ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់ពួកអ្នកដែល«ស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល»
«គ្រាប់ពូជនៅលើដីល្អ នោះសំដៅទៅអ្នកដែល . . . ស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល»។—លូកា ៨:១៥
១, ២. (ក) ហេតុអ្វីយើងទទួលការលើកទឹកចិត្ដពីបងប្អូនដែលបន្ដផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់ដែលមនុស្សជាច្រើនមិនចាប់អារម្មណ៍? (សូមមើលរូបភាពនៅដើមអត្ថបទ) (ខ) តើលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍យ៉ាងណាអំពីការផ្សព្វផ្សាយនៅ«ស្រុកកំណើត»? (សូមមើលកំណត់សម្គាល់)
បងប្រុសស៊ើហ្សូនិងបងស្រីអូលីនដាជាប្ដីប្រពន្ធមួយគូដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយនៅសហរដ្ឋអាម៉េរិក។ ពួកគាត់ទាំងពីរនាក់មានអាយុ៨០ឆ្នាំជាង។ ថ្មីៗនេះ ពួកគាត់ឈឺជើង ហើយពិបាកដើរ។ ប៉ុន្ដែ ដូចដែលពួកគាត់បានធ្វើអស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ពួកគាត់ដើរទៅទីសាធារណៈនៃក្រុងដែលពួកគាត់រស់នៅ នៅម៉ោង៧ព្រឹក។ ពួកគាត់នៅជិតចំណតឡានក្រុង ហើយស្នើផ្ដល់សៀវភៅរបស់យើងដល់មនុស្សដែលដើរកាត់ទីនោះ។ មនុស្សភាគច្រើនមិនបានអើពើនឹងពួកគាត់ទេ ប៉ុន្ដែបងស៊ើហ្សូនិងបងអូលីនដានៅតែឈរកន្លែងនោះ ហើយញញឹមដាក់មនុស្សទាំងអស់ដែលមើលមកពួកគាត់។ នៅថ្ងៃត្រង់ ពួកគាត់ដើរយឺតៗត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ លុះព្រឹកឡើង នៅម៉ោង៧ ពួកគាត់ទៅចំណតឡានក្រុងនោះម្ដងទៀត។ ជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ពួកគាត់បន្ដផ្សព្វផ្សាយនៅពេលព្រឹក អស់៦ថ្ងៃក្នុងមួយសប្ដាហ៍។
២ ដូចបងស៊ើហ្សូនិងបងអូលីនដាដែរ មានបងប្អូនដ៏ស្មោះត្រង់ជាច្រើននាក់ដែលផ្សព្វផ្សាយអស់ជាច្រើនឆ្នាំនៅស្រុកកំណើតឬតំបន់ដែលពួកគេរស់នៅ ទោះជាមនុស្សភាគច្រើនមិនចាប់អារម្មណ៍ក៏ដោយ។ អ្នកប្រហែលជាផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់បែបនោះដែរ។ បើដូច្នេះ យើងសូមសរសើរអ្នក ដោយសារអ្នកកំពុងស៊ូទ្រាំនិងបន្ដផ្សព្វផ្សាយ ទោះជាពិបាកក៏ដោយ។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) គំរូរបស់អ្នក លើកទឹកចិត្ដបងប្អូនជាច្រើននាក់ សូម្បីតែបងប្អូនដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនក៏ទទួលការលើកទឹកចិត្ដដែរ។ សូមកត់សម្គាល់អំពីអ្វីដែលអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលខ្លះបាននិយាយ។ បងប្រុសម្នាក់និយាយថា៖ «ពេលខ្ញុំផ្សព្វផ្សាយជាមួយនឹងបងប្អូនដ៏ស្មោះត្រង់បែបនេះ គំរូរបស់ពួកគេធ្វើឲ្យខ្ញុំមានកម្លាំងឡើងវិញ»។ បងប្រុសម្នាក់ទៀតនិយាយថា៖ «ភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ លើកទឹកចិត្ដខ្ញុំឲ្យបន្ដព្យាយាម ហើយមានចិត្ដក្លាហានក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ»។ អ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌលម្នាក់ទៀតនិយាយថា៖ «គំរូរបស់ពួកគេលើកទឹកចិត្ដខ្ញុំណាស់»។
៣. តើយើងនឹងពិចារណាសំណួរអ្វីខ្លះ ហើយហេតុអ្វី?
៣ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងទទួលចម្លើយចំពោះសំណួរបីគឺ៖ ហេតុអ្វីជួនកាលយើងប្រហែលជាធ្លាក់ទឹកចិត្ដ? តើការបង្កើតផលមានន័យយ៉ាងណា? តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យបន្ដស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល? ការដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះ នឹងលើកទឹកចិត្ដយើងឲ្យបន្ដធ្វើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដែលលោកយេស៊ូបានផ្ដល់ឲ្យយើង។
ហេតុអ្វីយើងប្រហែលជាធ្លាក់ទឹកចិត្ដ?
៤. (ក) តើប្រតិកម្មមិនល្អរបស់ជនជាតិយូដាភាគច្រើនធ្វើឲ្យប៉ូលមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? (ខ) ហេតុអ្វីប៉ូលមានអារម្មណ៍បែបនេះ?
៤ តើអ្នកធ្លាប់ធ្លាក់ទឹកចិត្ដដោយសារមនុស្សនៅតំបន់ផ្សាយរបស់អ្នកមិនចង់ស្តាប់ដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះឬទេ? បើដូច្នេះ អ្នកនឹងយល់អារម្មណ៍របស់សាវ័កប៉ូល។ គាត់បានផ្សព្វផ្សាយអស់ប្រហែលជា៣០ឆ្នាំ ហើយគាត់ក៏បានជួយមនុស្សជាច្រើនឲ្យទៅជាគ្រិស្ដសាសនិក។ (សកម្មភាព ១៤:២១; កូរិនថូសទី២ ៣:២, ៣) ប៉ុន្ដែ គាត់មិនបានជួយជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់ឲ្យទៅជាគ្រិស្ដសាសនិកទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេភាគច្រើនមិនព្រមស្តាប់ប៉ូល ហើយអ្នកខ្លះថែមទាំងបានបៀតបៀនគាត់ទៀតផង។ (សកម្មភាព ១៤:១៩; ១៧:១, ៤, ៥, ១៣) តើប្រតិកម្មមិនល្អនេះបានធ្វើឲ្យប៉ូលមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា? គាត់បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងនិងឈឺចាប់ក្នុងចិត្ដជានិច្ច»។ (រ៉ូម ៩:១-៣) ហេតុអ្វីគាត់មានអារម្មណ៍បែបនេះ? ពីព្រោះគាត់ពិតជាស្រឡាញ់កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ ហើយគាត់ក៏ស្រឡាញ់មនុស្សដែរ។ ប៉ូលពិតជាយកចិត្ដដាក់ចំពោះជនជាតិយូដា ហើយកើតទុក្ខពេលដែលពួកគេមិនព្រមទទួលសេចក្ដីមេត្ដាករុណាពីព្រះ។
៥. (ក) តើអ្វីជំរុញចិត្ដយើងឲ្យផ្សព្វផ្សាយ? (ខ) ហេតុអ្វីគឺជាការធម្មតាដែលជួនកាលយើងធ្លាក់ទឹកចិត្ដ?
