ពិធីរំលឹកនិងសាមគ្គីភាពដ៏គួរឲ្យសប្បាយ
«បងប្អូននៅមូលជាមួយគ្នាដោយចិត្ដព្រមព្រៀង នោះជាការល្អ»។—ទំនុកតម្កើង ១៣៣:១
១, ២. នៅឆ្នាំ២០១៨ តើយើងនឹងមានកម្មវិធីដ៏ពិសេសអ្វីដែលនឹងធ្វើឲ្យយើងមានសាមគ្គីភាព ហើយហេតុអ្វី? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
នៅថ្ងៃទី៣១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៨ មនុស្សរាប់លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោកនឹងចូលរួមកម្មវិធីដែលធ្វើឡើងក្នុងមួយឆ្នាំម្ដង។ ក្រោយពីថ្ងៃលិច សាក្សីព្រះយេហូវ៉ានិងមនុស្សជាច្រើនទៀតនឹងជួបជុំគ្នាដើម្បីរំលឹកអំពីគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូ។ រៀងរាល់ឆ្នាំ ពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់គ្រិស្ដធ្វើឲ្យមនុស្សមានសាមគ្គីភាពដ៏អស្ចារ្យជាងកម្មវិធីផ្សេងទៀតនៅលើផែនដី។
២ ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូច្បាស់ជាសប្បាយចិត្ដពេលដែលឃើញមនុស្សរាប់លាននាក់ចូលរួមកម្មវិធីដ៏ពិសេសនោះដែលធ្វើឡើងបន្ដបន្ទាប់គ្នានៅទូទាំងពិភពលោក។ គម្ពីររៀបរាប់អំពី«មនុស្សមួយក្រុមធំ ដែលគ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចរាប់ចំនួនបានឡើយ។ ពួកគេចេញពីគ្រប់ប្រជាជាតិ គ្រប់កុលសម្ព័ន្ធ គ្រប់ជាតិសាសន៍ និងគ្រប់ភាសា»។ ពួកគេបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើងមកពីព្រះរបស់យើង ដែលអង្គុយលើបល្ល័ង្ក និងពីកូនចៀម»។ (ការបើកបង្ហាញ ៧:៩, ១០) គឺអស្ចារ្យមែនដែលរៀងរាល់ឆ្នាំនៅឯពិធីរំលឹក មនុស្សជាច្រើនសរសើរតម្កើងព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូចំពោះអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យដែលលោកទាំងពីរបានធ្វើ!
៣. តើយើងនឹងរកចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
៣ ក្នុងអត្ថបទនេះយើងនឹងឃើញចម្លើយចំពោះសំណួរបួនដូចតទៅនេះ៖ (១) តើខ្ញុំអាចត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ពិធីរំលឹកយ៉ាងដូចម្ដេចដើម្បីឲ្យខ្ញុំទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងពេញលេញពីកម្មវិធីនេះ? (២) តើតាមរបៀបណាខ្លះពិធីរំលឹកជួយរាស្ដ្រទាំងអស់របស់ព្រះឲ្យមានសាមគ្គីភាព? (៣) តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីដើម្បីធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពក្នុងរាស្ដ្រព្រះ? (៤) តើនឹងមានពិធីរំលឹកចុងក្រោយឬទេ? បើមាន តើនេះនឹងត្រូវធ្វើឡើងនៅពេលណា?
តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ពិធីរំលឹកនិងដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ពីការចូលរួមពិធីនោះ?
៤. ហេតុអ្វីគឺសំខាន់ឲ្យយើងចូលរួមពិធីរំលឹក?
ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូកត់សម្គាល់បុគ្គលម្នាក់ៗដែលខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីចូលរួមពិធីរំលឹក
៤ ហេតុអ្វីគឺសំខាន់ឲ្យយើងចូលរួមពិធីរំលឹក? មូលហេតុមួយគឺការចូលរួមកិច្ចប្រជុំជារបៀបមួយដែលយើងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា។ យើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូកត់សម្គាល់បុគ្គលម្នាក់ៗដែលខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីចូលរួមកិច្ចប្រជុំដ៏សំខាន់បំផុតនេះ។ យើងចង់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូឃើញថាយើងនឹងចូលរួមកម្មវិធីនោះ លើកលែងតែយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរមួយដែលធ្វើឲ្យយើងទៅពុំកើត។ ពេលការប្រព្រឹត្ដរបស់យើងបង្ហាញថាកិច្ចប្រជុំគឺសំខាន់ចំពោះយើង យើងផ្ដល់មូលហេតុមួយទៀតឲ្យព្រះយេហូវ៉ារក្សាឈ្មោះរបស់យើងក្នុង«សៀវភៅរំឭក»។ សៀវភៅនេះក៏បានត្រូវហៅថា«សៀវភៅជីវិត»។ សៀវភៅនេះមានឈ្មោះរបស់អស់អ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។—ម៉ាឡាគី ៣:១៦; ការបើកបង្ហាញ ២០:១៥
៥. ក្នុងប៉ុន្មានសប្ដាហ៍មុនវិធីរំលឹក តើតាមរបៀបណាអ្នកអាច«ពិនិត្យពិចារណាអំពីខ្លួនឥតឈប់ ដើម្បីឲ្យដឹងថាអ្នកកំពុងកាន់ខ្ជាប់នូវជំនឿឬយ៉ាងណា»?
៥ ក្នុងប៉ុន្មានសប្ដាហ៍មុនពិធីរំលឹក យើងអាចចំណាយពេលថែមទៀតដើម្បីអធិដ្ឋាននិងគិតយ៉ាងដិតដល់អំពីចំណងមិត្ដភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាគឺរឹងមាំខ្លាំងយ៉ាងណា។ (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ១៣:៥) សាវ័កប៉ូលបានប្រាប់គ្រិស្ដសាសនិកឲ្យ«ពិនិត្យពិចារណាអំពីខ្លួនឥតឈប់ ដើម្បីឲ្យដឹងថាអ្នកកំពុងកាន់ខ្ជាប់នូវជំនឿឬយ៉ាងណា»។ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? យើងអាចសួរខ្លួនយើងថា ‹តើខ្ញុំពិតជាជឿថានេះជាអង្គការតែមួយគត់ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកឬទេ? តើខ្ញុំខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនអំពីដំណឹងល្អឬទេ? តើការប្រព្រឹត្ដរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថាខ្ញុំពិតជាជឿថាយើងកំពុងរស់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ ហើយថាទីបញ្ចប់នៃការគ្រប់គ្រងរបស់សាថានគឺជិតដល់ហើយឬទេ? តើខ្ញុំមានទំនុកចិត្ដខ្លាំងទៅលើព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូដូចពេលដែលខ្ញុំទើបតែបានចាប់ផ្ដើមបម្រើព្រះយេហូវ៉ាឬទេ?›។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤; ធីម៉ូថេទី២ ៣:១; ហេប្រឺ ៣:១៤) ការគិតអំពីចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះនឹងជួយយើង«សឲ្យឃើញជានិច្ច»ថាយើងជាមនុស្សបែបណា។
៦. (ក) តើរបៀបតែមួយគត់ដែលយើងអាចទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់គឺជាអ្វី? (ខ) តើអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ពិធីរំលឹករាល់ឆ្នាំ ហើយតើតាមរបៀបណាអ្នកអាចធ្វើអ្វីដែលស្រដៀងនឹងនេះ?
