ប្អូនៗវ័យក្មេង តើតាមរបៀបណាប្អូនអាចរៀបចំខ្លួនដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក?
«ឱព្រះនៃទូលបង្គំអើយ ទូលបង្គំមានសេចក្ដីអំណរនឹងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់»។—ទំនុកតម្កើង ៤០:៨
ចម្រៀងលេខ: ៥១, ៤៨
១, ២. (ក) សូមពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលការទទួលការជ្រមុជទឹកគឺជាជំហានដ៏សំខាន់។ (ខ) មុនទទួលការជ្រមុជទឹក តើបុគ្គលម្នាក់គួរប្រាកដអំពីអ្វីខ្លះ?
តើអ្នកគឺជាបុគ្គលវ័យក្មេងម្នាក់ដែលចង់ទទួលការជ្រមុជទឹកឬ? បើដូច្នេះ នេះគឺជាកិត្ដិយសដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលអ្នកអាចមាន។ ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅអត្ថបទមុន ការទទួលការជ្រមុជទឹកគឺជាការសម្រេចចិត្ដដ៏សំខាន់មួយ។ ការទទួលការជ្រមុជទឹកបង្ហាញថាអ្នកបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ពោលគឺអ្នកបានសន្យាចំពោះលោកថាអ្នកនឹងបម្រើលោកជារៀងរហូត ហើយថាការធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកគឺជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។ នេះគឺជាសេចក្ដីសន្យាដ៏សំខាន់មួយចំពោះព្រះ ដូច្នេះអ្នកគួរទទួលការជ្រមុជទឹកពេលដែលអ្នកមានភាពចាស់ទុំល្មម ពេលអ្នកពិតជាចង់ធ្វើដូច្នេះ និងពេលដែលអ្នកយល់អំពីអត្ថន័យនៃការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ។
២ ប៉ុន្ដែ អ្នកប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាមិនទាន់ដល់ពេលទទួលការជ្រមុជទឹកទេ។ ឬអ្នកប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាអ្នកចង់ទទួលការជ្រមុជទឹក តែឪពុកម្ដាយអ្នកគិតថាអ្នកគួររង់ចាំរហូតដល់អ្នកមានអាយុច្រើនជាង ហើយមានបទពិសោធន៍ច្រើនជាងក្នុងជីវិត។ តើអ្នកគួរធ្វើអ្វី? សូមកុំធ្លាក់ទឹកចិត្ដឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរប្រើពេលនោះដើម្បីជឿនទៅមុខ ហើយមិនយូរទៀតអ្នកអាចមានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក។ ដោយយល់ដូច្នេះ អ្នកអាចកំណត់គោលដៅក្នុងចំណុចបីទាំងនេះ៖ (១) ការជឿជាក់ ឬជំនឿរបស់អ្នក (២) ការប្រព្រឹត្ដរបស់អ្នក និង (៣) ចិត្ដកតញ្ញូរបស់អ្នក។
ការជឿជាក់របស់អ្នក
៣, ៤. តើប្អូនៗវ័យក្មេងអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់ធីម៉ូថេ?
៣ សូមគិតថាអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណាចំពោះសំណួរទាំងនេះ ហេតុអ្វីខ្ញុំជឿថាមានព្រះ? ហេតុអ្វីខ្ញុំប្រាកដថាគម្ពីរគឺមកពីព្រះ? ហេតុអ្វីខ្ញុំធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះជាជាងធ្វើតាមខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់ពិភពលោកនេះ? សំណួរទាំងនេះអាចជួយអ្នកឲ្យធ្វើតាមឱវាទរបស់សាវ័កប៉ូលដែលថា៖ ‹ចូរពិសោធមើលដោយខ្លួនអ្នកឲ្យដឹងនូវបំណងប្រាថ្នាដ៏ប្រសើរ សមរម្យ និងល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះ›។ (រ៉ូម ១២:២) ហេតុអ្វីអ្នកគួរធ្វើដូច្នេះ?
ធីម៉ូថេបានទទួលយកសេចក្ដីពិត ដោយសារគាត់បានវែកញែកអំពីអ្វីដែលគាត់បានរៀន ហើយបានជឿជាក់
៤ គំរូរបស់ធីម៉ូថេអាចជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីមូលហេតុដែលអ្នកគួរធ្វើដូច្នេះ។ គាត់បានស្គាល់បទគម្ពីរយ៉ាងច្បាស់ ដោយសារម្ដាយនិងជីដូនរបស់គាត់បានបង្រៀនបទគម្ពីរទាំងនោះដល់គាត់។ ប៉ុន្ដែ ប៉ូលបានប្រាប់ធីម៉ូថេថា៖ «ចូរបន្ដប្រព្រឹត្ដតាមអ្វីៗដែលអ្នកបានរៀន និងដែលបានត្រូវនាំឲ្យជឿជាក់»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៤, ១៥) ពាក្យ«ជឿជាក់»ក្នុងខនេះមានន័យថា«យល់និងប្រាកដថាអ្វីមួយជាសេចក្ដីពិត»។ ដូច្នេះ ធីម៉ូថេត្រូវតែជឿជាក់ថាសេចក្ដីពិតគឺអាចរកឃើញក្នុងបទគម្ពីរ។ គាត់បានទទួលយកសេចក្ដីពិតនោះ មិនមែនដោយសារម្ដាយនិងជីដូនរបស់គាត់បានប្រាប់គាត់ឲ្យធ្វើដូច្នេះទេ ប៉ុន្ដែដោយសារគាត់បានវែកញែកអំពីអ្វីដែលគាត់បានរៀន ហើយបានជឿជាក់។—សូមអាន រ៉ូម ១២:១
៥, ៦. ហេតុអ្វីជាការសំខាន់ដែលអ្នករៀនប្រើ«សមត្ថភាពរិះគិត»តាំងពីក្មេង?
៥ ចុះយ៉ាងណាអ្នកវិញ? អ្នកប្រហែលជាស្គាល់សេចក្ដីពិតជាយូរណាស់មកហើយ។ បើដូច្នេះ ចូរចំណាយពេលគិតអំពីមូលហេតុដែលនាំឲ្យអ្នកជឿជាក់។ ពេលអ្នកធ្វើដូច្នេះ នោះនឹងជួយពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នក ហើយជៀសវាងការសម្រេចចិត្ដខុសដែលមកពីការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករគ្នា ពីចិត្ដគំនិតរបស់ពិភពលោកនេះ ឬក៏ពីអារម្មណ៍របស់អ្នកផ្ទាល់។
៦ បើអ្នករៀនប្រើ«សមត្ថភាពរិះគិត»កាលដែលអ្នកនៅក្មេង នោះអ្នកនឹងអាចឆ្លើយសំណួរផ្សេងៗដែលមនុស្សអាយុស្រករគ្នាសួរ ដូចជា ‹ហេតុអ្វីអ្នកដឹងប្រាកដថាមានព្រះ? បើព្រះស្រឡាញ់យើង ហេតុអ្វីលោកអនុញ្ញាតឲ្យរឿងអាក្រក់កើតឡើង? តើព្រះគ្មានទីចាប់ផ្ដើមនិងគ្មានទីបញ្ចប់យ៉ាងដូចម្ដេចបាន?›។ ពេលអ្នកត្រៀមខ្លួនរួចហើយ សំណួរទាំងនេះនឹងមិនធ្វើឲ្យអ្នកសង្ស័យឡើយ តែនឹងជំរុញចិត្ដអ្នកឲ្យសិក្សាគម្ពីរកាន់តែច្រើន។
៧-៩. តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចធ្វើឲ្យខ្លួនអ្នកកាន់តែជឿជាក់?
៧ ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងដិតដល់អាចជួយអ្នកឆ្លើយសំណួរទាំងនោះ បំបាត់ការសង្ស័យទាំងអស់ ហើយធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែជឿជាក់។ (សកម្មភាព ១៧:១១) យើងមានសៀវភៅមួយចំនួនដែលជួយអ្នកឲ្យធ្វើដូច្នេះ។ បងប្អូនជាច្រើននាក់បានទទួលប្រយោជន៍ពីការពិចារណាសៀវភៅរបស់យើងដែលពន្យល់អំពីព្រះដែលជាអ្នកបង្កើត និងអំពីអ្វីដែលលោកបានបង្កើត។
៨ អ្នកស្គាល់សេចក្ដីបង្រៀនខ្លះៗក្នុងគម្ពីររួចហើយ ដូច្នេះអ្នកប្រហែលជាដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរខ្លះដែលទាក់ទងនឹងសេចក្ដីបង្រៀនដែលជាមូលដ្ឋានក្នុងគម្ពីរ។ ប៉ុន្ដែ តើអ្នកអាចឆ្លើយដោយមានទីសំអាងឬទេ? អ្នកអាចសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនដោយស្រាវជ្រាវក្នុងសៀវភៅរបស់យើងដើម្បីជួយអ្នកឲ្យកាន់តែជឿជាក់។ ម្យ៉ាងទៀត នោះនឹងជួយអ្នកឲ្យដឹងអំពីរបៀបពន្យល់ជំនឿរបស់អ្នកដល់អ្នកឯទៀតដោយមានទីសំអាង។
៩ អ្នកត្រូវពិសោធដោយខ្លួនអ្នកថានេះគឺជាសេចក្ដីពិត។ នោះនឹងជួយអ្នកឲ្យរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ទទួលការជ្រមុជទឹក។ ប្អូនស្រីវ័យជំទង់ម្នាក់បាននិយាយថា៖ «មុនខ្ញុំសម្រេចចិត្ដទទួលការជ្រមុជទឹក ខ្ញុំបានសិក្សាគម្ពីរ ហើយបានឃើញថានេះគឺជាសាសនាពិត។ រាល់ថ្ងៃ ខ្ញុំជឿជាក់ដូច្នេះកាន់តែខ្លាំង»។
ការប្រព្រឹត្ដរបស់អ្នក
១០. ហេតុអ្វីគឺជាការសមហេតុផលដែលគ្រិស្ដសាសនិកដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកមានការប្រព្រឹត្ដដែលសឲ្យឃើញជំនឿរបស់គាត់?
១០ គម្ពីរចែងថា៖ «ជំនឿគ្មានការប្រព្រឹត្ដ ជំនឿនោះគឺស្លាប់ហើយ»។ (យ៉ាកុប ២:១៧) បើអ្នកមានជំនឿឬការជឿជាក់យ៉ាងខ្លាំង គឺជាការសមហេតុផលឲ្យអ្នកបង្ហាញការជឿជាក់នោះដោយការប្រព្រឹត្ដ។ យ៉ាងនេះ អ្នកនឹងមានអ្វីដែលគម្ពីរហៅថា«ការប្រព្រឹត្ដបរិសុទ្ធ ហើយធ្វើការអ្វីដែលបង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះ»។—សូមអាន ពេត្រុសទី២ ៣:១១
១១. សូមពន្យល់ពាក្យ«ការប្រព្រឹត្ដបរិសុទ្ធ»។
១១ តើអ្វីជា«ការប្រព្រឹត្ដបរិសុទ្ធ»? បើការប្រព្រឹត្ដរបស់អ្នកគឺបរិសុទ្ធ នោះអ្នកនឹងមានសីលធម៌ស្អាតស្អំ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពី៦ខែមុន ពេលអ្នកបានត្រូវល្បួងឲ្យប្រព្រឹត្ដអ្វីដែលខុស តើអ្នកបានពិចារណាយ៉ាងដិតដល់អំពីអ្វីដែលត្រឹមត្រូវនិងអ្វីដែលខុសឬទេ? (ហេប្រឺ ៥:១៤) តើអ្នកនឹកចាំច្បាស់អំពីពេលដែលអ្នកមិនបានចុះចាញ់នឹងការល្បួង ឬការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សអាយុស្រករគ្នាឬទេ? នៅសាលា តើអ្នកជាគំរូល្អសម្រាប់អ្នកឯទៀតឬទេ? តើអ្នកនៅស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ា ឬតើអ្នកព្យាយាមធ្វើតាមសិស្សរួមថ្នាក់របស់អ្នកដើម្បីកុំឲ្យពួកគេសើចចំអកឲ្យអ្នក? (ពេត្រុសទី១ ៤:៣, ៤) គ្មានអ្នកណាម្នាក់ល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ ជួនកាល សូម្បីតែពួកអ្នកដែលបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាអស់ជាច្រើនឆ្នាំប្រហែលជាមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាសនិងពិបាកផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកឯទៀត។ ប៉ុន្ដែ បុគ្គលដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនឹងមានមោទនភាពធ្វើជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ ហើយគាត់បង្ហាញថាគាត់មានមោទនភាពនេះតាមរយៈការប្រព្រឹត្ដដ៏ស្អាតស្អំ។
១២. តើអ្វីខ្លះជាការប្រព្រឹត្ដដែល«បង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះ» ហើយតើអ្នកគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះអ្វីទាំងនោះ?
១២ តើអ្វីជាការប្រព្រឹត្ដដែល«បង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះ»? អ្វីទាំងនោះគឺរួមបញ្ចូលសកម្មភាពរបស់អ្នកក្នុងក្រុមជំនុំ ដូចជាការចូលរួមកិច្ចប្រជុំនិងការផ្សព្វផ្សាយ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្វីទាំងនោះក៏រួមបញ្ចូលសកម្មភាពដែលអ្នកឯទៀតមិនឃើញដែរ ដូចជាសេចក្ដីអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ានិងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន។ អ្នកដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនគិតថាសកម្មភាពទាំងនេះគឺជាបន្ទុកឡើយ។ គាត់នឹងមានអារម្មណ៍ស្រដៀងនឹងស្ដេចដាវីឌ ដែលបាននិយាយថា៖ «ឱព្រះនៃទូលបង្គំអើយ ទូលបង្គំមានសេចក្ដីអំណរនឹងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ អើក្រិត្យវិន័យរបស់ទ្រង់ក៏នៅក្នុងចិត្ដទូលបង្គំ»។—ទំនុកតម្កើង ៤០:៨
តើអ្នកអធិដ្ឋានយ៉ាងចំៗឬទេ ហើយតើសេចក្ដីអធិដ្ឋានទាំងនោះបង្ហាញយ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះយេហូវ៉ា?
១៣, ១៤. តើអ្វីអាចជួយអ្នកឲ្យប្រព្រឹត្ដការដែល«បង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះ» ហើយតើបងប្អូនវ័យក្មេងខ្លះបានទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការធ្វើដូច្នេះ?
១៣ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យកំណត់គោលដៅផ្សេងៗ មានសំណួរខ្លះដែលអ្នកអាចពិចារណា ហើយអ្នកអាចកត់ទុកចម្លើយរបស់អ្នកចំពោះសំណួរទាំងនេះ ដូចជា៖ «តើអ្នកអធិដ្ឋានយ៉ាងចំៗឬទេ ហើយតើសេចក្ដីអធិដ្ឋានទាំងនោះបង្ហាញយ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះយេហូវ៉ា? តើអ្នករួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះក្នុងការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន? តើអ្នកចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយទោះជាឪពុកម្ដាយអ្នកមិនចូលរួមឬទេ?»។ អ្នកក៏អាចសរសេរអំពីគោលដៅណាមួយដែលអ្នកចង់ធ្វើសម្រាប់ការអធិដ្ឋាន ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងការផ្សព្វផ្សាយ។
១៤ មនុស្សវ័យក្មេងជាច្រើននាក់ដែលគិតចង់ទទួលការជ្រមុជទឹកបានទទួលប្រយោជន៍ពីការសរសេរអំពីគោលដៅរបស់ខ្លួន។ ធីលដាដែលជាប្អូនស្រីវ័យក្មេងម្នាក់បានពន្យល់ថានាងធ្លាប់សរសេរអំពីគោលដៅរបស់នាង ហើយដោយសារនាងបានធ្វើដូច្នេះ នោះនាងអាចសម្រេចគោលដៅទាំងនោះម្ដងមួយៗ។ មួយឆ្នាំក្រោយមកនាងបានរៀបចំខ្លួនជាស្រេចដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក។ ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងម្នាក់ឈ្មោះផាទ្រីកក៏ទទួលលទ្ធផលល្អស្រដៀងនឹងនេះដែរ។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមានគោលដៅខ្លះដែលខ្ញុំចង់សម្រេច ប៉ុន្ដែការសរសេរអំពីគោលដៅរបស់ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែខំព្យាយាមដើម្បីសម្រេចគោលដៅទាំងនោះ»។
តើអ្នកនឹងបន្ដបម្រើព្រះយេហូវ៉ាទោះជាឪពុកម្ដាយអ្នកមិនបម្រើលោកឬទេ? (សូមមើលវគ្គ១៥)
១៥. សូមពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះគួរតែជាការសម្រេចចិត្ដផ្ទាល់ខ្លួន។
១៥ សំណួរមួយដែលអ្នកអាចសួរខ្លួនឯងគឺ «តើខ្ញុំនឹងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាទោះជាឪពុកម្ដាយនិងមិត្ដភក្ដិរបស់ខ្ញុំឈប់បម្រើលោកឬទេ?»។ កាលដែលអ្នកបានប្រគល់ជីវិតជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក អ្នកនឹងមានចំណងមិត្ដភាពផ្ទាល់ជាមួយនឹងលោក។ ដូច្នេះ អ្វីដែលអ្នកធ្វើសម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាមិនគួរអាស្រ័យលើឪពុកម្ដាយឬអ្នកណាទៀតឡើយ។ ការប្រព្រឹត្ដបរិសុទ្ធរបស់អ្នកនិងការប្រព្រឹត្ដដែលបង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះបង្ហាញថាអ្នកជឿជាក់ថាអ្នកមានសេចក្ដីពិតនិងចង់ធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះ។ មិនយូរក្រោយពីនោះអ្នកនឹងមានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក។
ចិត្ដកតញ្ញូរបស់អ្នក
១៦, ១៧. (ក) តើអ្វីគួរជំរុញចិត្ដបុគ្គលម្នាក់ឲ្យក្លាយទៅជាគ្រិស្ដសាសនិក? (ខ) តើមានឧទាហរណ៍អ្វីដែលបញ្ជាក់អំពីចិត្ដកតញ្ញូចំពោះថ្លៃលោះ?
១៦ ថ្ងៃមួយបុរសម្នាក់ដែលស្គាល់ច្បាប់ម៉ូសេយ៉ាងច្បាស់បានសួរលោកយេស៊ូថា៖ «តើបញ្ញត្ដិមួយណាសំខាន់ជាងគេ?»។ លោកយេស៊ូបានតបឆ្លើយថា៖ «អ្នកត្រូវស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក ឲ្យអស់ពីដួងចិត្ដ អស់ពីព្រលឹង ហើយអស់ពីសមត្ថភាពរិះគិត»។ (ម៉ាថាយ ២២:៣៥-៣៧) លោកយេស៊ូបានពន្យល់ថាសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាគួរតែជាមូលហេតុដែលបុគ្គលម្នាក់ទទួលការជ្រមុជទឹកហើយទៅជាគ្រិស្ដសាសនិក។ វិធីដ៏ល្អមួយដើម្បីស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែខ្លាំងគឺដោយគិតយ៉ាងដិតដល់អំពីថ្លៃលោះដែលជាអំណោយដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់ព្រះសម្រាប់មនុស្សជាតិ។ (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ៥:១៤, ១៥; យ៉ូហានទី១ ៤:៩, ១៩) ពេលអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងចង់បង្ហាញចិត្ដកតញ្ញូចំពោះអំណោយដ៏អស្ចារ្យនោះ។
១៧ មានឧទាហរណ៍មួយដែលបញ្ជាក់អំពីចិត្ដកតញ្ញូរបស់អ្នកចំពោះថ្លៃលោះ។ សូមស្រមៃគិតថាអ្នកកំពុងលង់ទឹក ហើយមនុស្សម្នាក់មកជួយសង្គ្រោះអ្នក។ ក្រោយមក តើអ្នកនឹងគ្រាន់តែទៅផ្ទះ ជូតខ្លួនឲ្យស្ងួត ហើយបំភ្លេចអ្វីដែលបុគ្គលនោះបានធ្វើចំពោះអ្នកឬ? មិនមែនទេ! អ្នកនឹងតែងតែដឹងគុណបុគ្គលនោះដែលបានសង្គ្រោះជីវិតរបស់អ្នក! ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងគួរដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូចំពោះថ្លៃលោះ។ លោកទាំងពីរបានជួយសង្គ្រោះយើងពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ ហេតុនេះ ជីវិតយើងហាក់ដូចជារបស់លោកទាំងពីរ។ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូស្រឡាញ់យើង ឥឡូវយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដីដែលជាសួនឧទ្យាន!
១៨, ១៩. (ក) ហេតុអ្វីអ្នកមិនគួរខ្លាចប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា? (ខ) តើតាមរបៀបណាការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យជីវិតអ្នកកាន់តែប្រសើរឡើង?
១៨ តើអ្នកដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្វីដែលលោកបានធ្វើសម្រាប់អ្នកឬទេ? បើដូច្នេះ ការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងការទទួលការជ្រមុជទឹកគឺជាអ្វីត្រឹមត្រូវដែលអ្នកគួរធ្វើ។ ការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះគឺជាសេចក្ដីសន្យាមួយចំពោះព្រះថាអ្នកនឹងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកជារៀងរហូត។ តើអ្នកគួរខ្លាចធ្វើសេចក្ដីសន្យានេះឬទេ? អ្នកមិនគួរខ្លាចទេ! ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកនូវអ្វីដែលល្អបំផុត ហើយលោកនឹងឲ្យរង្វាន់ដល់ពួកអ្នកដែលធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ (ហេប្រឺ ១១:៦) ពេលអ្នកប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក ជីវិតរបស់អ្នកនឹងមិនកាន់តែអាក្រក់ទេ តែនឹងកាន់តែប្រសើរឡើង! បងប្រុសម្នាក់ដែលមានអាយុ២៤ឆ្នាំ បានទទួលការជ្រមុជទឹកពេលគាត់មិនទាន់ដល់វ័យជំទង់ ហើយគាត់និយាយថា៖ «ពេលនោះបើខ្ញុំមានវ័យចាស់ជាង ខ្ញុំប្រហែលជាយល់ជ្រាលជ្រៅជាង តែការសម្រេចចិត្ដរបស់ខ្ញុំដើម្បីប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាបានការពារខ្ញុំពីការចង់បានអ្វីៗក្នុងពិភពលោកនេះ»។
សាថានមិនយកចិត្ដទុកដាក់នឹងអ្នកឡើយ ហើយវាគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ
១៩ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកនូវអ្វីដែលល្អបំផុត។ ប៉ុន្ដែ សាថានមិនយកចិត្ដទុកដាក់នឹងអ្នកឡើយ ហើយវាគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។ បើអ្នកធ្វើតាមវា វាមិនអាចឲ្យអ្នកនូវអ្វីដែលល្អបានទេ។ តើវាអាចឲ្យអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេចបានបើវាមិនមានអ្វីទាំងនោះ? វាមិនមានដំណឹងល្អ ហើយវាមិនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមសោះ។ វាមិនអាចឲ្យអ្នកនូវអនាគតល្អបានឡើយ ដោយសារវាគ្មានអនាគតល្អទេ!—ការបើកបង្ហាញ ២០:១០
២០. តើបុគ្គលវ័យក្មេងម្នាក់អាចធ្វើអ្វីដើម្បីជឿនទៅមុខរហូតដល់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងទទួលការជ្រមុជទឹក? (សូមមើលដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា«ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យជឿនទៅមុខ»)
២០ ការប្រគល់ជីវិតជូនព្រះយេហូវ៉ាគឺជាការសម្រេចចិត្ដដ៏ល្អបំផុតដែលអ្នកអាចធ្វើ។ តើអ្នកមានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើដូច្នេះឬទេ? បើដូច្នេះ សូមកុំខ្លាចធ្វើសេចក្ដីសន្យានោះឡើយ។ ប៉ុន្ដែ បើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកមិនទាន់មានគុណសម្បត្ដិគ្រប់គ្រាន់ សូមប្រើយោបល់ផ្សេងៗក្នុងអត្ថបទនេះដើម្បីបន្ដជឿនទៅមុខ។ ប៉ូលបានប្រាប់បងប្អូននៅក្រុងភីលីពឲ្យបន្ដជឿនទៅមុខ។ (ភីលីព ៣:១៦) បើអ្នកធ្វើតាមឱវាទនេះ មិនយូរទៀតអ្នកនឹងចង់ប្រគល់ជីវិតជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក។
