អត្ថបទសិក្សា ២២
ចូរមានទម្លាប់សិក្សាកាន់តែប្រសើរឡើង!
«[ចូរ]ពិចារណាឲ្យដឹងប្រាកដថាការអ្វីដែលសំខាន់ជាង»។ —ភី. ១:១០
ចម្រៀងលេខ៣៥ «ពិចារណាឲ្យដឹងប្រាកដថាការអ្វីដែលសំខាន់ជាង»
សេចក្ដីសង្ខេប *
១. ហេតុអ្វីការសិក្សាប្រហែលជាមិនស្រួលសម្រាប់បងប្អូនខ្លះ?
នៅសព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សត្រូវខំប្រឹងធ្វើការដើម្បីមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត។ បងប្អូនជាច្រើននាក់ធ្វើការច្រើនម៉ោងដើម្បីផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការដ៏សំខាន់ចាំបាច់របស់ក្រុមគ្រួសារ។ បងប្អូនជាច្រើននាក់ទៀតត្រូវចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោងក្នុងការធ្វើដំណើរទៅធ្វើការនិងត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ បងប្អូនជាច្រើននាក់ក៏ត្រូវធ្វើការដោយប្រើកម្លាំងកាយ។ ដូច្នេះ នៅពេលល្ងាចក្រោយពេលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញពួកគេអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់! ពួកគេមិនមានចិត្តចង់សិក្សាស្រាវជ្រាវទេ។
២. តើអ្នកសិក្សានៅពេលណា?
២ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងត្រូវតែរកពេលដើម្បីសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះនិងសៀវភៅផ្សេងៗរបស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិកពិត។ ចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ានិងការរស់ជារៀងរហូតអាស្រ័យទៅលើការធ្វើដូច្នេះ! (១ធី. ៤:១៥) បងប្អូនខ្លះភ្ញាក់ពីព្រលឹមរាល់ថ្ងៃដើម្បីសិក្សានៅពេលស្ងាត់ និងពេលដែលខួរក្បាលស្រឡះ។ បងប្អូនឯទៀតលៃទុកពេលនៅពេលយប់មុនចូលគេងដើម្បីសិក្សានិងរំពឹងគិត។
៣-៤. តើមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វីខ្លះចំពោះចំនួនសៀវភៅដែលអង្គការយើងចេញផ្សាយ ហើយហេតុអ្វី?
៣ អ្នកច្បាស់ជាយល់ថាគឺសំខាន់ដែលអ្នកលៃទុកពេលដើម្បីសិក្សា។ ប៉ុន្តែ តើយើងគួរសិក្សាអ្វី? អ្នកប្រហែលជាគិតថា ‹មានអ្វីជាច្រើនដែលខ្ញុំគួរអាន តែពិបាកឲ្យខ្ញុំអានទាំងអស់›។ បងប្អូនខ្លះអាចអានសៀវភៅនិងមើលវីដេអូទាំងអស់របស់អង្គការយើង ប៉ុន្តែបងប្អូនជាច្រើនពិបាកធ្វើបែបនេះ។ ដោយសារគណៈអភិបាលដឹងអំពីបញ្ហានេះ ពួកគាត់បានសម្រេចចិត្តកាត់បន្ថយសៀវភៅផ្សេងៗដែលបានត្រូវបោះពុម្ពឬផ្សាយតាមអ៊ីនធឺណិត។
៤ ជាឧទាហរណ៍ យើងលែងចេញផ្សាយសៀវភៅប្រចាំឆ្នាំនៃសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា(Yearbook of Jehovah’s Witnesses) ទៀតហើយ ដោយសារបទពិសោធន៍ដ៏គួរឲ្យលើកទឹកចិត្តជាច្រើនបានត្រូវចេញផ្សាយតាមគេហទំព័រjw.org®និងកម្មវិធីប្រចាំខែនៅJWទូរទស្សន៍។ ម្យ៉ាងទៀត ឥឡូវទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមសម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយនិងទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! បានត្រូវចេញផ្សាយតែបីដងក្នុងមួយឆ្នាំ។ ការផ្លាស់ប្ដូរទាំងនេះមិនបានត្រូវធ្វើឡើងដើម្បីឲ្យយើងមានពេលធ្វើអ្វីផ្សេងទៀតដែលមិនទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះទេ តែគឺដើម្បីឲ្យយើងអាចយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះ«អ្វីដែលសំខាន់ជាង»។ (ភី. ១:១០) សូមយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចសិក្សាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតជាមុនសិន និងរបៀបដែលយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពេញលេញពីការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន។
ចូរសិក្សាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតជាមុនសិន
៥-៦. តើយើងគួរយកចិត្តទុកដាក់សិក្សាសៀវភៅអ្វីខ្លះ?
៥ ជាចម្បង តើយើងគួរសិក្សាអ្វីខ្លះ? យើងប្រាកដជាគួរចំណាយពេលរាល់ថ្ងៃដើម្បីសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ចំនួនជំពូកនៃអំណានគម្ពីរប្រចាំសប្ដាហ៍សម្រាប់ក្រុមជំនុំបានត្រូវកាត់បន្ថយឲ្យតិចជាងមុន ដើម្បីយើងអាចមានពេលច្រើនជាងក្នុងការរំពឹងគិតនិងស្រាវជ្រាវ។ យើងមិនគួរមានគោលដៅគ្រាន់តែអានបទគម្ពីរទាំងនោះទេ ប៉ុន្តែគោលដៅរបស់យើងគឺឲ្យបណ្ដាំរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលលើចិត្តយើង ហើយជួយយើងឲ្យកាន់តែមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។—ទំនុក. ១៩:១៤
៦ តើយើងគួរយកចិត្តទុកដាក់សិក្សាសៀវភៅអ្វីខ្លះទៀត? យើងច្បាស់ជាចង់រៀបចំសម្រាប់ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម និងសម្រាប់ការសិក្សាគម្ពីរជាក្រុមជំនុំ ព្រមទាំងរៀបចំអ្វីៗដែលនឹងសិក្សានៅកិច្ចប្រជុំសម្រាប់កិច្ចបម្រើនិងជីវិតជាគ្រិស្តសាសនិក។ យើងក៏គួរអានទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម និងទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក!រាល់លេខដែលចេញផ្សាយដែរ។
៧. បើយើងមិនអាចអានឬមើលអ្វីៗទាំងអស់នៅគេហទំព័ររបស់យើងនិងនៅJWទូរទស្សន៍ តើយើងគួរធ្លាក់ទឹកចិត្តឬទេ?
៧ អ្នកប្រហែលជាគិតថា ‹ចុះយ៉ាងណាអំពីអ្វីជាច្រើនទៀតដែលមាននៅគេហទំព័រjw.orgនិងJWទូរទស្សន៍? នោះគឺច្រើនណាស់!›។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយ នៅភោជនីយដ្ឋានដែលមានអាហារប៊ុហ្វេមានម្ហូបដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់ជាច្រើនមុខ។ ភ្ញៀវមិនអាចភ្លក់ម្ហូបគ្រប់មុខបានទេ ដោយសារមានម្ហូបច្រើនពេក។ ដូច្នេះ ពួកគេជ្រើសរើសតែម្ហូបមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ បើអ្នកមិនអាចអាននិងមើលអ្វីៗទាំងអស់ដែលចេញផ្សាយតាមគេហទំព័ររបស់យើងនិងJWទូរទស្សន៍ សូមកុំធ្លាក់ទឹកចិត្តឡើយ។ សូមអានឬមើលអ្វីតាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន។ ឥឡូវ សូមយើងពិចារណាថាតើការសិក្សារួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ ហើយតើយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីការសិក្សារបស់យើងតាមរបៀបណា?
ការសិក្សាត្រូវការការខំប្រឹង!
៨. តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះពេលសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ហើយតើការធ្វើដូច្នេះនាំឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ?
៨ ការសិក្សាគឺការផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលយើងអានដោយមានបំណងចង់រៀនចំណុចសំខាន់។ ការសិក្សាមិនមែនជាការអានព័ត៌មានត្រួសៗ ហើយគូសចម្លើយទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលអ្នករៀបចំសម្រាប់ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ដំបូងសូមអានសេចក្ដីសង្ខេបនៅដើមអត្ថបទ។ បន្ទាប់មក សូមពិចារណាអំពីចំណងជើងអត្ថបទ ព្រមទាំងចំណងជើងតូចនិងសំណួរសម្រាប់រៀនសារឡើងវិញ។ ក្រោយមក សូមអានអត្ថបទនោះយឺតៗនិងដោយយកចិត្តទុកដាក់។ សូមយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះប្រយោគសំខាន់ដែលជាគោលគំនិតសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ ហើយតាមធម្មតាជាប្រយោគដំបូងក្នុងវគ្គ។ ប្រយោគសំខាន់ដែលជាគោលគំនិតច្រើនតែជួយយើងឲ្យដឹងថាវគ្គនោះចង់ពន្យល់អំពីអ្វី។ កាលដែលអ្នកអានអត្ថបទនោះ សូមគិតអំពីរបៀបដែលវគ្គនីមួយៗគាំទ្រចំណងជើងតូចនិងប្រធានសម្រាប់អត្ថបទនោះ។ សូមកត់ចំណាំពាក្យដែលអ្នកមិនធ្លាប់ស្គាល់និងចំណុចដែលអ្នកចង់យល់ច្បាស់ជាង ហើយក្រោយមកស្រាវជ្រាវអ្វីទាំងនោះ។
៩. (ក) ពេលយើងសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ហេតុអ្វីយើងគួរផ្ដោតអារម្មណ៍ជាពិសេសទៅលើបទគម្ពីរ ហើយតើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) ដូចដែលបានត្រូវចែងនៅយ៉ូស្វេ ១:៨ តើយើងគួរធ្វើអ្វីថែមទៀតក្រៅពីការអានបទគម្ពីរ?
៩ ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនៅកិច្ចប្រជុំជួយយើងឲ្យយល់គម្ពីរ។ ដូច្នេះ ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើបទគម្ពីរ ជាពិសេសបទគម្ពីរដែលនឹងត្រូវអានពេលពិគ្រោះអត្ថបទនោះជាមួយនឹងក្រុមជំនុំ។ សូមកត់សម្គាល់អំពីរបៀបដែលពាក្យឬឃ្លាសំខាន់ក្នុងបទគម្ពីរនោះគាំទ្រចំណុចដែលបានត្រូវលើកឡើងក្នុងវគ្គនោះ។ ម្យ៉ាងទៀត សូមទុកពេលដើម្បីរំពឹងគិតអំពីបទគម្ពីរដែលអ្នកអាន ហើយគិតអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចធ្វើតាមបទគម្ពីរនោះក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។—សូមអាន យ៉ូស្វេ ១:៨
ឪពុកម្ដាយទាំងឡាយ សូមបង្រៀនកូនៗរបស់អ្នកអំពីរបៀបសិក្សា (សូមមើលវគ្គ១០) *
១០. តាមហេប្រឺ ៥:១៤ ហេតុអ្វីឪពុកម្ដាយគួរចំណាយពេលក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារដើម្បីបង្រៀនកូនអំពីរបៀបសិក្សានិងស្រាវជ្រាវ?
១០ តាមធម្មតា ឪពុកម្ដាយចង់ឲ្យកូនសប្បាយពេលគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសាររាល់សប្ដាហ៍។ ថ្វីដ្បិតតែឪពុកម្ដាយគួររៀបចំអ្វីផ្សេងៗសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារ តែពួកគេមិនចាំបាច់គិតថាត្រូវតែរៀបចំអ្វីដែលពិសេសៗឬអ្វីដែលគួរឲ្យរំភើបចិត្តជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ទេ។ ទោះជាជួនកាលក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកមើលកម្មវិធីប្រចាំខែនៅJWទូរទស្សន៍ឬរៀបចំអ្វីពិសេសដូចជាការសង់ទូកគំរូរបស់ណូអេសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ក្រុមគ្រួសារក្ដី ក៏ជាការសំខាន់ដែលកូនរបស់អ្នករៀនឲ្យចេះសិក្សា។ ពួកគេត្រូវដឹងអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចរៀបចំសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ ឬក៏របៀបស្រាវជ្រាវអំពីសំណួរឬបញ្ហាណាមួយដែលពួកគេជួបប្រទះនៅសាលាជាដើម។ (សូមអាន ហេប្រឺ ៥:១៤) បើពួកគេចំណាយពេលសិក្សានៅផ្ទះ នេះនឹងជួយពួកគេឲ្យស្រួលផ្ដោតអារម្មណ៍ជាងទៅលើកម្មវិធីកិច្ចប្រជុំ សន្និបាត និងមហាសន្និបាតដែលមិនតែងតែមានវីដេអូរហូតទេ។ ប៉ុន្តែ រយៈពេលសិក្សាគឺអាស្រ័យទៅលើអាយុនិងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់កូន។
១១. ហេតុអ្វីគឺសំខាន់ដែលយើងបង្រៀនសិស្សគម្ពីរអំពីរបៀបសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងស៊ីជម្រៅ?
១១ សិស្សគម្ពីររបស់យើងក៏ត្រូវរៀនអំពីរបៀបសិក្សាដែរ។ កាលដែលពួកគេទើបតែចាប់ផ្ដើមរៀនថ្មីៗ យើងសប្បាយចិត្តពេលឃើញពួកគេរៀបចំសម្រាប់ការសិក្សាគម្ពីរនិងកិច្ចប្រជុំដោយគូសចម្លើយ។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវតែបង្រៀនសិស្សគម្ពីរអំពីរបៀបស្រាវជ្រាវនិងសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនយ៉ាងស៊ីជម្រៅ។ យ៉ាងនេះ ពេលមានបញ្ហាកើតឡើង ជាជាងសុំជំនួយភ្លាមៗពីអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ ពួកគេនឹងដឹងអំពីរបៀបស្វែងរកយោបល់ល្អពីសៀវភៅផ្សេងៗរបស់អង្គការយើងដោយធ្វើការស្រាវជ្រាវខ្លួនឯង។
ចូរសិក្សាដោយមានគោលដៅ ច្បាស់លាស់
១២. តើយើងអាចមានគោលដៅអ្វីខ្លះពេលយើងសិក្សា?
១២ បើអ្នកមិនចូលចិត្តសិក្សា អ្នកប្រហែលជាគិតថាអ្នកមិនអាចទៅជាមនុស្សដែលចូលចិត្តសិក្សាទេ។ ប៉ុន្តែ អ្នកអាចធ្វើបាន។ ដំបូងសូមសិក្សាសម្រាប់រយៈពេលខ្លីសិន ហើយក្រោយមកបន្ដិចម្ដងៗសូមបង្កើនរយៈពេលដែលអ្នកសិក្សា។ ចូរសិក្សាដោយមានគោលដៅច្បាស់លាស់។ គោលដៅដ៏សំខាន់បំផុតរបស់យើងគួរតែជាការចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។ គោលដៅផ្សេងទៀតដែលយើងអាចសម្រេចភ្លាមៗ គឺការស្វែងរកចម្លើយដែលមនុស្សណាម្នាក់បានសួរ ឬធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីបញ្ហាណាមួយដែលយើងកំពុងប្រឈមមុខ។
១៣. (ក) សូមពន្យល់អំពីដំណាក់កាលនីមួយៗដែលប្អូនៗវ័យក្មេងអាចធ្វើដើម្បីនិយាយការពារជំនឿរបស់គាត់ពេលនៅសាលា។ (ខ) តើប្អូនអាចធ្វើតាមយោបល់នៅកូឡុស ៤:៦យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ ជាឧទាហរណ៍ តើអ្នកជាមនុស្សវ័យក្មេងដែលនៅរៀនឬទេ? សិស្សរួមថ្នាក់ទាំងអស់ប្រហែលជាជឿលើទ្រឹស្តីនៃការវិវត្តន៍។ ប្អូនចង់និយាយការពារសេចក្ដីបង្រៀនពីគម្ពីរ ប៉ុន្តែប្រហែលជាប្អូនមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមិនអាចធ្វើបាន។ ដូច្នេះ ប្អូនត្រូវធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវ! ប្អូនអាចមានគោលបំណងពីរគឺ (១) ពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់ប្អូនថាព្រះបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ និង (២) បង្កើនសមត្ថភាពរបស់ប្អូនក្នុងការនិយាយការពារសេចក្ដីពិត។ (រ៉ូម ១:២០; ១ពេ. ៣:១៥) ដំបូង ប្អូនអាចសួរខ្លួនឯងថា ‹ហេតុអ្វីសិស្សរួមថ្នាក់របស់ខ្ញុំជឿលើការវិវត្តន៍?›។ បន្ទាប់មក សូមធ្វើការស្រាវជ្រាវដោយយកចិត្តទុកដាក់ពីសៀវភៅរបស់អង្គការយើង។ ការនិយាយការពារជំនឿរបស់ប្អូនប្រហែលជាមិនសូវពិបាកដូចដែលប្អូនគិតទេ។ មនុស្សភាគច្រើនជឿលើការវិវត្តន៍ ដោយសារតែមនុស្សដែលពួកគេគោរពប្រាប់ថានេះជាការពិត។ បើប្អូនរកឃើញចំណុចមួយឬពីរដើម្បីប្រាប់ពួកគេ ប្អូនមានឱកាសផ្ដល់ចម្លើយដ៏គាប់ចិត្តដល់អ្នកណាម្នាក់ដែលចង់ដឹងសេចក្ដីពិតយ៉ាងស្មោះ។—សូមអាន កូឡុស ៤:៦
ចូរបង្កើនចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
១៤-១៦. (ក) តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់អំពីសៀវភៅក្នុងគម្ពីរដែលអ្នកមិនសូវស្គាល់? (ខ) ដោយប្រើបទគម្ពីរដែលមានក្នុងវគ្គទាំងនេះ សូមពន្យល់អំពីរបៀបដែលអ្នកអាចយល់កាន់តែច្បាស់អំពីសៀវភៅអេម៉ុស។ (សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « ចូរស្រមៃឃើញយ៉ាងច្បាស់អំពីបុគ្គលក្នុងគម្ពីរ!»)
១៤ ឧបមាថាពេលអ្នករៀបចំសម្រាប់កិច្ចប្រជុំ អ្នកឃើញថាយើងនឹងរៀនសៀវភៅទំនាយខ្លីណាមួយក្នុងគម្ពីរ ហើយប្រហែលជាអ្នកមិនសូវស្គាល់អំពីអ្នកសរសេរឬសៀវភៅនោះ។ ដំបូង យើងចង់បង្កើនចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះអ្វីដែលអ្នកប្រកាសទំនាយនោះបានសរសេរ។ តើអ្នកអាចធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបណា?
១៥ ដំបូង សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើខ្ញុំដឹងអ្វីខ្លះអំពីអ្នកសរសេរសៀវភៅនេះ? តើគាត់ជាអ្នកណា? តើគាត់រស់នៅកន្លែងណា ហើយតើគាត់មានមុខរបរអ្វី?›។ ជីវប្រវត្ដិរបស់អ្នកសរសេរសៀវភៅនោះអាចជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីមូលហេតុដែលគាត់ជ្រើសរើសពាក្យបែបនេះឬបែបនោះ ឬក៏អំពីឧទាហរណ៍ដែលគាត់បានប្រើ។ ពេលអានគម្ពីរ សូមស្វែងរកឃ្លាដែលបង្ហាញអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់អ្នកសរសេរ។
១៦ បន្ទាប់មក អ្នកនឹងឃើញថាគឺមានប្រយោជន៍ បើអ្នកដឹងថាសៀវភៅនោះបានត្រូវសរសេរនៅពេលណា។ អ្នកអាចធ្វើដូច្នេះដោយមើលសៀវភៅស្តើងដែលមានចំណងជើងថា គម្ពីរបរិសុទ្ធ តើរៀបរាប់អំពីអ្វី? ម្យ៉ាងទៀត អ្នកក៏អាចមើលតារាងអំពីអ្នកប្រកាសទំនាយនិងស្តេច ក្នុងសៀវភៅស្តើងដែលមានចំណងជើងថា ជំនួយសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ទំព័រ១៤-១៧។ ដោយសារសៀវភៅក្នុងគម្ពីរដែលអ្នកកំពុងសិក្សានៅកិច្ចប្រជុំជាសៀវភៅទំនាយ គឺជាការល្អបើអ្នកស្វែងយល់អំពីស្ថានភាពពេលដែលសៀវភៅនោះបានត្រូវសរសេរ។ តើអ្នកប្រកាសទំនាយនោះបានត្រូវចាត់ឲ្យទៅកែតម្រង់ចិត្តគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តបែបណារបស់បណ្ដាជន? តើអ្នកណាខ្លះរស់នៅសម័យដូចគាត់? ដើម្បីយល់អំពីស្ថានភាពនោះច្បាស់ជាង អ្នកប្រហែលជាត្រូវមើលសៀវភៅឬអ្វីៗផ្សេងទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់អំពីសម័យរបស់អេម៉ុសដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ គឺជាការល្អដែលអ្នកមើលវីដេអូដែលមានចំណងជើងថា គោលសំខាន់ពីសៀវភៅអេម៉ុស ក្នុងគេហទំព័រjw.org។ អ្នកក៏នឹងទទួលប្រយោជន៍ពីការមើលសៀវភៅជំនួយស្រាវជ្រាវសម្រាប់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ នៅក្នុងផ្នែក«ការពន្យល់អំពីបទគម្ពីរ» សូមរកបទគម្ពីរនៅអេម៉ុស ១:១ ហើយមើលឯកសារយោងដែលមាននៅទីនោះ។ ព័ត៌មានទាំងនេះនឹងជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីសម័យដែលអេម៉ុសរស់នៅ។—២ព. ១៤:២៥-២៨; ២រប. ២៦:១-១៥; ហូ. ១:១-១១; អេម. ១:១
ចូរយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះចំណុចល្អិតល្អន់
១៧-១៨. សូមលើកឧទាហរណ៍ពីវគ្គនេះឬឧទាហរណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនអំពីរបៀបដែលការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះចំណុចល្អិតល្អន់អាចធ្វើឲ្យការសិក្សាគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនកាន់តែសប្បាយ។
១៧ ពេលយើងអានគម្ពីរ ការចេះឆ្ងល់គឺជាអ្វីដ៏ល្អ។ ឧបមាថាអ្នកកំពុងអានលូកា ជំពូកទី១១អំពី«សញ្ញាសម្គាល់នៃយ៉ូណាស»។ (លូក. ១១:២៩, ៣០) ជាជាងរំលងចំណុចនោះ អ្នកផ្អាក ហើយសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើអ្វីជា«សញ្ញាសម្គាល់នៃយ៉ូណាស»? តើខ្ញុំអាចរកឃើញព័ត៌មានថែមទៀតតាមរបៀបណា?›។ ដូច្នេះ អ្នកធ្វើដូចជាអ្នកស៊ើបអង្កេតដោយបើកបណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម ហើយចុចលើកន្លែងស្វែងរក រួចវាយពាក្យ«សញ្ញាសម្គាល់នៃយ៉ូណាស»។ អ្នកឃើញនៅទីនោះមានបទគម្ពីរនៅម៉ាថាយ ១២:៣៩, ៤០។ បទគម្ពីរនេះជាអ្វីដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ចំពោះអ្នក! អ្នកឃើញថាលោកយេស៊ូបានប្រកាសទុកជាមុនថាលោកនឹងស្លាប់ ហើយនៅថ្ងៃទី៣ លោកនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ គឺគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ដែលលោកយេស៊ូបានផ្ដល់សញ្ញាសម្គាល់ដែលប្រាប់ទុកជាមុនអំពីរយៈពេលដែលលោកនឹងនៅក្នុងផ្នូរ មែនទេ?
១៨ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយទៀត។ ជំពូកដំបូងនៃសៀវភៅលូកា រៀបរាប់អំពីទេវតាឈ្មោះកាព្រីយ៉ែលដែលបានលេចមកជួបម៉ារៀ ហើយប្រាប់នាងអំពីកូនប្រុសម្នាក់ដែលនាងនឹងបង្កើត។ កាព្រីយ៉ែលប្រាប់ថា៖ «បុត្រនោះនឹងធំឧត្តម ក៏នឹងត្រូវហៅថាបុត្ររបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ហើយព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រគល់ឲ្យបុត្រនោះនូវបល្ល័ង្ករបស់ដាវីឌដែលជាបិតារបស់លោក លោកក៏នឹងគ្រប់គ្រងជាស្តេចលើពូជពង្សយ៉ាកុបជារៀងរហូត»។ (លូក. ១:៣២, ៣៣) តាមធម្មតា យើងប្រហែលជាផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើផ្នែកដំបូងនៃអ្វីដែលកាព្រីយ៉ែលបាននិយាយ ដែលថាលោកយេស៊ូនឹងបានត្រូវហៅថា «បុត្ររបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត»។ ប៉ុន្តែ កាព្រីយ៉ែលក៏បានប្រាប់ទុកជាមុនថាលោកយេស៊ូនឹង«គ្រប់គ្រងជាស្តេច»។ ដូច្នេះ យើងប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ‹តើម៉ារៀយល់យ៉ាងណាចំពោះពាក្យសម្ដីទាំងនោះរបស់កាព្រីយ៉ែល? តើនាងយល់ថាលោកយេស៊ូនឹងធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងស្រុកអ៊ីស្រាអែលជំនួសស្តេចហេរ៉ូឌ ឬកូនចៅរបស់គាត់ឬទេ?›។ បើលោកយេស៊ូបានក្លាយទៅជាស្តេចនៅអ៊ីស្រាអែលមែន ម៉ារៀនឹងទៅជាមាតារបស់ស្តេច ហើយក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់នឹងរស់នៅក្នុងវាំង។ ប៉ុន្តែ គ្មានកំណត់ហេតុណាក្នុងគម្ពីរដែលថាម៉ារៀបាននិយាយអំពីរឿងនេះជាមួយនឹងកាព្រីយ៉ែលទេ ហើយយើងក៏មិនឃើញកំណត់ហេតុណាថាម៉ារៀបានសុំឋានៈពិសេសណាមួយក្នុងរាជាណាចក្រ ដូចអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូពីរនាក់បានសុំទេ។ (ម៉ាថ. ២០:២០-២៣) ព័ត៌មាននេះធ្វើឲ្យយើងកាន់តែជឿជាក់ថាម៉ារៀជាស្ត្រីដែលមានចិត្តរាបទាបជាខ្លាំង!
១៩-២០. ដូចបានត្រូវរៀបរាប់នៅយ៉ាកុប ១:២២-២៥ និង៤:៨ តើយើងមានគោលដៅអ្វីខ្លះពេលយើងសិក្សា?
១៩ សូមចាំថាគោលដៅដ៏សំខាន់ចម្បងរបស់យើងក្នុងការសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះនិងសៀវភៅផ្សេងៗរបស់អង្គការយើងគឺដើម្បីចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។ យើងក៏ចង់ដឹងច្បាស់ជាងថាយើង«ជាមនុស្សបែបណា» ហើយថាយើងត្រូវកែប្រែអ្វីខ្លះដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ត។ (សូមអាន យ៉ាកុប ១:២២-២៥; ៤:៨) ដូច្នេះ រាល់ដងមុនយើងចាប់ផ្ដើមសិក្សា យើងគួរសុំសកម្មពលពីព្រះយេហូវ៉ា។ យើងគួរអង្វរសុំលោកជួយយើងឲ្យទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងពេញលេញពីព័ត៌មាននោះ ហើយជួយយើងឲ្យឃើញថាយើងគួរកែប្រែអ្វីខ្លះ។
២០ សូមយើងទាំងអស់គ្នាធ្វើដូចអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះដែលបានត្រូវរៀបរាប់ដោយអ្នកតែងទំនុកតម្កើងថា៖ «អ្នកនោះត្រេកអរតែនឹងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ ក៏រំពឹងគិតក្នុងក្រិត្យវិន័យទ្រង់ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃដែរ . . . ឯការអ្វីដែលអ្នកនោះធ្វើ នោះនឹងចំរើនឡើងទាំងអស់»។—ទំនុក. ១:២, ៣
ចម្រៀងលេខ៨៨ សូមឲ្យខ្ញុំស្គាល់ផ្លូវរបស់លោក
^ វគ្គ 5 ដោយចិត្តទូលាយព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យយើងនូវអ្វីៗជាច្រើនដែលយើងអាចមើល អាន និងសិក្សា។ អត្ថបទនេះនឹងជួយអ្នកឲ្យចេះជ្រើសរើសអ្វីដែលអ្នកគួរសិក្សា និងផ្ដល់យោបល់ដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន។
^ វគ្គ 61 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: ឪពុកម្ដាយបង្ហាញកូនៗរបស់ពួកគេអំពីរបៀបដើម្បីរៀបចំសម្រាប់ការសិក្សាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមប្រចាំសប្ដាហ៍។
^ វគ្គ 63 ការពណ៌នាអំពីរូបភាព: បងប្រុសម្នាក់ធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីអេម៉ុសដែលជាអ្នកសរសេរគម្ពីរ។ រូបភាពនៅខាងក្រោយបងប្រុសនោះ បង្ហាញអំពីអ្វីដែលគាត់ឃើញក្នុងការស្រមៃរបស់គាត់កាលដែលគាត់អាននិងរំពឹងគិតអំពីកំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរ។
