«ទ្រង់រមែងចំរើនកំឡាំងដល់អ្នកដែលល្វើយ»
បទគម្ពីរប្រចាំឆ្នាំរបស់យើងសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៨គឺ: «អស់អ្នកណាដែលសង្ឃឹមដល់ព្រះយេហូវ៉ា . . . នឹងមានកំឡាំងចំរើនជានិច្ច»។—អេសាយ ៤០:៣១
១. តើយើងត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាអ្វីខ្លះ? ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដនឹងអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោក? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
ជីវិតក្នុងរបៀបរបបពិភពលោកនេះគឺមិនស្រួលទេ។ ជាឧទាហរណ៍ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់របស់យើងជាច្រើននាក់កំពុងរងទុក្ខដោយសារជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ។ បងប្អូនខ្លះទៀត ដែលមានវ័យចាស់រួចហើយ នៅតែត្រូវមើលថែសាច់ញាតិរបស់ខ្លួនដែលចាស់ជរា។ បងប្អូនឯទៀតពិបាកផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ក្រុមគ្រួសារ។ ម្យ៉ាងទៀត យើងដឹងថាបងប្អូនជាច្រើននាក់កំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាទាំងនេះនៅពេលដំណាលគ្នា មិនគ្រាន់តែបញ្ហាមួយប៉ុណ្ណោះទេ។ អ្វីទាំងនេះត្រូវការពេល កម្លាំង និងលុយច្រើន។ ប៉ុន្ដែ យើងជឿជាក់ទាំងស្រុងថាព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើង។ យើងដឹងថាយើងនឹងមានអនាគតដ៏ល្អប្រសើរជាង ដោយសារនេះគឺជាអ្វីដែលលោកបានសន្យា។ ជំនឿរបស់យើងច្បាស់ជាធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដ!
២. តើអេសាយ ៤០:២៩លើកទឹកចិត្ដយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ប៉ុន្ដែតើយើងត្រូវប្រយ័ត្នមិនធ្វើអ្វី?
២ ប៉ុន្ដែជួនកាល តើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកពិបាកស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាដែលអ្នកមានឬទេ? បើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបនេះ សូមកុំគិតថាមានតែអ្នកប៉ុណ្ណោះដែលមានអារម្មណ៍នេះ។ អ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ខ្លះនៅអតីតកាលក៏ធ្លាប់មានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ។ (ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៩:៤; យ៉ូប ៧:៧) តើអ្វីបានជួយពួកគេឲ្យបន្ដស៊ូទ្រាំ? ពួកគេបានពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យផ្ដល់កម្លាំងដល់ពួកគេ។ គម្ពីរចែងថាព្រះ«រមែងចំរើនកំឡាំងដល់អ្នកដែលល្វើយ»។ (អេសាយ ៤០:២៩) ប៉ុន្ដែគួរឲ្យស្តាយណាស់ រាស្ដ្រខ្លះរបស់ព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះគិតថារបៀបដ៏ល្អបំផុតដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាដែលពួកគេជួបប្រទះក្នុងជីវិតគឺដោយឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាមួយរយៈពេល ពីព្រោះពួកគេគិតថាការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាគឺជាបន្ទុក មិនមែនជាពរទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេឈប់អានគម្ពីរ ចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ហើយចូលរួមកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ។ នេះគឺជាអ្វីដែលសាថានចង់ឲ្យពួកគេធ្វើ។
៣. (ក) តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីមិនឲ្យសាថានធ្វើឲ្យយើងចុះខ្សោយ? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
៣ មេកំណាចមិនចង់ឲ្យយើងមានកម្លាំងឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត វាដឹងថាយើងនឹងមានកម្លាំងខ្លាំងជាងពេលដែលយើងជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ ពេលអ្នកអស់កម្លាំងខាងផ្លូវកាយនិងផ្លូវចិត្ដ សូមកុំឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ សូមចូលកាន់តែជិតលោក។ គម្ពីរចែងថា៖ «លោកនឹងធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាមាំមួនហើយខ្លាំងក្លាឡើង»។ (ពេត្រុសទី១ ៥:១០; យ៉ាកុប ៤:៨) ក្នុងអត្ថបទនេះយើងនឹងរៀនពីអេសាយ ៤០:២៦-៣១អំពីសមត្ថភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីពង្រឹងកម្លាំងរបស់យើង។ បន្ទាប់មក យើងនឹងពិចារណាអំពីស្ថានភាពពីរដែលប្រហែលជានឹងនាំឲ្យយើងធ្វើតិចជាងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយយើងនឹងរៀនអំពីរបៀបដែលការធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរអាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំ។
អស់អ្នកដែលសង្ឃឹមដល់ព្រះយេហូវ៉ានឹងមានកម្លាំងឡើងវិញ
៤. តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីអេសាយ ៤០:២៦?
ព្រះយេហូវ៉ាអាចផ្ដល់កម្លាំងដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហារបស់អ្នក
៤ សូមអាន អេសាយ ៤០:២៦។ គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចរាប់ផ្កាយទាំងអស់នៅក្នុងសកលលោកបានទេ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រគិតថាគ្រាន់តែក្នុងកាឡាក់ស៊ីរបស់យើងប៉ុណ្ណោះមានផ្កាយ៤០០ពាន់លាន។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់ឈ្មោះឲ្យផ្កាយនីមួយៗ។ តើនេះបង្រៀនយើងអ្វីអំពីព្រះយេហូវ៉ា? បើលោកចាប់អារម្មណ៍នឹងផ្កាយនីមួយៗដែលគ្មានជីវិត លោកច្បាស់ជាយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះអ្នកខ្លាំងណាស់! អ្នកកំពុងបម្រើលោក ដោយសារអ្នកស្រឡាញ់លោកមិនមែនដោយសារអ្នកត្រូវបម្រើលោកទេ។ (ទំនុកតម្កើង ១៩:១, ៣, ១៤) បិតាជាទីស្រឡាញ់របស់យើងស្គាល់អ្នកច្បាស់។ គម្ពីរចែងថា៖ «សូម្បីតែចំនួនសរសៃសក់នៅលើក្បាលអ្នករាល់គ្នា ក៏លោកជ្រាបដែរ»។ (ម៉ាថាយ ១០:៣០) ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងដឹងថាលោក«ជ្រាបនូវអស់ទាំងថ្ងៃរបស់មនុស្សទៀងត្រង់»។ (ទំនុកតម្កើង ៣៧:១៨) ព្រះយេហូវ៉ាដឹងអំពីបញ្ហាទាំងអស់ដែលអ្នកមាន ហើយលោកអាចផ្ដល់កម្លាំងដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាទាំងអស់នោះ។
៥. ហេតុអ្វីយើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាអាចផ្ដល់កម្លាំងឲ្យយើង?
៥ សូមអាន អេសាយ ៤០:២៨។ ព្រះយេហូវ៉ាជាប្រភពនៃថាមពលទាំងអស់។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីថាមពលដែលលោកផ្ដល់ឲ្យព្រះអាទិត្យ។ ដាវីឌ បូដានអេសដែលជាអ្នកសរសេរអំពីវិទ្យាសាស្ដ្របាននិយាយថា រាល់វិនាទីព្រះអាទិត្យបញ្ចេញថាមពលស្មើនឹងការផ្ទុះគ្រាប់បែកនុយក្លេអ៊ែររាប់ពាន់លានគ្រាប់។ អ្នកស្រាវជ្រាវម្នាក់ទៀតគណនាបរិមាណថាមពលដែលព្រះអាទិត្យបញ្ចេញក្នុងតែមួយវិនាទី ហើយឃើញថានេះអាចផ្ដល់អគ្គីសនីដល់មនុស្សទូទាំងពិភពលោកសម្រាប់២០០.០០០ឆ្នាំ! យើងឃើញច្បាស់ថា ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកផ្ដល់ថាមពលឲ្យព្រះអាទិត្យ អាចផ្ដល់កម្លាំងដែលយើងត្រូវការដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហារបស់យើង។
៦. ហេតុអ្វីនឹមរបស់លោកយេស៊ូគឺស្រួលពាក់ ហើយតើនេះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាមកលើយើង?
