កេរ្ដិ៍ដំណែលរបស់យើង—តើនេះមានន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក?
កេរ្ដិ៍ដំណែលរបស់យើង—តើនេះមានន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក?
«ឱពួកអ្នកដែលព្រះវរបិតាយើងបានប្រទានពរអើយ! ចូរមកទទួលមរដកចុះ គឺជានគរដែលបានរៀបចំទុកសំរាប់អ្នករាល់គ្នា តាំងពីកំណើតលោកីយមក»។—ម៉ាថាយ ២៥:៣៤
១. តើរបស់បែបណាខ្លះ ដែលមនុស្សបានទទួលជាមរតកនោះ?
មនុស្សគ្រប់គ្នាមានរបស់ដែលគេបានទទួលជាមរតក។ ចំពោះអ្នកខ្លះ កេរ្ដិ៍ដំណែលគឺប្រហែលជាវត្ថុទ្រព្យដែលនាំឲ្យមានជីវភាពរស់នៅដ៏សុខស្រួល។ ចំពោះអ្នកផ្សេងទៀត កេរ្ដិ៍ដំណែលគឺជាជីវិតនៃភាពក្រីក្រ។ ក្នុងករណីខ្លះ ពួកមនុស្សតំណមុនៗ ដោយសារអ្វីដែលគេបានពិសោធន៍ឬបានឮ ក៏ផ្ដល់ឲ្យកេរ្ដិ៍ដំណែលនូវការស្អប់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះពូជសាសន៍មួយទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ យើងគ្រប់គ្នាមានអ្វីមួយដូចគ្នា។ យើងគ្រប់គ្នាបានទទួលនូវកេរ្ដិ៍ដំណែលជាអំពើបាបពីបុរសដំបូង គឺអ័ដាម។ នៅទីបំផុត កេរ្ដិ៍ដំណែលនេះនាំទៅដល់សេចក្ដីស្លាប់។—សាស្ដា ៩:២, ១០; រ៉ូម ៥:១២
២, ៣. នៅដើមដំបូងឡើយ តើកេរ្ដិ៍ដំណែលអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យសំរាប់កូនចៅរបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ា ហើយហេតុអ្វីក៏ពួកគេមិនបានទទួលនោះ?
២ ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះវរបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ពីដើមទ្រង់បានប្រទានដល់មនុស្សជាតិនូវកេរ្ដិ៍ដំណែលមួយដែលខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់ នោះគឺការរស់នៅដ៏អស់កល្បជានិច្ច ជាមនុស្សគ្រប់ល័ក្ខណ៍ក្នុងសួនមនោរម្យ។ អ័ដាមនិងអេវ៉ាជាឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើង បានមានការចាប់ផ្ដើមដែលល្អឥតខ្ចោះ គ្មានអំពើបាបឡើយ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានឲ្យផែនដីជាអំណោយដល់មនុស្សជាតិ។ (ទំនុកដំកើង ១១៥:១៦) ទ្រង់បានប្រទានសួនច្បារអេដែន ដែលជាតំណាងអ្វីដែលផែនដីទាំងមូលអាចក្លាយទៅបាន ហើយបានប្រគល់ដល់ឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើងនូវកិច្ចការដែលគួរឲ្យរំភើបចិត្ត និងអស្ចារ្យ។ ពួកគេបានតម្រូវឲ្យបង្កើតកូន មើលថែរក្សាផែនដី និងរុក្ខជាតិព្រមទាំងសត្វនានា ហើយពង្រីកព្រំដែនសួនមនោរម្យទៅគ្រប់ទិសទីនៃផែនដី។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៨; ២:៨, ៩, ១៥) កូនចៅរបស់គេនឹងចូលរួមធ្វើកិច្ចការនេះផងដែរ។ នេះជាមរតកដ៏អស្ចារ្យមែន! ដែលអាចប្រគល់ជូនពួកគេនោះ។
៣ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើពួកគេនឹងទទួលនូវរបស់ទាំងនេះ នោះអ័ដាមនិងអេវ៉ា ព្រមទាំងកូនចៅរបស់គេ ត្រូវតែមានទំនាក់ទំនងដ៏ល្អជាមួយព្រះ។ ពួកគេគួរស្រឡាញ់និងស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា ក៏ប៉ុន្តែអ័ដាមនិងអេវ៉ាខកខានមិនបានអបអរនូវអ្វី ដែលព្រះបានប្រទានជូនគេទេ ហើយក៏មិនបានស្ដាប់បង្គាប់តាមសេចក្ដីបញ្ជារបស់ទ្រង់ដែរ។ ពួកគេបានបាត់បង់នូវលំនៅដ៏ជាសួនមនោរម្យ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យ ដែលព្រះបានដាក់នៅពីមុខគេនោះ។ ដូច្នេះហើយ ពួកគេមិនអាចប្រគល់ឲ្យរបស់ទាំងនេះដល់កូនចៅរបស់គេឡើយ។—លោកុប្បត្តិ ២:១៦, ១៧; ៣:១-២៤
៤. តើយើងអាចទទួលមកវិញនូវកេរ្ដិ៍ដំណែល ដែលអ័ដាមបានបាត់បង់ទៅយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤ ដោយសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យនូវសំវិធានការ ដើម្បីឲ្យកូនចៅរបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ា អាចមានឱកាសទទួលនូវកេរ្ដិ៍ដំណែល ដែលអ័ដាមបានបាត់បង់ទៅនោះ។ តើយ៉ាងដូចម្ដេច? នៅគ្រាកំណត់របស់ព្រះ នោះបុត្រផ្ទាល់របស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ បានបូជាជីវិតមនុស្សដ៏គ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់ទ្រង់ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់កូនចៅរបស់អ័ដាម។ តាមរយៈនេះ ព្រះគ្រីស្ទបានទិញគេទាំងអស់គ្នាមកវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេនឹងមិនទទួលបានកេរ្ដិ៍ដំណែលជាស្វ័យប្រវត្ដិនោះទេ។ ពួកគេត្រូវការមានឋានៈដែលមានការយល់ព្រមពីព្រះ ដែលគេអាចទទួលបានដោយអនុវត្តជំនឿលើយញ្ញបូជាដែលជាតម្លៃលោះរបស់ព្រះយេស៊ូ និងសម្ដែងជំនឿដោយការស្ដាប់បង្គាប់តាម។ (យ៉ូហាន ៣:១៦, ៣៦; ធីម៉ូថេទី១ ២:៥, ៦; ហេព្រើរ ២:៩; ៥:៩) តើដំណើរជីវិតរបស់អ្នកបង្ហាញនូវការអបអរចំពោះសំវិធានការនេះឬទេ?
