ប្រយោជន៍ដែលមកពីដំណឹងល្អ
ប្រយោជន៍ដែលមកពីដំណឹងល្អ
«ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានចាក់ប្រេងតាំងខ្ញុំឲ្យផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សទាល់ក្រទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដើម្បីនឹងប្រោសមនុស្សដែលមានចិត្តសង្រេង . . . ហើយឲ្យកំសាន្តចិត្តនៃអស់អ្នកដែលសោយសោក»។—អេសាយ ៦១:១, ២
១, ២. (ក) តើព្រះយេស៊ូបានលាតត្រដាងអ្វីអំពីអង្គទ្រង់ផ្ទាល់? ហើយតើទ្រង់បានធ្វើនេះយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើដំណឹងល្អដែលព្រះយេស៊ូបានប្រកាសប្រាប់មានប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ?
នៅថ្ងៃឈប់សំរាកមួយនៅដើមកិច្ចបំរើរបស់ព្រះយេស៊ូនោះ ទ្រង់បានយាងទៅសាលាប្រជុំនៅភូមិណាសារ៉ែត។ យោងទៅតាមកំណត់ហេតុនោះ«គេក៏យកគម្ពីរហោរាអេសាយមកថ្វាយទ្រង់ កាលទ្រង់បានបើកគម្ពីរហើយ នោះទ្រង់រកឃើញត្រង់កន្លែងដែលមានសេចក្ដីចែងទុកមកថា‹ព្រះវិញ្ញាណព្រះអម្ចាស់សណ្ឋិតលើខ្ញុំ ពីព្រោះទ្រង់បានចាក់ប្រេងតាំងខ្ញុំ ឲ្យផ្សាយដំណឹងល្អ›»។ ព្រះយេស៊ូបានអានថែមទៀតពីបទទំនាយនេះ។ លុះទ្រង់គង់ចុះវិញហើយក៏មានបន្ទូលថា៖ «នៅថ្ងៃនេះ បទគម្ពីរនេះបានសំរេចនៅត្រចៀកអ្នករាល់គ្នាហើយ»។—លូកា ៤:១៦-២១
២ តាមវិធីនេះ ព្រះយេស៊ូបានលាតត្រដាងឲ្យឃើញថា ទ្រង់គឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដែលទំនាយនេះបានចែង គឺជាអ្នកប្រាប់ដំណឹងល្អនិងជាអ្នកដែលនាំសារសម្រាលទុក្ខ។ (ម៉ាថាយ ៤:២៣) ហើយព្រះយេស៊ូពិតជាមានដំណឹងដ៏ល្អឲ្យផ្សព្វផ្សាយមែនហ្ន៎! ទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់អ្នកស្ដាប់ថា៖ «ខ្ញុំជាពន្លឺលោកីយ អ្នកណាដែលតាមខ្ញុំ នោះមិនដែលដើរក្នុងសេចក្ដីងងឹតឡើយ គឺនឹងមានពន្លឺនៃជីវិតវិញ»។ (យ៉ូហាន ៨:១២) ទ្រង់ក៏មានបន្ទូលថា៖ «បើអ្នករាល់គ្នានៅជាប់ក្នុងពាក្យខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នាជាសិស្សខ្ញុំមែន អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់សេចក្ដីពិត ហើយសេចក្ដីពិតនោះនឹងប្រោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានរួច»។ (យ៉ូហាន ៨:៣១, ៣២) ព្រះយេស៊ូមាន«ព្រះបន្ទូលនៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច»ពិតមែន។ (យ៉ូហាន ៦:៦៨, ៦៩) ពន្លឺ ជីវិត និងសេរីភាពពិតជាប្រយោជន៍ដែលមានតម្លៃវិសេសមែនហ្ន៎!
៣. តើសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអ្វី?
៣ ក្រោយបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ស.យ. សិស្សព្រះយេស៊ូបានបន្តធ្វើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ ដែលជាកិច្ចការរបស់ទ្រង់ដែរ។ ពួកគេបានប្រកាសប្រាប់‹ដំណឹងល្អដែលសំដែងពីនគរ›ដល់សាសន៍យូដាផងនិងដល់មនុស្សសាសន៍ផ្សេងផងដែរ។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤; កិច្ចការ ១៥:៧; រ៉ូម ១:១៦) អស់អ្នកដែលបានស្ដាប់តាមដំណឹងល្អបានចាប់ផ្ដើមស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេបានត្រូវរំដោះឲ្យរួចពីការបង្ខំឲ្យកាន់តាមទំនៀមទំលាប់សាសនា និងបានក្លាយជាសមាជិកសាសន៍ថ្មីខាងវិញ្ញាណជា«សាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ»ជាសមាជិកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមគ្រប់គ្រងអស់កល្បជានិច្ចនៅស្ថានសួគ៌ជាមួយព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ (កាឡាទី ៥:១; ៦:១៦; អេភេសូរ ៣:៥-៧; កូល៉ុស ១:៤, ៥; វិវរណៈ ២២:៥) នោះជាពរដ៏វិសេសណាស់!
