តើអ្នកឲ្យតម្លៃខ្ពស់ទៅលើគម្ពីរដែលជាសៀវភៅដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ាឬទេ?
«ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាទទួលបណ្ដាំរបស់ព្រះ . . . អ្នករាល់គ្នា . . . បានទទួលតាមភាពពិតនៃបណ្ដាំនោះ ពោលគឺទទួលទុកជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ»។—ថែស្សាឡូនិចទី១ ២:១៣
ចម្រៀងលេខ: ៣៧, ៤៨
១-៣. តើបញ្ហារវាងអឺរ៉ូឌានិងស៊ីនទីចប្រហែលជាមកពីរឿងអ្វី? តើយើងអាចជៀសពីបញ្ហាបែបនេះយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
យើងឲ្យតម្លៃខ្ពស់ទៅលើគម្ពីរ ដោយសារយើងដឹងថាគម្ពីរគឺជាសៀវភៅដែលមកពីព្រះ។ គម្ពីរមានឱវាទដែលអាចជួយយើងឲ្យជៀសវាងពីបញ្ហាផ្សេងៗ ហើយក៏អាចជួយកែតម្រង់យើងពេលយើងធ្វើខុសដែរ។ ដូច្នេះ តើយើងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះឱវាទពីគម្ពីរ? សូមគិតអំពីស្ដ្រីពីរនាក់ឈ្មោះអឺរ៉ូឌានិងស៊ីនទីចដែលជាអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំងដែលរស់នៅសតវត្សរ៍ទី១។ គម្ពីរចែងថាពួកគាត់បានឈ្លោះប្រកែកគ្នា ប៉ុន្ដែគម្ពីរមិនបានប្រាប់អំពីមូលហេតុទេ។ សូមយើងស្រមៃគិតអំពីអ្វីដែលប្រហែលជាបានកើតឡើងរវាងពួកគាត់។
២ ប្រហែលជាអឺរ៉ូឌាបានអញ្ជើញបងប្អូនខ្លះឲ្យមកបរិភោគអាហារនៅផ្ទះរបស់គាត់។ ប៉ុន្ដែ គាត់មិនបានអញ្ជើញស៊ីនទីចទេ។ ក្រោយមក ពេលស៊ីនទីចបានឮអ្នកឯទៀតនិយាយថាពួកគេសប្បាយពេលបរិភោគអាហារនៅផ្ទះអឺរ៉ូឌា គាត់ឈឺចិត្ដណាស់។ គាត់ប្រហែលជាគិតថា ‹ខ្ញុំមិនជឿសោះថាអឺរ៉ូឌាមិនអញ្ជើញខ្ញុំ! ខ្ញុំគិតថាយើងជាមិត្ដជិតស្និទ្ធនឹងគ្នា›។ ស៊ីនទីចមានអារម្មណ៍ថាអឺរ៉ូឌាមិនចូលចិត្ដគាត់ទេ ហើយថាអឺរ៉ូឌាកំពុងគេចវេះពីគាត់។ ដូច្នេះស៊ីនទីចបានអញ្ជើញបងប្អូនដដែលឲ្យមកបរិភោគអាហារជាមួយគាត់ តែគាត់មិនអញ្ជើញអឺរ៉ូឌាទេ! ស្ថានភាពនេះក៏ប្រហែលជាធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំឈឺចិត្ដដែរ។ គម្ពីរបង្ហាញថាប៉ូលបានកែតម្រង់បងស្រីពីរនាក់នោះ ហើយបានលើកទឹកចិត្ដពួកគាត់ឲ្យមានសន្ដិភាពជាមួយគ្នា។ ពួកគាត់ប្រហែលជាបានធ្វើតាមឱវាទរបស់ប៉ូល ហើយបានបន្ដបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។—ភីលីព ៤:២, ៣
៣ ក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ ជួនកាលយើងក៏មានបញ្ហាជាមួយនឹងបងប្អូនណាម្នាក់ដែរ។ ប៉ុន្ដែ បើយើងធ្វើតាមឱវាទក្នុងគម្ពីរ យើងអាចដោះស្រាយបញ្ហាបែបនោះបាន។ តាមពិត យើងថែមទាំងអាចជៀសពីបញ្ហាទាំងនោះ។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងធ្វើតាមអ្វីដែលគម្ពីរចែង យើងបង្ហាញថាយើងពិតជាឲ្យតម្លៃទៅលើគម្ពីរដែលជាសៀវភៅដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ា។—ទំនុកតម្កើង ២៧:១១
គម្ពីរបង្រៀនយើងឲ្យគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់យើង
៤, ៥. តើបណ្ដាំរបស់ព្រះផ្ដល់ឱវាទអ្វីដល់យើងអំពីការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍?
៤ យើងមិនតែងតែងាយស្រួលគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់យើងទេ។ យើងប្រហែលជាពិបាកចិត្ដឬខឹង បើអ្នកណាម្នាក់និយាយមើលងាយយើងឬប្រព្រឹត្ដដោយអយុត្ដិធម៌ចំពោះយើងដោយសារវប្បធម៌ ពណ៌សម្បុរ ឬអាការក្រៅរបស់យើង។ ម្យ៉ាងទៀត យើងកាន់តែពិបាកចិត្ដ បើមនុស្សដែលមើលងាយយើងឬប្រព្រឹត្ដដោយអយុត្ដិធម៌ចំពោះយើងគឺជាបងប្អូនរួមជំនឿ។ តើមានឱវាទអ្វីក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះដែលអាចជួយយើង?
៥ ព្រះយេហូវ៉ាដឹងអំពីអ្វីដែលអាចកើតឡើងពេលមនុស្សមិនគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់ពួកគេ។ ពេលយើងឈឺចិត្ដឬខឹង យើងប្រហែលជានិយាយឬធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យយើងស្តាយក្រោយ។ ក្នុងគម្ពីរ ព្រះយេហូវ៉ាណែនាំយើងឲ្យគ្រប់គ្រងកំហឹងរបស់យើង ហើយប្រាប់យើងថា៖ «កុំឲ្យមានចិត្ដរហ័សខឹងឡើយ»។ សូមគិតថាយើងអាចជៀសវាងបញ្ហាច្រើនយ៉ាងណាពេលដែលយើងធ្វើតាមឱវាទនោះ និងមិនឆាប់ឈឺចិត្ដ។ (សូមអាន សាស្តា ៧:៩; សុភាសិត ១៦:៣២) គម្ពីរក៏ប្រាប់យើងឲ្យអភ័យទោសអ្នកឯទៀតដែរ។ តាមពិត លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាបើយើងមិនអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនអភ័យទោសឲ្យយើងឡើយ។ (ម៉ាថាយ ៦:១៤, ១៥) តើអ្នកត្រូវមានចិត្ដអត់ធ្មត់ជាង ហើយកាន់តែត្រូវចេះអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតឬទេ?
៦. តើអ្វីប្រហែលជានឹងកើតឡើងបើយើងមិនគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់យើង?
៦ បើយើងមិនគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់យើងទេ យើងប្រហែលជានៅតែខឹង ហើយថែមទាំងចាប់ផ្ដើមស្អប់បុគ្គលណាម្នាក់។ ឬយើងប្រហែលជាធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំមានអារម្មណ៍ដូច្នេះដែរ។ ទោះជាយើងព្យាយាមលាក់កំហឹងឬការស្អប់ដែលយើងមានចំពោះបុគ្គលនោះក៏ដោយ ក្រោយមកអ្នកឯទៀតនឹងដឹង។ យ៉ាងនេះ បងប្អូនប្រហែលជាគេចវេះពីយើង។ (សុភាសិត ២៦:២៤-២៦) អ្នកចាស់ទុំនឹងប្រើគម្ពីរដើម្បីព្យាយាមជួយយើងឲ្យបំបាត់កំហឹងនិងការស្អប់ ហើយអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀត។ (លេវីវិន័យ ១៩:១៧, ១៨; រ៉ូម ៣:១១-១៨) ពេលពួកគាត់ធ្វើដូច្នេះ តើយើងនឹងធ្វើតាមការណែនាំពីគម្ពីរដែលជាសៀវភៅដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ាឬទេ?
ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងដឹកនាំយើង
៧, ៨. (ក) តើព្រះយេហូវ៉ាដឹកនាំរាស្ដ្ររបស់លោកយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើគម្ពីរមានការណែនាំណាខ្លះ ហើយហេតុអ្វីយើងគួរធ្វើតាមការណែនាំទាំងនោះ?
៧ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះយេហូវ៉ាដឹកនាំពួកអ្នកដែលជាសមាជិកអង្គការរបស់លោកផ្នែកនៅផែនដី ហើយបង្រៀនពួកគេ។ តើតាមរបៀបណា? លោកបានតែងតាំងគ្រិស្ដឲ្យធ្វើជា«ប្រមុខនៃក្រុមជំនុំ» ហើយគ្រិស្ដបានតែងតាំង«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា»ដើម្បីបង្រៀននិងដឹកនាំរាស្ដ្ររបស់ព្រះ។ (អេភេសូរ ៥:២៣; ម៉ាថាយ ២៤:៤៥-៤៧) ដូចគណៈអភិបាលនៅសតវត្សរ៍ទី១ ខ្ញុំបម្រើនេះពិតជាឲ្យតម្លៃទៅលើគម្ពីរ ដោយសារគម្ពីរជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ (សូមអាន ថែស្សាឡូនិចទី១ ២:១៣) តើគម្ពីរមានការណែនាំណាខ្លះ?
៨ គម្ពីរណែនាំយើងឲ្យចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាទៀងទាត់។ (ហេប្រឺ ១០:២៤, ២៥) គម្ពីរលើកទឹកចិត្ដយើងទាំងអស់គ្នាឲ្យជឿលើសេចក្ដីបង្រៀនដូចគ្នាពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ (កូរិនថូសទី១ ១:១០) គម្ពីរក៏ប្រាប់យើងឲ្យបន្ដ‹ស្វែងរករាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមុន›។ (ម៉ាថាយ ៦:៣៣) គម្ពីរណែនាំយើងឲ្យផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ ជាសាធារណៈ និងនៅកន្លែងណាដែលមានមនុស្ស។ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩, ២០; សកម្មភាព ៥:៤២; ១៧:១៧; ២០:២០) គម្ពីរណែនាំអ្នកចាស់ទុំឲ្យរក្សាភាពស្អាតស្អំនៃក្រុមជំនុំ។ (កូរិនថូសទី១ ៥:១-៥, ១៣; ធីម៉ូថេទី១ ៥:១៩-២១) ម្យ៉ាងទៀត គម្ពីរប្រាប់យើងថាយើងគួររក្សារូបកាយរបស់យើងឲ្យស្អាតបាត ហើយជៀសវាងពីគំនិតនិងទម្លាប់ដែលព្រះយេហូវ៉ាស្អប់។—កូរិនថូសទី២ ៧:១
‹តើខ្ញុំនឹងមានភក្ដីភាពចំពោះលោកយេស៊ូ ហើយធ្វើតាមការណែនាំពីខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ឬទេ?›
៩. តើលោកយេស៊ូបានតែងតាំងអ្នកណាដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់បណ្ដាំរបស់ព្រះ?
៩ អ្នកខ្លះប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនត្រូវការឲ្យអ្នកណាពន្យល់គម្ពីរដល់ពួកគេទេ។ ប៉ុន្ដែ តាំងពីឆ្នាំ១៩១៩ លោកយេស៊ូបានប្រើ«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា»ដើម្បីជួយរាស្ដ្ររបស់ព្រះឲ្យយល់សេចក្ដីបង្រៀនពីគម្ពីរនិងធ្វើតាមអ្វីដែលគម្ពីរចែង។ ពេលយើងធ្វើតាមការណែនាំក្នុងគម្ពីរ យើងរក្សាសេចក្ដីសុខសាន្ដ ភាពស្អាតស្អំ និងសាមគ្គីភាពក្នុងក្រុមជំនុំ។ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើខ្ញុំនឹងមានភក្ដីភាពចំពោះលោកយេស៊ូ ហើយធ្វើតាមការណែនាំពីខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ឬទេ?›។
រទេះរបស់ព្រះយេហូវ៉ា កំពុងធ្វើដំណើរយ៉ាងលឿន!
១០. តើសៀវភៅអេសេគាលរៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាផ្នែកនៅស្ថានសួគ៌?
១០ តាមរយៈគម្ពីរ យើងរៀនថាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ានៅស្ថានសួគ៌ក៏មានរបៀបរៀបរយដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងការបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិត អេសេគាលបានឃើញព្រះយេហូវ៉ាកំពុងជិះរទេះដែលអាចដូរទិសភ្លាមតាមបំណងចិត្ដរបស់លោក។ (អេសេគាល ១:៤-២៨) រទេះនោះជាតំណាងអង្គការរបស់ព្រះផ្នែកនៅស្ថានសួគ៌ ដែលឆាប់ធ្វើតាមការណែនាំរបស់លោក។ រទេះនោះក៏មានឥទ្ធិពលទៅលើអង្គការរបស់លោកផ្នែកនៅផែនដី។ សូមគិតអំពីការផ្លាស់ប្ដូរជាច្រើនក្នុងអង្គការរបស់ព្រះក្នុងអំឡុង១០ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ។ សូមចាំថាការផ្លាស់ប្ដូរបែបនោះមកពីព្រះយេហូវ៉ា។ មិនយូរទៀត គ្រិស្ដនិងបណ្ដាទេវតានឹងបំផ្លាញពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ។ ពេលនោះអ្នកដែលបង្ខូចកិត្ដិយសព្រះយេហូវ៉ានិងដែលបង្អាប់នាមរបស់លោកឬរិះគន់របៀបគ្រប់គ្រងរបស់លោកនឹងលែងមានទៀត!
យើងពិតជាមានចិត្ដកតញ្ញូចំពោះបងប្អូនស្ម័គ្រចិត្ដជាច្រើននាក់ដែលខំព្យាយាមក្នុងកិច្ចការសាងសង់! (សូមមើលវគ្គ១១)
១១, ១២. តើអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើអ្វីខ្លះក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះ?
១១ សូមគិតអំពីអ្វីដែលអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះ។ កិច្ចការសាងសង់: បងប្អូនរាប់រយនាក់បានខំព្យាយាមសង់មន្ទីរចាត់ការថ្មីរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ានៅក្រុងវ័រវិក រដ្ឋញូវយ៉ក សហរដ្ឋអាម៉េរិក។ អ្នកស្ម័គ្រចិត្ដឯទៀតរាប់ពាន់នាក់ទូទាំងពិភពលោកកំពុងសង់សាលប្រជុំនិងការិយាល័យសាខា។ អ្នកស្ម័គ្រចិត្ដទាំងនេះទទួលការណែនាំពីផ្នែករចនាប្លង់និងសាងសង់ទូទាំងពិភពលោក។ យើងពិតជាមានចិត្ដកតញ្ញូចំពោះបងប្អូនជាច្រើននាក់ដែលបានខំព្យាយាមសង់អគារទាំងនោះ! ម្យ៉ាងទៀត អ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ានៅគ្រប់ទីកន្លែងដាក់វិភាគទានតាមសមត្ថភាពរបស់ពួកគេដើម្បីជួយបង់ថ្លៃសម្រាប់សង់កន្លែងទាំងនោះ។ ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរដល់រាស្ដ្ររបស់លោកចំពោះចិត្ដរាបទាបនិងភក្ដីភាពដែលពួកគេបង្ហាញ។—លូកា ២១:១-៤
១២ ការអប់រំ: ព្រះយេហូវ៉ាចូលចិត្ដអប់រំរាស្ដ្ររបស់លោកណាស់។ (អេសាយ ២:២, ៣) សូមគិតអំពីសាលាផ្សេងៗដែលយើងមានដូចជា៖ សាលាសម្រាប់អ្នកត្រួសត្រាយ សាលាបង្ហាត់បង្រៀនអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ សាលាគីលាត សាលាបេតអែលសម្រាប់សមាជិកថ្មី សាលាសម្រាប់អ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលនិងភរិយា សាលាសម្រាប់អ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំ សាលាកិច្ចបម្រើរាជាណាចក្រ ហើយសាលាសម្រាប់សមាជិកគណៈកម្មាធិការត្រួតពិនិត្យការិយាល័យសាខានិងភរិយា។ ម្យ៉ាងទៀតក្នុងគេហទំព័ររបស់យើងjw.orgមានគម្ពីរនិងសៀវភៅផ្សេងៗរាប់រយភាសា។ តើអ្នកបានប្រើគេហទំព័រjw.orgក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយនិងក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារឬទេ?
ចូរមានភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងគាំទ្រអង្គការរបស់លោក
១៣. តើរាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានភារកិច្ចអ្វី?
១៣ យើងពិតជាមានកិត្ដិយសធ្វើជាសមាជិកអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយស្គាល់អ្វីដែលលោកតម្រូវពីយើង! ដោយសារយើងដឹងអំពីអ្វីដែលធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ដ យើងមានភារកិច្ចស្តាប់បង្គាប់លោក ហើយធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ ម្យ៉ាងទៀត ទោះជាមនុស្សជាច្រើនចូលចិត្ដធ្វើអាក្រក់ក៏ដោយ យើងត្រូវ«ស្អប់ការអាក្រក់»ដូចព្រះយេហូវ៉ាស្អប់។ (ទំនុកតម្កើង ៩៧:១០) យើងមិនត្រូវធ្វើដូចពួកអ្នកដែលមានទស្សនៈថា«សេចក្ដីអាក្រក់ថាជាល្អ ហើយសេចក្ដីល្អថាជាអាក្រក់វិញ»។ (អេសាយ ៥:២០) យើងចង់ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ដ ដូច្នេះយើងតាំងចិត្ដរក្សាខ្លួនឲ្យស្អាតស្អំក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។ (កូរិនថូសទី១ ៦:៩-១១) អ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់យើងក្នុងគម្ពីរគឺដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់យើង។ យើងស្រឡាញ់លោក ហើយចង់មានភក្ដីភាពចំពោះលោក។ នេះជាមូលហេតុដែលយើងធ្វើតាមការណែនាំរបស់លោកពេលយើងនៅផ្ទះ នៅក្រុមជំនុំ នៅកន្លែងធ្វើការ នៅសាលា ឬនៅកន្លែងណាក៏ដោយ។ (សុភាសិត ១៥:៣) សូមគិតអំពីស្ថានភាពខ្លះដែលយើងត្រូវមានភក្ដីភាពចំពោះព្រះ។
ឪពុកម្ដាយដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យកូនរបស់ពួកគាត់មានចំណងមិត្ដភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងលោក
១៤. តើឪពុកម្ដាយអាចបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ របៀបដែលយើងបង្ហាត់បង្រៀនកូន។ ក្នុងគម្ពីរ ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ការណែនាំដល់ឪពុកម្ដាយស្ដីអំពីរបៀបបង្ហាត់បង្រៀនកូន។ គ្រិស្ដសាសនិកត្រូវប្រយ័ត្នមិនទទួលឥទ្ធិពលពីរបៀបគិតគូរដែលមានជាទូទៅក្នុងពិភពលោកនេះ។ (អេភេសូរ ២:២) ជាឧទាហរណ៍ នៅប្រទេសខ្លះឪពុកប្រហែលជាគិតថា ‹នៅប្រទេសយើង ស្ដ្រីជាអ្នកបង្រៀនកូន›។ ប៉ុន្ដែ គម្ពីរបង្គាប់ឪពុកយ៉ាងច្បាស់ថាគាត់ត្រូវបង្រៀនកូនអំពីព្រះយេហូវ៉ា។ (អេភេសូរ ៦:៤) ឪពុកម្ដាយដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យកូនរបស់ពួកគាត់មានចំណងមិត្ដភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងលោក ដូចដែលសាំយូអែលមានពេលគាត់នៅតូច។—សាំយូអែលទី១ ៣:១៩
១៥. តើតាមរបៀបណាយើងអាចបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ាពេលយើងធ្វើការសម្រេចចិត្ដសំខាន់ៗ?
១៥ របៀបដែលយើងធ្វើការសម្រេចចិត្ដ។ មុនយើងធ្វើការសម្រេចចិត្ដសំខាន់ៗក្នុងជីវិត យើងចង់ស្វែងយល់អំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីយើងអាចបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះលោក។ គម្ពីរនិងអង្គការរបស់លោកអាចជួយយើង។ ជាឧទាហរណ៍ សព្វថ្ងៃនេះ ឪពុកម្ដាយខ្លះដែលបានចាកចេញពីស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេបានសម្រេចចិត្ដផ្ញើកូនង៉ែតរបស់ពួកគេឲ្យទៅរស់នៅជាមួយនឹងសាច់ញាតិនៅស្រុកកំណើត។ យ៉ាងនេះ ទាំងឪពុកទាំងម្ដាយអាចបន្ដធ្វើការរកលុយបាន។ ពិតមែនតែនេះជាការសម្រេចចិត្ដផ្ទាល់ខ្លួន ប៉ុន្ដែប្ដីប្រពន្ធគួរសួរខ្លួនថា ‹តើព្រះយេហូវ៉ានឹងមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការសម្រេចចិត្ដរបស់យើង?›។ (សូមអាន រ៉ូម ១៤:១២) មុនយើងធ្វើការសម្រេចចិត្ដសំខាន់ៗស្ដីអំពីក្រុមគ្រួសារនិងការងាររបស់យើង គឺជាការឈ្លាសវៃដែលយើងគិតអំពីអ្វីដែលគម្ពីរចែង។ យើងត្រូវការជំនួយពីបិតារបស់យើង ដោយសារយើងមិនអាចតម្រង់ជំហានរបស់ខ្លួនបានទេ។—យេរេមា ១០:២៣
១៦. ពេលកូនប្រុសរបស់ស្ដ្រីម្នាក់បានកើតមក តើនាងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្ដអ្វី? តើអ្វីបានជួយនាងឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្ដត្រឹមត្រូវ?
១៦ ក្រោយប្ដីប្រពន្ធមួយគូបានរើទៅប្រទេសផ្សេង ពួកគាត់បានកើតកូនប្រុសម្នាក់ ហើយពួកគាត់មានគម្រោងផ្ញើកូនង៉ែតនោះឲ្យទៅរស់នៅជាមួយនឹងឪពុកម្ដាយរបស់ពួកគាត់នៅស្រុកកំណើត។ ប៉ុន្ដែនៅពេលនោះ ប្រពន្ធនោះបានចាប់ផ្ដើមរៀនគម្ពីរជាមួយនឹងសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ នាងបានរៀនថានាងមានភារកិច្ចបង្រៀនកូនប្រុសរបស់នាងអំពីព្រះយេហូវ៉ា។ (ទំនុកតម្កើង ១២៧:៣; សុភាសិត ២២:៦) ស្ដ្រីវ័យក្មេងនោះបានអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ដូចគម្ពីរប្រាប់យើងឲ្យធ្វើ ហើយបានសុំអង្វរលោកឲ្យជួយនាងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ (ទំនុកតម្កើង ៦២:៧, ៨) នាងក៏បាននិយាយអំពីបញ្ហារបស់នាងជាមួយនឹងបងស្រីដែលបង្រៀនគម្ពីរដល់នាង និងជាមួយនឹងបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។ ទោះជាសាច់ញាតិនិងមិត្ដភក្ដិរបស់នាងចេះតែប្រាប់នាងថានាងគួរផ្ញើកូនង៉ែតទៅឪពុកម្ដាយក៏ដោយ នាងបានសម្រេចចិត្ដថាការធ្វើដូច្នោះគឺមិនត្រឹមត្រូវទេ។ ប្ដីរបស់នាងបានឃើញថាបងប្អូនរួមជំនឿបានជួយប្រពន្ធនិងកូនរបស់ពួកគាត់យ៉ាងច្រើន។ គាត់បានកោតស្ងើចខ្លាំងដល់ម៉្លេះបានជាគាត់បានចាប់ផ្ដើមរៀនគម្ពីរនិងចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ ស្ដ្រីវ័យក្មេងនោះដែលជាម្ដាយច្បាស់ជាសប្បាយចិត្ដណាស់ពេលនាងបានឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាបានតបឆ្លើយសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់នាង!
១៧. ពេលយើងបង្រៀនគម្ពីរដល់អ្នកណាម្នាក់ តើយើងគួរធ្វើតាមការណែនាំអ្វី?
១៧ របៀបដែលយើងធ្វើតាមការណែនាំ។ បើយើងមានភក្ដីភាពចំពោះព្រះ យើងនឹងធ្វើតាមការណែនាំដែលយើងទទួលពីអង្គការរបស់លោក។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើមិនយូរក្រោយពីយើងចាប់ផ្ដើមបង្រៀនសៀវភៅតើគម្ពីរអាចបង្រៀនយើងអំពីអ្វី?ដល់អ្នកណាម្នាក់។ យើងបានទទួលការណែនាំឲ្យចំណាយពេលប៉ុន្មាននាទីក្រោយការសិក្សានីមួយៗដើម្បីជួយសិស្សឲ្យស្គាល់កាន់តែច្រើនអំពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ យើងអាចប្រើវីដេអូតើមានកម្មវិធីអ្វីខ្លះនៅសាលប្រជុំរបស់យើង?និងសៀវភៅស្ដើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាកំពុងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះយេហូវ៉ា? ក្រោយរៀនចប់សៀវភៅបង្រៀនយើង យើងអាចជួយសិស្សឲ្យកាន់តែ«មាំមួនឡើងក្នុងជំនឿ»ដោយសិក្សាសៀវភៅ«ចូររក្សាខ្លួនជាមនុស្សដែលព្រះស្រឡាញ់»ជាមួយនឹងគាត់ ទោះជាក្នុងអំឡុងពេលនោះគាត់បានទទួលការជ្រមុជទឹករួចហើយក៏ដោយ។ (កូឡុស ២:៧) តើអ្នកកំពុងធ្វើតាមការណែនាំនេះពីអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឬទេ?
១៨, ១៩. តើមានមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលយើងគួរដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ា?
១៨ មានមូលហេតុជាច្រើនដែលយើងគួរដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ា! មូលហេតុមួយគឺ«ដោយសារលោកទើបមានយើង ហើយគឺដោយសារលោក ទើបយើងមានជីវិត ក៏អាចធ្វើចលនាផង»។ (សកម្មភាព ១៧:២៧, ២៨) លោកក៏បានផ្ដល់ឲ្យយើងនូវសៀវភៅគម្ពីរដែរ។ ដូចគ្រិស្ដសាសនិកនៅក្រុងថែស្សាឡូនិច យើងឲ្យតម្លៃចំពោះអំណោយនេះ ដោយសារនេះជាដំណឹងដែលមកពីលោក។—ថែស្សាឡូនិចទី១ ២:១៣
១៩ គម្ពីរបានជួយយើងឲ្យចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា ហើយលោកបានចូលមកជិតយើង។ (យ៉ាកុប ៤:៨) យើងមានចិត្ដកតញ្ញូយ៉ាងខ្លាំងដែលបិតារបស់យើងបានអញ្ជើញយើងឲ្យធ្វើជាសមាជិកអង្គការរបស់លោក។ យើងមានអារម្មណ៍ដូចអ្នកតែងទំនុកតម្កើងដែលបានសរសេរថា៖ «ឱសូមអរព្រះគុណដល់ព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិតទ្រង់ល្អ សេចក្ដីសប្បុរស[ឬ«សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់»]របស់ទ្រង់ស្ថិតស្ថេរនៅជាដរាប»។ (ទំនុកតម្កើង ១៣៦:១; ព.ថ.) អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានសរសេរពាក្យ«សេចក្ដីសប្បុរស[សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់]របស់ទ្រង់ស្ថិតស្ថេរនៅជាដរាប»ម្ដងហើយម្ដងទៀតក្នុងគ្រប់ខនៃទំនុកនោះ។ មែនហើយ បើយើងមានភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងធ្វើតាមការណែនាំដែលលោកផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈអង្គការរបស់លោក លោកនឹងឲ្យយើងនូវជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយលោកនឹងនៅស្មោះត្រង់នឹងយើងជារៀងរហូត!