កេរ្ដិ៍ដំណែលមួយដែលបានមកតាមរយៈលោកអ័ប្រាហាំ
៥. តើលោកអ័ប្រាហាំបានបង្ហាញនូវការអបអរចំពោះទំនាក់ទំនងរបស់លោក ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥ កាលដែលទ្រង់ប្រព្រឹត្តតាមគោលបំណងទ្រង់ចំពោះផែនដីនេះ នោះព្រះយេហូវ៉ាបានប្រស្រ័យទាក់ទងជាមួយលោកអ័ប្រាហាំ តាមរបៀបដ៏ពិសេស។ ទ្រង់បានបង្គាប់បុរសដ៏ស្មោះត្រង់នោះឲ្យចាកចេញពីស្រុករបស់លោក និងផ្លាស់ទីលំនៅទៅស្រុកមួយដែលព្រះនឹងបង្ហាញប្រាប់លោក។ លោកអ័ប្រាហាំបានស្ដាប់បង្គាប់តាមដោយស្ម័គ្រចិត្ត។ ក្រោយពីលោកអ័ប្រាហាំបានទៅដល់ទីនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលថា កូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំនឹងទទួលស្រុកនេះជាកេរ្ដិ៍ដំណែល មិនមែនលោកអ័ប្រាហាំទេ។ (លោកុប្បត្តិ ១២:១, ២, ៧) តើលោកអ័ប្រាហាំមានទឹកចិត្តយ៉ាងណា? លោកបានសុខចិត្តបំរើព្រះយេហូវ៉ាដោយស្ដាប់តាមបង្គាប់ទាំងអស់របស់ព្រះ និងនៅកន្លែងណាក៏ដោយឲ្យតែកូនចៅរបស់លោកអាចទទួលនូវមរតករបស់គេ។ លោកអ័ប្រាហាំបានបំរើព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងស្រុកមួយដែលមិនមែនជាស្រុកកំណើតរបស់លោក អស់រយៈពេល១០០ឆ្នាំរហូតដល់លោកបានទទួលមរណភាពទៅ។ (លោកុប្បត្តិ ១២:៤; ២៥:៨-១០) តើអ្នកនឹងធ្វើអ៊ីចឹងទេ? ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលថា លោកអ័ប្រាហាំជា«សំឡាញ់»របស់ទ្រង់។—អេសាយ ៤១:៨
៦. (ក) តើលោកអ័ប្រាហាំបានសម្ដែងអ្វី ដោយការសុខចិត្តបូជាកូនរបស់លោកនោះ? (ខ) តើមរតកដ៏មានតម្លៃអ្វីដែលលោកអ័ប្រាហាំ អាចប្រគល់ឲ្យដល់កូនចៅរបស់លោកនោះ?