ការផ្សព្វផ្សាយនៅសព្វថ្ងៃនេះ
៤. តើកិច្ចការប្រកាសប្រាប់ដំណឹងល្អដែលបានត្រូវកំណត់ឲ្យគ្រីស្ទានធ្វើនោះ កំពុងតែត្រូវសម្រេចយ៉ាងណាសព្វថ្ងៃនេះ?
៤ សព្វថ្ងៃនេះ គ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងដោយមានការគាំទ្រពី«មនុស្ស១ហ្វូងយ៉ាងធំ»ជា«ចៀមឯទៀត»ក៏បន្តបំពេញកិច្ចការនេះដែលត្រូវប្រគល់ចំពោះព្រះយេស៊ូមុនគេបង្អស់នោះ។ (វិវរណៈ ៧:៩; យ៉ូហាន ១០:១៦) ជាលទ្ធផល ដំណឹងល្អកំពុងតែត្រូវផ្សព្វផ្សាយដល់កំរិតមួយ ដែលមិនធ្លាប់មានក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រ។ នៅ២៣៥ប្រទេសនិងតំបន់ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានចេញទៅ«ផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សទាល់ក្រ[«រាបសា», ព.ថ.] . . . ប្រោសមនុស្សដែលមានចិត្តសង្រេង នឹងប្រកាសប្រាប់ពីសេចក្ដីប្រោសលោះដល់ពួកឈ្លើយ ហើយពីការដោះលែងដល់ពួកអ្នកដែលជាប់ចំណង ព្រមទាំងប្រកាសប្រាប់ពីឆ្នាំ ដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ នឹងពីថ្ងៃ ដែលព្រះនៃយើងខ្ញុំនឹងសងសឹកផង ហើយឲ្យកំសាន្តចិត្តនៃអស់អ្នកដែលសោយសោក»។ (អេសាយ ៦១:១, ២) ដូច្នេះ កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយរបស់ជនគ្រីស្ទាន នៅតែបំរើប្រយោជន៍ដល់មនុស្សជាច្រើននិងផ្ដល់ក្ដីសម្រាលទុក្ខដល់«អ្នកឯទៀត ក្នុងអស់ទាំងសេចក្ដីវេទនារបស់គេ»ដែរ។—កូរិនថូសទី២ ១:៣, ៤
៥. តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាគឺខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេចពីសាសនាផ្សេងទៀតក្នុងពិភពគ្រីស្ទសាសនាស្តីពីការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ?
៥ ជាការពិតមែនដែលនិកាយផ្សេងៗក្នុងពិភពគ្រីស្ទសាសនា គាំទ្រវិធីផ្សព្វផ្សាយផ្សេងៗដែរ។ និកាយជាច្រើនចាត់សាសនទូតឲ្យទៅប្រទេសផ្សេងទៀត ដើម្បីញ៉ាំងឲ្យគេដូរសាសនា។ ជាឧទាហរណ៍ ទស្សនាវដ្ដីមជ្ឈមណ្ឌលបេសកកម្មគ្រីស្ទានអូធូដុក្សបានរាយការណ៍អំពីសកម្មភាពរបស់សាសនទូតនៃនិកាយអូធូដុក្សនៅប្រទេសម៉ាដាហ្គាស្កា អាហ្វ្រិកខាងត្បូង ប្រទេសតង់ហ្សានី និងប្រទេសហ្សីមបាវ៉េ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងនិកាយអូធូដុក្សនិងនិកាយដទៃទៀតក្នុងពិភពគ្រីស្ទសាសនានោះ សមាជិកភាគច្រើនមិនរួមចំណែកក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយសោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់ដែលបានថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេខិតខំព្យាយាមរួមចំណែកក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ។ ពួកគេទទួលស្គាល់ថា ការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អគឺជាភស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថាជំនឿរបស់គេគឺស្មោះ។ សាវ័កប៉ុលបាននិយាយថា៖ «យើងបានសុចរិត ដោយមានចិត្តជឿ ហើយក៏បានសង្គ្រោះ ដោយមាត់ទទួលថ្លែងប្រាប់»។ ជំនឿដែលមិនជំរុញចិត្តឲ្យមានសកម្មភាពនោះ គឺប្រៀបដូចជាស្លាប់ហើយ។—រ៉ូម ១០:១០; យ៉ាកុប ២:១៧
ដំណឹងល្អដែលនាំមកនូវប្រយោជន៍អស់កល្បជានិច្ច
៦. តើដំណឹងល្អអ្វីដែលកំពុងតែត្រូវប្រកាសប្រាប់នៅសព្វថ្ងៃនេះ?
