អត្ថបទសិក្សា ៤៩
មានពេលសម្រាប់ធ្វើការនិងសម្រាក
«សូម . . . ទៅកន្លែងឆ្ងាយពីគេ ហើយសម្រាកបន្ដិច»។—ម៉ាក. ៦:៣១
ចម្រៀងលេខ១៤៣ ចូរបន្តធ្វើការ បន្តរង់ចាំ និងចាំយាម
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើមនុស្សជាច្រើនមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការងារ?
តើមនុស្សភាគច្រើននៅតំបន់ដែលអ្នករស់នៅមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការងារ? នៅប្រទេសជាច្រើន មនុស្សខំប្រឹងធ្វើការខ្លាំងជាងនិងច្រើនម៉ោងជាងពេលមុនៗទៅទៀត! មនុស្សដែលធ្វើការហួសកម្រិតច្រើនតែគ្មានពេលដើម្បីសម្រាក ចំណាយពេលជាមួយក្រុមគ្រួសារ ឬរៀនអំពីព្រះឡើយ។ (សាស្ដ. ២:២៣) រីឯមនុស្សខ្លះទៀតមិនចូលចិត្តធ្វើការទាល់តែសោះ ហើយខំរកលេសមិនធ្វើការ។—សុភ. ២៦:១៣, ១៤
២-៣. តើព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានទុកគំរូយ៉ាងណាអំពីធ្វើការ?
២ មនុស្សជាច្រើនក្នុងពិភពលោកនេះគ្មានតុល្យភាពចំពោះការងារទេ ហើយនេះគឺផ្ទុយពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ។ យើងដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាចូលចិត្តធ្វើការណាស់។ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់អំពីរឿងនេះ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «បិតារបស់ខ្ញុំនៅតែធ្វើការរហូតដល់ឥឡូវនេះ ហើយខ្ញុំក៏នៅតែធ្វើការដែរ»។ (យ៉ូន. ៥:១៧) សូមគិតអំពីកិច្ចការដែលព្រះបានធ្វើ កាលដែលលោកបានបង្កើតទេវតា ផ្កាយ និងភពជាច្រើន។ យើងក៏ឃើញអ្វីដ៏ស្រស់ស្អាតឥតគណនាដែលព្រះបានបង្កើតនៅលើផែនដីនេះ។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបាននិយាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! អស់ទាំងស្នាដៃរបស់ទ្រង់មានច្រើនប្រការណាស់ហ្ន៎! ទ្រង់បានធ្វើទាំងអស់ដោយប្រាជ្ញា ផែនដីបានពេញដោយរបស់ដែលទ្រង់បង្កើត»។—ទំនុក. ១០៤:២៤
៣ លោកយេស៊ូបានយកតម្រាប់បិតារបស់លោក។ លោកបានជួយបិតាលោក«ប្រតិស្ឋានផ្ទៃមេឃ»។ លោកបានធ្វើការជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា«ដូចជាមេជាង»។ (សុភ. ៨:២៧-៣១) ច្រើនឆ្នាំក្រោយមក ពេលដែលលោកយេស៊ូនៅផែនដី លោកបានធ្វើកិច្ចការដ៏ល្អប្រសើរ។ កិច្ចការនោះគឺប្រៀបដូចជាអាហារចំពោះលោក ហើយការទាំងអស់ដែលលោកបានធ្វើនៅផែនដីបង្ហាញថាព្រះបានចាត់លោកឲ្យមក។—យ៉ូន. ៤:៣៤; ៥:៣៦; ១៤:១០
៤. តើយើងអាចរៀនអ្វីពីព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូអំពីការសម្រាក?
៤ ពេលយើងធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូស្តីអំពីការខំប្រឹងធ្វើការ តើនេះមានន័យថាយើងមិនចាំបាច់សម្រាកទេឬ? មិនមែនទេ! ព្រះយេហូវ៉ាមិនចេះអស់និក្ខ. ៣១:១៧) នេះទំនងជាមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាបានឈប់បង្កើតអ្វីទៀត ហើយយកពេលដើម្បីសប្បាយរីករាយនឹងអ្វីដែលលោកបានបង្កើតរួចហើយ។ ម្យ៉ាងទៀត ទោះជាលោកយេស៊ូខំប្រឹងធ្វើការពេលលោកនៅផែនដីក្ដី លោកនៅតែធ្វើឲ្យប្រាកដថាលោកមានពេលសម្រាកនិងបរិភោគអាហារជាមួយមិត្តសម្លាញ់លោក។—ម៉ាថ. ១៤:១៣; លូក. ៧:៣៤
កម្លាំងទេ ហេតុនេះលោកមិនត្រូវការសម្រាកយកកម្លាំងឡើយ។ តែគម្ពីរចែងថាក្រោយពីព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនិងផែនដី «នោះទ្រង់ក៏ឈប់សំរាក ហើយបានលំហើយព្រះអង្គវិញ»។ (៥. តើមនុស្សជាច្រើនប្រឈមមុខនឹងការពិបាកអ្វី?
៥ គម្ពីរលើកទឹកចិត្តរាស្ត្រព្រះឲ្យរីករាយនឹងការដែលខ្លួនធ្វើ។ អ្នកបម្រើលោកគួរឧស្សាហ៍ធ្វើការ មិនមែនខ្ជិលទេ។ (សុភ. ១៥:១៩) អ្នកប្រហែលជាធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ក្រុមគ្រួសារអ្នក។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តមានភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ ប៉ុន្តែ អ្នកក៏ត្រូវការសម្រាកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ដែរ។ ជួនកាល តើអ្នកពិបាកមានពេលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការងារ កិច្ចបម្រើផ្សាយ និងការសម្រាកឬទេ? តើយើងអាចដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាយើងគួរធ្វើការប៉ុណ្ណានិងសម្រាកប៉ុណ្ណា?
ចូរមានតុល្យភាព
៦. តើម៉ាកុស ៦:៣០-៣៤បង្ហាញយ៉ាងណាថាលោកយេស៊ូមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការងារនិងការសម្រាក?
៦ ការមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការងារគឺសំខាន់។ ស្តេចសាឡូម៉ូនបានសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះថា៖ «មានពេលសំរាប់គ្រប់ទាំងអស់»។ គាត់បានលើកឡើងអំពីសកម្មភាពផ្សេងៗដូចជាការដាំដំណាំ ការសង់ឡើង សើច យំ និងរាំជាដើម។ (សាស្ដ. ៣:១-៨) យើងឃើញច្បាស់ថាផ្នែកដ៏សំខាន់ពីរក្នុងជីវិតគឺធ្វើការនិងសម្រាក។ លោកយេស៊ូមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការងារនិងការសម្រាក។ នៅពេលមួយ កាលដែលពួកសាវ័កបានត្រឡប់មកពីការធ្វើដំណើរផ្សព្វផ្សាយ ពួកគេជាប់រវល់យ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់ពួកគេ«គ្មានពេលទំនេរសោះ សូម្បីតែរកពេលបរិភោគក៏មិនបានផង»។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមអ្នករាល់គ្នាមកជាមួយនឹងខ្ញុំដោយឡែក ទៅកន្លែងឆ្ងាយពីគេ ហើយសម្រាកបន្ដិច»។ (សូមអាន ម៉ាកុស ៦:៣០-៣៤) ទោះជាលោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកមិនតែងតែអាចសម្រាកដូចដែលលោកនិងពួកគេចង់ក្ដី លោកបានដឹងថាពួកគេទាំងអស់គ្នាត្រូវការសម្រាក។
៧. តើការពិចារណាអំពីច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកនឹងជួយយើងយ៉ាងណា?
៧ ពេលខ្លះ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការសម្រាក ឬផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង។ យើងអាចដឹងដូច្នេះ តាមរយៈការរៀបចំមួយដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើសម្រាប់រាស្ត្រលោកនៅអតីតកាល។ ការរៀបចំនោះគឺថ្ងៃឈប់សម្រាកប្រចាំសប្ដាហ៍។ យើងមិននៅក្រោមច្បាប់ម៉ូសេទៀតទេ តែយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការពិចារណាអំពីអ្វីដែលច្បាប់នោះចែងស្តីអំពីថ្ងៃឈប់សម្រាក។ អ្វីដែលយើងរៀនអាចជួយយើងឲ្យចេះថ្លឹងថ្លែងអំពីទស្សនៈរបស់យើងចំពោះការងារនិងការសម្រាក។
ថ្ងៃឈប់សម្រាកជាពេលសម្រាប់សម្រាកនិងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ
៨. យោងទៅតាមនិក្ខមនំ ៣១:១២-១៥ តើថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺជាថ្ងៃសម្រាប់អ្វី?
