អត្ថបទសិក្សា ៤
ចម្រៀងលេខ១៨ ចូរដឹងគុណព្រះសម្រាប់ថ្លៃលោះ
តើយើងរៀនអ្វីពីថ្លៃលោះ?
«សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះបានត្រូវបង្ហាញចំពោះយើង»។—១យ៉ូន. ៤:៩
ចំណុចផ្ដោត
អ្វីដែលថ្លៃលោះបង្ហាញអំពីគុណសម្បត្តិដ៏ថ្លៃថ្លារបស់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។
១. តើយើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងណាពីការចូលរួមពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្តជារៀងរាល់ឆ្នាំ?
អ្នកប្រាកដជាយល់ស្របថា ថ្លៃលោះគឺជាអំណោយដ៏មានតម្លៃថ្លៃវិសេស! (២កូ. ៩:១៥) ដោយសារលោកយេស៊ូផ្ដល់ជីវិតរបស់លោកជាគ្រឿងបូជា អ្នកអាចមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ អ្នកក៏អាចមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ដែរ។ យើងមានមូលហេតុជាច្រើនឲ្យដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកផ្ដល់ថ្លៃលោះ ព្រោះលោកស្រឡាញ់យើងខ្លាំងណាស់! (រ៉ូម ៥:៨) ដើម្បីជួយយើងឲ្យមានចិត្តកតញ្ញូជានិច្ច ហើយមិនភ្លេចអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានធ្វើសម្រាប់យើង លោកយេស៊ូបានបង្គាប់យើងឲ្យចូលរួមពិធីរំលឹកមរណភាពរបស់លោកជារៀងរាល់ឆ្នាំ។—លូក. ២២:១៩, ២០
២. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
២ នៅឆ្នាំនេះ ពិធីរំលឹកនឹងធ្វើឡើងនៅថ្ងៃសៅរ៍ ទី១២ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៥។ យើងទាំងអស់គ្នាច្បាស់ជាមានគម្រោងចូលរួមកម្មវិធីនេះ។ គឺជាការល្អឲ្យយើងម្នាក់ៗលៃទុកពេលក្នុងអំឡុងរដូវពិធីរំលឹក ដើម្បីរំពឹងគិត aអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងបុត្ររបស់លោកបានធ្វើសម្រាប់យើង។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអ្វីដែលយើងរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងបុត្ររបស់លោកតាមរយៈថ្លៃលោះ។ អត្ថបទបន្ទាប់នឹងជួយយើងឲ្យយល់អំពីរបៀបដែលយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីថ្លៃលោះ និងរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូសម្រាប់ថ្លៃលោះ។
អ្វីដែលយើងរៀនពីថ្លៃលោះអំពីព្រះយេហូវ៉ា
៣. តើការស្លាប់របស់មនុស្សម្នាក់អាចរំដោះមនុស្សរាប់លាននាក់យ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៣ តាមរយៈថ្លៃលោះយើងរៀនថាព្រះយេហូវ៉ាយុត្តិធម៌។ (បច. ៣២:៤) តើតាមរបៀបណា? សូមគិត៖ ដោយសារអាដាមមិនបានស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ យើងឆ្លងភាពខុសឆ្គងដែលនាំឲ្យស្លាប់។ (រ៉ូម ៥:១២) ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំឲ្យលោកយេស៊ូផ្ដល់ជីវិតជាថ្លៃលោះ ដើម្បីរំដោះយើងឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ ប៉ុន្តែ តើតាមរបៀបណាគ្រឿងបូជារបស់មនុស្សល្អឥតខ្ចោះម្នាក់អាចរំដោះមនុស្សរាប់លាននាក់ឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់? សាវ័កប៉ូលបានពន្យល់ថា៖ «ដូចមនុស្សជាច្រើនបានទៅជាមនុស្សមានភាពខុសឆ្គង ដោយសារបុរសម្នាក់[អាដាម]មិនបានស្ដាប់បង្គាប់ នោះមនុស្សជាច្រើននឹងទៅជាមនុស្សសុចរិត ដោយសារមនុស្សម្នាក់[លោកយេស៊ូ]បានស្ដាប់បង្គាប់»។ (រ៉ូម ៥:១៩; ១ធី. ២:៦) និយាយឲ្យចំទៅ បុរសល្អឥតខ្ចោះម្នាក់ដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់បានធ្វើឲ្យយើងទៅជាខ្ញុំបម្រើនៃភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ ដូច្នេះ បុរសល្អឥតខ្ចោះម្នាក់ដែលស្ដាប់បង្គាប់អាចរំដោះយើងពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។
ដោយសារបុរសម្នាក់ យើងទៅជាខ្ញុំបម្រើនៃភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់។ ដោយសារបុរសម្នាក់ទៀត យើងអាចរំដោះឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់ (សូមមើលវគ្គ៣)
៤. ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាមិនអនុញ្ញាតឲ្យកូនចៅដែលស្ដាប់បង្គាប់របស់អាដាមរស់ជារៀងរហូត?