៦ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាផ្សព្វផ្សាយដំណឹងដ៏ល្អបំផុតដែលមិនធ្លាប់មាន។ ពួកគេបើកព្រះគម្ពីរបង្ហាញថាព្រះយេស៊ូបានបូជាព្រះជន្មទ្រង់ ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាតិមានផ្លូវទាក់ទងនឹងព្រះ ទទួលការអត់ឱនទោស និងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលជីវិតជារៀងរហូត។ (យ៉ូហាន ៣:១៦; កូរិនថូសទី២ ៥:១៨, ១៩) ពួកគេប្រកាសប្រាប់ថា ព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះបានស្ថាបនាឡើងនៅស្ថានសួគ៌ នៅក្រោមអំណាចរបស់ស្តេចចាក់ប្រេងតាំងជាព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ ហើយបន្ដិចទៀតព្រះរាជាណាចក្រនេះនឹងបំបាត់អំពើទុច្ចរិតចេញពីផែនដី និងបង្កើតសួនមនោរម្យសារជាថ្មីវិញ។ (វិវរណៈ ១១:១៥; ២១:៣, ៤) ពួកគេសម្រេចបទទំនាយរបស់អេសាយដោយប្រាប់អ្នកជិតខាងរបស់គេថា ឥឡូវគឺជា«ឆ្នាំដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ»ជាពេលដែលមនុស្សនៅមានឱកាសស្ដាប់តាមដំណឹងល្អនៅឡើយ។ ពួកគេក៏ព្រមានថា បន្ដិចទៀត«ថ្ងៃដែលព្រះនៃយើងខ្ញុំនឹងសងសឹក»នឹងមកដល់ ជាពេលដែលទ្រង់នឹងបំផ្លាញចោលមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ដោយមិនប្រែចិត្ត។—ទំនុកដំកើង ៣៧:៩-១១
៧. តើបទពិសោធន៍អ្វីដែលបញ្ជាក់នូវសាមគ្គីភាពរបស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា? ហើយហេតុអ្វីបានជាពួកគេមានសាមគ្គីភាពយ៉ាងនេះ?
៧ ក្នុងពិភពលោកមួយដែលពោរពេញទៅដោយរឿងខ្លោចផ្សានិងមហន្តរាយ មានតែដំណឹងល្អនេះទេដែលមានប្រយោជន៍ជានិច្ចជាកាលនោះ។ អស់អ្នកដែលស្ដាប់តាមដំណឹងល្អនេះ ក្លាយជាសមាជិកនៃភាតរភាពគ្រីស្ទានទូទាំងពិភពលោកមួយ ដែលមានសាមគ្គីភាពនិងមិនងាយបែកបាក់ដោយសារពូជសាសន៍ កុលសម្ព័ន្ធ ឬស្ថានភាពវិស័យសេដ្ឋកិច្ចនោះឡើយ។ ពួកគេបាន«បន្ថែមទាំងសេចក្ដីស្រឡាញ់ថែមទៀត ជាចំណងនៃសេចក្ដីគ្រប់លក្ខណ៍»។ (កូល៉ុស ៣:១៤; យ៉ូហាន ១៥:១២) នេះបានសឲ្យឃើញថាកើតឡើងនៅឆ្នាំមុនក្នុងប្រទេសមួយនៅទ្វីបអាហ្វ្រិក។ នៅព្រឹកមួយ ក្នុងទីក្រុងនៃរាជធានីទាំងមូលបានត្រូវផ្អើលដោយសារស្នូរកាំភ្លើងដែលគេបាញ់ធ្វើរដ្ឋប្រហារ។ ដោយសាររដ្ឋប្រហារនេះបានធ្វើឲ្យមានជំលោះខាងពូជសាសន៍ទៅវិញ គ្រួសារស្មរបន្ទាល់មួយបានត្រូវមនុស្សរិះគន់ ពីព្រោះគេលាក់ទុកស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ទៀតដែលមានជាតិសាសន៍ផ្សេង។ ក្រុមគ្រួសារនោះបានតបឆ្លើយថា៖ «មានតែស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេដែលស្នាក់នៅផ្ទះយើង»។ ចំពោះពួកគេវិញ ភាពខុសគ្នារវាងជាតិសាសន៍គឺមិនសំខាន់ទេ តែសេចក្ដីស្រឡាញ់បែបគ្រីស្ទានដែលរួមបញ្ចូលការសម្រាលទុក្ខអ្នកដែលត្រូវការនោះ គឺជាអ្វីដ៏សំខាន់វិញ។ ញាតិមិត្តម្នាក់ដែលមិនមែនជាស្មរបន្ទាល់បានស្រដីថា៖ «សមាជិកនៃសាសនាផ្សេងៗទាំងអស់បានក្បត់អ្នកជឿគ្នីគ្នា។ មានតែស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេដែលមិនបានក្បត់អ្នកជឿគ្នីគ្នានោះ»។ សេចក្ដីរាយការណ៍ស្រដៀងគ្នាពីប្រទេសឯទៀតដែលត្រូវបែកបាក់ដោយសង្គ្រាមស៊ីវិល ក៏បង្ហាញថាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាពិតជា‹មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនទាំងអស់›មែន។—ពេត្រុសទី១ ២:១៧
ដំណឹងល្អធ្វើឲ្យមនុស្សកែប្រែ
៨, ៩. (ក) តើអ្នកដែលស្ដាប់តាមដំណឹងល្អកែប្រែជីវិតរបស់គេយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ? (ខ) តើឧទាហរណ៍ណាខ្លះដែលបង្ហាញឥទ្ធិពលនៃដំណឹងល្អ?
៨ ដំណឹងល្អទាក់ទងនឹងអ្វីដែលប៉ុលហៅជា«ជីវិតនៅជាន់ឥឡូវនេះ ហើយទៅខាងនាយផង»។ (ធីម៉ូថេទី១ ៤:៨) ដំណឹងល្អនេះមិនគ្រាន់តែផ្ដល់នូវក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យនិងពិតប្រាកដសំរាប់អនាគតប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏កែលំអនូវ«ជីវិតនៅជាន់ឥឡូវនេះ»ផងដែរ។ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ៗត្រូវបានដឹកនាំដោយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាព្រះគម្ពី រដើម្បីសម្របជីវិតរបស់គេទៅតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ (ទំនុកដំកើង ១១៩:១០១) សូម្បីតែលក្ខណៈសម្បត្ដិរបស់គេក៏ត្រូវកែប្រែជាថ្មីវិញដែរ ពេលគេបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យមានគុណសម្បត្ដិដូចជាសេចក្ដីសុចរិតនិងភាពស្មោះត្រង់។—អេភេសូរ ៤:២៤
៩ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍របស់លោកហ្វ្រាងកូ។ គាត់មានបញ្ហាខាងទប់កំហឹង។ ពេលមានបញ្ហាអ្វីគាត់តែងច្រឡោតតោតតូងនិងចាប់បោកបំផ្លាញនូវរបស់របរផ្សេងៗ។ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយភរិយារបស់ហ្វ្រាងកូ និងតាមរយៈគំរូរបស់ស្មរបន្ទាល់ដែលកាន់តាមគោលការណ៍គ្រីស្ទាន បានជួយហ្វ្រាងកូបន្ដិចម្ដងៗឲ្យយល់ឃើញថាគាត់ត្រូវតែកែប្រែចិត្ត។ ពួកគេក៏សិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយគាត់ ហើយនៅទីបំផុតមានសមត្ថភាពបង្ហាញផលផ្លែនៃវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ជាមេត្រីភាពនិងការទប់ចិត្ត។ (កាឡាទី ៥:២២, ២៣) ហ្វ្រាងកូរួមក្នុងចំណោម៤៩២នាក់ដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅប្រទេសបែលហ្សិកនៅឆ្នាំកិច្ចបំរើ២០០១។ សូមពិចារណាដែរនូវគំរូរបស់យុវបុរសម្នាក់ឈ្មោះអាឡេហានត្រូ។ គាត់ធ្លាប់ញៀនថ្នាំដល់ម្ល៉េះបានជាគាត់ធ្លាក់ខ្លួនត្រូវរស់នៅតាមគំនរសម្រាម ដោយរើសរបស់របរណាដែលគាត់អាចលក់បានដើម្បីមានលុយទិញគ្រឿងញៀនទៀត។ ពេលគាត់មានអាយុ២២ឆ្នាំ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានអញ្ជើញអាឡេហានត្រូសិក្សាព្រះគម្ពីរហើយគាត់បានយល់ព្រម។ គាត់អានព្រះគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃនិងមកកិច្ចប្រជុំគ្រីស្ទានទៀតផង។ គាត់បានកែប្រែជីវិតនិងសំអាតខ្លួនពីការប្រព្រឹត្តដ៏ស្មោកគ្រោកយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដល់ម្ល៉េះបានជាគាត់មានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ឲ្យចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ក្នុងពេលតិចជាងប្រាំមួយខែ។ គាត់រួមក្នុងចំណោម១០.១១៥នាក់ដែលបានផ្សព្វផ្សាយនៅឆ្នាំមុននៅប្រទេសប៉ាណាម៉ា។
ដំណឹងល្អជាប្រយោជន៍ដល់អ្នករាបសា
១០. តើអ្នកណាស្ដាប់តាមដំណឹងល្អ? ហើយតើទស្សនៈរបស់អ្នកទាំងនោះផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ លោកអេសាយបានទាយថា ដំណឹងល្អនឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សរាបសា។ តើអ្នករាបសានេះគឺជាអ្នកណា? ពួកគេត្រូវពណ៌នានៅសៀវភៅកិច្ចការ ជា«អ្នកដែលត្រូវបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។ (កិច្ចការ ១៣:៤៨) ពួកគេគឺជាមនុស្សដែលមានចិត្តរាបទាបមកពីគ្រប់ស្រទាប់នៃសង្គម ហើយឲ្យសារពីសេចក្ដីពិតមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តរបស់គេ។ មនុស្សបែបនេះរៀនដឹងថា ការធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះនាំមកនូវរង្វាន់ដ៏វិសេសជាងអ្វីដែលរបបលោកីយ៍នេះស្នើផ្ដល់ឲ្យគេទៅទៀត។ (យ៉ូហានទី១ ២:១៥-១៧) ប៉ុន្តែ តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាជំរុញចិត្តមនុស្សបែបនេះយ៉ាងដូចម្ដេចក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់គេ?
១១. យោងទៅតាមប៉ុល តើដំណឹងល្អត្រូវផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងដូចម្ដេច?
១១ សូមពិចារណាគំរូរបស់សាវ័កប៉ុលដែលបានសរសេរទៅកាន់បងប្អូននៅទីក្រុងកូរិនថូសថា៖ «រីឯខ្ញុំ បងប្អូនអើយ! កាលខ្ញុំបានមកឯអ្នករាល់គ្នា នោះមិនបានមកដោយប្រើវោហារ ឬប្រាជ្ញាដ៏ឧត្តម ដើម្បីនឹងប្រាប់សេចក្ដីបន្ទាល់ពីព្រះដល់អ្នករាល់គ្នាទេ ដ្បិតខ្ញុំបានផ្ដាច់ចិត្តថា នៅក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា នោះខ្ញុំមិនព្រមស្គាល់រឿងអ្វីទៀត ក្រៅពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ ហើយគឺដែលទ្រង់ត្រូវឆ្កាងផង»។ (កូរិនថូសទី១ ២:១, ២) សាវ័កប៉ុលមិនបានខំប្រឹងធ្វើឲ្យអ្នកដែលស្ដាប់គាត់កោតស្ងើចនឹងប្រាជ្ញារបស់គាត់ទេ។ គាត់បានបង្រៀនតែហេតុការណ៍ដែលព្រះបានបញ្ជាក់ថាជាពិតប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុការណ៍នោះបានត្រូវកត់ទុកក្នុងព្រះគម្ពីរ។ សូមកត់សម្គាល់ដែរនូវរបៀបប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តលោកធីម៉ូថេ ដែលជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយផងដែរ។ ប៉ុលថា៖ «ចូរឲ្យអ្នកផ្សាយព្រះបន្ទូលចុះ! ហើយទទូចជំរុញផង»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៤:២) ធីម៉ូថេត្រូវផ្សាយ«ព្រះបន្ទូល»ដែលជាសាររបស់ព្រះនោះ។ ប៉ុលក៏បានសរសេរទៅកាន់ធីម៉ូថេថា៖ «ចូរខំប្រឹងនឹងថ្វាយខ្លួនដល់ព្រះ ទុកជាមនុស្សដែលបានល្បងលជាប់ហើយ ជាអ្នកធ្វើការ ដែលមិនត្រូវខ្មាសឡើយ ដោយកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»។—ធីម៉ូថេទី២ ២:១៥
១២. តើស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើតាមគំរូនិងសំដីរបស់ប៉ុលយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ?
១២ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាធ្វើតាមគំរូរបស់ប៉ុល ថែមទាំងធ្វើតាមសំដីរបស់គាត់ទៅកាន់ធីម៉ូថេ។ ពួកគេទទួលស្គាល់នូវឥទ្ធិពលនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ហើយប្រើព្រះគម្ពីរឲ្យបានប្រយោជន៍ ពេលគេខំបង្ហាញអ្នកជិតខាងរបស់គេនូវបន្ទូលដ៏សមរម្យដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមនិងការសម្រាលទុក្ខ។ (ទំនុកដំកើង ១១៩:៥២; ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦, ១៧; ហេព្រើរ ៤:១២) ទោះជាគេប្រើប្រកាសនវត្ថុព្រះគម្ពីរជាប្រយោជន៍ជួយអ្នកចាប់អារម្មណ៍ឲ្យទទួលចំណេះកាន់តែច្រើនឡើងតាមតែអ្នកទាំងនោះមានពេលទំនេរក៏ដោយ តែពួកគេតែងតែខំបង្ហាញមនុស្សនូវព្រះបន្ទូលក្នុងបទគម្ពីរជានិច្ច។ ពួកគេដឹងថាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនឹងជំរុញចិត្តរបស់អ្នកដែលមានចិត្តរាបទាប។ ហើយការប្រើព្រះគម្ពីរនេះក៏ពង្រឹងជំនឿរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយដែរ។
‹សម្រាលទុក្ខអស់អ្នកដែលសោយសោក›
១៣. នៅឆ្នាំ២០០១ តើមានព្រឹត្ដិការណ៍អ្វីកើតឡើង ដែលនាំឲ្យត្រូវការនូវការសម្រាលទុក្ខសំរាប់អ្នកសោយសោក?
១៣ ឆ្នាំ២០០១បានមានមហន្តរាយជាច្រើនដែរ ហើយជាលទ្ធផលនោះ មនុស្សជាច្រើនត្រូវការនូវការសម្រាលទុក្ខ។ នាខែកញ្ញាឆ្នាំមុននេះ មានឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែងមួយនៅសហរដ្ឋអាមេរិក គឺការវាយប្រហារដោយភេរវជនលើមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មពិភពលោកនៅរដ្ឋញូវយ៉ក និងមន្ទីរបញ្ចកោណនៅជិតទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន។ ការវាយប្រហារនេះបានផ្អើលអស់ប្រទេសទាំងមូលតែម្ដង! ដោយប្រឈមនឹងព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏ខ្លោចផ្សាបែបនេះ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាខិតខំបំពេញការងាររបស់គេ ដើម្បី‹សម្រាលទុក្ខអស់អ្នកដែលសោយសោក›។ បទពិសោធន៍ខ្លះៗនឹងបង្ហាញរបៀបគេបានធ្វើដូច្នេះ។
១៤, ១៥. តើស្មរបន្ទាល់មានឱកាសពីរឲ្យប្រើបទគម្ពីរដោយប្រសិទ្ធិភាព ដើម្បីសម្រាលទុក្ខអ្នកសោយសោកយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ ស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ដែលជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយពេញពេលបាននិយាយជាមួយស្ត្រីម្នាក់តាមថ្នល់សួរថា តើគាត់គិតយ៉ាងណាអំពីការវាយប្រហារថ្មីៗដោយភេរវជននេះ?។ ស្ត្រីនោះចាប់ផ្ដើមយំ។ គាត់ប្រាប់ថាគាត់ពិបាកចិត្តនិងចង់រកវិធីជួយអ្នកឯទៀត។ ស្មរបន្ទាល់នេះបានប្រាប់គាត់ថា ព្រះពិតជាយកព្រះទ័យទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងមកលើយើងទាំងអស់គ្នា ហើយស្មរបន្ទាល់នេះអានអេសាយ ៦១:១, ២ឲ្យគាត់ស្ដាប់។ ស្ត្រីនោះបានយល់ឃើញថាបន្ទូលនេះមកពីព្រះគឺសមហេតុផលមែន ហើយគាត់ស្រដីថាមនុស្សទាំងអស់កំពុងតែសោកសង្រេងមែន។ ស្ត្រីនោះទទួលយកខិតប័ណ្ណមួយ និងសុំស្មរបន្ទាល់នោះឲ្យមកលេងផ្ទះគាត់។
១៥ ស្មរបន្ទាល់ពីរនាក់ដែលកំពុងតែផ្សព្វផ្សាយ ក៏បានជួបបុរសម្នាក់ដែលកំពុងតែធ្វើការនៅផ្ទះគាត់។ ពួកគេសុំបង្ហាញគាត់នូវពាក្យបន្ទូលសម្រាលទុក្ខក្នុងបទគម្ពីរ ដោយសារសោកនាដកម្មថ្មីៗដែលកើតឡើងនៅមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក។ គាត់យល់ព្រមឲ្យស្មរបន្ទាល់អានកូរិនថូសទី២ ១:៣-៧ ដែលថា៖ «សេចក្ដីក្សាន្តចិត្ត[«ការសម្រាលទុក្ខ», ព.ថ.] . . . ក៏ចំរើនដោយសារព្រះគ្រីស្ទ»។ បុរសនោះដឹងគុណនឹងស្មរបន្ទាល់ ដោយសារពួកគេកំពុងតែផ្សព្វផ្សាយសារដែលសម្រាលទុក្ខអ្នកជិតខាងរបស់គេ ហើយគាត់ថែមទាំងនិយាយថា៖ «សូមឲ្យព្រះប្រទានពរទៅលើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យដែលអ្នកកំពុងតែធ្វើចុះ!»។
១៦, ១៧. តើបទពិសោធន៍ពីរអ្វី ដែលបង្ហាញឥទ្ធិពលនៃព្រះគម្ពីរដើម្បីជួយបុគ្គលដែលសោយសោក ឬក៏រន្ធត់ដោយសាររឿងខ្លោចផ្សានោះ?
១៦ ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមួយរូបដែលកំពុងតែត្រឡប់ទៅជួបអ្នកចាប់អារម្មណ៍ បានជួបកូនប្រុសរបស់ស្ត្រីម្នាក់ដែលធ្លាប់ចាប់អារម្មណ៍នោះ។ ស្មរបន្ទាល់នោះបានបញ្ជាក់ថា គាត់យកចិត្តទុកដាក់ចង់សួរសុខទុក្ខអ្នកជិតខាងរបស់គាត់ ក្រោយពីរឿងខ្លោចផ្សាថ្មីៗដែលទើបតែកើតឡើងនោះ។ បុរសនោះបាននឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ត ដែលស្មរបន្ទាល់នោះបានឆ្លៀតពេលផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីទៅសួរសុខទុក្ខមនុស្ស។ បុរសនោះប្រាប់ថា គាត់ធ្វើការនៅក្បែរមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក ពេលការវាយប្រហារនោះកើតឡើង គាត់បានឃើញអ្វីទាំងអស់ដោយភ្នែកផ្ទាល់។ ពេលបុរសនោះសួរអំពីមូលហេតុដែលព្រះអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សរងទុក្ខវេទនានោះ ស្មរបន្ទាល់បានអានខគម្ពីរខ្លះៗ រួមទាំងអានទំនុកដំកើង ៣៧:៣៩ដែលចែងថា៖ «ឯសេចក្ដីសង្គ្រោះនៃមនុស្សសុចរិត នោះមកពីព្រះយេហូវ៉ា ក្នុងគ្រាដែលមានសេចក្ដីលំបាក នោះទ្រង់ជាទីអាងដល់គេ»។ បុរសនោះក៏បានសួរសុខទុក្ខក្រុមគ្រួសាររបស់ស្មរបន្ទាល់នោះវិញដែរ រួចអញ្ជើញឲ្យគាត់ត្រឡប់មកវិញដោយប្រាប់ពីជំរៅចិត្តកតញ្ញូធម៌ ដែលគាត់មានចំពោះការមកលេងរបស់ស្មរបន្ទាល់នោះ។
១៧ មនុស្សម្នាក់ទៀតដែលរួមក្នុងចំណោមរាប់ពាន់នាក់ដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយសម្រាលទុក្ខ ក្នុងកំឡុងប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយពីការវាយប្រហារភេរវកម្មនោះ គឺជាស្ត្រីម្នាក់ដែលស្មរបន្ទាល់បានជួបពេលគេកំពុងតែទៅលេងអ្នកជិតខាងរបស់គេ។ គាត់រន្ធត់ក្នុងចិត្តដោយសារអ្វីដែលបានកើតឡើងនោះ ហើយគាត់ស្ដាប់ពេលស្មរបន្ទាល់អានទំនុកដំកើង ៧២:១២-១៤ដែលថា៖ «ដ្បិតទ្រង់នឹងជួយពួកក្រីក្រឲ្យរួច ក្នុងកាលដែលថ្លែងទុក្ខ ព្រមទាំងពួកកំសត់ ដែលឥតមានអ្នកណាជួយនោះផង ទ្រង់នឹងមានសេចក្ដីអាណិតមេត្ដា ដល់មនុស្សរហេមរហាមនឹងមនុស្សទុគ៌ត ក៏នឹងជួយសង្គ្រោះជីវិតនៃមនុស្សក្រីក្រផង ទ្រង់នឹងលោះជីវិតគេ ឲ្យរួចពីការសង្កត់សង្កិននឹងការច្រឡោត ឯឈាមគេនឹងបានវិសេសនៅព្រះនេត្រទ្រង់ដែរ»។ បន្ទូលនោះមានន័យយ៉ាងច្រើនណាស់ហ្ន៎! ស្ត្រីនោះបានសុំស្មរបន្ទាល់ឲ្យអានខទាំងនោះម្ដងទៀតនិងបានអញ្ជើញគេចូលក្នុងផ្ទះរបស់គាត់និងបន្តពិគ្រោះគ្នាជាមួយគេ។ ទំរាំមកដល់ទីបញ្ចប់នៃការសន្ទនានោះ គេបានចាប់ផ្ដើមការសិក្សាទៅហើយ។
១៨. តើស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ជួយអ្នកជិតខាងរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច ពេលគេសុំឲ្យគាត់អធិស្ឋានសំរាប់ពួកគេនោះ?
១៨ ស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ធ្វើការក្នុងភោជនីយដ្ឋានមួយដែលស្ថិតក្នុងសហគមន៍អ្នកមាន និងមិនសូវមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍ទៅលើដំណឹងល្អស្តីពីព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះទេ។ ក្រោយពីការវាយប្រហារភេរវកម្មនោះ សហគមន៍ទាំងមូលបានរន្ធត់យ៉ាងខ្លាំង។ នៅថ្ងៃសុក្រក្រោយពីការវាយប្រហារនោះ ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋាននោះបានអញ្ជើញទាំងអស់គ្នាឲ្យចេញទៅក្រៅ និងកាន់ទៀនដើម្បីរំឭកដោយស្ងៀមស្ងាត់យ៉ាងខ្លីអំពីជនរងគ្រោះ។ ដោយគោរពអារម្មណ៍របស់គេ ស្មរបន្ទាល់នោះបានចេញទៅក្រៅដែរនិងឈរយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់។ ម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋាននោះដឹងថាគាត់ជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ដូច្នេះក្រោយគេបានរំឭកអំពីជនរងគ្រោះចប់ហើយនោះ ម្ចាស់នោះបានសុំស្មរបន្ទាល់អធិស្ឋានតំណាងគេទាំងអស់គ្នា។ ស្មរបន្ទាល់នោះក៏បានយល់ព្រម។ ក្នុងសេចក្ដីអធិស្ឋាននោះ គាត់បាននិយាយអំពីការកាន់ទុក្ខដែលមានទូទាំងប្រទេស ប៉ុន្តែក៏បាននិយាយថា អ្នកដែលកាន់ទុក្ខមិនចាំបាច់សោយសោកដោយគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹមសោះនោះទេ។ គាត់បានអធិស្ឋានអំពីពេលដែលព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏សែនខ្លោចផ្សាបែបនេះ នឹងមិនកើតឡើងតទៅទៀតនោះឡើយ ហើយបានថាមនុស្សទាំងអស់គ្នាអាចជិតស្និទ្ធជាងជាមួយនឹងព្រះនៃក្ដីសម្រាលទុក្ខ តាមរយៈចំណេះត្រឹមត្រូវពីព្រះគម្ពីរ។ ក្រោយមនុស្សទាំងអស់គ្នាថា«អាម៉ែន» ម្ចាស់នោះនិងមនុស្សជាង៦០នាក់ទៀតដែលនៅក្រៅភោជនីយដ្ឋាន បានទៅអរគុណស្មរបន្ទាល់នោះ ឱបគាត់ និងនិយាយថាសេចក្ដីអធិស្ឋាននោះគឺជាសេចក្ដីអធិស្ឋានល្អបំផុតដែលគេធ្លាប់ឮ។
អានុភាពដ៏ល្អទៅលើសហគមន៍
១៩. តើបទពិសោធន៍អ្វី ដែលបង្ហាញថាអ្នកខ្លះទទួលស្គាល់ខ្នាតតម្រាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា?
១៩ ជាពិសេសសព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងសហគមន៍ណាដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាមានសកម្មភាពនោះ សហគមន៍នោះបានទទួលប្រយោជន៍ពីវត្តមានរបស់ស្មរបន្ទាល់ ដូចជាពួកគេជាច្រើនបានរៀបរាប់ប្រាប់នោះ។ មនុស្សមួយពួកដែលបង្កើតឲ្យមានសន្ដិភាព ភាពទៀងត្រង់ និងភាពស្អាតស្អំខាងសីលធម៌ ពិតជាមានឥទ្ធិពលដ៏ល្អក្នុងសហគមន៍ មែនទេ? ក្នុងប្រទេសមួយនៅទ្វីបអាស៊ីកណ្ដាលនោះ ស្មរបន្ទាល់ម្នាក់បានជួបបុរសម្នាក់ដែលបានចូលនិវត្តន៍ ក្រោយគាត់ធ្វើជាមន្ត្រីនៅអតីតក្រសួងសន្ដិសុខរដ្ឋ។ បុរសនោះប្រាប់ថា គាត់ធ្លាប់ត្រូវគេចាត់ឲ្យទៅស៊ើបអង្កេតអង្គការសាសនាផ្សេងៗ។ ពេលគាត់ស៊ើបអង្កេតពីស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានកោតស្ងើចនឹងភាពទៀងត្រង់និងកិរិយាប្រព្រឹត្តដ៏ល្អរបស់ពួកគេ។ គាត់ក៏ចូលចិត្តជំនឿមុតមាំរបស់គេនិងចូលចិត្តត្រង់ថា សេចក្ដីបង្រៀនរបស់គេមានមូលដ្ឋានទៅលើបទគម្ពីរ។ បុរសនេះយល់ព្រមសិក្សាព្រះគម្ពីរ។
២០. (ក) តើសកម្មភាពដែលស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានរាយការណ៍ពីឆ្នាំមុនបញ្ជាក់អ្វីខ្លះ? (ខ) តើអ្វីបញ្ជាក់ថាមានកិច្ចការជាច្រើនទៀតដែលនៅតែត្រូវធ្វើនោះ? ហើយតើយើងមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះឯកសិទ្ធិរបស់យើងជាការផ្សព្វផ្សាយនោះ?
២០ ពីបទពិសោធន៍ពីរបីក្នុងអត្ថបទនេះ បានស្រង់ចេញពីបទពិសោធន៍រាប់ពាន់ដែលបានត្រូវរៀបរាប់នោះ គឺសឲ្យឃើញថា ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានជាប់រវល់ណាស់ក្នុងកំឡុងឆ្នាំកិច្ចបំរើឆ្នាំ២០០១។ ពួកគេបាននិយាយជាមួយមនុស្សរាប់លាននាក់ បានសម្រាលទុក្ខអ្នកសោកសង្រេង និងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់គេបាននាំមកនូវលទ្ធផលដ៏ល្អ។ មាន២៦៣.៤៣១នាក់ដែលបានបង្ហាញពីការថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះដោយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ទូទាំងពិភពលោក ចំនួនអ្នកផ្សព្វផ្សាយបានកើនឡើង១,៧ភាគរយ។ ហេតុដែលថាមាន១៥.៣៧៤.៩៨៦នាក់មានវត្តមាននៅពិធីបុណ្យប្រចាំឆ្នាំ ដើម្បីរំឭកពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះយេស៊ូ ក៏បញ្ជាក់ថានៅមានកិច្ចការជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើ។ (កូរិនថូសទី១ ១១:២៣-២៦) ចូរឲ្យយើងបន្តស្វែងរកអ្នករាបសាដែលស្ដាប់តាមដំណឹងល្អ។ ហើយដរាបណាដែល«ឆ្នាំដែលព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ»បន្តនោះ ចូរឲ្យយើងបន្តសម្រាលទុក្ខ«មនុស្សដែលមានចិត្តសង្រេង»។ យើងមានឯកសិទ្ធិដ៏ជាទីពេញចិត្តណាស់ហ្ន៎! យើងទាំងអស់គ្នាប្រាកដជាមានអារម្មណ៍ដូចជាលោកអេសាយដែលថា៖ «ខ្ញុំនឹងអរសប្បាយចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ព្រលឹងខ្ញុំនឹងរីករាយចំពោះព្រះនៃខ្ញុំ»។ (អេសាយ ