អត្ថបទសិក្សា ៤០
ចម្រៀងលេខ៣០ បិតាខ្ញុំជាព្រះនិងជាមិត្តរបស់ខ្ញុំ
ព្រះយេហូវ៉ា«មើលថែអ្នកដែលមានចិត្តខ្ទេចខ្ទាំ»
«លោកមើលថែអ្នកដែលមានចិត្តខ្ទេចខ្ទាំ លោករុំរបួសឲ្យពួកគេ»។—ចសព. ១៤៧:៣
ចំណុចផ្ដោត
ព្រះយេហូវ៉ាយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះពួកអ្នកដែលមានចិត្តខ្ទេចខ្ទាំ។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងរៀនអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាសម្រាលទុក្ខយើងពេលយើងធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងរបៀបដែលលោកជួយយើងឲ្យចេះសម្រាលទុក្ខអ្នកឯទៀត។
១. តើព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះអ្នកបម្រើរបស់លោក?
ពេលព្រះយេហូវ៉ាមើលអ្នកបម្រើរបស់លោកនៅផែនដី តើលោកកត់សម្គាល់អ្វីអំពីពួកគេ? លោកកត់សម្គាល់ពេលយើងសប្បាយ និងពេលយើងកើតទុក្ខ។ (ចសព. ៣៧:១៨) ពេលព្រះយេហូវ៉ាឃើញយើងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីបម្រើលោក ទោះជាយើងប្រឈមមុខនឹងរឿងពិបាកជាច្រើនក៏ដោយ នោះព្រះយេហូវ៉ាមានមោទនភាពខ្លាំងណាស់ចំពោះយើង។ លោកមិនគ្រាន់តែមានមោទនភាពចំពោះយើងប៉ុណ្ណោះទេ តែលោកក៏គាំទ្រនិងសម្រាលទុក្ខយើងដែរ។ តើព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះអ្នកបម្រើរបស់លោក?
២. តើព្រះយេហូវ៉ាធ្វើអ្វីចំពោះពួកអ្នកដែលមានចិត្តខ្ទេចខ្ទាំ ហើយតើយើងត្រូវធ្វើអ្វី?
២ នៅចម្រៀងសរសើរព្រះ ១៤៧:៣ចែងថាព្រះយេហូវ៉ា‹រុំរបួសឲ្យអ្នកដែលមានចិត្តខ្ទេចខ្ទាំ›។ នៅក្នុងខនេះ ព្រះយេហូវ៉ាប្រៀបដូចជាគ្រូពេទ្យដែលរុំរបួសឲ្យអ្នកជំងឺ។ លោកចង់ព្យាបាលរបួសផ្លូវចិត្តរបស់យើងឲ្យជាសះស្បើយ។ ប៉ុន្តែ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វី? សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ដូចតទៅ។ គ្រូពេទ្យដែលមានជំនាញអាចប្រើវិធីសាស្ត្រផ្សេងៗដើម្បីព្យាបាលអ្នកជំងឺឲ្យជាសះស្បើយ។ ប៉ុន្តែ ដើម្បីឲ្យអ្នកជំងឺឆាប់ជា គាត់ត្រូវធ្វើតាមការណែនាំពីគ្រូពេទ្យយ៉ាងដិតដល់។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិនិត្យមើលអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកដែលពិបាកចិត្ត ហើយយើងក៏នឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើតាមការណែនាំដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីលោក។
ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងចំពោះយើង
៣. ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ?
