សំណួរពីអ្នកអាន
តើការចំណាំដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅថែស្សាឡូនិចទី២ ៣:១៤គឺជាអ្វីដែលក្រុមជំនុំធ្វើ ឬក៏ជាអ្វីដែលគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗធ្វើ?
សាវ័កប៉ូលបានសរសេរទៅគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងថែស្សាឡូនិចថា៖ «ប្រសិនបើមានអ្នកណាមិនធ្វើតាមពាក្យរបស់យើងក្នុងសំបុត្រនេះ ចូរចំណាំអ្នកនោះទុក»។ (២ថែ. ៣:១៤) ពីមុនយើងធ្លាប់ពន្យល់ថាការណែនាំនេះគឺសម្រាប់ពួកអ្នកចាស់ទុំ។ បើបុគ្គលម្នាក់បន្ដមិនអើពើនឹងគោលការណ៍គម្ពីរ ទោះជាគាត់ទទួលដំបូន្មានម្ដងហើយម្ដងទៀតក្ដី អ្នកចាស់ទុំប្រហែលជាថ្លែងសុន្ទរកថាព្រមានក្រុមជំនុំ។ ក្រោយមក អ្នកផ្សាយម្នាក់ៗនឹងមិនសេពគប់ជាមួយបុគ្គលដែលបានត្រូវចំណាំទេ។
ប៉ុន្តែ យើងត្រូវកែតម្រូវការយល់ដឹងរបស់យើង។ តាមមើលទៅ ឱវាទរបស់ប៉ូលសំដៅទៅលើអ្វីដែលគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗគួរធ្វើក្នុងកាលៈទេសៈខ្លះ។ ដូច្នេះ អ្នកចាស់ទុំមិនចាំបាច់ថ្លែងសុន្ទរកថាព្រមានទេ។ ហេតុអ្វីមានការផ្លាស់ប្ដូរនេះ? សូមពិចារណាខមុននិងក្រោយពីពាក្យទាំងនេះរបស់ប៉ូល។
ប៉ូលបានកត់សម្គាល់ថាបងប្អូនខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំនោះ«មានរបៀបរស់នៅខុសគន្លង»។ គាត់បានឲ្យឱវាទពួកគេដែលមានមូលដ្ឋានលើបណ្ដាំរបស់ព្រះ ប៉ុន្តែពួកគេមិនព្រមស្ដាប់តាមទេ។ ក្នុងទស្សនកិច្ចលើកមុន ប៉ូលបានឲ្យបង្គាប់នេះថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកណាមិនចង់ធ្វើការ មិនត្រូវឲ្យអ្នកនោះបរិភោគឡើយ» តែអ្នកខ្លះនៅតែមិនព្រមធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវិត ទោះជាពួកគេអាចធ្វើដូច្នោះក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេក៏ជ្រៀតជ្រែកក្នុងរឿងអ្នកឯទៀតដែរ។ ដូច្នេះ តើគ្រិស្តសាសនិកគួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះបុគ្គលដែលមានរបៀបរស់នៅខុសគន្លងបែបនេះ?—២ថែ. ៣:៦, ១០-១២
ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ចូរចំណាំអ្នកនោះទុក»។ ពាក្យភាសាក្រិចបង្កប់អត្ថន័យថាកត់សម្គាល់អ្នកនោះជាពិសេស។ ប៉ូលបានផ្ដល់ការណែនាំនោះដល់ក្រុមជំនុំទាំងមូលមិនគ្រាន់តែពួកអ្នកចាស់ទុំទេ។ (២ថែ. ១:១; ៣:៦) ដូច្នេះ គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗដែលបានកត់សម្គាល់ឃើញថាបងប្អូនរួមជំនឿណាម្នាក់មិនធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់ព្រះ នឹងសម្រេចចិត្ត«ឈប់សេពគប់»ជាមួយនឹងបុគ្គលដែលមានរបៀបរស់នៅខុសគន្លងនោះ។
តើនេះមានន័យថាពួកគេបានប្រព្រឹត្តចំពោះបុគ្គលបែបនោះដូចដែលប្រព្រឹត្តចំពោះបុគ្គលដែលបានត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំឬទេ? មិនមែនទេ។ ព្រោះប៉ូលបានបន្ថែមថា៖ «ចូរបន្តដាស់តឿនគាត់ក្នុងនាមជាបងប្អូនវិញ»។ ដូច្នេះ គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗនឹងនៅតែសេពគប់ជាមួយបុគ្គលដែលបានត្រូវចំណាំពេលចូលរួមកិច្ចប្រជុំនិងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេនឹងសម្រេចចិត្តមិនសេពគប់គាត់ក្នុងការកម្សាន្តទេ។ ហេតុអ្វី? ប៉ូលបាននិយាយថា៖ «ដើម្បីឲ្យគាត់អៀនខ្មាស»។ ដោយសារយើងចំណាំគ្រិស្តសាសនិកដែលបានដើរខុសគន្លងនោះ គាត់ប្រហែលជានឹងអៀនខ្មាសអំពីការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់ ហើយកែប្រែការប្រព្រឹត្ត។—២ថែ. ៣:១៤, ១៥
តើតាមរបៀបណាគ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃដឹងថាពេលណាគួរចំណាំបុគ្គលណាម្នាក់? ដំបូង យើងចង់ប្រាកដថាការប្រព្រឹត្តរបស់បុគ្គលនោះគឺពិតជា«ខុសគន្លង»ដូចដែលប៉ូលបានរៀបរាប់។ ប៉ូលមិនបានសំដៅទៅលើបុគ្គលដែលមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យឬចំណងចំណូលចិត្តខុសពីយើងទេ។ ម្យ៉ាងទៀត គាត់ក៏មិនបានសំដៅទៅលើអ្នកដែលបានធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្តដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប៉ូលនិយាយអំពីបុគ្គលដែលបានទទួលដំបូន្មានពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយនៅតែសម្រេចចិត្តមិនធ្វើតាមដោយចេតនា។
សព្វថ្ងៃនេះ បើយើងកត់សម្គាល់ឃើញថាបងប្អូនមានចិត្តគំនិតមិនចង់ស្ដាប់បង្គាប់បែបនេះ a យើងនឹងធ្វើការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួនថាមិនសេពគប់ជាមួយបុគ្គលនោះក្នុងការកម្សាន្ត។ ដោយសារនេះជាការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន យើងនឹងមិននិយាយអំពីរឿងនេះជាមួយអ្នកឯទៀតក្រៅពីសមាជិកក្រុមគ្រួសារដែលរស់នៅក្នុងផ្ទះតែមួយទេ។ ប៉ុន្តែ យើងនៅតែសេពគប់ជាមួយបុគ្គលនោះនៅកិច្ចប្រជុំនិងនៅក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ ពេលគាត់កែប្រែចិត្តគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់ យើងនឹងសេពគប់ជាមួយគាត់ម្ដងទៀត។
a ជាឧទាហរណ៍ គ្រិស្តសាសនិកណាម្នាក់ប្រហែលជាមិនព្រមធ្វើការដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ខ្លួន ទោះជាគាត់មានសមត្ថភាពអាចធ្វើដូច្នោះក្ដី មិនព្រមឈប់ស្វែងយល់ចិត្តគ្នាជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនជឿ ឈ្លោះប្រកែកអំពីសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរ ឬពូកែនិយាយដើមគេជាដើម។ (១កូ. ៧:៣៩; ២កូ. ៦:១៤; ២ថែ. ៣:១១, ១២; ១ធី. ៥:១៣) បុគ្គលដែលបន្ដប្រព្រឹត្តទង្វើបែបនេះគឺជាអ្នកដែល«មានរបៀបរស់នៅខុសគន្លង»។
