អរសប្បាយនឹងព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះរបស់យើង
អរសប្បាយនឹងព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះរបស់យើង
«ខ្ញុំនឹងរីករាយ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងអរសប្បាយក្នុងព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះខ្ញុំដែរ»។—ហាបាគុក ៣:១៨
១. តើលោកដានីយ៉ែលមានចក្ខុនិមិត្តស្តីអំពីអ្វី មុនបាប៊ីឡូនបានត្រូវរលំក្នុងឆ្នាំ៥៣៩ ម.ស.យ.នោះ?
ជាងមួយទសវត្សមុននឹងបាប៊ីឡូនរលំនៅក្នុងឆ្នាំ៥៣៩ ម.ស.យ. នោះព្យាការីដានីយ៉ែលដ៏ចាស់នេះ បានឃើញនូវចក្ខុនិមិត្តមួយដ៏រំភើបចិត្ត។ ចក្ខុនិមិត្តនេះបានទាយប្រាប់អំពីព្រឹត្ដិការណ៍ក្នុងលោកីយ៍ ដែលនឹងនាំទៅដល់សង្គ្រាមដែលមានកំរិតខ្ពស់បំផុត រវាងពួកសត្រូវរបស់ព្រះយេហូវ៉ាហើយនិងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ដ៏ជាស្តេចដែលបានរើសតាំងរបស់ទ្រង់។ តើអ្វីទៅជាប្រតិកម្មរបស់ដានីយ៉ែល? លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «នោះខ្ញុំដានីយ៉ែល ក៏ខ្សោះល្វើយ . . . ក៏អស្ចារ្យក្នុងចិត្តពីដំណើរការជាក់ស្តែងនោះ»។—ដានីយ៉ែល ៨:២៧
២. តើដានីយ៉ែលបានឃើញចម្បាំងអ្វីក្នុងចក្ខុនិមិត្តរបស់លោក ហើយតើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរអំពីភាពជិតមកដល់នៃចម្បាំងនោះ?
២ ចុះយ៉ាងណាវិញចំពោះយើងនោះ? យើងកំពុងតែរស់នៅក្នុងគ្រាមួយដែលដាច់ឆ្ងាយពីគ្រានោះណាស់! តើយើងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាដែរ ពេលដែលយើងដឹងថាចម្បាំងដែលលោកដានីយ៉ែលបានឃើញក្នុងចក្ខុនិមិត្ត គឺសង្គ្រាមរបស់ព្រះជាអើម៉ាគេដូន នោះកាន់តែជិតមកដល់ហើយនោះ? តើយើងមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា ពេលដែលយើងយល់ដឹងថាអំពើអាក្រក់ជួជាតិ ដែលបានលាតត្រដាងក្នុងទំនាយរបស់ហាបាគុក គឺមានពាសពេញដល់ម្ល៉េះ ដែលនឹងមានសេចក្ដីហិនវិនាសលើពួកសត្រូវរបស់ព្រះជាពុំខាននោះ? ប្រហែលជាអារម្មណ៍របស់យើងគឺដូចនឹងអារម្មណ៍របស់ហាបាគុកដែរ ដូចបានរៀបរាប់មកក្នុងជំពូកទីបីជាទំនាយដែលមានក្នុងសៀវភៅរបស់លោកនោះ។
ហាបាគុកអធិស្ឋានសុំសេចក្ដីមេត្ដាពីព្រះ
៣. តើហាបាគុកបានអធិស្ឋានប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកណា ហើយតើពាក្យរបស់លោកអាចមានឥទ្ធិពលលើយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ ហាបាគុកជំពូកទី៣គឺជាសេចក្ដីអធិស្ឋានមួយ។ យោងទៅតាមខទី១ ហាបាគុក ៣:១ នេះគឺបានត្រូវថ្លែងជាចំរៀង គឺចំរៀងទុក្ខព្រួយឬក៏ការសោកសង្រេង។ សេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់ព្យាការីនេះគឺបាននិយាយហាក់ដូចជាសំរាប់លោកផ្ទាល់អ៊ីចឹង។ ប៉ុន្តែ តាមការពិត ហាបាគុកនិយាយជំនួសសាសន៍រើសតាំងរបស់ព្រះវិញ។ សព្វថ្ងៃនេះ សេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់គាត់មានអត្ថន័យណាស់ចំពោះរាស្ត្ររបស់ព្រះ ដែលបានជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចការខាងការផ្សព្វផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រ។ កាលដែលយើងអានហាបាគុកជំពូកទី៣ទាំងនឹកចាំសេចក្ដីនេះ ពាក្យទាំងប៉ុន្មាននោះធ្វើឲ្យយើងពេញដោយជំនឿស៊ប់ថាមានការអាក្រក់នៅខាងមុខ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យយើងមានអំណរផងដែរ។ សេចក្ដីអធិស្ឋានឬក៏ចំរៀងរបស់ហាបាគុក ផ្ដល់ឲ្យយើងនូវមូលហេតុមុតមាំឲ្យមានចិត្តអរសប្បាយលើព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះរបស់យើង។
៤. ហេតុអ្វីក៏ហាបាគុកទៅជាមានចិត្តភិតភ័យ ហើយតើយើងអាចដឹងប្រាកដអំពីសកម្មភាពអ្វីដោយព្រះចេស្ដារបស់ព្រះ?
