ការសាបព្រោះពូជនៃសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ
ការសាបព្រោះពូជនៃសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ
«នៅពេលព្រឹក ចូរសាបព្រោះពូជរបស់ឯងចុះ ហើយនៅពេលល្ងាចកុំឲ្យទប់ដៃឯងឡើយ»។—សាស្ដា ១១:៦
១. តើក្នុងន័យយ៉ាងណា ដែលពួកគ្រីស្ទានសាបព្រោះសព្វថ្ងៃនេះ?
កសិកម្មបានមានមុខនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងសង្គមសាសន៍ហេព្រើរពីបុរាណ។ អ៊ីចឹងហើយបានជាព្រះយេស៊ូដែលជាមនុស្សនៅក្នុងស្រុកសន្យាបានចំណាយព្រះជន្មទាំងមូលរបស់ទ្រង់ ដោយបានរួមលក្ខណៈផ្សេងៗខាងកសិកម្មបញ្ចូលក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ទ្រង់។ ជាឧទាហរណ៍ ទ្រង់បានប្រដូចការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ទៅនឹងការសាបព្រោះពូជ។ (ម៉ាថាយ ១៣:១-៩, ១៨-២៣; លូកា ៨:៥-១៥) មកដល់សព្វថ្ងៃនេះ មិនថាយើងរស់នៅក្នុងសង្គមខាងកសិកម្មឬក៏យ៉ាងណា ការសាបព្រោះពូជខាងវិញ្ញាណតាមរបៀបនេះ គឺជាកិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតដែលពួកគ្រីស្ទានធ្វើ។
២. តើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងសំខាន់យ៉ាងណា ហើយតើមានការអ្វីខ្លះដែលកំពុងតែធ្វើឡើងនៅសព្វថ្ងៃ ដើម្បីគាំទ្រកិច្ចការនេះ?
២ គឺជាឯកសិទ្ធិដ៏ធំណាស់ ក្នុងការចូលរួមសាបព្រោះសេចក្ដីពិតពីព្រះគម្ពីរក្នុងគ្រាចុងបញ្ចប់នេះ។ រ៉ូម ១០:១៤, ១៥ ចែងយ៉ាងត្រឹមត្រូវនូវសារៈសំខាន់នៃកិច្ចការនេះដោយថា៖ «បើគេមិនបានឮនិយាយ នោះធ្វើដូចម្ដេចឲ្យគេជឿដល់ព្រះបាន ហើយធ្វើដូចម្ដេចឲ្យគេឮនិយាយបាន បើគ្មានអ្នកណាប្រាប់សោះ មួយទៀត ធ្វើដូចម្ដេចឲ្យមានអ្នកណាប្រាប់បាន លើកតែមានអ្នកណាចាត់ឲ្យគេទៅ ដូចជាមានសេចក្ដីចែងទុកមកថា៖ ‹ជើងនៃពួកអ្នក ដែលប្រកាសប្រាប់ដំណឹងល្អ ពីសេចក្ដីសុខសាន្ត ហើយថ្លែងប្រាប់ពី សេចក្ដីដែលបណ្ដាលឲ្យរីករាយចិត្ត នោះល្អប្រពៃយ៉ាងណាហ្ន៎!›»។ ការបំពេញមុខងារដែលព្រះប្រទានមក ដោយមានអាកប្បកិរិយាដ៏ល្អ គឺសំខាន់ជាងមុនៗទៅទៀត។ ហេតុនេះហើយបានជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាប់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំងចំពោះផលដែលទទួលបាន និងការចែកចាយព្រះគម្ពីរហើយចំពោះឧបករណ៍ជំនួយក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ មាន៣៤០ភាសា។ ការរៀបចំពត៌មាននេះត្រូវការជនស្ម័គ្រចិត្តជាង១៨.០០០នាក់ឲ្យនៅឯមន្ទីរចាត់ការនិងការិយាល័យសាខាក្នុងប្រទេសផ្សេងៗ។ ហើយជិតប្រាំមួយលាននាក់ជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ចូលរួមក្នុងការចែកចាយប្រកាសនវត្ថុព្រះគម្ពីរជុំវិញផែនដីនេះ។
៣. តើអ្វីដែលកំពុងតែសម្រេចឡើង តាមរយៈការសាបព្រោះសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រនោះ?
