តើព្រះបានធ្វើអ្វីខ្លះ?
បើអ្នកចង់ស្គាល់អ្នកណាម្នាក់ឲ្យបានច្បាស់ គឺមានប្រយោជន៍ បើអ្នករៀនអំពីអ្វីដែលគាត់បានធ្វើនិងការពិបាកដែលគាត់បានយកឈ្នះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ បើអ្នកចង់ស្គាល់ព្រះឲ្យបានច្បាស់ អ្នកត្រូវរៀនអំពីអ្វីដែលលោកបានធ្វើ។ ពេលអ្នកធ្វើដូច្នេះ អ្នកប្រហែលជាភ្ញាក់ផ្អើលដោយឃើញថាអ្វីជាច្រើនដែលលោកបានធ្វើកន្លងមក ផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់យើងនៅឥឡូវនេះនិងនៅថ្ងៃអនាគត។
ព្រះបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីជាប្រយោជន៍យើង
ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ ហើយ«គុណសម្បត្តិរបស់លោក ដែលមនុស្សមើលមិនឃើញ . . . នោះបានសឲ្យឃើញច្បាស់តាំងពីពេលដែលលោកបង្កើតពិភពលោកមក ពេលដែលពិចារណាអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើត»។ (រ៉ូម ១:២០) «ព្រះទ្រង់បានបង្កើតផែនដី ដោយឫទ្ធិតេជះរបស់ទ្រង់ ទ្រង់បានតាំងលោកីយឡើង ដោយសារប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់ ហើយបានលាតផ្ទៃមេឃ ដោយសារយោបល់»។ (យេរេមា ១០:១២) អ្វីៗដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះបានបង្កើតក៏បង្ហាញថាលោករមែងគិតអំពីយើង។
សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតជីវិតយើង គឺដោយបង្កើតមនុស្សយើងឲ្យ«ដូចរូបអង្គទ្រង់»។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៧) នោះមានន័យថាលោកឲ្យយើងអាចមានគុណសម្បត្តិដ៏ប្រសើរដូចលោកមួយកម្រិត។ លោកបង្កើតយើងឲ្យមានសមត្ថភាពយកតម្រាប់ ក្នុងន័យថាយើងអាចយល់អំពីទស្សនៈនិងគោលការណ៍របស់លោក។ ពេលយើងព្យាយាមធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងកាន់តែមានសុភមង្គលនិងជីវិតមានន័យខ្លឹមសារ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត លោកបានឲ្យយើងមានសមត្ថភាពដើម្បីបង្កើតចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងលោក។
ពេលយើងសង្កេតមើលអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើតនៅលើផែនដី យើងយល់ថាព្រះមានអារម្មណ៍បែបណាចំពោះយើង។ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថា ព្រះ«បានផ្ដល់ភ័ស្ដុតាងដែលបញ្ជាក់ថាលោកបានធ្វើល្អចំពោះ[យើង] ដោយធ្វើឲ្យទឹកភ្លៀងធ្លាក់ពីលើមេឃនិងធ្វើឲ្យមានរដូវដែលសម្បូរភោគផល ក៏ឲ្យអាហារជាបរិបូរនិងធ្វើឲ្យចិត្តរបស់[យើង]ពោរពេញទៅដោយក្ដីរីករាយ»។ (សកម្មភាព ១៤:១៧) ព្រះមិនគ្រាន់តែផ្ដល់អ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីរស់នៅប៉ុណ្ណោះទេ លោកក៏បានផ្ដល់អ្វីផ្សេងៗជាច្រើនដើម្បីយើងអាចសប្បាយរីករាយ។ ប៉ុន្តែព្រះមានគោលបំណងជាច្រើនទៀតសម្រាប់យើង។
ទំនុកតម្កើង ១១៥:១៦; អេសាយ ៤៥:១៨) តើអ្នកណានឹងអាស្រ័យនៅ ហើយសម្រាប់រយៈពេលយូរប៉ុណ្ណា? «ពួកអ្នកសុចរិតនឹងបានស្រុក[ឬ«ផែនដី»]ទុកជាមរដក ហើយនឹងនៅក្នុងស្រុកនោះជានិច្ច»។—ទំនុកតម្កើង ៣៧:២៩; ព.ថ.
ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតផែនដីដើម្បីមនុស្សអាចរស់នៅជារៀងរហូតលើផែនដីនេះ។ គម្ពីរចែងថា៖ «ចំណែកផែនដីវិញ នោះទ្រង់បានប្រគល់ដល់មនុស្សជាតិ» ហើយលោក«មិនមែនបង្កើតមកឲ្យនៅទទេទេ គឺបានជបសូនបង្កើតឲ្យជាទីអាស្រ័យនៅ»។ (ម៉្លោះហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតបុរសនិងស្ដ្រីដំបូង គឺអាដាមនិងអេវ៉ា ហើយបានឲ្យពួកគេរស់នៅសួនឧទ្យានដើម្បី«ធ្វើការហើយថែរក្សា»។ (លោកុប្បត្តិ ២:៨, ១៥) ព្រះបានឲ្យពួកគេនូវភារកិច្ចពីរដែលគួរឲ្យរំភើបចិត្ត គឺ«ចូរបង្កើតកូនឲ្យចំរើនជាច្រើនឡើងឲ្យមានពេញពាសលើផែនដីចុះ [និង]ត្រូវបង្ក្រាបផែនដី»។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៨) ដូច្នេះ អាដាមនិងអេវ៉ាមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដី។ គួរឲ្យស្តាយណាស់ ពួកគេបានសម្រេចចិត្តមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ហេតុនេះហើយបានជាពួកគេបាត់បង់ឱកាស«នឹងបានផែនដីជាមរដក»នៅក្នុងចំណោម«មនុស្សសុចរិត»។ ក៏ប៉ុន្តែ យើងនឹងឃើញថា ការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេមិនបានផ្លាស់ប្ដូរគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាសម្រាប់យើងឬផែនដីឡើយ។ ដំបូង សូមយើងពិចារណាអ្វីផ្សេងៗទៀតដែលព្រះបានធ្វើ។
ព្រះបានផ្ដល់បណ្ដាំរបស់លោក
គម្ពីរបានត្រូវស្គាល់ថាជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់គម្ពីរឲ្យយើង? មូលហេតុសំខាន់បំផុតគឺដើម្បីយើងអាចរៀនអំពីលោក។ (សុភាសិត ២:១-៥) ពិតមែន គម្ពីរមិនមានចម្លើយរាល់សំណួរទាំងអស់ដែលយើងប្រហែលជាឆ្ងល់អំពីព្រះទេ ហើយក៏គ្មានសៀវភៅណាដែលអាចឆ្លើយដែរ។ (សាស្តា ៣:១១) ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីទាំងអស់ដែលគម្ពីរចែង ជួយយើងឲ្យស្គាល់ព្រះ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងស្គាល់ថាលោកជាព្រះបែបណាតាមរយៈរបៀបដែលលោកប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្ស។ យើងរៀនថាមនុស្សប្រភេទណាដែលលោកចូលចិត្តនិងមិនចូលចិត្ត។ (ទំនុកតម្កើង ១៥:១-៥) យើងយល់អំពីទស្សនៈរបស់លោកអំពីការគោរពប្រណិប័តន៍ សីលធម៌ និងទ្រព្យសម្បត្តិ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត គម្ពីររៀបរាប់យ៉ាងច្បាស់បំផុតអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា តាមរយៈពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ដដែលជាបុត្ររបស់លោក។—យ៉ូហាន ១៤:៩
មូលហេតុមួយទៀតដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់គម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក គឺដើម្បីយើងអាចស្គាល់អំពីរបៀបមានជីវិតដ៏រីករាយនិងមានន័យខ្លឹមសារ។ តាមរយៈគម្ពីរ ព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់យើងអំពីរបៀបមានក្រុមគ្រួសារដ៏មានសុភមង្គល របៀបស្កប់ចិត្ត និងរបៀបស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខកង្វល់។ នៅអត្ថបទបន្ទាប់ក្នុងទស្សនាវដ្ដីនេះ គម្ពីរប្រាប់ចម្លើយចំពោះសំណួរសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតដូចជា ហេតុអ្វីមានទុក្ខវេទនាច្រើនម៉្លេះ? តើថ្ងៃអនាគតនឹងទៅជាយ៉ាងណា? គម្ពីរក៏ពន្យល់អំពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើដើម្បីប្រាកដថាគោលបំណងដើមរបស់លោកនឹងសម្រេច។
មានអ្វីជាច្រើនទៀតដែលបង្ហាញថាគម្ពីរជាសៀវភៅពិសេសណាស់ដែលមានតែព្រះប៉ុណ្ណោះជាអ្នកនិពន្ធ។ គម្ពីរបានត្រូវសរសេរអស់រយៈពេលជាង១.៦០០ឆ្នាំ ដោយបុរសជាង៤០នាក់។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី គម្ពីរមានប្រធានបទសំខាន់តែមួយ ដោយសារព្រះគឺជាអ្នកនិពន្ធ។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦) ខុសពីសៀវភៅបុរាណឯទៀត អត្ថន័យដើមនៃគម្ពីរបានត្រូវរក្សាទុករហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ យើងដឹងដោយសារមានឯកសារគម្ពីរសម័យបុរាណជាច្រើនរាប់ពាន់។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ គម្ពីរនៅតែបន្តមាន ទោះជាគេព្យាយាមបញ្ឈប់ក្នុងការបកប្រែ ការចែកចាយ និងការអានគម្ពីរក៏ដោយ។ គម្ពីរជាសៀវភៅដែលបានត្រូវបកប្រែនិងចែកចាយច្រើនជាងគេបំផុតនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ការដែលគម្ពីរនៅតែមាន នោះបញ្ជាក់ថា «ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៃយើងរាល់គ្នាវិញ នោះស្ថិតស្ថេរនៅជាដរាប»។—អេសាយ ៤០:៨
ព្រះធានាអំពីគោលបំណងរបស់លោក
ព្រះបានធ្វើអ្វីមួយទៀតដើម្បីធានាថាគោលបំណងរបស់លោកសម្រាប់យើងនឹងសម្រេច។ ដូចដែលបានត្រូវរៀបរាប់មុននោះ ព្រះមានគោលបំណងឲ្យមនុស្សរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដី។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ពេលអាដាមបានសម្រេចចិត្តមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ហើយនាំឲ្យមានភាពខុសឆ្គង គាត់បានបាត់បង់ឱកាសទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ មិនគ្រាន់តែគាត់ប៉ុណ្ណោះ តែកូនចៅរបស់គាត់ក្រោយៗមកដែរ។ «ដូចភាពខុសឆ្គងបានចូលក្នុងពិភពលោកតាមរយៈបុរសតែម្នាក់ ហើយសេចក្ដីស្លាប់បានចូលតាមរយៈភាពខុសឆ្គង ដូច្នេះ សេចក្ដីស្លាប់បានឆ្លងរាលដាលដល់មនុស្សទាំងអស់ ពីព្រោះពួកគេទាំងអស់គ្នាជាអ្នកធ្វើខុស»។ (រ៉ូម ៥:១២) ដោយសារអាដាមបានប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងដោយមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ គឺហាក់ដូចជាគោលបំណងរបស់ព្រះចំពោះផែនដីនឹងមិនសម្រេច។ ដូច្នេះ តើព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើយ៉ាងណា?
ការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះយេហូវ៉ាស្របតាមគុណសម្បត្តិរបស់លោក។ ដោយយុត្តិធម៌ លោកបានឲ្យអាដាមនិងអេវ៉ាទទួលខុសត្រូវចំពោះការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែដោយក្ដីស្រឡាញ់លោកបានចាត់វិធានការដើម្បីកូនចៅក្រោយៗមករបស់ពួកគេ។ ដោយប្រាជ្ញា ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់វិធានការចំពោះស្ថានភាពនោះ ហើយភ្លាមៗលោកបានប្រកាសអំពីដំណោះស្រាយលោកុប្បត្តិ ៣:១៥) របៀបរួចផុតពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់គឺតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ដដែលជាបុត្ររបស់ព្រះ។ តើនោះរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
មួយ។ (ដើម្បីលោះមនុស្សពីឥទ្ធិពលនៃការបះបោររបស់អាដាម ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់លោកយេស៊ូឲ្យមកផែនដីដើម្បីបង្រៀនមនុស្សអំពីផ្លូវទៅឯជីវិត និងដើម្បី«ឲ្យជីវិតខ្លួនជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើនផង»។ * (ម៉ាថាយ ២០:២៨; យ៉ូហាន ១៤:៦) លោកយេស៊ូអាចផ្ដល់ថ្លៃលោះ ដោយសារលោកល្អឥតខ្ចោះដូចអាដាមធ្លាប់ល្អឥតខ្ចោះ។ ប៉ុន្តែ ខុសពីអាដាម លោកយេស៊ូបានបន្តស្តាប់បង្គាប់ព្រះយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ រហូតដល់លោកស្លាប់។ លោកយេស៊ូមិនសមនឹងស្លាប់ទេ ហេតុនេះព្រះយេហូវ៉ាបានប្រោសលោកឲ្យរស់ឡើងវិញ ហើយទៅស្ថានសួគ៌។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូអាចធ្វើអ្វីដែលអាដាមមិនអាចធ្វើ ពោលគឺផ្ដល់ឲ្យមនុស្សដែលស្តាប់បង្គាប់ នូវសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ «ព្រោះដូចមនុស្សជាច្រើនបានទៅជាមនុស្សមានភាពខុសឆ្គង ដោយសារបុរសម្នាក់នោះមិនបានស្តាប់បង្គាប់ មនុស្សជាច្រើននឹងទៅជាមនុស្សសុចរិត ដោយសារមនុស្សម្នាក់នេះបានស្តាប់បង្គាប់»។ (រ៉ូម ៥:១៩) តាមរយៈគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូ ព្រះនឹងសម្រេចសេចក្ដីសន្យារបស់លោកដែលឲ្យមនុស្សជាតិរស់ជារៀងរហូតលើផែនដី។
យើងរៀនច្រើនអំពីព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈរបៀបដែលលោកបានប្រព្រឹត្តចំពោះបញ្ហា ដែលមកពីការមិនស្តាប់បង្គាប់របស់អាដាម។ យើងឃើញថាគ្មានអ្វីអាចរារាំងព្រះយេហូវ៉ាមិនឲ្យធ្វើតាមអ្វីដែលលោកបានមានប្រសាសន៍នោះឡើយ ប្រសាសន៍របស់លោកនឹង«សំរេច»។ (អេសាយ ៥៥:១១) យើងក៏រៀនដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាពិតជាស្រឡាញ់យើងខ្លាំងណាស់។ «សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះបានត្រូវសម្ដែងចំពោះយើង ពីព្រោះព្រះបានចាត់បុត្រតែមួយរបស់លោកឲ្យមកក្នុងពិភពលោកនេះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចបានជីវិតតាមរយៈបុត្រនោះ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់នៅត្រង់កន្លែងនេះ គឺមិនមែនយើងទេដែលបានស្រឡាញ់ព្រះ តែគឺលោកដែលបានស្រឡាញ់យើង ដោយចាត់បុត្ររបស់លោក ឲ្យធ្វើជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់ផ្សះផ្សាចំណងមិត្តភាពរវាងយើងនិងព្រះ»។—យ៉ូហានទី១ ៤:៩, ១០
ព្រះ«មិនទាំងបានរារាំងកុំឲ្យបុត្ររបស់លោករងទុក្ខតែបានប្រគល់បុត្រលោកផ្ទាល់ដើម្បីយើងទាំងអស់គ្នា» ដូច្នេះយើងជឿជាក់ថាព្រះនឹង«មេត្តាផ្ដល់អ្វីៗទាំងអស់ឯទៀត»ដែលលោកបានសន្យា។ (រ៉ូម ៨:៣២) តើព្រះបានសន្យាថាលោកនឹងធ្វើអ្វីសម្រាប់យើង? សូមអានបន្ត។
តើព្រះបានធ្វើអ្វីខ្លះ? ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតមនុស្សឲ្យរស់ជារៀងរហូតនៅលើផែនដី។ លោកបានផ្ដល់គម្ពីរដើម្បីយើងអាចរៀនអំពីលោក។ តាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ដ ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ថ្លៃលោះ ដើម្បីប្រាកដថាគោលបំណងរបស់លោកនឹងសម្រេច
^ វគ្គ 16 ដើម្បីបានព័ត៌មានថែមទៀតអំពីថ្លៃលោះ សូមមើលជំពូកទី៥ក្នុងសៀវភៅតើគម្ពីរអាចបង្រៀនយើងអំពីអ្វី? ដែលបោះពុម្ពផ្សាយដោយសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ហើយអាចថតចម្លងតាមគេហទំព័រwww.pr418.com/km។