៣ គួរឲ្យស្ដាយ មនុស្សជាច្រើនក្នុងពិភពលោកនេះមិនមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគ្នាទេ។ ជាលទ្ធផល ពួកគេធ្វើអាក្រក់ដាក់អ្នកឯទៀត ហើយធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតមានអារម្មណ៍ថាពួកគេគ្មានតម្លៃ។ បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះហិឡឺន aនិយាយថា៖ «ខ្ញុំធំ ឡើងក្នុងក្រុមគ្រួសារដែលគ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ឪពុកខ្ញុំតែងតែប្រើអំពើហិង្សា ហើយនិយាយដាក់ខ្ញុំដដែលៗរាល់ថ្ងៃថា ខ្ញុំជាមនុស្សគ្មានបានការ»។ ដូចបងហិឡឺនដែរ អ្នកប្រហែលជាត្រូវគេធ្វើបាប ត្រូវគេដៀលឥតឈប់ឈរ ឬត្រូវគេធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ។ បើដូច្នេះមែន អ្នកប្រហែលជាពិបាកជឿថា មានបុគ្គលដែលពិតជាស្រឡាញ់អ្នក។
៤. យោងទៅតាមចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៤:១៨ តើព្រះយេហូវ៉ាសន្យាអ្វីចំពោះយើង?
៤ ទោះជាអ្នកឯទៀតធ្វើបាបអ្នកក៏ដោយ អ្នកអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់អ្នក ហើយឲ្យតម្លៃអ្នក។ លោក«នៅជិតអ្នកដែលមានចិត្តខ្ទេចខ្ទាំ»។ (សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៤:១៨) បើអ្នក«បាក់ទឹកចិត្ត» សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាឃើញគុណសម្បត្តិរបស់អ្នក ហើយលោកទាញនាំអ្នកមកឯលោក។ (យ៉ូន. ៦:៤៤) លោកចាំជួយអ្នកជានិច្ច ដោយសារអ្នកមានតម្លៃណាស់ចំពោះលោក។
៥. តើយើងរៀនអ្វីពីរបៀបដែលលោកយេស៊ូប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សដែលប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ?
៥ យើងអាចស្គាល់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ដោយពិចារណាអំពីគំរូរបស់លោកយេស៊ូ។ ក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើរបស់លោកយេស៊ូនៅផែនដី លោកបានកត់សម្គាល់ឃើញមនុស្សទន់ខ្សោយដែលគេមិនសូវឲ្យតម្លៃ ហើយលោកប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកទាំងនោះដោយក្ដីអាណិតអាសូរ។ (ម៉ាថ. ៩:៩-១២) ជាឧទាហរណ៍ ពេលស្ត្រីម្នាក់ដែលមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរបានពាល់សម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់លោកយេស៊ូដោយជឿជាក់ថាគាត់នឹងជាសះស្បើយ លោកបានសម្រាលទុក្ខគាត់ ហើយសរសើរគាត់ដោយសារគាត់មានជំនឿ។ (ម៉ាក. ៥:២៥-៣៤) ការប្រព្រឹត្តរបស់លោកយេស៊ូសឲ្យឃើញអំពីគុណសម្បត្តិរបស់បិតាលោក។ (យ៉ូន. ១៤:៩) ដូច្នេះ អ្នកអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាឲ្យតម្លៃអ្នក និងកត់សម្គាល់គុណសម្បត្តិរបស់អ្នក រួមទាំងជំនឿនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះលោក។
៦. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ?