៣ តើការខំប្រឹងនេះបានផលផ្លែអ្វីខ្លះ? ដូចនៅដើមសម័យនៃសាសនាគ្រីស្ទាន នោះមនុស្សជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះកំពុងតែទទួលយកសេចក្ដីពិត។ (កិច្ចការ ២:៤១, ៤៦, ៤៧) ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់ជាងចំនួនជាច្រើននៃអ្នកផ្សាយសារព្រះរាជាណាចក្រដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកពេលថ្មីៗនេះ នោះគឺជាការធ្វើបន្ទាល់យ៉ាងច្រើនដែលជួយធ្វើឲ្យព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាបានបរិសុទ្ធ និងក៏ជួយធ្វើយុត្ដិកម្មដល់ទ្រង់ជាព្រះដ៏ពិតតែមួយអង្គដែរ។ (ម៉ាថាយ ៦:៩) បន្ថែមទៅទៀត ចំណេះអំពីបន្ទូលរបស់ព្រះគឺធ្វើឲ្យជីវិតនៃមនុស្សជាច្រើនបានប្រសើរឡើង ហើយអាចនាំឲ្យគេសង្គ្រោះដែរ។—កិច្ចការ ១៣:៤៧
៤. តើពួកសាវ័កបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្សដែលគេបានផ្សព្វផ្សាយប្រាប់នោះប៉ុនណាទៅ?
៤ ពួកសាវ័កបានដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា ដំណឹងល្អមានសារៈសំខាន់ដល់ម្ល៉េះដែលអាចផ្ដល់ឲ្យជីវិតបាន ហើយពួកគេមានសមានចិត្តយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះអស់អ្នកដែលគេបានផ្សព្វផ្សាយប្រាប់នោះ។ នេះគឺឃើញច្បាស់ពីពាក្យនៃសាវ័កប៉ុល នៅពេលដែលគាត់បានសរសេរថា៖ «ដែលយើងខ្ញុំបានស្រឡាញ់ដល់អ្នករាល់គ្នា ដល់ម្ល៉េះបានជាយើងខ្ញុំចូលចិត្ត ចែកដំណឹងល្អពីព្រះ មកអ្នករាល់គ្នា មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ក៏ចូលចិត្តចែកទាំងជីវិតយើងខ្ញុំផង ដោយព្រោះអ្នករាល់គ្នាបានត្រឡប់ជាស្ងួនភ្ងាដល់យើងខ្ញុំ»។ (ថែស្សាឡូនីចទី១ ២:៨) ដោយសម្ដែងការយកចិត្តទុកដាក់ដ៏ស្មោះបែបនេះដល់មនុស្ស នោះសាវ័កប៉ុលនិងពួកសាវ័កឯទៀតបានយកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូនិងពួកទេវតានៅស្ថានសួគ៌ ដែលជាប់រវល់ធ្វើកិច្ចការដែលអាចសង្គ្រោះជីវិតនេះណាស់។ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលឡើងវិញនូវមុខនាទីដ៏សំខាន់ ដែលពួកអ្នកបំរើទាំងនេះនៅស្ថានសួគ៌មាន ក្នុងការសាបព្រោះសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ ហើយសូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលនូវរបៀបដែលគំរូរបស់ពួកគេ ក៏លើកទឹកចិត្តយើងឲ្យបំពេញមុខនាទីរបស់យើងដែរ។
ព្រះយេស៊ូជាអ្នកសាបព្រោះនៃសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ
៥. តើព្រះយេស៊ូអង្គទ្រង់ផ្ទាល់បានរវល់ធ្វើការអ្វី ពេលគង់នៅលើផែនដីនេះ?
៥ ព្រះយេស៊ូជាបុរសគ្រប់ល័ក្ខណ៍ម្នាក់ ក៏បានមានអំណាចផ្ដល់នូវរបស់របរដ៏ល្អជាច្រើនដល់បណ្ដាជននៅសម័យរបស់ទ្រង់។ ឧបមាថា ទ្រង់អាចដោះស្រាយនូវការភាន់ច្រឡំជាច្រើនខាងពេទ្យនៅសម័យរបស់ទ្រង់ ឬក៏ទ្រង់អាចមានការយល់ដឹងដ៏ជឿនលឿនខាងវិទ្យាសាស្ត្រឯទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ ទ្រង់បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ពីដើមដំបូងនៃកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់ទ្រង់ថា មុខងាររបស់ទ្រង់គឺជាការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ (លូកា ៤:១៧-២១) ហើយមកដល់ទីបញ្ចប់នៃកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់បានពន្យល់ថា៖ «ខ្ញុំបានកើតមក ហើយក៏ចូលក្នុងលោកីយនេះសំរាប់តែការនោះឯង ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានធ្វើបន្ទាល់ពីសេចក្ដីពិត»។ (យ៉ូហាន ១៨:៣៧) ដូច្នេះទ្រង់បានជាប់រវល់ធ្វើការសាបព្រោះពូជខាងសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ។ ការបង្រៀនពួកមនុស្សនៅសម័យទ្រង់អំពីព្រះនិងព្រះរាជបំណងរបស់ទ្រង់ គឺសំខាន់ជាងការអប់រំឯណាទៀតដែលព្រះយេស៊ូអាចផ្ដល់ជូនពួកគេ។—រ៉ូម ១១:៣៣-៣៦
៦, ៧. (ក) តើសេចក្ដីដ៏អស្ចារ្យណា ដែលព្រះយេស៊ូបានសន្យាមុននឹងទ្រង់យាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌វិញ ហើយតើទ្រង់កំពុងតែសម្រេចសេចក្ដីនោះតាមរបៀបណា? (ខ) តើអាកប្បកិរិយារបស់ព្រះយេស៊ូចំពោះកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ មានអានុភាពលើអ្នកផ្ទាល់យ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ ព្រះយេស៊ូបានសំដៅទៅអង្គទ្រង់ជាអ្នកសាបព្រោះនៃសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ។ (យ៉ូហាន ៤:៣៥-៣៨) ទ្រង់បានផ្សាយពូជជាដំណឹងល្អនៅគ្រប់ឱកាសទាំងអស់។ សូម្បីតែពេលដែលទ្រង់នឹងរងការសោយទិវង្គតលើបង្គោលឈើក៏ដោយ ក៏ទ្រង់បានប្រកាសដំណឹងល្អអំពីផែនដីមនោរម្យនាអនាគតដែរ។ (លូកា ២៣:៤៣) ម្យ៉ាងវិញទៀត ដែលទ្រង់បានយកព្រះទ័យទុកដាក់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅឲ្យដំណឹងល្អបានត្រូវផ្សព្វផ្សាយ នោះមិនបានចប់ពេលទ្រង់សោយទិវង្គតលើបង្គោលឈើទារុណកម្មនោះទេ។ មុននឹងទ្រង់យាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌វិញ នោះទ្រង់បានបង្គាប់ពួកសាវ័កឲ្យបន្តសាបព្រោះពូជខាងសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ ហើយបង្កើតឲ្យមានសិស្ស។ រួចមកព្រះយេស៊ូបានសន្យាយ៉ាងអស្ចារ្យ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ «មើល! ខ្ញុំក៏នៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប»។—ម៉ាថាយ ២៨:១៩, ២០
៧ ដោយប្រើពាក្យទាំងនេះ ព្រះយេស៊ូបានសន្យានឹងគាំទ្រ ដឹកនាំ និងការពារនូវកិច្ចការខាងការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ«ជារាល់ថ្ងៃដែរ ដរាបដល់បំផុតកល្ប»។ រហូតមកដល់សម័យយើងនេះ ព្រះយេស៊ូនៅមានការចាប់អារម្មណ៍នឹងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ ទ្រង់ជាមេដឹកនាំរបស់យើង ដោយត្រួតត្រានូវការសាបព្រោះពូជខាងសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ។ (ម៉ាថាយ ២៣:១០) ជាសិរសានៃក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាន នោះទ្រង់ទទួលខុសត្រូវចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ស្តីអំពីកិច្ចការទូទាំងពិភពលោកនេះ។—អេភេសូរ ១:២២, ២៣; កូល៉ុស ១:១៨
ពួកទេវតាប្រកាសដំណឹងល្អ
៨, ៩. (ក) តើពួកទេវតាបានបង្ហាញនូវការចាប់អារម្មណ៍ដ៏ស្មោះ នឹងរឿងរបស់មនុស្សជាតិយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើក្នុងន័យយ៉ាងណាដែលអាចនិយាយថា យើងនៅពីមុខពួកទេវតា ដូចជាទីដែលសំរាប់មើលនោះ?
