«បើសិនជាព្រះកាន់ខាងយើង តើអ្នកណាអាចទាស់នឹងយើងបាន?»
«បើសិនជាព្រះកាន់ខាងយើង តើអ្នកណាអាចទាស់នឹងយើងបាន?»
«ដូច្នេះ យើងនឹងថ្លែងប្រាប់ពីសេចក្ដីទាំងនេះថាដូចម្ដេច? បើសិនជាព្រះកាន់ខាងយើង តើអ្នកណាអាចទាស់នឹងយើងបាន?»។—រ៉ូម ៨:៣១
១. តើអ្នកណាខ្លះបានចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីបជាមួយសាសន៍អ៊ីស្រាអែល? ហើយតើអ្វីបាននាំឲ្យគេធ្វើដូច្នោះ?
នៅពេលដែលពួកអ៊ីស្រាអែលបានឈានទៅរកសេរីភាពដោយធ្វើដំណើរចេញពីស្រុកអេស៊ីប ក្រោយពីបានចំណាយពេល២១៥ឆ្នាំនៅទីនោះ អស់ជាច្រើនឆ្នាំធ្វើជាទាសករ នោះមាន«មនុស្សសន្ធឹកគ្រប់បែបឡើងទៅជាមួយដែរ»។ (និក្ខមនំ ១២:៣៨) មនុស្សទាំងនោះដែលមិនមែនជាសាសន៍អ៊ីស្រាអែលទេ បានពិសោធមើលសេចក្ដីវេទនាដប់ដ៏គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង ដែលបានធ្វើឲ្យខ្ទេចខ្ទីដល់ស្រុកអេស៊ីប និងបានធ្វើឲ្យព្រះមិនពិតរបស់គេទៅជាអ្វីដែលគួរនឹងសើចចំអក។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ជាពិសេសក្នុងកំឡុងពេលដែលមានសេចក្ដីវេទនាទី៤នោះ មនុស្សទាំងនោះបានឃើញសមត្ថភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីការពាររាស្ត្ររបស់ទ្រង់។ (និក្ខមនំ ៨:២៣, ២៤) ទោះបីសាសន៍ផ្សេងនោះមិនសូវមានការយល់ដឹងច្រើនអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក៏ដោយ ពួកគេបានដឹងប្រាកដថា៖ ព្រះទាំងប៉ុន្មានរបស់ស្រុកអេស៊ីបគ្មានសមត្ថភាពការពារជនជាតិអេស៊ីបនោះឡើយ។ រីឯព្រះយេហូវ៉ាវិញ ទ្រង់បានបង្ហាញមហិទ្ធិឫទ្ធិរបស់ទ្រង់ដើម្បីការពារពួកអ៊ីស្រាអែល។
២. ហេតុអ្វីបានជារ៉ាហាបបានគាំទ្រចារបុរសសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនោះ? ហើយហេតុអ្វីបានជានាងមិនបានខកបំណងដោយទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ា?
២ សែសិបឆ្នាំក្រោយមក តែបន្ដិចមុននឹងពួកអ៊ីស្រាអែលបានចូលទៅក្នុងស្រុកសន្យា នោះលោកយ៉ូស្វេ ដែលជាអ្នកស្នងការដឹកនាំបន្ទាប់ពីម៉ូសេ បានចាត់ឲ្យចារបុរសពីរនាក់ចូលទៅសង្កេតមើលស្រុកនោះសិន។ នៅទីនោះគេបានជួបស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះរ៉ាហាប ដែលជាអ្នកស្នាក់នៅទីក្រុងយេរីខូរ។ អាស្រ័យនឹងអ្វីដែលនាងបានឮអំពីការអស្ចារ្យដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រព្រឹត្តដើម្បីការពារពួកអ៊ីស្រាអែល អស់៤០ឆ្នាំតាំងពីគេបានចេញពីស្រុកអេស៊ីបមក នោះរ៉ាហាបដឹងថា ខ្លួនត្រូវតែគាំទ្រខាងរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា បើសិនជាចង់ទទួលពរពីទ្រង់។ ដោយព្រោះរ៉ាហាបសម្រេចចិត្តដោយប្រាជ្ញានោះ នាងនិងក្រុមគ្រួសាររបស់នាងបានរួចរស់ជីវិតផុតពីស្លាប់ ពេលដែលពួកអ៊ីស្រាអែលបានចូលវាយយកទីក្រុងនោះ។ របៀបដែលគេបានត្រូវសង្គ្រោះដោយអព្ភូតហេតុនោះ ក៏ជាភស្តុតាងជាក់ច្បាស់ណាស់ថា ព្រះទ្រង់គង់ជាមួយនឹងគេ។ ដូច្នេះ នាងរ៉ាហាបមិនបានខកបំណងដោយទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាទេ។—យ៉ូស្វេ ២:១, ៩-១៣; ៦:១៥-១៧, ២៥
៣. (ក) តើព្រះយេស៊ូបានធ្វើអព្ភូតហេតុអ្វីនៅជិតទីក្រុងយេរីខូរដែលបានត្រូវសាងសង់ឡើងវិញនោះ? ហើយតើបព្វជិតសាសនាយូដាបានប្រព្រឹត្តតបយ៉ាងណា? (ខ) តើពួកជនជាតិយូដាខ្លះៗ និងបន្ទាប់មក មនុស្សជាច្រើននាក់ដែលមិនមែនជាជនជាតិយូដានោះ បានកត់សម្គាល់អ្វី?
៣ ដប់ប្រាំសតវត្សក្រោយមក ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានប្រោសអ្នកសុំទានម្នាក់ដែលងងឹតភ្នែកឲ្យមើលឃើញវិញ នៅជិតទីក្រុងយេរីខូរដែលបានត្រូវសាងសង់ឡើងវិញនោះ។ (ម៉ាកុស ១០:៤៦-៥២; លូកា ១៨:៣៥-៤៣) ដោយអង្វរព្រះយេស៊ូសុំឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាចំពោះគាត់នោះ បុរសនេះបានបង្ហាញថាគាត់ទទួលស្គាល់ថា ព្រះយេស៊ូមានព្រះគាំទ្រទ្រង់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត បើនិយាយជាទូទៅនោះ អ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដានិងអ្នកដែលកាន់តាមពួកគេ បានបដិសេធមិនព្រមទទួលស្គាល់នូវអព្ភូតហេតុដែលព្រះយេស៊ូបានប្រព្រឹត្ត ជាសក្ខីភាពដែលបញ្ជាក់ថា ទ្រង់កំពុងតែបំពេញកិច្ចការដែលព្រះចាត់ឲ្យធ្វើ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបានរករឿងនឹងទ្រង់។ (ម៉ាកុស ២:១៥, ១៦; ៣:១-៦; លូកា ៧:៣១-៣៥) សូម្បីតែពេលគេត្រូវប្រឈមនឹងហេតុការណ៍ដែលថា ព្រះយេស៊ូត្រូវបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ បន្ទាប់ពីគេបានធ្វើគុតទ្រង់ នោះគេនៅតែមិនព្រមសារភាពថា ជាការដែលព្រះបានប្រព្រឹត្តនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបាននាំមុខបៀតបៀនអ្នកដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូ ទាំងខិតខំបង្អាក់កិច្ចការរបស់គេ ក្នុងការ«ផ្សាយដំណឹងល្អពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ»។ យ៉ាងណាក៏ដោយ សាសន៍យូដាខ្លះៗ និងបន្ទាប់មក មនុស្សច្រើននាក់ដែលមិនមែនជាសាសន៍យូដាទេ បានកត់សម្គាល់នូវព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងនោះ ហើយបានប្រមាណមើលការនោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ គេបានយល់ច្បាស់ថា ព្រះបានបដិសេធចោលអ្នកដឹកនាំសាសនាយូដាដែលប្រកាន់ថាខ្លួនសុចរិតនោះ និងទ្រង់កំពុងតែគាំទ្រខាងអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដ៏រាបទាប។—កិច្ចការ ១១:១៩-២១
សព្វថ្ងៃនេះ តើអ្នកណាដែលមានព្រះគាំទ្រគេនោះ?
៤, ៥. (ក) តើមនុស្សខ្លះមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីការជ្រើសរើសសាសនាមួយ? (ខ) ពេលសម្គាល់សាសនាពិត តើសំនួរណាគឺមានជាចំបង?
៤ នៅពេលដែលគេបានសម្ភាសន៍បព្វជិតម្នាក់តាមទូរទស្សន៍ គាត់បាននិយាយអំពីសាសនាពិតថា៖ «ខ្ញុំនឹងអះអាងថា សាសនាមួយគឺជាសេចក្ដីពិត បើសិនជាសាសនានោះធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់ទៅជាបុគ្គលដ៏ល្អជាង ដោយសារគេគោរពតាមសាសនានោះ»។ ពិតហើយ សាសនាពិតច្បាស់ជាធ្វើឲ្យមនុស្សទៅជាបុគ្គលដ៏ល្អជាងមែនហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ តើហេតុការណ៍ដែលថា សាសនាមួយដែលធ្វើឲ្យមនុស្សក្លាយជាមនុស្សដ៏ល្អជាង ពិតជាបញ្ជាក់ថាសាសនានោះឯងមានព្រះគាំទ្រឬទេ? តាមយោបល់របស់លោកគូស្នឺនោះ តើនេះជាលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យតែមួយគត់ដែលបញ្ជាក់ថា សាសនាមួយគឺជាសាសនាពិតឬ?
៥ មនុស្សទាំងអស់ចូលចិត្តធ្វើការសម្រេចផ្ទាល់ខ្លួន រួមទាំងការសម្រេចថា ខ្លួននឹងកាន់តាមសាសនាមួយណា។ ក៏ប៉ុន្តែ ដោយមានសេរីភាពធ្វើការជ្រើសរើសនោះ មិនមានន័យថា មនុស្សម្នាក់នឹងធ្វើការសម្រេចត្រឹមត្រូវទេ។ ជាឧទាហរណ៍ មនុស្សខ្លះជ្រើសរើសសាសនា ដោយមើលផ្អែកទៅលើចំនួនសមាជិក ភាពស្តុកស្តម្ភ ភាពអធឹកអធមនៃពិធីរបស់គេ ឬក៏ទំនាក់ទំនងនឹងក្រុមគ្រួសារ។ កត្ដាទាំងនេះមិនអាចបញ្ជាក់ថា សាសនាមួយគឺពិតឬក៏មិនពិតបានទេ។ សំនួរដ៏ចំបងគឺថា៖ តើសាសនាមួយណាដែលជំរុញឲ្យអ្នកកាន់តាមនោះ ប្រព្រឹត្តតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ និងថែមទាំងផ្ដល់ភស្តុតាងមាំមួនដែលបង្ហាញការគាំទ្រពីព្រះ ដើម្បីឲ្យសមាជិកនៃសាសនានោះអាចនិយាយដោយជំនឿស៊ប់ថា៖ «ព្រះកាន់ខាងយើង?»។
៦. តើពាក្យបន្ទូលណាខ្លះរបស់ព្រះយេស៊ូ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងទៅលើរឿងសាសនាពិតនិងសាសនាមិនពិត?
៦ ព្រះយេស៊ូបានតាំងខ្នាតតម្រាសំរាប់ការវិនិច្ឆ័យសម្គាល់សាសនាពិត ផ្សេងពីសាសនាមិនពិត ពេលទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ចូរប្រយ័តនឹងពួកគ្រូក្លែងក្លាយ ដែលគេមកឯអ្នករាល់គ្នា ដោយពាក់រោមចៀមបំប្លែងខ្លួន តែខាងក្នុងរបស់គេ ជាឆ្កែចចក ដែលឆ្មក់ស៊ីវិញ។ អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់គេបាន ដោយសារផលគេបង្កើត»។ (ម៉ាថាយ ៧:១៥, ១៦; ម៉ាឡាគី ៣:១៨) សូមឲ្យយើងសើរើឡើងវិញនូវ«ផល» ឬសញ្ញាដែលសម្គាល់សាសនាពិត យោងទៅតាមបន្ទូលរបស់ព្រះ ដើម្បីឲ្យយើងអាចដឹងជាក់ច្បាស់ថា អ្នកណាដែលមានព្រះគាំទ្រគេសព្វថ្ងៃនេះ។
ទីសម្គាល់នៃអស់អ្នកដែលមានព្រះគាំទ្រគេនោះ
៧. តើការបង្រៀនតែអ្វីដែលមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរ មានន័យយ៉ាងណា?
៧ សេចក្ដីបង្រៀនរបស់គេមានមូលដ្ឋានទៅលើព្រះគម្ពីរ។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «សេចក្ដីដែលខ្ញុំបង្រៀននេះ មិនមែនជារបស់ខ្ញុំទេ គឺជារបស់ផងព្រះ ដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមកនោះវិញ។ បើអ្នកណាចង់ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ នោះនឹងបានដឹងជាសេចក្ដីបង្រៀននេះមកពីព្រះ ឬជាខ្ញុំនិយាយដោយអាងខ្លួនខ្ញុំ»។ ទ្រង់ក៏បានមានបន្ទូលថា៖ «អ្នកណាដែលកើតអំពីព្រះ នោះក៏ស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះដែរ»។ (យ៉ូហាន ៧:១៦, ១៧; ៨:៤៧) ដោយសមហេតុសមផល អស់អ្នកដែលព្រះគាំទ្រនោះ បង្រៀនតែអ្វីដែលព្រះបានសម្ដែងមកក្នុងព្រះគម្ពីរទេ ហើយពួកគេបដិសេធនូវសេចក្ដីបង្រៀនដែលផ្អែកទៅលើប្រាជ្ញាឬទំនៀមទំលាប់របស់មនុស្ស។—អេសាយ ២៩:១៣; ម៉ាថាយ ១៥:៣-៩; កូល៉ុស ២:៨
៨. ហេតុអ្វីបានជាការប្រើព្រះនាមរបស់ព្រះក្នុងការថ្វាយបង្គំគឺសំខាន់ម្ល៉េះ?
៨ ពួកគេប្រើនិងផ្សព្វផ្សាយព្រះនាមរបស់ព្រះ គឺព្រះយេហូវ៉ា។ លោកអេសាយបានទាយថា៖ «នៅគ្រានោះ ឯងរាល់គ្នានឹងពោលថា ‹ចូរអរព្រះគុណដល់ព្រះយេហូវ៉ា! ចូរអំពាវនាវដល់ព្រះនាមទ្រង់។ ចូរសរសើរពីកិច្ចការ ទាំងប៉ុន្មានរបស់ទ្រង់ចុះ! នៅកណ្ដាលប្រជាជនទាំងឡាយ។ ចូរប្រកាសប្រាប់ថា ព្រះនាមទ្រង់ខ្ពស់វិសេស។ ចូរច្រៀងថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា ពីព្រោះទ្រង់បានធ្វើការដ៏ប្រសើរ។ ត្រូវឲ្យមនុស្សដឹងដំណឹងនេះនៅពេញលើផែនដីផង›»។ (អេសាយ ១២:៤, ៥) ព្រះយេស៊ូបានបង្រៀនសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យអធិស្ឋានថា៖ «ឱព្រះវរបិតានៃយើងខ្ញុំ ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌អើយ! សូមឲ្យព្រះនាមទ្រង់បានបរិសុទ្ធ»។ (ម៉ាថាយ ៦:៩) ម្ល៉ោះហើយ មិនថាសាសន៍យូដាឬសាសន៍ផ្សេងក្ដី គ្រីស្ទានទាំងឡាយត្រូវបំរើជា«រាស្ត្រ១ពួក . . . ទុកសំរាប់ព្រះនាម[ព្រះ]»។ (កិច្ចការ ១៥:១៤) ព្រះច្បាស់ជាពេញព្រះហឫទ័យនឹងគាំទ្រអស់អ្នកដែលសប្បាយចិត្តរួមជាមួយ«រាស្ត្រ១ពួក . . . ទុកសំរាប់ព្រះនាមទ្រង់»។
៩. (ក) ហេតុដូចម្ដេចបានជាអំណរជាបុគ្គលិកលក្ខណៈដែលសម្គាល់សមាជិកសាសនាពិត? (ខ) តើអេសាយបានប្រៀបធៀបសាសនាពិត និងសាសនាមិនពិតយ៉ាងណា?
៩ ពួកគេបង្ហាញបុគ្គលិកលក្ខណៈដែលប្រកបទៅដោយអំណរដូចជាព្រះ។ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកនិពន្ធ«ដំណឹងល្អ» នោះទ្រង់គឺជា«ព្រះដ៏មានព្រះទ័យសប្បាយ»។ (ធីម៉ូថេទី១ ១:១១, ព.ថ.) ដូច្នេះ តើអ្នកថ្វាយបង្គំទ្រង់អាចប្រកបទៅដោយអពមង្គល ឬមានទស្សនៈទុទិដ្ឋិនិយមជារៀងរហូតទេ? ថ្វីដ្បិតមានបញ្ហាក្នុងពិភពលោក ឬបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរក្ដី គ្រីស្ទានពិតរក្សាឲ្យមានចិត្តអំណរ ពីព្រោះពួកគេទទួលទានជាទៀងទាត់នូវអាហារខាងវិញ្ញាណដ៏សំបូរហូរហៀរ។ អេសាយបានប្រៀបធៀបអ្នកដែលកាន់សាសនាពិតនឹងអ្នកដែលកាន់តាមសាសនាមិនពិត ដោយថា៖ «ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា ទ្រង់មានបន្ទូលដូច្នេះថា ‹មើល! ពួកអ្នកបំរើអញនឹងបានស៊ី តែឯងរាល់គ្នានឹងត្រូវឃ្លាន។ មើល! ពួកអ្នកបំរើអញនឹងបានផឹក តែឯងរាល់គ្នានឹងត្រូវស្រេក។ មើល! ពួកអ្នកបំរើអញនឹងអរសប្បាយ តែឯងរាល់គ្នានឹងត្រូវខ្មាស។ មើល! ពួកអ្នកបំរើអញនឹងច្រៀងដោយមានចិត្តអំណរ តែឯងរាល់គ្នានឹងស្រែកឡើង ដោយមានចិត្តព្រួយ ហើយនឹងទ្រហោយំដោយមានវិញ្ញាណគ្រាំគ្រាវិញ›»។—អេសាយ ៦៥:១៣, ១៤
១០. តើដោយដូចម្ដេចដែលអ្នកកាន់សាសនាពិតអាចជៀសវាងពីការរៀនដោយគ្រាន់តែសាកល្បងសិន?
១០ ពួកគេប្រព្រឹត្តនិងធ្វើការសម្រេចចិត្តដោយមានមូលដ្ឋានទៅលើគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរ។ អ្នកសរសេរសុភាសិតបានទូន្មានថា៖ «ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត កុំឲ្យពឹងផ្អែកលើយោបល់របស់ខ្លួនឡើយ ត្រូវឲ្យទទួលស្គាល់ទ្រង់នៅគ្រប់ទាំងផ្លូវឯងចុះ នោះទ្រង់នឹងដំរង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង»។ (សុភាសិត ៣:៥, ៦) ព្រះតែងគាំទ្រអ្នកដែលពឹងទ្រង់ដើម្បីឲ្យបានការណែនាំ ជាជាងពឹងទៅលើទ្រឹស្តីមិនស្របគ្នារបស់មនុស្ស ដែលមិនអើពើនឹងប្រាជ្ញារបស់ព្រះ។ ដោយមនុស្សម្នាក់សុខចិត្តប្រកបជីវិតទៅតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះប៉ុណ្ណា នោះគាត់អាចជៀសវាងពីការរៀនដោយគ្រាន់តែសាកល្បងសិនប៉ុណ្ណឹងដែរ។—ទំនុកដំកើង ១១៩:៣៣; កូរិនថូសទី១ ១:១៩-២១
១១. (ក) ហេតុអ្វីបានជាសមាជិកនៃសាសនាពិត មិនអាចបែកខ្ញែកជាក្រុមបព្វជិតនិងក្រុមមនុស្សធម្មតាបានទេ? (ខ) តើអ្នកដែលនាំមុខក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះ ត្រូវធ្វើជាគំរូបែបណា?
១១ ពួកគេមានរបៀបរៀបចំទៅតាមបែបបទនៃក្រុមជំនុំគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយ។ ព្រះយេស៊ូបានដាក់គោលការណ៍ថា៖ «ឯអ្នករាល់គ្នាវិញ មិនត្រូវឲ្យអ្នកដទៃហៅខ្លួនជាលោកគ្រូឡើយ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមានសាស្ដាតែ១ ហើយជាបងប្អូននឹងគ្នាទាំងអស់។ ក៏កុំឲ្យហៅអ្នកណាជាឪពុក នៅផែនដីនេះដែរ ដ្បិតមានឪពុកតែ១ប៉ុណ្ណោះ គឺជាព្រះដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។ ហើយកុំឲ្យអ្នកណាហៅខ្លួនជាសាស្ដាឡើយ ដ្បិតមានសាស្ដាតែ១ប៉ុណ្ណោះ គឺជាព្រះគ្រីស្ទ។ តែអ្នកណាដែលធំជាងគេក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា នោះត្រូវធ្វើជាអ្នកបំរើដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ»។ (ម៉ាថាយ ២៣:៨-១១) ក្រុមជំនុំមួយដែលមានសមាសភាពសុទ្ធតែជាបងប្អូន មិនអាចមានក្រុមបព្វជិតដ៏អួតខ្លួន ដែលលើកកិត្ដិយសចំពោះខ្លួនឯង ដោយដាក់ឋានន្តរដែលស្ដាប់ទៅដូចជាគួរឲ្យអស្ចារ្យ និងដំកើងខ្លួនលើមនុស្សធម្មតានោះទេ។ (យ៉ូប ៣២:២១, ២២) អ្នកដែលឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ព្រះ បានត្រូវប្រាប់ឲ្យធ្វើអ៊ីចឹង«ដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត មិនមែនដោយបង្ខំទេ ក៏មិនមែនដោយចង់បានកំរៃដែរ គឺដោយគាប់ចិត្តវិញ មិនមែនបែបដូចជាមានអំណាចលើរបស់ទ្រព្យទេ គឺដើម្បីឲ្យបានធ្វើជាគំរូដល់ហ្វូងចៀមវិញប៉ុណ្ណោះ»។ (ពេត្រុសទី១ ៥:២, ៣) អ្នកគង្វាលដែលជាគ្រីស្ទានពិតនោះ ជៀសវាងពីការខំព្យាយាមធ្វើជាម្ចាស់លើជំនឿរបស់អ្នកឯទៀត។ ដោយសារពួកគាត់ជាអ្នកធ្វើការគ្នីគ្នាក្នុងកិច្ចបំរើរបស់ព្រះ នោះគេគ្រាន់តែខិតខំធ្វើជាគំរូដ៏ល្អប៉ុណ្ណោះ។—កូរិនថូសទី២ ១:២៤
១២. តើព្រះតម្រូវឲ្យអ្នកដែលចង់ឲ្យទ្រង់គាំទ្រនោះ រក្សាជំហរអ្វីចំពោះរដ្ឋាភិបាលមនុស្ស?
១២ ពួកគេចុះចូលចំពោះរដ្ឋាភិបាលមនុស្ស តែនៅអព្យាក្រឹត។ អ្នកណាម្នាក់ដែលមិន«ចុះចូលនឹងរាជការ» នោះមិនអាចសង្ឃឹមថាខ្លួននឹងមានព្រះគាំទ្រឡើយ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះ«ព្រះទ្រង់បានតាំងពួកលោកទាំងនោះឲ្យមានអំណាច បានជាអ្នកណាដែលតាំងខ្លួនទាស់នឹងអំណាចនោះ ក៏ទាស់ទទឹងនឹងបញ្ញត្តនៃព្រះដែរ»។ (រ៉ូម ១៣:១, ២) ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូបានទទួលស្គាល់ថា អាចមានការទង្គិចចិត្តគ្នាដែរ ពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ចូរថ្វាយរបស់សេសារទៅសេសារទៅ ហើយរបស់ព្រះទៅព្រះវិញ»។ (ម៉ាកុស ១២:១៧) អស់អ្នកដែលចង់បានព្រះគាំទ្រនោះ ត្រូវតែ«ស្វែងរកនគរ នឹងសេចក្ដីសុចរិតនៃព្រះជាមុនសិន» ទន្ទឹមនឹងស្ដាប់តាមច្បាប់រដ្ឋដែលស្របគ្នានឹងភារកិច្ចដ៏ធ្ងន់ជាងរបស់គេចំពោះព្រះ។ (ម៉ាថាយ ៦:៣៣; កិច្ចការ ៥:២៩) ព្រះយេស៊ូបានបញ្ជាក់អំពីអព្យាក្រឹតភាព ពេលដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលអំពីសិស្សទ្រង់ថា៖ «គេមិនមែនជារបស់ផងលោកីយ ដូចជាទូលបង្គំក៏មិនមែនជារបស់លោកីយដែរ»។ ក្រោយនោះទៀត ទ្រង់បានមានបន្ទូលថែមទៀតថា៖ «នគរខ្ញុំមិនមែនត្រូវខាងលោកីយនេះទេ»។—យ៉ូហាន ១៧:១៦; ១៨:៣៦
១៣. តើសេចក្ដីស្រឡាញ់មានតួនាទីអ្វី ក្នុងការសម្គាល់រាស្ត្ររបស់ព្រះ?
១៣ ពួកគេមិនលំអៀងក្នុងការ«ធ្វើល្អដល់មនុស្សទាំងអស់»។ (កាឡាទី ៦:១០) សេចក្ដីស្រឡាញ់ប្រភេទគ្រីស្ទាន មិនចេះលំអៀងទេ ព្រមទាំងក្រសោបបញ្ចូលមនុស្សទាំងអស់ មិនថាគេមានពណ៌សម្បុរណា ស្ថានភាពណាខាងសេដ្ឋកិច្ចឬការអប់រំ ជាតិណា ឬភាសាណាក៏ដោយ។ ការធ្វើល្អចំពោះមនុស្សទាំងអស់ ជាពិសេសចំពោះអ្នកជឿជាដើម ក៏ជួយបញ្ជាក់នូវអស់អ្នកណាដែលព្រះគាំទ្រ។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖ «គេនឹងដឹងថា អ្នករាល់គ្នាជាសិស្សរបស់ខ្ញុំ ដោយសារសេចក្ដីនេះឯង គឺដោយអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»។—យ៉ូហាន ១៣:៣៥; កិច្ចការ ១០:៣៤, ៣៥
១៤. តើមនុស្សទូទៅពេញចិត្តនឹងអ្នកដែលព្រះគាំទ្រនោះទេ? សូមពន្យល់។
១៤ ពួកគេសុខចិត្តរងទ្រាំនូវការបៀតបៀន ដោយសារគេធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ ព្រះយេស៊ូបានព្រមានសិស្សរបស់ទ្រង់ទុកជាមុនថា៖ «បើគេបានបៀតបៀនដល់ខ្ញុំ នោះគេនឹងបៀតបៀនដល់អ្នករាល់គ្នា ហើយបើគេបានកាន់តាមពាក្យខ្ញុំ នោះគេនឹងកាន់តាមពាក្យរបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ»។ (យ៉ូហាន ១៥:២០; ម៉ាថាយ ៥:១១, ១២; ធីម៉ូថេទី២ ៣:១២) អស់អ្នកដែលព្រះគាំទ្រនោះ មិនសូវពេញនិយមទេ ដូចលោកណូអេ ដែលបានកាត់ទោសលោកីយ៍ដោយសារជំនឿរបស់គាត់។ (ហេព្រើរ ១១:៧) សព្វថ្ងៃនេះ ពួកអ្នកដែលចង់មានការគាំទ្រពីព្រះ នោះមិនហ៊ានបង្អន់កម្លាំងនៃបន្ទូលរបស់ព្រះ ឬក៏បោះបង់ចោលគោលការណ៍របស់ទ្រង់ ដើម្បីជៀសចេញពីការបៀតបៀននោះទេ។ ដរាបណាដែលគេបំរើព្រះយ៉ាងស្មោះត្រង់ នោះគេដឹងថា មនុស្សនឹង‹ឆ្ងល់ ហើយប្រមាថ›ដល់គេ។—ពេត្រុសទី១ ២:១២; ៣:១៦; ៤:៤
ដល់ពេលពិចារណានូវហេតុការណ៍ពិត
១៥, ១៦. (ក) តើសំនួរអ្វីខ្លះដែលនឹងជួយយើងឲ្យសម្គាល់ក្រុមសាសនា ដែលព្រះគាំទ្រនោះ? (ខ) តើមនុស្សរាប់លាននាក់បានសន្និដ្ឋានយ៉ាងណា? ហើយហេតុអ្វី?
១៥ សូមសួរខ្លួនឯងថា ‹តើសាសនាណាដែលត្រូវគេសម្គាល់ជាក្រុមមួយដែលប្រព្រឹត្តតាមយ៉ាងហ្មត់ចត់ទៅតាមបន្ទូលរបស់ព្រះ សូម្បីតែសេចក្ដីបង្រៀននោះគឺខុសគ្នាពីជំនឿរបស់មនុស្សភាគច្រើនក៏ដោយ? តើអ្នកណាគេដែលដាក់ទម្ងន់ទៅលើសារៈសំខាន់នៃព្រះនាមផ្ទាល់របស់ព្រះ រហូតដល់ប្រើព្រះនាមនោះដើម្បីសម្គាល់ខ្លួនគេ? តើអ្នកណាដែលចង្អុលបញ្ជាក់ចំពោះសង្ឃឹមទៅលើព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ជាដំណោះស្រាយតែមួយគត់សំរាប់បញ្ហារបស់មនុស្សជាតិ? តើអ្នកណាគេគាំទ្រខ្នាតតម្រាក្នុងព្រះគម្ពីរស្តីពីការប្រព្រឹត្ត ទោះបីគេត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សមិនទាន់សម័យក៏ដោយ? តើសាសនាមួយណាដែលត្រូវគេសម្គាល់ជាក្រុមដែលគ្មានបព្វជិតដែលទទួលប្រាក់ខែ ហើយសមាជិកគ្រប់ៗរូបជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយ? តើអ្នកណាគេដែលទទួលសេចក្ដីសរសើរជាពលរដ្ឋដែលគោរពច្បាប់ ទោះជាគេមិនចូលរួមក្នុងរឿងនយោបាយក៏ដោយ? តើអ្នកណាគេចំណាយទាំងលុយនិងពេលវេលាដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ក្នុងការបង្រៀនអ្នកឯទៀតអំពីព្រះនិងគោលបំណងរបស់ទ្រង់? ហើយ តើសាសនាមួយណាដែលត្រូវគេមើលងាយ ចំអក និងបៀតបៀន ទោះជាគេមានលក្ខណៈល្អៗទាំងនេះក៏ដោយ?
១៦ មនុស្សរាប់លាននាក់ក្នុងពិភពលោកនេះ បានពិចារណានូវហេតុការណ៍ពិតទាំងប៉ុន្មាន ហើយបានជឿយ៉ាងស៊ប់ថា មានតែស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះទេ ដែលកាន់សាសនាពិតនោះ។ ពួកគេបានសន្និដ្ឋានបែបនេះ ដោយមានមូលដ្ឋានទៅលើអ្វីដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបង្រៀន និងមារយាទរបស់ផងគេដែរ ព្រមទាំងលើមូលដ្ឋាននៃផលប្រយោជន៍ ដែលសាសនារបស់គេបានផ្ដល់មក។ (អេសាយ ៤៨:១៧) មនុស្សរាប់លាននាក់និយាយដូចអ្វីដែលបានទាយទុកមកនៅសាការី ៨:២៣ ដែលថា៖ «យើងខ្ញុំនឹងទៅជាមួយនឹងអ្នកដែរ ពីព្រោះយើងខ្ញុំបានឮថា ព្រះទ្រង់គង់ជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា»។
១៧. ហេតុអ្វីបានជាការនិយាយថា ខ្លួនគេជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានសាសនាពិតនោះ មិនមែនជាការបំពានសិទ្ធិអ្នកដទៃទេ?
១៧ តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបំពានសិទ្ធិគេឬទេ ដោយលើកបញ្ជាក់ថា មានតែពួកគេប៉ុណ្ណោះដែលព្រះគាំទ្រនោះ? តាមការពិត គឺមិនសូវខុសគ្នាប៉ុន្មានទេ ពីពេលដែលពួកអ៊ីស្រាអែលនៅស្រុកអេស៊ីប បានអះអាងថាមានការគាំទ្រពីព្រះ ទោះជាពួកអេស៊ីបបានជឿយ៉ាងណាក៏ដោយ ហើយពេលដែលពួកគ្រីស្ទាននៅសតវត្សទីមួយផងដែរក៏បានអះអាងថាព្រះគាំទ្រគេ មិនមែនពួកអ្នកកាន់សាសនាយូដាទេ។ ហេតុការណ៍ទាំងប៉ុន្មាននោះ ជាភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ នៅក្នុង២៣៥ប្រទេស នោះស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែធ្វើកិច្ចការដែលព្រះយេស៊ូបានទាយថា ពួកអ្នកកាន់តាមទ្រង់នឹងធ្វើនៅគ្រាចុងបញ្ចប់ ដោយថា៖ «ដំណឹងល្អនេះ ដែលសំដែងពីនគរ នឹងត្រូវប្រកាសប្រាប់ទូទៅគ្រប់ក្នុងលោកីយ ទុកជាទីបន្ទាល់ដល់អស់ទាំងសាសន៍ នោះទើបនឹងបានដល់ចុងបំផុត»។—ម៉ាថាយ ២៤:១៤
១៨, ១៩. (ក) ហេតុអ្វីបានជាគ្មានមូលហេតុឲ្យស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាឈប់ធ្វើការផ្សព្វផ្សាយ ទោះជាមានការប្រឆាំងក៏ដោយ? (ខ) តើទំនុកដំកើង ៤១:១១ គាំទ្រហេតុការណ៍នេះយ៉ាងណា ដែលថាពួកស្មរបន្ទាល់មានព្រះគាំទ្រគេនោះ?
១៨ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានឹងបន្តសម្រេចកិច្ចការនេះ ដោយមិនអនុញ្ញាតឲ្យការបៀតបៀន ឬការប្រឆាំងបង្អាក់សកម្មភាពរបស់គេឡើយ។ កិច្ចការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាត្រូវតែសម្រេច ក៏និងបានសម្រេចជាពុំខាន។ ការប៉ុនប៉ងទាំងប៉ុន្មានក្នុងកំឡុងមួយសតវត្សកន្លងទៅនេះ ដើម្បីបង្អាក់ពួកស្មរបន្ទាល់ពីការសម្រេចកិច្ចការរបស់ព្រះ នោះបានទទួលបរាជ័យទាំងស្រុង ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យាថា៖ «ឯគ្រឿងសស្ដ្រាវុធណាដែលគេធ្វើឡើង នោះគ្មានណាមួយនឹងអាចទាស់នឹងឯងបានឡើយ ហើយអស់ទាំងអណ្ដាតណាដែលកំរើកទាស់នឹងឯងក្នុងរឿងក្ដី នោះឯងនឹងកាត់ទោសឲ្យវិញ។ នេះហើយជាសេចក្ដី ដែលពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងទទួលជាមរដក ហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់គេក៏មកពីអញ»។—អេសាយ ៥៤:១៧
១៩ ហេតុការណ៍ដែលបញ្ជាក់ថា ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានកម្លាំងខ្លាំងជាង និងមានសកម្មភាពច្រើនជាងពេលមុនៗ ថ្វីបើប្រឈមមុខនឹងការប្រឆាំងទូទាំងពិភពលោកក៏ដោយ ជាភស្តុតាងថាព្រះយេហូវ៉ាពេញព្រះទ័យនឹងអ្វីដែលគេកំពុងតែធ្វើ។ ស្តេចដាវីឌបានមានបន្ទូលថា៖ «យ៉ាងនោះ ទូលបង្គំនឹងដឹងថា ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងទូលបង្គំពិត ដោយពួកសត្រូវមិនមានជ័យជំនះឈ្នះទូលបង្គំឡើយ»។ (ទំនុកដំកើង ៤១:១១; ៥៦:៩, ១១) ពួកសត្រូវរបស់ព្រះនឹងមិនអាចស្រែកដោយជ័យជំនះទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានឡើយ ដ្បិតមេដឹកនាំរបស់រាស្ត្រទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ គឺកំពុងតែឈានទៅមុខឲ្យបានជ័យជំនះផ្ដាច់ព្រាត់!
តើអ្នកអាចឆ្លើយបានទេ?
• តើមានគំរូណាខ្លះពីបុរាណ អំពីមនុស្សដែលមានព្រះគាំទ្រនោះ?
• តើមានទីសម្គាល់ណាខ្លះដែលសម្គាល់សាសនាពិតនោះ?
• ហេតុអ្វីបានជាអ្នកផ្ទាល់ជឿយ៉ាងស៊ប់ថា ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានព្រះគាំទ្រគេ?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ១១]
អស់អ្នកដែលប្រាថ្នាចង់ឲ្យព្រះគាំទ្រគេនោះ ត្រូវតែរក្សាឲ្យការបង្រៀនរបស់គេមានមូលដ្ឋានទាំងស្រុង ទៅលើព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់
[រូបភាពនៅទំព័រ១៣]
ពួកអ្នកចាស់ទុំគ្រីស្ទាន បំរើជាគំរូចំពោះហ្វូងចៀម