន្ធនីមួយៗដែលជាគ្រិស្ដសាសនិកគួរធ្វើការសម្រេចចិត្ដដែលអាចនាំឲ្យពួកគេមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យដែលមិនផ្ដន្ទាទោស។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ ពួកគេត្រូវពិចារណាឲ្យបានដិតដល់អំពីដំណើរការនៃកងដាក់ក្នុងស្បូន និងអំពីគោលការណ៍គម្ពីរណាដែលជាប់ទាក់ទងនឹងរឿងនោះ។
ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់អាដាមនិងអេវ៉ា ហើយក្រោយមកណូអេនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ថា៖ «ចូរបង្កើតកូនឲ្យចំរើនជាច្រើនឡើង»។ (លោកុប្បត្ដិ ១:២៨; ៩:១) គម្ពីរមិនចែងថាគ្រិស្ដសាសនិកត្រូវធ្វើតាមបង្គាប់នេះឡើយ។ ដូច្នេះ គូប្ដីប្រពន្ធនីមួយៗត្រូវសម្រេចចិត្ដថាពួកគេនឹងប្រើឬមិនប្រើវិធីពន្យារកំណើតណាមួយដើម្បីកំណត់ចំនួនកូនក្នុងគ្រួសារ ឬកំណត់ពេលដើម្បីមានកូន។ តើពួកគេគួរពិចារណាអំពីកត្ដាអ្វីខ្លះ?
ស្ដីអំពីការពន្យារកំណើត គ្រិស្ដសាសនិកគួរធ្វើការសម្រេចចិត្ដដែលមានមូលដ្ឋានលើគោលការណ៍គម្ពីរ។ នេះជាមូលហេតុដែលពួកគេនឹងមិនពន្យារកំណើតដោយរំលូតកូនទេ។ ការរំលូតកូនគឺជាវិធីមួយដែលបញ្ចប់ការមានផ្ទៃពោះ បើកូននោះមិនបានរំលូតទេ តាមធម្មតានោះនឹងទៅជាទារក។ ការរំលូតកូនគឺប្រឆាំងនឹងគោលការណ៍ក្នុងគម្ពីរស្ដីអំពីការឲ្យតម្លៃចំពោះជីវិត។ (និក្ខមនំ ២០:១៣; ២១:២២, ២៣; ទំនុកតម្កើង ១៣៩:១៦; យេរេមា ១:៥) ចុះយ៉ាងណាអំពីការប្រើកងដាក់ក្នុងស្បូន?
ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៩ជាភាសាអង់គ្លេស(ទំព័រ៣០-៣១) បានពន្យល់អំពីរឿងនេះ។ នៅសម័យនោះ តាមធម្មតាកងដាក់ក្នុងស្បូនភាគច្រើនគឺជាអ្វីមួយដែលធ្វើពីប្លាស្ទិកដែលបានត្រូវដាក់ក្នុងស្បូនដើម្បីការពារមិនឲ្យមានផ្ទៃពោះ។ អត្ថបទនោះបានពន្យល់ថាគឺមិនប្រាកដថាការដាក់កងក្នុងស្បូនដំណើរការយ៉ាងណាទេ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រជាច្រើនបាននិយាយថាកងដាក់ក្នុងស្បូនរារាំងមេជីវិតរបស់បុរសមិនឲ្យជួបអូវុលឬមេជីវិតរបស់ស្ដ្រីដើម្បីបង្កកំណើត។ បើអូវុលមិនបានត្រូវបង្កកំណើត នោះជីវិតថ្មីក៏មិនបានចាប់ផ្ដើមដែរ។
ប៉ុន្ដែ មានទីសំអាងខ្លះដែលបង្ហាញថាជួនកាលអូវុលក៏បានត្រូវបង្កកំណើតដែរ។ ស៊ុតបង្កកំណើតថ្មីនោះអាចធំលូតលាស់នៅក្នុងដៃស្បូន ឬអាចធ្វើដំណើរចូលក្នុងស្បូន។ បើស៊ុតនោះបានចូលក្នុងស្បូន នោះកងដាក់ក្នុងស្បូនអាចទប់ស្កាត់ស៊ុតបង្កកំណើតមិនឲ្យជាប់ក្នុងស្រទាប់ស្បូន ហើយនឹងបញ្ចប់ការមានផ្ទៃពោះ។ នេះគឺដូចជាការរំលូតកូន។ អត្ថបទនោះបានបញ្ចប់ដោយថា៖ «គ្រិស្ដសាសនិកដែលមានចិត្ដស្មោះ ហើយដែលចង់ដឹងថាការប្រើកងដាក់ក្នុងស្បូនគឺត្រឹមត្រូវឬយ៉ាងណា គួរពិចារណាឲ្យបានដិតដល់អំពីព័ត៌មាននេះដោយផ្អែកលើគោលការណ៍គម្ពីរស្ដីអំពីការឲ្យតម្លៃចំពោះភាពពិសិដ្ឋនៃជីវិត»។—ទំនុកតម្កើង ៣៦:៩
ប៉ុន្ដែតាំងពីពេលដែលអត្ថបទនោះបានត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយនៅឆ្នាំ១៩៧៩ មានការរីកចម្រើនជាច្រើនក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ដ្រនិងវិទ្យាសាស្ដ្រ។
នៅសព្វថ្ងៃនេះ កងដាក់ក្នុងស្បូនមានពីរប្រភេទទៀត។ ប្រភេទមួយ គឺមានស្ពាន់ក្នុងកង ហើយបានត្រូវប្រើជាទូទៅនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៨៨។ កងដាក់ក្នុងស្បូនមួយប្រភេទទៀតបញ្ចេញអ័រម៉ូន ហើយបានចាប់ផ្ដើមលក់នៅឆ្នាំ២០០១។ តើយើងយល់យ៉ាងណាអំពីដំណើរការរបស់កងដាក់ក្នុងស្បូនទាំងពីរប្រភេទនេះ?
ស្ពាន់: ដូចដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើ កងដាក់ក្នុងស្បូនធ្វើឲ្យមេជីវិតរបស់បុរសពិបាកធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ស្បូនទៅដល់អូវុលរបស់ស្ដ្រី។ លើសពីនេះទៅទៀត តាមមើលទៅ បើកងដាក់ក្នុងស្បូនមានស្ពាន់ នោះវាសម្លាប់មេជីវិតរបស់បុរស។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) ម្យ៉ាងទៀត កងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទនេះ ធ្វើឲ្យស្រទាប់ស្បូនប្រែប្រួល។
អ័រម៉ូន: កងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទមួយទៀតមានអ័រម៉ូនដែលស្រដៀងនឹងអ័រម៉ូនដែលមាននៅក្នុងថ្នាំពន្យារកំណើត។ កងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទនេះដំណើរការដូចកងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទចាស់ ប៉ុន្ដែវាក៏បញ្ចេញអ័រម៉ូនក្នុងស្បូនដែរ។ ចំពោះស្ដ្រីមួយចំនួន វិធីនេះបញ្ឈប់ពួកគេពីការបញ្ចេញអូវុលឬមេជីវិតរបស់ស្ដ្រី។ បើអូវុលមិនបានត្រូវបញ្ចេញទេ នោះវាក៏មិនអាចបង្កកំណើតបានដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត កងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទនេះធ្វើឲ្យស្រទាប់ស្បូនទៅជាស្ដើង។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) មួយវិញទៀត កងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទនេះធ្វើឲ្យទឹករំអិលនៅមាត់ស្បូនទៅជាខាប់ នេះការពារមិនឲ្យមេជីវិតរបស់បុរសធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ពីទ្វារមាសចូលទៅក្នុងស្បូនបានទេ។
ដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ កងដាក់ក្នុងស្បូនទាំងពីរប្រភេទនោះមើលទៅដូចជាធ្វើឲ្យស្រទាប់ស្បូនប្រែប្រួល។ នេះមានន័យថាបើស្ដ្រីបញ្ចេញអូវុល ហើយស៊ុតបានបង្កកំណើត នោះវាអាចចូលទៅក្នុងស្បូន ប៉ុន្ដែវាមិនអាចធំលូតលាស់បាន ដោយសារស្រទាប់ស្បូនមិនសូវអាចទទួលយក។ នេះនឹងបញ្ចប់ការមានផ្ទៃពោះនៅដំណាក់កាលដំបូង។ ក៏ប៉ុន្ដែ អ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រជឿថានេះកម្រនឹងកើតឡើងណាស់ ហើយជួនកាលនេះក៏កើតឡើងពេលប្រើថ្នាំពន្យារកំណើតផងដែរ។
ដូច្នេះ គ្មានអ្នកណាអាចដឹងច្បាស់ថាការប្រើកងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទស្ពាន់ឬអ័រម៉ូននឹងរារាំងទាំងស្រុងមិនឲ្យអូវុលក្លាយទៅជាស៊ុតបង្កកំណើតនោះទេ។ ប៉ុន្ដែ ការស្រាវជ្រាវខាងវិទ្យាសាស្ដ្របង្ហាញថា ដោយសារកងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទទាំងនេះដំណើរការដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើដោយរារាំងអូវុលមិនឲ្យទៅជាស៊ុតបង្កកំណើត នោះកម្រធ្វើឲ្យស្ដ្រីមានផ្ទៃពោះ។
ប្ដីប្រពន្ធជាគ្រិស្ដសាសនិកដែលចង់ប្រើកងដាក់ក្នុងស្បូនអាចពិគ្រោះរឿងនេះជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យ។ គ្រូពេទ្យអាចប្រាប់ពួកគេអំពីប្រភេទនៃកងដាក់ក្នុងស្បូនដែលមាននៅកន្លែងដែលពួកគេរស់នៅ ព្រមទាំងអំពីផលប្រយោជន៍និងផលវិបាកដល់ប្រពន្ធដែលមកពីការប្រើវិធីទាំងនេះ។ គូប្ដីប្រពន្ធមិនគួរអនុញ្ញាតឲ្យឬរំពឹងថាអ្នកឯទៀត សូម្បីតែគ្រូពេទ្យក្ដី សម្រេចចិត្ដអំពីអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើទេ។ (រ៉ូម ១៤:១២; កាឡាទី ៦:៤, ៥) នេះជាការសម្រេចចិត្ដផ្ទាល់ខ្លួនដែលពួកគេគួរធ្វើជាប្ដីប្រពន្ធ។ ពួកគេគួរមានគោលបំណងធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ដនិងមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យដែលមិនផ្ដន្ទាទោស។—សូមពិនិត្យបន្ថែម ធីម៉ូថេទី១ ១:១៨, ១៩; ធីម៉ូថេទី២ ១:៣
^ វគ្គ 8 របាយការណ៍មួយស្ដីអំពីការណែនាំពីសេវាកម្មសុខភាពប្រទេសអង់គ្លេសបានរៀបរាប់ថា៖ «កងដាក់ក្នុងស្បូនដែលមានស្ពាន់ មានប្រសិទ្ធភាពជាង៩៩ភាគរយ។ នេះមានន័យថាក្នុងមួយឆ្នាំ ចំនួនស្ដ្រីដែលមានផ្ទៃពោះកាលដែលប្រើកងដាក់ក្នុងស្បូនមានអត្រាតិចជាងមួយភាគរយក្នុងចំណោមស្ដ្រី១០០នាក់។ កងដាក់ក្នុងស្បូនដែលមានស្ពាន់តិច នោះនឹងមានប្រសិទ្ធភាពតិចដែរ»។
^ វគ្គ 9 ដោយសារកងដាក់ក្នុងស្បូនប្រភេទអ័រម៉ូនធ្វើឲ្យស្រទាប់ស្បូនស្ដើង ជួនកាលគ្រូពេទ្យចេញវេជ្ជបញ្ជារឲ្យស្ដ្រីដែលរៀបការនិងស្ដ្រីដែលនៅលីវប្រើវិធីនេះដើម្បីទប់ស្កាត់កុំឲ្យមករដូវច្រើនពេក។
