អត្ថបទសិក្សា ២៩
តើអ្នកត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងឬទេ?
«អ្នករាល់គ្នាត្រូវត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»។—ម៉ាថ. ២៤:៤៤
ចម្រៀងលេខ១៥០ ចូរស្វែងរកសេចក្ដីសង្គ្រោះពីព្រះ
សេចក្ដីសង្ខេប a
១. ហេតុអ្វីជាការឈ្លាសវៃឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់មហន្តរាយ?
ការត្រៀមខ្លួនសង្គ្រោះជីវិត។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលមានមហន្តរាយ មនុស្សដែលបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ទំនងជានឹងមានឱកាសរួចជីវិតជាងពួកអ្នកដែលមិនបានត្រៀមខ្លួន ហើយពួកគេក៏អាចជួយអ្នកឯទៀតដែរ។ អង្គការមនុស្សធម៌មួយនៅទ្វីបអឺរ៉ុបនិយាយថា៖ «ការត្រៀមខ្លួនល្អ អាចនាំឲ្យមានលទ្ធផលល្អប្រសើរជាងឆ្ងាយណាស់ពីការមិនត្រៀមខ្លួន»។
២. ហេតុអ្វីយើងគួរត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង? (ម៉ាថាយ ២៤:៤៤)
២ ‹គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង›នឹងចាប់ផ្ដើមភ្លាមៗ។ (ម៉ាថ. ២៤:២១) ប៉ុន្តែ គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងខុសពីមហន្តរាយជាច្រើនឯទៀត ដោយសារយើងដឹងថាគ្រានោះនឹងមក។ ប្រហែលជា២.០០០ឆ្នាំមុន លោកយេស៊ូបានព្រមានពួកអ្នកកាន់តាមលោកឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ថ្ងៃនោះ។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ២៤:៤៤) បើយើងបានត្រៀមខ្លួន នោះនឹងស្រួលជាងឲ្យយើងឆ្លងកាត់គ្រាលំបាកនោះ ហើយជួយអ្នកឯទៀតឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។—លូក. ២១:៣៦
៣. តើការស៊ូទ្រាំ សេចក្ដីអាណិតមេត្តា និងសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងជួយយើងយ៉ាងណាឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង?
៣ សូមគិតអំពីគុណសម្បត្តិបីដែលអាចជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ តើយើងនឹងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាបើយើងបានត្រូវសុំឲ្យផ្សព្វផ្សាយអំពីដំណឹងវិនិច្ឆ័យចំៗ ហើយពួកអ្នកមិនជឿប្រឆាំងយើង? (បប. ១៦:២១) យើងនឹងត្រូវការការស៊ូទ្រាំដើម្បីស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាដោយទុកចិត្តថាលោកនឹងការពារយើង។ តើយើងនឹងធ្វើអ្វីបើបងប្អូនរបស់យើងបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិខ្លះ ឬទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់ពួកគេ? (ហាប. ៣:១៧, ១៨) យើងនឹងត្រូវការសេចក្ដីអាណិតមេត្តាដើម្បីជំរុញចិត្តយើងឲ្យផ្ដល់ជំនួយដល់ពួកគេ។ តើយើងនឹងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា បើយើងត្រូវរស់នៅយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយបងប្អូនរបស់យើងអស់មួយរយៈ ដោយសារការវាយប្រហារពីប្រជាជាតិនានាដែលចងសម្ព័ន្ធភាពគ្នា? (អេគ. ៣៨:១០-១២) យើងនឹងត្រូវមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំងចំពោះពួកគេ។ នេះនឹងជួយយើងឲ្យឆ្លងកាត់គ្រាលំបាកនោះ។
៤. តើគម្ពីរបង្ហាញយ៉ាងណាថាយើងត្រូវបន្តបង្ហាញការស៊ូទ្រាំ សេចក្ដីអាណិតមេត្តា និងសេចក្ដីស្រឡាញ់?
៤ បណ្ដាំព្រះលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យបន្តមានការស៊ូទ្រាំ សេចក្ដីអាណិតមេត្តា និងសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងឡើង។ លូកា ២១:១៩ចែងថា៖ «បើអ្នករាល់គ្នាស៊ូទ្រាំដល់ទីបញ្ចប់ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងរក្សាជីវិតខ្លួន»។ កូឡុស ៣:១២ចែងថា៖ «ចូរបំពាក់ខ្លួនដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា»។ ហើយថែស្សាឡូនិចទី១ ៤:៩, ១០ចែងថា៖ «ព្រះបានបង្រៀនអ្នករាល់គ្នាឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមករួចហើយ។ . . . ប៉ុន្តែ បងប្អូនអើយ យើងសូមលើកទឹកចិត្តអ្នករាល់គ្នាឲ្យធ្វើដូច្នោះកាន់តែប្រសើរថែមទៀត»។ ខគម្ពីរទាំងនេះបានត្រូវសរសេរទៅកាន់ពួកអ្នកកាន់តាមដែលបានបង្ហាញគុណសម្បត្តិទាំងនេះរួចហើយ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេត្រូវបន្តបង្ហាញគុណសម្បត្តិទាំងនេះកាន់តែខ្លាំងឡើង។ យើងក៏ត្រូវធ្វើដូច្នេះដែរ។ ដើម្បីជួយយើង យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលគ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យដើមបានបង្ហាញគុណសម្បត្តិនីមួយៗទាំងនេះ។ បន្ទាប់មក យើងនឹងឃើញអំពីរបៀបដែលយើងអាចយកតម្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមទាំងនោះ ហើយបង្ហាញថាយើងបានត្រៀមខ្លួនជានិច្ចសម្រាប់គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។
ចូរពង្រឹងការស៊ូទ្រាំរបស់អ្នក
៥. តើគ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យដើមបានស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាករបស់ពួកគេតាមរបៀបណា?
៥ គ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យដើមត្រូវស៊ូទ្រាំ។ (ហេ. ១០:៣៦) ក្រៅពីបញ្ហាដែលមនុស្សជាទូទៅមាន ពួកគេក៏មានបញ្ហាផ្សេងទៀត។ ពួកគេជាច្រើននាក់បានត្រូវគេបៀតបៀន មិនគ្រាន់តែពីពួកអ្នកដឹកនាំសាសនាយូដានិងពួកអាជ្ញាធរជនជាតិរ៉ូមប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពីក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេផងដែរ។ (ម៉ាថ. ១០:២១) ម្យ៉ាងទៀតនៅក្នុងក្រុមជំនុំ ជួនកាលពួកគេត្រូវតយុទ្ធនឹងឥទ្ធិពលពីពួកអ្នកក្បត់ជំនឿនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកទាំងនោះដែលនាំឲ្យបែកបាក់គ្នា។ (សកម្ម. ២០:២៩, ៣០) ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ គ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះបានស៊ូទ្រាំ។ (បប. ២:៣) តើតាមរបៀបណា? ពួកគេបានគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីគំរូក្នុងគម្ពីររបស់ពួកអ្នកដែលបានស៊ូទ្រាំដូចជាយ៉ូបជាដើម។ (យ៉ា. ៥:១០, ១១) ពួកគេបានអធិដ្ឋានសុំកម្លាំង។ (សកម្ម. ៤:២៩-៣១) ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេបានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើលទ្ធផលល្អដែលមកពីការស៊ូទ្រាំរបស់ពួកគេ។—សកម្ម. ៥:៤១
៦. តើអ្នកទាញមេរៀនយ៉ាងណាពីអ្វីដែលបងម៉េរីតាបានធ្វើដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងការប្រឆាំង?