៨ បណ្ដាំរបស់ព្រះចែងថាក្រោយពីព្រះបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើអស់៦ថ្ងៃ * នោះលោកបានផ្អាកពីការបង្កើតអ្វីៗនៅលើផែនដី។ (លោ. ២:២) ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាចូលចិត្តធ្វើការណាស់ ហើយលោក«នៅតែធ្វើការ»តាមរបៀបផ្សេងៗ។ (យ៉ូន. ៥:១៧) ការរៀបចំឲ្យមានថ្ងៃឈប់សម្រាកប្រចាំសប្ដាហ៍ គឺស្រដៀងនឹងថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅសៀវភៅលោកុប្បត្ដិ។ ព្រះបានមានប្រសាសន៍ថាថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺជាសញ្ញាសម្គាល់រវាងលោកនិងពួកអ៊ីស្រាអែល។ ថ្ងៃនោះគឺសម្រាប់«សំរាក . . . [និង]ជាថ្ងៃបរិសុទ្ធដល់ព្រះយេហូវ៉ា»។ (សូមអាន និក្ខមនំ ) អ្នកណាក៏ដោយ មិនថាកូនក្មេង ខ្ញុំបម្រើ ឬសូម្បីតែសត្វគឺមិនបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យធ្វើការឡើយ។ ( ៣១:១២-១៥និក្ខ. ២០:១០) នៅថ្ងៃនោះ បណ្ដាជនអាចផ្ចង់អារម្មណ៍លើការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។
៩. នៅសម័យលោកយេស៊ូ តើមនុស្សមានទស្សនៈមិនត្រឹមត្រូវអ្វីអំពីថ្ងៃឈប់សម្រាក?
៩ ថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺជាថ្ងៃល្អសម្រាប់រាស្ត្ររបស់ព្រះ ក៏ប៉ុន្តែពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាយូដាជាច្រើននៅសម័យលោកយេស៊ូមានទស្សនៈយ៉ាងតឹងរ៉ឹងអំពីការកាន់ខ្ជាប់តាមច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកនោះ។ ពួកគេបានអះអាងថាគឺខុសបើធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក សូម្បីតែកាច់កួរស្រូវ ឬធ្វើឲ្យមនុស្សឈឺជាសះស្បើយក៏ជាការខុសដែរ។ (ម៉ាក. ២:២៣-២៧; ៣:២-៥) នោះមិនដូចទស្សនៈរបស់ព្រះទេ ហើយលោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ចំណុចនេះដល់ពួកអ្នកដែលស្ដាប់លោក។
១០. តើយើងអាចរៀនអ្វីពីម៉ាថាយ ១២:៩-១២អំពីទស្សនៈរបស់លោកយេស៊ូចំពោះថ្ងៃឈប់សម្រាក?
១០ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកដែលជាជនជាតិយូដាបានកាន់តាមច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាក ដោយសារពួកគេនៅក្រោមច្បាប់ម៉ូសេ។ * ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានបង្ហាញដោយការប្រព្រឹត្តនិងពាក្យសម្ដីរបស់លោកថា ច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺសមហេតុផល ហើយថានៅថ្ងៃនោះពួកគេអាចធ្វើអ្វីៗដែលបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរស ព្រមទាំងអាចជួយអ្នកឯទៀតបាន។ លោកបានមានប្រសាសន៍យ៉ាងច្បាស់ថា៖ «មានច្បាប់ឲ្យមនុស្សធ្វើអំពើល្អនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក»។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ១២:៩-១២) លោកមិនបានគិតថាការប្រព្រឹត្តសប្បុរសនិងការជួយអ្នកឯទៀតនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកគឺជាការ ខុសឡើយ។ ការប្រព្រឹត្តរបស់លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថាលោកយល់អំពីមូលហេតុដ៏សំខាន់ដែលព្រះបានប្រាប់រាស្ត្រលោកឲ្យសម្រាកនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ដោយសាររាស្ត្ររបស់ព្រះបានសម្រាកពីការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ នោះពួកគេអាចផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ លោកយេស៊ូបានធំឡើងក្នុងក្រុមគ្រួសារដែលប្រាកដជាបានយកឱកាសចូលកាន់តែជិតព្រះនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ អ្វីដែលយើងអានអំពីលោកយេស៊ូពេលលោកនៅក្រុងណាសារ៉ែតដែលជាក្រុងដែលលោកបានធំឡើងបង្ហើបឲ្យដឹងអំពីរឿងនេះ ពីព្រោះលោកបាន«ចូលទៅក្នុងសាលាប្រជុំនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក តាមទម្លាប់របស់លោក ហើយបានក្រោកឈរឡើងដើម្បីអានបទគម្ពីរ»។—លូក. ៤:១៥-១៩
តើអ្នកមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការងារ?
១១. តើអ្នកណាបានទុកគំរូល្អឲ្យលោកយេស៊ូស្តីអំពីការងារ?
១១ យ៉ូសែបច្បាស់ជាបានបង្រៀនលោកយេស៊ូដែលជាកូនចិញ្ចឹមរបស់គាត់អំពីរបៀបធ្វើជាជាងឈើ ព្រមទាំងអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះចំពោះការងារ។ (ម៉ាថ. ១៣:៥៥, ៥៦) ម្យ៉ាងទៀត លោកយេស៊ូប្រាកដជាបានឃើញយ៉ូសែបខំប្រឹងធ្វើការរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារធំរបស់គាត់។ គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ក្រោយមកលោកយេស៊ូបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «កម្មករសមនឹងទទួលថ្លៃឈ្នួល»។ (លូក. ១០:៧) លោកយេស៊ូច្បាស់ជាដឹងថាការខំប្រឹងធ្វើការគឺយ៉ាងណា។
១២. តើបទគម្ពីរណាខ្លះបង្ហាញអំពីទស្សនៈរបស់ប៉ូលចំពោះការខំប្រឹងធ្វើការ?
១២ សាវ័កប៉ូលក៏ដឹងដូច្នេះដែរ។ កិច្ចការចម្បងរបស់គាត់គឺប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីលោកយេស៊ូនិងអ្វីដែលលោកបានបង្រៀន។ ប៉ុន្តែ ប៉ូលក៏បានធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឯងដែរ។ គ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងថែស្សាឡូនិចដឹងថាគាត់«ធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ» ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកណាម្នាក់«អស់ប្រាក់ច្រើន»ដោយសារគាត់។ (២ថែ. ៣:៨; សកម្ម. ២០:៣៤, ៣៥) ពេលប៉ូលសរសេរអំពីការងាររបស់គាត់ គាត់ប្រហែលជាបានសំដៅលើការងារជាអ្នកធ្វើត្រសាល។ កាលដែលនៅក្រុងកូរិនថូស គាត់បានស្នាក់នៅជាមួយនឹងអាគីឡានិងព្រីស៊ីល ហើយ«មានមុខរបរដូចពួកគាត់ដែរ ព្រោះពួកគាត់ជាអ្នកធ្វើត្រសាល»។ ពេលប៉ូលនិយាយថាគាត់ធ្វើការ«ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ» នោះមិនមែនមានន័យថាគាត់ធ្វើការឥតឈប់ឈរទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានផ្អាកពីការធ្វើត្រសាល ដូចជានៅថ្ងៃឈប់សម្រាកជាដើម។ គាត់បានប្រើឱកាសនៅថ្ងៃនោះដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់ជនជាតិយូដា ដែលមិនធ្វើការនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកនោះដែរ។—សកម្ម. ១៣:១៤-១៦, ៤២-៤៤; ១៦:១៣; ១៨:១-៤
១៣. តើយើងអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់ប៉ូល?
១៣ សាវ័កប៉ូលបានទុកគំរូល្អសម្រាប់យើង។ គាត់ត្រូវធ្វើការចិញ្ចឹមជីវិត ប៉ុន្តែគាត់បានធ្វើឲ្យប្រាកដថាគាត់ចូលរួមជាទៀងទាត់«ក្នុងកិច្ចការដ៏បរិសុទ្ធ គឺជាការប្រកាសដំណឹងល្អនៃព្រះ»។ (រ៉ូម ១៥:១៦; ២កូ. ១១:២៣) គាត់បានលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀតឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។ ហេតុនេះហើយ អាគីឡានិងព្រីស៊ីលជា«អ្នករួមធ្វើការជាមួយនឹង[គាត់]ក្នុងគ្រិស្តយេស៊ូ»។ (រ៉ូម ១២:១១; ១៦:៣) ប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងកូរិនថូសឲ្យ«ជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចការដ៏ច្រើនរបស់លោកម្ចាស់»។ (១កូ. ១៥:៥៨; ២កូ. ៩:៨) ព្រះយេហូវ៉ាថែមទាំងដឹកនាំសាវ័កប៉ូលឲ្យសរសេរថា៖ «ប្រសិនបើមានអ្នកណាដែលមិនចង់ធ្វើការ អ្នកនោះមិនត្រូវបរិភោគឡើយ»។—២ថែ. ៣:១០
១៤. តើប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូនៅយ៉ូហាន ១៤:១២មានន័យយ៉ាងណា?
១៤ កិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតនៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះគឺ ការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀនមនុស្សឯទៀតឲ្យក្លាយជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ។ តាមការពិត លោកយេស៊ូបានប្រកាសទុកជាមុនថាពួកអ្នកកាន់តាមលោកនឹងធ្វើកិច្ចការដ៏ធំជាងកិច្ចការដែលលោកធ្វើទៅទៀត! (សូមអាន យ៉ូហាន ១៤:១២) លោកមិនមែនចង់មានន័យថាយើងនឹងធ្វើអព្ភូតហេតុដូចលោកទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកកាន់តាមលោកនឹងផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនមនុស្សច្រើនជាង នៅកន្លែងច្រើនជាង ហើយនឹងធ្វើកិច្ចការនេះសម្រាប់រយៈពេលយូរជាងលោក។
១៥. តើយើងគួរសួរខ្លួនយើងនូវសំណួរអ្វីខ្លះ ហើយហេតុអ្វី?
១៥ បើអ្នកជាអ្នកធ្វើការ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹នៅកន្លែងធ្វើការ តើគេស្គាល់ខ្ញុំជាមនុស្សឧស្សាហ៍ឬទេ? តើខ្ញុំបំពេញកិច្ចការរបស់ខ្ញុំទាន់ពេលនិងអស់ពីសមត្ថភាពឬទេ?› បើអ្នកអាចឆ្លើយថាមែន នោះចៅហ្វាយរបស់អ្នកនឹងទំនងជាទុកចិត្តអ្នក។ អ្នកក៏នឹងធ្វើឲ្យដំណឹងល្អកាន់តែទាក់ទាញចិត្តពួកអ្នកដែលសង្កេតមើលអ្នក។ ស្តីអំពីកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀន សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើអ្នកឯទៀតគិតថាខ្ញុំខ្នះខ្នែងឬទេ? តើខ្ញុំរៀបចំល្អសម្រាប់ការជួបមនុស្សលើកដំបូងឬទេ? តើខ្ញុំឆាប់ត្រឡប់ទៅជួបមនុស្សដែលចាប់អារម្មណ៍ឬទេ? តើខ្ញុំចូលរួមជាទៀងទាត់ក្នុងសកម្មភាពផ្សេងៗនៃកិច្ចបម្រើផ្សាយឬទេ?› បើអ្នកអាចឆ្លើយថាមែន នោះអ្នកនឹងមានអំណរក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។
តើអ្នកមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការសម្រាក?
១៦. តើទស្សនៈរបស់លោកយេស៊ូនិងពួកសាវ័កចំពោះការសម្រាកខុសគ្នាយ៉ាងណាពីទស្សនៈរបស់មនុស្សជាច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះ?
១៦ លោកយេស៊ូបានដឹងថាជួនកាលលោកនិងពួកសាវ័កត្រូវការសម្រាក។ ក៏ប៉ុន្តែ មនុស្សជាច្រើននៅសម័យលោកនិងនៅសព្វថ្ងៃនេះគឺស្រដៀងនឹងបុរសអ្នកមានម្នាក់ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោក។ បុរសនោះនិយាយដោយមុតមាំថា៖ «ចូរសម្រាកចុះ ហើយផឹកនិងបរិភោគឲ្យសប្បាយទៅ»។ (លូក. ១២:១៩; ២ធី. ៣:៤) គាត់បានគិតថាអ្វីសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតគឺការសម្រាកនិងការសប្បាយ។ ផ្ទុយពីបុរសនោះ លោកយេស៊ូនិងពួកសាវ័កមិនបានចាត់ទុកថាការសប្បាយជាអ្វីសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតឡើយ។
១៧. តើយើងប្រើពេលក្រៅម៉ោងធ្វើការយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ សព្វថ្ងៃនេះ យើងព្យាយាមយកតម្រាប់លោកយេស៊ូដោយប្រើពេលក្រៅម៉ោងធ្វើការ មិនគ្រាន់តែដើម្បីសម្រាកប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ដើម្បីធ្វើការល្អដោយផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកឯទៀតនិងចូលរួមកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិកពិត។ តាមពិតចំពោះយើង ការបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូនិងការចូលរួមកិច្ចប្រជុំគឺសំខាន់ណាស់ បានជាយើងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីចូលរួមជាទៀងទាត់ក្នុងសកម្មភាពពិសិដ្ឋទាំងនេះ។ (ហេ. ១០:២៤, ២៥) ទោះជាពេលយើងកំពុងសម្រាកលំហែកាយក៏ដោយ យើងបន្តចូលរួមក្នុងសកម្មភាពដែលជាប់ទាក់ទងនឹងកិច្ចការរបស់ព្រះ ដោយទៅកិច្ចប្រជុំជាទៀងទាត់ និងរកឱកាសដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សដែលយើងជួប។—២ធី. ៤:២
១៨. តើលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាស្តេចរបស់យើងចង់ឲ្យយើងធ្វើអ្វី?
១៨ យើងសប្បាយចិត្តដែលលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាស្តេចរបស់យើងមិនតម្រូវឲ្យយើងធ្វើអ្វីដែលហួសពីសមត្ថភាពយើងទេ ហើយលោកជួយយើងឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការងារនិងការសម្រាក។ (ហេ. ៤:១៥) លោកចង់ឲ្យយើងសម្រាកតាមដែលយើងត្រូវការ។ លោកក៏ចង់ឲ្យយើងខំប្រឹងធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពរបស់យើង ហើយជួយអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយជាអ្នកកាន់តាមលោក ដែលជាកិច្ចការនាំឲ្យមានអំណរ។ ក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីតួនាទីរបស់លោកយេស៊ូក្នុងការរំដោះយើងពីការធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់ម្ចាស់ដ៏សាហាវឃោរឃៅ។
ចម្រៀងលេខ៣៨ លោកនឹងធ្វើឲ្យអ្នកខ្លាំងក្លា
^ វគ្គ 5 គម្ពីរបង្រៀនយើងអំពីរបៀបមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការងារនិងការសម្រាក។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីថ្ងៃឈប់សម្រាករបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីជួយយើងឲ្យគិតអំពីទស្សនៈរបស់យើងចំពោះការងារនិងការសម្រាក។
^ វគ្គ 8 ដើម្បីមើលព័ត៌មានថែមទៀតដែលបង្ហាញថារយៈពេល៦ថ្ងៃនោះមិនមែនជាថ្ងៃដែលមានរយៈពេល២៤ម៉ោងទេ សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា តើអ្នកជឿថាព្រះបានបង្កើតផែនដីក្នុងរយៈពេល៦ថ្ងៃដែលថ្ងៃនីមួយៗមាន២៤ម៉ោងឬទេ? នៅគេហទំព័រjw.org® (សូមចុច«អំពីយើង» ▸ «សំណួរដែលមនុស្សជាច្រើនសួរ»)។
^ វគ្គ 10 ពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ គោរពតាមច្បាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកខ្លាំងណាស់ បានជាពួកគេផ្អាកការរៀបចំគ្រឿងក្រអូបនិងប្រេងក្រអូបសម្រាប់សពលោក រហូតដល់ផុតថ្ងៃឈប់សម្រាក។—លូក. ២៣:៥៥, ៥៦
^ វគ្គ 56 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: យ៉ូសែបនាំក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ទៅសាលាប្រជុំនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។
^ វគ្គ 58 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ឪពុកម្នាក់ដែលធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ប្រើពេលក្រៅពីការងារដើម្បីចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ ទោះជាគាត់និងក្រុមគ្រួសារទៅដើរលេងក្ដី។