«ទូលបង្គំនឹងដើរក្នុងសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់»
«ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ សូមបង្រៀនទូលបង្គំឲ្យស្គាល់ផ្លូវនៃទ្រង់ ទូលបង្គំនឹងដើរក្នុងសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់»។—ទំនុកតម្កើង ៨៦:១១
១-៣. (ក) តើយើងគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរ? សូមលើកឧទាហរណ៍។ (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ) (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សជាច្រើនទិញអ្វីមួយពីផ្សារ ហើយបន្ទាប់មកប្ដូរយកអ្វីផ្សេង ឬប្ដូរយកលុយមកវិញ។ នេះកើតឡើងកាន់តែច្រើនពេលពួកគេទិញអ្វីមួយតាមអ៊ីនធឺណិត។ ពេលយកអ្វីនោះដល់ផ្ទះ ពួកគេប្រហែលជាលែងចូលចិត្ដឬឃើញថាអ្វីនោះខូច។
២ យើងនឹងមិនធ្វើដូច្នេះចំពោះសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរទេ។ ក្រោយពីយើងបាន«ទិញ»សេចក្ដីពិត យើងមិនចង់«លក់»វាទៅវិញ ពោលគឺពេលយើងបានរៀនសេចក្ដីពិត យើងមិនចង់បោះបង់ចោលសេចក្ដីពិតនោះទេ។ (សូមអាន សុភាសិត ២៣:២៣; ធីម៉ូថេទី១ ២:៤) ដូចដែលយើងបានពិចារណាក្នុងអត្ថបទមុន យើងបានចំណាយពេលជាច្រើនដើម្បីរៀនសេចក្ដីពិត។ យើងក៏ប្រហែលជាបានលះបង់អាជីពមួយដែលមានប្រាក់ខែច្រើន។ ម្យ៉ាងទៀត ទំនាក់ទំនងដែលយើងមានជាមួយនឹងអ្នកឯទៀតប្រហែលជាបានផ្លាស់ប្ដូរ យើងប្រហែលជាបានផ្លាស់ប្ដូររបៀបគិតគូរនិងការប្រព្រឹត្ដរបស់យើង ឬឈប់ធ្វើតាមទំនៀមទម្លាប់និងអ្វីផ្សេងៗដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ដ។ ប៉ុន្ដែ យើងជឿជាក់ថាអ្វីដែលយើងបានលះបង់គឺមិនមានតម្លៃស្មើនឹងពរដែលយើងទទួលពីការស្គាល់សេចក្ដីពិតឡើយ។
៣ លោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍មួយអំពីអ្នកធ្វើដំណើរជួញដូរម្នាក់ដែលរកគជ់ខ្យងដ៏ល្អវិសេស។ ពេលបុរសនោះរកឃើញគជ់ខ្យងមួយដែលមានតម្លៃខ្ពស់ គាត់ចេញទៅលក់អ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់មានភ្លាម ហើយទិញគជ់ខ្យងនោះ។ គជ់ខ្យងនោះជាតំណាងសេចក្ដីពិតអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ តាមឧទាហរណ៍នេះ លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថាសេចក្ដីពិតមានតម្លៃខ្ពស់ចំពោះពួកអ្នកដែលស្វែងរកវា។ (ម៉ាថាយ ១៣:៤៥, ៤៦) នៅដំបូងពេលយើងបានរៀនសេចក្ដីពិតអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ និងសេចក្ដីបង្រៀនឯទៀតដែលមាននៅក្នុងគម្ពីរ យើងក៏សុខចិត្ដលះបង់អ្វីណាក៏ដោយដើម្បីបានសេចក្ដីពិតនោះ។ បើយើងបន្ដឲ្យតម្លៃចំពោះសេចក្ដីពិត យើងនឹងមិនបោះបង់វាចោលទេ។ ប៉ុន្ដែគួរឲ្យស្តាយណាស់ រាស្ដ្រខ្លះរបស់ព្រះលែងឲ្យតម្លៃចំពោះសេចក្ដីពិត ហើយបានចាកចេញពីអង្គការរបស់លោក។ យើងមិនចង់ធ្វើដូច្នេះឡើយ! យើងត្រូវធ្វើតាមយោបល់ក្នុងគម្ពីរដែលឲ្យយើង«កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត»ឬបន្ដដើរក្នុងសេចក្ដីពិត។ (សូមអាន យ៉ូហានទី៣ ២-៤) នេះមានន័យថាយើងចាត់ទុកសេចក្ដីពិតថាជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត ហើយបង្ហាញទស្សនៈនេះតាមរបៀបរស់នៅរបស់យើង។ ប៉ុន្ដែ ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះ«លក់»ឬចាកចេញពីសេចក្ដីពិត ហើយតើពួកគេធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបណា? តើតាមរបៀបណាយើងអាចធ្វើឲ្យប្រាកដថាយើងមិនធ្វើដូចពួកគេ? តើយើងអាចតាំងចិត្ដកាន់តែខ្លាំងដើម្បី«កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត»យ៉ាងដូចម្ដេច?
ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះ«លក់»សេចក្ដីពិត ហើយតើពួកគេធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបណា?
៤. នៅសម័យលោកយេស៊ូ ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះលែងកាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត?
៤ នៅសម័យលោកយេស៊ូ អ្នកខ្លះដែលបានទទួលយកសេចក្ដីពិតមិនបានបន្ដកាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិតនោះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ក្រោយពីលោកយេស៊ូធ្វើអព្ភូតហេតុមួយដោយផ្ដល់អាហារដល់មនុស្សមួយក្រុមធំ មនុស្សទាំងនោះបានទៅតាមលោកដល់ត្រើយម្ខាងនៃសមុទ្រកាលីឡេ។ ប៉ុន្ដែក្រោយមក ពាក្យសម្ដីរបស់លោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យពួកគេទាស់ចិត្ដ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់របស់កូនមនុស្ស ហើយមិនផឹកឈាមរបស់លោក នោះអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ»។ ជាជាងសុំលោកយេស៊ូឲ្យពន្យល់អត្ថន័យនៃពាក្យនេះ ពួកគេបាននិយាយថា៖ «សម្ដីនេះគួរឲ្យទាស់ចិត្ដណាស់ តើអ្នកណាអាចស្តាប់បាន?»។ ជាលទ្ធផល «ពួកអ្នកកាន់តាមជាច្រើនរបស់លោកបានត្រឡប់ទៅប្រកបកិច្ចការពីមុន លែងចង់តាមលោកតទៅទៀត»។—យ៉ូហាន ៦:៥៣-៦៦
៥, ៦. (ក) នៅសព្វថ្ងៃនេះ ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះបានថយចេញពីសេចក្ដីពិត? (ខ) តើការរសាត់ចេញពីសេចក្ដីពិតអាចកើតឡើងតាមរបៀបណា?
៥ គួរឲ្យស្តាយណាស់ នៅសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកខ្លះក៏បានចាកចេញពីសេចក្ដីពិត។ ហេតុអ្វី? អ្នកខ្លះបានជំពប់ដួលដោយសារការយល់ដឹងថ្មីអំពីបទគម្ពីរណាមួយ ឬក៏ពាក្យសម្ដីឬការប្រព្រឹត្ដរបស់បងប្រុសណាម្នាក់ដែលមានភារកិច្ចក្នុងអង្គការរបស់ព្រះ។ អ្នកខ្លះទៀតមិនពេញចិត្ដពេលបងប្អូនណាម្នាក់ឲ្យឱវាទពីគម្ពីរ ឬពួកគេបានខ្វែងគំនិតគ្នាយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងបងប្អូនណាម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកឯទៀតបានជឿតាមសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតពីពួកអ្នកក្បត់ជំនឿ និងពួកអ្នកដែលនិយាយកុហកអំពីយើង។ នេះជាមូលហេតុមួយចំនួនដែលអ្នកខ្លះបានថយចេញពីព្រះយេហូវ៉ានិងក្រុមជំនុំដោយចេតនា។ (ហេប្រឺ ៣:១២-១៤) ជាការល្អប្រសើរជាង បើអ្នកទាំងនោះបានទុកចិត្ដលោកយេស៊ូដូចដែលពេត្រុសបានធ្វើ! ពេលអ្នកខ្លះក្នុងចំណោមអ្នកដែលស្តាប់លោកយេស៊ូ បានទាស់ចិត្ដដោយសារពាក្យសម្ដីរបស់លោក លោកយេស៊ូបានសួរពួកសាវ័កថាតើពួកគេចង់ទៅដែរឬ។ ពេត្រុសបានឆ្លើយថា៖ «លោកម្ចាស់ តើយើងនឹងទៅឯអ្នកណាវិញ? ប្រសាសន៍របស់លោកនាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។—យ៉ូហាន ៦:៦៧-៦៩