៦ យើងក៏អាចស៊ូទ្រាំបានដែរ បើយើងសិក្សាជាទៀងទាត់អំពីគំរូរបស់ពួកអ្នកដែលបានស៊ូទ្រាំក្នុងបណ្ដាំព្រះនិងក្នុងសៀវភៅរបស់យើង ហើយរំពឹងគិតអំពីគំរូទាំងនោះ។ ដោយធ្វើដូច្នេះ បងស្រីម៉េរីតានៅប្រទេសអាល់បានី អាចស៊ូទ្រាំនឹងការប្រឆាំងដ៏ឃោរឃៅពីក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំរំជួលចិត្តជាខ្លាំងពេលខ្ញុំសិក្សាកំណត់ហេតុគម្ពីរអំពីយ៉ូប។ គាត់បានរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង ហើយទោះជាគាត់មិនដឹងថាអ្នកណាកំពុងបង្កឲ្យគាត់មានបញ្ហាក្ដី គាត់និយាយថា៖ ‹រហូតដល់ថ្ងៃស្លាប់ ខ្ញុំនឹងមិនព្រមឲ្យអ្វីណាមកធ្វើឲ្យខ្ញុំលែងមានចិត្តស្មោះឥតងាករេចំពោះព្រះជាដាច់ខាត!›។ (យ៉ូប ២៧:៥) ខ្ញុំបានយល់ថាបញ្ហារបស់យ៉ូបគឺពិបាកជាងបញ្ហារបស់ខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ ខុសពីគាត់ ខ្ញុំដឹងថាអ្នកណាកំពុងបណ្ដាលឲ្យខ្ញុំមានបញ្ហា»។
៧. ទោះជាយើងមិនមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរនៅឥឡូវនេះក្ដី តើយើងគួររៀនធ្វើអ្វី?
៧ យើងក៏អាចពង្រឹងការស៊ូទ្រាំរបស់យើងដោយអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាជារឿយៗ និងដោយប្រាប់លោកអំពីការព្រួយបារម្ភទាំងអស់របស់យើង។ (ភី. ៤:៦; ១ថែ. ៥:១៧) ប្រហែលជាអ្នកមិនមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរនៅឥឡូវនេះទេ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ តើអ្នកស្វែងរកការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ានៅពេលណាដែលអ្នកពិបាកចិត្ត ច្របូកច្របល់ក្នុងចិត្ត ឬមិនដឹងថាគួរធ្វើអ្វីឬទេ? បើអ្នកអធិដ្ឋានទៅព្រះរបស់យើងជាទៀងទាត់ ដើម្បីសុំលោកឲ្យជួយអ្នកប្រឈមមុខនឹងការពិបាកប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកនៅឥឡូវនេះ អ្នកនឹងមិនស្ទាក់ស្ទើរធ្វើដូច្នេះពេលដែលអ្នកប្រឈមមុខនឹងការពិបាកធំជាងនៅថ្ងៃអនាគតឡើយ។ យ៉ាងនេះ អ្នកនឹងមានទំនុកចិត្តថាលោកពិតជាដឹងអំពីពេលវេលានិងរបៀបដើម្បីជួយអ្នក។—ចសព. ២៧:១, ៣
ការស៊ូទ្រាំ
ទុក្ខលំបាកនីមួយៗដែលយើងស៊ូទ្រាំអាចជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកបន្ទាប់មក (សូមមើលវគ្គ៨)
៨. តើគំរូរបស់បងមៀរ៉ាបង្ហាញយ៉ាងណាថាការស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកនៅសព្វថ្ងៃនេះ អាចជួយយើងឲ្យប្រឈមមុខនឹងទុក្ខលំបាកនៅថ្ងៃខាងមុខ? (យ៉ាកុប ១:២-៤) (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៨ យើងនឹងកាន់តែចេះស៊ូទ្រាំនឹងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនៅថ្ងៃអនាគត បើយើងស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកនៅឥឡូវនេះ។ (រ៉ូម ៥:៣) ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នេះ? បងប្អូនជាច្រើននាក់និយាយថារាល់ដងដែលពួកគេស៊ូទ្រាំនឹងស្ថានភាពពិបាក នោះជួយពួកគេឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហានៅពេលក្រោយមក។ ពេលពួកគេស៊ូទ្រាំដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេកាន់តែមានជំនឿថាព្រះយេហូវ៉ាចង់ជួយពួកគេ។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារពួកគេមានជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេអាចស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកនៅពេលក្រោយមក។ (សូមអាន យ៉ាកុប ១:២-៤) បងស្រីមៀរ៉ាដែលជាអ្នកត្រួសត្រាយនៅប្រទេសអាល់បានី បានឃើញថាការស៊ូទ្រាំរបស់គាត់នៅអតីតកាលបានជួយគាត់ឲ្យបន្តស៊ូទ្រាំ។ គាត់សារភាពថា ជួនកាលគាត់មានអារម្មណ៍ថាមានតែគាត់ម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះដែលមានបញ្ហាច្រើន។ ប៉ុន្តែក្រោយមក គាត់នឹកចាំអំពីអ្វីៗជាច្រើនដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើនៅ២០ឆ្នាំកន្លងមកដើម្បីគាំទ្រគាត់ ហើយគាត់ប្រាប់ខ្លួនឯងថា៖ ‹ត្រូវតែបន្តស្មោះត្រង់។ កុំឲ្យពេលវេលាច្រើនឆ្នាំមកនេះនិងការតយុទ្ធទាំងឡាយដែលឯងបានយកឈ្នះដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ទៅជាអសារឥតការឡើយ›។ អ្នកក៏អាចរំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយអ្នកឲ្យស៊ូទ្រាំរួចហើយ។ សូមជឿជាក់ថាលោកកត់សម្គាល់រាល់ដងដែលអ្នកស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកណាមួយ ហើយថាលោកនឹងឲ្យរង្វាន់អ្នក។ (ម៉ាថ. ៥:១០-១២) យ៉ាងនេះ ពេលគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងចាប់ផ្ដើម អ្នកបានរៀនរួចហើយឲ្យចេះស៊ូទ្រាំ ហើយអ្នកនឹងតាំងចិត្តបន្តស៊ូទ្រាំ។
ចូរបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តា
៩. តើក្រុមជំនុំនាក្រុងអាន់ទីយ៉ូកនៅស្រុកស៊ីរីបានបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តាយ៉ាងដូចម្ដេច?
៩ សូមគិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងពេលគ្រិស្តសាសនិកនៅតំបន់យូឌាមានការអត់ឃ្លានយ៉ាងខ្លាំង។ ក្រោយពីក្រុមជំនុំនាក្រុងអាន់ទីយ៉ូកនៅស្រុកស៊ីរីបានឮអំពីការអត់ឃ្លាននោះ ពួកគេប្រាកដជាមានចិត្តអាណិតមេត្តាចំពោះបងប្អូនរបស់ពួកគេនៅតំបន់យូឌា។ ប៉ុន្តែក្រោយមក ពួកគេបានបង្ហាញចិត្តអាណិតមេត្តារបស់ពួកគេតាមរយៈការប្រព្រឹត្ត។ ពួកគេ‹បានសម្រេចថា ពួកគេនឹងផ្ញើជំនួយទៅបងប្អូនដែលរស់នៅតំបន់យូឌា តាមលទ្ធភាពរបស់ពួកគេម្នាក់ៗ›។ (សកម្ម. ១១:២៧-៣០) ទោះជាបងប្អូនដែលរងការអត់ឃ្លាននោះបានរស់នៅឆ្ងាយពីគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងអាន់ទីយ៉ូកក្ដី គ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះបានតាំងចិត្តជួយពួកគេ។—១យ៉ូន. ៣:១៧, ១៨
សេចក្ដីអាណិតមេត្តា
មហន្តរាយធម្មជាតិផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តា (សូមមើលវគ្គ១០)
១០. តើយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តាយ៉ាងដូចម្ដេច ពេលបងប្អូនរួមជំនឿរងគ្រោះដោយមហន្តរាយ? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១០ យើងក៏អាចបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តានៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ ពេលយើងដឹងថាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍គ្នីគ្នាបានរងគ្រោះដោយមហន្តរាយ។ យើងស្នើសុំផ្ដល់ជំនួយភ្លាមៗ ប្រហែលជាដោយសួរពួកអ្នកចាស់ទុំថាតើយើងអាចជួយក្នុងគម្រោងណាមួយបានទេ ហើយដោយដាក់វិភាគទានដើម្បីគាំទ្រកិច្ចការទូទាំងពិភពលោក ឬដោយអធិដ្ឋានអំពីពួកអ្នកដែលបានរងគ្រោះពីមហន្តរាយនោះ។ b (សុភ. ១៧:១៧) ជាឧទាហរណ៍ នៅឆ្នាំ២០២០គណៈកម្មាធិការផ្ដល់ជំនួយពេលមានមហន្តរាយជាង៩៥០បានត្រូវបង្កើតឡើងនៅទូទាំងពិភពលោក ដើម្បីថែទាំពួកអ្នកដែលត្រូវការជំនួយក្នុងអំឡុងការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩។ ពួកអ្នកដែលបម្រើជាមួយគណៈកម្មាធិការផ្ដល់ជំនួយសមនឹងទទួលការសរសើរដ៏កក់ក្ដៅពីយើង។ ដោយសារពួកគេមានសេចក្ដីអាណិតមេត្តាចំពោះបងប្អូនរបស់ពួកគេ នោះពួកគេបានផ្ដល់ជំនួយខាងសម្ភារ ខាងការគោរពប្រណិប័តន៍ ហើយក្នុងករណីខ្លះ បានជួសជុលឬសង់ផ្ទះនិងកន្លែងសម្រាប់គោរពប្រណិប័តន៍ឡើងវិញ។—សូមពិនិត្យបន្ថែម កូរិនថូសទី២ ៨:១-៤
១១. តើការប្រព្រឹត្តដែលបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តាលើកកិត្តិយសបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌យ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ ពេលយើងបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តាចំពោះបងប្អូនដែលបានជួបមហន្តរាយ អ្នកឯទៀតកត់សម្គាល់អំពីការលះបង់របស់យើង។ ជាឧទាហរណ៍ នៅឆ្នាំ២០១៩ខ្យល់ព្យុះដូរីអិនបានបំផ្លាញសាលប្រជុំនៅប្រជុំកោះបាហាម៉ា។ កាលដែលបងប្អូនរបស់យើងកំពុងសង់សាលប្រជុំឡើងវិញ ពួកគេបានសួរអ្នកម៉ៅការដែលមិនមែនជាសាក្សីឲ្យផ្ដល់ការសម្រង់តម្លៃសម្រាប់កិច្ចការខ្លះដែលត្រូវធ្វើ។ គាត់បានប្រាប់បងប្អូនថា៖ «ខ្ញុំចង់ឲ្យ . . . ឧបករណ៍ផ្សេងៗ កម្មករ និងសម្ភារសាងសង់ឲ្យពួកបងប្រើដោយឥតគិតថ្លៃ។ . . . ខ្ញុំចង់ធ្វើអ៊ីចឹងសម្រាប់អង្គការរបស់ពួកបង។ ខ្ញុំកោតស្ងើចចំពោះអារម្មណ៍របស់[ពួកបង]ទៅកាន់មិត្តភក្តិ»។ មនុស្សភាគច្រើននៅក្នុងពិភពលោកមិនស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេជាច្រើននាក់ឃើញអ្វីដែលសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាធ្វើដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត។ យើងពិតជាសប្បាយចិត្តដោយដឹងថា ការប្រព្រឹត្តរបស់យើងដែលបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តាអាចទាញនាំអ្នកឯទៀតឲ្យមកឯព្រះយេហូវ៉ា ដែលជា«ព្រះមានសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏បរិបូរ»។—អេភ. ២:៤
១២. តើការបណ្ដុះឲ្យមានចិត្តអាណិតមេត្តានៅសព្វថ្ងៃនេះជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងយ៉ាងដូចម្ដេច? (ការបើកបង្ហាញ ១៣:១៦, ១៧)
១២ ហេតុអ្វីយើងត្រូវបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តាក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង? គម្ពីរបង្ហាញថាពួកអ្នកដែលមិនគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលរបស់ពិភពលោកនេះ នឹងមានបញ្ហានៅឥឡូវនេះនិងក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ (សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ១៣:១៦, ១៧) បងប្អូនរបស់យើងប្រហែលជាត្រូវការជំនួយដើម្បីផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការបឋមៗរបស់ពួកគេ។ ពេលលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាស្ដេចរបស់យើងមកដើម្បីអនុវត្តការវិនិច្ឆ័យ យើងចង់ឲ្យលោកឃើញថាយើងកំពុងបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តា ហើយអញ្ជើញយើងឲ្យមក«ទទួលរាជាណាចក្រ»។—ម៉ាថ. ២៥:៣៤-៤០
ចូរពង្រឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នក
១៣. ដូចបានបង្ហាញនៅរ៉ូម ១៥:៧ តើគ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យដើមបានពង្រឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគេចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកតាមរបៀបណា?