៤ តើពិតជាចាំបាច់ឲ្យលោកយេស៊ូស្លាប់ដើម្បីសង្គ្រោះយើងឬទេ? ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាមិនអនុញ្ញាតឲ្យកូនចៅរបស់អាដាមដែលស្ដាប់បង្គាប់លោករស់ជារៀងរហូត? ចំពោះមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ នេះមើលទៅជាអ្វីដែលសប្បុរសនិងសមហេតុផល។ ប៉ុន្តែចំពោះព្រះយេហូវ៉ា នេះមិនមែនជាអ្វីដែលយុត្តិធម៌ទេ។ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាយុត្តិធម៌ លោកនឹងមិនព្រងើយកន្តើយនឹងការមិនស្ដាប់បង្គាប់របស់អាដាមឡើយ។
៥. ហេតុអ្វីយើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ានឹងតែងតែធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ?
៥ ចុះបើព្រះមិនបានផ្ដល់ថ្លៃលោះ ហើយបានបំពានយុត្តិធម៌របស់លោកក្នុងរឿងនេះ ដោយឲ្យកូនចៅរបស់អាដាមរស់ជារៀងរហូត? មនុស្សទំនងជាឆ្ងល់ថា ព្រះក៏ប្រហែលជាមិនធ្វើអ្វីដែលយុត្តិធម៌ក្នុងរឿងផ្សេងទៀតដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ គេប្រហែលជាឆ្ងល់ថា តើលោកនឹងមិនបំពេញតាមសេចក្ដីសន្យាខ្លះរបស់លោកឬទេ? យើងមិនចាំបាច់បារម្ភអំពីរឿងនេះទេ។ ហេតុអ្វី? ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាធ្វើអ្វីដែលយុត្តិធម៌ ទោះជានេះតម្រូវឲ្យលោកធ្វើការលះបង់ដ៏ធំក្ដី គឺលោកបានឲ្យបុត្ររបស់លោកជាគ្រឿងបូជា។ ដូច្នេះ យើងអាចប្រាកដថាលោកនឹងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវជានិច្ច។
៦. តើតាមរបៀបណាថ្លៃលោះបង្ហាញអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា? (យ៉ូហានទី១ ៤:៩, ១០)
៦ មានគុណសម្បត្តិផ្សេងទៀតដែលជំរុញព្រះយេហូវ៉ាជាពិសេសឲ្យចាត់លោកយេស៊ូឲ្យស្លាប់ដើម្បីយើង នោះគឺសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកចំពោះយើង។ (យ៉ូន. ៣:១៦; សូមអាន យ៉ូហានទី១ ៤:៩, ១០) ព្រះយេហូវ៉ាចាត់បុត្ររបស់លោកឲ្យស្លាប់ដើម្បីយើង ដោយសារលោកចង់ឲ្យយើងរស់ជារៀងរហូត ហើយក៏ចង់ឲ្យយើងទៅជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់លោកដែរ។ សូមគិត៖ ពេលអាដាមបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង ព្រះយេហូវ៉ាបណ្ដេញគាត់ចេញពីក្រុមគ្រួសាររបស់លោកដែលជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ ជាលទ្ធផល ពេលយើងកើតមក យើងមិនមែនជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់លោកទេ។ ប៉ុន្តែតាមរយៈថ្លៃលោះ ព្រះយេហូវ៉ាអភ័យទោសកំហុសឆ្គងរបស់យើង ហើយនៅទីបំផុត លោកនឹងឲ្យមនុស្សទាំងឡាយដែលបង្ហាញជំនឿនិងស្ដាប់បង្គាប់លោកចូលក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់លោក។ សូម្បីតែនៅឥឡូវ ក៏យើងអាចមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយលោកនិងជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ។ ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាស្រឡាញ់យើងណាស់!—រ៉ូម ៥:១០, ១១
៧. តើការឈឺចាប់របស់លោកយេស៊ូជួយយើងយ៉ាងណាឲ្យយល់ថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើងខ្លាំងណាស់?
៧ យើងអាចយល់ច្បាស់ជាងថាព្រះយេហូវ៉ាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ខ្លាំងយ៉ាងណាចំពោះយើង ពេលយើងគិតអំពីការឈឺចាប់ដែលលោកទំនងជាមាន ពេលឃើញបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោករងទុក្ខ។ សាថានបានអះអាងថា គ្មានអ្នកបម្រើព្រះណាម្នាក់នឹងរក្សាភក្ដីភាពចំពោះលោកពេលជួបការលំបាកឡើយ។ ដើម្បីបង្ហាញថាអ្វីដែលសាថានអះអាងគឺខុស ព្រះយេហូវ៉ាបានអនុញ្ញាតឲ្យលោកយេស៊ូរងទុក្ខមុនលោកស្លាប់។ (យ៉ូប ២:១-៥; ១ពេ. ២:២១) ព្រះយេហូវ៉ាបានឃើញពេលមនុស្សសើចចំអកលោកយេស៊ូ ទាហានវាយធ្វើបាបលោក ហើយក្រោយមកព្យួរលោកលើបង្គោល។ បន្ទាប់មក ព្រះយេហូវ៉ាមើលកាលដែលបុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោកស្លាប់យ៉ាងឈឺចាប់។ (ម៉ាថ. ២៧:២៨-៣១, ៣៩) តាមពិត ព្រះយេហូវ៉ាមានឫទ្ធានុភាពដើម្បីបញ្ឈប់អ្វីទាំងអស់នោះមិនឲ្យកើតឡើងចំពោះលោកយេស៊ូ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលអ្នកប្រឆាំងនិយាយថា៖ «បើព្រះចង់បានគាត់ ទុកឲ្យព្រះសង្គ្រោះគាត់ចុះ» នោះព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើដូច្នោះមែន។ (ម៉ាថ. ២៧:៤២, ៤៣) ប៉ុន្តែ បើព្រះបានធ្វើដូច្នោះ នោះលោកយេស៊ូនឹងមិនអាចផ្ដល់ជីវិតរបស់លោកជាថ្លៃលោះបានឡើយ ហើយយើងមិនមានសេចក្ដីសង្ឃឹមសោះ។ ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានអនុញ្ញាតឲ្យបុត្ររបស់លោករងការឈឺចាប់រហូតដល់ស្លាប់។
៨. តើព្រះយេហូវ៉ាឈឺចាប់ពេលឃើញបុត្ររបស់លោករងទុក្ខវេទនាឬទេ? សូមពន្យល់។ (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៨ ការដែលព្រះយេហូវ៉ាមើលបុត្ររបស់លោករងទុក្ខ ហើយមិនចាត់វិធានការ តើនេះមានន័យថាលោកមិនមានអារម្មណ៍ឬ? មិនមែនទេ។ លោកបានបង្កើតយើងឲ្យមានភាពដូចលោករួមទាំងសមត្ថភាពមានអារម្មណ៍ផ្សេងៗ។ ដូច្នេះ គឺសមហេតុសមផលឲ្យយល់ថាព្រះយេហូវ៉ាក៏មានអារម្មណ៍ដែរ។ គម្ពីរបានរៀបរាប់អំពីលោកថា លោក«ឈឺចិត្ត» និង«ពិបាកចិត្ត»។ (ចសព. ៧៨:៤០, ៤១) សូមគិតដែរអំពីកំណត់ហេតុរបស់អាប្រាហាំ និងអ៊ីសាក។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់អាប្រាហាំឲ្យជូនកូនប្រុសតែមួយរបស់គាត់ជាគ្រឿងបូជា។ (ដក. ២២:៩-១២; ហេ. ១១:១៧-១៩) សូមគិតអំពីអារម្មណ៍ផ្សេងៗដែលអាប្រាហាំទំនងជាមាន ពេលគាត់ត្រៀមខ្លួនដើម្បីសម្លាប់កូនរបស់គាត់។ ព្រះយេហូវ៉ាច្បាស់ជាឈឺចិត្តខ្លាំងជាងនេះទៅទៀត ពេលលោកឃើញមនុស្សធ្វើទារុណកម្មបុត្ររបស់លោក ហើយសម្លាប់បុត្រលោក (សូមមើលវីដេអូដែលមានចំណងជើងថា ចូរយកតម្រាប់ជំនឿរបស់ពួកគាត់ អាប្រាហាំ ភាគទី២ នៅគេហទំព័រjw.org/km)។
ព្រះយេហូវ៉ាឈឺចិត្តជាខ្លាំងពេលឃើញបុត្ររបស់លោករងទុក្ខ (សូមមើលវគ្គ៨)
៩. តើរ៉ូម ៨:៣២, ៣៨, ៣៩ជួយអ្នកយ៉ាងណាឲ្យយល់អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្នកនិងចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ?
៩ តាមរយៈថ្លៃលោះយើងរៀនថា គ្មាននរណាម្នាក់ស្រឡាញ់យើងខ្លាំងជាងព្រះយេហូវ៉ានោះទេ មិនថាគាត់ជាសាច់ញាតិជិតដិត ឬមិត្តជាទីស្រឡាញ់ក្ដី។ (សូមអាន រ៉ូម ៨:៣២, ៣៨, ៣៩) យើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើងជាងយើងស្រឡាញ់ខ្លួនឯងទៅទៀត។ តើអ្នកចង់រស់ជារៀងរហូតទេ? ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នករស់ជារៀងរហូតខ្លាំងជាងអ្នកទៅទៀត។ តើអ្នកចង់ទទួលការអភ័យទោសពីការខុសឆ្គងរបស់អ្នកឬទេ? ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកទទួលការអភ័យទោសខ្លាំងជាងអ្នកទៅទៀត។ លោកគ្រាន់តែសុំយើងឲ្យតម្លៃចំពោះអំណោយរបស់លោក ដោយបង្ហាញជំនឿនិងស្ដាប់បង្គាប់លោក។ ថ្លៃលោះគឺជាអំណោយដ៏ថ្លៃវិសេសដែលបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះយើង។ ម្យ៉ាងទៀត នៅក្នុងពិភពលោកថ្មីយើងនឹងរៀនថែមទៀតអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។—អទ. ៣:១១
អ្វីដែលយើងរៀនពីថ្លៃលោះអំពីលោកយេស៊ូ
១០. (ក) ស្ដីអំពីការប្រហារជីវិតរបស់លោកយេស៊ូ តើអ្វីធ្វើឲ្យលោកឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង? (ខ) តើមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូបង្ហាញអ្វី? (សូមមើលផងដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « ចិត្តស្មោះឥតងាករេរបស់លោកយេស៊ូធ្វើឲ្យនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានបរិសុទ្ធ»)
១០ លោកយេស៊ូយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះកេរ្តិ៍ឈ្មោះបិតារបស់លោក។ (យ៉ូន. ១៤:៣១) លោកយេស៊ូឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងដោយសារគេចោទប្រកាន់លោកពីបទប្រមាថព្រះនិងបំបះបំបោរ ហើយថានេះអាចនាំឲ្យនាមរបស់បិតាលោកអាប់ឱនកិត្តិយស។ នេះជាមូលហេតុដែលលោកបានអធិដ្ឋានថា៖ «បិតាអើយ! បើអាចធ្វើទៅបាន សូមដកពែងនេះចេញពីខ្ញុំ»។ (ម៉ាថ. ២៦:៣៩) ដោយរក្សាចិត្តស្មោះឥតងាករេចំពោះព្រះយេហូវ៉ារហូតដល់ស្លាប់ លោកយេស៊ូបានជម្រះការតិះដៀលចំពោះនាមបិតាលោក។
១១. តើលោកយេស៊ូបានបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះមនុស្សយ៉ាងដូចម្ដេច? (យ៉ូហាន ១៣:១)
១១ តាមរយៈថ្លៃលោះយើងក៏រៀនថា លោកយេស៊ូយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះមនុស្សជាពិសេសចំពោះពួកអ្នកកាន់តាមលោក។ (សុភ. ៨:៣១; សូមអាន យ៉ូហាន ១៣:១) ជាឧទាហរណ៍ លោកយេស៊ូដឹងថាអ្វីខ្លះដែលលោកត្រូវធ្វើនៅផែនដីគឺពិបាកណាស់ ជាពិសេសការស្លាប់ដ៏ឈឺចាប់របស់លោក។ ប៉ុន្តែ ពេលលោកបំពេញភារកិច្ចរបស់លោកនៅផែនដី លោកមិនបានបំពេញភារកិច្ចនោះដោយបង្គ្រប់កិច្ចទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកយេស៊ូផ្សព្វផ្សាយ បង្រៀន និងបម្រើអ្នកឯទៀតយ៉ាងអស់ពីចិត្ត។ សូម្បីតែនៅយប់មុនលោកយេស៊ូស្លាប់ ក៏លោកលៃទុកពេលដើម្បីលាងជើងរបស់ពួកសាវ័កនិងបង្រៀនពួកគេ ហើយលើកទឹកចិត្តនិងសម្រាលទុក្ខពួកគេ។ (យ៉ូន. ១៣:១២-១៥) ក្រោយមក ពេលដែលលោកបានត្រូវព្យួរនៅលើបង្គោល លោកយេស៊ូបានឆ្លៀតឱកាសដើម្បីផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមដល់ឧក្រិដ្ឋជនដែលជិតស្លាប់ ហើយសុំយ៉ូហានឲ្យមើលថែម្ដាយរបស់លោក។ (លូក. ២៣:៤២, ៤៣; យ៉ូន. ១៩:២៦, ២៧) យ៉ាងនេះ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់លោកបានត្រូវបង្ហាញមិនត្រឹមតែតាមរយៈការស្លាប់របស់លោកប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏តាមរយៈរបៀបរស់នៅពេញមួយជីវិតរបស់លោកនៅផែនដីដែរ។
១២. តើលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ?
១២ ពិតមែនថា លោកយេស៊ូបានស្លាប់«មួយដងជាការស្រេច» ប៉ុន្តែលោកនៅតែធ្វើអ្វីជាច្រើនសម្រាប់យើង។ (រ៉ូម ៦:១០) គឺលោកនៅតែធ្វើការដើម្បីឲ្យយើងអាចទទួលអ្វីល្អៗជាច្រើនដែលថ្លៃលោះបើកឱកាសឲ្យ។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើ។ លោកបម្រើជាស្ដេចនិងជាសម្ដេចសង្ឃរបស់យើង ហើយជាប្រមុខក្រុមជំនុំ។ (១កូ. ១៥:២៥; អេភ. ៥:២៣; ហេ. ២:១៧) លោកមើលការខុសត្រូវលើការប្រមូលមនុស្សមួយក្រុមធំនិងពួកអ្នករើសតាំង ដែលជាកិច្ចការដែលត្រូវសម្រេចមុនគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំងចប់។ b (ម៉ាថ. ២៥:៣២; ម៉ាក. ១៣:២៧) លោកក៏ប្រើខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ឲ្យបន្ដផ្ដល់អ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះភក្ដី ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះដែរ។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥) ម្យ៉ាងទៀត ក្រោមការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់លោក លោកនឹងបន្តធ្វើអ្វីល្អៗជាច្រើន។ លោកយេស៊ូបានឲ្យខ្លួនលោកទាំងស្រុងសម្រាប់យើង។ លោកពិតជាអំណោយដ៏ថ្លៃវិសេសពីព្រះយេហូវ៉ា!
