វិធីបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹងយ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាព
វិធីបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹងយ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាព
«ចូរមកឯខ្ញុំចុះ! អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ! ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ»។—ម៉ាថាយ ១១:២៨, ព.ថ.
១, ២. (ក) តើព្រះគម្ពីរមានអ្វីខ្លះដែលជួយបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹងហួសហេតុនោះ? (ខ) តើសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូមានប្រសិទ្ធិភាពយ៉ាងណា?
អ្នកទំនងជានឹងយល់ស្របថា អាការតានតឹងក្នុងអារម្មណ៍ច្រើនហួសហេតុ អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួន ហើយនាំឲ្យកើតទុក្ខផងដែរ។ ព្រះគម្ពីរបញ្ជាក់ថា មនុស្សជាតិទាំងពួងមានបន្ទុកធ្ងន់ផ្សេងៗពីគ្នា ដែលសង្កត់មកលើខ្លួនគេឲ្យងើបមិនរួចដល់ម្ល៉េះបានជាមនុស្សជាច្រើនកំពុងតែរង់ចាំ ដោយចិត្តអន្ទះអន្ទែងនូវការរំដោះពីជីវភាពបែបនេះដែលបង្កឲ្យមានភាពតានតឹងក្នុងចិត្ត។ (រ៉ូម ៨:២០-២២) ប៉ុន្តែ បទគម្ពីរក៏លើកបញ្ជាក់ថា យើងអាចទទួលការសម្រាលទុក្ខបានមួយកំរិតក្នុងពេលឥឡូវនេះ។ ការសម្រាលទុក្ខនេះកើតពីការប្រព្រឹត្តតាមឱវាទរបស់យុវបុរសម្នាក់ដែលធ្លាប់រស់២០សតវត្សមុននេះ។ គាត់ជាជាងឈើម្នាក់ តែអ្វីដែលគាត់ស្រឡាញ់ជាងនោះទៅទៀត គឺជាមនុស្សជាតិ។ ពាក្យសំដីរបស់គាត់ធ្លាប់មានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តមនុស្ស ហើយក៏បានបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់គេ ដោយជួយអ្នកទន់ខ្សោយ ថែមទាំងដោយលួងលោមសម្រួលចិត្តរបស់អ្នកដែលបាក់ទឹកចិត្ត។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀតនោះ គាត់ក៏បានជួយមនុស្សជាច្រើនឲ្យចំរើននូវសមត្ថភាពខាងវិញ្ញាណរបស់គេដល់កំពូល។ ដូច្នេះ គេបានទទួលនូវការធូរស្រាលពីភាពតានតឹងហួសហេតុក្នុងអារម្មណ៍វិញ ហើយអ្នកក៏អាចទទួលនេះបានដែរ។—លូកា ៤:១៦-២១; ១៩:៤៧, ៤៨; យ៉ូហាន ៧:៤៦
២ បុរសនេះគឺជាព្រះយេស៊ូពីភូមិណាសារ៉ែត ហើយទ្រង់មិនបានយកប្រជាប្រាជ្ញារបស់លោកីយ៍នេះមកដឹកមុខ ដូចដែលអ្នកខ្លះបានស្វះស្វែងរកនៅទីក្រុងរ៉ូម អាថែន និងអ័លេក្សានទ្រាពីបុរាណនោះឡើយ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ សេចក្ដីបង្រៀនរបស់ទ្រង់ត្រូវគេស្គាល់ជាទូទៅ។ គន្លឹះនៃប្រធានសេចក្ដីបង្រៀននោះ គឺជារដ្ឋាភិបាល ដែលជាខ្សែរយៈរបស់ព្រះសំរាប់ការគ្រប់គ្រងលើផែនដីយើងដោយជោគជ័យ។ ព្រះយេស៊ូក៏បានពន្យល់នូវគោលការណ៍បឋមៗអំពីរបៀបរស់នៅ។ គោលការណ៍ទាំងនេះមានគុណប្រយោជន៍ពិតៗនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ អ្នកដែលរៀននិងអនុវត្តតាមអ្វីដែលព្រះយេស៊ូបានបង្រៀននោះ នឹងទទួលអត្ថប្រយោជន៍ភ្លាមៗ រួមទាំងការបន្ធូរនូវអាការតានតឹងហួសហេតុក្នុងអារម្មណ៍។ តើអ្នកចង់បានដែរឬទេ?
៣. តើព្រះយេស៊ូបានផ្ដល់សេចក្ដីអញ្ជើញអ្វីដ៏ប្រសើរនោះ?
៣ ប្រហែលជាអ្នកសង្ស័យនិងដណ្ដឹងសួរខ្លួនឯងថា៖‹តើមនុស្សម្នាក់ដែលបានរស់នៅសម័យបុរាណនោះ ពិតជាអាចផ្ដល់ឲ្យនូវប្រយោជន៍ក្នុងជីវិតខ្ញុំឥឡូវនេះបានទេ?›។ សូមស្ដាប់នូវសេចក្ដីអញ្ជើញរបស់ព្រះយេស៊ូដែលថា៖ «អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ! ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹង[ធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ, ព.ថ.] ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ! ដ្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង ពីព្រោះនឹមខ្ញុំងាយទេ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។ (ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០) តើទ្រង់ចង់មានបន្ទូលដូចម្ដេច? សូមឲ្យយើងពិនិត្យពិច័យយ៉ាងល្អិតល្អន់នូវបន្ទូលនេះ ឲ្យដឹងពីរបៀបដែលនេះអាចជួយបន្ធូរភាពតានតឹងក្នុងអារម្មណ៍ដែលធ្វើទុក្ខដល់យើង។
៤. តើព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលទៅកាន់មនុស្សបែបណា? ហើយអ្នកស្ដាប់ទ្រង់ប្រហែលជាពិបាកធ្វើអ្វីដែលតម្រូវពីគេនិងដោយព្រោះអ្វី?
៤ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលទៅកាន់មនុស្សជាច្រើននាក់ ដែលស៊ូព្យាយាមធ្វើអ្វីៗសម្របទៅតាមក្រិត្យវិន័យ តែត្រូវ«ផ្ទុកធ្ងន់»ដោយព្រោះអ្នកដឹកនាំសាសនាយូដានោះបានធ្វើឲ្យសាសនាក្លាយទៅជាបន្ទុកមួយដ៏ធ្ងន់។ (ម៉ាថាយ ២៣:៤) ពួកគេបានបង្កើតវិន័យសំរាប់ជីវិតសឹងតែគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់។ អ្នកក៏នឹងមានអារម្មណ៍តានតឹងផងដែរ បើសិនជាអ្នកត្រូវគេបញ្ជាអ្នកថា«កុំ»ធ្វើនេះឬ«ចូរ»ធ្វើនោះម្ដងហើយម្ដងទៀតឥតឈប់ឈរនោះ មែនទេ? ផ្ទុយទៅវិញ សេចក្ដីអញ្ជើញរបស់ព្រះយេស៊ូនាំមនុស្សទៅដល់សេចក្ដីពិត សេចក្ដីសុចរិត និងជីវិតដ៏ល្អប្រសើរជាង ប្រសិនបើគេស្ដាប់តាមទ្រង់។ ពិតណាស់ ការស្គាល់ព្រះពិតតម្រូវឲ្យស្ដាប់តាមព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដោយយកចិត្តទុកដាក់ ដ្បិតមនុស្សអាចមើលឃើញលក្ខណៈសម្បត្ដិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបង្កប់ក្នុងការប្រព្រឹត្តរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «អ្នកណាដែលឃើញខ្ញុំ នោះបានឃើញព្រះវរបិតាដែរ»។—យ៉ូហាន ១៤:៩
តើជីវិតរបស់អ្នកធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍តានតឹងហួសហេតុទេ?
៥, ៦. តើបែបបទរកស៊ីនៅសម័យព្រះយេស៊ូនិងកំរៃរបស់គេអាចប្រៀបធៀបយ៉ាងណានឹងកំរៃរបស់យើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ?
៥ អ្នកប្រហែលជាចាប់អារម្មណ៍នឹងរឿងនេះដោយសារការងារធ្វើរបស់អ្នកឬស្ថានភាពក្នុងក្រុមគ្រួសារបង្កើតឲ្យមានអំពល់ខ្វាត់ខ្វែងដែលរួមរឹតខ្លួនអ្នកពេញទី។ ឬមួយក៏ប្រហែលជាកាតព្វកិច្ចផ្សេងទៀតហាក់ដូចជាធំលើសលប់ពិបាកទ្រាំទ្រ។ បើដូច្នេះមែន អ្នកក៏ដូចមនុស្សចិត្តស្មោះសដែលព្រះយេស៊ូធ្លាប់ជួបនឹងជួយនោះដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីបញ្ហាការរកស៊ី។ នៅសម័យព្រះយេស៊ូមនុស្សជាច្រើនកំពុងតែពុះពារនឹងបញ្ហានេះនិងសព្វថ្ងៃ គឺដូចគ្នាដែរ។
៦ នៅសម័យព្រះយេស៊ូ កម្មករធ្លាប់ធ្វើការ១២ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ៦ថ្ងៃក្នុងមួយសប្ដាហ៍ ហើយធម្មតាបានឈ្នួលតែ១ដួងក្នុងមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ (ម៉ាថាយ ២០:២-១០) តើប្រាក់ខែអ្នកឬពួកម៉ាកអ្នកអាចយកមកប្រៀបយ៉ាងណានឹងឈ្នួលនោះ? ការប្រៀបថ្លៃឈ្នួលនៅសម័យបុរាណនិងសម័យទំនើបនេះអាចពិបាកប្រៀបមែន។ វិធីមួយដែលយើងអាចប្រៀបធៀបបាន គឺដោយគិតអំពីអ្វីដែលកំរៃនោះអាចទិញមកបាន។ បណ្ឌិតម្នាក់ប្រាប់ថា នៅសម័យព្រះយេស៊ូ ម្សៅសាលីមួយលីត្រដើម្បីធ្វើនំប៉័ងមួយដុំមានតម្លៃស្មើនឹងថ្លៃឈ្នួលសំរាប់មួយម៉ោង។ បណ្ឌិតម្នាក់ផ្សេងទៀតពន្យល់ថា ស្រាល្អមួយកែវមានតម្លៃស្មើនឹងឈ្នួលពីរម៉ោង។ ដូច្នេះ ពត៌មានល្អិតល្អន់បែបនេះបំភ្លឺឲ្យយល់ថា មនុស្សនៅសម័យនោះត្រូវធ្វើការទាំងនឿយហត់ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតខ្លួន។ គេត្រូវការនូវការបន្ធូរអារម្មណ៍ និងទទួលកម្លាំងចិត្តឡើងវិញដូចយើងដែរ។ បើសិនជាអ្នកមានការងារធ្វើ នោះប្រហែលជាមានការបង្ខិតបង្ខំគាបសង្កត់ឲ្យអ្នកខំប្រឹងធ្វើអោយបានផលិតផលរឹតតែច្រើនទៅទៀត។ យើងច្រើនតែគ្មានពេលដើម្បីគិតគូរវែងឆ្ងាយមុនដែលយើងធ្វើការសម្រេចនោះទេ។ អ្នកប្រហែលជានឹងសារភាពថា អ្នកត្រូវការការបន្ធូរអារម្មណ៍ផងដែរ។
៧. តើមនុស្សបានប្រព្រឹត្តតបយ៉ាងណាចំពោះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ?
៧ ជាក់ស្តែងណាស់ សេចក្ដីអញ្ជើញរបស់ព្រះយេស៊ូចំពោះអស់អ្នកដែល«នឿយព្រួយហើយផ្ទុកធ្ងន់»នឹងទាក់ទាញចិត្តមនុស្សភាគច្រើននៅសម័យនោះ។ (ម៉ាថាយ ៤:២៥; ម៉ាកុស ៣:៧, ៨) ហើយសូមនឹកចាំថាព្រះយេស៊ូក៏បានសន្យាថា ទ្រង់នឹង‹ជួយឲ្យអ្នកមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ›ដែរ។ ទ្រង់ក៏សន្យាដូច្នេះសំរាប់យើងនៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ បើសិនជាយើងក៏«នឿយព្រួយនិងផ្ទុកធ្ងន់»នោះ។ ហើយក៏សំរាប់អ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់យើងដែលទំនងជាមានកាលៈទេសៈដូចគ្នាដែរ។
៨. តើដូចម្ដេចដែលការចិញ្ចឹមអប់រំកូន និងភាពចាស់ជរា រឹតតែធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍តានតឹងដូច្នេះ?
៨ មនុស្សក៏មានបន្ទុកផ្សេងទៀតដែរ។ ការចិញ្ចឹមអប់រំកូនគឺជាការដ៏ពិបាកជាទីបំផុត។ សូម្បីតែជីវភាពរស់នៅរបស់កុមារក៏មិនស្រួលណាស់ណាដែរ។ មនុស្សរឹតតែច្រើនគ្រប់វ័យគ្រប់អាយុកំពុងតែរងទ្រាំនឹងបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្តនិងផ្លូវកាយ។ ហើយទោះបីអាយុកាលមធ្យមរបស់មនុស្សគឺច្រើនជាងមុនក្ដី តែមនុស្សវ័យចាស់ក៏មានបញ្ហាដែលគេត្រូវរងទ្រាំដែលខុសប្លែកពីអ្នកផ្សេងទៀត ថ្វីបើមានការជឿនលឿនផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រក៏ដោយ។—សាស្ដា ១២:១
ការធ្វើការដោយពាក់នឹម
៩, ១០. នៅសម័យបុរាណ តើនឹមតំណាងអ្វី? ហើយហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូអញ្ជើញមនុស្សឲ្យទទួលនឹមរបស់ទ្រង់វិញនោះ?
៩ តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ទេថា ក្នុងបន្ទូលនៅម៉ាថាយ ១១:២៨, ២៩ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ!»? នៅសម័យនោះ បុរសសាមញ្ញប្រហែលជាធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា គាត់ធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ដូចជាពាក់នឹម។ a តាំងតែពីសម័យបុរាណនោះ នឹមបានតំណាងជាសេវកភាពនិងទាសភាព។ (លោកុប្បត្តិ ២៧:៤០; លេវីវិន័យ ២៦:១៣; ចោទិយកថា ២៨:៤៨) កម្មករជាច្រើនដែលព្រះយេស៊ូធ្លាប់ជួបនៅសម័យនោះធ្លាប់ធ្វើការដោយពាក់នឹមពិតប្រាកដមួយលើស្មាទាំងមូលរបស់គេទាំងសងខាងនិងជញ្ជូនរបស់ធ្ងន់ៗ។ នេះស៊ីសងទៅលើប្រភេទនឹមនោះ វាអាចស្រួលពាក់ មិនធ្វើឲ្យរលាកករលាកស្មាទេ។ ដោយព្រោះព្រះយេស៊ូជាជាងឈើម្នាក់នោះ ទ្រង់ប្រហែលជាធ្លាប់ធ្វើនឹម ហើយទ្រង់ជ្រាបពីរបៀបធ្វើនឹមឲ្យមានរាង«ងាយ»ពាក់។ ប្រហែលជាទ្រង់ដាក់ទ្រនាប់មួយធ្វើពីស្បែកឬក៏ក្រណាត់ដើម្បីឲ្យនឹមនោះស្រួលពាក់ជាទីបំផុត។
១០ ពេលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ» នោះទ្រង់ប្រហែលជាកំពុងតែប្រៀបធៀបអង្គទ្រង់ទៅនឹងអ្នកដែលផ្គត់ផ្គង់នឹមដែលមានគុណភាពល្អនិងដែល«ងាយ»ពាក់មិនធ្វើឲ្យកនិងស្មាកម្មកររលាកនោះទេ។ ដូច្នេះទ្រង់មានបន្ទូលបន្ថែមថា៖ «បន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។ នេះបញ្ជាក់ថា ដងនឹមនោះមិនពិបាកប្រើហើយការងារក៏មិនធ្វើដូចជាខ្ញុំកញ្ជះដែរ។ ដោយទ្រង់អញ្ជើញអ្នកស្ដាប់ទទួលនឹមទ្រង់នោះ ទ្រង់ទំនងជាមិនជួយរំដោះភ្លាមៗពីស្ថានការណ៍ទាំងអស់ដែលជិះជាន់គេនៅសម័យនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ ទស្សនៈផ្សេងដែលទ្រង់ផ្ដល់ឲ្យនោះ នឹងធ្វើឲ្យគេមានកម្លាំងចិត្តច្រើនឡើង។ ការកែប្រែរបៀបរស់នៅនិងការប្រព្រឹត្តរបស់គេក៏នឹងជួយធ្វើឲ្យគេធូរស្រាលដែរ។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀតនោះ គឺជាសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ភ្លឺស្វាងនិងពិតប្រាកដដែលនឹងជួយគេឲ្យមានអារម្មណ៍ធូរជាងក្នុងជីវិត។
អ្នកអាចទទួលកម្លាំងចិត្តឡើងវិញបាន
១១. តើដោយដូចម្ដេចបានជាយើងដឹងថា ព្រះយេស៊ូមិននិយាយអំពីការប្ដូរនឹមមួយនិងយកមួយទៀតនោះ?
១១ សូមកត់សម្គាល់ថា ព្រះយេស៊ូមិនចង់មានបន្ទូលថា មនុស្សប្ដូរនឹមមួយចោលនិងយកមួយទៀតនោះទេ។ គេនឹងនៅតែស្ថិតក្រោមអំណាចចក្រភពរ៉ូមដដែល ដូចជាមានរដ្ឋាភិបាលគ្រប់គ្រងនៅកន្លែងដែលជនគ្រីស្ទានរស់នៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ។ ពន្ធដែលពួករ៉ូមទារពីគេក៏នឹងមាននៅដដែល។ បញ្ហាសុខភាពនិងសេដ្ឋកិច្ចនឹងមិនសាបសូន្យទៅទេ។ ភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍និងបាបនឹងមានឥទ្ធិពលទៅលើមនុស្សដូចពីមុនដដែល។ ក៏ប៉ុន្តែ គេអាចទទួលកម្លាំងចិត្តឡើងវិញបានដោយអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូ ដូចជាយើងអាចទទួលនៅសព្វថ្ងៃនេះ។
១២, ១៣. តើព្រះយេស៊ូបានលើកបញ្ជាក់អ្វីដែលនឹងធ្វើឲ្យមនុស្សមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញនោះ? ហើយតើមនុស្សខ្លះបានប្រព្រឹត្តតបយ៉ាងណា?
១២ អត្ថន័យចំបងនៃការប្រៀបធៀបរបស់ព្រះយេស៊ូស្តីពីនឹមនោះ គឺសឲ្យឃើញចំពោះកិច្ចការបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្ស។ គ្មានការសង្ស័យទេ អំពីសកម្មភាពបង្រៀនអ្នកដទៃជាអាទិភាពទីមួយរបស់ព្រះយេស៊ូដោយដាក់ទម្ងន់ទៅលើព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះក្នុងកិច្ចបង្រៀននោះ។ (ម៉ាថាយ ៤:២៣) ដូច្នេះ ពេលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា«ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ» នោះគង់តែនឹងរួមបញ្ចូលការដើរតាមទ្រង់ក្នុងសកម្មភាពនេះដែរ។ កំណត់ហេតុក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អ បង្ហាញថាព្រះយេស៊ូបានជំរុញចិត្តស្មោះរបស់មនុស្សខ្លះឲ្យផ្លាស់ប្ដូរការងារ ដែលជាហេតុនាំឲ្យគេជាច្រើននាក់ខ្វល់ខ្វាយនោះ។ សូមនឹកចាំពីពេលទ្រង់ហៅពេត្រុស អនទ្រេ យ៉ាកុប និងយ៉ូហានដោយថា៖ «ចូរមកតាមខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងតាំងឲ្យអ្នកនេសាទមនុស្សវិញ»។ (ម៉ាកុស ១:១៦-២០) ទ្រង់សម្ដែងឲ្យអ្នកនេសាទនោះឃើញក្ដីស្កប់ស្កល់ដែលគេនឹងទទួល បើសិនជាគេធ្វើកិច្ចការដែលទ្រង់ទុកជាអាទិភាពក្នុងជីវិតទ្រង់ផ្ទាល់ដែរ ដោយធ្វើដូច្នេះក្រោមការណែនាំនិងជំនួយពីទ្រង់។
១៣ ជនជាតិយូដាខ្លះបានយល់ខ្លឹមសារនៃសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ទ្រង់និងអនុវត្តតាម។ សូមស្រមៃទៅដល់អ្វីដែលកើតឡើងនៅឆ្នេរសមុទ្រដែលរៀបរាប់នៅលូកា ៥:១-១១។ អ្នកនេសាទបួននាក់បានធ្វើការទាំងលំបាកអស់ពេញមួយយប់ តែនេសាទមិនបានអ្វីសោះ ស្រាប់តែ សំណាញ់គេមានត្រីពេញមួយរំពេច! នេះមិនមែនចៃដន្យទេ តែគឺដោយអន្តរាគមន៍ពីព្រះយេស៊ូតែម្ដង។ ពេលគេក្រឡេកមើលទៅត្រើយម្ខាងវិញ គេឃើញមនុស្សជាច្រើនកុះករចាប់អារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូ។ នេះជួយពន្យល់ពីអ្វីព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅបុរសបួននាក់នោះដែលថា៖ «ពីនេះទៅមុខ អ្នកនឹងចាប់មនុស្សវិញ»។ តើគេបានប្រព្រឹត្តតបយ៉ាងណា? «រួចកាលទូកបានដល់គោក នោះគេទុករបស់ទាំងអស់ចោល ហើយដើរតាមទ្រង់ទៅ»។
១៤. (ក) នៅសព្វថ្ងៃនេះ តើយើងអាចមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើព្រះយេស៊ូធ្លាប់ប្រកាសដំណឹងល្អអ្វីដែលធ្វើឲ្យមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញនោះ?
១៤ អ្នកក៏អាចប្រព្រឹត្តតបដូច្នេះដែរ។ កិច្ចការបង្រៀនមនុស្សសេចក្ដីពិតពីព្រះគម្ពីរនៅតែបន្ត។ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាប្រមាណ៦.០០០.០០០នាក់បានតបតាមសេចក្ដីអញ្ជើញរបស់ព្រះយេស៊ូឲ្យ«យកនឹម[ទ្រង់]» ហើយគេបានក្លាយជា«អ្នកនេសាទមនុស្ស»។ (ម៉ាថាយ ៤:១៩) នេះជាកិច្ចការពេញពេលសំរាប់ស្មរបន្ទាល់ខ្លះ អ្នកឯទៀតចូលរួមក្រៅម៉ោងឲ្យបានច្រើនបំផុតដែលគេអាចធ្វើទៅបាន។ ទាំងអស់គ្នាមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញពីកិច្ចការនេះ ដូច្នេះ ជីវិតគេមិនមានការតានតឹងចិត្តហួសហេតុនោះទេ។ នេះរួមបញ្ចូលការធ្វើអ្វីដែលគេចូលចិត្ត គឺថា ការប្រកាសប្រាប់នូវដំណឹងល្អអំពី‹ព្រះរាជាណាចក្រ›។ (ម៉ាថាយ ៤:២៣) ការប្រាប់ដំណឹងល្អនាំឲ្យសប្បាយចិត្តមែន ជាពិសេសដំណឹងល្អនេះ។ ព្រះគម្ពីរមានពត៌មានជាមូលដ្ឋានដែលយើងត្រូវការ ដើម្បីនាំឲ្យអ្នកផ្សេងទៀតជឿជាក់ថាគេអាចរស់នៅដោយមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលបាន។—ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦, ១៧
១៥. តើអ្នកអាចទទួលប្រយោជន៍អ្វីពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូស្តីពីជីវភាពរស់នៅ?
១៥ សូម្បីតែអ្នកដែលទើបតែចាប់ផ្ដើមរៀនអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ក៏បានទទួលប្រយោជន៍ពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូស្តីពីរបៀបរស់នៅដែរ។ ពួកគេជាច្រើននាក់អាចនិយាយដោយពិតត្រង់ថា សេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូបានធ្វើឲ្យគេមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ និងជួយគេផ្លាស់ប្រែជីវិតគេទាំងស្រុង។ អ្នកអាចឃើញផ្ទាល់បានដោយពិចារណាគោលការណ៍សំរាប់ជីវភាពរស់នៅក្នុងកំណត់ហេតុអំពីកិច្ចបំរើនិងព្រះជន្មរបស់ព្រះយេស៊ូ ជាពិសេសក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អដូចជាម៉ាថាយ ម៉ាកុស និងលូកា។
របៀបនាំឲ្យមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ
១៦, ១៧. (ក) តើអ្នកអាចរកឃើញសេចក្ដីបង្រៀនចំបងរបស់ព្រះយេស៊ូនៅកន្លែងណា? (ខ) តើអ្វីគឺចាំបាច់ដើម្បីមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ តាមរយៈការអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូនោះ?
១៦ ក្នុងកំឡុងនិទាឃរដូវនាឆ្នាំ៣១ ស.យ. ព្រះយេស៊ូថ្លែងធម្មទានមួយ ដែលគេនៅតែស្គាល់ទូទាំងផែនដីរហូតមកដល់ពេលនេះ។ ធម្មតានោះត្រូវហៅថា ធម្មទានលើភ្នំ។ នោះត្រូវកត់ក្នុងម៉ាថាយជំពូក៥ដល់៧និងលូកាជំពូក៦ ហើយនោះសង្ខេបនូវសេចក្ដីបង្រៀនជាច្រើនរបស់ទ្រង់។ អ្នកអាចរកឃើញសេចក្ដីបង្រៀនផ្សេងទៀតរបស់ទ្រង់នៅកន្លែងដទៃទៀតក្នុងសៀវភៅដំណឹងល្អ។ ភាគច្រើននៃអ្វីដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលមកគឺស្រួលយល់ណាស់ តែការអនុវត្តតាមអាចពិបាកធ្វើវិញ។ សូមអញ្ជើញអានជំពូកទាំងប៉ុន្មាននោះយ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់និងដោយគិតពិចារណា។ ចូរឲ្យឥទ្ធិពលនៃព្រះតំរិះទ្រង់មានអានុភាពទៅលើចិត្តគំនិតនិងអាកប្បកិរិយារបស់អ្នក។
១៧ ជាក់ស្តែងហើយ សេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូអាចត្រូវបែងចែកតាមវិធីផ្សេងៗបាន។ ចូរឲ្យយើងបែងចែកសេចក្ដីបង្រៀនចំបងៗ ដើម្បីឲ្យមានមួយសំរាប់ថ្ងៃនិមួយៗក្នុងមួយខែ ដោយកំណត់គោលដៅអនុវត្តតាមនោះក្នុងជីវិតយើងផ្ទាល់។ តើអ្នកអាចធ្វើនេះយ៉ាងដូចម្ដេចបាន? កុំអានសេចក្ដីនោះយ៉ាងរហ័សពេក។ សូមនឹកចាំពីនាម៉ឺននោះដែលបានសួរព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទថា៖ «តើត្រូវឲ្យខ្ញុំធ្វើដូចម្ដេច ឲ្យបានជីវិតរស់អស់កល្បជានិច្ច?»។ ពេលព្រះយេស៊ូរៀបរាប់ឡើងវិញនូវតម្រូវការសំខាន់បំផុតនៃក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ នាម៉ឺននោះបានតបថាគាត់កំពុងតែធ្វើនោះរួចហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ គាត់ទទួលស្គាល់ថាគាត់នៅតែត្រូវធ្វើថែមទៀត។ ព្រះយេស៊ូបានសុំឲ្យគាត់ខិតខំអនុវត្តតាមគោលការណ៍ព្រះក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃឲ្យបានច្រើនជាង ដោយធ្វើជាសិស្សសកម្មម្នាក់។ មើលទៅដូចជាបុរសនោះមិនសុខចិត្តធ្វើដូច្នេះទេ។ (លូកា ១៨:១៨-២៣) ដូច្នេះ អ្នកដែលចង់រៀនសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូត្រូវនឹកចាំថា ការយល់ស្របនឹងសេចក្ដីបង្រៀននោះ និងការប្រព្រឹត្តតាមយ៉ាងសកម្មគឺខុសគ្នា ដោយការប្រព្រឹត្តទើបអាចកាត់បន្ថយការតានតឹងក្នុងអារម្មណ៍។
១៨. សូមរៀបរាប់របៀបអ្នកអាចទទួលប្រយោជន៍ពីប្រអប់ក្នុងអត្ថបទនេះ។
១៨ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមពិនិត្យមើលនិងអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូ សូមមើលចំណុចទី១ក្នុងប្រអប់ជាមួយអត្ថបទនេះ។ នេះសំដៅទៅលើម៉ាថាយ ៥:៣-៩។ មែនហើយ យើងទាំងអស់គ្នាអាចចំណាយពេលជាច្រើនទៅលើការរំពឹងគិតអំពីឱវាទដ៏អស្ចារ្យក្នុងខទាំងប៉ុន្មាននេះ។ ដោយគិតអំពីខទាំងអស់នោះតែម្ដង តើអ្នកសន្និដ្ឋានយ៉ាងណាអំពីសារៈសំខាន់នៃទស្សនៈនោះ? បើអ្នកពិតជាចង់ឈ្នះលើការតានតឹងហួសហេតុក្នុងជីវិតរបស់អ្នក តើអ្វីនឹងជួយអ្នក? តើអ្នកអាចបានប្រយោជន៍អ្វីដោយគិតអំពីអ្វីខាងវិញ្ញាណឲ្យបានច្រើនជាង និងដោយផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើនោះ? តើមានអ្វីមួយក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ដែលអ្នកមិនចាំបាច់រាប់ទុកជាការសំខាន់ពេក ហើយយកពេលនោះដើម្បីអ្នកប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីខាងវិញ្ញាណវិញបានទេ? បើសិនជាអ្នកធ្វើដូច្នេះមែន អ្នកនឹងមានសុភមង្គលច្រើនជាងឥឡូវនេះ។
១៩. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យបានការយល់ធ្លុះជ្រៅនិងការយល់ដឹងច្រើនជាងនោះ?
១៩ ឥឡូវ ចូរធ្វើតាមជំហានមួយទៀត។ សូមពិគ្រោះខទាំងនេះជាមួយអ្នកឯទៀតដែលបំរើព្រះ ប្រហែលជាគូរបស់អ្នក ញាតិមិត្តជិតស្និទ្ធឬសំឡាញ់ម្នាក់។ (សុភាសិត ១៨:២៤; ២០:៥) កុំភ្លេចថា នាម៉ឺននោះបាននិយាយជាមួយមនុស្សម្នាក់ទៀត គឺព្រះយេស៊ូ អំពីរឿងដែលទាក់ទងនោះ។ របៀបគាត់ប្រព្រឹត្តតបអាចបន្ថែមសុភមង្គលរបស់គាត់និងក្ដីសង្ឃឹមចំពោះជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ អ្នកថ្វាយបង្គំគ្នីគ្នាដែលអ្នកពិគ្រោះខនេះជាមួយនោះគឺមិនស្មើនឹងព្រះយេស៊ូទេ តែការសន្ទនាអំពីសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូនឹងផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកទាំងពីរ។ ចូរខិតខំធ្វើដូច្នេះយ៉ាងឆាប់ជាទីបំផុត។
២០, ២១. តើអ្នកអាចធ្វើតាមកម្មវិធីអ្វី ដើម្បីរៀនអំពីសេចក្ដីបង្រៀនព្រះយេស៊ូ? ហើយតើអ្នកអាចឆែកមើលការរីកចំរើនរបស់អ្នកបានយ៉ាងណា?
២០ សូមមើលប្រអប់ម្ដងទៀតដែលមានចំណងជើងថា៖ «សេចក្ដីបង្រៀនផ្សេងៗដើម្បីជួយអ្នក»។ សេចក្ដីបង្រៀនទាំងនេះបានត្រូវបែងចែក ដើម្បីឲ្យអ្នកពិចារណាសេចក្ដីបង្រៀនមួយសំរាប់មួយថ្ងៃ។ មុនបង្អស់ អ្នកអាចអានអ្វីដែលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលក្នុងខទាំងនោះ។ ក្រោយនោះ ចូរគិតអំពីបន្ទូលទ្រង់។ ចូរពិចារណារបៀបអ្នកអាចអនុវត្តតាមនោះក្នុងជីវិតរបស់អ្នកផ្ទាល់។ បើសិនជាអ្នកគិតថាអ្នកកំពុងតែធ្វើដូច្នេះហើយ សូមគិតអំពីអ្វីថែមទៀត ដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីសម្របទៅតាមសេចក្ដីបង្រៀនពីព្រះឲ្យបានច្រើនជាងនោះ។ ខំអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀននោះក្នុងកំឡុងថ្ងៃនោះ។ បើសិនជាអ្នកត្រូវតែខំប្រឹងដើម្បីយល់ឬរកវិធីអ្នកអាចអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀននោះ ចូរចំណាយពេលមួយថ្ងៃទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ ចូរចាំមិនភ្លេចថា អ្នកមិនចាំបាច់ធ្វើនោះយ៉ាងគ្រប់ល័ក្ខណ៍មុនអ្នកបន្តទៅសេចក្ដីបង្រៀនមួយទៀតនោះទេ។ ថ្ងៃស្អែកមកដល់ ចូរពិចារណាសេចក្ដីបង្រៀនមួយទៀត។ នៅចុងសប្ដាហ៍នោះ អ្នកអាចមើលថាតើអ្នកបានជោគជ័យយ៉ាងណាក្នុងការអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនបួនឬប្រាំរបស់ព្រះយេស៊ូ។ សប្ដាហ៍ទីពីរ បន្ថែមសេចក្ដីបង្រៀនទៀត ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ បើសិនជាអ្នកបានភ្លាត់មិនអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនណាមួយនោះ សូមកុំធ្លាក់ទឹកចិត្តឲ្យសោះ។ គ្រីស្ទានទាំងអស់នឹងពិសោធន៍នោះដែរ។ (របាក្សត្រទី២ ៦:៣៦; ទំនុកដំកើង ១៣០:៣; សាស្ដា ៧:២០; យ៉ាកុប ៣:៨) បន្តអនុវត្តនោះក្នុងសប្ដាហ៍ទីបីនិងទីបួនទៀត។
២១ ក្រោយមួយខែជាង អ្នកប្រហែលជាមើលអស់៣១ចំណុចនោះ។ បើដូច្នេះមែន តើអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាជាលទ្ធផលនោះ? អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្តជាងនិងអារម្មណ៍ធូរស្រាលជាង មែនទេ? ទោះបើអ្នករីកចំរើនតែបន្ដិចក៏ដោយ អ្នកទំនងជានឹងបានបន្ថយការតានតឹងក្នុងអារម្មណ៍ ឬយ៉ាងហោចណាស់ អ្នកនឹងអាចទ្រាំនឹងការតានតឹងនោះបានល្អជាង ហើយក៏មានវិធីបន្ត។ កុំភ្លេចថា ព្រះយេស៊ូមានសេចក្ដីបង្រៀនដ៏ប្រសើរផ្សេងទៀតដែលមិនបានត្រូវកត់ក្នុងប្រអប់នោះទេ។ ចូរខំរកសេចក្ដីនោះនិងអនុវត្តតាម។—ភីលីព ៣:១៦
២២. តើការអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូនឹងមានលទ្ធផលអ្វី? តែតើយើងគួរយកផ្នែកណាមកសិក្សាទៀត?
២២ អ្នកអាចឃើញថា ទោះជានឹមរបស់ព្រះយេស៊ូមិនមែនគ្មានទម្ងន់ទាំងស្រុងក្ដី តែនឹមនោះពិតជាស្រួលពាក់មែន។ បន្ទុកនៃសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ទ្រង់និងកិច្ចការនៃសិស្សទ្រង់ពិតជាស្រាលមែន។ ក្រោយសាវ័កយ៉ូហានដែលជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ព្រះយេស៊ូបានពិសោធន៍ គឺជាង៦០ឆ្នាំទៅហើយ គាត់បានស្រដីថា៖ «នេះហើយជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់ព្រះ គឺឲ្យយើងកាន់តាមអស់ទាំងបញ្ញត្តរបស់ទ្រង់ ឯបញ្ញត្តទ្រង់នោះមិនមែនជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ទេ»។ (យ៉ូហានទី១ ៥:៣) អ្នកអាចមានទំនុកចិត្តដូចគ្នាដែរ។ ដោយអនុវត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូកាន់តែយូរទៅ អ្នកនឹងកាន់តែទទួលស្គាល់ថា អ្វីៗដែលធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះមានអារម្មណ៍តានតឹងនោះ នឹងមិនធ្វើឲ្យអ្នកតានតឹងខ្លាំងនោះទេ។ អ្នកនឹងយល់ឃើញថា អ្នកបានរកឃើញក្ដីធូរស្រាលមួយកំរិត។ (ទំនុកដំកើង ៣៤:៨) ក៏ប៉ុន្តែ មានផ្នែកមួយទៀតនៃនឹមដ៏ស្រួលពាក់របស់ព្រះយេស៊ូដែលយើងត្រូវពិចារណាដែរ។ ព្រះយេស៊ូក៏បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់«ស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព»។ តើនេះទាក់ទងនឹងការរៀនអំពីទ្រង់និងការយកតម្រាប់តាមទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេចទៅ? យើងនឹងពិចារណាចំណុចនេះក្នុងអត្ថបទជាបន្ទាប់។—ម៉ាថាយ ១១:២៩
[កំណត់សម្គាល់]
a នៅសម័យបុរាណ កម្មករនិងទាសករធ្លាប់ពាក់នឹមមួយដែលត្រូវធ្វើសំរាប់មនុស្ស ដើម្បីរែកជញ្ជូនឬទាញរបស់ធ្ងន់ៗ។
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
• ហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវពឹងពាក់ព្រះយេស៊ូពេលយើងចង់បានការធូរស្រាលពីភាពតានតឹងហួសហេតុក្នុងអារម្មណ៍?
• តើនឹមធ្លាប់តំណាងអ្វី? ហើយហេតុអ្វី?
• ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូអញ្ជើញមនុស្សឲ្យទទួលនឹមរបស់ទ្រង់?
• តើអ្នកអាចទទួលកម្លាំងចិត្តខាងវិញ្ញាណឡើងវិញយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[ឃ្លាអក្សរធំនៅទំព័រ២៣]
ខគម្ពីរប្រចាំឆ្នាំសំរាប់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា កំឡុងឆ្នាំ២០០២គឺជា «ចូរមកឯខ្ញុំចុះ! . . . ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យ អ្នករាល់គ្នាមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ»។—ម៉ាថាយ ១១:២៨, ព.ថ.
[ប្រអប់/រូបភាពនៅទំព័រ២០, ២១]
សេចក្ដីបង្រៀនផ្សេងៗដើម្បីជួយអ្នក
តើអ្នកអាចរកឱវាទល្អៗអ្វីខ្លះនៅក្នុងម៉ាថាយជំពូក៥ដល់៧? ជំពូកទាំងនេះមានសេចក្ដីបង្រៀនដែលបានថ្លែងនៅជំរាលភ្នំមួយនៅទីក្រុងកាលីឡេ ដោយព្រះយេស៊ូជាអ្នកបង្រៀនដ៏ចំណាន។ សូមអានខទាំងប៉ុន្មាននៅខាងក្រោមនេះដោយប្រើព្រះគម្ពីររបស់ខ្លួនផ្ទាល់និងដណ្ដឹងសួរខ្លួនឯងនូវសំនួរទាំងប៉ុន្មានដែលជាប់ទាក់ទងនឹងនោះ។
១. ៥:៣-៩ តើនេះបញ្ជាក់យ៉ាងណាអំពីទស្សនៈទូទៅរបស់ខ្ញុំ? តើខ្ញុំអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីមានសុភមង្គលច្រើនជាងនេះ? តើខ្ញុំអាចយកចិត្តទុកដាក់នឹងសេចក្ដីត្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំតាមរបៀបណា?
២. ៥:២៥, ២៦ តើអ្វីគឺប្រសើរជាងការយកតម្រាប់តាមចិត្តគំនិតចង់តែទាស់ទែងគ្នា ដូចមនុស្សជាច្រើនមាននោះ?—លូកា ១២:៥៨, ៥៩
៣. ៥:២៧-៣០ តើបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូបញ្ជាក់យ៉ាងណាអំពីការស្រមៃគិតឲ្យកើតមានការត្រេកត្រអាលខាងកាមនោះ? បើសិនជាខ្ញុំជៀសវាងពីការប្រព្រឹត្តបែបនេះ តើខ្ញុំនឹងសប្បាយចិត្តជាងនិងមានអារម្មណ៍ស្ងប់ស្រួលជាងយ៉ាងណាទៅ?
៤. ៥:៣៨-៤២ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំមិនត្រូវបណ្ដោយតាម សង្គម សម័យ ទំនើបនេះនិងប្រកាន់សិទ្ធិរបស់ខ្លួន?
៥. ៥:៤៣-៤៨ តើខ្ញុំអាចទទួលប្រយោជន៍បានយ៉ាងណាពីការសំណេះសំណាលជាមួយអ្នកដែលពីមុនខ្ញុំធ្លាប់ចាត់ទុកជាសត្រូវនោះ? តើតាមរបៀបណាដែលនេះអាចកាត់បន្ថយឬបំបាត់នូវការតានតឹងក្នុងចិត្ត?
៦. ៦:១៤, ១៥ បើសិនជាជួនកាលខ្ញុំមិនចង់អត់ឱនទោសឲ្យអ្នកដទៃនោះ តើនេះប្រហែលកើតចេញពីចិត្តច្រណែនឬការតូចចិត្តទេដឹង? តើខ្ញុំអាចកែខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?
៧. ៦:១៦-១៨ តើខ្ញុំយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើរូបសម្បត្ដិរបស់ខ្ញុំច្រើនជាងលក្ខណៈសម្បត្ដិរបស់ខ្ញុំឬទេ? តើខ្ញុំគួរយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអ្វីឲ្យបានច្រើនជាងនោះ?
៨. ៦:១៩-៣២ បើសិនជាខ្ញុំខ្វល់ខ្វាយច្រើនហួសហេតុអំពីលុយនិងទ្រព្យសម្បត្ដិនោះ តើនឹងមានលទ្ធផលអ្វី? តើការគិតអំពីអ្វីខ្លះដែលនឹងជួយខ្ញុំឲ្យមានតុល្យភាពក្នុងរឿងនេះ?
៩. ៧:១-៥ តើខ្ញុំមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលខ្ញុំនៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែលចេះតែថ្កោលទោស រិះគន់ ហើយនិងចាប់កំហុសគេជានិច្ចនោះ? ហេតុអ្វីបានជាសំខាន់ដែលខ្ញុំមិនធ្វើយ៉ាងនេះ?
១០. ៧:៧-១១ បើសិនជាការតស៊ូគឺសំខាន់ពេលខ្ញុំទូលសុំអ្វីពីព្រះនោះ ចុះយ៉ាងណាវិញចំពោះការតស៊ូក្នុងផ្នែកផ្សេងទៀតនៃជីវិត?—លូកា ១១:៥-១៣
១១. ៧:១២ ទោះជាខ្ញុំដឹងខ្ញុំត្រូវប្រព្រឹត្តទៅលើអ្នកដទៃតាមរបៀបខ្ញុំចង់ឲ្យគេប្រព្រឹត្តមកលើខ្ញុំវិញក៏ដោយនោះ តើខ្ញុំអនុវត្តតាមឱវាទនេះតាមរបៀបខ្ញុំប្រព្រឹត្តទៅលើអ្នកឯទៀតឬទេ?
១២. ៧:២៤-២៧ ដោយព្រោះខ្ញុំទទួលខុសត្រូវចំពោះជីវិតខ្ញុំផ្ទាល់ តើខ្ញុំអាចប្រុងប្រៀបបានល្អជាងនេះទៅទៀត ដើម្បីស៊ូទ្រាំនឹងការពិបាកហើយបញ្ហាផ្សេងៗយ៉ាងដូចម្ដេច? ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំគួរគិតអំពីរឿងនេះឥឡូវ?—លូកា ៦:៤៦-៤៩
សេចក្ដីបង្រៀនផ្សេងទៀតដែលខ្ញុំអាចពិចារណា:
១៣. ៨:២, ៣ តើខ្ញុំអាចធ្វើតាមព្រះយេស៊ូនិងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាចំពោះអ្នកដែលមានកង្វះខាតយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤. ៩:៩-៣៨ តើសេចក្ដីមេត្ដាករុណាជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងជីវិតយ៉ាងដូចម្ដេចទៅ? ហើយតើខ្ញុំអាចបង្ហាញគុណសម្បត្ដិនេះឲ្យបានច្រើនជាងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥. ១២:១៩ ដោយរៀនពីបទទំនាយអំពីព្រះយេស៊ូ តើខ្ញុំខិតខំជៀសវាងពីការទាស់ទែងគ្នាទេ?
១៦. ១២:២០, ២១ តើមានប្រយោជន៍មកពីការមិនធ្វើ ឬនិយាយអ្វីដែលបញ្ឈឺចិត្តអ្នកដទៃនោះទេ?
១៧. ១២:៣៤-៣៧ ធម្មតា តើខ្ញុំនិយមនិយាយអំពីរឿងអ្វីខ្លះ? ខ្ញុំដឹងថានៅពេលខ្ញុំច្របាច់ផ្លែក្រូច នោះទឹកក្រូចនឹងចេញមក។ ដូច្នេះហេតុដូចម្ដេចបានជាខ្ញុំត្រូវគិតពិចារណានូវអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ?—ម៉ាកុស ៧:២០-២៣
១៨. ១៥:៤-៦ ដោយគិតពីបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ តើខ្ញុំយល់យ៉ាងណាអំពីការយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើមនុស្សចាស់?
១៩. ១៩:១៣-១៥ តើខ្ញុំត្រូវឆ្លៀតពេលសំរាប់អ្វីខ្លះ?
២០. ២០:២៥-២៨ ហេតុអ្វីការកាន់អំណាចប៉ុណ្ណោះគឺគ្មានប្រយោជន៍? តើខ្ញុំអាចយកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូក្នុងរឿងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
យោបល់ឯទៀតដែលលោកម៉ាកុសបានកត់សរសេរ:
២១. ៤:២៤, ២៥ តើរបៀបខ្ញុំប្រព្រឹត្តទៅលើអ្នកឯទៀតគឺសំខាន់យ៉ាងណា?
២២. ៩:៥០ បើសិនជាខ្ញុំនិយាយនិងប្រព្រឹត្តយ៉ាងមានសុជីវធម៌នោះ តើនឹងមានលទ្ធផលអ្វី?
ឥឡូវសូមពិចារណាសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះៗដែលលោកលូកាបានកត់ទុកមក:
២៣. ៨:១១, ១៤ បើសិនជាខ្ញុំឲ្យការខ្វល់ខ្វាយ ទ្រព្យសម្បត្ដិ និងការសប្បាយកាន់កាប់ទៅលើជីវិតរបស់ខ្ញុំ តើនឹងមានលទ្ធផលអ្វី?
២៤. ៩:១-៦ ទោះជាព្រះយេស៊ូមានសមត្ថភាពប្រោសមនុស្សឈឺឲ្យជាឡើងវិញក៏ដោយ តើទ្រង់បានទុកអ្វីដែលសំខាន់ជាងនោះទៅទៀត?
២៥. ៩:៥២-៥៦ តើខ្ញុំឆាប់ខឹងគេទេ? តើខ្ញុំបដិសេធមិនព្រមសងសឹកទេ?
២៦. ៩:៦២ តើខ្ញុំគួរមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះឯកសិទ្ធិរបស់ខ្ញុំខាងការផ្សព្វផ្សាយអំពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ?
២៧. ១០:២៩-៣៧ តើខ្ញុំអាចសឲ្យឃើញថាខ្ញុំជាអ្នកជិតខាងពិត មិនមែនជាអ្នកចម្លែកយ៉ាងដូចម្ដេច?
២៨. ១១:៣៣-៣៦ តើខ្ញុំអាចកែប្រែជីវិតខ្ញុំយ៉ាងណា ដើម្បីប្រយោជន៍ឲ្យខ្ញុំអាចរស់តាមរបៀបសាមញ្ញៗបានទេ?
២៩. ១២:១៥ តើជីវិតនិងទ្រព្យសម្បត្ដិមានទំនាក់ទំនងអ្វីនឹងគ្នា?
៣០. ១៤:២៨-៣០ បើសិនជាខ្ញុំឆ្លៀតពេលដើម្បីគិតថ្លឹងថ្លែងអំពីការសម្រេចចិត្តយ៉ាងហ្មត់ចត់នោះ តើខ្ញុំអាចជៀសផុតពីអ្វី? ហើយតើនោះមានប្រយោជន៍អ្វី?
៣១. ១៦:១០-១២ តើខ្ញុំអាចបានប្រយោជន៍អ្វីពីការរក្សាភាពស្មោះត្រង់អស់មួយជីវិត?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៩]
កិច្ចការសង្គ្រោះជីវិតដោយពាក់នឹមរបស់ព្រះយេស៊ូ គឺជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