អត្ថបទសិក្សា ៣៤
ចូររៀនពីទំនាយក្នុងគម្ពីរ
«ពួកអ្នកដែលចេះគិតពិចារណាប៉ុណ្ណោះ នឹងយល់បាន»។—ដាន. ១២:១០
ចម្រៀងលេខ៩៨ បទគម្ពីរគឺមកពីព្រះ
សេចក្ដីសង្ខេប a
១. តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យចូលចិត្តសិក្សាទំនាយគម្ពីរ?
បងប្រុសវ័យក្មេងម្នាក់ឈ្មោះបេននិយាយថា៖ «ខ្ញុំចូលចិត្តសិក្សាទំនាយគម្ពីរណាស់»។ តើអ្នកមានទស្សនៈដូចគាត់ឬទេ? ឬតើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាទំនាយគម្ពីរគឺពិបាកយល់ពេក? អ្នកប្រហែលជាថែមទាំងមានអារម្មណ៍ថាការសិក្សាទំនាយគឺគួរឲ្យអផ្សុក។ ប៉ុន្តែ ពេលអ្នករៀនច្រើនជាងអំពីមូលហេតុដែលព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់បញ្ចូលទំនាយក្នុងបណ្ដាំលោក អ្នកប្រហែលជានឹងផ្លាស់ប្ដូរទស្សនៈរបស់អ្នក។
២. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទនេះ?
២ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងមិនគ្រាន់តែពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលយើងគួររៀនអំពីទំនាយគម្ពីរប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏អំពីរបៀបដែលយើងអាចសិក្សាទំនាយទាំងនោះដែរ។ បន្ទាប់មក យើងនឹងពិចារណាទំនាយពីរក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែល ដើម្បីមើលអំពីរបៀបដែលការយល់ទំនាយទាំងនោះអាចជួយយើងនៅឥឡូវនេះ។
មូលហេតុដែលយើងគួរសិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរ
៣. តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីដើម្បីយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរ?
៣ យើងត្រូវសុំជំនួយដើម្បីយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរ។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍នេះ។ សូមស្រមៃគិតថា អ្នកទៅលេងកន្លែងមួយដែលអ្នកមិនស្គាល់ តែមិត្តភក្ដិម្នាក់ដែលធ្វើដំណើរជាមួយអ្នកស្គាល់តំបន់នោះយ៉ាងច្បាស់។ គាត់ដឹងថាពួកអ្នកនៅទីណា ហើយដឹងថាផ្លូវណានាំទៅណា។ អ្នកច្បាស់ជាសប្បាយចិត្តដែលមិត្តរបស់អ្នកយល់ព្រមមកជាមួយអ្នក! ព្រះយេហូវ៉ាដូចជាមិត្តដ៏ល្អនោះ លោកដឹងអំពីអនាគតរបស់យើងយ៉ាងច្បាស់។ ដូច្នេះ ដើម្បីយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរ យើងត្រូវសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។—ដាន. ២:២៨; ២ពេ. ១:១៩, ២០
៤. ហេតុអ្វីព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យទំនាយកត់ទុកក្នុងបណ្ដាំលោក? (យេរេមា ២៩:១១) (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៤ ដូចឪពុកម្ដាយល្អ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យកូនរបស់លោកមានអនាគតដ៏សប្បាយ។ (សូមអាន យេរេមា ២៩:១១) ប៉ុន្តែខុសពីឪពុកម្ដាយដែលជាមនុស្សជាតិ ព្រះ យេហូវ៉ាអាចប្រាប់ទុកជាមុនអំពីថ្ងៃអនាគតយ៉ាងត្រឹមត្រូវទាំងស្រុង។ លោកបានបណ្ដាលឲ្យបុរសមួយចំនួនកត់ទុកទំនាយក្នុងបណ្ដាំលោក ដើម្បីយើងអាចដឹងទុកជាមុនអំពីព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗ។ (អេ. ៤៦:១០) ទំនាយក្នុងគម្ពីរគឺជាអំណោយដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌។ ប៉ុន្តែ តើអ្នកអាចប្រាកដយ៉ាងដូចម្ដេចថាអ្វីដែលគម្ពីរប្រាប់ទុកជាមុនពិតជានឹងកើតឡើងមែន?
៥. តើប្អូនៗវ័យក្មេងអាចរៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់បងម៉ាក់ស៍?
៥ នៅសាលា ប្អូនៗវ័យក្មេងរបស់យើងច្រើនតែនៅជាមួយបុគ្គលដែលមិនសូវឲ្យតម្លៃ ឬមិនឲ្យតម្លៃទាល់តែសោះទៅលើគម្ពីរ។ ពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់បុគ្គលទាំងនោះអាចធ្វើឲ្យប្អូនៗរបស់យើងកើតចិត្តសង្ស័យ។ សូមកត់សម្គាល់អំពីបទពិសោធន៍របស់បងប្រុសម៉ាក់ស៍។ គាត់និយាយថា៖ «ពេលខ្ញុំនៅវ័យជំទង់ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមសង្ស័យថាឪពុកម្ដាយខ្ញុំមិនបង្រៀនសាសនាពិត ហើយថាគម្ពីរមិនបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះទេ»។ តើឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានធ្វើអ្វី? គាត់និយាយថា៖ «ឪពុកម្ដាយខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តដោយចិត្តស្ងប់ ទោះជាខ្ញុំដឹងថាក្នុងចិត្ត ពួកគាត់ព្រួយបារម្ភក៏ដោយ»។ ពួកគាត់បានឆ្លើយសំណួររបស់បងម៉ាក់ស៍ដោយប្រើគម្ពីរ។ បងម៉ាក់ស៍ក៏បានធ្វើអ្វីមួយដែរ។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំបានសិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរដោយខ្លួនឯង ហើយពិគ្រោះអំពីអ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនជាមួយយុវវ័យឯទៀត»។ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? បងម៉ាក់ស៍និយាយថា៖ «បន្ទាប់ពីនោះ ខ្ញុំបានជឿជាក់ថាគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ»។
៦. តើអ្នកត្រូវធ្វើអ្វីបើអ្នកសង្ស័យ ហើយហេតុអ្វី?
៦ ដូចបងម៉ាក់ស៍ បើអ្នកចាប់ផ្ដើមសង្ស័យថាគ្មានសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរ អ្នកមិនចាំបាច់ខ្មាសអៀនទេ។ ប៉ុន្តែ អ្នកត្រូវធ្វើអ្វីមួយចំពោះរឿងនោះ។ ការសង្ស័យគឺស្រដៀងនឹងច្រែះ។ បើព្រងើយកន្តើយនឹងវា បន្តិចម្ដងៗវាអាចបង្ខូចអ្វីដ៏មានតម្លៃ។ ដើម្បីជម្រុះចេញនូវការសង្ស័យដែលអាចបង្ខូចជំនឿរបស់អ្នក អ្នកត្រូវសួរខ្លួនថា ‹តើខ្ញុំជឿអ្វីដែលគម្ពីរចែងអំពីថ្ងៃអនាគតឬទេ?›។ បើអ្នកមិនប្រាកដទេ អ្នកត្រូវសិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរដែលបានក្លាយជាការពិតរួចហើយ។ តើអ្នកអាចធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបណា?
របៀបសិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរ
៧. តើដានីយ៉ែលបានទុកគំរូអ្វីស្ដីអំពីរបៀបសិក្សាទំនាយ? (ដានីយ៉ែល ១២:១០) (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៧ ដានីយ៉ែលបានទុកគំរូល្អស្ដីអំពីរបៀបសិក្សាទំនាយ។ គាត់បានសិក្សាទំនាយដោយមានបំណងចិត្តត្រឹមត្រូវ គឺដើម្បីស្គាល់សេចក្ដីពិត។ ដានីយ៉ែលក៏មានចិត្តរាបទាប ដោយទទួលស្គាល់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យការយល់ដឹងដល់ពួកអ្នកដែលស្គាល់លោក និងដែលរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រាដ៏ស្អាតស្អំរបស់លោក។ (ដាន. ២:២៧, ២៨; សូមអាន ដានីយ៉ែល ១២:១០) ដានីយ៉ែលបានបង្ហាញថាគាត់មានចិត្តរាបទាបដោយពឹងផ្អែកទៅលើព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយ។ (ដាន. ២:១៨) ដានីយ៉ែលក៏បានសិក្សាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។ គាត់បានស្រាវជ្រាវផ្នែកផ្សេងៗនៃគម្ពីរដែលមាននៅសម័យគាត់។ (យេ. ២៥:១១, ១២; ដាន. ៩:២) តើអ្នកអាចយកតម្រាប់ដានីយ៉ែលយ៉ាងដូចម្ដេច?
៨. ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះមិនព្រមជឿថាទំនាយក្នុងគម្ពីរបានសម្រេច ប៉ុន្តែតើយើងគួរធ្វើអ្វី?
៨ ចូរពិនិត្យមើលបំណងចិត្តរបស់អ្នក។ តើអ្នកសិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរដោយសារអ្នកពិតជាចង់ស្គាល់សេចក្ដីពិតឬទេ? បើដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នក។ (យ៉ូន. ៤:២៣, ២៤; ១៤:១៦, ១៧) តើមានមូលហេតុអ្វីទៀតដែលបុគ្គលណាម្នាក់ សិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរ? អ្នកខ្លះប្រហែលជាធ្វើដូច្នេះ ដោយសារពួកគេព្យាយាមស្វែងរកភ័ស្តុតាងដែលបង្ហាញថាគម្ពីរមិនបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ។ ពួកគេគិតថាបើគម្ពីរមិនមកពីព្រះ ពួកគេអាចសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងអំពីអ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវ។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវមានបំណងចិត្តត្រឹមត្រូវ។ បន្ថែមទៅទៀត មានគុណសម្បត្តិមួយដែលសំខាន់ចាំបាច់ បើយើងចង់យល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរ។
៩. តើត្រូវមានគុណសម្បត្តិអ្វីដើម្បីយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរ? សូមពន្យល់។
៩ ចូរមានចិត្តរាបទាប។ ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាលោកនឹងជួយបុគ្គលដែលមានចិត្តរាបទាប។ (យ៉ា. ៤:៦) ដូច្នេះ យើងត្រូវអធិដ្ឋានសុំលោកឲ្យជួយយើងយល់ទំនាយក្នុងគម្ពីរ។ យើងក៏ត្រូវទទួលស្គាល់ដែរថា យើងត្រូវការជំនួយពីខ្សែរយៈដែលលោកកំពុងប្រើដើម្បីផ្ដល់ឲ្យយើងនូវសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារនៅពេលត្រឹមត្រូវ។ (លូក. ១២:៤២) ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាព្រះនៃសណ្ដាប់ធ្នាប់ ដូច្នេះគឺសមហេតុសមផលដែលលោកប្រើខ្សែរយៈតែមួយដើម្បីជួយយើងឲ្យយល់សេចក្ដីពិតក្នុងបណ្ដាំលោក។—១កូ. ១៤:៣៣; អេភ. ៤:៤-៦
១០. តើអ្នករៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់បងអេសធើរ?
១០ ចូរធ្វើការស្រាវជ្រាវយ៉ាងហ្មត់ចត់។ សូមជ្រើសរើសទំនាយមួយដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍ ហើយធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីទំនាយនោះមុនគេ។ នេះជាអ្វីដែលបងស្រីម្នាក់ឈ្មោះអេសធើរបានធ្វើ។ គាត់បានចាប់អារម្មណ៍នឹងទំនាយដែលប្រាប់ទុកជាមុនអំពីការមកដល់នៃមេស្ស៊ី។ គាត់និយាយថា៖ «ពេលខ្ញុំមានអាយុ១៥ឆ្នាំ ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមស្រាវជ្រាវអំពីភ័ស្តុតាងដែលបង្ហាញថាទំនាយទាំងនេះបានត្រូវសរសេរមុនសម័យរបស់លោកយេស៊ូ»។ អ្វីដែលគាត់បានរៀនពីការអានអំពីរមូរនៅសមុទ្រស្លាប់បានធ្វើឲ្យគាត់ជឿជាក់។ គាត់បាននិយាយថា៖ «រមូរទាំងនោះខ្លះគឺបានត្រូវសរសេរមុនសម័យរបស់គ្រិស្ត ដូច្នេះទំនាយក្នុងនោះច្បាស់ជាមកពីព្រះ»។ បងអេសធើរសារភាពថា៖ «ខ្ញុំត្រូវអានព័ត៌មាននោះច្រើនដងដើម្បីយល់»។ ប៉ុន្តែ គាត់សប្បាយចិត្តដែលគាត់បានខំព្យាយាមធ្វើដូច្នេះ។ ក្រោយពីសិក្សាស្រាវជ្រាវទំនាយទាំងប៉ុន្មានក្នុងគម្ពីរ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំអាចឃើញយ៉ាងច្បាស់ដោយខ្លួនឯងថា គម្ពីរគឺត្រឹមត្រូវ»។
១១. ហេតុអ្វីគឺជាការល្អឲ្យយើងប្រាកដថាគម្ពីរគឺត្រឹមត្រូវ?
១១ ពេលយើងឃើញរបៀបដែលទំនាយខ្លះក្នុងបណ្ដាំព្រះបានសម្រេចរួចហើយ យើងនឹងទុកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងទៅលើព្រះយេហូវ៉ានិងការណែនាំណាក៏ដោយដែលយើងទទួលពីលោក។ បន្ថែមទៅទៀត ទំនាយក្នុងគម្ពីរជួយយើងឲ្យរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត មិនថាយើងជួបទុក្ខលំបាកណាក៏ដោយនៅឥឡូវនេះ។ សូមយើងពិចារណាយ៉ាងខ្លីអំពីទំនាយពីរដែលដានីយ៉ែលបានកត់ទុកដែលកំពុងសម្រេចនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ការយល់ទំនាយទាំងនោះអាចជួយយើងឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ឈ្លាសវៃ។
ហេតុអ្វីអ្នកត្រូវដឹងអំពីប្រអប់ជើងដែលធ្វើពីធាតុដែកលាយដីឥដ្ឋ?
១២. តើប្រអប់ជើងដែលធ្វើពី«ធាតុដែកលាយដីឥដ្ឋ»ជាតំណាងអ្វី? (ដានីយ៉ែល ២:៤១-៤៣)
១២ សូមអាន ដានីយ៉ែល ២:៤១-៤៣។ ក្នុងសុបិនដែលដានីយ៉ែលបានបកស្រាយឲ្យស្ដេចនេប៊ូក្នេសា ប្រអប់ជើងនៃរូបដែលស្ដេចនោះបានឃើញគឺធ្វើពី«ធាតុដែកលាយដីឥដ្ឋ»។ ដោយប្រៀបធៀបទំនាយនេះទៅនឹងទំនាយផ្សេងទៀតក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែលនិងសៀវភៅការបើកបង្ហាញ យើងអាចសន្និដ្ឋានថាប្រអប់ជើងនោះជាតំណាងអង់គ្លេស និងអាម៉េរិកដែលរួមដៃគ្នា ពោលគឺមហាអំណាចពិភពលោកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ស្ដីអំពីមហាអំណាចនេះ ដានីយ៉ែលនិយាយថា៖ «រាជាណាចក្រនោះមានផ្នែកខ្លាំង ហើយមានផ្នែកខ្សោយ»។ ហេតុអ្វីមានផ្នែកខ្សោយ? ដោយសារមនុស្សសាមញ្ញធម្មតាដែលបានត្រូវតំណាងដោយដីឥដ្ឋ ធ្វើឲ្យមហាអំណាចនេះពិបាកបញ្ចេញកម្លាំងដែលប្រៀបដូចជាដែក។ b
១៣. តើយើងរៀនសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់អ្វីពីទំនាយនេះ?
១៣ យើងរៀនសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ពីរូបធំសម្បើមដែលដានីយ៉ែលបានរៀបរាប់ ជាពិសេសយើងអាចរៀនច្រើនពីប្រអប់ជើងនៃរូបនោះ។ ទី១ មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកបានបង្ហាញអំពីភាពខ្លាំងរបស់វាតាមរបៀបមួយចំនួន។ ជាឧទាហរណ៍ មហាអំណាចនោះមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការទទួលជ័យជម្នះក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១និងសង្គ្រាមលោកលើកទី២។ ប៉ុន្តែ មហាអំណាចនោះបានចុះខ្សោយ ហើយនឹងបន្តចុះខ្សោយដោយសារប្រជាពលរដ្ឋនៃមហាអំណាចនេះប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាល។ ទី២ មហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកនឹងជាមហាអំណាចចុងក្រោយដែលគ្រប់គ្រងមុនរាជាណាចក្រព្រះបំផ្លាញរាជាណាចក្រទាំងអស់របស់មនុស្ស។ ទោះជាប្រជាជាតិឯទៀតប្រហែលជាជួនកាលប្រឆាំងនឹងមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកក្ដី ប្រជាជាតិទាំងនោះនឹងមិនជំនួសមហាអំណាចនេះបានឡើយ។ យើងដឹងដូច្នេះ ដោយសារ«ដុំថ្ម»ដែលជាតំណាងរាជាណាចក្រព្រះនឹងកម្ទេចប្រអប់ជើង ដែលជាផ្នែកនៃរូបធំសម្បើមដែលជាតំណាងអង់គ្លេសអាម៉េរិក។—ដាន. ២:៣៤, ៣៥, ៤៤, ៤៥
១៤. តើការយល់ទំនាយអំពីប្រអប់ជើងដែលធ្វើពីធាតុដែកលាយនឹងដីឥដ្ឋអាចជួយយើងយ៉ាងណាឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តឈ្លាសវៃ?
១៤ តើអ្នកជឿជាក់ថាទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលអំពីប្រអប់ជើងដែលធ្វើពីធាតុដែកលាយនឹងដីឥដ្ឋគឺត្រឹមត្រូវឬទេ? បើដូច្នេះ នេះនឹងមានឥទ្ធិពលទៅលើរបៀបរស់នៅរបស់អ្នក។ អ្នកនឹងមិនព្យាយាមរកលុយឲ្យបានច្រើនឬវត្ថុទ្រព្យច្រើនទេ ដោយសារអ្នកដឹងថាមិនយូរទៀតពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល។ (លូក. ១២:១៦-២១; ១យ៉ូន. ២:១៥-១៧) ការយល់អំពីទំនាយនេះក៏នឹងជួយអ្នកឲ្យឃើញថា កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងកិច្ចការបង្រៀនគឺសំខាន់យ៉ាងណា។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣; ២៨:១៨-២០) ក្រោយពីសិក្សាទំនាយនេះ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថាខ្ញុំជឿជាក់ថា មិនយូរទៀតរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងបំផ្លាញរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់របស់មនុស្សឬទេ?›។
តើ«ស្ដេចខាងជើង»និង«ស្ដេចខាងត្បូង»ជាប់ទាក់ទងនឹងអ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥. នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាជា«ស្ដេចខាងជើង»និង«ស្ដេចខាងត្បូង»? (ដានីយ៉ែល ១១:៤០)
១៥ សូមអាន ដានីយ៉ែល ១១:៤០។ ដានីយ៉ែល ជំពូក១១ចែងអំពីស្ដេចពីររូបឬរដ្ឋាភិបាលពីរដែលប្រកួតប្រជែងគ្នា។ ដោយប្រៀបធៀបទំនាយនេះទៅនឹងទំនាយឯទៀតក្នុងគម្ពីរ យើងអាចដឹងថានៅសព្វថ្ងៃនេះ«ស្ដេចខាងជើង»ជាប្រទេសរុស្ស៊ីនិងប្រទេសឯទៀតដែលសហការជាមួយ ហើយ«ស្ដេចខាងត្បូង»ជាមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ c
១៦. តើ«ស្ដេចខាងជើង»ប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាទៅលើរាស្ត្រព្រះ?
១៦ រាស្ត្ររបស់ព្រះដែលរស់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់«ស្ដេចខាងជើង»បានត្រូវស្ដេចនោះបៀតបៀន។ សាក្សីខ្លះបានត្រូវវាយដំ ហើយចាប់ដាក់គុកដោយសារជំនឿរបស់ពួកគេ។ ជាជាងធ្វើឲ្យបងប្អូនយើងភ័យខ្លាច ការប្រព្រឹត្តរបស់«ស្ដេចខាងជើង»ពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេវិញ។ ហេតុអ្វី? ដោយសារបងប្អូនយើងដឹងថាការបៀតបៀនទៅលើរាស្ត្រព្រះសម្រេចទំនាយក្នុងសៀវភៅដានីយ៉ែល។ d (ដាន. ១១:៤១) ការដែលយើងដឹងអំពីនេះអាចជួយយើងឲ្យ រក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមមាំមួននិងរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។
១៧. តើរាស្ត្រព្រះជួបប្រទះការពិបាកអ្វីក្រោមអំណាច«ស្ដេចខាងត្បូង»?
១៧ នៅអតីតកាល «ស្ដេចខាងត្បូង»ក៏បានវាយប្រហារចំៗលើរាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ នេះបានកើតឡើងក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី១និងទី២ ពេលបងប្អូនជាច្រើននាក់បានត្រូវគេចាប់ដាក់គុកដោយសារពួកគេមិនព្រមធ្វើសង្គ្រាម ហើយកូនសាក្សីខ្លះបានត្រូវបណ្ដេញចេញពីសាលាដោយសារពួកគេមិនព្រមគោរពទង់ជាតិ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ថ្មីៗនេះ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលរស់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ស្ដេចនោះ បានជួបការសាកល្បងផ្សេងទៀតដែលមិនចំៗទៅលើភក្ដីភាពរបស់ពួកគេចំពោះរាជាណាចក្រព្រះ។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងអំឡុងយុទ្ធនាការឃោសនាបោះឆ្នោត គ្រិស្តសាសនិកណាម្នាក់ប្រហែលជាមានចិត្តចង់គាំទ្រគណបក្សនយោបាយមួយ ឬបេក្ខជនឈរឈ្មោះបោះឆ្នោតណាម្នាក់ជាងមួយទៀត។ គាត់ប្រហែលជាមិនទៅបោះឆ្នោតទេ ប៉ុន្តែក្នុងចិត្ត គាត់គាំទ្រខាងណាមួយ។ គឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងរក្សាអព្យាក្រឹតភាពចំពោះរឿង នយោបាយ មិនគ្រាន់តែក្នុងការប្រព្រឹត្តរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ក្នុងចិត្តនិងអ្វីដែលយើងគិតផងដែរ។—យ៉ូន. ១៥:១៨, ១៩; ១៨:៣៦
១៨. តើយើងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះជម្លោះរវាង«ស្ដេចខាងជើង»និង«ស្ដេចខាងត្បូង»? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៨ ពួកអ្នកដែលមិនមានជំនឿទៅលើទំនាយក្នុងគម្ពីរប្រហែលជាព្រួយបារម្ភជាខ្លាំង ពេលពួកគេឃើញ«ស្ដេចខាងត្បូង»«រុញច្រាន»ជាមួយនឹង«ស្ដេចខាងជើង»។ (ដាន. ១១:៤០) ស្ដេចទាំងពីរនេះមានអាវុធខ្លាំងល្មមដើម្បីបំផ្លាញជីវិតទាំងឡាយនៅលើផែនដី។ ប៉ុន្តែ យើងដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យរឿងនេះកើតឡើងទេ។ (អេ. ៤៥:១៨) ដូច្នេះ ជាជាងធ្វើឲ្យយើងព្រួយបារម្ភ ជម្លោះរវាង«ស្ដេចខាងជើង»និង«ស្ដេចខាងត្បូង»ពង្រឹងជំនឿរបស់យើង ហើយបង្ហាញថាទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះគឺជិតដល់ហើយ។
ចូរបន្តយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះទំនាយ
១៩. តើយើងគួរទទួលស្គាល់អ្វីអំពីទំនាយគម្ពីរ?
១៩ យើងមិនដឹងរបៀបដែលទំនាយខ្លះក្នុងគម្ពីរនឹងត្រូវសម្រេចទេ។ សូម្បីតែអ្នកប្រកាសទំនាយដានីយ៉ែល ក៏មិនយល់អត្ថន័យនៃអ្វីទាំងអស់ដែលគាត់បានសរសេរ។ (ដាន. ១២:៨, ៩) ប៉ុន្តែ ការដែលយើងមិនដឹងច្បាស់អំពីរបៀបដែលទំនាយណាមួយនឹងត្រូវសម្រេច មិនមានន័យថាទំនាយនោះនឹងមិនកើតឡើងឡើយ។ យើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើងឲ្យយល់អ្វីដែលយើងត្រូវដឹងនៅពេលត្រឹមត្រូវដូចដែលលោកបានធ្វើនៅអតីតកាល។—អេម. ៣:៧
២០. មិនយូរទៀត តើយើងនឹងឃើញការសម្រេចទំនាយដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តអ្វី ហើយតើយើងគួរបន្តធ្វើអ្វី?
២០ ប្រជាជាតិនានានឹងប្រកាសថា៖ «មានសន្តិភាពនិងសន្តិសុខហើយ»។ (១ថែ. ៥:៣) បន្ទាប់មក រដ្ឋាភិបាលក្នុងពិភពលោកនេះនឹងវាយប្រហារសាសនាមិនពិត ហើយបំផ្លាញចោល។ (បប. ១៧:១៦, ១៧) រួចមក ពួកគេនឹងវាយប្រហាររាស្ត្ររបស់ព្រះ។ (អេគ. ៣៨:១៨, ១៩) ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះនឹងនាំទៅដល់សង្គ្រាមអាម៉ាគេដូនដែលជាសង្គ្រាមចុងក្រោយ។ (បប. ១៦:១៤, ១៦) យើងអាចប្រាកដថាព្រឹត្តការណ៍ទាំងនេះនឹងកើតឡើងមិនយូរទៀត។ រហូតដល់ពេលនោះ សូមយើងបន្តបង្ហាញចិត្តដឹងគុណចំពោះបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌ដែលស្រឡាញ់យើង ដោយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះទំនាយក្នុងគម្ពីរនិងដោយជួយអ្នកឯទៀតឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។
ចម្រៀងលេខ៩៥ ពន្លឺសេចក្ដីពិតកាន់តែភ្លឺឡើង
a មិនថាស្ថានភាពក្នុងពិភពលោកទៅជាអាក្រក់យ៉ាងណាក្ដី យើងអាចមានទំនុកចិត្តថាយើងនឹងមានអនាគតដ៏សប្បាយ។ យើងកាន់តែមានទំនុកចិត្តដូចនេះដោយសិក្សាទំនាយគម្ពីរ។ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលយើងគួរសិក្សាទំនាយក្នុងគម្ពីរ។ យើងក៏នឹងពិចារណាយ៉ាងខ្លីអំពីទំនាយពីរដែលដានីយ៉ែលបានកត់ទុក ហើយឃើញរបៀបដែលយើងផ្ទាល់អាចទទួលប្រយោជន៍ពេលយើងយល់ទំនាយទាំងនោះ។
b សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «ព្រះយេហូវ៉ាបើកបង្ហាញអ្វីដែល‹ត្រូវកើតឡើងក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ›»នៅក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ វ.៧-៩។