៦ របៀបមួយដែលយើងអាចត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ពិធីរំលឹកគឺដោយអាននិងពិចារណាអំពីអត្ថបទដែលពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលកម្មវិធីនេះគឺសំខាន់ណាស់។ (សូមអាន យ៉ូហាន ៣:១៦; ១៧:៣) របៀបតែមួយគត់ដើម្បីទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់គឺដោយស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យបានច្បាស់ និងមានជំនឿលើលោកយេស៊ូដែលជាបុត្ររបស់លោក។ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ពិធីរំលឹក យើងអាចជ្រើសរើសប្រធានបទផ្សេងៗក្នុងគម្ពីរដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវដែលនឹងជួយយើងឲ្យចូលកាន់តែជិតលោកទាំងពីរ។ បងប្រុសដែលបានបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំអស់ជាច្រើនឆ្នាំប្រមូលអត្ថបទពីទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមដែលរៀបរាប់អំពីពិធីរំលឹក និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានបង្ហាញចំពោះយើង។ ក្នុងប៉ុន្មានសប្ដាហ៍មុនពិធីរំលឹក គាត់អានអត្ថបទទាំងនោះម្ដងទៀត ហើយគិតយ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីមូលហេតុដែលកម្មវិធីនោះគឺសំខាន់ណាស់។ ជួនកាល គាត់ប្រមូលអត្ថបទមួយឬពីរបន្ថែមទៀត។ គាត់ក៏អាននិងរំពឹងគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីអំណានគម្ពីរសម្រាប់ពិធីរំលឹក។ អ្នកចាស់ទុំនេះនិយាយថា ដោយធ្វើអ្វីទាំងអស់នេះ គាត់រៀនចំណុចថ្មីៗជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ សំខាន់បំផុត ការសិក្សាបែបនេះធ្វើឲ្យគាត់កាន់តែស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ។ ពេលដែលអ្នកសិក្សាតាមរបៀបនេះ អ្នកក៏នឹងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។ អ្នកក៏នឹងកាន់តែមានចិត្ដកតញ្ញូចំពោះអ្វីដែលលោកទាំងពីរបានធ្វើ ហើយអ្នកនឹងទទួលប្រយោជន៍កាន់តែច្រើនពីពិធីរំលឹក។
ពិធីរំលឹកជួយយើងឲ្យមានសាមគ្គីភាព
៧. (ក) តើលោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋានអំពីអ្វីនៅយប់នៃពិធីអាហារល្ងាចរបស់លោកម្ចាស់ជាលើកដំបូង? (ខ) តើអ្វីបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាបានឆ្លើយតបនឹងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់លោកយេស៊ូ?
៧ នៅយប់នៃពិធីអាហារល្ងាចរបស់លោកម្ចាស់ជាលើកដំបូង លោកយេស៊ូបានអធិដ្ឋាន។ នោះជាសេចក្ដីអធិដ្ឋានដ៏ពិសេសមួយ។ លោកបានអធិដ្ឋានអំពីសាមគ្គីភាពដ៏ពិសេសដែលលោកនិងបិតារបស់លោកមាន។ លោកយេស៊ូក៏បានអធិដ្ឋានសុំឲ្យអ្នកកាន់តាមលោករួបរួមគ្នាដូចលោកទាំងពីរដែរ។ (សូមអាន យ៉ូហាន ១៧:២០, ២១) ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាបានឆ្លើយតបនឹងសេចក្ដីអធិដ្ឋាននេះរបស់បុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោក។ ជាងកិច្ចប្រជុំផ្សេងទៀត ពិធីរំលឹកបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមានសាមគ្គីភាព។ នៅថ្ងៃនោះ មនុស្សរាប់លាននាក់ដែលមកពីប្រទេសជាច្រើននិងដែលមានពណ៌សម្បុរខុសៗគ្នា ជួបជុំគ្នានៅទូទាំងពិភពលោក ហើយបង្ហាញថាពួកគេជឿថាព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់បុត្ររបស់លោកឲ្យមកផែនដី។ នៅកន្លែងខ្លះ គឺខុសប្លែកពីធម្មតាដែលមនុស្សពីជាតិសាសន៍ផ្សេងៗជួបជុំគ្នាដើម្បីធ្វើកិច្ចប្រជុំខាងសាសនា ឬគេមានទស្សនៈថាការធ្វើដូច្នេះគឺមិនសមរម្យ។ ប៉ុន្ដែព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូមិនមានទស្សនៈបែបនេះទេ។ ចំពោះលោកទាំងពីរ សាមគ្គីភាពរបស់យើងនៅពិធីរំលឹកគឺវិសេសណាស់។
៨. តើព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ដំណឹងអ្វីដល់អេសេគាល?
៨ ក្នុងនាមជារាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា យើងមិនភ្ញាក់ផ្អើលទេដែលយើងមានសាមគ្គីភាពបែបនេះ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសទុកជាមុនអំពីសាមគ្គីភាពនេះតាមរយៈដំណឹងដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យអេសេគាល។ លោកបានប្រាប់អេសេគាលឲ្យយកបន្ទះឈើពីរ មួយ«សំរាប់ពួកយូដា»និងមួយទៀត«សំរាប់ពួកយ៉ូសែប» ហើយឲ្យបន្ទះឈើទាំងពីរនោះភ្ជាប់គ្នាដើម្បីទៅជាបន្ទះឈើតែមួយ។ (សូមអាន អេសេគាល ៣៧:១៥-១៧) «សំណួរពីអ្នកអាន»ដែលបានត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៦ បានពន្យល់ថា៖ «តាមរយៈអេសេគាលដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់ព្រះយេហូវ៉ា លោកបានប្រកាសទុកជាមុនថារាស្ដ្ររបស់លោកនឹងត្រឡប់ទៅស្រុកដែលលោកបានសន្យា ហើយថាពួកគេនឹងរួបរួមគ្នាជាប្រជាជាតិមួយម្ដងទៀត។ ទំនាយនោះក៏បានប្រាប់ទុកជាមុនដែរថាពួកអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នឹងរួបរួមគ្នាជារាស្ដ្រតែមួយ»។
៩. ជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅឯពិធីរំលឹក តើយើងឃើញសាមគ្គីភាពដែលបានត្រូវប្រកាសទុកជាមុននៅក្នុងទំនាយរបស់អេសេគាលយ៉ាងដូចម្ដេច?
៩ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩១៩ បន្ដិចម្ដងៗព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំនិងរួបរួមឡើងវិញនូវពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង។ ពួកគាត់ប្រៀបដូចជាបន្ទះឈើ«សំរាប់ពួកយូដា»។ ក្រោយមក ពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅលើផែនដីកាន់តែច្រើនឡើងៗបានចូលរួមជាមួយនឹងអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង។ ពួកអ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅផែនដីប្រៀបដូចជាបន្ទះឈើ«សំរាប់ពួកយ៉ូសែប»។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាថាលោកនឹងភ្ជាប់បន្ទះឈើទាំងពីរនេះ«ឲ្យបានជាប់ជាបន្ទះតែ១វិញ»ដែលនៅក្នុងដៃរបស់លោក។ (អេសេគាល ៣៧:១៩) លោកបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងនិង«ចៀមឯទៀត»ទៅជា«ហ្វូងតែមួយ»។ (យ៉ូហាន ១០:១៦; សាការី ៨:២៣) សព្វថ្ងៃ ក្រុមទាំងពីរនេះមានសាមគ្គីភាពនិងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាមួយគ្នា។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេមានស្ដេចតែមួយគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ដដែលនៅក្នុងទំនាយរបស់អេសេគាលបានត្រូវហៅថា «ដាវីឌជាអ្នកបំរើ»របស់ព្រះ។ (អេសេគាល ៣៧:២៤, ២៥) ជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅឯពិធីរំលឹក ពេលដែលយើងជួបជុំគ្នាដើម្បីរំលឹកអំពីមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូ យើងឃើញសាមគ្គីភាពដែលមានរវាងក្រុមទាំងពីរនេះដូចដែលបានត្រូវប្រកាសទុកជាមុនតាមរយៈអេសេគាល។ ប៉ុន្ដែ តើយើងម្នាក់ៗអាចធ្វើអ្វីដើម្បីរក្សានិងធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពក្នុងចំណោមរាស្ដ្ររបស់ព្រះ?
តើយើងម្នាក់ៗអាចធ្វើអ្វីដើម្បីធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាព?
១០. តើយើងអាចធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពក្នុងចំណោមរាស្ដ្ររបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ តើយើងអាចធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពក្នុងចំណោមរាស្ដ្ររបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច? ទី១ ដោយព្យាយាមមានចិត្ដរាបទាប។ ពេលលោកយេស៊ូនៅផែនដី លោកបានប្រាប់អ្នកកាន់តាមលោកថាពួកគេត្រូវមានចិត្ដរាបទាប។ (ម៉ាថាយ ២៣:១២) មនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះច្រើនតែមានទស្សនៈថាខ្លួនសំខាន់ជាងអ្នកឯទៀត។ ប៉ុន្ដែ បើយើងមានចិត្ដរាបទាប យើងនឹងគោរពបងប្រុសៗដែលនាំមុខក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយធ្វើតាមការណែនាំរបស់ពួកគាត់។ ហេតុនេះក្រុមជំនុំអាចមានសាមគ្គីភាព។ សំខាន់បំផុត បើយើងរក្សាចិត្ដរាបទាប យើងនឹងធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ដ ដោយសារលោក«ប្រឆាំងមនុស្សក្រអឺតក្រទម តែលោកឲ្យគុណដ៏វិសេសលើសលប់ដល់មនុស្សដែលមានចិត្ដរាបទាប»។—ពេត្រុសទី១ ៥:៥
១១. តើការពិចារណាអំពីនំប៉័ងនិងស្រាទំពាំងបាយជូរដែលបានត្រូវប្រើនៅពិធីរំលឹកអាចជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យមានសាមគ្គីភាព?
១១ របៀបទី២ដើម្បីធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពគឺដោយគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីអត្ថន័យនៃនំប៉័ងនិងស្រាទំពាំងបាយជូរ។ យើងគួរធ្វើដូច្នេះមុនពិធីរំលឹក ហើយជាពិសេសនៅយប់នៃពិធីនោះតែម្ដង។ (កូរិនថូសទី១ ១១:២៣-២៥) នំប៉័ងឥតដំបែជាតំណាងរូបកាយដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់លោកយេស៊ូដែលលោកបានជូនជាគ្រឿងបូជា។ ស្រាទំពាំងបាយជូរក្រហមជាតំណាងឈាមរបស់លោក។ ប៉ុន្ដែយើងមិនគ្រាន់តែត្រូវយល់អំពីព័ត៌មានបឋមៗនេះប៉ុណ្ណោះទេ យើងត្រូវចាំថាគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូរួមបញ្ចូលទង្វើពីរដែលបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងបំផុត ពោលគឺព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យបុត្ររបស់លោកសម្រាប់យើង ហើយលោកយេស៊ូបានសុខចិត្ដឲ្យជីវិតរបស់លោកដើម្បីយើង។ ពេលយើងគិតអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកទាំងពីរ នេះនឹងជំរុញចិត្ដយើងឲ្យស្រឡាញ់លោកទាំងពីរវិញ។ ម្យ៉ាងទៀត សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងទាំងអស់គ្នាមានចំពោះព្រះយេហូវ៉ា នឹងធ្វើឲ្យយើងកាន់តែមានសាមគ្គីភាព។
ពេលយើងអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតយើងធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាព (សូមមើលវគ្គ១២, ១៣)
១២. ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីស្ដេចនិងខ្ញុំបម្រើ តើលោកបានបញ្ជាក់យ៉ាងណាថាព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀត?
១២ របៀបទី៣ដើម្បីធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពគឺដោយអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ។ ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងបង្ហាញថាយើងដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ាដែលលោកអាចអភ័យទោសអំពើខុសឆ្គងរបស់យើងដោយផ្អែកលើគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូ។ ដើម្បីបង្ហាញថាការអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតគឺសំខាន់ លោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍មួយអំពីស្ដេចនិងខ្ញុំបម្រើ។ សូមអានម៉ាថាយ ១៨:២៣-៣៤ ហើយសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើនេះជំរុញចិត្ដខ្ញុំឲ្យធ្វើតាមអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានបង្រៀនឬទេ? តើខ្ញុំបង្ហាញចិត្ដអត់ធ្មត់ ហើយព្យាយាមយល់អារម្មណ៍របស់បងប្អូនឬទេ? តើខ្ញុំសុខចិត្ដអភ័យទោសឲ្យអ្នកដែលបានធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចិត្ដឬទេ?›។ ពិតមែនថាអំពើខុសឆ្គងខ្លះគឺធ្ងន់ធ្ងរជាងអំពើខុសឆ្គងឯទៀត ហើយអំពើខុសឆ្គងខ្លះគឺពិបាកឲ្យយើងដែលជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះអភ័យទោសឲ្យ ប៉ុន្ដែឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ បង្រៀនយើងអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងធ្វើ។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ១៨:៣៥) លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនអភ័យទោសឲ្យយើងបើយើងមិនអភ័យទោសឲ្យបងប្អូន នៅពេលដែលពួកគេបានប្រែចិត្ដយ៉ាងស្មោះ។ នេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវគិតពិចារណាឲ្យបានដិតដល់។ ដើម្បីការពារនិងរក្សាសាមគ្គីភាពដ៏វិសេសរបស់យើង យើងត្រូវអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតដូចលោកយេស៊ូបានបង្រៀនយើង។
១៣. ពេលយើងរក្សាឲ្យមានសន្ដិភាព តើយើងធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ ពេលយើងអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀត យើងរក្សាសន្ដិភាពជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់យើង។ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថា យើងគួរព្យាយាមរក្សាឲ្យមានសាមគ្គីភាពជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមកនិងធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ដ។ (អេភេសូរ ៤:៣) ដូច្នេះក្នុងអំឡុងរដូវពិធីរំលឹក ហើយជាពិសេសនៅយប់នោះ សូមគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីការប្រព្រឹត្ដរបស់អ្នកចំពោះអ្នកឯទៀត។ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើបងប្អូនដែលស្គាល់ខ្ញុំច្បាស់ ឃើញថាខ្ញុំមិនបន្ដខឹងនឹងអ្នកដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំឈឺចិត្ដឬទេ? តើអ្នកឯទៀតអាចឃើញថាខ្ញុំព្យាយាមធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពនិងសាមគ្គីភាពឬទេ?›។ គឺសំខាន់ណាស់ឲ្យយើងពិចារណាអំពីសំណួរទាំងនេះ។
១៤. តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងណាថាយើង«ទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់»?
១៤ របៀបទី៤ដែលយើងអាចធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពគឺដោយយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (យ៉ូហានទី១ ៤:៨) យើងមិនអាចនិយាយថា «ខ្ញុំត្រូវរក្សាឲ្យមានសន្ដិភាពជាមួយនឹងបងប្អូន តែខ្ញុំមិនចាំបាច់ជិតស្និទ្ធនឹងពួកគេទេ»។ បើយើងមានទស្សនៈបែបនេះ យើងមិនធ្វើតាមយោបល់របស់ប៉ូលដែលឲ្យយើង«ទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ (អេភេសូរ ៤:២) សូមកត់សម្គាល់ថា ប៉ូលមិនគ្រាន់តែបាននិយាយថាយើងគួរ«ទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក»ប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់បានថាយើងគួរធ្វើដូច្នេះ«ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ នោះគឺខុសគ្នា។ ក្នុងក្រុមជំនុំមានមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានទាញនាំពួកគេទាំងអស់ឲ្យមកឯលោក។ (យ៉ូហាន ៦:៤៤) ដូច្នេះច្បាស់ជាមានហេតុជាច្រើនឲ្យលោកស្រឡាញ់ពួកគេ។ បើបងប្អូនរបស់យើងសមនឹងទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីព្រះ ហេតុអ្វីយើងនិយាយថាពួកគេមិនសមនឹងទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីយើង? យើងគួរមានចិត្ដចង់ស្រឡាញ់ពួកគេដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងធ្វើ។—យ៉ូហានទី១ ៤:២០, ២១
តើពិធីរំលឹកចុងក្រោយនឹងធ្វើឡើងនៅពេលណា?
១៥. ហេតុអ្វីយើងដឹងថានឹងមានពិធីរំលឹកចុងក្រោយ?
១៥ នៅថ្ងៃណាមួយយើងនឹងចូលរួមពិធីរំលឹកជាលើកចុងក្រោយ។ ហេតុអ្វីយើងយល់ដូច្នេះ? ពីព្រោះប៉ូលបានប្រាប់គ្រិស្ដសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងថា ពេលពួកគាត់រំលឹកមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូជារៀងរាល់ឆ្នាំ ពួកគាត់«កំពុងប្រកាសមរណភាពរបស់លោកម្ចាស់រហូតដល់លោកមកដល់»។ (កូរិនថូសទី១ ១១:២៦) ក្នុងទំនាយរបស់លោកយេស៊ូអំពីគ្រាចុងបញ្ចប់ លោកក៏បានមានប្រសាសន៍អំពីការ«មក»ដល់របស់លោកដែរ។ ស្ដីអំពីគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងដែលជិតមកដល់ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «សញ្ញាសម្គាល់របស់កូនមនុស្សនឹងលេចមកនៅលើមេឃ ហើយកុលសម្ព័ន្ធទាំងឡាយនៅផែនដីនឹងគក់ទ្រូងដោយមានក្ដីទុក្ខព្រួយ ហើយពួកគេនឹងឃើញកូនមនុស្សមកលើពពកនៅលើមេឃដោយមានឫទ្ធានុភាពនិងសិរីរុងរឿងអស្ចារ្យ។ នៅពេលនោះ នឹងមានសូរសំឡេងត្រែលាន់ឮយ៉ាងខ្លាំង ហើយលោកនឹងចាត់បណ្ដាទេវតារបស់លោកឲ្យទៅប្រមូលអ្នករើសតាំងរបស់លោកពីទិសខាងជើង ទិសខាងត្បូង ទិសខាងកើត និងទិសខាងលិច ពីជើងមេឃម្ខាងរហូតដល់ជើងមេឃម្ខាង»។ (ម៉ាថាយ ២៤:២៩-៣១) លោកយេស៊ូនឹង«ប្រមូលអ្នករើសតាំងរបស់លោក»ពេលលោកយកគ្រិស្ដសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលនៅលើផែនដីនៅឡើយឲ្យទៅស្ថានសួគ៌។ នេះនឹងកើតឡើងក្រោយពីគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងបានចាប់ផ្ដើម តែមុនសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូនមកដល់។ ក្នុងសង្គ្រាមនោះ លោកយេស៊ូជាមួយនឹងពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងទាំងអស់ ដែលមានចំនួន១៤៤.០០០នាក់ នឹងប្រយុទ្ធនឹងស្ដេចនានានៃផែនដី ហើយទទួលជ័យជម្នះ។ (ការបើកបង្ហាញ ១៧:១២-១៤) ពិធីរំលឹកដែលយើងចូលរួមមុនដែលលោកយេស៊ូ«មក»ប្រមូលពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំង នឹងជាពិធីរំលឹកចុងក្រោយ។
១៦. ហេតុអ្វីអ្នកតាំងចិត្ដចូលរួមពិធីរំលឹកនៅឆ្នាំនេះ?
១៦ សូមតាំងចិត្ដចូលរួមពិធីរំលឹកនៅថ្ងៃទី៣១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៨។ ម្យ៉ាងទៀត សូមសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយអ្នកខំអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងការជួយធ្វើឲ្យរាស្ដ្ររបស់លោករក្សាសាមគ្គីភាព។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៣៣:១) នៅថ្ងៃណាមួយ យើងនឹងចូលរួមពិធីរំលឹកជាលើកចុងក្រោយ។ ទម្រាំដល់ពេលនោះ សូមឲ្យយើងបង្ហាញថាសាមគ្គីភាពដែលយើងមានជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅពិធីរំលឹកគឺជាអ្វីដ៏ពិសេសចំពោះយើង។