៤ ដូចជាយើងបានកត់សម្គាល់ក្នុងអត្ថបទពីរមុននេះ នោះស្ថានភាពបានជាអាក្រក់ណាស់ក្នុងស្រុកយូដានៅសម័យរបស់លោកហាបាគុក។ ប៉ុន្តែ ព្រះមិនអនុញ្ញាតឲ្យស្ថានការណ៍នោះមានជាបន្តទៅទៀតឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងចាត់វិធានការ ដូចជាទ្រង់ធ្លាប់ធ្វើពីអតីតកាលនោះដែរ។ អ៊ីចឹងហើយបានជាព្យាការីនេះបានស្រែកឡើងថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ទូលបង្គំបានឮសេចក្ដីរាយការណ៍នោះអំពីទ្រង់ហើយ។ ទូលបង្គំមានសេចក្ដីភិតភ័យ ព្រះយេហូវ៉ាអើយ ពីការដែលទ្រង់ធ្វើ»! តើលោកចង់មានន័យយ៉ាងណា? ‹សេចក្ដីរាយការណ៍នោះអំពីព្រះយេហូវ៉ា› គឺជាប្រវត្ដិសាស្ត្រដែលបានកត់ទុកអំពីការប្រព្រឹត្តដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះ ដូចជាព្រឹត្ដិការណ៍នៅឯសមុទ្រក្រហម និងនៅក្នុងទីរហោស្ថាន ព្រមទាំងនៅឯទីក្រុងយេរីខូរ។ ហាបាគុកបានដឹងច្បាស់អំពីការប្រព្រឹត្តទាំងនេះ ហើយនេះបានធ្វើឲ្យលោកភិតភ័យ ពីព្រោះលោកបានដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រើព្រះចេស្ដាដ៏ខ្លាំងក្លានេះម្ដងទៀត ប្រឆាំងទាស់នឹងពួកសត្រូវរបស់ទ្រង់។ នៅពេលដែលយើងឃើញនូវអំពើអាក្រក់ជួជាតិរបស់មនុស្សលោកសព្វថ្ងៃនេះ យើងក៏ដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងចាត់វិធានការ ដូចជាទ្រង់បានធ្វើពីបុរាណរួចមកហើយនោះដែរ។ តើនេះធ្វើឲ្យយើងថប់ក្នុងចិត្តឬទេ? ប្រាកដជាអ៊ីចឹងមែន! យ៉ាងណាក៏ដោយ យើងអធិស្ឋានដូចហាបាគុកដែរថា៖ «‹កំពុងដែលឆ្នាំទាំងឡាយកន្លងទៅ នោះសូមធ្វើឲ្យការនេះកើតឡើង! កំពុងដែលឆ្នាំទាំងឡាយកន្លងទៅ សូមសម្ដែងឲ្យស្គាល់ការនេះវិញ។ ក្នុងគ្រាដែលទ្រង់ក្រោធ សូមនឹកចាំដោយបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាផង»។ (ហាបាគុក ៣:២, ព.ថ.) នៅគ្រាកំណត់របស់ព្រះ គឺ«កំពុងដែលឆ្នាំទាំងឡាយកន្លងទៅ» នោះសូមទ្រង់ធ្វើឲ្យព្រះចេស្ដាដ៏អព្ភូតហេតុរបស់ទ្រង់មានសកម្មភាពឡើង។ ហើយនៅពេលនោះឯង សូមទ្រង់នឹកចាំដោយបង្ហាញនូវសេចក្ដីមេត្ដាដល់អស់អ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់!
ព្រះយេហូវ៉ាយាងដំណើរទៅមុខ!
៥. តើតាមរបៀបណាដែល‹ព្រះចាប់យាងដំណើរពីថេម៉ាន› ហើយតើនេះបញ្ជាក់យ៉ាងណាស្តីអំពីអើម៉ាគេដូននោះ?
៥ តើអ្វីនឹងកើតឡើងពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាឮសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់យើង ដែលសុំសេចក្ដីមេត្ដានោះ? យើងរកឃើញចម្លើយនៅឯហាបាគុក ៣:៣, ៤។ មុនដំបូង ព្យាការីនេះមានប្រសាសន៍ថា៖ «ព្រះទ្រង់កំពុងយាងមកពីថេម៉ាន គឺព្រះដ៏បរិសុទ្ធទ្រង់យាងមកពីភ្នំប៉ារ៉ាន»។ នៅឯសម័យរបស់ព្យាការីម៉ូសេ នោះមានថេម៉ាននិងភ្នំប៉ារ៉ាន តាមផ្លូវដែលពួកអ៊ីស្រាអែលដើរកាត់ទីហោស្ថានឆ្ពោះទៅស្រុកកាណាន។ កាលដែលសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដ៏ធំនេះបានធ្វើដំណើរ នោះហាក់ដូចជាព្រះយេហូវ៉ាយាងដំណើរដែរ ហើយគ្មានអ្វីដែលអាចបញ្ឈប់ទ្រង់ឡើយ។ បន្ដិចមុនម៉ូសេបានស្លាប់ នោះលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានយាងមកពីភ្នំស៊ីណាយ ហើយបានក្រោកពីភ្នំសៀរមកឯគេ ទ្រង់បានភ្លឺមកពីភ្នំប៉ារ៉ាន ទ្រង់ក៏បានចេញពីពួកបរិសុទ្ធ[ពួកទេវតា]ទាំងសល់សែន»។ (ចោទិយកថា ៣៣:២) នៅពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាចាប់ផ្ដើមតទល់នឹងពួកសត្រូវរបស់ទ្រង់នៅឯអើម៉ាគេដូន នោះនឹងមានការសម្ដែងព្រះចេស្ដាទ្រង់ស្រដៀងនេះដែរ ដែលពុំអាចទប់ទល់បាន។
៦. ក្រៅពីសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ តើពួកគ្រីស្ទានដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អមើលឃើញអ្វីទៀត?
