អត្ថបទ សិក្សា ៧
ចម្រៀងលេខ១៥ ចូរសរសើរបុត្រច្បងរបស់ ព្រះយេហូវ៉ា!
តើអ្នកទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
«លោកអភ័យទោសឲ្យមនុស្សយ៉ាងពិតប្រាកដ»។—ចសព. ១៣០:៤
ចំណុចផ្ដោត
យើងនឹងពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះក្នុងគម្ពីរដែលរៀបរាប់អំពីរបៀបដ៏ល្អឯកដែលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើង។ អត្ថបទនេះនឹងជួយយើងឲ្យកាន់តែមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះការអភ័យទោសពីលោក។
១. ហេតុអ្វីគឺពិបាកឲ្យដឹងថាបុគ្គលម្នាក់ចង់មានន័យយ៉ាងណាពេលគាត់និយាយថាគាត់អភ័យទោសឲ្យអ្នក?
អ្នកទំនងជាធូរចិត្តណាស់ពេលអ្នកឮអ្នកណាម្នាក់និយាយថា៖ «ខ្ញុំអភ័យទោសឲ្យ» ជាពិសេសបើអ្នកដឹងថាអ្នកបាននិយាយឬធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យគេឈឺចិត្ត។ ប៉ុន្តែ តើពាក្យ«ខ្ញុំអភ័យទោសឲ្យ»ពិតជាមានន័យយ៉ាងណា? តើបុគ្គលដែលអ្នកបានធ្វើឲ្យឈឺចិត្តនោះចង់មានន័យថាមិត្តភាពរបស់អ្នកទាំងពីរល្អវិញឬទេ? ឬក៏តើគាត់គ្រាន់តែមានន័យថាគាត់មិនចង់និយាយអំពីរឿងនេះទៀត? តាមការពិត ពេលមនុស្សណាម្នាក់និយាយថាពួកគេអភ័យទោសឲ្យនេះអាចមានអត្ថន័យផ្សេងៗ។
២. តើបទគម្ពីររៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីការអភ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា? (សូមមើលកំណត់សម្គាល់ផងដែរ)
២ របៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ គឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ពីរបៀបដែលយើងអភ័យទោសឲ្យគ្នា។ គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចអភ័យទោសដូចព្រះយេហូវ៉ាទេ។ អ្នកតែងចម្រៀងសរសើរព្រះបានរៀបរាប់អំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «លោកអភ័យទោសឲ្យមនុស្សយ៉ាងពិតប្រាកដ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចគោរពកោតខ្លាចលោក»។ a (ចសព. ១៣០:៤) ពិតមែនហើយ ការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺពិតប្រាកដ។ លោកគឺជាអ្នកដែលបង្ហាញថាការអភ័យទោសពិតជាមានន័យយ៉ាងណា។ នៅក្នុងខគម្ពីរខ្លះក្នុងបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺ អ្នកសរសេរគម្ពីរបានប្រើពាក្យចំពោះការអភ័យទោសដែលមិនដែលប្រើដើម្បីរៀបរាប់អំពីការអភ័យទោសរបស់មនុស្សទេ។
៣. តើការអភ័យទោសពីព្រះយេហូវ៉ាខុសគ្នាយ៉ាងណាពីការអភ័យទោសរបស់យើង? (អេសាយ ៥៥:៦, ៧)
៣ ពេលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យបុគ្គលណាម្នាក់ ការខុសឆ្គងរបស់បុគ្គលនោះបានត្រូវលុបចោល។ ចំណងមិត្តភាពដែលប្រេះឆាបានត្រូវធ្វើឲ្យល្អឡើងវិញ។ គឺគួរឲ្យកោតស្ងើចមែន ព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើងទាំងស្រុង ហើយលោកធ្វើដូច្នេះម្ដងហើយម្ដងទៀត។—សូមអាន អេសាយ ៥៥:៦, ៧
៤. តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាជួយយើងឲ្យយល់អំពីអត្ថន័យនៃការអភ័យទោសយ៉ាងពិតប្រាកដ?
៤ បើការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាខុសពីការអភ័យទោសរបស់យើង តើតាមរបៀបណាយើងដែលជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះអាចយល់អត្ថន័យពិតប្រាកដនៃការអភ័យទោស? ព្រះយេហូវ៉ាជួយយើងឲ្យយល់ដោយប្រើការប្រៀបប្រដូចផ្សេងៗដើម្បីរៀបរាប់អំពីការអភ័យទោសរបស់លោក។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីការប្រៀបប្រដូចខ្លះៗ។ ការប្រៀបប្រដូចទាំងនេះនឹងបង្ហាញយើងនូវរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាដកចេញការខុសឆ្គងរបស់យើង ហើយអនុញ្ញាតឲ្យយើងទៅជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់លោកម្ដងទៀត។ កាលដែលយើងពិចារណាការប្រៀបប្រដូចទាំងនេះ យើងនឹងមានចិត្តកតញ្ញូកាន់តែខ្លាំងចំពោះបិតាដ៏សែនកក់ក្ដៅ ដែលអភ័យទោសឲ្យយើងតាមរបៀបផ្សេងៗជាច្រើន។
ព្រះយេហូវ៉ាដកចេញការខុសឆ្គង
៥. តើអ្វីកើតឡើងពេលព្រះយេហូវ៉ាលើកលែងទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង?
៥ ក្នុងគម្ពីរ ការខុសឆ្គងច្រើនតែប្រដូចទៅនឹងបន្ទុកដ៏ធ្ងន់។ ស្ដេចដាវីឌបានរៀបរាប់អំពីអំពើខុសឆ្គងរបស់គាត់ថា៖ «កំហុសរបស់ខ្ញុំឡើងលិចក្បាលខ្ញុំ ដូចជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ដែលខ្ញុំមិនអាចទ្រាំទ្របានឡើយ»។ (ចសព ៣៨:៤) ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាលើកលែងទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់អ្នកធ្វើខុសដែលបានប្រែចិត្ត។ (ចសព. ២៥:១៨; ៣២:៥) ពាក្យជាភាសាហេប្រឺដែលបានត្រូវបកប្រែថា«លើកលែង» មានន័យថា«លើកឡើង»ឬ«យកចេញ»។ យើងប្រហែលជាស្រមៃឃើញព្រះយេហូវ៉ាថាជាបុរសខ្លាំងក្លាដែលហាក់ដូចជាលើកបន្ទុកនៃការខុសឆ្គងចេញពីស្មារបស់យើង ហើយយកវាចេញ។
«លើកលែងទោស»(ចសព. ៣២:៥)
៦. តើព្រះយេហូវ៉ាដកការខុសឆ្គងរបស់យើងចេញឆ្ងាយប៉ុណ្ណា?
៦ គម្ពីរប្រើការប្រៀបប្រដូចផ្សេងទៀតដើម្បីបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាដកការខុសឆ្គងរបស់យើងចេញឆ្ងាយយ៉ាងណាពីយើង។ ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១០៣:១២ ចែងថា៖ «ដូចទិសខាងលិចឆ្ងាយពីទិសខាងកើតយ៉ាងណា នោះលោកក៏ដកអំពើរំលងរបស់យើងឲ្យចេញឆ្ងាយយ៉ាងនោះដែរ»។ ទិសខាងកើតនៅឆ្ងាយបំផុតពីទិសខាងលិច។ ទិសទាំងពីរមិនដែលជួបគ្នាទេ។ នេះមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាដកការខុសឆ្គងចេញឆ្ងាយពីយើង គឺឆ្ងាយបំផុតដែលយើងមិនអាចគិតដល់។ នេះពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថាលោកអភ័យទោសឲ្យយើងទាំងស្រុង។
«ដូចទិសខាងលិចឆ្ងាយពីទិសខាងកើតយ៉ាងណា»(ចសព. ១០៣:១២)
៧. តើគម្ពីររៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង? (មីកា ៧:១៨, ១៩)
៧ ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាយកការខុសឆ្គងរបស់យើងចេញឆ្ងាយក្ដី តើលោកមិនបោះចោលការខុសឆ្គងទាំងនោះឬ? មិនមែនទេ។ ស្ដេចហេសេគាបានសរសេរអំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «លោកបានយកអំពើខុសឆ្គងទាំងអស់របស់ខ្ញុំគ្រវាត់ទៅខាងក្រោយលោក»។ (អេ. ៣៨:៩, ១៧) ការប្រៀបប្រដូចនេះបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាយកការខុសឆ្គងរបស់អ្នកដែលប្រែចិត្តទៅបោះចោលឲ្យបាត់ពីមុខលោក។ ឃ្លានេះក៏អាចត្រូវបកប្រែថា៖ «លោកបានធ្វើឲ្យ[ការខុសឆ្គងរបស់ខ្ញុំ]ហាក់ដូចជាមិនបានកើតឡើង»។ គម្ពីរបញ្ជាក់ថែមទៀតអំពីចំណុចនេះ ក្នុងការប្រៀបប្រដូចមួយទៀតដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅមីកា ៧:១៨, ១៩។ (សូមអាន) ខទាំងនោះចែងថាព្រះយេហូវ៉ាបោះអំពើខុសឆ្គងរបស់យើងទៅក្នុងសមុទ្រជ្រៅ។ នៅសម័យបុរាណ អ្វីដែលធ្លាក់ចូលក្នុងសមុទ្រជ្រៅគឺមិនអាចរកឃើញវិញទេ។
«លោកបានយកអំពើខុសឆ្គងទាំងអស់របស់ខ្ញុំគ្រវាត់ទៅខាងក្រោយលោក» (អេ. ៣៨:១៧)
«លោកនឹងបោះអំពើខុសឆ្គងទាំងអស់របស់យើងទៅក្នុងសមុទ្រជ្រៅ»(មីកា ៧:១៩)
៨. មកដល់ត្រឹមនេះ តើយើងបានរៀនអ្វី?
៨ តាមរយៈការប្រៀបប្រដូចទាំងនេះយើងរៀនថា ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើង លោកដកចេញការខុសឆ្គងរបស់យើងទាំងស្រុង។ ដូច្នេះ យើងមិនចាំបាច់បន្ទោសខ្លួនទៀតឡើយ។ នេះគឺដូចស្ដេចដាវីឌបាននិយាយ «អ្នកណាដែលបានត្រូវលើកលែងទោសចំពោះការប្រព្រឹត្តអាក្រក់ ហើយការខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនបានត្រូវគ្របបាំង អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ។ អ្នកណាដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនកត់ទុកការខុសឆ្គងរបស់គាត់ អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ»។ (រ៉ូម ៤:៧, ៨) នេះហើយគឺជាការអភ័យទោសពិតប្រាកដ!
ព្រះយេហូវ៉ាលុបចោល ការខុសឆ្គង
៩. តើព្រះយេហូវ៉ាប្រើការប្រៀបប្រដូចអ្វីដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់ថាលោកអភ័យទោសឲ្យទាំងស្រុង?
៩ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើការប្រៀបប្រដូចផ្សេងទៀតដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់ថា តាមរយៈគ្រឿងបូជាលោះ លោកលុបចោលការខុសឆ្គងរបស់ពួកអ្នកដែលប្រែចិត្ត។ គម្ពីរប្រាប់ថា ព្រះយេហូវ៉ាលាងសម្អាតនិងជម្រះការខុសឆ្គង។ នេះនាំឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តការខុសឆ្គងជ្រះស្អាតបរិសុទ្ធ។ (ចសព. ៥១:៧; អេ. ៤:៤; យេ. ៣៣:៨) ព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់រៀបរាប់អំពីលទ្ធផលនៃការរៀបចំនេះថា៖ «ទោះជាអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នករាល់គ្នាដូចជាពណ៌ក្រហមឆ្អៅក្ដីក៏នឹងប្រែទៅជាសក្បុសដូចព្រិលបានដែរ។ ទោះជាកំហុសរបស់អ្នកដូចជាក្រណាត់ក្រហមទែងក្ដីក៏នឹងប្រែទៅជាសដូចរោមចៀមបានដែរ»។ (អេ. ១:១៨) គឺពិបាកណាស់ឲ្យយកស្នាមពណ៌ក្រហមឆ្អៅឬស្នាមពណ៌ក្រហមទែងចេញពីក្រណាត់។ ប៉ុន្តែ តាមរយៈការប្រៀបប្រដូចនេះព្រះយេហូវ៉ាពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថា ការខុសឆ្គងរបស់យើងអាចត្រូវសម្អាតយ៉ាងសព្វរហូតដល់មើលលែងឃើញ។
«ទោះជាអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នករាល់គ្នាដូចជាពណ៌ក្រហមឆ្អៅក្ដី ក៏នឹងប្រែទៅជាសក្បុសដូចព្រិលបានដែរ» (អេ. ១:១៨)
១០. តើព្រះយេហូវ៉ាប្រើការប្រៀបប្រដូចអ្វីទៀតដើម្បីបង្ហាញអំពីចិត្តទូលាយរបស់លោកក្នុងការអភ័យទោស?