ចូរបន្តរៀនអ្វីថ្មីជានិច្ច
១៣. តើការរំពឹងគិតអាចជួយអ្នកយ៉ាងណាឲ្យបន្តរៀនអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះនិងគ្រិស្តមានចំពោះយើង?
១៣ អ្នកអាចបន្តរៀនអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូគ្រិស្តមានចំពោះយើង បើអ្នកបន្តរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលលោកទាំងពីរបានធ្វើសម្រាប់អ្នក។ ប្រហែលជានៅក្នុងអំឡុងរដូវពិធីរំលឹកឆ្នាំនេះ អ្នកអាចអានយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់នូវសៀវភៅដំណឹងល្អមួយឬច្រើនជាង។ សូមកុំព្យាយាមអានច្រើនជំពូកពេកក្នុងពេលតែមួយ។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមអានយឺតល្មម ហើយស្វែងរកមូលហេតុថែមទៀតដែលយើងគួរស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ។ ម្យ៉ាងទៀត សូមប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀន។
១៤. ស្របតាមចម្រៀងសរសើរព្រះ ១១៩:៩៧ និងកំណត់សម្គាល់ តើតាមរបៀបណាការធ្វើការស្រាវជ្រាវអាចជួយយើងឲ្យបន្តរៀនអំពីថ្លៃលោះ និងសេចក្ដីបង្រៀនផ្សេងទៀត? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៤ បើអ្នកនៅក្នុងសេចក្ដីពិតអស់ជាច្រើនឆ្នាំ អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថាតើនៅតែមានអ្វីថ្មីដែលអ្នកអាចរៀនអំពីយុត្តិធម៌ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ព្រមទាំងអំពីថ្លៃលោះឬយ៉ាងណា។ តាមការពិត តែងតែមានអ្វីថ្មីដែលយើងអាចរៀនអំពីអ្វីទាំងនោះ។ ដូច្នេះ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វី? សូមអាននិងសិក្សាព័ត៌មានដ៏អស្ចារ្យក្នុងសៀវភៅរបស់យើងដែលមានមូលដ្ឋានពីគម្ពីរ។ ពេលអ្នកអានគម្ពីរ ហើយមានអ្វីណាមួយដែលអ្នកមិនយល់ច្បាស់ សូមធ្វើការស្រាវជ្រាវ។ បន្ទាប់មក នៅថ្ងៃនោះសូមរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលអ្នកបានសិក្សានិងអ្វីដែលអ្នកបានរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងបុត្ររបស់លោក ព្រមទាំងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលោកទាំងពីរមានចំពោះអ្នក។—សូមអាន ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១១៩:៩៧ និងកំណត់សម្គាល់។
ទោះបីជាយើងនៅក្នុងសេចក្ដីពិតអស់ជាច្រើនឆ្នាំក៏ដោយ យើងនៅតែអាចរៀនអ្វីថ្មីអំពីថ្លៃលោះដែលជួយយើងឲ្យតម្លៃកាន់តែខ្លាំងចំពោះអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូបានធ្វើ (សូមមើលវគ្គ១៤)
១៥. ហេតុអ្វីគឺជាការសំខាន់ឲ្យយើងបន្តព្យាយាមរៀនអ្វីថ្មីពីគម្ពីរ?