៦ ហាបាគុកក៏ថ្លែងថា៖ «សិរីល្អនៃ[ព្រះយេហូវ៉ា]បិទបាំងផ្ទៃមេឃ ហើយផែនដីបានពេញដោយសេចក្ដីសរសើរដល់ទ្រង់ សេចក្ដីរុងរឿងរបស់ទ្រង់ក៏ដូចជាពន្លឺ»។ នេះគឺជាទស្សនីយភាពដ៏អស្ចារ្យយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! ពិតមែន មនុស្សលោកមិនអាចមើលឃើញព្រះយេហូវ៉ា ហើយនៅរស់បានឡើយ។ (និក្ខមនំ ៣៣:២០) ប៉ុន្តែ ចំពោះពួកអ្នកបំរើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ព្រះ នោះភ្នែកចិត្តរបស់គេបានត្រូវភ្លឺឡើង ពេលដែលពួកគេសញ្ជឹងគិតអំពីភាពថ្កុំថ្កើងរបស់ទ្រង់។ (អេភេសូរ ១:១៨) ហើយពួកគ្រីស្ទានដែលមានការវិនិច្ឆ័យល្អ នោះមើលឃើញអ្វីទៀតក្រៅពីសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ហាបាគុក ៣:៤ សន្និដ្ឋានថា៖ «មានរស្មីចេញពីព្រះហស្តទ្រង់ នោះឯងជាទីលាក់ទុកនូវព្រះចេស្ដានៃទ្រង់»។ ត្រូវហើយ យើងឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាគឺប្រុងប្រៀបនឹងចាត់វិធានការ ដោយប្រើព្រះហស្តស្ដាំទ្រង់ដែលមានកម្លាំងនិងព្រះចេស្ដា។
៧. ការយាងដំណើរប្រកបដោយជ័យជំនះរបស់ព្រះ មានន័យយ៉ាងណាចំពោះអស់អ្នកដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងទ្រង់នោះ?
៧ ការយាងដំណើរប្រកបដោយជ័យជំនះរបស់ព្រះ មានន័យថានឹងមានសេចក្ដីហិនវិនាសចំពោះអស់អ្នកដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងទ្រង់។ ហាបាគុក ៣:៥ ចែងថា៖ «មានអាសន្នរោគចេញពីចំពោះទ្រង់ ក៏មានរន្ទះចេញពីដានព្រះបាទទ្រង់»។ នៅពេលដែលពួកអ៊ីស្រាអែលបានមកជិតព្រំដែនស្រុកដែលបានសន្យានោះ ក្នុងឆ្នាំ១៤៧៣ ម.ស.យ. នោះពួកគេជាច្រើនអ្នកបានបះបោរ ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តអំពើឥតសីលធម៌និងការថ្វាយបង្គំរូបព្រះផង។ ជាលទ្ធផល មានមនុស្សជាង២០.០០០នាក់បានស្លាប់ដោយរោគរាតត្បាតដែលចេញពីចំពោះព្រះ។ (ជនគណនា ២៥:១-៩) នៅនាអនាគតនេះ ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើដំណើរទៅឯ«ចំបាំង នៅថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាបំផុត» នោះអស់អ្នកដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងទ្រង់ នឹងទទួលនូវសេចក្ដីហិនវិនាសស្រដៀងគ្នានេះដែរ ដោយព្រោះអំពើបាបរបស់គេ។ អ្នកខ្លះទៀត ប្រហែលជានឹងស្លាប់ដោយរោគរាតត្បាតមែនទែនផង។—វិវរណៈ ១៦:១៤, ១៦
៨. យោងទៅតាមហាបាគុក ៣:៦ តើពួកសត្រូវរបស់ព្រះនឹងទទួលអ្វី?
៨ ឥឡូវនេះ សូមស្ដាប់ឮនូវការពិពណ៌នាដ៏ជាក់ស្តែងរបស់ព្យាការីនេះ ពីពួកពលបរិវាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលមានសកម្មភាព។ នៅហាបាគុក ៣:៦, ព.ថ. យើងអានថា៖«[ព្រះយេហូវ៉ា]ទ្រង់បានឈប់ទ្រឹង ដើម្បីឲ្យទ្រង់អង្រន់ផែនដី។ ទ្រង់បានក្រឡេកទតទៅ ក៏ធ្វើឲ្យសាសន៍ទាំងប៉ុន្មានលោតផ្លោះ។ ហើយភ្នំធំដែលនៅអស់កល្បរៀងមក នោះត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយទៅ និងភ្នំតូចដែលនៅជាដរាប ក៏ឱនលំទោនចុះ។ អស់ទាំងដំណើរតាំងពីយូរយារមកហើយ នោះជារបស់ផងទ្រង់»។ មុនដំបូង ព្រះយេហូវ៉ា«ឈប់ទ្រឹង» ដូចជាឧត្តមសេនីយដែលពិនិត្យមើលសមរភូមិ។ ពួកសត្រូវរបស់ទ្រង់ភ័យញ័ររន្ធត់។ ពួកគេឃើញអ្នកប្រឆាំងរបស់គេ ហើយមានចិត្តភ្ញាក់ផ្អើល ទាំងលោតផ្លោះដោយជ្រួលច្រាលក្នុងចិត្ត។ ព្រះយេស៊ូបានទាយអំពីគ្រាដែល«គ្រប់ទាំងពូជមនុស្សនៅផែនដីនឹងគក់ទ្រូងយំ»។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣០) នោះហួសពេលទៅហើយដែលគេទទួលស្គាល់ថា គ្មានអ្នកណាអាចឈរប្រឆាំងនឹងព្រះយេហូវ៉ាបានឡើយ។ អង្គការមនុស្សលោក សូម្បីតែអង្គការខ្លះដែលហាក់ដូចជានៅអចិន្ត្រៃយ៍ដូចជា«ភ្នំធំដែលនៅអស់កល្បរៀងមក»និង«ភ្នំតូចដែលនៅជាដរាប»ក៏ដោយ ក៏នឹងត្រូវរលំចោលអស់ដែរ។ ពេលនោះនឹងដូចជា«អស់ទាំងដំណើរតាំងពីយូរយារមកហើយ»របស់ព្រះ គឺដូចជារបៀបដែលទ្រង់បានប្រព្រឹត្តពីបុរាណមកអ៊ីចឹង។
៩, ១០. តើយើងបានត្រូវរំឭកអំពីអ្វីនៅឯហាបាគុក ៣:៧-១១?
៩ «សេចក្ដីខ្ញាល់»របស់ព្រះយេហូវ៉ាតម្រង់ទាស់នឹងពួកសត្រូវរបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែ តើសាស្ដ្រាវុធអ្វីទៅដែលទ្រង់នឹងប្រើក្នុងសង្គ្រាមដ៏ធំរបស់ទ្រង់? ចូរស្ដាប់ កាលដែលព្យាការីនេះរៀបរាប់ប្រាប់ ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ធ្នូរបស់ទ្រង់បានបើកចេញស្រាប់ ពាក្យសម្បថដល់ពូជអំបូរទាំងឡាយជាព្រះបន្ទូលដ៏ពិត ទ្រង់បានពុះញែកផែនដីឲ្យទន្លេមានផ្លូវហូរ ភ្នំទាំងប៉ុន្មានបានឃើញទ្រង់ ហើយក៏ភ័យខ្លាច ព្យុះភ្លៀងក៏បង្ហួសទៅ ទីជំរៅក៏បញ្ចេញសំឡេង ហើយបានលើកដៃឡើងទៅលើ ឯព្រះអាទិត្យ នឹងព្រះចន្ទ ក៏ឈប់ទ្រឹងនៅ ដោយឃើញពន្លឺនៃព្រួញទ្រង់កំពុងហោះទៅ នឹងពន្លឺចាំងពីលំពែងដ៏ភ្លឺផ្លេក ៗរបស់ទ្រង់»។—ហាបាគុក ៣:៧-១១
១០ នៅសម័យលោកយ៉ូស្វេ នោះព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យព្រះអាទិត្យ និងព្រះចន្ទឈប់ទ្រឹង ដែលបង្ហាញនូវព្រះចេស្ដាដ៏អស្ចារ្យ។ (យ៉ូស្វេ ១០:១២-១៤) ទំនាយរបស់ហាបាគុករំឭកយើងថា ព្រះចេស្ដាដដែលនេះ នឹងត្រូវប្រើដោយព្រះយេហូវ៉ានៅឯអើម៉ាគេដូន។ នៅឆ្នាំ១៥១៣ ម.ស.យ. ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញនូវអំណាចទ្រង់លើជំរៅទឹកនៅផែនដី កាលដែលទ្រង់បានប្រើសមុទ្រក្រហម ដើម្បីនឹងកំទេចចោលពួកទ័ពរបស់ផារ៉ោន។ ៤០ឆ្នាំក្រោយមក ទឹកទន្លេយ័រដាន់ដែលមានពេញហូរហៀរនោះ មិនមែនជាឧបសគ្គបង្អាក់ដំណើរដ៏ជ័យជំនះរបស់ពួកអ៊ីស្រាអែល ពីការចូលស្រុកដែលបានសន្យានោះឡើយ។ (យ៉ូស្វេ ៣:១៥-១៧) នៅសម័យដេបូរ៉ាជាព្យាការីនី នោះភ្លៀងដែលធ្លាក់ខ្លាំងបានហូរនាំយក រទេះចំបាំងរបស់ស៊ីសេរ៉ាទៅបាត់ ដែលជាសត្រូវរបស់អ៊ីស្រាអែល។ (ពួកចៅហ្វាយ ៥:២១) នៅឯអើម៉ាគេដូន នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រើប្រាស់កម្លាំងដូចនេះនៃទឹកជំនន់ ភ្លៀងដែលធ្លាក់ខ្លាំង និងជំរៅទឹកទាំងនោះដែរ។ សូម្បីតែផ្គរនិងផ្លេកបន្ទោរក៏មាននៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់ដែរ ដូចជាលំពែងឬក៏ព្រួញដែលមានពេញក្នុងបំពង់។
១១. តើអ្វីនឹងកើតឡើង ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រើព្រះចេស្ដាដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ទ្រង់?
១១ ពិតមែនហើយ គឺនឹងស្ញប់ស្ញែងណាស់ ពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រើព្រះចេស្ដាដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ទ្រង់នោះ។ ពាក្យរបស់ហាបាគុកបង្ហាញថា ប្រហែលជាយប់នឹងទៅជាថ្ងៃ ហើយថ្ងៃនឹងភ្លឺខ្លាំងជាងព្រះអាទិត្យទៅទៀត។ ទោះជាការពិពណ៌នាខាងឯទំនាយនេះដែលបានត្រូវតែងដោយព្រះអំពីអើម៉ាគេដូននោះក៏ដោយ នឹងមានមែនទែនឬក៏ជានិមិត្តរូបក្ដី នោះអ្វីមួយដែលជាពិតប្រាកដ គឺថាព្រះយេហូវ៉ានឹងមានជ័យជំនះ ដោយមិនអនុញ្ញាតឲ្យសត្រូវណាមួយរត់គេចខ្លួនបានឡើយ។
សេចក្ដីសង្គ្រោះមានប្រាកដសំរាប់រាស្ត្ររបស់ព្រះ!
១២. តើព្រះទ្រង់នឹងធ្វើអ្វីដល់ពួកសត្រូវទ្រង់ ប៉ុន្តែ តើអ្នកណានឹងត្រូវបានសង្គ្រោះ?
១២ ព្យាការីនេះបន្តរៀបរាប់នូវសកម្មភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ក្នុងការកំទេចចោលពួកសត្រូវរបស់ទ្រង់។ នៅឯហាបាគុក ៣:១២ យើងអានថា៖ «ទ្រង់បានយាងកាត់ស្រុកទៅ ដោយសេចក្ដីគ្នាន់ក្នាញ់ ក៏កិនបញ្ជាន់អស់ទាំងសាសន៍ដោយសេចក្ដីក្រោធ»។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនបំផ្លាញគេយ៉ាងព្រាវៗនោះឡើយ។ មនុស្សលោកខ្លះនឹងត្រូវបានសង្គ្រោះ។ ហាបាគុក ៣:១៣ នោះចែងថា៖ «ទ្រង់បានយាងចេញមក ដើម្បីជួយសង្គ្រោះរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ គឺដើម្បីសង្គ្រោះអ្នកដែលទ្រង់បានចាក់ប្រេងតាំងឲ្យ»។ ត្រូវហើយ ព្រះយេហូវ៉ានឹងសង្គ្រោះពួកអ្នកបំរើដ៏ស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ដែលបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំង។ នៅពេលនោះឯង ការបំផ្លាញចោលនូវបាប៊ីឡូនដ៏ធំ ដែលជាចក្រភពទូទៅនៃសាសនាមិនពិត នឹងត្រូវបានសម្រេចអស់ហើយ។ ប៉ុន្តែ សព្វថ្ងៃនេះ ពួកសាសន៍ទាំងឡាយកំពុងតែខំប្រឹងកំទេចចោលការថ្វាយបង្គំបរិសុទ្ធ។ មិនយូរប៉ុន្មានទៀត នោះពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវពួកកុកនិងម៉ាកុកមកវាយប្រហារ។ (អេសេគាល ៣៨:១–៣៩:១៣; វិវរណៈ ១៧:១-៥, ១៦-១៨) តើការវាយប្រហាររបស់សាតាំងនោះនឹងមានជ័យជំនះឬទេ? អត់ទេ! ពេលនោះឯងព្រះយេហូវ៉ានឹងជាន់ពួកសត្រូវរបស់ទ្រង់ដោយសេចក្ដីខ្ញាល់ គឺជាន់ពួកគេដូចជាបោកស្រូវអ៊ីចឹង។ ប៉ុន្តែ ទ្រង់នឹងសង្គ្រោះអស់អ្នកដែលថ្វាយបង្គំទ្រង់ដោយវិញ្ញាណនិងសេចក្ដីពិត។—យ៉ូហាន ៤:២៤
១៣. តើហាបាគុក ៣:១៣ នឹងត្រូវសម្រេចយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ សេចក្ដីហិនវិនាសដ៏ពេញលេញនៃពួកមនុស្សអាក្រក់ គឺបានទាយដោយពាក្យដូចនេះថា៖ «[ព្រះយេហូវ៉ា]ទ្រង់បានវាយអ្នកជាកំពូលលើវង្សមនុស្សអាក្រក់ឲ្យរបួស ក៏បំផ្លាញទៅចាប់តាំងពីជើង រហូតដល់កំពូលផង»។ (ហាបាគុក ៣:១៣) «វង្សមនុស្ស»នេះគឺជារបបដ៏អាក្រក់ជួជាតិដែលបានស្ថាបនាឡើង ក្រោមឥទ្ធិពលរបស់អារក្សសាតាំង។ វង្សមនុស្សនេះនឹងត្រូវកំទេចចោលអស់។ «កំពូល»ឬពួកមេដឹកនាំដែលប្រឆាំងនឹងព្រះ នឹងត្រូវបានបំផ្លាញចោល។ ទម្រង់ទាំងមូលនឹងត្រូវបានកំទេចចោលដែរ រហូតដល់គ្រឹះវាតែម្ដង។ គឺនឹងលែងមានទៀតហើយ។ នេះនឹងជាការធូរស្បើយយ៉ាងណាទៅហ្ន៎!
១៤-១៦. យោងទៅតាមហាបាគុក ៣:១៤, ១៥ តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងចំពោះពួកសត្រូវរបស់គេនោះ?
១៤ នៅឯអើម៉ាគេដូន អស់អ្នកដែលរកកំទេច‹អ្នកចាក់ប្រេងតាំង›របស់ព្រះយេហូវ៉ា នោះនឹងត្រូវបានធ្វើឲ្យវង្វេង។ យោងទៅតាមហាបាគុក ៣:១៤, ១៥ នោះព្យាការីនេះទូលព្រះថា៖ «ទ្រង់បានចាក់ទំលុះមេទ័ពរបស់គេ ដោយលំពែងរបស់ទ្រង់ គេបានចេញមកដូចជាខ្យល់កួច ដើម្បីកំចាត់កំចាយទូលបង្គំ គេត្រេកអរ ចំពោះតែការស៊ីបំផ្លាញពួកក្រីក្រ ដោយសំងាត់ ប៉ុន្តែទ្រង់បានជាន់ឈ្លីសមុទ្រ ដោយសេះទាំងប៉ុន្មានរបស់ទ្រង់ គឺអស់ទាំងរលកដែលបោកឡើងយ៉ាងធំ»។
១៥ នៅពេលដែលហាបាគុកនិយាយថា«មេទ័ព . . . បានចេញមកដូចជាខ្យល់កួច ដើម្បីកំចាត់កំចាយទូលបង្គំ» នោះព្យាការីនេះនិយាយជំនួសពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំង។ ដូចជាពួកចោរប្លន់តាមផ្លូវដែលរង់ចាំចាប់ នោះពួកសាសន៍ទាំងឡាយនឹងលោតចេញចាប់ពួកអ្នកបំរើទ្រង់ ដើម្បីសម្លាប់ពួកគេ។ ពួកសត្រូវទាំងនេះរបស់ព្រះនិងរាស្ត្ររបស់ទ្រង់នឹង«ត្រេកអរ» ដោយទុកចិត្តខ្លួនថានឹងបានជោគជ័យ។ ពួកគ្រីស្ទានស្មោះត្រង់នឹងមើលទៅហាក់ដូចជាខ្សោយ ដូចជា«ពួកក្រីក្រ»។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលពួកទ័ពសត្រូវប្រឆាំងព្រះទាំងនេះចាប់ផ្ដើមការវាយប្រហាររបស់គេ នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើឲ្យគេទាស់ទែងនឹងគ្នាវិញ។ ពួកគេនឹងប្រើដៃរបស់គេ ឬ«ដំបង» ប្រឆាំងនឹងពួកទ័ពរបស់ខ្លួនវិញ។
១៦ ប៉ុន្តែ នៅមានអ្វីខាងមុខនេះទៀត។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រើកម្លាំងវិញ្ញាណដ៏ជាអធិធម្មជាតិ ដើម្បីនឹងកំទេចចោលនូវពួកសត្រូវរបស់ទ្រង់។ ដោយសារ«សេះ»នៃពួកពលបរិវារនៅស្ថានសួគ៌ ក្រោមអំណាចព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ នោះទ្រង់នឹងមានជ័យជំនះតទៅមុខកាត់«សមុទ្រ» និង«អស់ទាំងរលក» ជាមនុស្សលោកដ៏ជាសត្រូវដែលមានដំណើរពពូនគ្នាឡើងនេះ។ (វិវរណៈ ១៩:១១-២១) រួចមក ពួកមនុស្សអាក្រក់នឹងបានត្រូវដកចេញពីផែនដីទៅ។ នេះគឺជាការសម្ដែងដ៏ខ្លាំងក្លាយ៉ាងណាទៅហ្ន៎ នៃព្រះចេស្ដានិងយុត្ដិធម៌របស់ព្រះនោះ!
ថ្ងៃនៃព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែមកដល់!
១៧. (ក) ហេតុអ្វីក៏យើងអាចប្រាកដក្នុងចិត្តថា ពាក្យរបស់ហាបាគុកនឹងសម្រេចមែន? (ខ) តើដោយដូចម្ដេចដែលយើងអាចរង់ចាំនូវថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដូចជាហាបាគុកនោះ?
១៧ យើងអាចជឿជាក់ថា មិនយូរប៉ុន្មានទៀត នោះពាក្យរបស់ហាបាគុកនឹងសម្រេច។ ពាក្យទាំងនេះនឹងមិនត្រូវរារង់ឡើយ។ តើអ្នកនឹងប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាដែរ ដោយមានចំណេះទុកជាមុនដូច្នេះ? ចូរចាំថា ហាបាគុកបានសរសេរសេចក្ដីនោះដោយមានព្រះបណ្ដាលឲ្យតែង។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងចាត់វិធានការ ហើយនឹងឲ្យមានការច្របូកច្របល់លើផែនដី ពេលដែលព្រឹត្ដិការណ៍នោះកើតឡើង។ អ៊ីចឹងហើយបានជាព្យាការីនេះសរសេរថា៖ «ខ្ញុំបានឮ ហើយពោះខ្ញុំក៏ញ័រប៉ផុក បបូរមាត់ខ្ញុំក៏ញ័រទទាក់ ដោយឮសំឡេងនោះ មានសេចក្ដីពុករលួយចូលក្នុងឆ្អឹងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំក៏ភ័យញ័រនៅក្នុងខ្លួន ពីព្រោះខ្ញុំត្រូវរង់ចាំថ្ងៃវេទនាដោយអំណត់ គឺរង់ចាំសាសន៍ដែលទន្ទ្រានចូល បានមកដល់»។ (ហាបាគុក ៣:១៦) ហាបាគុកមានចិត្តរំជួលណាស់ ក៏ជាការសមហេតុសមផលមែន។ ប៉ុន្តែ តើជំនឿរបស់គាត់បានរង្គើឬទេ? ប្រាកដជាមិនអ៊ីចឹងទេ! គាត់បានសុខចិត្តចាំដោយស្ងប់ស្ងៀមដល់ថ្ងៃដ៏ធំនៃព្រះយេហូវ៉ា។ (ពេត្រុសទី២ ៣:១១, ១២) យើងក៏មានអាកប្បកិរិយាបែបនេះដែរ មែនទេ? ប្រាកដហើយ! យើងមានជំនឿពេញលេញថា ទំនាយរបស់ហាបាគុកនឹងត្រូវសម្រេចជាពុំខាន។ ប៉ុន្តែ ទំរាំទំនាយនេះសម្រេចឡើង នោះយើងនឹងរង់ចាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់។
១៨. ទោះជាហាបាគុកដឹងថានឹងមានការពិបាកក៏ដោយ តើគាត់បានមានអាកប្បកិរិយាយ៉ាងណា?
១៨ សង្គ្រាមតែងតែនាំឲ្យមានការពិបាក សូម្បីតែដល់ពួកអ្នកដែលនឹងមានជ័យជំនះនោះដែរ។ ប្រហែលជាខ្វះខាតម្ហូបអាហារ។ ប្រហែលជាបាត់បង់នូវទ្រព្យសម្បត្ដិ។ របៀបរស់នៅប្រហែលជាឱនថយទៅដែរ។ បើនេះកើតឡើងដល់ខ្លួនយើង តើយើងនឹងប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាទៅ? ហាបាគុកមានអាកប្បកិរិយាដ៏ជាគំរូល្អ ដ្បិតលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ទោះបើដើមល្វាមិនមានផ្កា ក៏ឥតមានផ្លែទំពាំងបាយជូរ ហើយផលនៃដើមអូលីវក៏ខានមាន ស្រែចំការឥតបង្កើតបានអាហារ ហ្វូងចៀមត្រូវបាត់ចេញពីក្រោល ហើយគ្មានគោនៅក្នុងឃ្នងក៏ដោយ គង់តែខ្ញុំនឹងរីករាយ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំនឹងអរសប្បាយក្នុងព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះខ្ញុំដែរ»។ (ហាបាគុក ៣:១៧, ១៨) យ៉ាងត្រឹមត្រូវនោះ ហាបាគុកដឹងថានឹងមានការពិបាក ប្រហែលជាការអត់បាយទៀតផង។ ប៉ុន្តែ លោកមិនដែលបាត់បង់នូវអំណរលើព្រះយេហូវ៉ា ដែលជាប្រភពនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់លោកនោះទេ។
១៩. តើពួកគ្រីស្ទានជាច្រើននាក់មានសេចក្ដីលំបាកវេទនាអ្វី ប៉ុន្តែបើយើងទុកព្រះយេហូវ៉ាជាមុនសិនក្នុងជីវិតរបស់យើង តើយើងប្រាកដថានឹងបានអ្វី?
១៩ សព្វថ្ងៃនេះ សូម្បីតែមុននឹងសង្គ្រាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទាស់នឹងពួកមនុស្សអាក្រក់ក៏ដោយ នោះមនុស្សជាច្រើនកំពុងតែរងទុក្ខលំបាកណាស់។ ព្រះយេស៊ូបានទាយថា សង្គ្រាម ទុរភិក្ស និងរោគរាតត្បាត នឹងជាផ្នែកនៃ‹ទីសម្គាល់នៃវត្តមានរបស់ទ្រង់› ជាអ្នកកាន់អំណាច។ (ម៉ាថាយ ២៤:៣-១៤; លូកា ២១:១០, ១១) ពួកអ្នកជឿគ្នីគ្នាជាច្រើននាក់របស់យើង រស់នៅប្រទេសដែលរងទុក្ខវេទនាយ៉ាងខ្លាំងពីការសម្រេចនៃបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ ហើយជាលទ្ធផលពួកគេរងទុក្ខសេចក្ដីលំបាកវេទនាយ៉ាងខ្លាំងដែរ។ ពួកគ្រីស្ទានឯទៀតប្រហែលជានឹងមានសេចក្ដីលំបាកវេទនាស្រដៀងនេះ នៅពេលអនាគត។ ចំពោះពួកយើងច្រើនអ្នកទៀត គឺប្រហែលជា‹ដើមល្វានឹងមិនមានផ្កា›មុននឹងទីបញ្ចប់មកផង។ ប៉ុន្តែ យើងដឹងនូវមូលហេតុដែលរឿងទាំងនេះកំពុងតែកើតឡើង ហើយនេះផ្ដល់ឲ្យយើងនូវកម្លាំង។ ម្យ៉ាងវិញទៀត យើងមានការគាំទ្រ។ ព្រះយេស៊ូបានសន្យាថា៖ «ចូរស្វែងរកនគរ នឹងសេចក្ដីសុចរិតនៃព្រះជាមុនសិន ទើបគ្រប់របស់ទាំងនោះ នឹងបានប្រទានមកអ្នករាល់គ្នាថែមទៀតផង»។ (ម៉ាថាយ ៦:៣៣) នេះមិនធានារ៉ាប់រងនូវជីវិតដែលគ្មានបញ្ហានោះទេ ក៏ប៉ុន្តែនេះធានារ៉ាប់រងយើងថា បើយើងទុកព្រះយេហូវ៉ាជាមុនសិនក្នុងជីវិតរបស់យើង នោះទ្រង់នឹងមើលថែរក្សាយើង។—ទំនុកដំកើង ៣៧:២៥
២០. ទោះជាមានសេចក្ដីលំបាកវេទនាជាបណ្ដោះអាសន្នក៏ដោយ តើយើងគួរតែប្ដេជ្ញាធ្វើអ្វី?
២០ ទោះជាយើងជួបប្រទះនឹងសេចក្ដីលំបាកវេទនាអ្វី ដែលមានជាបណ្ដោះអាសន្នក៏ដោយ នោះយើងនឹងមិនបាត់ជំនឿលើអំណាចសង្គ្រោះរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើងជាច្រើននាក់ ដែលរស់នៅទ្វីបអាហ្វ្រិក អឺរ៉ុបខាងកើត និងនៅកន្លែងផ្សេងៗទៀត ត្រូវតែប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីលំបាកវេទនាខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែគេនៅតែ«រីករាយ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ា»។ ដូចពួកគេដែរ សូមឲ្យយើងកុំខានធ្វើដូចនោះចុះ។ សូមចាំថាព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះអម្ចាស់មហាក្សត្រ គឺជាប្រភពនៃ«កំឡាំង»របស់យើង។ (ហាបាគុក ៣:១៩) ទ្រង់នឹងមិនធ្វើឲ្យយើងខកចិត្តនោះឡើយ។ សង្គ្រាមអើម៉ាគេដូននឹងមកដល់ជាមិនខាន ហើយពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះដែលបានសន្យានោះ គឺប្រាកដជានឹងមានជាបន្ទាប់។ (ពេត្រុសទី២ ៣:១៣) រួចមក«មនុស្សនឹងស្គាល់ដល់សិរីល្អនៃព្រះយេហូវ៉ា នៅពេញលើផែនដី ដូចជាទឹកក៏នៅពេញសមុទ្រដែរ»។ (ហាបាគុក ២:១៤) ទំរាំគ្រាដ៏អស្ចារ្យនោះមកដល់ សូមឲ្យយើងធ្វើតាមគំរូដ៏ល្អរបស់ហាបាគុកចុះ។ ចូរឲ្យយើង‹រីករាយដោយសារព្រះយេហូវ៉ា និងអរសប្បាយក្នុងព្រះដ៏ជួយសង្គ្រោះរបស់យើង›ជាដរាប។
តើអ្នកនៅចាំឬទេ?
• តើសេចក្ដីអធិស្ឋានរបស់ហាបាគុក អាចមានអានុភាពលើយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
• ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេហូវ៉ាចាប់ផ្ដើមធ្វើដំណើរទៅមុខអ៊ីចឹង?
• តើទំនាយរបស់ហាបាគុកចែងយ៉ាងណាអំពីសេចក្ដីសង្គ្រោះ?
• តើយើងគួរតែមានអាកប្បកិរិយាយ៉ាងណា កាលដែលយើងរង់ចាំថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះយេហូវ៉ានោះ?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ២១]
តើអ្នកដឹងទេថាព្រះនឹងប្រើអំណាចអ្វី ទាស់ប្រឆាំងនឹងពួកមនុស្សអាក្រក់នៅឯអើម៉ាគេដូននោះ?