៨ នៅពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតផែនដី នោះពួកទេវតា«បានច្រៀងជាមួយគ្នា . . . បានស្រែកអរសាទរ»។ (យ៉ូប ៣៨:៤-៧) តាំងពីពេលនោះមក ពួកសត្តនិករទាំងនេះដែលនៅស្ថានសួគ៌ បានសម្ដែងនូវការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងនឹងរឿងរបស់មនុស្សជាតិ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើពួកគេ ដើម្បីថ្លែងប្រាប់នូវសេចក្ដីប្រកាសរបស់ព្រះជូនមនុស្សជាតិ។ (ទំនុកដំកើង ១០៣:២០) ក៏ពិតជាអ៊ីចឹងដែរ ជាពិសេសស្តីអំពីការប្រកាសដំណឹងល្អនៅក្នុងសម័យយើងនេះ។ នៅក្នុងការសម្ដែងឲ្យឃើញដែលបានត្រូវផ្ដល់ឲ្យសាវ័កយ៉ូហាន នោះគាត់បានឃើញ«ទេវតា១ទៀត កំពុងហោះកាត់កណ្ដាលមេឃ» ដែល«មានដំណឹងល្អដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច សំរាប់នឹងថ្លែងប្រាប់ដល់មនុស្សនៅផែនដី គឺដល់គ្រប់អស់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ពូជអំបូរ គ្រប់ភាសា ហើយគ្រប់ទាំងគ្រួសារដែរ ទេវតានោះបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា ចូរកោតខ្លាចដល់ព្រះ ហើយសរសើរសិរីល្អរបស់ទ្រង់ចុះ ដ្បិតពេលដែលទ្រង់ត្រូវជំនុំជំរះ នោះបានមកដល់ហើយ»។—វិវរណៈ ១៤:៦, ៧
៩ ព្រះគម្ពីរសំដៅទៅពួកទេវតាជា«វិញ្ញាណបំរើ ដែលទ្រង់បានចាត់មក សំរាប់ការងារជួយ ដល់ពួកដែលត្រូវទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះជាមរដក»។ (ហេព្រើរ ១:១៤) កាលដែលពួកទេវតាសម្រេចយ៉ាងខ្នះខ្នែងនូវភារកិច្ចដែលបានចាត់ឲ្យគេធ្វើនោះ ពួកគេមានឱកាសសង្កេតមើលយើងនិងកិច្ចការរបស់យើងដែរ។ យើងធ្វើកិច្ចការរបស់យើងនៅពីមុខអ្នកនៅស្ថានសួគ៌ ហាក់ដូចជាឈរពីលើវេទិកាខ្ពស់ក្នុងរោងល្ខោនមួយ។ (កូរិនថូសទី១ ៤:៩) យើងមានចិត្តពេញដោយការសញ្ជប់សញ្ជឹងនិងការរំភើបម្ល៉េះហ្ន៎! ដោយដឹងថាយើងមិនមែនធ្វើការតែឯង ជាអ្នកសាបព្រោះនៃសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រនោះទេ។
យើងបំពេញមុខនាទីរបស់យើងយ៉ាងខ្នះខ្នែង
១០. តើឱវាទដ៏មានប្រយោជន៍នៅសាស្ដា ១១:៦ អាចយកមកអនុវត្តនឹងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេស៊ូនិងពួកទេវតាចាប់អារម្មណ៍ម្ល៉េះនឹងកិច្ចការរបស់យើង? ព្រះយេស៊ូបានប្រទាននូវមូលហេតុមួយ ពេលដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ក៏មានសេចក្ដីអំណរ នៅមុខពួកទេវតានៃព្រះយ៉ាងនោះដែរ ដោយសារមនុស្សបាបតែ១នាក់ ដែលប្រែចិត្តវិញ»។ (លូកា ១៥:១០) យើងក៏មានការចាប់អារម្មណ៍ដ៏ស្មោះនឹងមនុស្សដែរ។ ដូច្នេះហើយ យើងខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីផ្សាយពូជជាសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់។ ពាក្យនៅសាស្ដា ១១:៦ អាចយកមកអនុវត្តក្នុងកិច្ចការរបស់យើង។ នៅទីនោះ ព្រះគម្ពីរដាស់តឿនយើងថា៖ «នៅពេលព្រឹក ចូរសាបព្រោះពូជរបស់ឯងចុះ ហើយនៅពេលល្ងាចកុំឲ្យទប់ដៃឯងឡើយ ដ្បិតឯងមិនដឹងជាខាងណានឹងចំរើនឡើង ទោះបើខាងណេះឬខាងណោះក្ដី ឬបើទាំង២នឹងចំរើនបានល្អដូចគ្នាផង»។ ពិតមែន ឲ្យបានមនុស្សតែម្នាក់ទទួលសាររបស់យើង នោះក៏ប្រហែលជាមានមនុស្សរាប់រយឬរាប់សែននាក់ ដែលបដិសេធចោលដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែដូចពួកទេវតា យើងមានចិត្តអរសប្បាយពេលឃើញ«មនុស្សបាបតែ១នាក់» ទទួលយកសារនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ។
១១. តើការប្រើប្រកាសនវត្ថុដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរ អាចមានប្រសិទ្ធិភាពយ៉ាងណាដែរ?