៦ នៅសព្វថ្ងៃនេះ អ្នកខ្លះទៀតបានរសាត់ចេញពីសេចក្ដីពិតបន្ដិចម្ដងៗ។ ពួកគេប្រហែលជាថែមទាំងមិនបានដឹងថាខ្លួនកំពុងរសាត់ចេញពីសេចក្ដីពិតទេ។ បុគ្គលដែលរសាត់ចេញពីសេចក្ដីពិតបន្ដិចម្ដងៗគឺស្រដៀងនឹងទូកមួយដែលរសាត់ចេញពីច្រាំងទន្លេ។ គម្ពីរព្រមានយើងឲ្យប្រយ័ត្ន ដើម្បី«កុំឲ្យយើងរសាត់ចេញពីជំនឿ»។ (ហេប្រឺ ២:១) តាមធម្មតា អ្នកដែលរសាត់ចេញពីសេចក្ដីពិតមិនធ្វើដូច្នេះដោយចេតនាទេ។ ប៉ុន្ដែ គាត់បណ្ដោយឲ្យចំណងមិត្ដភាពរបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាទៅជាខ្សោយ ហើយយូរៗទៅគាត់អាចបាត់បង់ចំណងមិត្ដភាពនោះ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថានេះនឹងមិនកើតឡើងចំពោះយើង?
តើតាមរបៀបណាយើងអាចធ្វើឲ្យប្រាកដថាយើងមិនលក់សេចក្ដីពិត?
៧. តើអ្វីនឹងជួយយើងមិនឲ្យលក់សេចក្ដីពិត?
យើងមិនអាចសម្រេចចិត្ដថាយើងនឹងទទួលយកសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះ ហើយមិនទទួលយកសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះទេ
៧ ដើម្បីបន្ដដើរតាមឬកាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត យើងត្រូវទទួលយកនិងធ្វើតាមអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍។ យើងត្រូវចាត់ទុកថាសេចក្ដីពិតជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់យើង ហើយធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។ ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ស្ដេចដាវីឌ គាត់បានសន្យានឹងព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ទូលបង្គំនឹងដើរក្នុងសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់»។ (ទំនុកតម្កើង ៨៦:១១, យើងកែជាអក្សរដិត) ដាវីឌបានតាំងចិត្ដបន្ដដើរក្នុងសេចក្ដីពិត ហើយយើងក៏ត្រូវតាំងចិត្ដដូចគាត់ដែរ។ បើយើងមិនធ្វើដូច្នេះទេ យើងប្រហែលជានឹងចាប់ផ្ដើមគិតអំពីអ្វីៗដែលយើងបានលះបង់ដើម្បីទទួលសេចក្ដីពិត ហើយយើងប្រហែលជានឹងចង់ស្វែងរកអ្វីនោះម្ដងទៀត។ ប៉ុន្ដែ យើងមិនអាចសម្រេចចិត្ដថាយើងនឹងទទួលយកសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះ ហើយមិនទទួលយកសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះទេ។ ក្នុងអត្ថបទមុន យើងបានពិចារណាអំពីអ្វីប្រាំយ៉ាងដែលយើងប្រហែលជាបានលះបង់ដើម្បីរៀននិងធ្វើតាមសេចក្ដីពិត។ ឥឡូវ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើឲ្យប្រាកដថាយើងនឹងមិនស្វែងរកម្ដងទៀតនូវអ្វីៗដែលយើងបានលះបង់នោះទេ។—ម៉ាថាយ ៦:១៩
៨. តើរបៀបដែលគ្រិស្ដសាសនិកម្នាក់ប្រើពេលវេលារបស់គាត់អាចនាំឲ្យគាត់រសាត់ចេញពីសេចក្ដីពិតយ៉ាងដូចម្ដេច? សូមលើកឧទាហរណ៍មួយ។
៨ ពេលវេលា: ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថាយើងមិនរសាត់ចេញពីសេចក្ដីពិត យើងត្រូវបន្ដប្រើពេលវេលាយ៉ាងឈ្លាសវៃ។ បើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្នទេ យើងប្រហែលជានឹងចំណាយពេលច្រើនពេកទៅលើការកម្សាន្ដ និងការមើលអ៊ីនធឺណិតឬទូរទស្សន៍។ ទោះជាអ្វីទាំងនោះប្រហែលជាមិនខុសក្ដី យើងប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមប្រើពេលវេលាដែលយើងធ្លាប់ប្រើក្នុងការសិក្សានិងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយដើម្បីធ្វើអ្វីទាំងនោះ។ អ្វីមួយស្រដៀងនឹងនេះបានកើតឡើងចំពោះបងស្រីអេមម៉ា។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) តាំងពីគាត់នៅក្មេង គាត់ចូលចិត្ដសត្វសេះ ហើយឆ្លៀតពេលជិះវានៅពេលណាដែលគាត់អាចធ្វើបាន។ ប៉ុន្ដែ គាត់ចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍មិនស្រួលដោយសារគាត់ចំណាយពេលច្រើនទៅលើការជិះសេះ ហើយគាត់សម្រេចចិត្ដធ្វើការកែប្រែចំពោះអ្វីដែលគាត់ចាត់ទុកថាសំខាន់។ បងអេមម៉ាក៏បានរៀនពីបទពិសោធន៍របស់បងស្រីខូរី វ៉េល ដែលជាបងស្រីម្នាក់ដែលធ្លាប់ជិះសេះប្រកួតគ្នា។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) ឥឡូវ បងអេមម៉ាមានពេលវេលាច្រើនជាងក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយគាត់ក៏មានពេលច្រើនជាងក្នុងការសេពគប់ជាមួយនឹងមិត្ដភក្ដិនិងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដែលជាអ្នកបម្រើព្រះដែរ។ គាត់មានអារម្មណ៍ថាគាត់ជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះជាង ហើយក៏សប្បាយចិត្ដដែលគាត់ប្រើពេលវេលាយ៉ាងឈ្លាសវៃ។
៩. តើទ្រព្យសម្បត្ដិអាចទៅជាអ្វីដ៏សំខាន់ពេកតាមរបៀបណា?
៩ ទ្រព្យសម្បត្ដិ: ដើម្បីបន្ដដើរក្នុងសេចក្ដីពិត យើងមិនអាចអនុញ្ញាតឲ្យទ្រព្យសម្បត្ដិទៅជាអ្វីដែលសំខាន់ពេកចំពោះយើងឡើយ។ ពេលយើងបានរៀនសេចក្ដីពិត យើងបានទទួលស្គាល់ថាការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាគឺសំខាន់ជាងទ្រព្យសម្បត្ដិឆ្ងាយណាស់ ហើយយើងបានសុខចិត្ដលះបង់របស់ទាំងនោះដើម្បីបានសេចក្ដីពិត។ ប៉ុន្ដែយូរៗទៅ យើងប្រហែលជាឃើញថាអ្នកឯទៀតទិញគ្រឿងអេឡិចត្រូនិកថ្មីៗ ឬទិញអ្វីផ្សេងទៀត ហើយយើងប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាយើងខកខានទទួលប្រយោជន៍ដូចគេ។ យើងប្រហែលជាលែងស្កប់ចិត្ដនឹងអ្វីដែលយើងមាន ហើយចាប់ផ្ដើមផ្ដោតអារម្មណ៍ច្រើនជាងទៅលើការប្រមូលទ្រព្យសម្បត្ដិ ជាជាងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ នេះរំលឹកយើងអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះដេម៉ាស។ គាត់ស្រឡាញ់«របៀបរបបពិភពលោកនាបច្ចុប្បន្ននេះ» រហូតដល់គាត់បានបោះបង់ចោលភារកិច្ចដែលគាត់មានជាមួយនឹងសាវ័កប៉ូល។ (ធីម៉ូថេទី២ ៤:១០) ប្រហែលជាដេម៉ាសស្រឡាញ់ទ្រព្យសម្បត្ដិច្រើនជាងការបម្រើព្រះ ឬគាត់ប្រហែលជាលែងចង់ធ្វើការលះបង់ដើម្បីបម្រើជាមួយនឹងប៉ូល។ តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វី? ប្រហែលជាយើងធ្លាប់ស្រឡាញ់ទ្រព្យសម្បត្ដិ ហើយបើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន យើងប្រហែលជានឹងចាប់ផ្ដើមស្រឡាញ់អ្វីទាំងនោះម្ដងទៀតកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ រហូតដល់យើងបាត់បង់សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះសេចក្ដីពិត។
១០. តើយើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមិនទទួលឥទ្ធិពលពីអ្នកណា?