៦ ចុះយ៉ាងណាបើអ្នកនៅតែមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ? សូមអានខគម្ពីរខ្លះៗដែលជួយអ្នកឲ្យជឿជាក់ថាអ្នកមានតម្លៃចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយរំពឹងគិតអំពីខគម្ពីរទាំងនោះ។ b (ចសព. ៩៤:១៩) បើអ្នកនៅតែមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃឬធ្លាក់ទឹកចិត្តដោយសារមិនអាចធ្វើច្រើនដូចអ្នកឯទៀត សូមកុំដាក់សម្ពាធមកលើខ្លួនឯងឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនតម្រូវឲ្យអ្នកធ្វើអ្វីដែលហួសពីសមត្ថភាពរបស់អ្នកទេ។ (ចសព. ១០៣:១៣, ១៤) បើអ្នកជាជនរងគ្រោះដែលត្រូវគេធ្វើបាបខាងផ្លូវកាយ ផ្លូវចិត្ត ឬផ្លូវភេទនៅអតីតកាល សូមកុំបន្ទោសខ្លួនឲ្យសោះ ព្រោះនោះមិនមែនជាកំហុសរបស់អ្នកទេ។ សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ានឹងវិនិច្ឆ័យអ្នកដែលធ្វើបាបអ្នកឯទៀត តែលោកនឹងជួយអ្នកដែលរងគ្រោះ។ (១ពេ. ៣:១២) បងស្រីសាន់ដ្រាដែលបានត្រូវគេធ្វើបាបកាលពីនៅក្មេង បានរៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំតែងតែសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយខ្ញុំឲ្យមានទស្សនៈចំពោះខ្លួនឯង ដូចលោកមានទស្សនៈចំពោះខ្ញុំ»។
៧. តើបទពិសោធន៍ដែលយើងធ្លាប់ឆ្លងកាត់អាចមានប្រយោជន៍យ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ សូមជឿជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រើអ្នកដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត។ អ្នកមានកិត្តិយសរួមការងារជាមួយលោកក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ (១កូ. ៣:៩) អ្វីដែលអ្នកឆ្លងកាត់ក្នុងជីវិត ទំនងជាជួយអ្នកឲ្យស្រួលយល់អារម្មណ៍អ្នកឯទៀតដែលកំពុងរងទុក្ខ។ អ្នកអាចជួយពួកគេច្រើនណាស់។ បងហិឡឺនដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅខាងលើបានទទួលជំនួយ ហើយឥឡូវគាត់ក៏អាចជួយអ្នកឯទៀតដែរ។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ តែព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាលោកស្រឡាញ់ខ្ញុំ ហើយលោកប្រើខ្ញុំដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត»។ ឥឡូវ បងហិឡឺនសប្បាយបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។
សូមជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសឲ្យយើង
៨. តើព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់យើងអ្វីខ្លះនៅអេសាយ ១:១៨?
៨ អ្នកបម្រើខ្លះរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅតែបន្ទោសខ្លួនចំពោះកំហុសដែលពួកគេបានធ្វើនៅអតីតកាល មិនថាកំហុសដែលបានធ្វើគឺមុនឬក្រោយទទួលការជ្រមុជទឹកក្ដី។ ប៉ុន្តែ សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ថ្លៃលោះឲ្យយើង ដោយសារលោកស្រឡាញ់យើងយ៉ាងខ្លាំង។ យើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងទទួលអំណោយនេះ។ ព្រះយេហូវ៉ាធានាថាក្រោយពីលោកនិងយើង«សម្រុះសម្រួលគ្នា»ហើយ c លោកនឹងអភ័យទោសឲ្យយើងទាំងស្រុង។ (សូមអាន អេសាយ ១:១៨) ការដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតាប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់បំភ្លេចអំពើខុសឆ្គងដែលយើងបានធ្វើនៅអតីតកាល ធ្វើឲ្យយើងពិតជាដឹងគុណលោកខ្លាំងណាស់! ប៉ុន្តែ លោកចាំជានិច្ចនូវអ្វីល្អៗដែលយើងបានធ្វើ។—ចសព. ១០៣:៩, ១២; ហេ. ៦:១០
៩. ហេតុអ្វីយើងគួរព្យាយាមគិតអំពីអ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើនៅឥឡូវ និងអ្វីដែលយើងអាចធ្វើនៅថ្ងៃអនាគត?
៩ បើអ្នកនៅតែពិបាកចិត្តចំពោះកំហុសដែលអ្នកបានធ្វើនៅអតីតកាល សូមព្យាយាមគិតអំពីអ្វីដែលអ្នកកំពុងធ្វើនៅឥឡូវ និងអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើនៅថ្ងៃអនាគត។ សូមពិចារណាគំរូរបស់សាវ័កប៉ូល។ គាត់បានសោកស្ដាយដែលគាត់បានបៀតបៀនគ្រិស្តសាសនិកយ៉ាងសាហាវ ប៉ុន្តែគាត់ជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាបានអភ័យទោសឲ្យគាត់។ (១ធី. ១:១២-១៥) តើគាត់នៅតែគិតអំពីកំហុសដែលគាត់បានធ្វើនៅអតីតកាលឬទេ? អត់ទេ។ គាត់មិនបានគិតអំពីកំហុសឬអំពីអ្វីដែលគាត់ធ្លាប់លះបង់កាលដែលគាត់នៅជាផារិស៊ីនោះទេ។ (ភី. ៣:៤-៨, ១៣-១៥) ផ្ទុយទៅវិញ គាត់មានចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ ហើយគិតអ្វីដែលល្អនៅថ្ងៃខាងមុខ។ ដូចប៉ូលដែរ យើងមិនអាចកែប្រែអតីតកាលទេ។ ប៉ុន្តែ អ្នកអាចសរសើរព្រះយេហូវ៉ា ហើយធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្តនៅឥឡូវ ព្រមទាំងគិតអំពីអនាគតដ៏អស្ចារ្យដែលលោកបានសន្យាដល់អ្នក។
១០. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះបើអ្នកធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតឈឺចិត្ត?
១០ ក្នុងករណីដែលអ្នកពិបាកចិត្តដោយសារអ្នកបានធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតឈឺចិត្ត តើអ្វីអាចជួយអ្នក? សូមព្យាយាមជា នាជាមួយនឹងគាត់ ហើយសុំការអភ័យទោសពីគាត់យ៉ាងស្មោះ។ (២កូ. ៧:១១) អ្នកអាចសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយបុគ្គលដែលអ្នកធ្វើឲ្យឈឺចិត្តនោះ។ លោកអាចជួយអ្នកឲ្យជានានិងមានសន្តិភាពជាមួយបុគ្គលនោះឡើងវិញ ហើយបន្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ាជាមួយគ្នា។
១១. តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីគំរូរបស់យ៉ូណាស? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១១ សូមរៀនពីកំហុស ហើយសុខចិត្តឲ្យព្រះយេហូវ៉ាប្រើអ្នក។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់យ៉ូណាសដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់យ៉ូណាសឲ្យទៅក្រុងនីនីវេ តែគាត់បែរជារត់ទៅក្រុងផ្សេងទៅវិញ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រដៅតម្រង់យ៉ូណាស ហើយគាត់បានរៀនពីកំហុសរបស់ខ្លួន។ (យ៉ូណ. ១:១-៤, ១៥-១៧; ២:៧-១០) ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានឈប់ប្រើអ្នកប្រកាសទំនាយនេះទេ តែលោកបានបង្គាប់គាត់ម្ដងទៀតឲ្យទៅក្រុងនីនីវេ ហើយលើកនេះគាត់បានធ្វើតាមបង្គាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាភ្លាមៗ។ ទោះជាគាត់បានសោកស្ដាយចំពោះកំហុសដែលគាត់បានធ្វើក្ដី យ៉ូណាសមិនបានឲ្យនោះរារាំងគាត់ពីការធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាសុំគាត់ឲ្យធ្វើឡើយ។—យ៉ូណ. ៣:១-៣
ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឫទ្ធានុភាពរបស់លោកដើម្បីសម្រាលទុក្ខយើង
១២. ពេលយើងជួបរឿងខ្លោចផ្សាឬបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ តើតាមរបៀបណាព្រះយេហូវ៉ាឲ្យយើងមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្ត? (ភីលីព ៤:៦, ៧)
១២ ពេលដែលយើងជួបរឿងខ្លោចផ្សាឬបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ព្រះយេហូវ៉ាសម្រាលទុក្ខយើងតាមរយៈឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់លោក។ សូមពិចារណាបទពិសោធន៍របស់បងរ៉ននិងប្រពន្ធរបស់គាត់ឈ្មោះខារ៉ិល។ គួរឲ្យសោកសង្រេងណាស់ កូនប្រុសរបស់ពួកគាត់បានសម្លាប់ខ្លួន។ ពួកគាត់និយាយថា៖ «យើងធ្លាប់ឆ្លងកាត់ទុក្ខលំបាកជាច្រើន តែលើកនេះគឺជាទុក្ខលំបាកខ្លាំងបំផុត។ ស្ទើរតែរាល់យប់យើងគេងមិនលក់ទេ។ ដូច្នេះ យើងអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា ហើយយើងពិតជាមានអារម្មណ៍សុខសាន្តដូចនៅភីលីព ៤:៦, ៧មែន»។ (សូមអាន) បើអ្នកកំពុងពិបាកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង អ្នកអាចអធិដ្ឋានអស់ពីចិត្តទៅព្រះយេហូវ៉ាច្រើនដងនិងយូរប៉ុណ្ណាក៏បាន តាមតែអ្នកចង់។ (ចសព. ៨៦:៣; ៨៨:១) អ្នកអាចអធិដ្ឋានម្ដងហើយម្ដងសុំឫទ្ធានុភាពពីព្រះយេហូវ៉ា។ លោកនឹងជួយអ្នកជានិច្ច។—លូក. ១១:៩-១៣
១៣. តើតាមរបៀបណាឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធជួយយើងឲ្យបន្តបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់? (អេភេសូរ ៣:១៦)
១៣ តើទុក្ខលំបាកដែលអ្នកឆ្លងកាត់ធ្វើឲ្យអ្នកខ្សោយកម្លាំងឬទេ? បើដូច្នោះមែន ឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធអាចពង្រឹងកម្លាំងអ្នកឲ្យបន្តគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់។ (សូមអាន អេភេសូរ ៣:១៦) សូមពិចារណាបទពិសោធន៍របស់បងស្រីផ្លូរ៉ា។ គាត់និងប្ដីរបស់គាត់បម្រើជាសាសនទូត។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ ប្ដីរបស់គាត់បានផិតក្បត់ ហើយក្រោយមកពួកគាត់ក៏លែងលះគ្នា។ បងផ្លូរ៉ារៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំក្រៀមក្រំចិត្តខ្លាំងណាស់ពេលដឹងថាប្ដីខ្ញុំធ្វើអ៊ីចឹងដាក់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំគិតអ្វីមិនចេញទេ។ ដូច្នេះខ្ញុំបានអធិដ្ឋានសុំឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធពីព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីជួយខ្ញុំឲ្យស៊ូទ្រាំ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រាលទុក្ខខ្ញុំ ហើយទោះជាដំបូងពិបាកស៊ូទ្រាំក៏ដោយ តែលោកបានជួយខ្ញុំឲ្យស៊ូទ្រាំបាន»។ បងផ្លូរ៉ាមានអារម្មណ៍ថាព្រះយេហូវ៉ាបានជួយគាត់ឲ្យទុកចិត្តលោកកាន់តែខ្លាំង ហើយគាត់ជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយគាត់មិនថាគាត់មានទុក្ខលំបាកបែបណាក្ដី។ គាត់បន្ថែមថា៖ «ពាក្យនៅចម្រៀងសរសើរព្រះ ១១៩:៣២ ពិតជាត្រូវនឹងស្ថានភាពខ្ញុំ។ ខនោះថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងខំព្យាយាមធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់លោក ដោយសារលោកបើកចិត្តខ្ញុំឲ្យទទួលយកបញ្ញត្តិទាំងនោះ›»។
១៤. តើតាមរបៀបណាយើងអាចអនុញ្ញាតឲ្យឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជួយយើង?
១៤ ក្រោយពីអ្នកបានអធិដ្ឋានសុំឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធពីព្រះយេហូវ៉ា តើអ្នកគួរធ្វើអ្វី? សូមធ្វើអ្វីដែលនឹងជួយអ្នកឲ្យទទួលឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ាថែមទៀត។ នេះរួមបញ្ចូលការចូលរួមកិច្ចប្រជុំ និងចូលរួមកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ សូមអានបណ្ដាំរបស់ព្រះជារៀងរាល់ថ្ងៃ ព្រោះនេះនឹងជួយអ្នកឲ្យមានចិត្តគំនិតដូចលោក។ (ភី. ៤:៨, ៩) ពេលអ្នកអានកំណត់ ហេតុក្នុងគម្ពីរ សូមកត់សម្គាល់អំពីបុគ្គលដែលធ្លាប់ជួបការពិបាកផ្សេងៗ ហើយរំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានជួយពួកគេឲ្យស៊ូទ្រាំ។ បងសាន់ដ្រាដែលបានត្រូវរៀបរាប់ខាងលើបានជួបទុក្ខលំបាកជាច្រើន។ គាត់រៀបរាប់ថា៖ «កំណត់ហេតុអំពីយ៉ូសែបពិតជាមានឥទ្ធិពលលើចិត្តខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ គាត់មិនបានឲ្យទុក្ខលំបាក និងភាពអយុត្តិធម៌ដែលគាត់បានជួបធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាចុះខ្សោយនោះទេ»។—ដក. ៣៩:២១-២៣
ព្រះយេហូវ៉ាប្រើបងប្អូនរួមជំនឿដើម្បីសម្រាលទុក្ខយើង
១៥. តើយើងអាចទទួលការសម្រាលទុក្ខពីអ្នកណា ហើយតើពួកគេអាចជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៥ ពេលយើងកំពុងរងទុក្ខលំបាក បងប្អូនរួមជំនឿអាចជា«ប្រភពនៃការសម្រាលទុក្ខដ៏ធំ»។ (កូឡ. ៤:១១) ព្រះយេហូវ៉ាប្រើបងប្អូនរួមជំនឿដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកចំពោះយើង។ ពួកគេអាចសម្រាលទុក្ខយើង ដោយចំណាយពេលស្ដាប់យើងយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់និងយល់អារម្មណ៍យើង។ ពួកគេប្រហែលជាលើកទឹកចិត្តយើងដោយប្រើខគម្ពីរឬអធិដ្ឋានជាមួយយើង។ d (រ៉ូម ១៥:៤) ពេលខ្លះបងប្អូនណាម្នាក់ប្រហែលជារំលឹកយើងអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយជួយយើងឲ្យបន្តស៊ូទ្រាំ។ ជាញឹកញយ បងប្អូនរួមជំនឿជួយយើងតាមរបៀបផ្សេងៗដូចជា ផ្ដល់ម្ហូបអាហារដល់យើងជាដើម។
១៦. តើយើងប្រហែលជាត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីទទួលជំនួយពីអ្នកឯទៀត?
១៦ ជួនកាល យើងប្រហែលជាត្រូវសុំជំនួយពីអ្នកឯទៀត។ សូមចាំថាបងប្អូនរួមជំនឿស្រឡាញ់យើង ហើយចង់ជួយយើង។ (សុភ. ១៧:១៧) ប៉ុន្តែ ពួកគេប្រហែលជាមិនដឹងថាយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា ឬមិនដឹងថាយើងត្រូវការអ្វីទេ។ (សុភ. ១៤:១០) បើអ្នកកំពុងពិបាកចិត្ត អ្នកអាចប្រាប់មិត្តភក្តិអំពីអារម្មណ៍របស់អ្នក។ សូមឲ្យពួកគេដឹងថាអ្នកត្រូវការអ្វីខ្លះនៅពេលនោះ។ អ្នកក៏អាចប្រាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកទៅអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ឬពីរនាក់ដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ស្រួលនិយាយជាមួយ។ បងប្អូនស្រីខ្លះទទួលការសម្រាលទុក្ខពីការនិយាយជាមួយបងស្រីឯទៀតដែលមានភាពចាស់ទុំ។
១៧. តើអ្វីអាចធ្វើឲ្យយើងពិបាកទទួលការលើកទឹកចិត្ត ហើយតើយើងអាចយកឈ្នះការពិបាកទាំងនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧ សូមកុំផ្ដាច់ខ្លួនពីអ្នកឯទៀត។ ពេលពិបាកចិត្តខ្លាំង អ្នកប្រហែលជាមិនចង់ចំណាយពេលជាមួយនឹងអ្នកឯទៀតទេ។ ពេលខ្លះ បងប្អូនប្រហែលជាមិនយល់អារម្មណ៍របស់អ្នក ឬពួកគេប្រហែលជានិយាយអ្វីដែលនាំឲ្យអ្នកកាន់តែឈឺចិត្ត។ (យ៉ា. ៣:២) ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ សូមកុំញែកខ្លួនចេញពីបងប្អូនរួមជំនឿឡើយ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាអាចប្រើពួកគេឲ្យលើកទឹកចិត្តអ្នក។ អ្នកចាស់ទុំម្នាក់ឈ្មោះហ្គាវិនដែលមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តរៀបរាប់ថា៖ «ភាគច្រើន ខ្ញុំមិនចង់និយាយឬចំណាយពេលជាមួយមិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំទេ»។ ប៉ុន្តែ គាត់បានយកឈ្នះអារម្មណ៍នោះដោយសេពគប់ជាមួយបងប្អូន ហើយពេលគាត់ធ្វើដូច្នោះ គាត់មានអារម្មណ៍ល្អជាង។ បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះអេមីបានរៀបរាប់ថា៖ «រឿងដែលបានកើតឡើងនៅអតីតកាលធ្វើឲ្យខ្ញុំពិបាកទុកចិត្តអ្នកឯទៀត តែខ្ញុំរៀនឲ្យចេះស្រឡាញ់និងទុកចិត្តបងប្អូនរួមជំនឿ ដូចព្រះយេហូវ៉ាទុកចិត្តពួកគេ។ ខ្ញុំដឹងថានេះនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ារីករាយ ហើយនេះក៏ធ្វើឲ្យខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែរ»។
សេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅថ្ងៃអនាគតអាចសម្រាលទុក្ខយើង
១៨. តើយើងអាចទន្ទឹងរង់ចាំអ្វីនៅថ្ងៃអនាគត ហើយតើយើងអាចធ្វើអ្វីនៅឥឡូវនេះ?
១៨ មិនយូរទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងបំបាត់ចោលអ្វីដែលនាំឲ្យយើងមានទុក្ខព្រួយនិងឈឺចាប់។ (បប. ២១:៣, ៤) នៅគ្រានោះ យើងនឹង«មិនចងចាំនៅក្នុងចិត្ត»នូវរឿងរ៉ាវដែលធ្វើឲ្យយើងឈឺចាប់ទៀតឡើយ។ (អេ. ៦៥:១៧) ប៉ុន្តែ សូម្បីតែឥឡូវព្រះយេហូវ៉ាថែរក្សាយើងពេលយើងរងទុក្ខលំបាក។ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់អ្វីជាច្រើនដើម្បីសម្រាលទុក្ខនិងជួយយើង។ ដូច្នេះ សូមទទួលជំនួយពីលោក។ សូមជឿជាក់ថា«លោករមែងគិតអំពីអ្នក»។—១ពេ. ៥:៧
ចម្រៀងលេខ៧ ព្រះយេហូវ៉ាជាកម្លាំងរបស់យើង
a ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។
b សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យតម្លៃអ្នក»។
c ដើម្បី«សម្រុះសម្រួល»ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា យើងត្រូវបង្ហាញថាយើងបានប្រែចិត្តយ៉ាងស្មោះ ដោយសុំលោកអភ័យទោសចំពោះកំហុសរបស់យើង ហើយកែប្រែការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន។ បើយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ យើងក៏ត្រូវសុំជំនួយពីពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំដែរ។—យ៉ា. ៥:១៤, ១៥
d ជាឧទាហរណ៍ សូមពិចារណាបទគម្ពីរផ្សេងៗក្រោមប្រធានបទ«កង្វល់»និង«ការសម្រាលទុក្ខ»ក្នុងសៀវភៅបទគម្ពីរសម្រាប់ជីវិតជាគ្រិស្តសាសនិក។