ជំនឿអាចកែប្រែជីវិតរបស់អ្នក
ជំនឿអាចកែប្រែជីវិតរបស់អ្នក
«គឺប្រាកដហើយ ដែលអាចមានគោលការណ៍ល្អដោយគ្មានព្រះនោះ»។ នេះគឺជាពាក្យអះអាងនៃមនុស្សម្នាក់ដែលសង្ស័យអំពីអត្ថិភាពនៃព្រះ។ គាត់បាននិយាយថា គាត់បានចិញ្ចឹមអប់រំកូនៗរបស់គាត់ឲ្យមានគោលការណ៍ខ្ពង់ខ្ពស់ខាងសីលធម៌ ហើយពួកគេវិញក៏បានចិញ្ចឹមអប់រំកូនៗរបស់គេឲ្យមានគោលការណ៍ខ្ពង់ខ្ពស់ដូចគ្នាដែរ។ ការទាំងអស់នេះបានសម្រេចឡើងដោយគ្មានជំនឿទៅលើព្រះទេ។
តើនេះមានន័យថាជំនឿទៅលើព្រះគឺមិនចាំបាច់ទេឬ? តាមមើលទៅ បុគ្គលម្នាក់នោះបានគិតដូច្នោះ។ ហើយគឺពិតមែន ដែលអ្នកទាំងអស់ដែលមិនជឿថាមានព្រះនោះ មិនមែនចាំបាច់ជាមនុស្សអាក្រក់ទេ។ សាវ័កប៉ុលបាននិយាយអំពី«ពួកសាសន៍ដទៃ»ដែលមិនស្គាល់ព្រះទេ ក៏ប៉ុន្តែ«ប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យពីបវេណី»។ (រ៉ូម ២:១៤) មនុស្សទាំងអស់បានកើតមកទាំងមានមនសិការមួយ ហើយនេះរួមបញ្ចូលអ្នកដែលសង្ស័យថាមានព្រះ។ មនុស្សជាច្រើនខិតខំប្រព្រឹត្តតាមការណែនាំនៃមនសិការរបស់គេ ទោះបីគេគ្មានជំនឿទៅលើព្រះមួយអង្គ ដែលបានប្រទានឲ្យមានសាទិសនិច្ឆ័យពីកំណើតឲ្យដឹងខុសត្រូវ។
ប៉ុន្តែ ជំនឿមាំមួនទៅលើព្រះ ដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរ នោះជាឥទ្ធិពលខ្លាំងជាងដើម្បីនាំឲ្យធ្វើល្អ ជាជាងការណែនាំដែលគ្មានការតម្រង់នៃមនសិការ។ ជំនឿដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ជាព្រះគម្ពីរ នោះនាំឲ្យមនសិការចេះដឹង ធ្វើឲ្យមានប្រាជ្ញាវៃក្នុងការវិនិច្ឆ័យខុសត្រូវ។ (ហេព្រើរ ៥:១៤) ម្ល៉ោះហើយ ជំនឿចំរើនកម្លាំងមនុស្សឲ្យរក្សាគោលការណ៍ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ពេលប្រឈមការបង្ខិតបង្ខំខ្លាំងក្រៃលែង។ ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងកំឡុងសតវត្សទី២០ ប្រទេសជាច្រើនបានធ្លាក់ក្រោមអំណាចនៃរបបនយោបាយដ៏ពុករលួយ ដែលបានបង្ខំមនុស្សដែលទំនងមានគោលការណ៍ល្អ ឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើកំណាចដ៏អាក្រក់ជួជាតិ។ ប៉ុន្តែ អស់អ្នកដែលមានជំនឿពិតទៅលើព្រះបានបដិសេធមិនព្រមលះចោលគោលការណ៍របស់គេ ទោះបីនោះបានប្រថុយជីវិតរបស់គេក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងទៀត ជំនឿដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរអាចធ្វើឲ្យមនុស្សកែប្រែ។ ជំនឿអាចលោះឡើងវិញនូវជីវិតដែលហាក់ដូចជាវង្វេង ហើយជួយមនុស្សឲ្យជៀសវាងកំហុសធ្ងន់ធ្ងរ។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះៗ។
ជំនឿអាចកែប្រែជីវភាពគ្រួសារ
«ដោយជំនឿអ្នកបានសម្រេចការដែលហាក់ដូចជាមិនអាចកើតឡើងទេ»។ នេះជាពាក្យនៃចៅក្រមជនជាតិអង់គ្លេសម្នាក់ ពេលដែលគាត់បានកាត់ក្ដីលើសិទ្ធិព្យាបាលពួកកូនរបស់លោកចននិងលោកស្រីថាញ៉ា។ ពេលដែលចននិងថាញ៉ាបានត្រូវពួកអាជ្ញាធរស្គាល់លើកដំបូង ពួកគេមិនទាន់បានរៀបការហើយជីវភាពគ្រួសាររបស់គេគឺអាក្រក់ណាស់។ ដោយមានបញ្ហាញៀនថ្នាំនិងទម្លាប់លែងល្បែងស៊ីសង នោះចនបានរកធ្វើបទឧក្រិដ្ឋដើម្បីបានលុយគាំទ្រអំពើអបាយមុខរបស់គាត់។ គាត់មិនបានយកចិត្តទុកដាក់លើកូនៗរបស់គាត់និងម្ដាយរបស់គេ។ ដូច្នេះ តើអ្វីជា«អព្ភូតហេតុ»ដែលបានកើតឡើងនោះ?
នៅថ្ងៃមួយ ចនបានឮក្មួយប្រុសរបស់គាត់និយាយអំពីសួនមនោរម្យ។ ដោយមានចំណាប់អារម្មណ៍ខ្លាំង នោះគាត់បានសួរមាតាបិតារបស់ក្មេងប្រុសនោះ។ មាតាបិតានោះគឺជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយគេបានជួយចនរៀនអំពីព្រះគម្ពីរ។ បន្ដិចម្ដងៗ ចននិងថាញ៉ាបានបណ្ដុះបណ្ដាលជំនឿដោយមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរដែលបានធ្វើឲ្យជីវិតគេកែប្រែ។ គេបានរៀបការឲ្យត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ហើយបានឈ្នះលើអំពើអបាយមុខរបស់គេ។ ពួកអាជ្ញាធរដែលបានពិនិត្យអង្កេតផ្ទះរបស់គេ បានរកឃើញអ្វីមួយដែលមុនពេលនោះគឺហាក់ដូចជាមិនអាចកើតឡើងសោះ គឺជាគ្រួសារដ៏សប្បាយមួយនៅក្នុងផ្ទះដ៏ស្អាតស្អំ ជាកន្លែងដែលសមរម្យដើម្បីចិញ្ចឹមអប់រំកូន។ ចៅក្រមនោះបាននិយាយត្រឹមត្រូវ ពេលលោកថា«អព្ភូតហេតុ»នេះគឺដោយសារជំនឿដែលទើបរកឃើញរបស់ចននិងថាញ៉ា។
រាប់ពាន់គីឡូម៉ែត្រពីប្រទេសអង់គ្លេស នាងម្នាក់នៅទ្វីបអាស៊ីនីរតីហៀបនឹងរួមចំណែកស្ថិតិលេខដ៏គួរសោកស្ដាយមែន។ នាងមានគំនិតរួមចំណែកមនុស្សរាប់លាននាក់ជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលត្រូវអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់គេឈប់ដោយការលែងលះគ្នា។ នាងមានកូនមួយ ក៏ប៉ុន្តែប្ដីរបស់នាងគឺចាស់ជាងគាត់ច្រើនណាស់។ ហេតុនេះហើយ ញាតិសន្ដានរបស់នាងបានជំរុញនាងធ្វើការលែងលះគ្នា ហើយក៏បានចាប់ផ្ដើមរៀបចំធ្វើអ៊ីចឹងមែន។ ក៏ប៉ុន្តែ នាងកំពុងតែសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់នោះបានដឹងពីកាលៈទេសៈ នោះគាត់បានពន្យល់អ្វីក្នុងព្រះគម្ពីរអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ជាឧទាហរណ៍ ដែលអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាអំណោយទានពីព្រះ មិនមែនជាអ្វីមួយដែលគួរត្រូវបោះចោលយ៉ាងស្រួលទេ។ (ម៉ាថាយ ១៩:៤-៦, ៩) នាងបានគិតផ្ទាល់ខ្លួនថា ‹គឺប្លែកមែនដែលស្រីនេះដែលជាអ្នកចម្លែក ខិតខំសង្គ្រោះគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ពេលដែលអ្នកជិតស្និទ្ធនឹងខ្ញុំចង់បំបែកគ្រួសារខ្ញុំទៅវិញ›។ ជំនឿដែលទើបបានទទួលនោះបានជួយនាងសង្គ្រោះអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់នាង។
ស្ថិតិលេខមួយដែលគួរសោកស្ដាយក្នុងជីវភាពគ្រួសារមែននោះ ទាក់ទងនឹងការពន្លូតកូន។ សេចក្ដីរាយការណ៍មួយពីអង្គការសហប្រជាជាតិបានប៉ាន់ប្រមាណថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ជាតិចបំផុតមាន៤៥លានកូនដែលមិនទាន់កើតមក ដែលត្រូវពន្លូតដោយចេតនា។ រៀងរាល់ព្រឹត្ដិការណ៍បែបនេះធ្វើឲ្យខ្លោចផ្សាមែន។ ចំណេះពីព្រះគម្ពីរបានជួយស្ត្រីម្នាក់នៅប្រទេសហ្វីលីពីនជៀសវាងមិនជួយបង្កើនស្ថិតិលេខនោះ។
ស្ត្រីនោះបានត្រូវពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទាក់ទងគាត់ បានទទួលសៀវភៅស្តើងមួយប្រធានតើព្រះតម្រូវអ្វីពីយើង? * សំរាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ហើយបានចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ ជាច្រើនខែក្រោយមកគាត់បានពន្យល់ពីមូលហេតុ។ ស្ត្រីនោះបានមានផ្ទៃពោះពេលដែលពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានមកលែងគាត់លើកដំបូង ក៏ប៉ុន្តែគាត់ហើយប្ដីរបស់គាត់បានសម្រេចថានឹងពន្លូតកូននោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ រូបភាពនៅទំព័រ២៤អំពីកូនង៉ាមួយដែលមិនទាន់កើតមកនោះ បានមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តរបស់ស្ត្រីនោះ។ ការពន្យល់តាមរយៈព្រះគម្ពីរដែលមានជាមួយនឹងរូបភាពនោះ ដែលថាជីវិតគឺបរិសុទ្ធពីព្រោះ‹ប្រភពជីវិតនៅជាមួយនឹងព្រះ› នោះបាននាំឲ្យគាត់មិនពន្លូតកូនចោល។ (ទំនុកដំកើង ៣៦:៩) ឥឡូវ គាត់ជាម្ដាយរបស់កូនង៉ាមួយដ៏ស្អាតនិងមានសុខភាពល្អ។
ជំនឿជួយអ្នកដែលគេត្រូវមើលងាយ
នៅប្រទេសអេធីយ៉ូពី បុរសពីរនាក់ដែលស្លៀកពាក់របៀបមិនស្អាតបានមកឯកិច្ចប្រជុំសំរាប់ការថ្វាយបង្គំដែលត្រូវដឹកនាំដោយពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលចប់ប្រជុំហើយ ស្មរបន្ទាល់ម្នាក់បាននាំឲ្យគេស្គាល់គាត់តាមរបៀបរាក់ទាក់។ បុរសទាំងនោះបានសូមទាន។ ស្មរបន្ទាល់នោះមិនបានឲ្យលុយទេ ក៏ប៉ុន្តែអ្វីល្អជាង។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តគេឲ្យបណ្ដុះបណ្ដាលជំនឿទៅលើព្រះ ជាអ្វី«ដ៏វិសេសជាងមាស»។ (ពេត្រុសទី១ ១:៧) បុរសម្នាក់បានប្រព្រឹត្តតាមនោះហើយចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ នេះបានកែប្រែជីវិតរបស់គាត់។ ពេលជំនឿរបស់គាត់បានពង្រីកលូតលាស់ នោះគាត់ឈប់ជក់បារី ផឹកស្រាច្រើនពេក អំពីអសីលធម៌ ហើយការប្រើខាត (ជាថ្នាំមួយប្រភេទដែលធ្វើឲ្យញៀន)។ គាត់បានរៀនចេះចិញ្ចឹមខ្លួនជាជាងសូមទានហើយឥឡូវមានរបៀបរស់នៅដ៏ស្អាតស្អំនិងដ៏កើតការ។
នៅប្រទេសអ៊ីតាលី បុរសម្នាក់អាយុ៤៧ឆ្នាំបានជាប់ទោសដប់ឆ្នាំក្នុងពន្ធនាគារ ហើយក៏បានត្រូវទុកក្នុងពេទ្យវិកលចរិតនៃតុលាការ។ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ដែលមានសេចក្ដីអនុញ្ញាតឲ្យចូលក្នុងពន្ធនាគារដើម្បីផ្ដល់ឲ្យជំនួយខាងវិញ្ញាណ បានសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយគាត់។ បុរសនោះបានលូតលាស់ខាងយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ជំនឿបានកែប្រែជីវិតរបស់គាត់ដល់ម្ល៉េះ ដែលអ្នកទោសឯទៀតបានទាក់ទងគាត់ដើម្បីទទួលឱវាទជួយរកផ្លូវដោះស្រាយបញ្ហារបស់គេផងដែរ។ ជំនឿរបស់គាត់ដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរនោះ បាននាំឲ្យគាត់ទទួលការគោរព និងការទុកចិត្តនៃអាជ្ញាធរពន្ធនាគារ។
នៅឆ្នាំថ្មីៗនេះ កាសែតទាំងឡាយបានរាយការណ៍អំពីសង្គ្រាមស៊ីវិលនៅទ្វីបអាហ្វ្រិក។ រឿងដ៏ធ្វើឲ្យរន្ធត់ ជាពិសេសគឺការរៀបរាប់អំពីពួកក្មេងប្រុសដែលត្រូវបង្ហាត់ឲ្យធ្វើជាទាហាន។ ពួកក្មេងៗនេះត្រូវឲ្យថ្នាំស្រវឹង ត្រូវគេធ្វើបាបយ៉ាងឃោរឃៅ និងត្រូវបង្ខំចូលរួមក្នុងការប្រព្រឹត្តដ៏ព្រៃផ្សៃពីគុណសម្បត្ដិមនុស្សជាតិ ទាស់នឹងញាតិសន្ដានរបស់គេ ដើម្បីធានាថាភក្ដីភាពរបស់គេគឺចំពោះតែក្រុមបក្សដែលគេកំពុងតែច្បាំងគាំទ្រ។ តើជំនឿដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរមានឥទ្ធិពលខ្លាំងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីកែប្រែជីវិតនៃយុវជនបែបនេះទេ? យ៉ាងតិចបំផុត ក្នុងករណីពីរគឺគ្រប់គ្រាន់មែន។
នៅប្រទេសលីបេរីយ៉ា ក្មេងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះអាលិខ្សគឺជាក្មេងប្រុសជួយពិធីសាសនានៅកាតូលិកវិហារ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលគាត់មានអាយុ១៣ឆ្នាំ គាត់បានចូលក្រុមបក្សមួយដែលកំពុងតែធ្វើសឹកសង្គ្រាម ហើយបានទៅជាទាហានកូនក្មេងម្នាក់ដ៏ល្បីឈ្មោះខាងអំពីអាក្រក់។ ដើម្បីជួយខ្លួនទៅជាអ្នកក្លាហានក្នុងសង្គ្រាម នោះគាត់បានពឹងពាក់ទៅលើមន្តអាគម។ អាលិខ្សបានឃើញពួកម៉ាករបស់គាត់ជាច្រើននាក់ត្រូវសម្លាប់ចោល ក៏ប៉ុន្តែគាត់បានរួចរស់។ នៅឆ្នាំ១៩៩៧គាត់បានជួបពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយឃើញថាគេមិនមើលងាយគាត់ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គេបានជួយគាត់រៀនបន្ទូលព្រះគម្ពីរអំពីអំពើឃោរឃៅ។ អាលិខ្សបានចាកចេញពីកងទ័ព។ ពេលជំនឿរបស់គាត់បានរីកចំរើនឡើង គាត់បានអនុវត្តតាមបង្គាប់ព្រះគម្ពីរដែលថា៖ «ត្រូវឲ្យអ្នកនោះបែរចេញពីការអាក្រក់ ប្រយោជន៍ឲ្យបានធ្វើការល្អវិញ ត្រូវស្វែងរក ហើយដេញតាមសេចក្ដីមេត្រីភាព»។—ពេត្រុសទី១ ៣:១១
នៅគ្រាដដែលនោះ អតីតកូនទាហានម្នាក់ឈ្មោះសាមសុនបានចូលភូមិរបស់អាលិខ្ស។ គាត់ធ្លាប់ជាអ្នកចំរៀងក្នុងព្រះវិហារ ក៏ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ១៩៩៣បានទៅជាទាហានម្នាក់ ហើយក៏បានចាប់ផ្ដើមប្រើគ្រឿងញៀន ចូលរួមមន្តអាគម និងអំពើឥតសីលធម៌។ នៅឆ្នាំ១៩៩៧ គាត់ត្រូវបញ្ចេញពីកំណែនកងពល។ សាមសុនកំពុងតែធ្វើដំណើរទៅមុនរូវាដើម្បីចូលកងពលការពារសន្ដិសុខពិសេស ពេលមិត្តម្នាក់បានបញ្ចុះបញ្ចូលគាត់ឲ្យសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយនឹងស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយជាលទ្ធផលគាត់បានបណ្ដុះបណ្ដាលជំនឿដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរ។ នេះបាននាំឲ្យគាត់មានចិត្តក្លាហានដើម្បីលះចោលការប្រព្រឹត្តដ៏ឃោរឃៅរបស់គាត់។ ឥឡូវ អាលិខ្សនិងសាមសុនមានរបៀបរស់នៅដែលប្រកបដោយសន្ដិភាពនិងសីលធម៌។ តើមានអ្វីផ្សេងក្រៅពីជំនឿដ៏មានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរដែលអាចធ្វើការកែប្រែក្នុងជីវិតដែលបានត្រូវគេធ្វើបាបយ៉ាងកាចសាហាវអ៊ីចឹងទេឬ?
ជំនឿប្រភេទត្រឹមត្រូវ
នេះគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍ខ្លះៗប៉ុណ្ណោះពីចំណោមឧទាហរណ៍ជាច្រើនដែលអាចត្រូវរៀបរាប់ ដើម្បីបង្ហាញនូវឥទ្ធិពលនៃជំនឿពិតប្រាកដដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរ។ ពិតមែន មិនមែនមនុស្សទាំងអស់ដែលអះអាងជំនឿទៅលើព្រះ ដែលរស់នៅសមស្របតាមខ្នាតតម្រាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ក្នុងព្រះគម្ពីរទេ។ ត្រូវហើយ អ្នកខ្លះដែលមិនជឿថាមានព្រះប្រហែលជាមានរបស់រស់នៅល្អជាងអ្នកដែលអះអាងសាសនាគ្រីស្ទាន។ នេះគឺពីព្រោះជំនឿដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីររួមបញ្ចូលច្រើនជាងការអះអាងជំនឿទៅលើព្រះតែប៉ុណ្ណោះ។
សាវ័កប៉ុលបានហៅជំនឿ«ជាចិត្តដែលដឹងជាក់ថា នឹងបានដូចសង្ឃឹម ជាសំគាល់ពីការដែលមើលមិនឃើញ»។ (ហេព្រើរ ១១:១) ដូច្នេះ ជំនឿរួមបញ្ចូលជំនឿខ្លាំងមុតមាំ ដោយមានមូលដ្ឋានទៅលើភស្តុតាងដែលជាក់ស្តែងបដិសេធមិនបាន ទៅលើអ្វីដែលមើលមិនឃើញ។ ជាពិសេស នោះរួមបញ្ចូលការគ្មានសង្ស័យទាល់តែសោះថាមានព្រះ ថាទ្រង់មានព្រះទ័យចាប់អារម្មណ៍ទៅលើយើង ហើយថាទ្រង់នឹងប្រទានពរទៅដល់អ្នកណាដែលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ សាវ័កនោះក៏បាននិយាយថា៖ «អ្នកណាដែលចូលទៅឯព្រះ នោះត្រូវតែជឿថា មានព្រះមែន ហើយថា ទ្រង់ប្រទានរង្វាន់ ដល់អស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់»។—ហេព្រើរ ១១:៦
គឺជាជំនឿបែបនេះហើយដែលបានកែប្រែជីវិតរបស់ចន ថាញា និងអ្នកឯទៀតដែលបានរៀបរាប់ក្នុងអត្ថបទនេះ។ ជំនឿនេះបាននាំឲ្យគេពឹងពាក់ដោយទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ជាព្រះគម្ពីរ ដើម្បីទទួលការណែនាំពេលធ្វើការសម្រេច។ នោះបានជួយគេធ្វើការពលីដ៏បណ្ដោះអាសន្នដើម្បីមិនទៅតាមផ្លូវមួយដ៏ខុសទោះបីនោះគឺស្រួលយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ទោះបីបទពិសោធន៍និមួយៗគឺខុសគ្នា ក៏ប៉ុន្តែបទពិសោធន៍ដ៏ពិតៗទាំងនេះបានចាប់ផ្ដើមដូចគ្នា។ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់បានសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយអ្នកទាំងនេះ ហើយគេបានពិសោធន៍សេចក្ដីពិតក្នុងព្រះគម្ពីរដែលថា៖ «ព្រះបន្ទូលនៃព្រះនោះរស់នៅ ហើយពូកែផង»។ (ហេព្រើរ ៤:១២) ឥទ្ធិពលពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបានជួយបុគ្គលនិមួយៗកសាងនូវជំនឿមុតមាំដែលបានកែប្រែជីវិតរបស់គេឲ្យប្រសើរឡើង។
ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានសកម្មភាពនៅជាង២៣០ប្រទេសនិងកោះសមុទ្រ។ ពួកគេអញ្ជើញអ្នកសិក្សាព្រះគម្ពីរ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះគេជឿជាក់ថា ជំនឿដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរអាចធ្វើការកែប្រែដ៏ប្រសើរក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដែរ។
[កំណត់សម្គាល់]
^ បោះពុម្ពដោយសមាគមប៉មយាមនៃព្រះគម្ពីរនិងខិត្តប័ណ្ណនៃទីក្រុងញូវយ៉ក
[រូបភាពនៅទំព័រ៣]
ជំនឿដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរ បានកែប្រែជីវិតឲ្យប្រសើរឡើង