១០ ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងអ្នកឯទៀត: ដើម្បីបន្ដដើរក្នុងសេចក្ដីពិត យើងមិនត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យពួកអ្នកដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជះឥទ្ធិពលមកលើយើងទេ។ ពេលយើងបានរៀនសេចក្ដីពិត ទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយនឹងមិត្ដភក្ដិនិងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងដែលមិនមែនជាសាក្សីបានផ្លាស់ប្ដូរ។ ប្រហែលជាពួកគេខ្លះបានគោរពសិទ្ធិរបស់យើងក្នុងការជ្រើសរើសសាសនាថ្មី រីឯអ្នកខ្លះទៀតប្រហែលជាបានប្រឆាំងយើង។ (ពេត្រុសទី១ ៤:៤) ពិតមែនថាយើងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីចុះសម្រុងជាមួយនឹងសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ហើយបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះពួកគេ តែយើងមិនអាចព្រងើយកន្ដើយនឹងខ្នាតតម្រារបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីធ្វើឲ្យពួកគេពេញចិត្ដនោះទេ។ ម្យ៉ាងទៀត យើងរៀនពីកូរិនថូសទី១ ១៥:៣៣ថាមិត្ដជិតស្និទ្ធរបស់យើងគួរតែជាអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ។
១១. តើយើងអាចជៀសវាងពីគំនិតនិងការប្រព្រឹត្ដមិនស្អាតស្អំយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ គំនិតនិងការប្រព្រឹត្ដមិនស្អាតស្អំ: ដើម្បីដើរក្នុងសេចក្ដីពិត យើងត្រូវធ្វើជាមនុស្សបរិសុទ្ធឬស្អាតស្អំតាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (អេសាយ ៣៥:៨; សូមអាន ពេត្រុសទី១ ១:១៤-១៦) ពេលយើងបានរៀនសេចក្ដីពិត យើងបានធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរផ្សេងៗក្នុងជីវិតរបស់យើងដើម្បីធ្វើតាមខ្នាតតម្រាពីគម្ពីរ។ អ្នកខ្លះបានធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរធំណាស់។ ប៉ុន្ដែ យើងនៅតែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នថាយើងមិនប្ដូររបៀបរស់នៅដ៏ស្អាតស្អំរបស់យើងជាមួយនឹងរបៀបរស់នៅដែលប្រាសចាកសីលធម៌ឡើយ។ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យតយុទ្ធនឹងបំណងចិត្ដឲ្យប្រព្រឹត្ដអំពើប្រាសចាកសីលធម៌? ចូរគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យយើងដើម្បីយើងអាចធ្វើជាមនុស្សបរិសុទ្ធ។ លោកបានផ្ដល់ជីវិតដ៏ថ្លៃវិសេសរបស់បុត្រជាទីស្រឡាញ់ ពោលគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ដ! (ពេត្រុសទី១ ១:១៨, ១៩) ដើម្បីជួយយើងឲ្យរក្សាខ្លួនជាមនុស្សស្អាតស្អំតាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា យើងត្រូវចាំជានិច្ចថាគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូមានតម្លៃវិសេសណាស់។
១២, ១៣. (ក) ហេតុអ្វីយើងគួរតែមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបុណ្យផ្សេងៗ? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីនៅឥឡូវនេះ?
១២ ទំនៀមទម្លាប់ដែលព្រះមិនពេញចិត្ដ: សមាជិកក្រុមគ្រួសារ អ្នករួមការងារ និងសិស្សរួមថ្នាក់ ប្រហែលជាព្យាយាមបង្ខិតបង្ខំយើងឲ្យចូលរួមធ្វើបុណ្យផ្សេងៗជាមួយនឹងពួកគេ។ តើអ្វីអាចជួយយើងទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំឲ្យចូលរួមក្នុងទំនៀមទម្លាប់និងបុណ្យផ្សេងៗដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ដ? យើងត្រូវយល់ច្បាស់និងចាំជានិច្ចអំពីមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្ដចំពោះទំនៀមទម្លាប់និងបុណ្យទាំងនោះ។ យើងអាចធ្វើការស្រាវជ្រាវក្នុងសៀវភៅរបស់យើងដើម្បីរំលឹកយើងអំពីដើមកំណើតនៃបុណ្យផ្សេងៗ។ ពេលយើងរំពឹងគិតអំពីមូលហេតុផ្សេងៗពីគម្ពីរដែលយើងមិនធ្វើបុណ្យទាំងនោះ យើងជឿជាក់ថាយើងកំពុងដើរតាមផ្លូវមួយដែល«លោកម្ចាស់ពេញចិត្ដ»។ (អេភេសូរ ៥:១០) បើយើងទុកចិត្ដព្រះយេហូវ៉ានិងបណ្ដាំរបស់លោក យើងនឹងមិនភ័យខ្លាចចំពោះទស្សនៈរបស់មនុស្សឯទៀតទេ។—សុភាសិត ២៩:២៥
១៣ យើងសង្ឃឹមថាយើងនឹងបន្ដដើរក្នុងសេចក្ដីពិតជារៀងរហូត។ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យតាំងចិត្ដកាន់តែខ្លាំងដើម្បីដើរក្នុងសេចក្ដីពិតជានិច្ច? មានអ្វីបីយ៉ាងដែលយើងអាចធ្វើ។
ចូរតាំងចិត្ដកាន់តែខ្លាំងដើម្បីដើរក្នុងសេចក្ដីពិត
១៤. (ក) តើការបន្ដសិក្សាគម្ពីរជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេចឲ្យតាំងចិត្ដមិនចាកចេញពីសេចក្ដីពិត? (ខ) ហេតុអ្វីយើងត្រូវការប្រាជ្ញា ការប្រៀនប្រដៅ និងការយល់ដឹង?
១៤ ទី១ ចូរបន្ដសិក្សាគម្ពីរ ហើយគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀន។ សូមលៃទុកពេលជាទៀងទាត់ដើម្បីធ្វើដូច្នេះ។ កាលដែលអ្នកកាន់តែសិក្សា អ្នកនឹងកាន់តែស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត ហើយតាំងចិត្ដមិនចាកចេញពីសេចក្ដីពិតនេះឡើយ។ សុភាសិត ២៣:២៣ប្រាប់យើងឲ្យ«ទិញសេចក្ដីពិត» ហើយក៏ទិញ«ប្រាជ្ញា សេចក្ដីដំបូន្មាន នឹងយោបល់»ឬការយល់ដឹង។ ការស្គាល់សេចក្ដីពិតពីគម្ពីរគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ យើងត្រូវធ្វើតាមសេចក្ដីពិតនោះក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ពេលយើងមានការយល់ដឹង យើងបន្ថែមអ្វីថ្មីៗដែលយើងបានរៀនទៅលើអ្វីដែលយើងដឹងរួចហើយ។ ប្រាជ្ញាជំរុញចិត្ដយើងឲ្យប្រព្រឹត្ដតាមអ្វីដែលយើងដឹង។ ជួនកាល សេចក្ដីដំបូន្មានឬការប្រៀនប្រដៅពីសេចក្ដីពិតបង្ហាញយើងថា មានអ្វីផ្សេងៗដែលយើងត្រូវផ្លាស់ប្ដូរក្នុងជីវិត។ យើងត្រូវឆាប់ធ្វើតាមការប្រៀនប្រដៅនោះ ដែលគម្ពីរចែងថាមានតម្លៃជាងប្រាក់។—សុភាសិត ៨:១០
១៥. តើតាមរបៀបណាសេចក្ដីពិតការពារយើងដូចខ្សែក្រវាត់?
១៥ ទី២ ចូរតាំងចិត្ដធ្វើតាមសេចក្ដីពិតក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក។ គម្ពីរប្រដូចសេចក្ដីពិតទៅនឹងខ្សែក្រវាត់របស់ទាហាន។ (អេភេសូរ ៦:១៤) នៅសម័យគម្ពីរក្នុងពេលធ្វើសង្គ្រាម ខ្សែក្រវាត់អបចង្កេះដើម្បីការពារទាហាន។ ប៉ុន្ដែវាត្រូវតែតឹងជាប់ចង្កេះរបស់គាត់។ បើវារលុង វានឹងមិនអបចង្កេះឬការពារគាត់ទេ។ តើសេចក្ដីពិតការពារយើងដូចខ្សែក្រវាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? បើយើងរក្សាខ្លួនឲ្យនៅជាប់នឹងសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរជានិច្ច នេះនឹងការពារយើងពីការមានរបៀបគិតគូរដែលខុស ហើយនឹងជួយយើងឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្ដល្អ។ ពេលយើងមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរ ឬមានបំណងចិត្ដធ្វើអ្វីដែលខុស សេចក្ដីពិតពីគម្ពីរនឹងជួយយើងឲ្យតាំងចិត្ដកាន់តែខ្លាំងដើម្បីធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ ដូចទាហានមិនដែលចូលធ្វើសង្គ្រាមដោយមិនពាក់ខ្សែក្រវាត់របស់គាត់ទេ យើងក៏នឹងមិនចាកចេញពីសេចក្ដីពិតដែរ។ យើងធ្វើឲ្យប្រាកដថាយើងធ្វើតាមសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។ ទាហានក៏សៀតដាវជាប់នឹងខ្សែក្រវាត់។ សូមយើងពិចារណាអំពីអ្វីដែលយើងអាចធ្វើដែលស្រដៀងនឹងនេះ។
១៦. តើការបង្រៀនសេចក្ដីពិតជួយយើងយ៉ាងណាដើម្បីបន្ដដើរក្នុងសេចក្ដីពិត?
១៦ ទី៣ ចូរបង្រៀនអ្នកឯទៀតអំពីសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរឲ្យបានច្រើនបំផុត។ គម្ពីរបានត្រូវប្រដូចនឹងដាវ។ ដូចទាហានដ៏ពូកែម្នាក់កាន់ដាវឲ្យជាប់ យើងត្រូវកាន់ខ្ជាប់នូវបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ (អេភេសូរ ៦:១៧) យើងទាំងអស់គ្នាអាចទៅជាអ្នកបង្រៀនសេចក្ដីពិតឲ្យបានល្អប្រសើរជាង ដើម្បីយើងអាច«បង្រៀននិងពន្យល់បណ្ដាំនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»។ (ធីម៉ូថេទី២ ២:១៥) ពេលយើងប្រើគម្ពីរដើម្បីបង្រៀនអ្នកឯទៀត យើងស្គាល់សេចក្ដីពិតកាន់តែច្រើន ហើយក៏ស្រឡាញ់សេចក្ដីពិតខ្លាំងឡើងៗ។ ម្យ៉ាងទៀត យើងតាំងចិត្ដកាន់តែខ្លាំងដើម្បីបន្ដដើរក្នុងសេចក្ដីពិត។
សេចក្ដីពិតគឺជាអំណោយមួយដ៏មានតម្លៃវិសេសពីព្រះយេហូវ៉ា
១៧. ហេតុអ្វីសេចក្ដីពិតមានតម្លៃចំពោះអ្នក?
១៧ សេចក្ដីពិតគឺជាអំណោយមួយដ៏មានតម្លៃវិសេសពីព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយសារសេចក្ដីពិតនេះ យើងអាចមានចំណងមិត្ដភាពជាមួយនឹងបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌។ គ្មានអ្វីដែលមានតម្លៃវិសេសជាងនេះទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្រៀនយើងនូវអ្វីៗជាច្រើនរួចហើយ ប៉ុន្ដែនេះគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ! លោកសន្យាថាលោកនឹងបន្ដបង្រៀនយើងជារៀងរហូត។ ដូច្នេះ ចូរចាត់ទុកថាសេចក្ដីពិតមានតម្លៃដូចគជ់ខ្យងដ៏ថ្លៃវិសេស។ ចូរបន្ដ«ទិញសេចក្ដីពិតចុះ កុំឲ្យលក់ចេញឡើយ»។ យ៉ាងនេះដូចដាវីឌ អ្នកនឹងធ្វើតាមពាក្យសន្យារបស់អ្នកចំពោះព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ទូលបង្គំនឹងដើរក្នុងសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់»។—ទំនុកតម្កើង ៨៦:១១
^ វគ្គ 8 ឈ្មោះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
^ វគ្គ 8 សូមមើលJWទូរទស្សន៍ រួចចុចបទសម្ភាសន៍និងបទពិសោធន៍ ▸ សេចក្ដីពិតកែប្រែជីវិត។
