សំណួរពីអ្នកអាន
ហេតុអ្វីសត្រូវរបស់លោកយេស៊ូចង់បង្កបញ្ហាអំពីការលាងដៃ?
នេះគឺជារឿងមួយក្នុងចំណោមរឿងជាច្រើនដែលសត្រូវរបស់លោកយេស៊ូបានរិះគន់លោកនិងអ្នកកាន់តាមលោក។ ច្បាប់ម៉ូសេបានពន្យល់អំពីអ្វីដែលនឹងធ្វើឲ្យបុគ្គលម្នាក់មិនស្អាត ដូចជាការធ្លាក់ឈាម ជំងឺឃ្លង់ ឬការប៉ះពាល់សាកសពមនុស្សឬសត្វជាដើម។ ច្បាប់នោះក៏បានផ្ដល់ការណែនាំស្ដីអំពីរបៀបដែលបុគ្គលម្នាក់អាចទៅជាស្អាតម្ដងទៀត។ នេះអាចធ្វើបានដោយគ្រឿងបូជា ការលាង ឬការប្រោះ។—លេវីវិន័យ ជំពូកទី១១ដល់១៥; ជនគណនា ជំពូកទី១៩
អ្នកបង្រៀនសាសនាយូដាដែលក៏បានត្រូវហៅដែរថារ៉ាប៊ី បានបន្ថែមច្បាប់ផ្សេងៗរបស់ពួកគេពីលើច្បាប់ទាំងនោះ។ ប្រភពមួយបានប្រាប់ថាពួករ៉ាប៊ីបានបន្ថែមច្បាប់ ឬធ្វើឲ្យច្បាប់នោះកាន់តែល្អិតល្អន់ស្ដីអំពីអ្វីដែលនឹងធ្វើឲ្យបុគ្គលម្នាក់ទៅជាមិនស្អាត និងរបៀបដែលគាត់អាចនាំឲ្យអ្នកឯទៀតទៅជាមិនស្អាត។ ពួករ៉ាប៊ីក៏បានបង្កើតច្បាប់ស្ដីអំពីប្រភេទនៃភាជនៈនិងវត្ថុដែលអាចឬមិនអាចទៅជាមិនស្អាត ហើយទំនៀមទម្លាប់ដែលមនុស្សត្រូវធ្វើតាមដើម្បីទៅជាស្អាតម្ដងទៀត។
សត្រូវរបស់លោកយេស៊ូបានសួរលោកថា៖ «ហេតុអ្វីអ្នកកាន់តាមលោកមិនប្រព្រឹត្ដតាមទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកបុរសពីសម័យមុន ប៉ុន្ដែពួកគេបរិភោគអាហារដោយដៃមិនស្អាតបរិសុទ្ធដូច្នេះ?»។ (ម៉ាកុស ៧:៥) ពួកផារិស៊ីទាំងនោះមិនបានសំដៅលើអនាម័យល្អ ពោលគឺការលាងដៃមុនបរិភោគអាហារទេ។ ពួកផារិស៊ីបានបង្កើតច្បាប់ថាមុនបុគ្គលម្នាក់បរិភោគអាហារ ត្រូវចាក់ទឹកលើដៃរបស់គាត់។ នេះគឺជាផ្នែកមួយនៃទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកគេ។ ប្រភពខាងលើនេះរៀបរាប់បន្ថែមថាពួករ៉ាប៊ី«ក៏បានជជែកអំពីភាជនៈណាដែលគួរប្រើសម្រាប់ចាក់ទឹក ទឹកប្រភេទណាដែលសមរម្យ អ្នកណាដែលគួរចាក់ទឹក និងចាក់ទឹកលើដៃត្រឹមណាឬលូកដៃចូលទឹកត្រឹមណា»។
តើលោកយេស៊ូមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះច្បាប់ទាំងអស់នេះដែលបានត្រូវបន្ថែមដោយមនុស្ស? លោកបានប្រាប់អ្នកដឹកនាំសាសនាយូដាថា៖ «នែ! មនុស្សលាក់ពុត! គឺត្រូវណាស់ ដែលអេសាយបានប្រកាសទំនាយអំពីអ្នករាល់គ្នា ពេលគាត់សរសេរថា៖ ‹បណ្ដាជននេះគោរពខ្ញុំតែបបូរមាត់ទេ តែចិត្ដរបស់ពួកគេបានឃ្លាតឆ្ងាយពីខ្ញុំ[ព្រះយេហូវ៉ា]។ គឺជាការឥតប្រយោជន៍ទេ ដែលពួកគេបន្ដគោរពប្រណិប័តន៍ខ្ញុំនោះ ពីព្រោះសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកគេជាបទបញ្ជារបស់មនុស្សតែប៉ុណ្ណោះ›។ អ្នករាល់គ្នាលះចោលបញ្ញត្ដិរបស់ព្រះ ហើយប្រកាន់ទំនៀមទម្លាប់របស់មនុស្សវិញ»។—ម៉ាកុស ៧:៦-៨
