អត្ថបទសិក្សា ៥២
ឪពុកម្ដាយ ចូរបង្ហាត់បង្រៀនកូនឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា
«កូនចៅជាមរដកមកពីព្រះយេហូវ៉ា»។—ទំនុក. ១២៧:៣
ចម្រៀងលេខ១៣៤ កូនៗជាអំណោយមកពីព្រះ
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. តើព្រះយេហូវ៉ាប្រគល់ភារកិច្ចអ្វីឲ្យឪពុកម្ដាយ?
ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតប្ដីប្រពន្ធមួយគូដំបូងឲ្យមានបំណងប្រាថ្នាចង់មានកូន។ គម្ពីរចែងយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា៖ «កូនចៅជាមរដកមកពីព្រះយេហូវ៉ា»។ (ទំនុក. ១២៧:៣) តើនេះមានន័យយ៉ាងណា? សូមស្រមៃគិត បើមិត្តជិតស្និទ្ធសុំអ្នកឲ្យរក្សាទុកលុយជាច្រើនរបស់គាត់ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? អ្នកទំនងជាសប្បាយដែលគាត់ទុកចិត្តអ្នក។ ប៉ុន្តែ អ្នកក៏ប្រហែលជាបារម្ភថាតើអ្នកអាចរក្សាទុកលុយនោះយ៉ាងដូចម្ដេច។ ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាមិត្តជិតស្និទ្ធបំផុតរបស់យើង ផ្ដល់ឲ្យឪពុកម្ដាយនូវអ្វីដែលមានតម្លៃជាងលុយឆ្ងាយណាស់។ តើនោះជាអ្វី? លោកឲ្យពួកគេមានភារកិច្ចថែរក្សាកូនឲ្យបានល្អ ហើយធ្វើឲ្យប្រាកដថាកូនសប្បាយចិត្ត។
២. តើយើងនឹងរកចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វីខ្លះ?
២ តើអ្នកណាគួរសម្រេចចិត្តថានឹងយកកូនឬមិនយក ហើយសម្រេចចិត្តថាពេលណានឹងយកកូន? ចុះយ៉ាងណាឪពុកម្ដាយ តើពួកគេអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយកូនឲ្យមានសុភមង្គលក្នុងជីវិត? សូមពិចារណាអំពីគោលការណ៍ខ្លះពីគម្ពីរដែលអាចជួយប្ដីប្រពន្ធដែលជាគ្រិស្តសាសនិកឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ឈ្លាសវៃ។
ចូរគោរពតាមការសម្រេចចិត្តរបស់គូប្ដីប្រពន្ធ
៣. (ក) តើនរណាគួរសម្រេចចិត្តថានឹងយកកូនឬមិនយក? (ខ) តើមិត្តភក្ដិនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គូប្ដីប្រពន្ធគួរនឹកចាំអំពីគោលការណ៍គម្ពីរណាខ្លះ?
៣ នៅប្រទេសខ្លះ មនុស្សច្រើនតែរំពឹងថាប្ដីប្រពន្ធថ្មីថ្មោងគួរឆាប់យកកូន។ ប្ដីប្រពន្ធថ្មីប្រហែលជាថែមទាំងត្រូវក្រុមគ្រួសារនិងអ្នកឯទៀតបង្ខំឲ្យឆាប់យកកូន។ បងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះចេតរូ ដែលមកពីទ្វីបអាស៊ីនិយាយថា៖ «នៅក្នុងក្រុមជំនុំ បងប្អូនខ្លះដែលមានកូនព្យាយាមបង្ខំប្ដីប្រពន្ធដែលគ្មានកូនឲ្យយកកូន»។ បងប្រុសចេហ្វ្រីដែលរស់នៅទ្វីបអាស៊ីក៏និយាយថា៖ «បងប្អូនខ្លះប្រាប់ប្ដីប្រពន្ធដែលគ្មានកូនថា ពួកគេនឹងគ្មានអ្នកណាមើលថែពេលពួកគេចាស់ទៅ»។ ប៉ុន្តែ ប្ដីប្រពន្ធមួយគូៗគួរសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងថានឹងយកកូនឬមិនយក។ នេះគឺជាការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន ពីព្រោះពួកគេគឺជាអ្នកទទួលខុសត្រូវចំពោះការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេ។ (កាឡ. ៦:៥) ពិតមែនថាមិត្តភក្ដិនិងក្រុមគ្រួសារចង់ឲ្យប្ដីប្រពន្ធថ្មីមានសុភមង្គល តែយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវចាំថាការសម្រេចចិត្តយកកូនឬមិនយក គឺអាស្រ័យលើប្ដីប្រពន្ធថ្មីនោះ។—១ថែ. ៤:១១
៤-៥. តើគូអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវពិគ្រោះគ្នាអំពីរឿងពីរយ៉ាងអ្វី ហើយតើពេលណាជាពេលល្អបំផុតដើម្បីពិគ្រោះគ្នាអំពីរឿងទាំងនោះ? សូមពន្យល់។
៤ គូអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលសម្រេចចិត្តយកកូនគួរតែពិគ្រោះគ្នាអំពីសំណួរដ៏សំខាន់ពីរគឺ៖ ទី១ តើពួកគេចង់មានកូននៅពេលណា? ទី២ តើពួកគេចង់មានកូនប៉ុន្មាន? តើពេលណាជាពេលល្អបំផុតឲ្យពួកគេពិគ្រោះគ្នាអំពីរឿងទាំងនេះ? ម្យ៉ាងទៀត ហេតុអ្វីរឿងទាំងពីរនេះគឺសំខាន់ម្ល៉េះ?
៥ ក្នុងករណីភាគច្រើន គឺជាការល្អដែលគូសង្សារនិយាយគ្នាអំពីការយកកូន មុនពេលរៀបការ។ ហេតុអ្វី? មូលហេតុមួយគឺថាការមានទស្សនៈដូចគ្នាអំពីរឿងនេះគឺសំខាន់ណាស់។ ពួកគេក៏ត្រូវពិចារណាដែរថាតើពួកគេមានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ហើយឬនៅដើម្បីបំពេញភារកិច្ចនោះ។ គូអាពាហ៍ពិពាហ៍ខ្លះបានសម្រេចចិត្តរង់ចាំយកកូនយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំឬពីរឆ្នាំក្រោយពីរៀបការ ដោយសារពេលមានកូន ពួកគេត្រូវចំណាយពេលនិងកម្លាំងច្រើនដើម្បីមើលថែកូន។ ពួកគេយល់ថាការរង់ចាំមួយរយៈពេលសិន ពួកគេនឹងមានពេលសម្របខ្លួននឹងជីវិតជាប្ដីប្រពន្ធ ហើយកាន់តែមានភាពជិតស្និទ្ធគ្នា។—អេភ. ៥:៣៣
៦. ដោយសារយើងរស់នៅគ្រាដ៏លំបាក តើប្ដីប្រពន្ធខ្លះបានសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វី?
៦ គ្រិស្តសាសនិកឯទៀតបានសម្រេចចិត្តធ្វើតាមគំរូរបស់កូនប្រុសណូអេបីនាក់និងប្រពន្ធរបស់ពួកគេ។ ប្ដីប្រពន្ធទាំងបីគូនោះមិនបានយកកូនភ្លាមៗទេ។ (លោ. ៦:១៨; ៩:១៨, ១៩; ១០:១; ២ពេ. ២:៥) លោកយេស៊ូបានប្រដូចសម័យរបស់យើងទៅនឹង«សម័យណូអេ» ហើយយើងដឹងច្បាស់ថាយើងកំពុងរស់នៅ«គ្រាចុងក្រោយបង្អស់»ដែល«លំបាកណាស់»។ (ម៉ាថ. ២៤:៣៧; ២ធី. ៣:១) ហេតុនេះហើយ ប្ដីប្រពន្ធខ្លះបានសម្រេចចិត្តថាពួកគេនឹងពន្យារពេលមានកូន ដើម្បីពួកគេអាចធ្វើច្រើនជាងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។
ពេលសម្រេចចិត្តថានឹងយកកូនឬមិនយក ហើយថានឹងយកកូនប៉ុន្មាន គូអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏ឈ្លាសវៃ«គិតគូរជាមុនសិន» (សូមមើលវគ្គ៧) *
៧. តើគោលការណ៍នៅលូកា ១៤:២៨, ២៩ និងសុភាសិត ២១:៥អាចជួយគូអាពាហ៍ពិពាហ៍យ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ ពេលសម្រេចចិត្តថានឹងយកកូនឬមិនយក ហើយថានឹងយកកូនប៉ុន្មាន គូអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏ឈ្លាសវៃ«គិតគូរជាមុនសិន»។ (សូមអាន លូកា ១៤:២៨, ២៩) គូប្ដីប្រពន្ធដែលមានកូនទទួលស្គាល់ថាការចិញ្ចឹមអប់រំកូនមិនគ្រាន់តែត្រូវការចំណាយលុយប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ត្រូវការពេលវេលា និងកម្លាំងដែរ។ ដូច្នេះ គឺសំខាន់ដែលប្ដីប្រពន្ធពិចារណាជាមួយគ្នាអំពីសំណួរថា ‹តើយើងទាំងពីរនាក់ត្រូវធ្វើការដើម្បីបំពេញសេចក្ដីត្រូវការដ៏សំខាន់ចាំបាច់របស់ក្រុមគ្រួសារយើងឬទេ? តើយើងយល់ស្របគ្នាអំពីអ្វីដែលពិតជាសំខាន់ចាំបាច់ចំពោះក្រុមគ្រួសារឬទេ? បើយើងទាំងពីរនាក់ត្រូវធ្វើការ តើអ្នកណានឹងមើលកូន? តើយើងចង់ឲ្យអ្នកណាមានឥទ្ធិពលលើគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តរបស់កូន?›។ ពេលដែលប្ដីប្រពន្ធពិគ្រោះគ្នាតាមសម្រួលអំពីសំណួរទាំងនេះ ពួកគេធ្វើតាមពាក្យនៅសុភាសិត ២១:៥។ —សូមអាន
ប្ដីដែលស្រឡាញ់ប្រពន្ធនឹងខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីជួយនាង (សូមមើលវគ្គ៨)
៨. តើឪពុកម្ដាយគួររំពឹងថានឹងមានការពិបាកអ្វីខ្លះ ហើយតើប្ដីដែលស្រឡាញ់ប្រពន្ធនឹងធ្វើអ្វី?
៨ កូនត្រូវការកម្លាំងនិងពេលវេលាច្រើនពីឪពុកនិងម្ដាយ ហើយកូនៗសមនឹងទទួលអ្វីទាំងនោះ។ ដូច្នេះ បើប្ដីប្រពន្ធមានកូនញឹក ពួកគេប្រហែលជាពិបាកយកចិត្តទុកដាក់តាមតម្រូវការរបស់កូនម្នាក់ៗ។ ឪពុកម្ដាយខ្លះដែលមានកូនតូចៗជាច្រើន និយាយថានោះគឺមិនស្រួលសម្រាប់ពួកគេឡើយ។ ប្រហែលជាម្ដាយហត់ទាំងកាយហត់ទាំងចិត្ត។ គាត់ប្រហែលជាហត់ពេក រហូតដល់គាត់មិនមានកម្លាំងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសិក្សា អធិដ្ឋាន និងផ្សព្វផ្សាយជាទៀងទាត់។ បញ្ហាមួយទៀតគឺគាត់ប្រហែលជាពិបាកផ្ចង់អារម្មណ៍និងទទួលប្រយោជន៍ពីកិច្ចប្រជុំ។ ប្ដីដែលពិតជាស្រឡាញ់ប្រពន្ធនឹងខំប្រឹងដើម្បីជួយប្រពន្ធ ពេលដែលកូនត្រូវការការយកចិត្តទុកដាក់ មិនថានៅកិច្ចប្រជុំឬនៅផ្ទះក្ដី។ ជាឧទាហរណ៍ គាត់អាចជួយប្រពន្ធធ្វើកិច្ចការផ្ទះ។ គាត់នឹងខំព្យាយាមដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថាសមាជិកក្រុមគ្រួសារទាំងអស់ទទួលប្រយោជន៍ពីការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារជាទៀងទាត់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត គាត់នឹងចូលរួមជាទៀងទាត់ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។
ចូរបង្រៀនកូនឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា
៩-១០. តើឪពុកម្ដាយត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីជួយកូន?
៩ តើឪពុកម្ដាយអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយកូនៗរបស់ពួកគេឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា? តើពួកគេអាចជួយការពារកូនយ៉ាងដូចម្ដេចពីអ្វីដែលអាចបង្ខូចសីលធម៌របស់កូន? សូមពិចារណាអំពីយោបល់ខ្លះដែលឪពុកម្ដាយអាចធ្វើតាម។
១០ ចូរអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់ម៉ាណូអានិងប្រពន្ធរបស់គាត់ ដែលបានក្លាយទៅជាឪពុកម្ដាយរបស់សាំសុន។ ពេលម៉ាណូអាដឹងថាគាត់និងប្រពន្ធគាត់នឹងមានកូនប្រុស គាត់បានអង្វរសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យណែនាំពួកគាត់អំពីរបៀបចិញ្ចឹមអប់រំកូន។
១១. ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅពួកចៅហ្វាយ ១៣:៨ តើឪពុកម្ដាយអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ម៉ាណូអាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ បងប្រុសនីហាតនិងប្រពន្ធរបស់គាត់ឈ្មោះអាល់ម៉ា ដែលមកពីប្រទេសបូស៊្នីនិងហឺសេហ្គោវីណា បានរៀនពីគំរូរបស់ម៉ាណូអា។ ពួកគាត់ពន្យល់ថា៖ «ដូចម៉ាណូអា យើងបានអង្វរសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យណែនាំយើងអំពីរបៀបធ្វើជាឪពុកម្ដាយល្អ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានតបឆ្លើយចំពោះសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងតាមរបៀបផ្សេងៗដូចជាតាមរយៈបទគម្ពីរ សៀវភៅដែលមានមូលដ្ឋានពីគម្ពីរ កិច្ចប្រជុំ និងមហាសន្និបាត»។—សូមអាន ពួកចៅហ្វាយ ១៣:៨
១២. តើយ៉ូសែបនិងម៉ារៀបានទុកគំរូអ្វីសម្រាប់កូនរបស់ពួកគាត់?
១២ ចូរបង្រៀនដោយគំរូរបស់អ្នក។ អ្វីដែលអ្នកនិយាយគឺសំខាន់ ប៉ុន្តែអ្វីដែលទំនងជាមានឥទ្ធិពលខ្លាំងជាងលើកូន គឺការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នក។ យ៉ូសែបនិងម៉ារៀច្បាស់ជាបានទុកគំរូល្អឲ្យកូនៗ ដែលរួមមានលោកយេស៊ូផងដែរ។ យ៉ូសែបខំធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ បន្ថែមទៅទៀត យ៉ូសែបបានលើកទឹកចិត្តពួកអ្នកផ្ទះរបស់គាត់ឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (ចោ. ៤:៩, ១០) យ៉ូសែបបានយកក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ទៅក្រុងយេរូសាឡិម«ជារៀងរាល់ឆ្នាំ»ដើម្បីធ្វើបុណ្យរំលង ទោះជាច្បាប់មិនតម្រូវឲ្យគាត់ធ្វើដូច្នេះក្ដី។ (លូក. ២:៤១, ៤២) នៅសម័យនោះ ឪពុកខ្លះប្រហែលជាបានគិតថាការធ្វើដំណើរជាមួយនឹងសមាជិកក្រុមគ្រួសារគឺពិបាកពេក ស៊ីពេលវេលា និងអស់លុយច្រើន។ ក៏ប៉ុន្តែ យ៉ូសែបច្បាស់ជាបានឲ្យតម្លៃចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ហើយគាត់បានបង្រៀនកូនៗរបស់គាត់ឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។ មួយវិញទៀត ម៉ារៀស្គាល់បទគម្ពីរយ៉ាងច្បាស់។ គាត់ច្បាស់ជាបានបង្រៀនកូនៗឲ្យស្រឡាញ់បណ្ដាំរបស់ព្រះ តាមរយៈពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់។
១៣. តើប្ដីប្រពន្ធមួយគូបានធ្វើតាមគំរូរបស់យ៉ូសែបនិងម៉ារៀយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ បងនីហាតនិងបងអាល់ម៉ាដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើ ចង់ធ្វើតាមគំរូរបស់យ៉ូសែបនិងម៉ារៀ។ តើនេះបានជួយពួកគាត់យ៉ាងដូចម្ដេចដើម្បីបង្រៀនកូនឲ្យស្រឡាញ់និងបម្រើព្រះ? ពួកគាត់និយាយថា៖ «តាមរយៈរបៀបរស់នៅរបស់យើង យើងបានព្យាយាមឲ្យកូនឃើញថាការរស់នៅសមស្របតាមគោលការណ៍ពីព្រះយេហូវ៉ាគឺល្អប្រសើរយ៉ាងណា»។ បងនីហាតបន្ថែមថា៖ «បើយើងចង់ឲ្យកូនទៅជាបុគ្គលបែបណា យើងត្រូវធ្វើជាបុគ្គលបែបនោះ»។
១៤. ហេតុអ្វីឪពុកម្ដាយត្រូវដឹងថាកូនកំពុងសេពគប់ជាមួយនឹងអ្នកណាខ្លះ?
១៤ ចូរជួយកូនរបស់អ្នកឲ្យចេះជ្រើសរើសមិត្តល្អ។ ទាំងឪពុកទាំងម្ដាយត្រូវដឹងថាកូនកំពុងសេពគប់ជាមួយនឹងអ្នកណា ហើយថាពួកគេកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះ។ នេះរួមបញ្ចូលការដឹងថាកូនកំពុងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងអ្នកណាតាមបណ្ដាញគេហទំព័រសម្រាប់ទាក់ទងគ្នា និងតាមទូរស័ព្ទដៃ។ ការសេពគប់ទាំងនោះអាចមានឥទ្ធិពលលើរបៀបគិតគូរនិងការប្រព្រឹត្តរបស់កូន។—១កូ. ១៥:៣៣
១៥. តើឪពុកម្ដាយអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់បងចេស្ស៊ី?
១៥ តើឪពុកម្ដាយអាចធ្វើអ្វី បើពួកគេមិនចេះប្រើកុំព្យូទ័រឬគ្រឿងអេឡិចត្រូនិក? បងចេស្ស៊ីដែលជាឪពុកម្នាក់នៅប្រទេសហ្វីលីពីននិយាយថា៖ «យើងមិនសូវចេះប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកទេ។ ប៉ុន្តែ យើងនៅតែបង្រៀនកូនៗអំពីគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចមកពីការប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិក»។ បងចេស្ស៊ីមិនបានហាមឃាត់កូនមិនឲ្យប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិក ដោយសារតែគាត់មិនសូវចេះប្រើនោះទេ។ គាត់ពន្យល់ថា៖ «ខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្តកូនខ្ញុំឲ្យប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកដើម្បីរៀនភាសាថ្មី សិក្សាសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ និងអានគម្ពីររាល់ថ្ងៃ»។ បើអ្នកជាឪពុកម្ដាយ តើអ្នកបានអាននិងពិភាក្សាជាមួយកូនអំពីការណែនាំដែលប្រកបដោយតុល្យភាពអំពីការផ្ញើសារនិងការបង្ហោះរូបថតតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត ដែលមាននៅគេហទំព័រjw.org® ក្នុងផ្នែក«យុវវ័យ»ឬទេ? តើអ្នកបានមើលនិងពិភាក្សាអំពីវីដេអូចូរប្រើអ៊ីនធឺណិតដោយឈ្លាសវៃ និងវីដេអូតើអ្នកកំពុងគ្រប់គ្រងគ្រឿងអេឡិចត្រូនិក ឬវាកំពុងគ្រប់គ្រងអ្នក?ជាមួយនឹងពួកគេឬទេ? ព័ត៌មានទាំងនោះអាចជួយអ្នកឲ្យបង្រៀនកូនអំពីរបៀបប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកដោយឈ្លាសវៃ។—សុភ. ១៣:២០
១៦. តើឪពុកម្ដាយជាច្រើនបានធ្វើអ្វី ហើយតើនោះមានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
១៦ ឪពុកម្ដាយជាច្រើនខំរៀបចំឱកាសឲ្យកូនរបស់ពួកគេសេពគប់ជាមួយនឹងពួកអ្នកដែលទុកគំរូល្អក្នុងការបម្រើព្រះ។ ជាឧទាហរណ៍ បងប្រុសណេដេនីនិងបងស្រីបូមេនដែលជាប្ដីប្រពន្ធពីប្រទេសកូតឌីវ័រ ច្រើនតែអញ្ជើញអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលឲ្យស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ពួកគាត់។ បងណេដេនីរៀបរាប់ថា៖ «ការធ្វើដូច្នេះមានឥទ្ធិពលល្អលើកូនប្រុសយើង។ ក្រោយមកគាត់បានចាប់ផ្ដើមត្រួសត្រាយ ហើយឥឡូវគាត់បម្រើជាអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលជំនួស»។ តើអ្នកអាចរៀបចំឲ្យកូនរបស់អ្នកមានការសេពគប់បែបនេះឬទេ?
១៧-១៨. តើឪពុកម្ដាយគួរចាប់ផ្ដើមបង្ហាត់បង្រៀនកូនតាំងពីពេលណា?
១៧ ចូរចាប់ផ្ដើមបង្ហាត់បង្រៀនកូនតាំងពីតូច។ កាលណាឪពុកម្ដាយកាន់តែឆាប់បង្ហាត់បង្រៀនកូន នោះកាន់តែប្រសើរ។ (សុភ. ២២:៦) សូមគិតអំពីធីម៉ូថេ។ ពេលគាត់ធំឡើង គាត់បានធ្វើដំណើរជាមួយនឹងសាវ័កប៉ូល។ អឺនីសដែលជាម្ដាយរបស់ធីម៉ូថេ និងឡូអ៊ីសដែលជាជីដូនរបស់គាត់បានបង្ហាត់បង្រៀនគាត់‹តាំងពីជាទារក›។—២ធី. ១:៥; ៣:១៥
១៨ បងប្រុសជីន ខ្លូតនិងប្រពន្ធឈ្មោះភីសជាប្ដីប្រពន្ធមួយគូទៀតពីប្រទេសកូតឌីវ័រ។ ពួកគាត់បានអប់រំកូនទាំង៦នាក់ឲ្យស្រឡាញ់និងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ តើអ្វីបានជួយពួកគាត់ឲ្យទទួលលទ្ធផលដ៏ល្អបែបនេះ? ពួកគាត់បានធ្វើតាមគំរូអឺនីសនិងឡូអ៊ីស។ ពួកគាត់និយាយថា៖ «យើងបានប្រិតប្រៀនបណ្ដាំរបស់ព្រះដល់កូនៗ តាំងពីពួកគេនៅជាទារកនៅឡើយ»។—ចោ. ៦:៦, ៧
១៩. តើការប្រិតប្រៀនបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដល់កូនៗរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
១៩ តើពាក្យ«ប្រិតប្រៀន»បណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដល់កូនៗមានន័យយ៉ាងណា? ពាក្យភាសាហេប្រឺដែលបានត្រូវបកប្រែថា«ប្រិតប្រៀន»នៅចោទិយកថា ៦:៧ មានន័យថា«បង្រៀននិងរំឭកជារឿយៗ»។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ ឪពុកម្ដាយត្រូវចំណាយពេលជាទៀងទាត់ជាមួយនឹងកូនរបស់ពួកគេ។ ពេលខ្លះ ឪពុកម្ដាយប្រហែលជាតឹងទ្រូង ដោយសារពួកគេត្រូវប្រាប់កូនម្ដងហើយម្ដងទៀតអំពីអ្វីដែលកូនគួរធ្វើ។ ក៏ប៉ុន្តែ ឪពុកម្ដាយអាចព្យាយាមចាត់ទុកថានេះជាឱកាសមួយដើម្បីជួយកូនរបស់ពួកគេឲ្យយល់និងធ្វើតាមបណ្ដាំរបស់ព្រះ។
ឪពុកម្ដាយត្រូវស្វែងយល់ថានឹងបង្ហាត់បង្រៀនកូនម្នាក់ៗយ៉ាងណា (សូមមើលវគ្គ២០) *
២០. សូមពន្យល់អំពីរបៀបដែលទំនុកតម្កើង ១២៧:៤ ជាប់ទាក់ទងនឹងការអប់រំកូន។
២០ ចូរស្គាល់កូនឲ្យបានច្បាស់។ ទំនុកតម្កើង ១២៧ ប្រៀបប្រដូចកូនទៅនឹងព្រួញ។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១២៧:៤) ដូចព្រួញអាចធ្វើពីអ្វីផ្សេងៗនិងមានទំហំខុសៗគ្នា នោះកូនម្នាក់ៗមិនដូចគ្នាទេ។ ដូច្នេះ ឪពុកម្ដាយត្រូវស្វែងយល់ថានឹងបង្ហាត់បង្រៀនកូនម្នាក់ៗយ៉ាងណា។ ប្ដីប្រពន្ធមួយគូពីប្រទេសអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យនេះ ដែលបានចិញ្ចឹមអប់រំកូនពីរនាក់ដោយជោគជ័យឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ប្រាប់អំពីអ្វីដែលបានជួយពួកគេ។ ពួកគេនិយាយថា៖ «យើងបានបង្រៀនគម្ពីរដល់កូនយើងនៅពេលផ្សេងពីគ្នា»។ ប្រមុខក្រុមគ្រួសារនីមួយៗនឹងសម្រេចចិត្តថាតើពួកគេអាចឬចាំបាច់បង្រៀនកូនតាមរបៀបនេះឬយ៉ាងណា។
ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នក
២១. តើឪពុកម្ដាយអាចទទួលជំនួយអ្វីពីព្រះយេហូវ៉ា?
២១ ជួនកាល ឪពុកម្ដាយប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាការបង្រៀនកូនគឺជាបន្ទុកធ្ងន់ពេក។ ប៉ុន្តែកូនជាអំណោយពីព្រះយេហូវ៉ា។ លោកតែងតែប្រុងប្រៀបជួយឪពុកម្ដាយ។ លោកពេញចិត្តស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ពួកគេ។ ម្យ៉ាងទៀត លោកតបឆ្លើយនឹងសេចក្ដីអធិដ្ឋានទាំងនោះតាមរយៈគម្ពីរ សៀវភៅផ្សេងៗរបស់យើង ព្រមទាំងយោបល់និងគំរូរបស់ឪពុកម្ដាយដែលមានបទពិសោធន៍ក្នុងក្រុមជំនុំ។
២២. ក្នុងចំណោមអ្វីដ៏ល្អបំផុតដែលឪពុកម្ដាយអាចផ្ដល់ឲ្យកូន តើមានអ្វីខ្លះ?
២២ មនុស្សខ្លះនិយាយថាការចិញ្ចឹមអប់រំកូនគឺត្រូវការរយៈពេល២០ឆ្នាំ ប៉ុន្តែតាមពិតឪពុកម្ដាយចង់ជួយកូនៗអស់មួយជីវិត។ ក្នុងចំណោមអ្វីដ៏ល្អបំផុតដែលពួកគេអាចផ្ដល់ឲ្យកូនគឺ សេចក្ដីស្រឡាញ់ ពេលវេលា និងការបង្ហាត់បង្រៀនដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។ កូនម្នាក់ៗនឹងមានប្រតិកម្មខុសៗគ្នាចំពោះការបង្ហាត់បង្រៀន។ ប៉ុន្តែ កូនជាច្រើននាក់ដែលបានត្រូវអប់រំដោយឪពុកម្ដាយដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា មានអារម្មណ៍ដូចបងស្រីយ៉ូអាន់ណា មេ នៅទ្វីបអាស៊ីដែលនិយាយថា៖ «ពេលគិតអំពីការបង្ហាត់បង្រៀនដែលខ្ញុំបានទទួលពីឪពុកម្ដាយខ្ញុំ ខ្ញុំមានចិត្តកតញ្ញូណាស់ដែលពួកគាត់បានប្រៀនប្រដៅខ្ញុំ ហើយបង្រៀនខ្ញុំឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគាត់មិនគ្រាន់តែបង្កើតខ្ញុំមកប៉ុណ្ណោះទេ ពួកគាត់ក៏ផ្ដល់ជីវិតដ៏មានន័យខ្លឹមសារឲ្យខ្ញុំ»។ (សុភ. ២៣:២៤, ២៥) គ្រិស្តសាសនិកពិតរាប់លាននាក់ក៏មានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ។
ចម្រៀងលេខ៥៩ សូមសរសើរព្រះយ៉ាជាមួយនឹងខ្ញុំ
^ វគ្គ 5 តើប្ដីប្រពន្ធគួរមានកូនឬទេ? បើពួកគេសម្រេចចិត្តថាមានកូន តើពួកគេគួរយកកូនប៉ុន្មាន? តើពួកគេអាចបង្ហាត់បង្រៀនកូនឲ្យស្រឡាញ់និងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? ក្នុងអត្ថបទនេះមានគំរូពីសម័យយើង និងគោលការណ៍គម្ពីរដែលអាចជួយយើងឲ្យឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ។
^ វគ្គ 59 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ប្ដីប្រពន្ធមួយគូដែលជាគ្រិស្តសាសនិកពិតពិភាក្សាគ្នាថាពួកគេនឹងយកកូនឬមិនយក ហើយថ្លឹងថ្លែងអំពីអំណរនិងកាតព្វកិច្ច។
^ វគ្គ 63 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ដោយសារអាយុនិងកម្រិតសមត្ថភាពរបស់កូនគឺខុសគ្នា ប្ដីប្រពន្ធមួយគូបង្រៀនកូនរបស់ពួកគេដោយឡែកពីគ្នា។