៥ ដូចប៉ូល យើងផ្សព្វផ្សាយដោយសារយើងយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះមនុស្ស ហើយចង់ជួយពួកគេ។ (ម៉ាថាយ ២២:៣៩; កូរិនថូសទី១ ១១:១) តាមបទពិសោធន៍របស់យើងផ្ទាល់ យើងដឹងថារបៀបរស់នៅដ៏ល្អបំផុតគឺការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ យើងក៏ចង់ជួយអ្នកឯទៀតឲ្យឃើញថាពួកគេអាចមានជីវិតដ៏ល្អប្រសើរជាងឆ្ងាយណាស់! ហេតុនេះ យើងបន្ដលើកទឹកចិត្ដពួកគេឲ្យរៀនសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងគោលបំណងរបស់លោកសម្រាប់មនុស្សជាតិ។ នេះគឺហាក់ដូចជាយើងកំពុងយកអំណោយដ៏វិសេសមួយឲ្យពួកគេ ហើយអង្វរពួកគេថា ‹សូមមេត្ដាទទួលយកអំណោយនេះ›។ ដូច្នេះ ពេលដែលពួកគេមិនព្រមទទួលអំណោយនោះ ជាការធម្មតាទេដែលយើង«ឈឺចាប់ក្នុងចិត្ដ»ដូចប៉ូល។ យើងមានអារម្មណ៍ឈឺចិត្ដបែបនេះ មិនមែនដោយសារយើងខ្វះជំនឿទេ ប៉ុន្ដែដោយសារយើងពិតជាស្រឡាញ់មនុស្ស។ ដូច្នេះ ទោះជាជួនកាលយើងប្រហែលជាធ្លាក់ទឹកចិត្ដក៏ដោយ យើងបន្ដផ្សព្វផ្សាយ។ យើងប្រហែលជាយល់ស្របនឹងបងស្រីអេឡីណាដែលបានត្រួសត្រាយជាង២៥ឆ្នាំ ពេលគាត់និយាយថា៖ «ការផ្សព្វផ្សាយគឺពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំ តែខ្ញុំនៅតែចង់ធ្វើកិច្ចនេះជាងកិច្ចការណាទាំងអស់»។
តើការបង្កើតផលមានន័យយ៉ាងណា?
៦. តើយើងនឹងទទួលចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វី?
៦ ហេតុអ្វីយើងអាចប្រាកដថាយើងអាចទទួលជោគជ័យក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ ទោះជាយើងផ្សព្វផ្សាយនៅកន្លែងណាក៏ដោយ? ដើម្បីដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរដ៏សំខាន់នេះ សូមយើងពិចារណាអំពីឧទាហរណ៍ពីររបស់លោកយេស៊ូ។ ក្នុងឧទាហរណ៍ទាំងនេះ លោកបានមានប្រសាសន៍អំពីភាពចាំបាច់នៃការ«បង្កើតផល»។ (ម៉ាថាយ ១៣:២៣) ឧទាហរណ៍ទី១គឺអំពីវល្លិទំពាំងបាយជូរ។
៧. (ក) ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ តើអ្នកណាតំណាង«អ្នកដាំ» «វល្លិទំពាំងបាយជូរ» និង«មែក»? (ខ) តើយើងនៅតែត្រូវរកចម្លើយចំពោះសំណួរអ្វី?
៧ សូមអាន យ៉ូហាន ១៥:១-៥, ៨។ ក្នុងឧទាហរណ៍នេះ លោកយេស៊ូបានពន្យល់ថាព្រះយេហូវ៉ាជា«អ្នកដាំ» លោកយេស៊ូផ្ទាល់ជា«វល្លិទំពាំងបាយជូរ» ហើយអ្នកកាន់តាមលោកជា«មែក»។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) ក្រោយមកលោកយេស៊ូបានប្រាប់សាវ័ករបស់លោកថា៖ «បិតារបស់ខ្ញុំទទួលការលើកតម្កើងដោយការនេះឯង ពោលគឺ អ្នករាល់គ្នាមានផលផ្លែជាច្រើនជានិច្ច ហើយបញ្ជាក់ថាអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ»។ ដូច្នេះ តើការបង្កើតផលមានន័យយ៉ាងណា? ក្នុងឧទាហរណ៍នេះ លោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍ចំៗថាផលជាអ្វីទេ ប៉ុន្ដែលោកបានផ្ដល់ព័ត៌មានដែលជួយយើងឲ្យរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ។
៨. (ក) ហេតុអ្វីក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ ការ«បង្កើតផល»មិនអាចមានន័យថាយើងធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់ទៅជាអ្នកកាន់តាមថ្មី? (ខ) ស្ដីអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាសុំឲ្យយើងធ្វើ តើអ្វីជាការពិត?
៨ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អំពីបិតារបស់លោកថា បិតាលោកយកចេញនូវ«មែកណារបស់ខ្ញុំដែលមិនមានផលផ្លែ»។ បើនិយាយឲ្យស្រួលយល់ យើងអាចធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាលុះត្រាតែយើងបង្កើតផល។ (ម៉ាថាយ ១៣:២៣; ២១:៤៣) ដូច្នេះ ក្នុងឧទាហរណ៍នេះ ការបង្កើតផលមិនអាចសំដៅលើការធ្វើឲ្យមនុស្សក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមថ្មីរបស់លោកទេ។ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩) បើការបង្កើតផលមានន័យដូច្នេះមែន សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាដ៏ស្មោះត្រង់ដែលមិនបានជួយបុគ្គលណាម្នាក់ឲ្យទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូនឹងដូចមែកដែលមិនបង្កើតផល។ ប៉ុន្ដែនេះមិនអាចទៅរួចទេ! ហេតុអ្វី? ពីព្រោះយើងមិនអាចបង្ខំអ្នកណាម្នាក់ឲ្យទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ លោកនឹងមិនសុំឲ្យយើងធ្វើអ្វីណាដែលយើងគ្មានសមត្ថភាពធ្វើទេ។ លោកសុំឲ្យយើងធ្វើតែអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានប៉ុណ្ណោះ។—ចោទិយកថា ៣០:១១-១៤
៩. (ក) តើយើងបង្កើតផលយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាឧទាហរណ៍អ្វី?
៩ ដូច្នេះ តើការបង្កើតផលមានន័យយ៉ាងណា? នេះត្រូវជាអ្វីមួយដែលយើងទាំងអស់គ្នាអាចធ្វើបាន។ តើព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់កិច្ចការអ្វីដល់អ្នកបម្រើទាំងអស់របស់លោក? គឺការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) ឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីអ្នកសាបព្រោះបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់អំពីចំណុចនេះ។ សូមយើងពិចារណាអំពីឧទាហរណ៍នេះដែរ។
១០. (ក) ក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូ តើគ្រាប់ពូជនិងដីសំដៅលើអ្វី? (ខ) តើស្រូវសាលីមួយដើមបង្កើតអ្វី?
១០ សូមអាន លូកា ៨:៥-៨, ១១-១៥។ ក្នុងឧទាហរណ៍អំពីអ្នកសាបព្រោះ លោកយេស៊ូបានពន្យល់ថា គ្រាប់ពូជគឺជា«បណ្ដាំរបស់ព្រះ»ឬដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ ដីសំដៅលើចិត្ដរបស់បុគ្គលណាម្នាក់។ គ្រាប់ពូជដែលបានធ្លាក់លើដីល្អ ចាក់ឫស ចេញពន្លក ហើយទៅជារុក្ខជាតិមួយ។ ក្រោយមក រុក្ខជាតិនោះ«បង្កើតផលមួយជាមួយរយ»។ បើរុក្ខជាតិនោះជាស្រូវសាលី តើវានឹងបង្កើតផលបែបណា? ដើមស្រូវសាលីតូចៗឬ? មិនមែនទេ វានឹងបង្កើតគ្រាប់ពូជ ដែលក្រោយមកនឹងដុះឡើង ហើយទៅជាដើមស្រូវសាលី។ ក្នុងឧទាហរណ៍នេះ គ្រាប់ពូជមួយគ្រាប់បានបង្កើតគ្រាប់ពូជ១០០។ តើនេះបង្រៀនយើងអ្វីអំពីកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង?
តើយើង«ស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល»យ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលវគ្គ១១)
១១. (ក) តើឧទាហរណ៍អំពីអ្នកសាបព្រោះបង្រៀនយើងអ្វីអំពីកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង? (ខ) តើយើងបង្កើតគ្រាប់ពូជថ្មីយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ ពេលឪពុកម្ដាយរបស់យើងដែលជាគ្រិស្ដសាសនិក ឬសាក្សីឯទៀតបានបង្រៀនយើងជាលើកដំបូងអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ គឺហាក់ដូចជាពួកគាត់បានដាំគ្រាប់ពូជនៅលើដីល្អ។ ពួកគាត់សប្បាយចិត្ដខ្លាំងណាស់ពេលដែលពួកគាត់បានឃើញថាយើងទទួលយកដំណឹងល្អ។ គ្រាប់ពូជនោះ បន្ដដុះឡើងរហូតដល់វាអាចបង្កើតផល។ ដូចស្រូវសាលីមួយដើមមិនបង្កើតដើមថ្មី តែបង្កើតគ្រាប់ពូជថ្មី យើងមិនបង្កើតអ្នកកាន់តាមថ្មីទេ តែបង្កើតគ្រាប់ពូជថ្មី។ * (សូមមើលកំណត់សម្គាល់) តើយើងធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? គ្រាប់ពូជដែលបានត្រូវដាំក្នុងចិត្ដរបស់យើង បានបង្កើតគ្រាប់ពូជថ្មីជាច្រើនទៀត ហើយរាល់ដងដែលយើងប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ គឺហាក់ដូចជាយើងសាបព្រោះគ្រាប់ពូជទាំងនោះ។ (លូកា ៦:៤៥; ៨:១) ដូច្នេះ ដរាបណាដែលយើងបន្ដផ្សព្វផ្សាយដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះ ដរាបនោះយើង«ស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល»។
១២. (ក) តើយើងរៀនអ្វីពីឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីវល្លិទំពាំងបាយជូរនិងអ្នកសាបព្រោះ? (ខ) តើនេះធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?
១២ តើយើងរៀនអ្វីពីឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូអំពីវល្លិទំពាំងបាយជូរនិងអ្នកសាបព្រោះ? យើងរៀនថាការ«បង្កើតផល»មិនអាស្រ័យទៅលើប្រតិកម្មរបស់មនុស្សចំពោះដំណឹងដែលយើងផ្សព្វផ្សាយទេ តែអាស្រ័យលើការដែលយើងបន្ដផ្សព្វផ្សាយ។ ប៉ូលបាននិយាយអ្វីដែលស្រដៀងនឹងនេះ ពេលគាត់ពន្យល់ថា បុគ្គលម្នាក់ៗ«នឹងទទួលរង្វាន់តាមការខំប្រឹងរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន»។ (កូរិនថូសទី១ ៣:៨) ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យរង្វាន់យើងតាមការខំប្រឹងរបស់យើង មិនមែនតាមលទ្ធផលដែលមកពីការខំប្រឹងនោះទេ។ បងស្រីម៉ាធីលដាដែលបានធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយអស់២០ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ខ្ញុំមានអំណរដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាឲ្យរង្វាន់ចំពោះការខំប្រឹងរបស់យើង»។
តើយើងអាចស៊ូទ្រាំក្នុងការបង្កើតផលតាមរបៀបណា?
១៣, ១៤. យោងទៅតាមរ៉ូម ១០:១, ២ តើមានមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលប៉ូលមិនឈប់ផ្សព្វផ្សាយ?
១៣ តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យ«ស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល»? សូមយើងពិចារណាថែមទៀតអំពីគំរូរបស់ប៉ូល។ យើងដឹងថាប៉ូលធ្លាក់ទឹកចិត្ដដោយសារជនជាតិយូដាមិនទទួលយកដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ ប៉ុន្ដែ ប៉ូលមិនបានឈប់ផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកគេទេ។ គាត់បានរៀបរាប់អំពីអារម្មណ៍របស់គាត់ចំពោះជនជាតិយូដាទាំងនោះ ពេលដែលគាត់បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំប៉ងប្រាថ្នាក្នុងចិត្ដ ក៏អង្វរសុំព្រះឲ្យពួកគេទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ព្រោះខ្ញុំជាសាក្សីបញ្ជាក់ថា ពួកគេមានចិត្ដខ្នះខ្នែងក្នុងការបម្រើព្រះ តែដោយគ្មានចំណេះត្រឹមត្រូវ»។ (រ៉ូម ១០:១, ២) ដូច្នេះ ហេតុអ្វីប៉ូលបន្ដផ្សព្វផ្សាយ?
១៤ ទី១ ប៉ូលបាននិយាយថា‹សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាក្នុងចិត្ដ›របស់គាត់ ជំរុញចិត្ដគាត់ឲ្យផ្សព្វផ្សាយដល់ជនជាតិយូដា។ គាត់ពិតជាចង់ឲ្យពួកគេទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ (រ៉ូម ១១:១៣, ១៤) ទី២ គាត់បាននិយាយថាគាត់បាន«អង្វរសុំព្រះឲ្យពួកគេ»។ ប៉ូលបានអង្វរសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយជនជាតិយូដាម្នាក់ៗទទួលយកដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។ ទី៣ ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ពួកគេមានចិត្ដខ្នះខ្នែងក្នុងការបម្រើព្រះ»។ ប៉ូលបានរកមើលចំណុចល្អរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ ហើយឃើញថាពួកគេអាចទៅជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់ដឹងថាជនជាតិយូដាទាំងនោះដែលមានចិត្ដខ្នះខ្នែង អាចក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ដយ៉ាងខ្នះខ្នែងដូចគាត់ដែរ។
១៥. តើយើងអាចយកតម្រាប់ប៉ូលតាមរបៀបណា? សូមលើកឧទាហរណ៍។
១៥ តើយើងអាចយកតម្រាប់ប៉ូលតាមរបៀបណា? ទី១ យើងត្រូវមានបំណងប្រាថ្នាយ៉ាងខ្លាំងចង់ស្វែងរកពួកអ្នកដែល«មានចិត្ដគំនិតត្រឹមត្រូវឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។ ទី២ យើងអង្វរសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយមនុស្សដែលមានចិត្ដស្មោះឲ្យស្តាប់ពេលយើងផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកគេ។ (សកម្មភាព ១៣:៤៨; ១៦:១៤) បងស្រីស៊ីលវ៉ាណាដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយជិត៣០ឆ្នាំមកហើយ បានធ្វើដូច្នេះ។ គាត់និយាយថា៖ «មុនខ្ញុំទៅផ្ទះណាមួយក្នុងតំបន់ផ្សាយ ខ្ញុំអធិដ្ឋានសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយខ្ញុំឲ្យមានចិត្ដគំនិតត្រឹមត្រូវ»។ យើងក៏អធិដ្ឋានទៅព្រះ ដើម្បីសូមឲ្យទេវតារបស់លោកជួយយើងរកឃើញមនុស្សដែលពេញចិត្ដស្តាប់។ (ម៉ាថាយ ១០:១១-១៣; ការបើកបង្ហាញ ១៤:៦) បងប្រុសរ៉ូបឺតដែលត្រួសត្រាយជាង៣០ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ការរួមការងារជាមួយទេវតាដែលដឹងអំពីអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់ម្ចាស់ផ្ទះ គឺជាអ្វីដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្ដណាស់»។ ទី៣ យើងព្យាយាមរកចំណុចល្អរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ ហើយព្យាយាមរកមើលនូវអ្វីដែលបង្ហាញថាពួកគេអាចទៅជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ បងប្រុសខាលដែលជាអ្នកចាស់ទុំដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកជាង៥០ឆ្នាំ និយាយថា៖ «ខ្ញុំស្វែងរកអ្វីណាដែលអាចបង្ហាញថាបុគ្គលណាម្នាក់មានចិត្ដស្មោះ ដូចជាគាត់ញញឹមដាក់ខ្ញុំ គាត់មើលមកខ្ញុំដោយសប្បុរស ឬសួរសំណួរយ៉ាងស្មោះជាដើម»។ បើយើងធ្វើអ្វីៗទាំងនេះ យើងអាច«ស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល»ដូចប៉ូល។
«កុំឲ្យទប់ដៃឯងឡើយ»
១៦, ១៧. (ក) តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីសាស្តា ១១:៦? (ខ) តើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើពួកអ្នកដែលសង្កេតមើលយើង?
១៦ យើងមិនគួរភ្លេចថា កិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើងអាចមានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើមនុស្ស ទោះជាមើលទៅគ្មានអ្នកណាចាប់អារម្មណ៍ក្ដី។ (សូមអាន សាស្តា ១១:៦) មនុស្សកំពុងសង្កេតមើលយើង។ ពួកគេកត់សម្គាល់ថាយើងស្លៀកពាក់ស្អាតបាត ហើយថាយើងចេះគួរសមនិងរួសរាយរាក់ទាក់។ នេះប្រហែលជាធ្វើឲ្យពួកគេកោតស្ងើច ហើយក្រោយមក សូម្បីតែពួកអ្នកដែលធ្លាប់មានទស្សនៈមិនល្អអំពីយើងអាចចាប់ផ្ដើមមានទស្សនៈល្អជាងចំពោះយើងវិញ។ បងស៊ើហ្សូនិងបងអូលីនដាបានឃើញថានេះជាការពិត។
១៧ បងស៊ើហ្សូនិយាយថា៖ «ដោយសារយើងឈឺ យើងមិនបានផ្សព្វផ្សាយនៅទីសាធារណៈជិតចំណតឡានក្រុងអស់មួយរយៈពេល។ ពេលយើងទៅផ្សព្វផ្សាយនៅទីនោះម្ដងទៀត អ្នកដែលដើរកាត់កន្លែងនោះសួរថា ‹ម៉េចអត់ឃើញបងអ៊ីចឹង? យើងនឹកបងទាំងពីរ›»។ បងអូលីនដាក៏និយាយដោយញញឹមថា៖ «តៃកុងឡានបានបក់ដៃដាក់យើង ហើយតៃកុងឡានខ្លះស្រែកពីក្នុងឡានថា‹អ្នកទាំងពីរធ្វើកិច្ចការល្អ!›។ ពួកគេថែមទាំងបានសុំទស្សនាវដ្ដីពីយើង»។ បងស៊ើហ្សូនិងបងអូលីនដាភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងពេលដែលបុរសម្នាក់មករទេះរុញដាក់តាំងសៀវភៅរបស់ពួកគាត់ ហើយឲ្យផ្កាមួយបាច់ដល់ពួកគាត់និងអរគុណពួកគាត់សម្រាប់កិច្ចការដែលពួកគាត់ធ្វើ។
១៨. ហេតុអ្វីអ្នកតាំងចិត្ដ«ស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល»?
១៨ ដរាបណាដែលអ្នកមិន«ទប់ដៃ»របស់អ្នកពីការប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីរាជាណាចក្រព្រះ ដរាបនោះអ្នកមានចំណែកដ៏សំខាន់ក្នុងការជួយ«ប្រជាជាតិទាំងឡាយបានឮ»ដំណឹងល្អ។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) សំខាន់បំផុត អ្នកអាចមានអំណរយ៉ាងខ្លាំងដោយសារអ្នកដឹងថាអ្នកកំពុងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាសប្បាយរីករាយ។ លោកស្រឡាញ់អស់អ្នកដែល«ស៊ូទ្រាំព្រមទាំងបង្កើតផល»!
^ វគ្គ 2 សូម្បី តែលោកយេស៊ូក៏បានមានប្រសាសន៍ថា ការផ្សព្វផ្សាយនៅ«ស្រុកកំណើត»របស់លោកគឺពិបាក។ ចំណុចនេះបានត្រូវកត់ទុកក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អទាំងបួន។—ម៉ាថាយ ១៣:៥៧; ម៉ាកុស ៦:៤; លូកា ៤:២៤; យ៉ូហាន ៤:៤៤
^ វគ្គ 7 ទោះជាមែកក្នុងឧទាហរណ៍នេះសំដៅលើគ្រិស្ដសាសនិកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌ក៏ដោយ ឧទាហរណ៍នេះមានមេរៀនសម្រាប់អ្នកបម្រើទាំងអស់របស់ព្រះ។
^ វគ្គ 9 ពាក្យ«បង្កើតផល»ក៏អាចសំដៅលើ«ផលដែលបង្កើតដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ»។ ប៉ុន្ដែ អត្ថបទនេះនិងអត្ថបទបន្ទាប់នឹងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការបង្កើត«ផលនៃបបូរមាត់» ឬការផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រព្រះ។—កាឡាទី ៥:២២, ២៣; ហេប្រឺ ១៣:១៥
^ វគ្គ 11 នៅពេលផ្សេងទៀត លោកយេស៊ូបានលើកឧទាហរណ៍អំពីការសាបព្រោះនិងការច្រូតកាត់ដើម្បីពន្យល់អំពីកិច្ចការជួយមនុស្សឲ្យទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក។—ម៉ាថាយ ៩:៣៧; យ៉ូហាន ៤:៣៥-៣៨