១១ ការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អគឺទាក់ទងច្រើនណាស់។ ជំនួយដ៏សំខាន់មួយក្នុងកិច្ចការនេះ គឺពត៌មានដែលបានបោះពុម្ពឡើងដោយមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរ ដែលបានប្រើដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក្នុងករណីខ្លះ ប្រកាសនវត្ថុទាំងនេះ ក៏ដូចជាពូជដែលត្រូវបានសាបព្រោះគ្រប់ទីកន្លែងដែរ។ យើងមិនដឹងថា នៅកន្លែងណាដែលប្រកាសនវត្ថុរបស់យើងមានជោគជ័យនោះឡើយ។ ជួនកាលប្រកាសនវត្ថុមួយប្រហែលជាផ្លាស់ម្ចាស់មិនដឹងប៉ុន្មានដងទេ ទើបដល់បុគ្គលណាម្នាក់អាននោះ។ ព្រះយេស៊ូនិងពួកទេវតាប្រហែលជានាំឲ្យមានព្រឹត្ដិការណ៍ក្នុងករណីខ្លះ ដើម្បីប្រយោជន៍ឲ្យពួកអ្នកដែលមានចិត្តស្មោះត្រឹមត្រូវ។ សូមពិនិត្យមើលនូវបទពិសោធន៍ខ្លះដែលបង្ហាញនូវរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាអាចសម្រេចនូវការដែលមានលទ្ធផលដ៏ល្អ ដោយប្រើប្រកាសនវត្ថុដែលបានទុកនៅជាមួយមនុស្សខ្លះ។
ស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះពិត
១២. តើដោយដូចម្ដេចដែលទស្សនាវដ្ដីចាស់មួយក្បាល បានជួយក្រុមគ្រួសារមួយឲ្យបានស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា?
១២ នៅឆ្នាំ១៩៥៣ លោករ៉ូបឺត លោកស្រីលីឡានិងកូនៗរបស់គាត់បានរើពីទីក្រុងធំមួយទៅរស់នៅផ្ទះដ៏ទ្រុឌទ្រោមមួយនៅឯជនបទ នៅរដ្ឋប៉ិនស៊ីវ៉ានី ស.រ.អ.។ ក្រោយពីបានមកនៅទីនេះមិនយូរប៉ុន្មានមក នោះរ៉ូបឺតសម្រេចចិត្តនឹងសាងសង់បន្ទប់ទឹកពីក្រោមជណ្ដើរដែលត្រូវបានសង់បិទជិត។ ក្រោយពីយកក្ដារបីបួនចេញ នោះគាត់បានឃើញថាពីក្រោយជញ្ជាំងនេះ កណ្ដុរបានកាត់ក្រដាសនោះទៅជាចម្រៀកៗ និងកំទេចកំទីឯទៀត។ នៅជាមួយរបស់ខ្ទេចខ្ទីនោះ មានទស្សនាវដ្ដីសម័យភោគផល មួយក្បាល។ រ៉ូបឺតបានចាប់អារម្មណ៍ជាពិសេសនឹងអត្ថបទដែលស្តីអំពីការចិញ្ចឹមកូន។ គាត់បានស្ងើចចិត្តដល់ម្ល៉េះដោយពាក្យណែនាំដ៏ច្បាស់ដែលមានមូលដ្ឋានពីព្រះគម្ពីរ ក្នុងទស្សនាវដ្ដីនោះ ដែលគាត់បានប្រាប់លីឡាថាពួកគេនឹងចូលរួមជាមួយ«សាសនាខាងទស្សនាវដ្ដីសម័យភោគផល»នោះដែរ។ ក្រោយតែប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ នោះស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានមកឯផ្ទះរបស់គេ ក៏ប៉ុន្តែរ៉ូបឺតប្រាប់គេថា គ្រួសារគាត់ចាប់អារម្មណ៍តែនឹង«សាសនាខាងទស្សនាវដ្ដីសម័យភោគផល»ទេ។ ស្មរបន្ទាល់នោះបានពន្យល់ថា ទស្សនាវដ្ដីសម័យភោគផល ឥឡូវនេះមានចំណងជើងថ្មី គឺទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! រ៉ូបឺតនិងលីឡាបានចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរជាទៀងទាត់ជាមួយនឹងពួកស្មរបន្ទាល់ ហើយនៅចុងបំផុត ក៏បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ក្រោយមក ពួកគេក៏បានសាបព្រោះពូជនៃសេចក្ដីពិតដល់កូនៗរបស់ខ្លួន ហើយបានទទួលផលយ៉ាងច្រើន។ សព្វថ្ងៃនេះ ក្រុមគ្រួសារនេះមានសមាជិកជាង២០នាក់ដែលរួមបញ្ចូលកូនប្រាំពីរនាក់របស់រ៉ូបឺតនិងលីឡា ជាពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយ។
១៣. តើអ្វីដែលបានជំរុញចិត្តគូស្វាមីភរិយានៅកោះផូធើរីកូ ឲ្យបណ្ដុះនូវការចាប់អារម្មណ៍នឹងព្រះគម្ពីរ?
១៣ ប្រហែល៤០ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ វីល្លាមនិងអេដា ជាគូស្វាមីភរិយាពីកោះផូធើរីកូ នោះឥតចាប់អារម្មណ៍សិក្សាព្រះគម្ពីរឡើយ។ ពេលណាក៏ដោយដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានគោះទ្វាររបស់គេ នោះប្ដីប្រពន្ធនេះបានធ្វើពើជាឥតនៅផ្ទះ។ នៅថ្ងៃមួយ វីល្លាមបានទៅឯកន្លែងលក់វត្ថុចាស់ៗ ដើម្បីទិញរបស់មួយយកមកជួសជុសនៅឯផ្ទះ។ កាលដែលគាត់ចេញពីទីកន្លែងនោះ គាត់បានកត់សម្គាល់ឃើញសៀវភៅមួយពណ៌បៃតងឆើតក្នុងធុងសំរាមដ៏ធំមួយ។ សៀវភៅនោះមានចំណងជើងថា សាសនា ជាសៀវភៅមួយដែលបានត្រូវបោះពុម្ពដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានៅឆ្នាំ១៩៤០។ វីល្លាមក៏បានយកសៀវភៅនោះទៅឯផ្ទះ ហើយបានមានចិត្តរំភើបដោយបានអានអំពីភាពខុសគ្នារវាងសាសនាពិតនិងសាសនាមិនពិត។ នៅលើកក្រោយ ដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានមកឯផ្ទះរបស់គេ នោះវីល្លាមនិងអេដាបានស្ដាប់ដោយរីករាយនូវសាររបស់គេ ហើយបានចាប់ផ្ដើមរៀនព្រះគម្ពីរជាមួយពួកគេ។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក នៅឆ្នាំ១៩៥៨ នោះគេបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅឯមហាសន្និបាតអន្តរជាតិដែលមានចំណងជើងថា៖ «បំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ»។ តាំងពីពេលនោះមក ពួកគេបានជួយមនុស្សជាង៥០នាក់ ឲ្យមានចំណែកក្នុងភាតរភាពគ្រីស្ទានរបស់យើង។
១៤. ដូចជាបានបង្ហាញដោយបទពិសោធន៍មួយ តើប្រកាសនវត្ថុរបស់យើងដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរ អាចមានលទ្ធភាពយ៉ាងណា?
១៤ ប្អូនខាលមានអាយុតែ១១ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ហើយជាក្មេងដ៏រប៊ិលរប៉ូចទៀតផង។ តាមទស្សនៈគាត់ខ្លួនឯងដូចជាអ្នកដែលតែងតែបង្កឲ្យមានបញ្ហា។ ឪពុករបស់គាត់ ដែលជាអ្នកទេសនាខាងសាសនាមេថូឌីស បានបង្រៀនគាត់ថា មនុស្សអាក្រក់នឹងឆេះក្នុងនរកពេលស្លាប់ទៅ។ ដូច្នេះខាលមានចិត្តខ្លាចនឹងនរកណាស់។ នៅថ្ងៃមួយ នៅឆ្នាំ១៩១៧ នោះខាលបានឃើញប័ណ្ណមួយនៅតាមផ្លូវ ហើយក៏រើសមើលទៅ។ កាលដែលគាត់អានប័ណ្ណនេះ នោះភ្នែករបស់គាត់ក៏សំឡឹងទៅលើសំនួរដែលសួរថា៖ «តើស្ថាននរកជាអ្វី»? ប័ណ្ណនោះក៏បានទៅជាសន្លឹកអញ្ជើញឲ្យទៅស្ដាប់សុន្ទរកថាសាធារណៈមួយស្តីអំពីស្ថាននរក ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយសិស្សព្រះគម្ពីរ ដែលសព្វថ្ងៃនេះឈ្មោះថាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ប្រហែលជាមួយឆ្នាំក្រោយមក ក្រោយពីបានសិក្សាព្រះគម្ពីរប៉ុន្មានលើកមក ខាលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ក៏បានក្លាយទៅជាសិស្សព្រះគម្ពីរម្នាក់ដែរ។ នៅឆ្នាំ១៩២៥ គាត់បានត្រូវអញ្ជើញឲ្យទៅធ្វើការនៅឯមន្ទីរចាត់ការនៃស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ជាកន្លែងដែលគាត់កំពុងតែបំរើនៅទីនោះនៅឡើយ។ ដោយសារតែប័ណ្ណមួយសន្លឹកនៅតាមផ្លូវ នោះគាត់បានទៅជាអ្នកដែលមានអាជីពគ្រីស្ទាន ដែលមានរយៈពេលជាងប្រាំបីទសវត្សមកហើយ។
១៥. តើព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើអ្វីតាមតែសេចក្ដីប្រាថ្នារបស់ទ្រង់នោះ?
១៥ ពិតមែន គឺហួសពីសមត្ថភាពរបស់មនុស្សឲ្យដឹងថា ពួកទេវតាបានទាក់ទងចំៗនឹងបទពិសោធន៍ទាំងនេះដល់កំរិតណា។ ក៏ប៉ុន្តែ យើងមិនគួរសង្ស័យឡើយ នូវមុខនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូនិងពួកទេវតាក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ និងថាព្រះយេហូវ៉ាអាចនាំឲ្យមានការណ៍ទាំងនេះតាមតែសេចក្ដីប្រាថ្នារបស់ទ្រង់។ បទពិសោធន៍ទាំងនេះនិងបទពិសោធន៍ស្រដៀងគ្នាឯទៀត បង្ហាញឲ្យឃើញនូវលទ្ធផលដ៏ល្អដែលប្រកាសនវត្ថុរបស់យើងបានទទួល ក្រោយពីបានចាកចេញពីដៃរបស់យើងទៅហើយនោះ។
យើងបានត្រូវប្រគល់ឲ្យនូវទ្រព្យសម្បត្ដិមួយ
១៦. តើយើងអាចរៀនអ្វីពីពាក្យនៅកូរិនថូសទី២ ៤:៧?
១៦ សាវ័កប៉ុលបាននិយាយអំពី«ទ្រព្យសម្បត្ដិនេះនៅក្នុងភាជនៈដី»។ ទ្រព្យសម្បត្ដិនោះគឺជាមុខងារដែលព្រះប្រទានមក ឲ្យធ្វើការផ្សព្វផ្សាយ ហើយភាជនៈដីនោះជាមនុស្សដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រគល់ឲ្យនូវទ្រព្យសម្បត្ដិនេះ។ ដោយព្រោះមនុស្សទាំងនោះជាមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ហើយមានកំរិត នោះប៉ុលក៏និយាយបន្តថា មូលហេតុដែលពួកគេបានទទួលនូវមុខងារនេះ គឺថា«ដើម្បីឲ្យកម្លាំងដែលហួសពីធម្មតា បានត្រូវមកពីព្រះ គឺមិនមែនកម្លាំងដែលចេញពីខ្លួនយើងប៉ុណ្ណោះទេ»។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៧, ព.ថ.) ត្រូវហើយ យើងអាចពឹងពាក់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យប្រគល់នូវកម្លាំងដែលត្រូវការ ដើម្បីជួយយើងឲ្យបំពេញនូវកិច្ចការដែលយើងមាន។
១៧. តើយើងនឹងជួបប្រទះអ្វី ពេលដែលយើងសាបព្រោះសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ ក៏ប៉ុន្តែហេតុអ្វីក៏យើងគួរតែរក្សាអាកប្បកិរិយាដ៏មានសង្ឃឹមនេះ?