៦ លោកអ័ប្រាហាំបានរង់ចាំជាយូរឆ្នាំដើម្បីឲ្យបានកូនមួយ គឺអ៊ីសាក ដែលជាកូនដែលលោកស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំងបំផុត។ តាមមើលទៅ ពេលដែលក្មេងប្រុសនេះបានធំឡើងមានវ័យជាយុវបុរស នោះព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់លោកអ័ប្រាហាំឲ្យយកក្មេងប្រុសនេះ និងឲ្យថ្វាយវាជាយញ្ញបូជាមួយ។ លោកអ័ប្រាហាំឥតបានដឹងថា លោកបានសម្ដែងអំពីអ្វីដែលព្រះទ្រង់នឹងធ្វើ ក្នុងការឲ្យបុត្ររបស់ទ្រង់ជាតម្លៃលោះនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែលោកបានស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះ ហើយហៀបនឹងថ្វាយអ៊ីសាកជាយញ្ញបូជាទៅហើយ នោះទេវតារបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានបញ្ឈប់គាត់ទៅ។ (លោកុប្បត្តិ ២២:៩-១៤) ព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលថា សេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ដល់អ័ប្រាហាំនឹងបានបំពេញតាមរយៈអ៊ីសាក។ ដូច្នេះហើយ យ៉ាងច្បាស់ណាស់លោកអ័ប្រាហាំមានជំនឿថា បើចាំបាច់ នោះព្រះអាចប្រោសអ៊ីសាកឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ទោះជាការធ្វើបែបនេះ មិនដែលធ្លាប់ធ្វើក៏ដោយ។ (លោកុប្បត្តិ ១៧:១៥-១៨; ហេព្រើរ ១១:១៧-១៩) ដោយព្រោះលោកអ័ប្រាហាំឥតស្ដាយពីការឲ្យកូនប្រុសរបស់លោក នោះព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសថា៖ «គ្រប់ទាំងសាសន៍នៅផែនដីនឹងបានពរដោយសារពូជឯង»។ (លោកុប្បត្តិ ២២:១៥-១៨) នេះបានបញ្ជាក់ថា ពូជនេះដែលបានរៀបរាប់នៅឯលោកុប្បត្តិ ៣:១៥ ជាអ្នករំដោះដែលជាព្រះមេស្ស៊ី នឹងមកតាមរយៈពូជពង្សរបស់លោកអ័ប្រាហាំ។ នេះជាមរតកដ៏មានតម្លៃមែន! ដែលបានត្រូវប្រគល់ឲ្យជាបន្តបន្ទាប់។
៧. តើលោកអ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុប បានបង្ហាញនូវការអបអរចំពោះមរតកគេយ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ លោកអ័ប្រាហាំឥតបានដឹងនូវសារៈសំខាន់ចំពោះអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើនៅពេលនោះទេ។ ហើយកូនប្រុសអ៊ីសាក ឬក៏យ៉ាកុបជាចៅ ដែលបានទៅជា«អ្នកគ្រងសេចក្ដីសន្យាដដែល ទុកជាមរដកជាមួយគ្នា» ក៏មិនបានដឹងដែរ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេទាំងអស់គ្នាមានទំនុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេមិនបានចូលរួមជាមួយនឹងព្រះរាជាណាចក្រដែលជាទីក្រុងណាមួយនោះទេ ពីព្រោះបានខំរកអ្វីមួយដ៏ប្រសើរជាង ជា«ក្រុង១ ដែលមានឫសជញ្ជាំង ដែលព្រះទ្រង់ជាអ្នកគូរ ហើយជាជាងសង់»។ (ហេព្រើរ ១១:៨-១០, ១៣-១៦) ក៏ប៉ុន្តែ មិនមែនកូនចៅទាំងអស់របស់លោកអ័ប្រាហាំ មានចិត្តអបអរចំពោះមរតក ដែលមានមកតាមរយៈលោកអ័ប្រាហាំនោះទេ។
មនុស្សខ្លះដែលបានស្អប់មរតកនេះ
៨. តើតាមរបៀបណាដែលអេសាវបានបង្ហាញថា គាត់ឥតអបអរនឹងកេរ្ដិ៍ដំណែលដ៏មានតម្លៃរបស់គាត់នោះ?
៨ អេសាវដែលជាកូនប្រុសច្បងរបស់អ៊ីសាក ឥតបានឲ្យតម្លៃទៅលើសិទ្ធិពីកំណើតជាកូនច្បងឡើយ។ គាត់ឥតមានចិត្តអបអរចំពោះរបស់ដ៏ពិសិដ្ឋនោះទេ។ ដូច្នេះនៅថ្ងៃមួយ ពេលដែលអេសាវបានឃ្លាន នោះគាត់បានលក់សិទ្ធិរបស់គាត់ជាកូនច្បងទៅឲ្យយ៉ាកុបជាប្អូនប្រុសវិញ។ តើដើម្បីឲ្យបានអ្វីទៅ? ដើម្បីសង្វាតឲ្យបានតែម្ហូបមួយមុខ ដែលជានំប៉័ងនិងសម្លសណ្ដែកបាយប៉ុណ្ណោះ! (លោកុប្បត្តិ ២៥:២៩-៣៤; ហេព្រើរ ១២:១៤-១៧) សេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះដល់លោកអ័ប្រាហាំនឹងបានសម្រេចតាមរយៈសាសន៍នេះដែលបានកើតមកពីលោកយ៉ាកុប ដែលឈ្មោះគាត់បានត្រូវប្ដូរដោយព្រះទៅជាអ៊ីស្រាអែល។ តើមរតកដ៏ពិសេសនេះ បានផ្ដល់ឲ្យគេនូវឱកាសអ្វីទៅ?
៩. ដោយព្រោះមរតកខាងវិញ្ញាណរបស់គេ តើកូនចៅរបស់យ៉ាកុបឬអ៊ីស្រាអែល បានទទួលការរំដោះពីអ្វី?
៩ ក្នុងកាលមានទុរភិក្ស នោះយ៉ាកុបនិងក្រុមគ្រួសារបានផ្លាស់ទីលំនៅទៅស្រុកអេស៊ីប។ នៅទីនោះពួកគេបានកើតកូនចៅជាច្រើន ហើយបានទៅជាច្រើនឡើងៗ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេក៏បានទៅជាអ្នកបំរើដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានភ្លេចកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងលោកអ័ប្រាហាំនោះទេ។ នៅគ្រាកំណត់របស់ទ្រង់ នោះទ្រង់បានរំដោះកូនចៅអ៊ីស្រាអែលចេញពីសេវកភាពនិងបានប្រាប់គេថា ទ្រង់នឹងនាំគេចូល«ស្រុកដែលមានទឹកដោះនឹងទឹកឃ្មុំហូរហៀរ» ជាស្រុកដែលទ្រង់បានសន្យាដល់លោកអ័ប្រាហាំ។—និក្ខមនំ ៣:៧, ៨; លោកុប្បត្តិ ១៥:១៨-២១
១០. នៅឯភ្នំស៊ីណាយ តើមានព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យអ្វីបានកើតឡើង ដែលជាប់ទាក់ទងនឹងមរតករបស់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល?
១០ នៅពេលដែលពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវទៅស្រុកដែលបានសន្យា នោះព្រះយេហូវ៉ាបានប្រមូលផ្ដុំពួកគេនៅឯភ្នំស៊ីណាយ។ នៅទីនោះ ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ដូច្នេះបើឯងរាល់គ្នានឹងស្ដាប់តាមអញឥឡូវ ហើយកាន់តាមសេចក្ដីសញ្ញារបស់អញ នោះឯងរាល់គ្នានឹងបានដាច់ជារបស់ផងអញ លើសជាងអស់ទាំងសាសន៍ ដ្បិតផែនដីទាំងមូលជារបស់ផងអញ។ ឯងរាល់គ្នានឹងបានធ្វើជានគរដល់អញ ដែលសុទ្ធតែជាសង្ឃ ហើយជាសាសន៍បរិសុទ្ធឲ្យអញដែរ»។ (និក្ខមនំ ១៩:៥, ៦) ក្រោយពីបណ្ដាជនបានយល់ស្របដោយស្ម័គ្រចិត្តនិងឯកច្ឆន្ទនឹងនេះហើយ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ប្រទានឲ្យគេនូវក្រិត្យវិន័យរបស់ទ្រង់គឺជាអ្វីមួយ ដែលមិនធ្លាប់ប្រទានដល់មនុស្សឯណាទៀតឡើយ។—ទំនុកដំកើង ១៤៧:១៩, ២០
១១. តើមានរបស់អ្វីខ្លះដ៏មានតម្លៃ ដែលបានរួមបញ្ចូលនឹងកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណរបស់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលនោះ?
១១ សាសន៍ថ្មីនេះមានកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណដ៏ល្អម្ល៉េះហ្ន៎! ពួកគេបានថ្វាយបង្គំព្រះពិតតែមួយអង្គ។ ទ្រង់បានរំដោះពួកគេចេញពីស្រុកអេស៊ីប ហើយគេក៏ជាសាក្សីដែលឃើញដោយភ្នែកផ្ទាល់នឹងព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏ស្ញប់ស្ញែង នៅពេលដែលក្រិត្យវិន័យបានត្រូវផ្ដល់មកនៅភ្នំស៊ីណាយ។ កេរ្ដិ៍ដំណែលរបស់គេត្រូវបានបន្តមានទៀត កាលដែលពួកគេបានទទួលនូវ«ព្រះបន្ទូល»បន្ថែមតាមរយៈព្យាការី។ (រ៉ូម ៣:១, ២) ពួកគេបានត្រូវចាត់តាំងដោយព្រះយេហូវ៉ាឲ្យទៅជាស្មរបន្ទាល់របស់ទ្រង់។ (អេសាយ ៤៣:១០-១២) ពូជជាព្រះមេស្ស៊ីនេះ នឹងលេចខ្លួនឡើងក្នុងសាសន៍របស់គេ។ ក្រិត្យវិន័យនេះចង្អុលទៅចំពោះទ្រង់ នឹងសម្គាល់ទ្រង់ ហើយគួរជួយគេឲ្យអបអរថាគេត្រូវការទ្រង់។ (កាឡាទី ៣:១៩, ២៤) ម្យ៉ាងវិញទៀត ពួកគេនឹងបានទទួលនូវឱកាសដើម្បីបំរើជាមួយពូជដែលជាព្រះមេស្ស៊ីនេះ គឺជាព្រះរាជាណាចក្រដែលសុទ្ធតែជាសង្ឃ និងជាសាសន៍ដ៏បរិសុទ្ធ។—រ៉ូម ៩:៤, ៥
១២. ទោះជាពួកគេបានចូលស្រុកដែលបានសន្យានោះក៏ដោយ តើអ្វីដែលពួកអ៊ីស្រាអែលបានខានពិសោធន៍? ហើយហេតុអ្វី?
១២ ស្របតាមពាក្យសន្យារបស់ទ្រង់ នោះព្រះយេហូវ៉ាបាននាំពួកអ៊ីស្រាអែលចូលទៅស្រុកដែលបានសន្យា។ ប៉ុន្តែ ដូចជាសាវ័កប៉ុលបានពន្យល់ក្រោយមក ដោយព្រោះពួកគេគ្មានជំនឿ នោះស្រុកនោះមិនបានជា‹កន្លែងសំរាក›ឡើយ។ ជាប្រជាជន នោះពួកគេឥតបានចូលទៅក្នុង‹សេចក្ដីសំរាករបស់ព្រះ› ពីព្រោះពួកគេមិនបានយល់ដឹង ហើយធ្វើការឲ្យសមស្របតាមថ្ងៃសំរាករបស់ព្រះ ដែលបានចាប់ផ្ដើមក្រោយពីការបង្កើតអ័ដាមនិងអេវ៉ានោះ។—ហេព្រើរ ៤:៣-១០
១៣. ចំពោះការមិនអបអរនូវកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណរបស់គេ តើពួកអ៊ីស្រាអែលជាសាសន៍មួយបានបាត់បង់អ្វី?
១៣ ពួកអ៊ីស្រាអែលខាងសាច់ឈាមអាចផ្ដល់នូវចំនួនពេញលេញនៃអស់អ្នក ដែលនឹងចូលរួមជាមួយព្រះមេស្ស៊ីក្នុងព្រះរាជាណាចក្រនៅស្ថានសួគ៌ ជាព្រះរាជាណាចក្រដែលសុទ្ធតែជាសង្ឃ និងជាសាសន៍ដ៏បរិសុទ្ធ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេឥតអបអរនូវកេរ្ដិ៍ដំណែលដ៏មានតម្លៃនេះទេ។ មានតែពួកសំណល់នៃពួកអ៊ីស្រាអែលខាងសាច់ឈាមទេដែលបានទទួលព្រះមេស្ស៊ី ពេលទ្រង់បានយាងមកនោះ។ ជាលទ្ធផល មានមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលបានរួមបញ្ចូលក្នុងព្រះរាជាណាចក្រដែលមានសុទ្ធតែសង្ឃ ដែលបានទាយមកនោះ។ ព្រះរាជាណាចក្រនេះបានដកចេញពីអ៊ីស្រាអែលខាងសាច់ឈាម និង«ប្រគល់ទៅឲ្យសាសន៍១ទៀត ដែលគេនឹងបង្កើតផលរបស់នគរនោះ»។ (ម៉ាថាយ ២១:៤៣) តើនោះជាសាសន៍ណាទៅ?
មរតកមួយនៅស្ថានសួគ៌
១៤, ១៥. (ក) បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតទៅ តើតាមរបៀបណាដែលសាសន៍ទាំងឡាយចាប់ផ្ដើមទទួលប្រសិទ្ធិពរ តាមរយៈ«ពូជ»របស់លោកអ័ប្រាហាំ? (ខ) តើសមាជិកនៃ«សាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»ទទួលបានអ្វីជាមរតក?
១៤ សាសន៍នេះដែលនឹងត្រូវទទួលនូវព្រះរាជាណាចក្រ គឺជា«សាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ» គឺសាសន៍អ៊ីស្រាអែលខាងវិញ្ញាណ ដែលមានចំនួន១៤៤.០០០នាក់ជាអ្នកកាន់តាមព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ដែលកើតពីព្រះវិញ្ញាណ។ (កាឡាទី ៦:១៦; វិវរណៈ ៥:៩, ១០; ១៤:១-៣) ក្នុងចំណោមពួក១៤៤.០០០នាក់ទាំងនោះ មានអ្នកខ្លះដែលជាជនជាតិយូដាខាងសាច់ឈាម ប៉ុន្តែពួកគេភាគច្រើនគឺមកពីសាសន៍ដទៃ។ តាមរបៀបនោះ សេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាដល់លោកអ័ប្រាហាំ ដែលថាតាមរយៈ«ពូជ»របស់លោក នោះសាសន៍ទាំងអស់នឹងត្រូវទទួលប្រសិទ្ធិពរ បានចាប់ផ្ដើមសម្រេច។ (កិច្ចការ ៣:២៥, ២៦; កាឡាទី ៣:៨, ៩) នៅក្នុងការសម្រេចដំបូង មនុស្សពីសាសន៍ដទៃនោះបានត្រូវចាក់ប្រេងតាំងដោយវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយបានយកមកចិញ្ចឹមជាកូនដោយព្រះយេហូវ៉ា ធ្វើជាបុត្រខាងវិញ្ញាណ ដែលជាបងប្អូនរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ ដូច្នេះហើយ ពួកគេបានទៅជាផ្នែកទីពីរនៃ«ពូជ»នោះដែរ។—កាឡាទី ៣:២៨, ២៩
១៥ មុននឹងទ្រង់សោយទិវង្គតទៅនោះ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញដល់សមាជិកជាតិយូដានៅថ្ងៃមុខនៃសាសន៍ថ្មីនេះ នូវកិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី ដែលនឹងត្រូវធ្វើឲ្យមានតម្លៃដោយព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់។ ដោយមានមូលដ្ឋានលើជំនឿរបស់គេក្នុងយញ្ញបូជាដែលមានតម្លៃនោះ នឹងធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលបានយកចូលក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងនោះបាន«គ្រប់លក្ខណ៍អស់កល្បជានិច្ច»។ (ហេព្រើរ ១០:១៤-១៨) ពួកគេអាច«រាប់ជាសុចរិត» ហើយអាចអត់ឱនទោសឲ្យបាបរបស់គេ។ (កូរិនថូសទី១ ៦:១១) ដូច្នេះហើយ ក្នុងន័យនេះ ពួកគេមានសភាពដូចអ័ដាមមុនពេលដែលគាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើបាប។ ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេទាំងនេះនឹងមិនត្រូវរស់នៅក្នុងសួនមនោរម្យលើផែនដីនោះឡើយ។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងយាងទៅរៀបចំកន្លែងសំរាប់ពួកគេនៅស្ថានសួគ៌។ (យ៉ូហាន ១៤:២, ៣) ពួកគេបានលះចោលនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមខាងផែនដីនេះ ដើម្បីទទួល‹មរតកដែលបានទុកឲ្យគេនៅស្ថានសួគ៌›។ (ពេត្រុសទី១ ១:៤) តើពួកគេនឹងធ្វើអ្វីនៅទីនោះ? ព្រះយេស៊ូបានពន្យល់ថា៖ «ខ្ញុំធ្វើកិច្ចសន្យាជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា . . . សម្រាប់ព្រះរាជាណាចក្រមួយ»។—លូកា ២២:២៩, ព.ថ.
១៦. តើកិច្ចការបំរើដ៏អស្ចារ្យអ្វីដែលមាននៅពីមុខពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំង?
១៦ អស់អ្នកដែលនឹងសោយរាជ្យជាមួយព្រះគ្រីស្ទពីស្ថានសួគ៌ នឹងធ្វើការផ្សេងៗរួមទាំងជួយដកចេញពីផែនដីនូវសំណល់នៃការបះបោរប្រឆាំងនឹងអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (វិវរណៈ ២:២៦, ២៧) ជាផ្នែកទីពីរនៃពូជខាងវិញ្ញាណរបស់អ័ប្រាហាំ ពួកគេនឹងចូលរួមក្នុងការនាំមកនូវប្រសិទ្ធិពរស្តីអំពីជីវិតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ដល់មនុស្សនៃគ្រប់ទាំងសាសន៍។ (រ៉ូម ៨:១៧-២១) ពួកគេមានមរតកដ៏មានតម្លៃមែនហ្ន៎!—អេភេសូរ ១:១៦-១៨
១៧. តើពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងទទួលកត្ដាអ្វីខ្លះខាងកេរ្ដិ៍ដំណែលរបស់គេ កាលដែលពួកគេនៅផែនដីនេះនៅឡើយ?
១៧ ប៉ុន្តែ កេរ្ដិ៍ដំណែលរបស់ពួកអ្នកកាន់តាមដែលបានចាក់ប្រេងតាំងរបស់ព្រះយេស៊ូ មិនមែននៅអនាគតទាំងអស់នោះទេ។ តាមបែបបទដែលគ្មានអ្នកណាអាចធ្វើបាន នោះព្រះយេស៊ូបានជួយពួកគេឲ្យស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដ៏ពិតតែមួយ។ (ម៉ាថាយ ១១:២៧; យ៉ូហាន ១៧:៣, ២៦) តាមពាក្យសំដីនិងគំរូ ទ្រង់បានបង្រៀនគេថា‹ការទុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ា›មានន័យយ៉ាងណា និងការស្ដាប់បង្គាប់តាមព្រះយេហូវ៉ាទាក់ទងអ្វីខ្លះ។ (ហេព្រើរ ២:១៣; ៥:៧-៩) ព្រះយេស៊ូបានប្រគល់ឲ្យគេនូវចំណេះអំពីសេចក្ដីពិតស្តីអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះ ហើយបានធានារ៉ាប់រងពួកគេថា វិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងនាំគេឲ្យយល់បានពេញលេញថែមទៀត។ (យ៉ូហាន ១៤:២៤-២៦) ទ្រង់បានធ្វើឲ្យគេចាំជាប់ក្នុងចិត្តគំនិតរបស់គេនូវសារៈសំខាន់នៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ (ម៉ាថាយ ៦:១០, ៣៣) ព្រះយេស៊ូក៏បានប្រគល់ឲ្យគេនូវកិច្ចការធ្វើបន្ទាល់ និងកិច្ចការបង្កើតឲ្យមានសិស្សពីក្រុងយេរូសាឡិម ស្រុកយូដា ស្រុកសាម៉ារី និងរហូតដល់ចុងផែនដីផង។—ម៉ាថាយ ២៤:១៤; ២៨:១៩, ២០; កិច្ចការ ១:៨
កេរ្ដិ៍ដំណែលដ៏មានតម្លៃសំរាប់ហ្វូងមួយយ៉ាងធំ
១៨. តើតាមរបៀបណាដែលសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលថា អស់ទាំងសាសន៍នឹងបានពរ តាមរយៈ«ពូជ»របស់អ័ប្រាហាំ កំពុងតែសម្រេចនៅសព្វថ្ងៃនេះ?
១៨ តាមមើលទៅ ចំនួនគ្រប់នៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលខាងវិញ្ញាណ គឺ«ហ្វូងតូច»ដែលទទួលមរតកនូវព្រះរាជាណាចក្រ បានត្រូវជ្រើសរើសរួចហើយ។ (លូកា ១២:៣២) អស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រុងស្មារតីក្នុងការប្រមូលហ្វូងមួយយ៉ាងធំនៃមនុស្សឯទៀតពីគ្រប់សាសន៍។ ដូច្នេះ តាមរយ:«ពូជ»របស់អ័ប្រាហាំ នោះសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាជូនគាត់ដែលថា អស់ទាំងសាសន៍នឹងទទួលប្រសិទ្ធិពរ គឺកំពុងតែត្រូវសម្រេចតាមរបៀបដ៏ធំធេង។ ជាការអរសប្បាយណាស់ អស់អ្នកដែលទទួលពរទាំងនេះ ផ្ដល់កិច្ចបំរើដ៏ពិសិដ្ឋជូនព្រះយេហូវ៉ា និងទទួលស្គាល់ថាសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់គេ គឺពឹងលើជំនឿនឹងកូនចៀមរបស់ព្រះ ជាព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ (វិវរណៈ ៧:៩, ១០) តើអ្នកបានទទួលយកសេចក្ដីអញ្ជើញរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីឲ្យមានចំណែកក្នុងក្រុមដ៏សប្បាយនេះឬទេ?
១៩. តើពួកអ្នកនៃអស់ទាំងសាសន៍ដែលឥឡូវកំពុងទទួលប្រសិទ្ធិពរ ទន្ទឹងចាំអ្វី?
១៩ តើព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានកេរ្ដិ៍ដំណែលដ៏មានតម្លៃអ្វី ដល់អស់អ្នកដែលមិនមែនជាពួកហ្វូងតូច? អត់ទេ នេះមិនមែនជាកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងស្ថានសួគ៌នោះទេ។ នេះជាកេរ្ដិ៍ដំណែលដែលអ័ដាមអាចផ្ដល់ជូនកូនចៅរបស់គាត់ គឺជាសេចក្ដីសង្ឃឹមនៃជីវិតដ៏គ្រប់ល័ក្ខណ៍ដែលមានជារៀងរហូតក្នុងសួនមនោរម្យ ដែលនឹងមានពេញផែនដីជាបណ្ដើរៗនោះ។ នេះនឹងជាពិភពលោកដែល«នឹងគ្មានសេចក្ដីស្លាប់ ឬសេចក្ដីសោកសង្រេង ឬសេចក្ដីយំទួញ ឬទុក្ខលំបាកណាទៀតឡើយ»។ (វិវរណៈ ២១:៤) អ៊ីចឹងហើយបានជាបន្ទូលរបស់ព្រះគឺសំដៅទៅលើអ្នក ដែលចែងថា៖ «ចូរទុកចិត្តនឹងព្រះយេហូវ៉ា ហើយប្រព្រឹត្តការល្អចុះ យ៉ាងនោះអ្នកនឹងបាននៅក្នុងស្រុក ហើយចំអែតខ្លួនដោយសេចក្ដីពិត ចូរយកព្រះយេហូវ៉ាជាសេចក្ដីអំណររបស់អ្នក នោះទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យអ្នកបានដូចបំណងចិត្ត។ ដល់បន្ដិចទៀត មនុស្សអាក្រក់នឹងមិនមានទៀតទេ . . . ឯមនុស្សរាបសា គេនឹងបានផែនដីជាមរដក ហើយនឹងបានចិត្តរីករាយ ដោយសេចក្ដីក្សេមក្សាន្តដ៏បរិបូរ។ ពួកអ្នកសុចរិតនឹងបានស្រុកទុកជាមរដក ហើយនឹងនៅក្នុងស្រុកនោះជានិច្ច»។—ទំនុកដំកើង ៣៧:៣, ៤, ១០, ១១, ២៩
២០. តើតាមរបៀបណាដែល«ពួកចៀមឯទៀត»សប្បាយនឹងទទួលកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណភាគច្រើន នៃពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងនោះ?