៦ សូមអាន អេសាយ ៤០:២៩។ ការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យយើងមានអំណរជាខ្លាំង។ លោកយេស៊ូបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ចូរយកនឹមរបស់ខ្ញុំដាក់លើអ្នករាល់គ្នា»។ លោកក៏បានបន្ថែមទៀតថា៖ «អ្នករាល់គ្នានឹងមានកម្លាំងចិត្ដឡើងវិញ។ ពីព្រោះនឹមរបស់ខ្ញុំស្រួលពាក់ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។ (ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០) ពាក្យទាំងនេះគឺត្រឹមត្រូវមែន! នៅពេលខ្លះយើងប្រហែលជាអស់កម្លាំងពេលយើងចាកចេញពីផ្ទះដើម្បីចូលរួមកិច្ចប្រជុំឬកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ ប៉ុន្ដែ តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលយើងត្រឡប់មកវិញ? យើងមានកម្លាំងចិត្ដឡើងវិញ និងមានអារម្មណ៍ថាយើងអាចបន្ដស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហារបស់យើងតទៅទៀត។ នឹមរបស់លោកយេស៊ូពិតជាស្រួលពាក់។
៧. សូមលើកបទពិសោធន៍មួយដែលបង្ហាញថាពាក្យនៅម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០គឺជាការពិត។
៧ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងស្រីម្នាក់។ គាត់មានជំងឺបាក់កម្លាំងរ៉ាំរ៉ៃ ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ដ និងឈឺក្បាលខ្លាំងជាញឹកញយ។ ដូច្នេះ ជួនកាលគាត់ពិបាកទៅកិច្ចប្រជុំខ្លាំងណាស់។ ប៉ុន្ដែ នៅថ្ងៃមួយក្រោយពីគាត់បានខំប្រឹងដើម្បីទៅកិច្ចប្រជុំ គាត់បានសរសេរថា៖ «សុន្ទរកថាថ្ងៃនេះគឺអំពីការធ្លាក់ទឹកចិត្ដ។ ខ្ញុំបានយំដោយសារបងប្រុសម្នាក់បានថ្លែងសុន្ទរកថានោះដោយបង្ហាញការយកចិត្ដទុកដាក់និងដោយយល់អារម្មណ៍របស់ពួកអ្នកដែលមានបញ្ហានេះ។ នេះបានរំលឹកខ្ញុំថាខ្ញុំត្រូវការកិច្ចប្រជុំ»។ បងស្រីនោះសប្បាយចិត្ដខ្លាំងណាស់ដែលគាត់បានខំប្រឹងចូលរួមកិច្ចប្រជុំនោះ!
៨, ៩. តើពាក្យរបស់សាវ័កប៉ូលដែលថា«ពេលដែលខ្ញុំខ្សោយ ខ្ញុំមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា»មានន័យយ៉ាងណា?
៨ សូមអាន អេសាយ ៤០:៣០។ យើងប្រហែលជាមានជំនាញជាច្រើន ប៉ុន្ដែអ្វីដែលយើងអាចធ្វើមានកម្រិត។ យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវទទួលស្គាល់ចំណុចនេះ។ សាវ័កប៉ូលបានធ្វើអ្វីជាច្រើន ប៉ុន្ដែគាត់មិនអាចធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់ចង់ធ្វើទេ។ ពេលគាត់បានប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីអារម្មណ៍របស់គាត់ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់គាត់ថា៖ «ឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំបានពេញលក្ខណៈពេលដែលអ្នកទន់ខ្សោយ»។ ប៉ូលបានយល់អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់គាត់។ នេះជាមូលហេតុដែលគាត់បាននិយាយថា៖ «ពេលដែលខ្ញុំខ្សោយ ខ្ញុំមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា»។ (កូរិនថូសទី២ ១២:៧-១០) តើពាក្យរបស់គាត់មានន័យយ៉ាងណា?
៩ ប៉ូលបានទទួលស្គាល់ថាអ្វីដែលគាត់អាចធ្វើគឺមានកម្រិត។ គាត់ត្រូវការជំនួយពីបុគ្គលដែលមានកម្លាំងខ្លាំងជាងគាត់។ សកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអាចផ្ដល់កម្លាំងឲ្យប៉ូលពេលដែលគាត់ខ្សោយ។ សកម្មពលរបស់ព្រះក៏អាចផ្ដល់ឫទ្ធានុភាពឲ្យប៉ូលសម្រេចកិច្ចការផ្សេងៗដែលគាត់មិនអាចធ្វើដោយពឹងលើកម្លាំងរបស់ខ្លួន។ នេះក៏អាចកើតឡើងចំពោះយើងដែរ។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់សកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកឲ្យយើង យើងនឹងមានកម្លាំងខ្លាំងក្លា!
១០. តើព្រះយេហូវ៉ាបានជួយដាវីឌយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហារបស់គាត់?
១០ ដាវីឌដែលជាអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានទទួលកម្លាំងពីសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះជាច្រើនដង។ គាត់បានច្រៀងថា៖ «ដោយពឹងទ្រង់ នោះទូលបង្គំនឹងរត់ចូលទៅតនឹងកងទ័ព ហើយដោយសារព្រះនៃទូលបង្គំ នោះទូលបង្គំនឹងលោតរំលងកំផែងបាន»។ (ទំនុកតម្កើង ១៨:២៩) ដូចកំពែងខ្ពស់ដែលយើងឡើងមិនរួច ជួនកាលយើងមានបញ្ហាធំដែលយើងមិនអាចដោះស្រាយដោយខ្លួនឯងបាន។ យើងត្រូវការជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។
១១. តើសកម្មពលបរិសុទ្ធជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហារបស់យើង?
១១ សូមអាន អេសាយ ៤០:៣១។ សត្វឥន្ទ្រីដែលសំកាំងលើអាកាសមិនគ្រាន់តែប្រើកម្លាំងរបស់វាឡើយ។ ថាមពលដែលមកពីខ្យល់ក្ដៅឧណ្ហៗដែលកំពុងឡើងទៅលើ ហាក់ដូចជាលើកសត្វឥន្ទ្រីឲ្យឡើងកាន់តែខ្ពស់ទៅក្នុងអាកាស។ ហេតុនេះសត្វឥន្ទ្រីអាចហោះទៅឆ្ងាយ ហើយវាមិនសូវត្រូវបញ្ចេញកម្លាំងទេ។ ដូច្នេះ ពេលអ្នកមានបញ្ហាដ៏ធំមួយ សូមគិតអំពីសត្វឥន្ទ្រី។ សូមអង្វរព្រះយេហូវ៉ាឲ្យផ្ដល់កម្លាំងដល់អ្នកថែមទៀតតាមរយៈ«អ្នកជួយ ដែលជាសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ»។ (យ៉ូហាន ១៤:២៦) យើងអាចសុំព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់សកម្មពលរបស់លោកឲ្យយើងនៅពេលណាក៏បាន ២៤ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ជាពិសេស យើងប្រហែលជាត្រូវសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាពេលដែលយើងមានទំនាស់ជាមួយនឹងបងប្អូនណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំ។ ប៉ុន្ដែ ហេតុអ្វីជួនកាលយើងមានទំនាស់?
១២, ១៣. (ក) ហេតុអ្វីជួនកាលមានទំនាស់រវាងគ្រិស្ដសាសនិកគ្នីគ្នា? (ខ) តើជីវិតរបស់យ៉ូសែបបង្រៀនយើងអ្វីអំពីព្រះយេហូវ៉ា?
១២ ដោយសារយើងទាំងអស់គ្នាជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ នោះអាចនាំឲ្យមានទំនាស់។ ជួនកាលយើងខឹងនឹងបងប្អូនឯទៀតដោយសារអ្វីដែលពួកគេបាននិយាយឬធ្វើ ឬប្រហែលជាពួកគេខឹងនឹងយើង។ នេះអាចធ្វើឲ្យយើងពិបាក។ ប៉ុន្ដែស្ថានភាពនោះផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ តើតាមរបៀបណា? គឺយើងរៀនឲ្យចេះសហការគ្នាដោយមានសាមគ្គីភាពជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់យើង។ ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់ពួកគេទោះជាពួកគេគឺជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះក្ដី ហើយយើងក៏គួរធ្វើដូច្នេះដែរ។
ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានបោះបង់ចោលយ៉ូសែបទេ ហើយលោកនឹងមិនបោះបង់ចោលអ្នកដែរ (សូមមើលវគ្គ១៣)
១៣ ព្រះយេហូវ៉ាមិនការពារអ្នកបម្រើរបស់លោកពីការល្បងលទេ។ យើងរៀនចំណុចនេះពីជីវិតរបស់យ៉ូសែប។ ពេលយ៉ូសែបនៅវ័យក្មេង បងប្អូនរបស់គាត់ច្រណែនគាត់។ ពួកគេបានលក់គាត់ឲ្យធ្វើជាខ្ញុំបម្រើ ហើយគាត់បានត្រូវយកទៅស្រុកអេស៊ីប។ (លោកុប្បត្ដិ ៣៧:២៨) ព្រះយេហូវ៉ាបានឃើញអ្វីទាំងអស់ដែលបានកើតឡើង ហើយលោកទំនងជាឈឺចិត្ដពេលឃើញគេប្រព្រឹត្ដអាក្រក់ទៅលើយ៉ូសែបដែលជាមិត្ដសម្លាញ់និងជាអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោក។ ប៉ុន្ដែ ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានបញ្ឈប់អ្វីទាំងនោះទេ។ ក្រោយមក ពេលដែលយ៉ូសែបបានត្រូវគេចោទប្រកាន់ពីបទប៉ុនប៉ងរំលោភប្រពន្ធរបស់ប៉ូទីផារ ហើយបានត្រូវគេចាប់ដាក់គុក ព្រះយេហូវ៉ានៅតែមិនបានសង្គ្រោះយ៉ូសែប។ ប៉ុន្ដែតើព្រះបានបោះបង់ចោលយ៉ូសែបឬទេ? មិនមែនទេ។ គម្ពីរចែងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់គង់ជាមួយនឹងគាត់ ហើយការអ្វីដែលគាត់ធ្វើ នោះទ្រង់ធ្វើឲ្យចំរើនឡើងគ្រប់ជំពូក»។—លោកុប្បត្ដិ ៣៩:២១-២៣
១៤. តើយើងទទួលប្រយោជន៍អ្វីពេលដែលយើង«ឈប់ពី»សេចក្ដីកំហឹង?
១៤ គំរូមួយទៀតគឺដាវីឌ។ ដាវីឌធ្លាប់រងការអាក្រក់ជាច្រើនដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនធ្លាប់ជួប។ ប៉ុន្ដែ មិត្ដសម្លាញ់នេះរបស់ព្រះ មិនបានឲ្យបញ្ហារបស់គាត់ធ្វើឲ្យគាត់ពេញទៅដោយកំហឹងឡើយ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «ចូរឈប់ពីសេចក្ដីកំហឹង ហើយបោះបង់សេចក្ដីឃោរឃៅចោលចេញ កុំឲ្យក្ដៅចិត្ដឡើយ ដ្បិតនោះនឹងនាំឲ្យប្រព្រឹត្ដអាក្រក់វិញ»។ (ទំនុកតម្កើង ៣៧:៨) មូលហេតុដ៏សំខាន់បំផុតដែលយើង«ឈប់ពី»សេចក្ដីកំហឹងឬបោះបង់ចោលកំហឹងគឺយើងចង់យកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ា។ លោក«មិនបានប្រព្រឹត្ដនឹងយើង តាមអំពើបាបរបស់យើងទេ» តែលោកបានអភ័យទោសឲ្យយើងវិញ។ (ទំនុកតម្កើង ១០៣:១០) មានប្រយោជន៍ផ្សេងទៀតដែលមកពីការបោះបង់ចោលកំហឹង។ ជាឧទាហរណ៍ កំហឹងអាចបង្កឲ្យមានជំងឺលើសឈាម បញ្ហាផ្លូវដង្ហើម បង្ខូចថ្លើមនិងលំពែង ហើយអាចបណ្ដាលឲ្យមានបញ្ហាប្រព័ន្ធរំលាយអាហារដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងខឹងយើងមិនតែងតែគិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវទេ។ យើងប្រហែលជានិយាយឬធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យអ្នកឯទៀតឈឺចិត្ដ ហើយនេះអាចបណ្ដាលឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ធ្លាក់ទឹកចិត្ដអស់រយៈពេលជាយូរ។ គឺល្អប្រសើរជាងឆ្ងាយណាស់ឲ្យយើងរក្សាចិត្ដស្ងប់។ គម្ពីរចែងថា៖ «ចិត្ដស្ងប់ តែងតែធ្វើអោយមានសុខភាពល្អ»។ (សុភាសិត ១៤:៣០; ខ.ស.) ដូច្នេះ តើយើងអាចធ្វើអ្វីពេលដែលអ្នកឯទៀតធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្ដ ហើយតើតាមរបៀបណាយើងអាចធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់យើង? យើងអាចធ្វើតាមយោបល់ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាពីគម្ពីរ។
ពេលយើងខកចិត្ដនឹងបងប្អូនរបស់យើង
១៥, ១៦. តើយើងគួរធ្វើអ្វីពេលបងប្អូនណាម្នាក់បានធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្ដ?
១៥ សូមអាន អេភេសូរ ៤:២៦។ យើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេ ពេលដែលមនុស្សឯទៀតដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្ដអាក្រក់ចំពោះយើង។ ប៉ុន្ដែ ពេលដែលបងប្អូនរួមជំនឿឬសមាជិកក្រុមគ្រួសារនិយាយឬធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យយើងឈឺចិត្ដ យើងប្រហែលជាពិបាកចិត្ដជាខ្លាំង។ ចុះយ៉ាងណាបើយើងមិនអាចបំភ្លេចអ្វីដែលបានកើតឡើង? តើយើងនឹងទុកកំហឹងក្នុងខ្លួនអស់ជាច្រើនឆ្នាំឬទេ? ឬតើយើងនឹងធ្វើតាមយោបល់ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាពីគម្ពីរដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានោះឲ្យបានឆាប់ឬទេ? បើយើងទុកកំហឹងកាន់តែយូរ នោះយើងនឹងកាន់តែពិបាកធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាព។
១៦ បើបងប្អូនណាម្នាក់បានធ្វើឲ្យអ្នកឈឺចិត្ដ ហើយអ្នកមិនអាចឈប់គិតអំពីរឿងនោះ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាព? ដំបូង សូមអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា។ អង្វរសុំលោកឲ្យជួយអ្នកនិយាយជាមួយនឹងគាត់ដោយសប្បុរស។ សូមចាំថា គាត់ក៏ជាមិត្ដសម្លាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ (ទំនុកតម្កើង ២៥:១៤) ព្រះស្រឡាញ់គាត់។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្ដដោយសប្បុរសចំពោះមិត្ដសម្លាញ់របស់លោក ហើយលោកតម្រូវឲ្យយើងធ្វើដូច្នេះដែរ។ (សុភាសិត ១៥:២៣; ម៉ាថាយ ៧:១២; កូឡុស ៤:៦) ទី២ សូមគិតឲ្យបានដិតដល់អំពីអ្វីដែលអ្នកនឹងនិយាយទៅកាន់អ្នកនោះ។ សូមកុំគិតថាគាត់ចង់ធ្វើឲ្យអ្នកឈឺចិត្ដឡើយ។ ប្រហែលជាគាត់គ្មានចេតនា ឬប្រហែលជាអ្នកបានយល់ច្រឡំអំពីស្ថានភាពនោះ។ សូមសុខចិត្ដសារភាពថាអ្នកប្រហែលជាមានកំហុសដែរ។ អ្នកប្រហែលជាអាចចាប់ផ្ដើមនិយាយដោយប្រើពាក្យបែបនេះ «ប្រហែលជាខ្ញុំគិតច្រើនពេក តែអ្វីដែលបងនិយាយម្សិលមិញ ឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា . . . »។ បើការសន្ទនានោះមិនជួយធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពរវាងអ្នកទាំងពីរទេ សូមបន្ដព្យាយាម។ សូមអធិដ្ឋានឲ្យគាត់។ សុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរគាត់និងជួយអ្នកឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើគុណសម្បត្ដិរបស់គាត់។ អ្នកអាចប្រាកដថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងពេញចិត្ដចំពោះការខំប្រឹងយ៉ាងស្មោះរបស់អ្នកដើម្បីធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់អ្នកដែលជាមិត្ដសម្លាញ់របស់ព្រះ។
ពេលយើងបន្ទោសខ្លួនអំពីកំហុសនៅអតីតកាល
១៧. ពេលដែលយើងប្រព្រឹត្ដអំពើខុសឆ្គង តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាជួយយើងឲ្យផ្សះផ្សាចំណងមិត្ដភាពរបស់យើងជាមួយនឹងលោក? ហេតុអ្វីយើងគួរទទួលជំនួយនោះ?
១៧ បងប្អូនខ្លះមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមិនសមនឹងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាដោយសារពួកគេបានប្រព្រឹត្ដអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។ ការបន្ទោសខ្លួនអាចធ្វើឲ្យយើងលែងមានកម្លាំង សេចក្ដីសុខសាន្ដ និងអំណរ។ ស្ដេចដាវីឌបានបន្ទោសខ្លួន ហើយបាននិយាយថា៖ «កាលទូលបង្គំបានស្ងៀមនៅ នោះឆ្អឹងទូលបង្គំបានខ្សោះទៅ ដោយសារដំងូរដែលទូលបង្គំថ្ងូរជាដរាបរាល់ថ្ងៃ។ ដ្បិតព្រះហស្ដនៃទ្រង់បានសង្កត់លើទូលបង្គំជាធ្ងន់ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ»។ គួរឲ្យសប្បាយណាស់ដែលដាវីឌមានចិត្ដក្លាហានដើម្បីធ្វើអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកបម្រើរបស់លោកធ្វើ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «ទូលបង្គំបានរ៉ាប់ទទួលអំពើបាបរបស់ទូលបង្គំនៅចំពោះទ្រង់ . . . ឯទ្រង់ក៏បានអត់ទោសចំពោះអំពើបាបនៃទូលបង្គំទៅ»។ (ទំនុកតម្កើង ៣២:៣-៥) បើអ្នកបានប្រព្រឹត្ដអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ព្រះយេហូវ៉ាបម្រុងតែនឹងអភ័យទោសឲ្យអ្នក។ លោកចង់ជួយអ្នកឲ្យផ្សះផ្សាចំណងមិត្ដភាពរបស់អ្នកជាមួយនឹងលោក។ ប៉ុន្ដែ អ្នកត្រូវទទួលជំនួយដែលលោកផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈអ្នកចាស់ទុំ។ (សុភាសិត ២៤:១៦; យ៉ាកុប ៥:១៣-១៥) ដូច្នេះសូមកុំស្ទាក់ស្ទើរ! ការធ្វើដូច្នេះគឺសំខាន់ដើម្បីទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ ប៉ុន្ដែ ចុះបើអ្នកនៅតែបន្ដបន្ទោសខ្លួនអំពីកំហុសដែលព្រះបានអភ័យទោសឲ្យអ្នករួចហើយ តើអ្នកគួរធ្វើអ្វី?
