អត្ថបទសិក្សា ១៦
«ប្អូនប្រុសរបស់នាងនឹងរស់ឡើងវិញ»!
«លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅ[ម៉ាថា]ថា៖ ‹ប្អូនប្រុសរបស់នាងនឹងរស់ឡើងវិញ›»។—យ៉ូន. ១១:២៣
ចម្រៀងលេខ១៥១ លោកនឹងហៅ
សេចក្ដីសង្ខេប a
១. តើក្មេងប្រុសម្នាក់បង្ហាញយ៉ាងណាថាគាត់មានសេចក្ដីសង្ឃឹមលើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ?
ក្មេងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះម៉ាធីយូមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរម្យ៉ាងដែលតម្រូវឲ្យគាត់ទទួលការវះកាត់អស់ជាច្រើនដង។ ពេលគាត់មានអាយុ៧ឆ្នាំ គាត់និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់មើលកម្មវិធីJWទូរទស្សន៍ប្រចាំខែ។ ជិតចុងបញ្ចប់នៃកម្មវិធីនោះ ពួកគេបានមើលចម្រៀងវីដេអូមួយអំពីការស្វាគមន៍បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់ដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ b ក្រោយពីមើលកម្មវិធីនោះចប់ ប្អូនម៉ាធីយូបានចូលទៅជិតឪពុកម្ដាយគាត់ ចាប់កាន់ដៃពួកគេ ហើយនិយាយថា៖ «ប៉ាម៉ាក់ឃើញទេ? ទោះជាកូនស្លាប់ កូននឹងរស់ឡើងវិញ។ ប៉ាម៉ាក់អាចរង់ចាំកូន ព្រោះនេះនឹងកើតឡើងមែន!»។ តើអ្នកអាចស្រមៃឃើញថាឪពុកម្ដាយនោះច្បាស់ជាសប្បាយចិត្តខ្លាំងយ៉ាងណា ពេលឃើញកូនប្រុសរបស់ពួកគេមានជំនឿរឹងមាំលើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ?
២-៣. ហេតុអ្វីគឺជាការល្អឲ្យយើងគិតអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ?
២ គឺជាការល្អឲ្យយើងគិតអំពីសេចក្ដីសន្យាក្នុងគម្ពីរអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃអនាគត។ (យ៉ូន. ៥:២៨, ២៩) ហេតុអ្វី? ពីព្រោះយើងមិនដឹងថាពេលណាយើងនឹងធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ ឬស្រាប់តែបាត់បង់បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់យើងក្នុងសេចក្ដីស្លាប់ទេ។ (អទ. ៩:១១; យ៉ា. ៤:១៣, ១៤) សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញអាចជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងការពិបាកបែបនេះ។ (១ថែ. ៤:១៣) បទគម្ពីរពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថាបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ស្គាល់យើងច្បាស់និងស្រឡាញ់យើងខ្លាំងណាស់។ (លូក. ១២:៧) សូមគិតថាព្រះយេហូវ៉ាត្រូវស្គាល់យើងច្បាស់យ៉ាងណាដើម្បីប្រោសយើងឲ្យរស់ឡើងវិញ ដោយមានបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងការចងចាំដូចដើម។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើងខ្លាំងណាស់ ហើយលោកបានផ្ដល់ឱកាសឲ្យយើងរស់ជារៀងរហូត។ ទោះជាយើងស្លាប់ក្ដី លោកនឹងប្រោសយើងឲ្យរស់ឡើងវិញ។
៣ ក្នុងអត្ថបទនេះ ដំបូងយើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលយើងអាចជឿលើសេចក្ដីសន្យាអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ បន្ទាប់មក យើងនឹងពិចារណាអំពីកំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរដែលមានពាក្យពីបទគម្ពីរជាមូលដ្ឋានសម្រាប់អត្ថបទនេះ គឺ៖ «ប្អូនប្រុសរបស់នាងនឹងរស់ឡើងវិញ»។ (យ៉ូន. ១១:២៣) ចុងក្រោយ យើងនឹងរៀនអំពីរបៀបធ្វើឲ្យសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញកាន់តែពិតប្រាកដចំពោះយើង។
មូលហេតុដែលយើងអាចជឿលើសេចក្ដីសន្យាអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ
៤. ដើម្បីជឿលើពាក្យសន្យា តើយើងត្រូវជឿជាក់អំពីអ្វី? សូមលើកឧទាហរណ៍។
៤ ដើម្បីជឿលើសេចក្ដីសន្យាមួយ យើងត្រូវជឿជាក់ថាបុគ្គលដែលជាអ្នកសន្យាមានបំណងប្រាថ្នា ព្រមទាំងឫទ្ធានុភាពឬសមត្ថភាពដើម្បីសម្រេចសេចក្ដីសន្យានោះ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមស្រមៃគិតថាផ្ទះរបស់អ្នកបានរងការខូចខាតយ៉ាងខ្លាំងពីខ្យល់ព្យុះ។ មិត្តភក្ដិម្នាក់បានមកឯអ្នក ហើយសន្យាថា ‹ខ្ញុំនឹងជួយសង់ផ្ទះឯងឡើងវិញ›។ គាត់មានចិត្តស្មោះ ហើយអ្នកជឿជាក់ថាគាត់មានបំណងប្រាថ្នាចង់ជួយអ្នក។ បើគាត់ជាជាងសំណង់ដ៏ជំនាញ ហើយមានឧបករណ៍ផ្សេងៗ អ្នកដឹងថាគាត់ក៏មានសមត្ថភាពជួយអ្នកបានដែរ។ ដូច្នេះ អ្នកជឿលើសេចក្ដីសន្យារបស់គាត់។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះស្ដីអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ? តើលោកពិតជាមានបំណងប្រាថ្នានិងឫទ្ធានុភាពដើម្បីសម្រេចសេចក្ដីសន្យានោះឬទេ?
៥-៦. ហេតុអ្វីយើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ាមានបំណងប្រាថ្នាប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ?
៥ តើព្រះយេហូវ៉ាមានបំណងប្រាថ្នាប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញឬទេ? លោកច្បាស់ជាមាន! លោកបានបណ្ដាលឲ្យអ្នកសរសេរគម្ពីរមួយចំនួនកត់ទុកនូវពាក្យសន្យារបស់លោកអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃអនាគត។ (អេ. ២៦:១៩; ហូ. ១៣:១៤; បប. ២០:១១-១៣) ម្យ៉ាងទៀត ពេលព្រះយេហូវ៉ាសន្យាអ្វីណាមួយ លោកតែងតែធ្វើតាម។ (យ៉ូស. ២៣:១៤) តាមពិត ព្រះយេហូវ៉ាចង់ប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នេះ?
៦ សូមគិតអំពីអ្វីដែលយ៉ូបបាននិយាយ។ គាត់ជឿជាក់ថាបើគាត់ស្លាប់ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យគាត់រស់ម្ដងទៀត។ (យ៉ូប ១៤:១៤, ១៥) ព្រះយេហូវ៉ាក៏មានអារម្មណ៍ដូចគ្នាចំពោះអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកទាំងអស់ដែលបានស្លាប់។ លោកចង់ប្រោសពួកគេឲ្យរស់ឡើងវិញដោយមានចិត្តសប្បាយរីករាយនិងសុខភាពល្អ។ ចុះយ៉ាងណាមនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់ទៀតដែលបានស្លាប់ដោយគ្មានឱកាសរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ា? ព្រះរបស់យើងដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ក៏ចង់ប្រោសពួកគេឲ្យរស់ឡើងវិញដែរ។ (សកម្ម. ២៤:១៥) លោកចង់ឲ្យពួកគេមានឱកាសទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកនិងរស់ជារៀងរហូតនៅផែនដី។ (យ៉ូន. ៣:១៦) យើងឃើញច្បាស់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានបំណងប្រាថ្នាប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។
៧-៨. ហេតុអ្វីយើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ាមានឫទ្ធានុភាពប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ?
៧ តើព្រះយេហូវ៉ាក៏មានឫទ្ធានុភាពប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញឬទេ? ប្រាកដជាមាន! លោកជាព្រះដែល«មានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត»។ (បប. ១:៨) ដូច្នេះ លោកមានឫទ្ធានុភាពគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីយកឈ្នះសត្រូវណាក៏ដោយ សូម្បីតែសេចក្ដីស្លាប់ ក៏មិនអាចឈ្នះលោកឡើយ។ (១កូ. ១៥:២៦) ការដឹងអំពីចំណុចនេះផ្ដល់កម្លាំងចិត្តនិងសម្រាលទុក្ខយើង។ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងស្រីអេមម៉ា អ័រណត។ គាត់និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ជួបការល្បងលជំនឿដ៏ខ្លាំងក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២។ ដើម្បីសម្រាលទុក្ខកូនស្រីរបស់គាត់ចំពោះការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ដែលបានស្លាប់នៅជំរំឃុំឃាំងរបស់ពួកណាត្ស៊ី បងអេមម៉ាបាននិយាយថា៖ «បើសេចក្ដីស្លាប់មានជារៀងរហូត នោះវាខ្លាំងជាងព្រះទៅទៀត មែនទេ?»។ ច្បាស់ជាគ្មានអ្វីខ្លាំងជាងព្រះយេហូវ៉ាឡើយ! ព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុតដែលបានបង្កើតជីវិតមានសមត្ថភាពប្រោសពួកអ្នកដែលបានស្លាប់ឲ្យមានជីវិតឡើងវិញ។
៨ មូលហេតុមួយទៀតដែលយើងដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញគឺ លោកមានការចងចាំឥតកំណត់។ លោកហៅផ្កាយនីមួយៗតាមឈ្មោះ។ (អេ. ៤០:២៦) លោកក៏ចងចាំពួកអ្នកដែលបានស្លាប់ដែរ។ (យ៉ូប ១៤:១៣; លូក. ២០:៣៧, ៣៨) លោកស្រួលចងចាំព័ត៌មានទាំងអស់អំពីពួកអ្នកដែលលោកនឹងប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញរួមមានរូបរាង អត្តចរិត បទពិសោធន៍ និងការនឹកចាំរបស់ពួកគេ។
៩. ហេតុអ្វីអ្នកជឿទៅលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ?
៩ យើងច្បាស់ជាអាចជឿលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃអនាគត។ នេះដោយសារយើងដឹងថាលោកមានទាំងបំណងប្រាថ្នា ទាំងឫទ្ធានុភាពដើម្បីសម្រេចសេចក្ដីសន្យានោះ។ សូមគិតអំពីមូលហេតុផ្សេងទៀតឲ្យជឿទៅលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ៖ ព្រះយេហូវ៉ាធ្លាប់ប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ នៅសម័យគម្ពីរ លោកបានឲ្យឫទ្ធានុភាពទៅបុរសស្មោះត្រង់មួយចំនួនរួមមានលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ដើម្បីប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ សូមយើងពិចារណាកំណត់ហេតុមួយអំពីការដែលលោកយេស៊ូបានប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញដែលបានត្រូវកត់ទុកក្នុងយ៉ូហាន ជំពូកទី១១។
លោកយេស៊ូបានបាត់បង់មិត្តជាទីស្រឡាញ់
១០. តើមានអ្វីកើតឡើងនៅភូមិបេថានីកាលដែលលោកយេស៊ូកំពុងផ្សព្វផ្សាយនៅត្រើយម្ខាងទន្លេយ៉ូដាន់ ហើយតើលោកធ្វើអ្វី? (យ៉ូហាន ១១:១-៣)
១០ សូមអាន យ៉ូហាន ១១:១-៣។ សូមស្រមៃគិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅភូមិបេថានីនាចុងឆ្នាំ៣២ គ.ស.។ លោកយេស៊ូមានមិត្តសម្លាញ់នៅភូមិនោះគឺ ឡាសានិងបងស្រីពីរនាក់របស់គាត់ម៉ារៀនិងម៉ាថា។ (លូក. ១០:៣៨-៤២) ប៉ុន្តែ ឡាសាបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ហើយបងស្រីៗរបស់គាត់ព្រួយបារម្ភអំពីគាត់។ ដូច្នេះ ពួកគាត់បានចាត់គេឲ្យទៅប្រាប់លោកយេស៊ូ។ នៅពេលនោះ លោកនៅត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ ដែលត្រូវដើរប្រហែលជាពីរថ្ងៃពីភូមិបេថានី។ (យ៉ូន. ១០:៤០) គួរឲ្យស្ដាយ ឡាសាបានស្លាប់ប្រហែលជានៅពេលអ្នកនាំដំណឹងនោះបានជួបលោកយេស៊ូ។ ទោះជាលោកដឹងថាឡាសាបានស្លាប់ក្ដី លោកនៅតែបន្តនៅទីនោះអស់ពីរថ្ងៃទៀត ហើយក្រោយមក លោកបានធ្វើដំណើរទៅភូមិបេថានី។ ដូច្នេះ នៅពេលដែលលោកយេស៊ូទៅដល់ ឡាសាបានស្លាប់អស់បួនថ្ងៃហើយ។ លោកយេស៊ូនឹងធ្វើអ្វីមួយដែលនឹងផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់មិត្តសម្លាញ់របស់លោក ហើយលើកតម្កើងព្រះ។—យ៉ូន. ១១:៤, ៦, ១១, ១៧
១១. តើកំណត់ហេតុនេះបង្រៀនយើងអ្វីអំពីមិត្តភាព?
១១ កំណត់ហេតុនេះបង្រៀនយើងមេរៀនមួយអំពីមិត្តភាព។ សូមគិតអំពីនេះ៖ ពេលម៉ារៀនិងម៉ាថាបាននាំដំណឹងទៅប្រាប់លោកយេស៊ូ ពួកគាត់មិនបានសុំលោកឲ្យមកភូមិបេថានីទេ។ ពួកគាត់គ្រាន់តែនិយាយថាមិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់លោកកំពុងឈឺ។ (យ៉ូន. ១១:៣) ពេលឡាសាស្លាប់ លោកយេស៊ូអាចប្រោសគាត់ឲ្យរស់ឡើងវិញពីចម្ងាយក៏បាន ប៉ុន្តែលោកបានសម្រេចចិត្តទៅភូមិបេថានីដើម្បីនៅជាមួយមិត្តរបស់លោកគឺម៉ារៀនិងម៉ាថា។ តើអ្នកមានមិត្តដែលនឹងមកជួយអ្នកដោយមិនចាំបាច់សុំឬទេ? យ៉ាងនេះ អ្នកដឹងថាអ្នកអាចពឹងពាក់គាត់ឲ្យជួយ«នៅពេលមានទុក្ខលំបាក»។ (សុភ. ១៧:១៧) ដូចលោកយេស៊ូ សូមយើងធ្វើជាមិត្តបែបនេះរបស់អ្នកឯទៀត! ឥឡូវសូមយើងគិតអំពីកំណត់ហេតុនេះម្ដងទៀត ហើយមើលថាមានអ្វីកើតឡើងនៅបន្ទាប់មក។
១២. តើលោកយេស៊ូសន្យាអ្វីដល់ម៉ាថា ហើយហេតុអ្វីនេះមិនមែនជាសេចក្ដីសន្យាខ្យល់? (យ៉ូហាន ១១:២៣-២៦)
១២ សូមអាន យ៉ូហាន ១១:២៣-២៦។ ម៉ាថាឮថាលោកយេស៊ូនៅជិតភូមិបេថានី។ នាងក៏ប្រញាប់ទៅជួបលោក ហើយនិយាយថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើលោកបាននៅទីនេះ ប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំនឹងមិនស្លាប់ទេ»។ (យ៉ូន. ១១:២១) ពិតមែន លោកយេស៊ូអាចធ្វើឲ្យឡាសាជាសះស្បើយបាន។ ប៉ុន្តែ លោកចង់ធ្វើអ្វីមួយដែលអស្ចារ្យជាងនេះទៅទៀត។ លោកសន្យាថា៖ «ប្អូនប្រុសរបស់នាងនឹងរស់ឡើងវិញ»។ លោកក៏បានផ្ដល់មូលហេតុថែមទៀតដើម្បីឲ្យម៉ាថាជឿលើសេចក្ដីសន្យានេះ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ការរស់ឡើងវិញនិងការមានជីវិតគឺដោយសារខ្ញុំ»។ មែនហើយ ព្រះបានផ្ដល់ឫទ្ធានុភាពឲ្យលោកយេស៊ូប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ មុននោះ លោកបានប្រោសក្មេងស្រីម្នាក់ឲ្យរស់ឡើងវិញមិនយូរក្រោយពីនាងស្លាប់។ លោកក៏បានប្រោសបុរសវ័យក្មេងម្នាក់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ទំនងជានៅថ្ងៃដែលគាត់ស្លាប់។ (លូក. ៧:១១-១៥; ៨:៤៩-៥៥) ប៉ុន្តែ តើលោកអាចប្រោសមនុស្សដែលបានស្លាប់អស់បួនថ្ងៃឲ្យរស់ឡើងវិញ ទោះជារូបកាយរបស់គាត់ចាប់ផ្ដើមខូចរលួយឬទេ?
«ឡាសា! ចូរចេញមក!»
លោកយេស៊ូមានសេចក្ដីអាណិតមេត្តាជាខ្លាំងចំពោះមិត្តដែលកើតទុក្ខ (សូមមើលវគ្គ១៣-១៤)
១៣. ដូចបានត្រូវកត់ទុកនៅយ៉ូហាន ១១:៣២-៣៥ តើលោកយេស៊ូមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាពេលលោកឃើញម៉ារៀនិងអ្នកឯទៀតយំ? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៣ សូមអាន យ៉ូហាន ១១:៣២-៣៥។ សូមស្រមៃគិតអំពីអ្វីដែលកើតឡើងនៅបន្ទាប់មក។ ម៉ារៀដែលជាបងស្រីម្នាក់ទៀតរបស់ឡាសាទៅជួបលោកយេស៊ូ។ នាងនិយាយតាមបងស្រីរបស់នាងថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើលោកនៅទីនេះ ប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំច្បាស់ជាមិនស្លាប់ទេ»។ នាងនិងអ្នកឯទៀតដែលនៅជាមួយនាងបានកើតទុក្ខជាពន់ពេក។ ពេលឃើញនិងឮពួកគេយំ លោកយេស៊ូពិបាកចិត្តជាខ្លាំង។ លោកមានចិត្តក្ដួលអាណិតចំពោះមិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់លោកខ្លាំងណាស់រហូតដល់ស្រក់ទឹកភ្នែក។ លោកយល់អំពីការឈឺចាប់ពេលបាត់បង់បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់។ លោកច្បាស់ជាចង់បំបាត់ចោលដើមហេតុដែលនាំឲ្យពួកគេស្រក់ទឹកភ្នែក។
១៤. តើប្រតិកម្មរបស់លោកយេស៊ូពេលឃើញម៉ារៀស្រក់ទឹកភ្នែកបង្រៀនយើងអ្វីអំពីព្រះយេហូវ៉ា?
១៤ ប្រតិកម្មរបស់លោកយេស៊ូចំពោះការស្រក់ទឹកភ្នែករបស់ម៉ារៀបង្រៀនយើងថា ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានចិត្តអាណិតអាសូរ។ ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នេះ? ដូចដែលយើងបានរៀននៅអត្ថបទមុន លោកយេស៊ូមានគំនិតនិងអារម្មណ៍ដូចបិតារបស់លោកបេះបិទ។ (យ៉ូន. ១២:៤៥) ដូច្នេះ ពេលយើងអានថាលោកយេស៊ូមានចិត្តអាណិតមេត្តាជាខ្លាំងចំពោះមិត្តរបស់លោកដែលកើតទុក្ខ រហូតដល់លោកស្រក់ទឹកភ្នែក យើងអាចយល់ថាព្រះយេហូវ៉ាក៏មានចិត្តអាណិតមេត្តាជាខ្លាំងពេលយើងស្រក់ទឹកភ្នែកដោយសារទុក្ខសោកដែរ។ (ចសព. ៥៦:៨) នេះច្បាស់ជាធ្វើឲ្យយើងចង់ចូលទៅជិតព្រះរបស់យើងដែលមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា មែនទេ?
លោកយេស៊ូបានបង្ហាញថាលោកមានឫទ្ធានុភាពប្រោសមនុស្សឲ្យរស់ឡើងវិញ (សូមមើលវគ្គ១៥-១៦)
១៥. ដូចរៀបរាប់នៅយ៉ូហាន ១១:៤១-៤៤ តើមានអ្វីកើតឡើងនៅទីបញ្ចុះសពរបស់ឡាសា? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៥ សូមអាន យ៉ូហាន ១១:៤១-៤៤។ លោកយេស៊ូមកដល់ទីបញ្ចុះសពរបស់ឡាសា ហើយសុំគេឲ្យយកថ្មចេញពីទីបញ្ចុះសពនោះ។ ម៉ាថាបដិសេធដោយនិយាយថា សពនោះច្បាស់ជាធុំក្លិន។ លោកយេស៊ូតបថា៖ «តើខ្ញុំមិនបានប្រាប់នាងថា ប្រសិនបើនាងជឿ នោះនាងនឹងឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេឬ?»។ (យ៉ូន. ១១:៣៩, ៤០) បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូបានងើយទៅលើ ហើយអធិដ្ឋានជាសាធារណៈ។ លោកចង់ឲ្យកិត្តិយសទាំងអស់ទៅព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្វីដែលកើតឡើងបន្ទាប់មក។ លុះក្រោយមក លោកយេស៊ូបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «ឡាសា! ចូរចេញមក!»។ រួចមកឡាសាក៏ដើរចេញពីទីបញ្ចុះសព។ លោកយេស៊ូបានធ្វើអ្វីដែលអ្នកខ្លះគិតថាមិនអាចទៅរួច។
១៦. តើតាមរបៀបណាកំណត់ហេតុនៅយ៉ូហាន ជំពូកទី១១ពង្រឹងជំនឿរបស់យើងទៅលើសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ?
១៦ កំណត់ហេតុនៅយ៉ូហាន ជំពូកទី១១ពង្រឹងជំនឿរបស់យើងទៅលើសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ តើតាមរបៀបណា? សូមនឹកចាំអំពីសេចក្ដីសន្យារបស់លោកយេស៊ូទៅកាន់ម៉ាថា ដែលថា៖ «ប្អូនប្រុសរបស់នាងនឹងរស់ឡើងវិញ»។ (យ៉ូន. ១១:២៣) ដូចបិតារបស់លោក លោកយេស៊ូមានបំណងប្រាថ្នានិងឫទ្ធានុភាពដើម្បីធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យានោះ។ ទឹកភ្នែករបស់លោកយេស៊ូបង្ហាញថា លោកមានបំណងប្រាថ្នាយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ហើយបំបាត់ចោលទុក្ខសោករបស់មនុស្សដែលមកពីសេចក្ដីស្លាប់។ កាលដែលឡាសាដើរចេញពីទីបញ្ចុះសព លោកយេស៊ូបានបង្ហាញម្ដងទៀតថា លោកមានឫទ្ធានុភាពប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ សូមគិតផងដែរអំពីការរំលឹករបស់លោកយេស៊ូទៅកាន់ម៉ាថា ដែលថា៖ «តើខ្ញុំមិនបានប្រាប់នាងថា ប្រសិនបើនាងជឿ នោះនាងនឹងឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេឬ?»។ (យ៉ូន. ១១:៤០) យើងមានមូលហេតុសមត្រឹមត្រូវឲ្យជឿថាសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនឹងក្លាយជាការពិត។ ប៉ុន្តែ តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះកាន់តែពិតប្រាកដចំពោះយើង?
តើយើងអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញកាន់តែពិតប្រាកដចំពោះយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៧. តើយើងគួរចាំអ្វីពេលយើងអានកំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ?
១៧ សូមអាននិងរំពឹងគិតអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅអតីតកាល។ ក្នុងគម្ពីរមានកំណត់ហេតុ៨អំពីមនុស្សដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅលើផែនដី។ c សូមសិក្សាកំណត់ហេតុទាំងនោះដោយយកចិត្តទុកដាក់។ កាលដែលអ្នកធ្វើដូច្នេះ សូមចាំថាពួកអ្នកទាំងនោះជាបុគ្គលពិត គឺបុរស ស្ត្រី និងកូនក្មេង។ សូមរកមើលមេរៀនដែលអ្នកអាចរៀន។ សូមគិតអំពីរបៀបដែលគំរូនីមួយៗបង្ហាញអំពីបំណងប្រាថ្នានិងឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះក្នុងការប្រោសមនុស្សឲ្យរស់ឡើងវិញ។ សំខាន់បំផុត សូមគិតអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញដ៏សំខាន់ជាងគេ គឺការប្រោសលោកយេស៊ូឲ្យរស់ឡើងវិញ។ សូមចាំថាការប្រោសលោកយេស៊ូឲ្យរស់ឡើងវិញបានត្រូវបញ្ជាក់ដោយសាក្សីផ្ទាល់ភ្នែករាប់រយនាក់ ហើយផ្ដល់មូលដ្ឋានដ៏រឹងមាំសម្រាប់ជំនឿរបស់យើងទៅលើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃអនាគត។—១កូ. ១៥:៣-៦, ២០-២២
១៨. តើអ្នកអាចទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីចម្រៀងអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលកំណត់សម្គាល់ផងដែរ)
១៨ សូមប្រើឲ្យបានច្រើនបំផុតនូវ«ចម្រៀងគោរពប្រណិប័តន៍»អំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ d (អេភ. ៥:១៩) ចម្រៀងទាំងនេះធ្វើឲ្យសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញកាន់តែពិតចំពោះយើង ហើយពង្រឹងជំនឿយើងទៅលើសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏មានតម្លៃនេះ។ សូមស្ដាប់ ហាត់ និងពិចារណាអត្ថន័យនៃពាក្យចម្រៀងទាំងនេះក្នុងអំឡុងការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារ។ សូមឲ្យពាក្យទាំងនេះដក់ជាប់ក្នុងគំនិតនិងជ្រាបចូលក្នុងចិត្តរបស់អ្នក។ យ៉ាងនេះ បើអ្នកជួបទុក្ខលំបាកដែលគំរាមកំហែងដល់ជីវិតអ្នក ឬមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកស្លាប់ ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នកឲ្យនឹកចាំចម្រៀងទាំងនេះដើម្បីអ្នកអាចទទួលកម្លាំងចិត្តនិងការសម្រាលទុក្ខ។
១៩. តើយើងអាចស្រមៃឃើញអ្វីអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ? (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « តើអ្នកនឹងសួរពួកគាត់អ្វីខ្លះ?»)
១៩ សូមប្រើសមត្ថភាពស្រមៃឃើញរបស់អ្នក។ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យយើងសមត្ថភាពស្រមៃឃើញខ្លួននៅក្នុងពិភពលោកថ្មី។ បងស្រីម្នាក់ពន្យល់ថា៖ «ខ្ញុំបានចំណាយពេលច្រើនដើម្បីស្រមៃឃើញខ្លួននៅពិភពលោកថ្មីហាក់ដូចជាខ្ញុំអាចហិតក្លិនផ្កាកុលាបដែលរីកស្គុសស្គាយក្នុងសួនឧទ្យាន»។ សូមស្រមៃឃើញថាអ្នកជួបបុរសស្ត្រីដ៏ស្មោះត្រង់ពីសម័យគម្ពីរ។ តើអ្នកទន្ទឹងរង់ចាំជួបអ្នកណា? តើអ្នកនឹងសួរគាត់អ្វីខ្លះ? សូមស្រមៃឃើញផងដែរថាអ្នកជួបជុំជាមួយបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកដែលបានស្លាប់។ សូមគិតអំពីអ្វីដំបូងដែលអ្នកនឹងនិយាយទៅកាន់ពួកគេ ការដែលអ្នកឱបពួកគេយ៉ាងណែនដោយមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅ និងភាពអរសប្បាយដែលអ្នកនឹងមានដោយសារអ្នកជួបពួកគេម្ដងទៀត។
២០. តើយើងគួរតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
២០ យើងដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ាណាស់ចំពោះសេចក្ដីសន្យារបស់លោកអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ យើងអាចប្រាកដថាសេចក្ដីសន្យានេះនឹងក្លាយទៅជាការពិត ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាមានបំណងប្រាថ្នានិងឫទ្ធានុភាពដើម្បីសម្រេចសេចក្ដីសន្យានេះ។ សូមឲ្យយើងតាំងចិត្តបន្ដពង្រឹងជំនឿរបស់យើងទៅលើសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏មានតម្លៃនេះ។ ដោយធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងចូលកាន់តែជិតព្រះដែលហាក់ដូចជាសន្យានឹងយើងម្នាក់ៗថា ‹បុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកនឹងរស់ឡើងវិញ!›។
ចម្រៀងលេខ១៤៧ ពាក្យសន្យាអំពីជីវិតគ្មានទីបញ្ចប់
a បើបុគ្គលដែលអ្នកស្រឡាញ់បានស្លាប់ អ្នកច្បាស់ជាទទួលការសម្រាលទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងពីសេចក្ដីសន្យាអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ តើអ្នកនឹងពន្យល់អ្នកឯទៀតយ៉ាងណាអំពីមូលហេតុដែលអ្នកជឿលើសេចក្ដីសន្យានេះ? ម្យ៉ាងទៀត តើអ្នកអាចធ្វើឲ្យសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញកាន់តែពិតប្រាកដចំពោះអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច? គោលបំណងនៃអត្ថបទនេះគឺដើម្បីជួយយើងទាំងអស់គ្នាឲ្យពង្រឹងជំនឿរបស់យើងលើសេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។
b ចម្រៀងវីដេអូនោះមានចំណងជើងថាជិតណាស់ហើយ ហើយបានត្រូវចេញផ្សាយជាភាសាអង់គ្លេសក្នុងJWទូរទស្សន៍ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦។
c កំណត់ហេតុទាំងនោះមាននៅបណ្ដាស្ដេចទី១ ១៧:១៧-២៤; បណ្ដាស្ដេចទី២ ៤:៣២-៣៧; ១៣:២០, ២១; លូកា ៧:១១-១៥; ៨:៤១-៥៦; យ៉ូហាន ១១:៣៨-៤៤; សកម្មភាព ៩:៣៦-៤២; និង២០:៧-១២។
d សូមមើលចម្រៀងក្នុងសៀវភៅចូរ«ច្រៀងដោយអំណរ»ជូនព្រះយេហូវ៉ា ដូចតទៅនេះ៖ «សូមស្រមៃឃើញខ្លួននៅពិភពលោកថ្មី»(ចម្រៀងលេខ១៣៩) «ចូរផ្ដោតអារម្មណ៍លើរង្វាន់!»(ចម្រៀងលេខ១៤៤) និង«លោកនឹងហៅ»(ចម្រៀងលេខ១៥១)។ សូមមើលផងដែរនូវចម្រៀងវីដេអូក្នុងគេហទំព័រjw.org/kmដូចជា៖ «ជិតណាស់ហើយ» «នៅផែនដីថ្មីខាងមុខ» និង«នឹកស្រមៃ»។