១០ ដូចបានត្រូវរៀបរាប់នៅអត្ថបទមុន «ការខុសឆ្គង»ក៏អាចប្រដូចទៅនឹងបំណុល។ (ម៉ាថ. ៦:១២; លូក. ១១:៤) ដូច្នេះ រាល់ដងដែលយើងធ្វើខុសនឹងព្រះយេហូវ៉ា នេះហាក់ដូចជាយើងជាប់បំណុលកាន់តែច្រើន។ យើងជំពាក់បំណុលលោកច្រើនណាស់! ប៉ុន្តែ ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើង គឺហាក់ដូចជាលោកឲ្យយើងរួចបំណុល។ លោកមិនទាមទារឲ្យសងចំពោះការខុសឆ្គងដែលលោកអភ័យទោសឲ្យហើយនោះទេ។ ដូច្នេះ ដូចបុគ្គលម្នាក់ធូរចិត្តពេលរួចបំណុល នោះយើងក៏ធូរស្រាលចិត្តដែរពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើង!
«សូមអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គង[លុបបំណុល]របស់យើង»(ម៉ាថ. ៦:១២; កំ.ស.)
១១. ពេលគម្ពីរចែងថាការខុសឆ្គងរបស់យើងបានត្រូវ«លុបចោល» តើនោះមានអត្ថន័យយ៉ាងណា? (សកម្មភាព ៣:១៩)
១១ ព្រះយេហូវ៉ាមិនគ្រាន់តែឲ្យយើងរួចបំណុលឬការខុសឆ្គងរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ តែលោកលុបវាចោលតែម្ដង។ (សូមអាន សកម្មភាព ៣:១៩) ដើម្បីយល់ចំណុចនេះសូមស្រមៃគិតថា មនុស្សម្នាក់គូសសញ្ញាខ្វែងលើចំនួនលុយដែលអ្នកជំពាក់។ ប៉ុន្តែ ចំនួនលុយដែលនៅក្រោមសញ្ញាខ្វែងនៅតែមើលឃើញបាន។ ការលុបអ្វីមួយចោលគឺផ្សេងពីនេះ។ ដើម្បីយល់អំពីការប្រៀបប្រដូចនេះ យើងត្រូវចាំថានៅសម័យបុរាណពេលគេសរសេរអ្វីមួយ គេប្រើទឹកថ្នាំដែលបានត្រូវលាយពីកាបូន ជ័រ និងទឹក។ បុគ្គលម្នាក់អាចយកអេប៉ុងសើមដើម្បីជូតឬលុបអក្សរចេញបាន។ ដូច្នេះ ពេលបំណុលបានត្រូវ«លុបចោល»គឺវាបាត់តែម្ដង។ គេមិនអាចមើលឃើញអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរពីមុនទេ គឺហាក់ដូចជាគ្មានបំណុលនោះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងមានចិត្តកតញ្ញូណាស់ដោយដឹងថា ពេលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង គឺហាក់ដូចជាយើងមិនដែលប្រព្រឹត្តការខុសឆ្គងទាំងនោះ!—ចសព. ៥១:៩
«ដើម្បីឲ្យការខុសឆ្គងរបស់អ្នករាល់គ្នាត្រូវលុបចោល»(សកម្ម. ៣:១៩)
១២. តើយើងរៀនអ្វីពីការប្រៀបប្រដូចអំពីពពកយ៉ាងក្រាស់?
១២ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចដែលស្រដៀងនឹងនេះ ដើម្បីពន្យល់អំពីរបៀបដែលលោកលុបចោលការខុសឆ្គងរបស់យើង។ លោកប្រកាសថា៖ «ខ្ញុំនឹងលុបអំពើរំលងរបស់អ្នកដោយពពក ហើយគ្របបាំងអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នកដោយពពកយ៉ាងក្រាស់»។ (អេ. ៤៤:២២) ពេលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោស គឺហាក់ដូចជាលោកប្រើពពកយ៉ាងក្រាស់ដើម្បីគ្របបាំងអំពើខុសឆ្គងរបស់យើងឲ្យបាត់ពីមុខតែម្ដង។
«ខ្ញុំនឹងលុបអំពើរំលងរបស់អ្នកដោយពពក»(អេ. ៤៤:២២)
១៣. ពេលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?
១៣ តើឧទាហរណ៍ទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វី? ពេលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង យើងមិនគួរបន្ទោសខ្លួនចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើងរហូតអស់មួយជីវិតទេ។ តាមរយៈឈាមរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ត បំណុលរបស់យើងបានត្រូវលុបចោលទាំងស្រុង។ ពេលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងណាមួយ គឺហាក់ដូចជាយើងមិនដែលប្រព្រឹត្តការខុសឆ្គងនោះទេ។ នេះគឺជាអត្ថន័យនៃការអភ័យទោសពិតប្រាកដពីព្រះយេហូវ៉ាពេលយើងប្រែចិត្តពីការខុសឆ្គងរបស់យើង។
ព្រះយេហូវ៉ាទទួលយកយើង ជាមិត្តជិតស្និទ្ធម្ដងទៀត
ការអភ័យទោសពីបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ បើកឱកាសឲ្យយើងមានចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងលោក។ (សូមមើលវគ្គ១៤)
១៤. ហេតុអ្វីយើងអាចទុកចិត្តការអភ័យទោសពីព្រះយេហូវ៉ា? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៤ ការអភ័យទោសពិតប្រាកដដែលមកពីព្រះយេហូវ៉ា បើកឱកាសឲ្យយើងមានចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងលោក។ នេះជួយយើងមិនឲ្យបន្តបន្ទោសខ្លួន។ យើងមិនចាំបាច់ភ័យខ្លាចថាព្រះយេហូវ៉ានៅតែខឹងនឹងយើង ហើយចាំរកវិធីដើម្បីដាក់ទោសយើងនោះទេ។ លោកនឹងមិនធ្វើដូច្នេះជាដាច់ខាត។ ហេតុអ្វីយើងអាចទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាពេលលោកមានប្រសាសន៍ថាលោកអភ័យទោសឲ្យយើង? អ្នកប្រកាសទំនាយយេរេមាបានដកស្រង់ពាក្យព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ខ្ញុំនឹងអភ័យទោសឲ្យពួកគេ ហើយខ្ញុំក៏នឹងលែងនឹកចាំអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេតទៅទៀតដែរ»។ (យេ. ៣១:៣៤) ប៉ូលដកស្រង់ពាក្យទាំងនេះពេលគាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងមិននឹកចាំការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេទៀតឡើយ»។ (ហេ. ៨:១២) ប៉ុន្តែ តើនេះពិតជាមានន័យយ៉ាងណា?
‹ខ្ញុំនឹងលែងនឹកចាំអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេតទៅទៀត›(យេ. ៣១:៣៤)
១៥. តើព្រះយេហូវ៉ាលែងនឹកចាំការខុសឆ្គងរបស់យើងក្នុងន័យអ្វី?
១៥ នៅក្នុងគម្ពីរ ពាក្យ«នឹកចាំ»មិនតែងតែសំដៅទៅលើបុគ្គលណាម្នាក់គិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅអតីតកាលទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ នេះអាចរួមបញ្ចូលបុគ្គលណាម្នាក់ចាត់វិធានការអ្វីមួយ។ ឧក្រិដ្ឋជនដែលព្យួរលើបង្គោលទារុណកម្មក្បែរលោកយេស៊ូបានសំណូមពរលោកថា៖ «លោកយេស៊ូ សូមនឹកឃើញខ្ញុំ ពេលដែលលោកទៅជាស្ដេច»។ (លូក. ២៣:៤២, ៤៣) គាត់មិនគ្រាន់តែសុំលោកយេស៊ូឲ្យគិតអំពីគាត់នៅពេលនោះទេ។ ការតបឆ្លើយរបស់លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថា លោកនឹងចាត់វិធានការប្រោសឧក្រិដ្ឋជននេះឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ដូច្នេះ ពេលព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថាលោកលែងនឹកចាំការខុសឆ្គងរបស់យើង លោកចង់មានន័យថា លោកបានអភ័យទោសឲ្យយើង ហើយលោកនឹងមិនដាក់ទោសយើងនៅពេលក្រោយមកចំពោះការខុសឆ្គងទាំងនោះទេ។
១៦. តើគម្ពីររៀបរាប់យ៉ាងណាអំពីសេរីភាពដែលមកពីការអភ័យទោសយ៉ាងពិតប្រាកដ?
១៦ គម្ពីរប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចផ្សេងទៀតដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់អំពីសេរីភាពដែលមកពីការអភ័យទោសយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ដោយសារយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ យើងបានត្រូវប្រដូចទៅនឹង«ខ្ញុំបម្រើនៃភាពខុសឆ្គង»។ ប៉ុន្តែ ពេលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើង យើងដូចជាខ្ញុំបម្រើដែលបានត្រូវ«រំដោះឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គង»។ (រ៉ូម ៦:១៧, ១៨; បប. ១:៥) ពេលយើងដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាបានអភ័យទោសឲ្យយើង យើងអាចអរសប្បាយដូចជាខ្ញុំបម្រើដែលបានត្រូវដោះលែងឲ្យមានសេរីភាព។
«អ្នករាល់គ្នាបានត្រូវរំដោះឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គង»(រ៉ូម ៦:១៨)
១៧. តើការអភ័យទោសនាំឲ្យជាសះស្បើយយ៉ាងដូចម្ដេច? (អេសាយ ៥៣:៥)
១៧ សូមអាន អេសាយ ៥៣:៥។ គម្ពីរចែងថាដោយសារយើងមានភាពខុសឆ្គង យើងប្រៀបដូចជាមនុស្សដែលមានជំងឺដែលនាំឲ្យស្លាប់។ ប៉ុន្តែ ដោយសារគ្រឿងបូជាលោះដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈបុត្រលោក យើងហាក់ដូចជាបានជាសះស្បើយ។ (១ពេ. ២:២៤) ពេលយើងធ្វើខុស យើងបង្ខូចចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែ ដោយសារថ្លៃលោះ លោកអាចអភ័យទោសឲ្យយើង ហើយយើងអាចមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយលោកម្ដងទៀត។ ដូចបុគ្គលម្នាក់អរសប្បាយក្រៃលែងពេលដែលគាត់ជាពីជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ នោះយើងក៏អរសប្បាយពេលយើងបានជានានឹងព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលការពេញចិត្តពីលោកឡើងវិញ។
«យើងបានជាសះស្បើយដោយសារគាត់បានរងរបួស»(អេ. ៥៣:៥)
តើការអភ័យទោសពីព្រះយេហូវ៉ាមានឥទ្ធិពល យ៉ាងណាមកលើជីវិតយើង?
១៨. តើយើងរៀនអ្វីពីការពិចារណាការប្រៀបប្រដូចផ្សេងៗនៅក្នុងគម្ពីរស្ដីអំពីការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា? (សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា «របៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើង»)
១៨ តើយើងបានរៀនអ្វីពីការប្រៀបប្រដូចផ្សេងៗអំពីការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា? ពេលលោកអភ័យទោសឲ្យយើង លោកអភ័យទោសទាំងស្រុង ហើយមិនលើកឡើងម្ដងទៀតទេ។ នេះបើកឱកាសឲ្យយើងធ្វើជាមិត្តរបស់បិតាស្ថានសួគ៌។ នៅដំណាលគ្នានោះ យើងក៏ចាំថាការអភ័យទោសយ៉ាងពិតប្រាកដគឺជាអំណោយ។ ការអភ័យទោសនេះ គឺផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់និងគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលលោកបង្ហាញចំពោះមនុស្សដែលមានភាពខុសឆ្គង ហើយនេះមិនមែនជាអ្វីដែលយើងសមនឹងទទួលទេ។—រ៉ូម ៣:២៤
![រូបភាពអំពីការប្រៀបប្រដូចដែលបានត្រូវបង្ហាញមុននោះក្នុងអត្ថបទនេះ។ បណ្ដុំរូបភាព៖ លោកដកចេញការខុសឆ្គង។ ១. «លើកលែងទោស»៖ ដៃមួយលើកបាវដ៏ធ្ងន់ចេញពីស្មារបស់បងប្រុសម្នាក់។ ២. «ដូចទិសខាងលិចឆ្ងាយពីទិសខាងកើតយ៉ាងណា៖ ថ្ងៃលិច។ ៣. «លោកបានយកអំពើខុសឆ្គងទាំងអស់របស់ខ្ញុំគ្រវាត់ទៅខាងក្រោយលោក»៖ បាវដ៏ធ្ងន់បានត្រូវបោះទៅខាងក្រោយបល្ល័ង្ករបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅស្ថានសួគ៌។ ៤. «លោកនឹងបោះអំពើខុសឆ្គងទាំងអស់របស់យើងទៅក្នុងសមុទ្រជ្រៅ»៖ បាវដ៏ធ្ងន់ធ្លាក់ចូលទៅក្នុងបាតសមុទ្រ។ បណ្ដុំរូបភាព៖ លោកលុបចោលការខុសឆ្គង។ ១. «ទោះជាអំពើខុសឆ្គងរបស់អ្នករាល់គ្នាដូចជាពណ៌ក្រហមឆ្អៅក្ដី ក៏នឹងប្រែទៅជាសក្បុសដូចព្រិលបានដែរ»៖ បងស្រីម្នាក់ពាក់អាវពណ៌សដែលមានស្នាមប្រឡាក់ពណ៌ក្រហម។ ក្រោយមក បងស្រីនោះពាក់អាវដដែលដែលគ្មានស្នាមប្រឡាក់ទាល់តែសោះ។ ២. «សូមអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គង[លុបបំណុល]របស់យើង»៖ ដៃហែកក្រដាសកាលដែលបងប្រុសម្នាក់ប្រាប់អំពីអារម្មណ៍ខ្លួន។ ៣. «ដើម្បីឲ្យការខុសឆ្គងរបស់អ្នករាល់គ្នាត្រូវលុបចោល»៖ ដៃមួយកាន់អេប៉ុងលុបអក្សរ។ ៤. «ខ្ញុំនឹងលុបអំពើរំលងរបស់អ្នកដោយពពក»៖ ពពកក្រាស់។ បណ្ដុំរូបភាព៖ លោកទទួលយកយើងធ្វើជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់លោកម្ដងទៀត។ ១. ‹ខ្ញុំនឹងលែងនឹកចាំអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេតទៅទៀត›៖ បងប្រុសម្នាក់កំពុងសម្លឹងមើលទៅលើមេឃ។ ២. «អ្នករាល់គ្នាបានត្រូវរំដោះឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គង»៖ ដៃជាប់ខ្នោះបានត្រូវផ្ដាច់។ ៣. «យើងបានជាសះស្បើយ ដោយសារគាត់បានរងរបួស»៖ លោកយេស៊ូនៅលើបង្គោលទារុណកម្ម។ នៅរូបភាពម្ខាងទៀត បងប្រុសម្នាក់អធិដ្ឋានដោយចិត្តស្ងប់ក្នុងសួន។](https://assetsnffrgf-a.akamaihd.net/assets/m/2025291/CB/wpub/2025291_CB_cnt_12_xs.jpg)
១៩. (ក) តើយើងគួរមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះអ្វី? (រ៉ូម ៤:៨) (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់?
១៩ សូមអាន រ៉ូម ៤:៨។ យើងពិតជាមានចិត្តកតញ្ញូមែនដែលព្រះយេហូវ៉ា គឺជាព្រះដែល‹អភ័យទោសយ៉ាងពិតប្រាកដ›។ (ចសព. ១៣០:៤) ប៉ុន្តែ បើយើងចង់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើង យើងត្រូវធ្វើអ្វីដ៏សំខាន់មួយ។ លោកយេស៊ូបានពន្យល់ថា៖ «បើអ្នកមិនអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់អ្នកឯទៀតទេ នោះបិតារបស់អ្នកក៏មិនអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់អ្នកដែរ។» (ម៉ាថ. ៦:១៤, ១៥) ដូច្នេះ យើងត្រូវយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាដោយអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀត។ ប៉ុន្តែ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? អត្ថបទបន្ទាប់នឹងឆ្លើយសំណួរនេះ។
ចម្រៀងលេខ៤៦ យើងអរគុណព្រះយេហូវ៉ា
a ពាក្យដើមជាភាសាហេប្រឺបង្កប់អត្ថន័យថា មានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះដែលអាចអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងទាំងស្រុង។ សេចក្ដីបកប្រែគម្ពីរជាច្រើនមិនបានបញ្ជាក់ចំណុចសំខាន់នេះក្នុងខនេះទេ។