១៣ សេចក្ដីស្រឡាញ់គឺជាលក្ខណៈសម្គាល់របស់គ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យដើម។ ប៉ុន្តែ តើពួកគេស្រួលបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ឬទេ? សូមគិតអំពីភាពខុសគ្នារបស់បងប្អូននៅក្នុងក្រុមជំនុំនាក្រុងរ៉ូម។ នៅទីនោះ មានជនជាតិយូដាដែលបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំឲ្យធ្វើតាមច្បាប់ម៉ូសេ ហើយក៏មានជនជាតិដទៃដែលមានវប្បធម៌ខុសពីពួកគេដែរ។ គ្រិស្តសាសនិកខ្លះទំនងជាខ្ញុំបម្រើ រីឯខ្លះទៀតជាពួកអ្នកមានសេរីភាព ហើយប្រហែលជាពួកគេខ្លះថែមទាំងជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំបម្រើទៀតផង។ តើគ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះអាចយកឈ្នះភាពខុសគ្នាបែបនេះ និងពង្រឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្ដេច? សាវ័កប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យ«ទទួលស្វាគមន៍គ្នាទៅវិញទៅមក»។ (សូមអាន រ៉ូម ១៥:៧) តើគាត់ចង់មានន័យយ៉ាងណា? ពាក្យដែលបានត្រូវបកប្រែថា«ទទួលស្វាគមន៍»មានន័យថាទទួលបុគ្គលណាម្នាក់ដោយចិត្តសប្បុរសឬដោយរាក់ទាក់ ដូចជាឲ្យចូលមកផ្ទះឬចូលក្នុងក្រុមមិត្តភក្តិ។ ជាឧទាហរណ៍ ប៉ូលបានប្រាប់ភីលេម៉ូនអំពីរបៀបទទួលស្វាគមន៍ខ្ញុំបម្រើដែលរត់គេចខ្លួនឈ្មោះអូណេស៊ីមថា៖ «សូមទទួលគាត់ដោយចិត្តសប្បុរស»។ (ភីលេ. ១៧) ម្យ៉ាងទៀត ព្រីស៊ីលនិងអាគីឡាបានទទួលស្វាគមន៍អាប៉ូឡុសដែលមានចំណេះដឹងអំពីគ្រិស្តសាសនាតិចជាងពួកគាត់ ដោយ«អញ្ជើញគាត់ទៅជាមួយ»។ (កក.[សកម្ម.] ១៨:២៦, ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរសម្រាយ) ជាជាងធ្វើឲ្យភាពខុសគ្នានាំឲ្យពួកគេបែកបាក់គ្នា គ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះបានយកឈ្នះភាពខុសគ្នារបស់ពួកគេ ហើយទទួលស្វាគមន៍គ្នាទៅវិញទៅមក។
សេចក្ដីស្រឡាញ់
យើងត្រូវការសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីបងប្អូនទាំងអស់របស់យើង (សូមមើលវគ្គ១៥)
១៤. តើបងអាណានិងប្ដីរបស់គាត់បានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់តាមរបៀបណា?
១៤ យើងក៏អាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនរបស់យើង ដោយទទួលស្វាគមន៍ពួកគេឲ្យចូលក្នុងក្រុមមិត្តភក្តិរបស់យើង។ នេះនឹងច្រើនតែជំរុញចិត្តពួកគេឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះយើងដែរ។ (២កូ. ៦:១១-១៣) សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងស្រីអាណានិងប្ដីរបស់គាត់។ មិនយូរក្រោយពីពួកគេបានរើទៅកន្លែងថ្មីដើម្បីបំពេញភារកិច្ចជាសាសនទូតនៅទ្វីបអាហ្វ្រិកខាងលិច ជំងឺកូវីដ-១៩ចាប់ផ្ដើមផ្ទុះឡើង។ ដោយសាររោគរាតត្បាតនេះ ពួកគេមិនអាចជួបជុំគ្នាដោយផ្ទាល់ជាមួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំរបស់ពួកគេ ហើយមិនសូវស្រួលឲ្យស្គាល់បងប្អូនថ្មីនៅទីនោះទេ។ តើប្ដីប្រពន្ធនោះបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគេតាមរបៀបណា? ពួកគេបានប្រើវីដេអូខលដើម្បីទាក់ទងទៅបងប្អូននៅទីនោះ ហើយប្រាប់បងប្អូនទាំងនោះថាពួកគេពិតជាចង់ស្គាល់បងប្អូនទាំងនោះច្បាស់ជាង។ បងប្អូនដែលពួកគេបានទូរស័ព្ទ សប្បាយចិត្តដែលសាសនទូតទាំងនោះបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយចាប់ផ្ដើមទូរស័ព្ទនិងផ្ញើសារទៅពួកគេជាញឹកញយ។ ហេតុអ្វីប្ដីប្រពន្ធនោះព្យាយាមស្គាល់បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំថ្មី? បងអាណានិយាយថា៖ «ខ្ញុំចាំមិនភ្លេចអំពីបងប្អូនដែលបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះខ្ញុំនិងក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំទាំងពេលល្អទាំងពេលពិបាក។ គំរូរបស់ពួកគេបានជំរុញចិត្តខ្ញុំឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែរ»។
១៥. តើអ្នករៀនអ្វីពីគំរូរបស់បងវ៉ាន់នេសាអំពីការស្រឡាញ់បងប្អូនទាំងអស់របស់យើង? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៥ ក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើងជាច្រើននាក់មានបងប្អូនដែលមានប្រវត្តិខុសពីយើង និងដែលមានបុគ្គលិកលក្ខណៈផ្សេងៗ។ យើងអាចពង្រឹងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះពួកគេទាំងអស់គ្នា ដោយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើគុណសម្បត្តិរបស់ពួកគេ។ បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះវ៉ាន់នេសាដែលបម្រើនៅប្រទេសនូវែលសេឡង់ ធ្លាប់ពិបាកមានចំណងមិត្តភាពជាមួយអ្នកខ្លះនៅក្នុងក្រុមជំនុំរបស់គាត់។ ប៉ុន្តែក្រោយមក គាត់បានសម្រេចចិត្តថា ជាជាងព្យាយាមគេចពីពួកអ្នកដែលមានបុគ្គលិកលក្ខណៈដែលធ្វើឲ្យគាត់ទើសចិត្ត គាត់នឹងចំណាយពេលកាន់តែច្រើនជាមួយពួកគេ។ ការធ្វើដូច្នេះបានជួយគាត់ឲ្យឃើញមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់ពួកគេ។ គាត់និយាយថា៖ «តាំងពីប្ដីខ្ញុំទៅជាអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌល យើងចំណាយពេលសេពគប់បងប្អូនច្រើនជាង ហើយពួកគេមានបុគ្គលិកលក្ខណៈខុសៗគ្នា។ តែខ្ញុំស្រួលចុះសម្រុងជាមួយពួកគេជាង។ ឥឡូវ ខ្ញុំចូលចិត្តភាពខុសគ្នាខ្លាំងណាស់។ ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាចូលចិត្តដែរ ដោយសារលោកបានទាញនាំយើងឲ្យចូលមកក្នុងក្រុមដែលមានភាពខុសគ្នាបែបនេះ»។ ពេលយើងរៀនឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្នកឯទៀត យើងបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់ពួកគេ។—២កូ. ៨:២៤
ក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង យើងនឹងទទួលការការពារដែលព្រះយេហូវ៉ាសន្យា កាលដែលយើងរក្សាសាមគ្គីភាពជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ (សូមមើលវគ្គ១៦)
១៦. ហេតុអ្វីសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងសំខាន់ចាំបាច់ក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៦ សេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងសំខាន់ចាំបាច់ក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ ពេលគ្រាទុក្ខវេទនានោះចាប់ផ្ដើម តើយើងនឹងទទួលការការពារនៅឯណា? សូមគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានណែនាំរាស្ត្រលោកឲ្យធ្វើ ពេលបាប៊ីឡូននៅសម័យបុរាណបានវាយប្រហារពួកគេ គឺថា៖ «ឱរាស្ត្រខ្ញុំអើយ! ចូរចូលទៅបន្ទប់ខាងក្នុង ហើយបិទទ្វារឲ្យជិតទៅ។ ចូរលាក់ខ្លួនមួយរយៈរហូតដល់កំហឹងខ្ញុំកន្លងផុតទៅ»។ (អេ. ២៦:២០) តាមមើលទៅយើងប្រហែលជានឹងត្រូវធ្វើតាមការណែនាំនេះក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។ «បន្ទប់ខាងក្នុង»ប្រហែលជាសំដៅលើក្រុមជំនុំរបស់យើង។ ក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង យើងនឹងទទួលការការពារដែលព្រះយេហូវ៉ាសន្យា កាលដែលយើងរក្សាសាមគ្គីភាពជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ។ ដូច្នេះនៅឥឡូវនេះ យើងត្រូវខំប្រឹងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះបងប្អូនរបស់យើង។ ការរួចជីវិតរបស់យើងប្រហែលជានឹងអាស្រ័យលើនេះ!
ចូរត្រៀមខ្លួននៅឥឡូវ
១៧. បើយើងត្រៀមខ្លួននៅឥឡូវនេះ តើយើងនឹងអាចធ្វើអ្វីក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង?
១៧ «ថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»នឹងនាំមកនូវសេចក្ដីទុក្ខចំពោះមនុស្សជាតិ។ (សេផ. ១:១៤, ១៥) រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួបការពិបាកដែរ។ ប៉ុន្តែបើយើងត្រៀមខ្លួននៅឥឡូវនេះ យើងនឹងអាចរក្សាចិត្តស្ងប់ ហើយជួយអ្នកឯទៀត។ យើងនឹងស៊ូទ្រាំចំពោះបញ្ហាណាក៏ដោយដែលយើងមាន។ ពេលបងប្អូនរួមជំនឿរបស់យើងរងទុក្ខ យើងនឹងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីផ្ដល់ជំនួយដល់ពួកគេដោយបង្ហាញសេចក្ដីអាណិតមេត្តា និងផ្គត់ផ្គង់សេចក្ដីត្រូវការរបស់ពួកគេ។ ម្យ៉ាងទៀត បើយើងរៀនស្រឡាញ់បងប្អូនរបស់យើងនៅឥឡូវនេះ យើងនឹងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះពួកគេនៅថ្ងៃអនាគត។ យ៉ាងនេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យរង្វាន់យើង គឺជីវិតជារៀងរហូតក្នុងពិភពលោកដែលយើងមិនចងចាំមហន្តរាយនិងទុក្ខលំបាកទាំងអស់។—អេ. ៦៥:១៧
ចម្រៀងលេខ១៤៤ ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍លើរង្វាន់!
a គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងនឹងចាប់ផ្ដើមមិនយូរទៀត។ យើងត្រូវមានការស៊ូទ្រាំ សេចក្ដីអាណិតមេត្តា និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រាដ៏លំបាកបំផុតដែលមនុស្សជាតិមិនធ្លាប់ជួប។ សូមកត់សម្គាល់អំពីរបៀបដែលគ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យដើមបានបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិទាំងនោះ របៀបដែលយើងអាចធ្វើដូច្នេះនៅសព្វថ្ងៃនេះ និងរបៀបដែលគុណសម្បត្តិទាំងនោះនឹងជួយយើងឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់គ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។
b ពួកអ្នកដែលចង់ជួយក្នុងគម្រោងផ្ដល់ជំនួយពេលមានមហន្តរាយ ដំបូងគួរបំពេញពាក្យសុំសម្រាប់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តបម្រើផ្នែករចនាប្លង់និងសាងសង់តាមតំបន់(DC-50) ឬបំពេញពាក្យសុំបម្រើស្ម័គ្រចិត្ត(A-19) ហើយក្រោយមករង់ចាំទទួលការអញ្ជើញឲ្យជួយក្នុងគម្រោងនោះ។