២០ «ចៀមឯទៀត»របស់ព្រះយេស៊ូ មានមរតកនៅផែនដីជាផ្នែកមួយនៃព្រះរាជាណាចក្រនៅស្ថានសួគ៌។ (យ៉ូហាន ១០:១៦ក) ទោះជាពួកគេនឹងមិននៅស្ថានសួគ៌ក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែកេរ្ដិ៍ដំណែលជាច្រើនដែលពួកចាក់ប្រេងតាំងសប្បាយនឹងទទួលក៏បានផ្ដល់ជូនគេដែរ។ គឺតាមរយៈគណៈទាំងមូលនៃពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងនេះហើយ ដែលជា‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ› ដែលពួកចៀមឯទៀតបានយល់អំពីសេចក្ដីសន្យាដ៏មានតម្លៃនេះ ដែលមានក្នុងបន្ទូលរបស់ព្រះនោះ។ (ម៉ាថាយ ២៤:៤៥-៤៧; ២៥:៣៤) ពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងនិងពួកចៀមឯទៀតទាំងអស់គ្នាចេះដឹងនិងថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះពិតតែមួយអង្គ។ (យ៉ូហាន ១៧:២០, ២១) ពួកគេទាំងអស់គ្នាថ្លែងអំណរគុណចំពោះតម្លៃនៃយញ្ញបូជារបស់ព្រះយេស៊ូដែលលោះបាប។ ជាហ្វូងនោះពួកគេបំរើជាមួយគ្នា ក្រោមការថែរក្សាពីអ្នកគង្វាលតែមួយ គឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ (យ៉ូហាន ១០:១៦ខ) ពួកគេទាំងអស់ជាផ្នែកនៃភាតរភាពដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ពេញពិភពលោក។ ពួកគេមានឯកសិទ្ធិដូចគ្នាជាពួកស្មរបន្ទាល់របស់ព្រះយេហូវ៉ា និងព្រះរាជាណាចក្ររបស់ទ្រង់។ ត្រូវហើយ ប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកបំរើព្រះយេហូវ៉ា ដែលបានថ្វាយខ្លួននិងបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយ នោះរបស់ទាំងនេះគឺរួមបញ្ចូលក្នុងកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកដែរ។
២១, ២២. តើយើងគ្រប់គ្នាអាចបង្ហាញថាយើង ចាត់ទុកកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណរបស់យើងជាអ្វីដ៏សំខាន់យ៉ាងដូចម្ដេច?
២១ តើកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណនេះមានតម្លៃយ៉ាងណាចំពោះអ្នក? តើអ្នកឲ្យតម្លៃប៉ុណ្ណាទៅលើកេរ្ដិ៍ដំណែលនេះ ដើម្បីរាប់ការធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យព្រះ ជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់អ្នក? ជាទីសំអាងអំពីរឿងនេះ តើអ្នកធ្វើតាមឱវាទពីបន្ទូលរបស់ទ្រង់ និងពីអង្គការរបស់ទ្រង់ ក្នុងការចូលរួមកិច្ចប្រជុំទាំងអស់ក្នុងក្រុមជំនុំគ្រីស្ទានជាទៀងទាត់ឬទេ? (ហេព្រើរ ១០:២៤, ២៥) តើកេរ្ដិ៍ដំណែលនោះមានតម្លៃដល់ម្ល៉េះ ដែលអ្នកនឹងបន្តបំរើព្រះទោះជាមានសេចក្ដីលំបាកវេទនាឬទេ? តើអ្នកមានចិត្តអបអរដល់ម្ល៉េះ ដែលនេះនឹងពង្រឹងកម្លាំងអ្នកឲ្យតទល់នឹងសេចក្ដីល្បួងណា ដែលនាំឲ្យស្វះស្វែងរកផ្លូវដែលអាចនាំទៅដល់ការបាត់បង់នូវកេរ្ដិ៍ដំណែលនោះឬទេ?
២២ សូមឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាចាត់ទុកកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណ ដែលព្រះបានប្រទានមកឲ្យយើងជាអ្វីដ៏សំខាន់។ កាលដែលយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសួនមនោរម្យនៅខាងមុខនេះ សូមឲ្យយើងចូលរួមឲ្យបានពេញលេញក្នុងឯកសិទ្ធិខាងវិញ្ញាណនេះ ដែលព្រះយេហូវ៉ាកំពុងប្រទានឲ្យយើង។ ដោយរាប់ទុកទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុត នោះយើងផ្ដល់ទីសំអាងយ៉ាងច្បាស់ថា កេរ្ដិ៍ដំណែលដែលព្រះប្រទានដល់យើងនេះ គឺមានតម្លៃណាស់។ សូមឲ្យយើងនៅក្នុងចំណោមអស់អ្នក ដែលនឹងថ្លែងថា៖ «ឱព្រះដ៏ជាមហាក្សត្រនៃទូលបង្គំអើយ ទូលបង្គំនឹងលើកដំកើងទ្រង់ ហើយនឹងសូមឲ្យព្រះនាមទ្រង់បានពរអស់កល្បជានិច្ច»។—ទំនុកដំកើង ១៤៥:១
តើអ្នកនឹងពន្យល់យ៉ាងណា?
• បើអ័ដាមបានមានចិត្តស្មោះត្រង់នឹងព្រះ តើកេរ្ដិ៍ដំណែលអ្វីដែលគាត់នឹងផ្ដល់ដល់យើងនោះ?
• តើកូនចៅរបស់លោកអ័ប្រាហាំ បានប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាលើមរតកដែលមានចំពោះគេនោះ?
• តើអ្វីដែលបានរួមបញ្ចូលនឹងមរតករបស់ពួកអ្នកកាន់តាមដែលចាក់ប្រេងតាំងរបស់ព្រះគ្រីស្ទ?
• តើពួកហ្វូងធំមានកេរ្ដិ៍ដំណែលអ្វី ហើយតើពួកគេអាចបង្ហាញថាគេពិតជាមានចិត្តអបអរនឹងកេរ្ដិ៍ដំណែលនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧]
កូនចៅរបស់អ័ប្រាហាំបានទទួលសេចក្ដីសន្យាអំពីមរតកដ៏មានតម្លៃ
[រូបភាពនៅទំព័រ១៨]
តើអ្នកមានចិត្តអបអរនឹងកេរ្ដិ៍ដំណែលខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកឬទេ?