ចូរកុំទទួលយករបៀបគិតគូររបស់ពិភពលោក
«ចូរប្រយ័ត្ន ក្រែងលោមានអ្នកណាចាប់យកអ្នករាល់គ្នាធ្វើជាចំណី តាមរយៈទស្សនវិជ្ជា និងការបោកបញ្ឆោតអសារឥតការ . . . របស់ពិភពលោកនេះ»។—កូឡុស ២:៨
ចម្រៀងលេខ: ៦០, ២៦
១. តើសាវ័កប៉ូលបានសរសេរអំពីអ្វីទៅគ្រិស្ដសាសនិកនៅក្រុងកូឡុស? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ)
សាវ័កប៉ូលបានសរសេរសំបុត្រទៅគ្រិស្ដសាសនិកនៅក្រុងកូឡុស ពេលដែលគាត់ជាប់គុកនៅក្រុងរ៉ូមប្រហែលជានៅឆ្នាំ៦០ដល់ឆ្នាំ៦១ គ.ស.។ គាត់បានពន្យល់ពួកគេអំពីមូលហេតុដែលពួកគេត្រូវមាន‹ការយល់ដឹងដែលសកម្មពលរបស់ព្រះផ្ដល់ឲ្យ› ពោលគឺការមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះរឿងផ្សេងៗ។ (កូឡុស ១:៩) ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំនិយាយដូច្នេះ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកណាបោកបញ្ឆោតអ្នករាល់គ្នាដោយការវែកញែកដែលស្តាប់ទៅដូចជាគួរឲ្យជឿ។ ចូរប្រយ័ត្ន ក្រែងលោមានអ្នកណាចាប់យកអ្នករាល់គ្នាធ្វើជាចំណី តាមរយៈទស្សនវិជ្ជានិងការបោកបញ្ឆោតអសារឥតការ ដែលមានមូលដ្ឋានលើទំនៀមទម្លាប់របស់មនុស្ស និងបឋមសេចក្ដីរបស់ពិភពលោកនេះ មិនមែនមានមូលដ្ឋានលើគ្រិស្ដឡើយ»។ (កូឡុស ២:៤, ៨) បន្ទាប់មក ប៉ូលបានពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលទស្សនៈពេញនិយមមួយចំនួនគឺខុស ហើយមូលហេតុដែលមនុស្សជាច្រើនគាំទ្រទស្សនៈបែបនោះ។ ជាឧទាហរណ៍ ពួកគេប្រហែលជាគិតថាពួកគេគឺឆ្លាតជាងឬប្រសើរជាងអ្នកឯទៀត ដោយសារពួកគេគាំទ្រទស្សនៈណាមួយដែលគេពេញនិយម។ ដូច្នេះ ប៉ូលបានសរសេរសំបុត្រនេះដើម្បីជួយបងប្អូនរួមជំនឿឲ្យជៀសវាងពីរបៀបគិតគូររបស់ពិភពលោក ហើយមិនទទួលយកការប្រព្រឹត្ដដែលខុសឆ្គង។—កូឡុស ២:១៦, ១៧, ២៣
២. ហេតុអ្វីយើងនឹងពិចារណាឧទាហរណ៍ផ្សេងៗអំពីរបៀបគិតគូររបស់ពិភពលោក?
២ មនុស្សដែលមានរបៀបគិតគូរដូចពិភពលោក មិនអើពើនឹងគោលការណ៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ ហើយបើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន របៀបគិតគូររបស់ពួកគេអាចធ្វើឲ្យទំនុកចិត្ដដែលយើងមានចំពោះព្រះនិងប្រាជ្ញារបស់លោក ចុះខ្សោយបន្ដិចម្ដងៗ។ ទស្សនៈរបស់ពិភពលោកនេះអាចមានឥទ្ធិពលលើយើង ពេលយើងមើលទូរទស្សន៍ ប្រើអ៊ីនធឺណិត ឬពេលយើងនៅកន្លែងធ្វើការ និងនៅសាលា។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីកុំឲ្យចុះចាញ់នឹងឥទ្ធិពលដ៏អាក្រក់នេះ? ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីទស្សនៈប្រាំយ៉ាងរបស់ពិភពលោកនេះ ហើយអ្វីដែលយើងអាចធ្វើដើម្បីមិនទទួលយកទស្សនៈទាំងនោះ។
តើយើងចាំបាច់ជឿថាមានព្រះឬទេ?
