អត្ថបទសិក្សា ៥១
ចូរមានក្ដីសង្ឃឹមដែលមិននាំឲ្យខកចិត្ត
«សេចក្ដីសង្ឃឹម . . . មិននាំឲ្យខកចិត្តឡើយ»។—រ៉ូម ៥:៥
ចម្រៀងលេខ១៤២ ចូររក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមជានិច្ច
សេចក្ដីសង្ខេប a
១. ហេតុអ្វីអាប្រាហាំអាចបន្តសង្ឃឹមថាគាត់នឹងមានកូនប្រុសមួយ?
ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាទៅអាប្រាហាំដែលជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកថាគ្រប់ប្រជាជាតិនៅផែនដីនឹងបានពរតាមរយៈកូនចៅរបស់គាត់។ (ដក. ១៥:៥; ២២:១៨) ដោយសារអាប្រាហាំមានជំនឿដ៏មុតមាំលើព្រះ គាត់ជឿជាក់ថាសេចក្ដីសន្យារបស់លោកនឹងក្លាយជាការពិត។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ពេលអាប្រាហាំបានចូលអាយុ១០០ឆ្នាំនិងប្រពន្ធរបស់គាត់ចូលអាយុ៩០ឆ្នាំ ប្ដីប្រពន្ធដ៏ស្មោះត្រង់នោះនៅតែមិនទាន់មានកូននៅឡើយ។ (ដក. ២១:១-៧) ប៉ុន្តែ គម្ពីរចែងថា៖ «[អាប្រាហាំ]បានជឿជាក់ថាគាត់នឹងទៅជាឪពុករបស់ប្រជាជាតិជាច្រើន . . . គាត់មានជំនឿលើអ្វីដែលព្រះបានមានប្រសាសន៍មកគាត់»។ (រ៉ូម ៤:១៨) យើងដឹងថាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អាប្រាហាំបានក្លាយជាការពិត។ គាត់បានទៅជាឪពុករបស់អ៊ីសាកជាកូនដែលគាត់បានសង្ឃឹមថាមានជាយូរមកហើយ។ ហេតុអ្វីអាប្រាហាំអាចមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងរក្សាពាក្យសន្យារបស់លោក?
២. ហេតុអ្វីអាប្រាហាំជឿជាក់ថាសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងក្លាយជាការពិត?
២ ដោយសារអាប្រាហាំស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ គាត់«ជឿជាក់ទាំងស្រុងថា . . . សេចក្ដីសន្យារបស់[ព្រះ]»នឹងក្លាយជាការពិត។ (រ៉ូម ៤:២១) ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តនឹងអាប្រាហាំ ហើយបានហៅគាត់ថាជាមនុស្សសុចរិតដោយសារជំនឿរបស់គាត់។ (យ៉ា. ២:២៣) ដូចបានបង្ហាញនៅរ៉ូម ៤:១៨ ជំនឿនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អាប្រាហាំជាប់ទាក់ទងគ្នា។ ឥឡូវ សូមយើងពិចារណាអ្វីដែលសាវ័កប៉ូលនិយាយអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹម ដូចដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅរ៉ូម ជំពូក៥។
៣. តើប៉ូលពន្យល់អ្វីអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង?
៣ ប៉ូលពន្យល់អំពីមូលហេតុដែលយើងអាចប្រាកដថាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង«មិននាំឲ្យខកចិត្តឡើយ»។ (រ៉ូម ៥:៥) គាត់ក៏ជួយយើងឲ្យយល់របៀបដែលសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិកអាចកើនឡើង។ កាលដែលយើងពិចារណារ៉ូម ៥:១-៥ សូមគិតអំពីរបៀបដែលសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកចំពោះថ្ងៃអនាគតបានកើនឡើងកាលដែលពេលវេលាកន្លងទៅ។ ការពិចារណានេះក៏នឹងបង្ហាញអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកកាន់តែខ្លាំងជាងឥឡូវនេះទៅទៀត។ ដំបូង សូមយើងពិចារណាអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រុងរឿងដែលប៉ូលនិយាយថានឹងមិននាំឲ្យខកចិត្តឡើយ។
សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រុងរឿងរបស់យើង
៤. តើរ៉ូម ៥:១, ២ពណ៌នាអំពីអ្វី?
៤ សូមអាន រ៉ូម ៥:១, ២។ ប៉ូលបានសរសេរពាក្យទាំងនេះទៅកាន់ក្រុមជំនុំនៅក្រុងរ៉ូម។ បងប្អូននៅទីនោះបានរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ បានបង្ហាញជំនឿ និងបានទៅជាគ្រិស្តសាសនិក។ ដូច្នេះ ព្រះបាន«ប្រកាសថា[ពួកគេ]ជាមនុស្សសុចរិតដោយសារជំនឿ» ហើយលោកបានរើសតាំងពួកគេដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ។ ពួកគេអាចទន្ទឹងរង់ចាំរង្វាន់ដ៏អស្ចារ្យ ហើយពួកគេអាចប្រាកដថាពួកគេនឹងទទួលរង្វាន់នោះ។
៥. តើពួកអ្នកដែលបានត្រូវរើសតាំងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមអ្វី?
៥ ក្រោយមក ប៉ូលបានសរសេរទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងនៅក្រុងអេភេសូរអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលពួកគេបានទទួលពីព្រះ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនោះរួមមានការទទួល«ទ្រព្យ . . . ដែលលោកបានសន្យាឲ្យដល់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធ»។ (អេភ. ១:១៨) ម្យ៉ាងទៀត ប៉ូលក៏បានបញ្ជាក់ដល់បងប្អូននៅក្រុងកូឡុសអំពីទីកន្លែងដែលពួកគេនឹងទទួលសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេ។ គាត់បានហៅនោះថា៖ «សេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលអ្វីដែលបានត្រូវបម្រុងទុកឲ្យអ្នករាល់គ្នានៅស្ថានសួគ៌»។ (កូឡ. ១:៤, ៥) ដូច្នេះ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់គ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំង គឺថាពួកគេនឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញឲ្យមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅស្ថានសួគ៌ ជាកន្លែងដែលពួកគេនឹងគ្រប់គ្រងជាមួយគ្រិស្ត។—១ថែ. ៤:១៣-១៧; បប. ២០:៦
បងហ្វ្រីឌីរិក ហ្វ្រេនបានរៀបរាប់អំពីទំនុកចិត្តដែលគ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងមានចំពោះសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ពួកគេ (សូមមើលវគ្គ៦)
៦. តើបងប្រុសម្នាក់ដែលបានត្រូវរើសតាំងនិយាយយ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់គាត់?
៦ គ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងឲ្យតម្លៃចំពោះសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ។ បងប្រុសម្នាក់ដែលបានត្រូវរើសតាំងឈ្មោះហ្វ្រីឌីរិក ហ្វ្រេននិយាយអស់ពីចិត្តថា៖ «សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងគឺពិតប្រាកដ ហើយសមាជិកម្នាក់ៗនៃ១៤៤.០០០នាក់ដែលជាក្រុមតូចនឹងទទួលតាមអ្វីដែលព្រះបានសន្យាចំពោះយើង។ រង្វាន់របស់យើងនឹងល្អប្រសើរជាងអ្វីណាក៏ដោយដែលយើងនឹកស្មាន»។ ក្រោយពីបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់អស់រាប់ទសវត្សរ៍ នៅឆ្នាំ១៩៩១បងហ្វ្រេនបានបញ្ជាក់ថា៖ «[យើង]នៅតែឲ្យតម្លៃជាខ្លាំងចំពោះសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង។ . . . យើងរង់ចាំកាន់តែយូរ យើងកាន់តែឲ្យតម្លៃចំពោះសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះ។ ការរង់ចាំនោះមិនឥតប្រយោជន៍ទេ ទោះជាយើងត្រូវរង់ចាំអស់មួយលានឆ្នាំក្ដី។ ខ្ញុំឲ្យតម្លៃសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងជាងពេលមុនទៅទៀត»។
៧-៨. តើអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ាភាគច្រើនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមអ្វី? (រ៉ូម ៨:២០, ២១)
៧ ពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាភាគច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះមានសេចក្ដីសង្ឃឹមផ្សេងពីនេះ។ ពួកគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលអាប្រាហាំមាន ពោលគឺការមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅលើផែនដីក្រោមរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ (ហេ. ១១:៨-១០, ១៣) ប៉ូលបានសរសេរអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យនេះ។ (សូមអាន រ៉ូម ៨:២០, ២១) ពេលអ្នកបានរៀនដំបូងអំពីសេចក្ដីសន្យាពីគម្ពីរសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត តើអ្វីទាក់ទាញចិត្តអ្នកជាងគេ? តើនោះគឺនៅថ្ងៃមួយអ្នកនឹងល្អឥតខ្ចោះ ហើយគ្មានការខុសឆ្គងឬទេ? ឬតើអ្នករំភើបចិត្តដោយរៀនថាបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកដែលបានស្លាប់នឹងរស់ម្ដងទៀតនៅលើផែនដីជាសួនឧទ្យាន? ដោយសារសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលមកពីព្រះ អ្នកទន្ទឹងរង់ចាំអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យជាច្រើន។
៨ មិនថាយើងរំពឹងថានឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅស្ថានសួគ៌ឬនៅផែនដីក្ដី យើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រុងរឿងដែលនាំឲ្យយើងមានហេតុអរសប្បាយ ហើយសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏សប្បាយរបស់យើងអាចកាន់តែរឹងមាំឡើង។ អ្វីដែលប៉ូលបានសរសេរបន្ទាប់មក ពន្យល់អំពីរបៀបដែលនោះអាចកើតឡើង។ សូមយើងពិចារណាអ្វីដែលគាត់បានសរសេរអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង។ ការធ្វើដូច្នេះនឹងនាំឲ្យយើងកាន់តែជឿជាក់ថាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងនឹងបន្តកើនឡើង ហើយក៏នឹងមិននាំឲ្យយើងខកចិត្តឡើយ។
របៀបសេចក្ដីសង្ឃឹមកើនឡើង
គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់អាចរំពឹងថានឹងជួបទុក្ខលំបាក (សូមមើលវគ្គ៩-១០)
៩-១០. ដូចគំរូរបស់ប៉ូល តើគ្រិស្តសាសនិកអាចរំពឹងអំពីអ្វី? (រ៉ូម ៥:៣) (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៩ សូមអាន រ៉ូម ៥:៣។ សូមកត់សម្គាល់ថាទុក្ខវេទនាប្រហែលជាជាប់ទាក់ទងនឹងការមានសេចក្ដីសង្ឃឹមកាន់តែខ្លាំងឡើង។ នេះប្រហែលជាធ្វើឲ្យយើងភ្ញាក់ផ្អើល។ តាមការពិត ពួកអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តទាំងអស់អាចរំពឹងថានឹងរងទុក្ខវេទនា។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់ប៉ូល។ គាត់និយាយទៅកាន់បងប្អូននៅក្រុងថែស្សាឡូនិចថា៖ «ពេលដែលយើងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា យើងធ្លាប់ប្រាប់ទុកជាមុនថា យើងត្រូវរងទុក្ខវេទនា . . . ហើយថា យើងបានរងទុក្ខវេទនាមែន»។ (១ថែ. ៣:៤) ម្យ៉ាងទៀត គាត់បានសរសេរទៅកាន់បងប្អូននៅក្រុងកូរិនថូសថា៖ «បងប្អូនអើយ យើងចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងអំពីសេចក្ដីវេទនាដែលយើងបានជួបប្រទះ . . . យើងគិតថាយើងប្រហែលជានឹងបាត់បង់ជីវិត»។—២កូ. ១:៨; ១១:២៣-២៧
១០ គ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះក៏អាចរំពឹងថានឹងជួបទុក្ខវេទនាផងដែរ។ (២ធី. ៣:១២) ចុះយ៉ាងណាអ្នកវិញ? កាលដែលអ្នកមានជំនឿលើលោកយេស៊ូនិងកាន់តាមលោក តើអ្នកបានជួបទុក្ខវេទនាឬទេ? មិត្តភក្ដិនិងសាច់ញាតិប្រហែលជាបានសើចចំអកអ្នក។ ពួកគេប្រហែលជាថែមទាំងប្រព្រឹត្តមកលើអ្នកយ៉ាងសាហាវឃោរឃៅ។ តើការតាំងចិត្តប្រព្រឹត្តយ៉ាងទៀងត្រង់ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ធ្វើឲ្យអ្នកមានបញ្ហានៅកន្លែងធ្វើការឬទេ? (ហេ. ១៣:១៨) តើអ្នកបានជួបការប្រឆាំងពីរដ្ឋាភិបាលដោយសារអ្នកផ្សព្វផ្សាយអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកដល់អ្នកឯទៀតឬ? មិនថាយើងជួបទុក្ខវេទនាយ៉ាងណាក្ដី ប៉ូលបាននិយាយថាយើងគួរត្រេកអរ។ ហេតុអ្វី?
១១. ហេតុអ្វីយើងត្រូវតាំងចិត្តស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកណាក៏ដោយដែលយើងជួបប្រទះ?
១១ យើងអាចត្រេកអរពេលជួបទុក្ខវេទនា ដោយសារយើងដឹងថានេះអាចជួយយើងឲ្យបណ្ដុះគុណសម្បត្តិសំខាន់មួយ។ ដូចរ៉ូម ៥:៣ចែង «ទុក្ខវេទនានាំឲ្យចេះស៊ូទ្រាំ»។ គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់នឹងជួបទុក្ខវេទនា ដូច្នេះពួកគេទាំងអស់គ្នាត្រូវចេះស៊ូទ្រាំ។ យើងត្រូវតាំងចិត្តស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខវេទនាណាក៏ដោយដែលយើងជួបប្រទះ។ ទាល់តែយើងធ្វើដូច្នេះ ទើបយើងអាចឃើញការសម្រេចនៃសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង។ យើងមិនចង់ធ្វើដូចពួកអ្នកដែលលោកយេស៊ូបានសំដៅលើពេលលោកមានប្រសាសន៍អំពីគ្រាប់ពូជដែលធ្លាក់លើផ្ទាំងថ្មទេ។ ពួកគេព្រមទទួលយកបណ្ដាំដោយអំណរនៅដើមដំបូង ប៉ុន្តែ«ពេលកើតមានទុក្ខលំបាកឬការបៀតបៀន» ពួកគេជំពប់ដួល។ (ម៉ាថ. ១៣:៥, ៦, ២០, ២១) ពិតមែនថា ការជួបការប្រឆាំងឬទុក្ខវេទនាគឺមិនស្រួលឬមិននាំឲ្យអរសប្បាយទេ ប៉ុន្តែការស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីទាំងនោះនាំឲ្យទទួលប្រយោជន៍។ តើតាមរបៀបណា?
១២. តើយើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពេលស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក?
១២ យ៉ាកុបដែលជាអ្នកកាន់តាមបានលើកឡើងអំពីប្រយោជន៍នៃការស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក។ គាត់សរសេរថា៖ «បើអ្នកបន្តស៊ូទ្រាំ នេះនឹងបង្វឹកបង្ហាត់អ្នកឲ្យបានពេញលក្ខណៈ ហើយអ្នកនឹងគ្មានគុណវិបត្តិ ក៏មិនខ្វះគុណសម្បត្តិណាមួយសោះឡើយ»។ (យ៉ា. ១:២-៤) ដូច្នេះ យ៉ាកុបនិយាយថាការស៊ូទ្រាំមានគោលបំណងមួយ ឬត្រូវសម្រេចកិច្ចការណាមួយ គឺថានេះអាចជួយអ្នកបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិដូចជាចិត្តអត់ធ្មត់ ជំនឿ និងការទុកចិត្តលើព្រះឲ្យបានច្រើនជាង។ ប៉ុន្តែយើងទទួលប្រយោជន៍សំខាន់មួយទៀតពីការស៊ូទ្រាំ។
១៣-១៤. តើការស៊ូទ្រាំនាំឲ្យមានលទ្ធផលអ្វី ហើយតើនេះជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងសេចក្ដីសង្ឃឹម? (រ៉ូម ៥:៤)
១៣ សូមអាន រ៉ូម ៥:៤។ ប៉ូលបានរៀបរាប់ថាការស៊ូទ្រាំនាំឲ្យ«ព្រះពេញចិត្ត»។ ដូច្នេះពេលអ្នកស៊ូទ្រាំ អ្នកទទួលការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ា។ នេះមិនមានន័យថាព្រះយេហូវ៉ាសប្បាយដែលអ្នកជួបទុក្ខលំបាកឬមានបញ្ហាឡើយ។ អ្វីដែលព្រះពេញចិត្តគឺអ្នក ដោយសារអ្នកស៊ូទ្រាំយ៉ាងស្មោះត្រង់។ គឺគួរឲ្យលើកទឹកចិត្តមែនដោយដឹងថាពេលយើងស៊ូទ្រាំ យើងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាសប្បាយរីករាយ!—ចសព. ៥:១២
១៤ សូមចាំថាអាប្រាហាំបានស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក ហើយបានទទួលការពេញចិត្តពីព្រះ។ ព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកគាត់ថាជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោក ហើយរាប់គាត់ជាមនុស្សសុចរិត។ (ដក. ១៥:៦; រ៉ូម ៤:១៣, ២២) នេះក៏អាចកើតឡើងចំពោះយើងដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តយើង មិនមែនដោយសារយើងធ្វើកិច្ចការបានច្រើនប៉ុណ្ណា ឬមានឯកសិទ្ធិនេះឯកសិទ្ធិនោះឡើយ។ លោកពេញចិត្តយើង ដោយសារតែយើងបានស៊ូទ្រាំយ៉ាងស្មោះត្រង់។ ម្យ៉ាងទៀត មិនថាយើងមានអាយុ ស្ថានភាព ឬសមត្ថភាពណាក្ដី យើងទាំងអស់គ្នាអាចស៊ូទ្រាំបាន។ តើអ្នកកំពុងស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកដោយស្មោះត្រង់នៅឥឡូវនេះឬទេ? បើដូច្នេះ សូមទទួលការសម្រាលទុក្ខដោយដឹងថាអ្នកទទួលការពេញចិត្តពីព្រះ។ ការទទួលស្គាល់ថាយើងមានការពេញចិត្តពីព្រះអាចមានឥទ្ធិពលខ្លាំងមកលើយើង គឺនេះអាចពង្រឹងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង។
សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រឹងមាំជាង
១៥. តើប៉ូលបានលើកឡើងចំណុចអ្វីទៀត ហើយហេតុអ្វីប្រហែលជានោះនាំឲ្យអ្នកខ្លះងឿងឆ្ងល់?
១៥ ដូចប៉ូលបានពន្យល់ យើងទទួលការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ាដោយរក្សាចិត្តស្មោះត្រង់ ហើយស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក។ សូមកត់សម្គាល់អំពីអ្វីដែលប៉ូលរៀបរាប់បន្តទៀតថា៖ «ការពេញចិត្តពីព្រះនាំឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ហើយសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះមិននាំឲ្យខកចិត្តឡើយ»។ (រ៉ូម ៥:៤, ៥) នេះប្រហែលជានាំឲ្យអ្នកខ្លះងឿងឆ្ងល់។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះមុននោះនៅរ៉ូម ៥:២ ប៉ូលបានរៀបរាប់ថាគ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះដែលនៅក្រុងរ៉ូមមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរួចហើយ គឺ«សេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលសិរីរុងរឿងពីព្រះ»។ ដូច្នេះ បើគ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរួចហើយ ហេតុអ្វីប៉ូលបានរៀបរាប់ក្រោយមកអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមទៀត?
សេចក្ដីសង្ឃឹមដែលទាក់ទាញចិត្តអ្នកនៅដើមដំបូងបានជ្រាលជ្រៅជាងនិងរឹងមាំឡើង (សូមមើលវគ្គ១៦-១៧)
១៦. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់បុគ្គលម្នាក់អាចចាប់ផ្ដើមកើនឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៦ យើងអាចយល់ថាពាក្យរបស់ប៉ូលមានន័យយ៉ាងណាដោយនឹកចាំថាសេចក្ដីសង្ឃឹមគឺជាអ្វីដែលកើនឡើង។ ជាឧទាហរណ៍ តើអ្នកចាំពេលអ្នកបានឮនៅដើមដំបូងអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងបណ្ដាំព្រះឬទេ? នៅពេលនោះ អ្នកប្រហែលជាបានគិតថាការរស់នៅជារៀងរហូតលើផែនដីជាសួនឧទ្យានគឺជាអ្វីដ៏អស្ចារ្យ។ ប៉ុន្តែ អ្នកមិនប្រាកដថានោះពិតជាអាចកើតឡើងបានទេ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ កាលដែលអ្នកស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្ដីសន្យាក្នុងគម្ពីរច្បាស់ជាង អ្នកកាន់តែជឿជាក់ថាសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះនឹងកើតឡើងជាពិត។
១៧. តើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកបន្តកើនឡើងយ៉ាងដូចម្ដេចក្រោយពីអ្នកប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងទទួលការជ្រមុជទឹក?
១៧ សូម្បីតែក្រោយពីអ្នកបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះនិងទទួលការជ្រមុជទឹក ក៏សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកបន្តកើនឡើង កាលដែលអ្នកកាន់តែរៀននិងកាន់តែមានភាពចាស់ទុំខាងជំនឿ។ (ហេ. ៥:១៣–៦:១) អ្នកទំនងជាបានពិសោធនូវអ្វីដែលបានរៀបរាប់នៅរ៉ូម ៥:២-៤។ អ្នកមានទុក្ខលំបាកផ្សេងៗ ប៉ុន្តែអ្នកបានស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកទាំងនោះ ហើយដឹងថាព្រះពេញចិត្តនឹងអ្នក។ ដោយសារអ្នកដឹងថាលោកស្រឡាញ់និងពេញចិត្តអ្នក ឥឡូវអ្នកមានហេតុច្រើនជាងឲ្យរំពឹងថាអ្នកនឹងទទួលអ្វីដែលលោកបានសន្យា។ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកបានទៅជាខ្លាំងជាងសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលអ្នកធ្លាប់មាននៅដើមដំបូង។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនោះគឺកាន់តែពិតប្រាកដចំពោះអ្នកផ្ទាល់។ ម្យ៉ាងទៀត សេចក្ដីសង្ឃឹមនោះមានឥទ្ធិពលកាន់តែខ្លាំងចំពោះអ្នក ហើយក៏ជះឥទ្ធិពលលើគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតរបស់អ្នក និងផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលអ្នកប្រព្រឹត្តចំពោះក្រុមគ្រួសារ របៀបដែលអ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្ត ថែមទាំងរបៀបដែលអ្នកប្រើពេលវេលាផងដែរ។
១៨. តើព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ការធានាអ្វី?
១៨ សាវ័កប៉ូលបន្ថែមចំណុចដ៏សំខាន់ណាស់មួយអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលអ្នកមានក្រោយពីទទួលការពេញចិត្តពីព្រះ។ គាត់ពង្រឹងទំនុកចិត្តអ្នកថាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកនឹងក្លាយជាការពិត។ ហេតុអ្វីអ្នកអាចប្រាកដដូច្នេះ? ប៉ូលបានរួមបញ្ចូលការធានានេះពីព្រះទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកថា៖ «សេចក្ដីសង្ឃឹមនោះមិននាំឲ្យខកចិត្តឡើយ ពីព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីព្រះបានត្រូវចាក់មកក្នុងចិត្តរបស់យើងតាមរយៈឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ ដែលលោកបានឲ្យដល់យើង»។ (រ៉ូម ៥:៥) អ្នកមានហេតុជាច្រើនឲ្យជឿជាក់សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ គឺសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកផ្ទាល់។
១៩. តើអ្នកអាចជឿជាក់យ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នក?
១៩ សូមគិតអំពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអាប្រាហាំ និងរបៀបដែលព្រះពេញចិត្តគាត់ ហើយចាត់ទុកគាត់ជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោក។ អាប្រាហាំមិនមែនសង្ឃឹមដោយឥតប្រយោជន៍ទេ។ គម្ពីរចែងថា៖ «ក្រោយពីអាប្រាហាំបានបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់ គាត់ក៏ទទួលសេចក្ដីសន្យានោះ»។ (ហេ. ៦:១៥; ១១:៩, ១៨; រ៉ូម ៤:២០-២២) គាត់ពិតជាមិនខកចិត្តឡើយ។ អ្នកក៏អាចមានទំនុកចិត្តដូចនេះដែរថា បើអ្នករក្សាភាពស្មោះត្រង់ អ្នកនឹងទទួលរង្វាន់ដែលអ្នកបានសង្ឃឹម។ សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកគឺពិត នាំឲ្យមានអំណរ និងមិននាំឲ្យខកចិត្តឡើយ! (រ៉ូម ១២:១២) ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «សូមព្រះដែលផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹម ធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាពោរពេញទៅដោយអំណរនិងសេចក្ដីសុខសាន្តគ្រប់ប្រការ ដោយសារអ្នករាល់គ្នាទុកចិត្តលោក ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏បរិបូរតាមរយៈកម្លាំងនៃឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់លោក»។—រ៉ូម ១៥:១៣
ចម្រៀងលេខ១៣៩ សូមស្រមៃឃើញខ្លួននៅពិភពលោកថ្មី
a ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាថាតើសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងជាគ្រិស្តសាសនិកគឺជាអ្វី និងមូលហេតុដែលយើងអាចជឿជាក់ថាសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះនឹងក្លាយជាការពិត។ រ៉ូម ជំពូក៥នឹងជួយយើងឲ្យឃើញរបៀបដែលសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងនៅឥឡូវនេះគឺខុសពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលយើងធ្លាប់មានពេលយើងបានរៀនសេចក្ដីពិតនៅដើមដំបូង។