១៥ សូមកុំធ្លាក់ទឹកចិត្តបើអ្នករកមិនឃើញអ្វីថ្មី ឬចំណុចដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍រាល់ដងដែលអ្នកអានគម្ពីរឬធ្វើការស្រាវជ្រាវ។ សូមចាត់ទុកថាអ្នកប្រៀបដូចជាបុគ្គលដែលស្វែងរកមាស។ ពួកគេមានចិត្តអត់ធ្មត់ ចំណាយពេលរាប់ម៉ោងឬរាប់ថ្ងៃមុនដែលស្វែងរកបានកម្ទេចមាសតូចមួយ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបន្តខំព្យាយាម ដោយសារកម្ទេចមាសនីមួយៗមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ចំពោះពួកគេ។ អ្វីថ្មីដែលអ្នករៀនពីគម្ពីរគឺមានតម្លៃជាងមាសឆ្ងាយណាស់! (ចសព. ១១៩:១២៧; សុភ. ៨:១០) ដូច្នេះ ចូរបន្តអានគម្ពីរ ហើយបន្តស្វែងរកអ្វីថ្មីៗដែលអ្នកអាចរៀនពីគម្ពីរ។—ចសព. ១:២
១៦. តើយើងអាចយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ កាលដែលអ្នកសិក្សា សូមស្វែងរករបៀបដើម្បីអនុវត្តអ្វីដែលអ្នកបានរៀន។ ជាឧទាហរណ៍ សូមយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការបង្ហាញយុត្តិធម៌ ដោយប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកឯទៀតដោយមិនលម្អៀង។ សូមយកតម្រាប់សេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលោកយេស៊ូមានចំពោះបិតាលោកនិងចំពោះអ្នកឯទៀត ដោយសុខចិត្តរងទុក្ខដើម្បីនាមព្រះយេហូវ៉ា ហើយសុខចិត្តជួយបងប្អូនរួមជំនឿ សូម្បីតែពេលធ្វើដូចនោះពិបាកក្ដី។ បន្ថែមទៅទៀត សូមយកតម្រាប់លោកយេស៊ូដោយផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកឯទៀត ដើម្បីពួកគេក៏អាចមានឱកាសទទួលអំណោយដ៏ថ្លៃវិសេសពីព្រះយេហូវ៉ាដែរ។
១៧. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់?
១៧ ពេលយើងបន្តរៀនអំពីថ្លៃលោះ យើងនឹងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ហើយលោកទាំងពីរក៏នឹងស្រឡាញ់យើងកាន់តែខ្លាំងវិញដែរ។ (យ៉ូន. ១៤:២១; យ៉ា. ៤:៨) ដូច្នេះ សូមយើងបន្តប្រើយ៉ាងពេញលេញនូវអ្វីទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យយើងដើម្បីបន្ដរៀនអំពីថ្លៃលោះ។ នៅក្នុងអត្ថបទបន្ទាប់ យើងនឹងពិចារណាអំពីប្រយោជន៍ដែលយើងអាចទទួលពីថ្លៃលោះ និងរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញអំណរគុណចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
ចម្រៀងលេខ១០៧ គំរូរបស់ព្រះអំពីការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់
a ការពន្យល់ពាក្យ៖ ការ«រំពឹងគិត»មានន័យថាយើងផ្ដោតអារម្មណ៍លើរឿងឬប្រធានបទណាមួយ និងពិចារណាអំពីនោះយ៉ាងដិតដល់។
b ការបង្រួបបង្រួម«អ្វីៗនៅស្ថានសួគ៌»ដែលប៉ូលបានលើកឡើងនៅអេភេសូរ ១:១០ គឺខុសគ្នាពីការប្រមូល«អ្នកដែលលោកបានរើសតាំង»ដែលលោកយេស៊ូបានលើកឡើងនៅម៉ាថាយ ២៤:៣១ និងម៉ាកុស ១៣:២៧។ ប៉ូលសំដៅទៅពេលវេលាដែលព្រះយេហូវ៉ាជ្រើសរើសពួកអ្នកដែលនឹងគ្រប់គ្រងជាមួយនឹងលោកយេស៊ូ ដោយប្រើឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធដើម្បីរើសតាំងពួកគេ។ លោកយេស៊ូសំដៅទៅពេលវេលាដែលពួកអ្នករើសតាំងដែលនៅសល់នៅផែនដីបានត្រូវប្រមូលទៅស្ថានសួគ៌ក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង។