៣. តើមនុស្សជាច្រើនមានទស្សនៈបែបណា ហើយហេតុអ្វី?
៣ មនុស្សជាច្រើននិយាយថា «ខ្ញុំអាចធ្វើជាមនុស្សល្អទោះជាខ្ញុំមិនជឿថាមានព្រះ»។ សព្វថ្ងៃនេះ ទស្សនៈបែបនេះមានជាទូទៅនៅប្រទេសជាច្រើន។ បុគ្គលដែលនិយាយដូច្នេះ ប្រហែលជាមិនបានគិតដិតដល់ថាមានព្រះឬយ៉ាងណាទេ តែពួកគេប្រហែលជាសប្បាយនឹងសេរីភាពធ្វើអ្វីដែលពួកគេចង់ធ្វើ។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១០:៤) អ្នកខ្លះទៀតគិតថា ការនិយាយថា «ខ្ញុំអាចមានសីលធម៌ក្នុងខ្លួនទោះជាខ្ញុំមិនជឿថាមានព្រះក្ដី»គឺធ្វើឲ្យពួកគេមើលទៅដូចជាមនុស្សឈ្លាសវៃ។
៤. តើយើងអាចនិយាយអ្វីដើម្បីជួយអ្នកដែលជឿថាគ្មានអ្នកបង្កើត?
៤ តើការជឿថាគ្មានអ្នកបង្កើតគឺសមហេតុផលឬទេ? មនុស្សខ្លះបានភាន់ច្រឡំពេលដែលពួកគេស្វែងរកចម្លើយពីវិទ្យាសាស្ដ្រ។ ប៉ុន្ដែ សេចក្ដីពិតគឺស្រួលយល់។ តើផ្ទះអាចសង់ឡើងដោយគ្មានអ្នកសាងសង់ឬទេ? មិនមែនទេ! ត្រូវមានអ្នកសង់វាឡើង។ ក៏ប៉ុន្ដែ អ្វីៗដែលមានជីវិតគឺសាំញ៉ាំជាងផ្ទះទៅទៀត។ សូម្បីតែកោសិកាសាមញ្ញបំផុតក៏អាចចែកខ្លួនជាកោសិកាពីរម្ដងហើយម្ដងទៀតដែលមានលក្ខណៈដូចគ្នាបេះបិទ តែផ្ទះមិនអាចធ្វើដូច្នេះបានទេ។ នេះមានន័យថាកោសិកាអាចផ្ទុកនិងចម្លងព័ត៌មានដល់កោសិកាថ្មី ដើម្បីកោសិកាថ្មីនោះក៏អាចចែកខ្លួនដោយមានលក្ខណៈដូចគ្នាបេះបិទដែរ។ តើអ្នកណាបានបង្កើតកោសិកាឲ្យមានសមត្ថភាពធ្វើអ្វីៗទាំងនេះ? គម្ពីរចែងថា៖ «ផ្ទះទាំងអស់មានអ្នកសង់ ប៉ុន្ដែអ្នកដែលបានសង់អ្វីៗទាំងអស់គឺព្រះ»។—ហេប្រឺ ៣:៤
៥. តើទស្សនៈថាមនុស្សអាចដឹងអំពីអ្វីដែលល្អនិងត្រឹមត្រូវ ទោះជាពួកគេមិនជឿថាមានព្រះក្ដី គឺត្រឹមត្រូវឬទេ?
៥ តើទស្សនៈថាមនុស្សអាចដឹងអំពីអ្វីដែលល្អនិងត្រឹមត្រូវ ទោះជាពួកគេមិនជឿថាមានព្រះក្ដី គឺត្រឹមត្រូវឬទេ? បណ្ដាំរបស់ព្រះចែងថាសូម្បីតែមនុស្សដែលមិនជឿថាមានព្រះ ប្រហែលជានៅតែមានសីលធម៌ក្នុងខ្លួនមួយកម្រិត។ (រ៉ូម ២:១៤, ១៥) ជាឧទាហរណ៍ ប្រហែលជាបុគ្គលណាម្នាក់ស្រឡាញ់និងគោរពឪពុកម្ដាយរបស់គាត់។ ប៉ុន្ដែ បើគាត់មិនធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ា គាត់នឹងធ្វើការសម្រេចចិត្ដមិនល្អ។ (អេសាយ ៣៣:២២) សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សឈ្លាសវៃជាច្រើនជឿជាក់ថាយើងត្រូវការជំនួយពីព្រះដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាក្នុងពិភពលោក។ (សូមអាន យេរេមា ១០:២៣) ដូច្នេះ យើងមិនគួរគិតសោះថាយើងអាចដឹងអំពីអ្វីដែលល្អនិងត្រឹមត្រូវ បើយើងមិនជឿថាមានព្រះ ហើយមិនធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់លោកឡើយ។—ទំនុកតម្កើង ១៤៦:៣
តើយើងត្រូវការសាសនាឬទេ?
៦. តើមនុស្សជាច្រើនមានទស្សនៈយ៉ាងណាអំពីសាសនា?
៦ មនុស្សជាច្រើនមានទស្សនៈថា «ទោះជាយើងមិនកាន់សាសនាណាមួយក្ដី យើងនៅតែអាចសប្បាយបាន»។ មនុស្សជាច្រើនគិតថាសាសនាគឺគ្មានប្រយោជន៍និងគួរឲ្យធុញទ្រាន់។ ម្យ៉ាងទៀត សាសនាជាច្រើនបង្រៀនអំពីភ្លើងនរក គាំទ្រអ្នកនយោបាយ ឬតម្រូវឲ្យគេដាក់វិភាគទាន។ គឺមិនមែនជាអ្វីដែលចម្លែកទេ ដែលមនុស្សកាន់តែច្រើននិយាយថាពួកគេសប្បាយដោយមិនកាន់សាសនា! ពួកគេប្រហែលជានិយាយថា «ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍អំពីព្រះ តែខ្ញុំមិនចង់កាន់សាសនាណាមួយទេ»។
៧. តើតាមរបៀបណាការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតអាចធ្វើឲ្យយើងសប្បាយ?
៧ តើយើងពិតជាអាចមានជីវិតសប្បាយបើគ្មានសាសនាឬទេ? ពិតមែនថា មនុស្សអាចមានជីវិតសប្បាយបើមិនកាន់សាសនាមិនពិត តែគ្មានអ្នកណាអាចមានជីវិតសប្បាយបានទេ បើអ្នកនោះមិនមានចំណងមិត្ដភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាដែលជា«ព្រះដែលមានសេចក្ដីសប្បាយ»។ (ធីម៉ូថេទី១ ១:១១) អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើគឺមានប្រយោជន៍ចំពោះបុគ្គលឯទៀត។ ក្នុងនាមជាអ្នកបម្រើរបស់លោក យើងសប្បាយចិត្ដដោយសារយើងក៏ស្វែងរកវិធីផ្សេងៗដើម្បីជួយអ្នកឯទៀតដែរ។ (សកម្មភាព ២០:៣៥) ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីរបៀបដែលការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតអាចជួយក្រុមគ្រួសារឲ្យមានសុភមង្គល។ យើងរៀនឲ្យចេះបង្ហាញការគោរពនិងចិត្ដស្មោះត្រង់ចំពោះគូអាពាហ៍ពិពាហ៍ ចិញ្ចឹមអប់រំកូនឲ្យមានសុជីវធម៌ ហើយយើងក៏រៀនឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះចំពោះសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់យើងដែរ។ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតជួយរាស្ដ្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យសហការគ្នាដោយសន្ដិភាពក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ។—សូមអាន អេសាយ ៦៥:១៣, ១៤
៨. ដើម្បីយល់អំពីអ្វីដែលពិតជាធ្វើឲ្យមនុស្សសប្បាយចិត្ដ តើម៉ាថាយ ៥:៣អាចជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ ដូច្នេះ បើបុគ្គលណាម្នាក់មិនបម្រើព្រះ តើគាត់ពិតជាអាចមានជីវិតសប្បាយឬទេ? តើអ្វីធ្វើឲ្យមនុស្សសប្បាយចិត្ដ? អ្នកខ្លះចូលចិត្ដអាជីពរបស់ពួកគេ ចូលចិត្ដលេងកីឡា ឬចូលចិត្ដធ្វើអ្វីផ្សេងទៀត។ អ្នកខ្លះទៀត សប្បាយចិត្ដពេលដែលពួកគេយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះក្រុមគ្រួសារនិងមិត្ដភក្ដិ។ ទោះជាអ្វីៗទាំងនេះអាចធ្វើឲ្យយើងសប្បាយក្ដី នេះមិនមែនជាគោលបំណងនៃជីវិតរបស់យើងទេ។ យើងខុសគ្នាពីសត្វ ដូច្នេះយើងអាចស្គាល់អ្នកបង្កើតរបស់យើងនិងគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ ដើម្បីមានចិត្ដសប្បាយ លោកបានបង្កើតយើងឲ្យមានសេចក្ដីត្រូវការបែបនេះ។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ៥:៣) ជាឧទាហរណ៍ យើងសប្បាយនិងទទួលការលើកទឹកចិត្ដ ពេលយើងជួបជុំជាមួយនឹងបងប្អូនរបស់យើងដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា។ (ទំនុកតម្កើង ១៣៣:១) យើងក៏មានអំណរដែរ ដោយសារយើងមានបងប្អូនរួមជំនឿទូទាំងពិភពលោក របៀបរស់នៅដ៏ស្អាតស្អំ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។
តើយើងត្រូវការខ្នាតតម្រាសីលធម៌ឬទេ?
៩. (ក) តើមនុស្សជាច្រើនមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការរួមភេទ? (ខ) ហេតុអ្វីបណ្ដាំរបស់ព្រះចែងថាការរួមដំណេកជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនមែនជាគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួនគឺជាការខុស?
៩ មនុស្សជាច្រើនគិតថា «ការរួមដំណេកជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនមែនជាគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ខ្លួនគឺមិនខុសទេ»។ មនុស្សខ្លះប្រហែលជាសួរថា «ហេតុអ្វីត្រូវតឹងរ៉ឹងម៉្លេះ? គ្រាន់តែធ្វើឲ្យជីវិតសប្បាយទៅបានហើយ»។ ប៉ុន្ដែ បណ្ដាំរបស់ព្រះហាមមិនឲ្យប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) (សូមអាន ថែស្សាឡូនិចទី១ ៤:៣-៨) ព្រះយេហូវ៉ាមានសិទ្ធិដាក់ច្បាប់សម្រាប់យើងដោយសារលោកបានបង្កើតយើង។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថាមានតែបុរសនិងស្ដ្រីដែលបានរៀបការជាមួយគ្នាប៉ុណ្ណោះដែលអាចរួមដំណេកជាមួយគ្នាបាន។ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ច្បាប់ឲ្យយើងដោយសារលោកស្រឡាញ់យើង។ លោកដឹងថាបើយើងធ្វើតាមច្បាប់ទាំងនោះ យើងនឹងមានជីវិតល្អប្រសើរជាង។ ក្រុមគ្រួសារដែលធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះនឹងមានសេចក្ដីសុខ មានសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងចំពោះគ្នា ហើយកាន់តែចេះគោរពគ្នា។ ប៉ុន្ដែព្រះនឹងដាក់ទោសចំពោះអ្នកដែលស្គាល់ច្បាប់របស់លោក តែមិនធ្វើតាម។—ហេប្រឺ ១៣:៤
១០. តើគ្រិស្ដសាសនិកអាចជៀសវាងយ៉ាងដូចម្ដេចពីការប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ?
១០ គម្ពីរបង្រៀនយើងអំពីរបៀបដែលយើងអាចជៀសវាងពីការប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ។ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះអ្វីដែលយើងមើល។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកណាដែលសម្លឹងមើលស្រីរហូតដល់កើតមានចិត្ដស្រើបស្រាល អ្នកនោះបានផិតក្បត់ជាមួយនឹងនាងនៅក្នុងចិត្ដរួចហើយ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើភ្នែកស្ដាំរបស់អ្នក បណ្ដាលឲ្យអ្នកជំពប់ដួល ចូរខ្វេះវាចេញ ហើយបោះចោលទៅ»។ (ម៉ាថាយ ៥:២៨, ២៩) ដូច្នេះ យើងត្រូវជៀសវាងពីការមើលរូបអាសអាភាសនិងការស្តាប់បទចម្រៀងអំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌។ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ចូររម្ងាប់ភាពទោរទន់ដែលមាននៅក្នុងអវយវៈរូបកាយរបស់អ្នករាល់គ្នា គឺភាពទោរទន់ទៅរកអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ»។ (កូឡុស ៣:៥) យើងក៏ត្រូវគ្រប់គ្រងគំនិតនិងពាក្យសម្ដីរបស់យើងដែរ។—អេភេសូរ ៥:៣-៥
តើយើងគួរផ្ដោតអារម្មណ៍លើអាជីពក្នុងពិភពលោកឬទេ?
១១. ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះចង់មានអាជីពល្អ?
១១ បុគ្គលជាច្រើននាក់គិតថា «អាជីពល្អនឹងធ្វើឲ្យយើងសប្បាយ»។ មនុស្សប្រហែលជាលើកទឹកចិត្ដយើងឲ្យប្រើពេលវេលានិងកម្លាំងដើម្បីផ្ដោតអារម្មណ៍លើអាជីពណាមួយក្នុងពិភពលោកនេះ ជាពិសេសអាជីពមួយដែលធ្វើឲ្យយើងល្បីឈ្មោះ មានអំណាច ឬទៅជាអ្នកមាន។ ដោយសារមនុស្សជាច្រើនគិតថាការមានអាជីពល្អនឹងនាំឲ្យមានជីវិតសប្បាយ យើងប្រហែលជានឹងចាប់ផ្ដើមមានទស្សនៈដូចពួកគេដែរ។
១២. តើអាជីពល្អនឹងធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្ដឬទេ?
១២ តើជាការពិតឬទេ ដែលអាជីពមួយដែលធ្វើឲ្យយើងមានអំណាច ឬមានឈ្មោះល្បីនឹងនាំឲ្យយើងសប្បាយ? មិនមែនទេ។ សូមគិតអំពីរឿងនេះ សាថានចង់ល្បីឈ្មោះនិងមានអំណាច។ ក្នុងន័យម្យ៉ាង វាបានទទួលអ្វីដែលវាចង់បាន ប៉ុន្ដែវាមានកំហឹងនិងគ្មានសុភមង្គលទេ។ (ម៉ាថាយ ៤:៨, ៩; ការបើកបង្ហាញ ១២:១២) ផ្ទុយទៅវិញ សូមគិតអំពីពេលយើងជួយអ្នកឯទៀតឲ្យរៀនអំពីព្រះនិងអនាគតដ៏អស្ចារ្យដែលលោកបានសន្យា នោះធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្ដខ្លាំងណាស់។ គ្មានអាជីពណាមួយក្នុងពិភពលោកនេះដែលអាចឲ្យយើងមានសុភមង្គលបែបនេះទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ដើម្បីមានអាជីពល្អ មនុស្សច្រើនតែប្រកួតប្រជែងគ្នា ឈ្នានីស ហើយសុខចិត្ដធ្វើយ៉ាងណាក៏ដោយឲ្យតែខ្លួនបានជោគជ័យ។ ប៉ុន្ដែ ពួកគេនៅតែមានអារម្មណ៍ថាជីវិតឥតមានន័យ។ គម្ពីរចែងថាពួកគេកំពុង«ដេញចាប់ខ្យល់»។—សាស្តា ៤:៤; ខ.ស.
១៣. (ក) តើយើងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះការងារ? (ខ) តើអ្វីបាននាំឲ្យប៉ូលសប្បាយចិត្ដ?
១៣ ពិតមែនថា យើងត្រូវចិញ្ចឹមជីវិត ហើយគឺមិនខុសទេដែលយើងមានការងារដែលយើងចូលចិត្ដ តែការងាររបស់យើងមិនគួរជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់យើងឡើយ។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «គ្មានអ្នកណាអាចជាខ្ញុំបម្រើរបស់ម្ចាស់ពីរបានឡើយ ព្រោះអ្នកនោះនឹងស្រឡាញ់ម្ចាស់មួយហើយស្អប់ម្ចាស់មួយ ឬក៏ស្មោះត្រង់នឹងម្ចាស់មួយហើយមើលងាយម្ចាស់មួយ។ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់ព្រះផង និងទ្រព្យសម្បត្ដិផងបានឡើយ»។ (ម៉ាថាយ ៦:២៤) ការបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងការបង្រៀនអ្នកឯទៀតអំពីគម្ពីរនឹងនាំឲ្យយើងមានអំណរខ្លាំងបំផុត។ សាវ័កប៉ូលធ្លាប់មានអំណរនេះ។ ពេលគាត់នៅក្មេង គាត់បានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការទទួលជោគជ័យក្នុងអាជីពរបស់គាត់។ ក្រោយមក ពេលគាត់បានឃើញរបៀបដែលដំណឹងពីបណ្ដាំរបស់ព្រះបានកែប្រែជីវិតរបស់មនុស្សដែលគាត់បានផ្សព្វផ្សាយឲ្យ គាត់ពិតជាសប្បាយ។ (សូមអាន ថែស្សាឡូនិចទី១ ២:១៣, ១៩, ២០) គ្មានអាជីពណាមួយក្នុងពិភពលោកនេះដែលអាចធ្វើឲ្យយើងសប្បាយដូចការបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងការបង្រៀនអ្នកឯទៀតអំពីលោកឡើយ!
ពេលយើងជួយអ្នកឯទៀតឲ្យរៀនអំពីព្រះ នោះធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្ដ (សូមមើលវគ្គ១២, ១៣)
តើយើងអាចដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពិភពលោកនេះបានឬទេ?
១៤. ហេតុអ្វីមនុស្សជាច្រើនគិតថាមនុស្សជាតិអាចដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពិភពលោកនេះ?
១៤ មនុស្សជាច្រើននិយាយថា «មនុស្សអាចដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពិភពលោកនេះបាន»។ មនុស្សជាច្រើនគាំទ្រទស្សនៈនេះ។ ហេតុអ្វី? បើនេះជាការពិត នេះមានន័យថាយើងមិនត្រូវការការណែនាំពីព្រះ ហើយអាចធ្វើអ្វីណាក៏ដោយដែលយើងចង់ធ្វើ។ អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់ឮគេនិយាយថាបញ្ហាផ្សេងៗដូចជាសង្គ្រាម ឧក្រិដ្ឋកម្ម ជំងឺ និងភាពក្រីក្រមានកាន់តែតិចទៅៗ។ សេចក្ដីរាយការណ៍មួយបានរៀបរាប់ថា៖ «មូលហេតុដែលសង្គមមនុស្សកាន់តែប្រសើរឡើង គឺដោយសារមនុស្សចង់ធ្វើឲ្យពិភពលោកល្អប្រសើរជាងមុន»។ តើនេះជាការពិតឬទេ? តើមនុស្សបានរកឃើញរបៀបដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពិភពលោកនេះឬទេ? សូមយើងពិចារណាអំពីរឿងនេះ។
១៥. ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយថាបញ្ហាពិភពលោកគឺធ្ងន់ធ្ងរ?
១៥ តើមនុស្សបានធ្វើឲ្យលែងមានសង្គ្រាមឬទេ? ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១និងទី២ មនុស្សជាង៦០លាននាក់បានស្លាប់។ ក្នុងអំឡុងតែឆ្នាំ២០១៥ប៉ុណ្ណោះ មនុស្ស១២.៤លាននាក់ត្រូវចាកចេញពីផ្ទះឬប្រទេសរបស់ពួកគេដោយសារសង្គ្រាមឬការបៀតបៀន។ នេះនាំឲ្យចំនួនសរុបរបស់មនុស្សដែលបានភៀសខ្លួនមានដល់ទៅ៦៥លាននាក់។ ចុះយ៉ាងណាអំពីឧក្រិដ្ឋកម្ម តើមនុស្សបានធ្វើឲ្យលែងមានឧក្រិដ្ឋកម្មឬទេ? នៅកន្លែងមួយចំនួន បទឧក្រិដ្ឋខ្លះបានថយចុះ។ ប៉ុន្ដែ នៅដំណាលគ្នានោះបទឧក្រិដ្ឋផ្សេងទៀតដូចជា ឧក្រិដ្ឋកម្មតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត អំពើហិង្សាក្នុងក្រុមគ្រួសារ ភេវរកម្ម និងអំពើពុករលួយកំពុងតែកើនឡើង។ ចុះយ៉ាងណាជំងឺ? ពិតមែនថា មនុស្សបានរកឃើញវិធីព្យាបាលជំងឺមួយចំនួន ប៉ុន្ដែនៅឆ្នាំ២០១៣ សេចក្ដីរាយការណ៍មួយបានរៀបរាប់ថា រៀងរាល់ឆ្នាំមនុស្ស៩លាននាក់ដែលមានអាយុក្រោម៦០ឆ្នាំបានស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីក ជំងឺបេះដូង ជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល ជំងឺផ្លូវដង្ហើម និងជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ចុះយ៉ាងណាអំពីភាពក្រីក្រ តើមនុស្សបានធ្វើឲ្យលែងមានភាពក្រីក្រឬទេ? ធនាគារពិភពលោកបានរាយការណ៍ថាក្នុងទ្វីបអាហ្វ្រិកប៉ុណ្ណោះចំនួនមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រតោកយ៉ាក បានកើនឡើងពី២៨០លាននាក់នៅឆ្នាំ១៩៩០ទៅ៣៣០លាននាក់នៅឆ្នាំ២០១២។
១៦. (ក) ហេតុអ្វីមានតែរាជាណាចក្ររបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះដែលអាចដោះស្រាយបញ្ហាពិភពលោក? (ខ) តើអេសាយនិងអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានរៀបរាប់ថារាជាណាចក្រព្រះនឹងធ្វើអ្វី?
១៦ ព័ត៌មានទាំងនេះមិនធ្វើឲ្យយើងភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ។ សព្វថ្ងៃនេះ ស្ថាប័នសេដ្ឋកិច្ចនិងនយោបាយបានត្រូវគ្រប់គ្រងដោយមនុស្សដែលគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ មនុស្សទាំងនេះមិនអាចធ្វើឲ្យលែងមានសង្គ្រាម ឧក្រិដ្ឋកម្ម ជំងឺ និងភាពក្រីក្របានទេ។ មានតែរាជាណាចក្រព្រះប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្វើដូច្នេះបាន។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើសម្រាប់មនុស្សជាតិ។ រាជាណាចក្ររបស់លោកនឹងបំបាត់ដើមហេតុទាំងអស់ដែលនាំឲ្យមានសង្គ្រាមដូចជាស្នេហាជាតិ សាសនាមិនពិត អំពើពុករលួយ ការគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និងសាថាន។ (ទំនុកតម្កើង ៤៦:៨, ៩) រាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងធ្វើឲ្យលែងមានឧក្រិដ្ឋកម្ម។ សូម្បីតែសព្វថ្ងៃនេះរាជាណាចក្ររបស់លោកកំពុងបង្រៀនមនុស្សរាប់លាននាក់ឲ្យស្រឡាញ់និងទុកចិត្ដគ្នាទៅវិញទៅមក។ គ្មានរដ្ឋាភិបាលណាផ្សេងទៀតដែលអាចធ្វើដូច្នេះបានឡើយ។ (អេសាយ ១១:៩) មិនយូរទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យលែងមានជំងឺ ហើយលោកនឹងធ្វើឲ្យមនុស្សទាំងអស់មានសុខភាពល្អឥតខ្ចោះ។ (អេសាយ ៣៥:៥, ៦) លោកនឹងបំបាត់ភាពក្រីក្រ ហើយធ្វើឲ្យមនុស្សទាំងអស់មានជីវិតសប្បាយនិងមានភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងលោក។ នេះមានតម្លៃជាងមាសប្រាក់ទៅទៀត។—ទំនុកតម្កើង ៧២:១២, ១៣
«អ្នកនឹងដឹងថាគួរឆ្លើយដូចម្ដេចចំពោះមនុស្សម្នាក់ៗ»
១៧. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីមិនទទួលយករបៀបគិតគូររបស់ពិភពលោក?
១៧ ដូច្នេះ បើអ្នកឮគេនិយាយអំពីទស្សនៈពេញនិយមដែលមិនស្របតាមជំនឿរបស់អ្នក សូមស្វែងយល់អំពីអ្វីដែលគម្ពីរចែងអំពីរឿងនោះ។ សូមពិភាក្សារឿងនោះជាមួយនឹងបងប្អូនដែលមានភាពចាស់ទុំ។ សូមគិតអំពីមូលហេតុដែលមនុស្សជាច្រើនគាំទ្រទស្សនៈនោះ មូលហេតុដែលទស្សនៈនោះគឺមិនត្រឹមត្រូវ និងអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីមិនទទួលយកទស្សនៈនោះ។ យើងអាចការពារខ្លួនពីរបៀបគិតគូររបស់ពិភពលោកនេះ ដោយធ្វើតាមអ្វីដែលប៉ូលបាននិយាយ ដែលថា៖ «ចូរបន្ដប្រព្រឹត្ដទៅលើអ្នកក្រៅដោយប្រាជ្ញា . . . [ចូរ]ដឹងថាគួរឆ្លើយដូចម្ដេចចំពោះមនុស្សម្នាក់ៗ»។—កូឡុស ៤:៥, ៦
^ វគ្គ 9 សេចក្ដីបកប្រែគម្ពីរខ្លះមានបទគម្ពីរពីយ៉ូហាន ៧:៥៣–៨:១១ តែនេះមិនមែនជាផ្នែកនៃឯកសារដើមរបស់គម្ពីរទេ។ អ្នកខ្លះបានអានខគម្ពីរនោះ ហើយយល់ខុសថាមានតែបុគ្គលដែលល្អឥតខ្ចោះប៉ុណ្ណោះដែលអាចវិនិច្ឆ័យថាអ្នកណាម្នាក់បានប្រព្រឹត្ដអំពើផិតក្បត់។ ប៉ុន្ដែ តាមពិតច្បាប់ដែលព្រះបានឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចែងថា៖ «បើដែលឃើញអ្នកណាកំពុងតែរួមដំណេកនឹងស្ដ្រីដែលមានប្ដីហើយ នោះអ្នកទាំង២ត្រូវស្លាប់»។—ចោទិយកថា ២២:២២