១៨. តើតាមរបៀបណាគំរូរបស់ប៉ូលអាចជួយពួកអ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមិនសមនឹងបម្រើព្រះយេហូវ៉ា?
១៨ នៅពេលខ្លះសាវ័កប៉ូលបានធ្លាក់ទឹកចិត្ដដោយសារកំហុសរបស់គាត់នៅអតីតកាល។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ក្នុងចំណោមពួកសាវ័ក ខ្ញុំជាអ្នកតូចជាងគេ ក៏មិនសមនឹងហៅថាសាវ័កដែរ ពីព្រោះខ្ញុំបានបៀតបៀនក្រុមជំនុំរបស់ព្រះ»។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ប៉ូលបានបន្ថែមថា៖ «ប៉ុន្ដែដោយសារគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ព្រះ ខ្ញុំមានមុខងារនេះ»។ (កូរិនថូសទី១ ១៥:៩, ១០) ព្រះយេហូវ៉ាដឹងថាប៉ូលជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ។ តែលោកបានទទួលយកប៉ូល ហើយបានបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសដល់គាត់ដោយឲ្យគាត់នូវភារកិច្ចដ៏ពិសេសមួយ។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យប៉ូលចាំថាលោកស្រឡាញ់គាត់។ បើអ្នកពិតជាស្តាយក្រោយចំពោះអ្វីដែលអ្នកបានធ្វើ និងបានប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីរឿងនោះ ហើយបានប្រាប់អ្នកចាស់ទុំពេលដែលនេះគឺចាំបាច់ នោះព្រះយេហូវ៉ាប្រាកដជានឹងអភ័យទោសឲ្យអ្នក។ សូមជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាបានអភ័យទោសឲ្យអ្នក ហើយសូមព្រមទទួលការអភ័យទោសនោះ!—អេសាយ ៥៥:៦, ៧
១៩. តើបទគម្ពីរប្រចាំឆ្នាំសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៨គឺជាអ្វី ហើយហេតុអ្វីយើងត្រូវការការរំលឹកនេះ?
១៩ កាលដែលទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះកាន់តែជិតមកដល់ យើងអាចរំពឹងថាយើងនឹងមានបញ្ហាកាន់តែច្រើន។ ប៉ុន្ដែយើងគួរចាំថា ព្រះយេហូវ៉ាជាបុគ្គលដែល«រមែងចំរើនកំឡាំងដល់អ្នកដែលល្វើយ ហើយចំណែកអ្នកដែលគ្មានកំឡាំងសោះនោះទ្រង់ក៏ប្រទានឲ្យ»។ ដូច្នេះ លោកអាចផ្ដល់អ្វីក៏ដោយដែលអ្នកត្រូវការដើម្បីបន្ដបម្រើលោកយ៉ាងស្មោះត្រង់។ (អេសាយ ៤០:២៩; ទំនុកតម្កើង ៥៥:២២; ៦៨:១៩) ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០១៨នេះ រាល់ដងពេលដែលយើងចូលរួមកិច្ចប្រជុំនៅសាលប្រជុំ ហើយឃើញបទគម្ពីរប្រចាំឆ្នាំរបស់យើង នោះនឹងរំលឹកយើងអំពីការពិតដ៏សំខាន់នេះដែលថា៖ «អស់អ្នកណាដែលសង្ឃឹមដល់ព្រះយេហូវ៉ា . . . នឹងមានកំឡាំងចំរើនជានិច្ច»។—អេសាយ ៤០:៣១
