អត្ថបទសិក្សា ៣៣
ចម្រៀងលេខ១៣០ យើងត្រូវចេះអភ័យទោស
របៀបដែលក្រុមជំនុំបង្ហាញទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង
«ប្រសិនបើមានអ្នកណាភ្លាត់ធ្វើខុសអ្វីមួយ នោះលោកយេស៊ូគ្រិស្ត . . . នឹងជួយយើង»។—១យ៉ូន. ២:១
ចំណុចផ្ដោត
មេរៀនដែលយើងអាចរៀនពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្រុមជំនុំនាក្រុងកូរិនថូស ពេលបងប្អូនរួមជំនឿម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។
១. តើព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យមនុស្សទាំងអស់ទទួលបានអ្វី?
ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតមនុស្សឲ្យមានចិត្តសេរី ហើយនោះជាអំណោយពីលោក។ អ្នកប្រើអំណោយនោះជារឿយៗពេលដែលអ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្ត។ ការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់បំផុតដែលមនុស្សម្នាក់អាចធ្វើគឺប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយទៅជាសមាជិកក្រុមគ្រួសារដែលជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យមនុស្សគ្រប់រូបធ្វើដូច្នេះ។ ហេតុអ្វី? ដោយសារលោកស្រឡាញ់មនុស្ស ហើយចង់ឲ្យយើងទទួលបានអ្វីដ៏ល្អបំផុត។ លោកចង់ឲ្យយើងមានចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងលោក ហើយរស់នៅជារៀងរហូត។—បច. ៣០:១៩, ២០; កាឡ. ៦:៧, ៨
២. តើព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលមិនប្រែចិត្ត? (យ៉ូហានទី១ ២:១)
២ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាមិនបង្ខំអ្នកណាម្នាក់ឲ្យបម្រើលោកទេ។ លោកអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលម្នាក់ៗសម្រេចចិត្តថាគាត់នឹងធ្វើអ្វី។ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើគ្រិស្តសាសនិកណាម្នាក់ដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកបានបំពានច្បាប់របស់ព្រះដោយប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ? បើគាត់មិនប្រែចិត្តទេ គាត់ត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំ។ (១កូ. ៥:១៣) ប៉ុន្តែ សូម្បីតែពេលនោះ ក៏ព្រះយេហូវ៉ានៅតែសង្ឃឹមថាបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនោះនឹងត្រឡប់មកឯលោកវិញ។ តាមពិត នេះគឺជាមូលហេតុដ៏សំខាន់មួយដែលលោកផ្ដល់ថ្លៃលោះ ពោលគឺដើម្បីលោកអាចអភ័យទោសឲ្យបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលប្រែចិត្ត។ (សូមអាន យ៉ូហានទី១ ២:១) ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ជាបរិបូរ ហើយលោកដាស់តឿនពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរឲ្យប្រែចិត្ត។—សាក. ១:៣; រ៉ូម ២:៤; យ៉ា. ៤:៨
៣. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះនៅក្នុងអត្ថបទនេះ?
៣ ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងមានទស្សនៈដូចលោកចំពោះអំពើខុសឆ្គងនិងចំពោះអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណារបៀបដែលយើងអាចធ្វើដូច្នេះ។ កាលដែលអ្នកអានអត្ថបទនេះ សូមរកមើល (១) របៀបដែលក្រុមជំនុំនៅក្រុងកូរិនថូសនាសតវត្សរ៍ទី១បានប្រព្រឹត្តពេលមានអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរកើតឡើង (២) ការណែនាំដែលសាវ័កប៉ូលបានផ្ដល់ឲ្យពេលបុគ្គលម្នាក់ដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងបានប្រែចិត្ត ហើយ(៣) អ្វីដែលកំណត់ហេតុនេះបង្ហាញអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះគ្រិស្តសាសនិកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។
របៀបដែលអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរនៅសតវត្សរ៍ទី១បានត្រូវដោះស្រាយ
៤. តើអ្វីបានកើតឡើងនៅក្រុមជំនុំក្រុងកូរិនថូសនាសតវត្សរ៍ទី១? (កូរិនថូសទី១ ៥:១, ២)
៤ សូមអាន កូរិនថូសទី១ ៥:១, ២។ ក្នុងអំឡុងដំណើរលើកទី៣ជាសាសនទូត ប៉ូលបានឮដំណឹងដ៏គួរឲ្យសោកស្ដាយអំពីក្រុមជំនុំថ្មីនាក្រុងកូរិនថូស។ នៅក្នុងក្រុមជំនុំនោះ មានបងប្រុសម្នាក់បានរួមដំណេកជាមួយម្ដាយចុងរបស់គាត់។ ទង្វើបែបនេះគឺគួរឲ្យខ្ពើមរអើម ហើយជាអំពើដែល«សូម្បីតែអ្នកមិនជឿ ក៏មិនប្រព្រឹត្តដែរ»។ ក្រុមជំនុំនោះមិនគ្រាន់តែសន្ដោសប្រណីចំពោះការប្រព្រឹត្តនេះទេ តែក៏ប្រហែលជាពេញចិត្តនឹងនោះ។ អ្នកខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំនោះប្រហែលជាគិតថាពួកគេកំពុងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្តឲ្យមានអំពើខុសឆ្គងក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់លោកទេ។ ការប្រព្រឹត្តដោយឥតកោតក្រែងរបស់បុរសនោះ ទំនងជាបានបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះក្រុមជំនុំ។ គាត់ក៏ប្រហែលជាមានឥទ្ធិពលលើគ្រិស្តសាសនិកឯទៀតដែលសេពគប់ជាមួយគាត់ដែរ។ ដូច្នេះ តើប៉ូលបានផ្ដល់ការណែនាំអ្វីដល់ក្រុមជំនុំ?
៥. តើប៉ូលបានប្រាប់ក្រុមជំនុំឲ្យធ្វើអ្វី ហើយតើគាត់ចង់បានន័យយ៉ាងណា? (កូរិនថូសទី១ ៥:១៣) (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៥ សូមអាន កូរិនថូសទី១ ៥:១៣។ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ សាវ័កប៉ូលបានសរសេរសំបុត្រទៅក្រុមជំនុំនោះ ហើយបានប្រាប់ថាបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនោះដែលមិនប្រែចិត្តត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំ។ ដូច្នេះ តើគ្រិស្តសាសនិកដ៏ស្មោះត្រង់គួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះគាត់បន្ទាប់មក? ប៉ូលបានប្រាប់ពួកគេថា៖ «ឈប់ទាក់ទង»ជាមួយនឹងគាត់។ តើនេះមានន័យយ៉ាងណា? ប៉ូលបានពន្យល់ថាបង្គាប់នោះរួមបញ្ចូលការ‹មិនបរិភោគជាមួយនឹងមនុស្សបែបនោះដែរ›។ (១កូ. ៥:១១) ធម្មតា ពេលយើងអង្គុយបរិភោគជាមួយនឹងនរណាម្នាក់ យើងក៏ចំណាយពេល ហើយនិយាយជាមួយនឹងបុគ្គលនោះដែរ។ ដូច្នេះ ប៉ូលចង់បានន័យថាក្រុមជំនុំមិនគួរសេពគប់ជាមួយនឹងបុរសនោះទេ។ ការធ្វើដូច្នេះ នឹងការពារក្រុមជំនុំពីឥទ្ធិពលអាក្រក់ពីគាត់។ (១កូ. ៥:៥-៧) បន្ថែមទៅទៀត ការជៀសវាងពីការមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយបុរសនោះ ប្រហែលជាជួយគាត់ឲ្យដឹងថាគាត់បានធ្វើអ្វីដែលពិតជាខុស ហើយមានអារម្មណ៍រអៀសខ្លួន ព្រមទាំងជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យប្រែចិត្ត។
ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ ប៉ូលបានសរសេរសំបុត្រឲ្យដកបុរសដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលមិនប្រែចិត្តចេញពីក្រុមជំនុំ (សូមមើលវគ្គ៥)
៦. តើសំបុត្ររបស់ប៉ូលមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើក្រុមជំនុំ និងបុគ្គលដែលធ្វើខុស?
៦ ក្រោយពីផ្ញើសំបុត្រទៅក្រុមជំនុំនៅក្រុងកូរិនថូស ប៉ូលចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់ថាបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា។ ក្រោយមក ទីតុសបានប្រាប់ប៉ូលអំពីដំណឹងដ៏ល្អថាក្រុមជំនុំមានប្រតិកម្មល្អចំពោះសំបុត្ររបស់គាត់។ (២កូ. ៧:៦, ៧) ពួកគេបានធ្វើតាមការណែនាំពីគាត់។ លើសពីនោះទៅទៀត ក្នុងប៉ុន្មានខែក្រោយពីប៉ូលបានផ្ញើសំបុត្រនោះ បុរសដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងបានប្រែចិត្ត! គាត់បានផ្លាស់ប្ដូរការប្រព្រឹត្ត និងចិត្តគំនិត ហើយចាប់ផ្ដើមធ្វើតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (២កូ. ៧:៨-១១) ដូច្នេះ តើប៉ូលបានណែនាំក្រុមជំនុំឲ្យធ្វើអ្វីបន្ទាប់មក?
តើក្រុមជំនុំគួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះបុគ្គលដែលប្រែចិត្តពីអំពើខុសឆ្គង?
៧. តើការដកបុគ្គលដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងចេញពីក្រុមជំនុំនាំឲ្យមានលទ្ធផលល្អអ្វី? (កូរិនថូសទី២ ២:៥-៨)
៧ សូមអាន កូរិនថូសទី២ ២:៥-៨។ ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ការប្រដៅតម្រង់ដែលបុរសនោះបានទទួលពីបងប្អូនភាគច្រើន គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ»។ នេះមានន័យថាក្រោយពីបុរសដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងបានត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំ គាត់ទទួលស្គាល់ថាគាត់ត្រូវប្រែចិត្ត ហើយដោយសារបុរសនោះបានប្រែចិត្ត នោះក្រុមជំនុំមិនចាំបាច់បន្ដប្រៀនប្រដៅគាត់ទៀតទេ។—ហេ. ១២:១១
៨. តើប៉ូលបានប្រាប់ក្រុមជំនុំឲ្យធ្វើអ្វីបន្ទាប់មក?
៨ យ៉ាងនោះ ប៉ូលបានប្រាប់បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំថា ពួកគេ‹គួរតែមេត្តាអភ័យទោសឲ្យបុរសនោះ ហើយសម្រាលទុក្ខគាត់›។ ពួកគេក៏គួរ«ពង្រឹងទំនុកចិត្តគាត់ថា [ពួកគេ]ស្រឡាញ់គាត់»។ សូមកត់សម្គាល់ថាប៉ូលចង់ឲ្យក្រុមជំនុំធ្វើលើសពីការទទួលគាត់ឲ្យមកក្រុមជំនុំវិញ។ ប៉ូលចង់ឲ្យបងប្អូនពង្រឹងទំនុកចិត្តបុរសដែលបានប្រែចិត្តនោះតាមរយៈពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេថា ពួកគេពិតជាអភ័យទោសឲ្យគាត់និងស្រឡាញ់គាត់។ យ៉ាងនេះ ពួកគេបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាពួកគេស្វាគមន៍បុរសនោះឲ្យមកក្រុមជំនុំវិញ។
៩. ហេតុអ្វីអ្នកខ្លះប្រហែលជាស្ទាក់ស្ទើរអភ័យទោសឲ្យបុគ្គលដែលបានប្រែចិត្ត?
៩ តើអ្នកខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំស្ទាក់ស្ទើរស្វាគមន៍បុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលបានប្រែចិត្តនោះឲ្យត្រឡប់មកក្រុមជំនុំវិញឬទេ? ទោះជាកំណត់ហេតុក្នុងគម្ពីរមិនបានរៀបរាប់អំពីរឿងនេះក្ដី ប្រហែលជានេះបានកើតឡើងមែន។ អ្នកខ្លះប្រហែលជានៅតែខឹងដែលបុរសនោះបាននាំឲ្យក្រុមជំនុំទាំងមូលមានបញ្ហា ហើយបងប្អូនខ្លះទៀត ប្រហែលជានៅតែឈឺចិត្តដោយសារការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់។ ម្យ៉ាងទៀត បងប្អូនខ្លះប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាគឺអយុត្តិធម៌ដែលពួកគេបានខំប្រឹងរក្សាភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ តែបែរជាបុរសនោះបានត្រូវទទួលស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្ដៅទៅវិញ។ (សូមពិនិត្យបន្ថែម លូកា ១៥:២៨-៣០) ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីគឺសំខាន់ដែលក្រុមជំនុំបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងស្មោះចំពោះបុរសដែលត្រឡប់មកក្រុមជំនុំវិញនោះ?
១០-១១. តើអ្វីអាចកើតឡើងបើពួកអ្នកចាស់ទុំមិនព្រមអភ័យទោសឲ្យបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលបានប្រែចិត្ត?
១០ សូមស្រមៃគិតថា តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងបើពួកអ្នកចាស់ទុំមិនអនុញ្ញាតឲ្យបុរសដែលពិតជាបានប្រែចិត្តនោះត្រឡប់មកក្រុមជំនុំវិញ ឬក្រោយពីគាត់ត្រឡប់មកក្រុមជំនុំវិញបងប្អូនមិនព្រមបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគាត់? នេះអាចនាំឲ្យគាត់«ព្រួយចិត្តខ្លាំងហួសហេតុពេក» រហូតដល់គិតថាគ្មានថ្ងៃដែលគាត់អាចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀតទេ។ គាត់ក៏ប្រហែលជាឈប់ព្យាយាមមានចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះទៀតផង។
១១ អាក្រក់ជាងនោះទៅទៀត បើបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំមិនព្រមអភ័យទោសឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលបានប្រែចិត្តទេ ពួកគេអាចបាត់បង់ចំណងមិត្តភាពរបស់ខ្លួនជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយដូច្នោះ? ដោយសារពួកគេមិនមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាស្ដីអំពីការអភ័យទោសចំពោះបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលបានប្រែចិត្តទេ តែពួកគេកំពុងមានទស្សនៈដូចសាថានដែលកាចសាហាវ និងគ្មានក្ដីមេត្តា។ យ៉ាងនេះ ពួកគេនឹងអនុញ្ញាតឲ្យសាថានប្រើពួកគេដើម្បីធ្វើឲ្យបុរសនោះឈប់បម្រើព្រះយេហូវ៉ា។—២កូ. ២:១០, ១១; អេភ. ៤:២៧
១២. តើបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំអាចយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ តើតាមរបៀបណាបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំកូរិនថូសអាចយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ា មិនមែនសាថាន? គឺដោយប្រព្រឹត្តទៅលើបុគ្គលដែលបានប្រែចិត្តដូចព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្តមកលើគាត់។ សូមកត់សម្គាល់អំពីអ្វីដែលអ្នកសរសេរគម្ពីរមួយចំនួនបានរៀបរាប់អំពីព្រះយេហូវ៉ា។ ដាវីឌនិយាយថា៖ «លោកល្អពិតមែន ហើយលោកបម្រុងតែនឹងអភ័យទោស»។ (ចសព. ៨៦:៥) រីឯមីកា គាត់បានសរសេរថា៖ «តើមានព្រះណាដូចលោក? ព្រោះលោកតែងអភ័យទោសកំហុសឆ្គង និងមើលរំលងទោសកំហុស»។ (មីកា ៧:១៨) ម្យ៉ាងទៀត អេសាយបានរៀបរាប់ថា៖ «ចូរឲ្យមនុស្សទុច្ចរិតលះចោលផ្លូវរបស់ខ្លួន ហើយមនុស្សអាក្រក់លះបង់គំនិតរបស់ខ្លួនទៅ។ ចូរឲ្យគាត់ត្រឡប់មកព្រះយេហូវ៉ា ព្រោះលោកនឹងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះគាត់ គឺមកឯព្រះនៃយើង ព្រោះលោកនឹងអភ័យទោសឲ្យជាបរិបូរ»។—អេ. ៥៥:៧
១៣. ហេតុអ្វីគឺជាការសមត្រឹមត្រូវឲ្យបុរសដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលបានប្រែចិត្តនោះចូលក្នុងក្រុមជំនុំវិញ? (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា « តើបុរសនៅក្រុងកូរិនថូសបានចូលក្រុមជំនុំឡើងវិញនៅពេលណា?»)
១៣ ដើម្បីយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ា ក្រុមជំនុំនាក្រុងកូរិនថូសត្រូវទទួលស្វាគមន៍បុរសដែលបានប្រែចិត្តនោះ ហើយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះគាត់។ ដោយធ្វើតាមការណែនាំរបស់ប៉ូលឲ្យស្វាគមន៍បុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលបានប្រែចិត្ត នោះក្រុមជំនុំបង្ហាញថាពួកគេ«ស្ដាប់បង្គាប់ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់»។ (២កូ. ២:៩) ពិតមែនថាបុរសនោះបានត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំតែប៉ុន្មានខែប៉ុណ្ណោះ តែការប្រដៅតម្រង់ធ្វើឲ្យគាត់ប្រែចិត្ត។ ដូច្នេះ គ្មានហេតុឲ្យពន្យារពេលឲ្យបុរសនេះចូលក្រុមជំនុំឡើងវិញឡើយ។
តើតាមរបៀបណាយើងអាចបង្ហាញយុត្តិធម៌និងសេចក្ដីមេត្តាករុណាដូចព្រះយេហូវ៉ា?
១៤-១៥. តើយើងបានរៀនអ្វីពីរបៀបដែលបញ្ហានៅក្រុងកូរិនថូសនាសម័យបុរាណបានត្រូវដោះស្រាយ? (ពេត្រុសទី២ ៣:៩) (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៤ កំណត់ហេតុនៅក្នុងគម្ពីរអំពីរបៀបដោះស្រាយបញ្ហានៅក្នុងក្រុមជំនុំនាក្រុងកូរិនថូសសម័យបុរាណ បានត្រូវសរសេរទុកនិងរក្សាទុក«ដើម្បីណែនាំយើង»។ (រ៉ូម ១៥:៤) ពីកំណត់ហេតុនេះយើងរៀនថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរដែលមិនប្រែចិត្តបន្ដនៅក្នុងក្រុមជំនុំទេ។ អ្នកខ្លះប្រហែលជាគិតថាដោយសារព្រះយេហូវ៉ាមានចិត្តមេត្តាករុណា លោកនឹងអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលដែលមិនបានប្រែចិត្តបន្ដនៅក្នុងក្រុមជំនុំ។ ប៉ុន្តែ នេះមិនមែនជារបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញក្ដីមេត្តាទេ។ ពិតមែនថាព្រះយេហូវ៉ាមានសេចក្ដីមេត្តាករុណា តែលោកមិនចេះតែបណ្ដោយឲ្យធ្វើតាមចិត្ត ហើយលោកក៏មិនបន្ទាបខ្នាតតម្រារបស់លោកដែរ។ (យូ. ៤) តាមពិត បើព្រះយេហូវ៉ាអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលមិនប្រែចិត្តបន្ដនៅក្នុងក្រុមជំនុំ នោះមិនមែនជាការបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាទេ ដោយសារក្រុមជំនុំនឹងអាចត្រូវបង្ខូច។—សុភ. ១៣:២០; ១កូ. ១៥:៣៣
១៥ យើងរៀនថាព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ឲ្យអ្នកណាម្នាក់ត្រូវបំផ្លាញចោលឡើយ។ លោកចង់សង្គ្រោះមនុស្សឲ្យបានច្រើនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើបាន។ លោកបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់មនុស្សដែលផ្លាស់ប្ដូរគំនិតនិងការប្រព្រឹត្ត ហើយចង់មានចំណងមិត្តភាពជាមួយលោកឡើងវិញ។ (អេគ. ៣៣:១១; សូមអាន ពេត្រុសទី២ ៣:៩) យ៉ាងនេះ ពេលដែលបុរសនៅក្រុងកូរិនថូសប្រែចិត្ត ហើយបែរចេញពីការខុសឆ្គងរបស់គាត់ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើប៉ូលឲ្យប្រាប់ក្រុមជំនុំថាបុរសនេះគួរតែទទួលការអភ័យទោស ហើយក្រុមជំនុំគួរស្វាគមន៍គាត់ឲ្យចូលក្នុងក្រុមជំនុំឡើងវិញ។
ដោយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសេចក្ដីមេត្តាករុណាដូចព្រះយេហូវ៉ា បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំទទួលស្វាគមន៍ពួកអ្នកដែលចូលក្រុមជំនុំឡើងវិញយ៉ាងកក់ក្ដៅ (សូមមើលវគ្គ១៤-១៥)
១៦. តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះរបៀបដែលបញ្ហានៅក្រុមជំនុំនាក្រុងកូរិនថូសបានត្រូវដោះស្រាយ?
១៦ គំរូរបស់គ្រិស្តសាសនិកនាក្រុងកូរិនថូសបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាពិតជាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយក៏សុចរិត និងយុត្តិធម៌។ (ចសព. ៣៣:៥) តើនេះជំរុញចិត្តអ្នកឲ្យសរសើរតម្កើងព្រះរបស់យើងកាន់តែខ្លាំងឡើងឬទេ? យើងទាំងអស់គ្នាមានភាពខុសឆ្គង ហើយត្រូវការការអភ័យទោសពីលោក។ ដូច្នេះ យើងម្នាក់ៗមានហេតុឲ្យដឹងគុណព្រះយេហូវ៉ាចំពោះថ្លៃលោះដែលលោកផ្ដល់ឲ្យដើម្បីបើកឱកាសឲ្យយើងទទួលការអភ័យទោស។ យើងទទួលការសម្រាលទុក្ខដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាពិតជាស្រឡាញ់រាស្ត្ររបស់លោក និងចង់ឲ្យពួកគេទទួលបានអ្វីដ៏ល្អបំផុត!
១៧. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីខ្លះក្នុងអត្ថបទបន្តបន្ទាប់?
១៧ ចុះយ៉ាងណាពេលមានអំពើខុសឆ្គងកើតឡើងនៅក្នុងក្រុមជំនុំសព្វថ្ងៃនេះ? តើតាមរបៀបណាពួកអ្នកចាស់ទុំនៅក្នុងក្រុមជំនុំអាចបង្ហាញបំណងចិត្តដូចព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឲ្យប្រែចិត្ត? តើបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំគួរមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាពេលអ្នកចាស់ទុំសម្រេចចិត្តដកបុគ្គលណាម្នាក់ចេញពីក្រុមជំនុំ ឬឲ្យបុគ្គលណាម្នាក់ចូលក្នុងក្រុមជំនុំឡើងវិញ? សំណួរទាំងនេះនឹងត្រូវពិចារណានៅអត្ថបទបន្តបន្ទាប់។
ចម្រៀងលេខ១០៩ ចូរស្រឡាញ់គ្នាឲ្យខ្លាំងដោយស្មោះពីចិត្ត