១៧ ជាញឹកញាប់ យើងត្រូវតែធ្វើពលិកម្ម។ គឺប្រហែលជាពិបាកឬក៏មិនស្រួលទេ ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយក្នុងតំបន់ខ្លះៗ។ គឺមានតំបន់ដែលមានមនុស្សភាគច្រើនហាក់ដូចជាមិនអើពើយ៉ាងខ្លាំង ហើយអ្នកដទៃទៀតមិនទាំងរាក់ទាក់ផង។ ប្រហែលជាបានខំប្រឹងយ៉ាងខ្លាំងនៅតំបន់បែបនេះ ដែលមើលទៅដូចជាមិនឃើញផលជោគជ័យជាក់ស្តែងណាសោះ។ ក៏ប៉ុន្តែការខំប្រឹងរបស់យើងគឺមានប្រយោជន៍ កាលដែលអ្វីៗជាច្រើនពឹងពាក់ការនោះ។ ចូរចងចាំថា ពូជទាំងប៉ុន្មានដែលអ្នកសាបព្រោះអាចផ្ដល់ឲ្យមនុស្សនូវសុភមង្គលឥឡូវនេះ ព្រមទាំងមានជីវិតរស់ជារៀងរហូតនៅពេលអនាគតផងដែរ។ ពាក្យនៅទំនុកដំកើង ១២៦:៦ បានត្រូវឃើញជាក់ស្តែងជាច្រើនដងដែលចែងថា៖ «ឯអ្នកដែលកណ្ដៀតពូជ សំរាប់សាបព្រោះចេញទៅទាំងយំ នោះប្រាកដជានឹងចូលមកវិញដោយអំណរ ព្រមទាំងយកកណ្ដាប់មកផង»។
១៨. តើយើងអាចប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ចចំពោះកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ហើយហេតុអ្វីក៏យើងគួរធ្វើអ៊ីចឹង?
១៨ សូមឲ្យយើងយកគ្រប់ឱកាស ដើម្បីសាបព្រោះពូជនៃសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រដោយអង់អាច។ ទោះជាយើងជាអ្នកដាំនិងស្រោចទឹកក៏ដោយ សូមកុំឲ្យយើងភ្លេចថា គឺជាព្រះយេហូវ៉ាទេដែលធ្វើឲ្យពូជលូតលាស់ឡើងនោះ។ (កូរិនថូសទី១ ៣:៦, ៧) ក៏ប៉ុន្តែ ដូចជាព្រះយេស៊ូនិងពួកទេវតាបំពេញនូវចំណែករបស់គេក្នុងកិច្ចការនេះ នោះព្រះយេហូវ៉ាក៏តម្រូវឲ្យយើងបំពេញនូវកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើងឲ្យបានពេញលេញនោះដែរ។ (ធីម៉ូថេទី២ ៤:៥) សូមឲ្យយើងប្រុងប្រយ័ត្នជានិច្ចចំពោះការបង្រៀន អាកប្បកិរិយា និងការខ្នះខ្នែងរបស់យើងក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយនេះ។ ហេតុអ្វី? សាវ័កប៉ុលឆ្លើយថា៖ «ដែលធ្វើដូច្នោះ នោះអ្នកនឹងសង្គ្រោះខ្លួនអ្នកបាន ព្រមទាំងពួកអ្នកដែលស្ដាប់អ្នកផង»។—ធីម៉ូថេទី១ ៤:១៦
តើយើងបានរៀនអ្វីខ្លះ?
• តើតាមរបៀបណាខ្លះដែលកិច្ចការសាបព្រោះរបស់យើងកំពុងតែបង្កើតផលល្អនោះ?
• តើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទនិងពួកទេវតាជាប់ទាក់ទងនឹងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អសព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
• ហេតុអ្វីក៏យើងគួរមានចិត្តទូលាយជាអ្នកសាបព្រោះនៃសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រ?
• នៅពេលដែលយើងជួបភាពកន្តើយឬភាពមិនរាក់ទាក់ក្នុងកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើង តើអ្វីដែលគួរជំរុញចិត្តឲ្យតស៊ូនោះ?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៥]
ដូចជាពួកកសិករនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ នោះសព្វថ្ងៃនេះ ពួកគ្រីស្ទានសាបព្រោះពូជនៃសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជាណាចក្រដោយអង់អាច
[រូបភាពនៅទំព័រ១៦, ១៧]
ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាផលិតនិងចែកចាយនូវប្រកាសនវត្ថុផ្សេងៗដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរទៅដល់៣៤០ភាសា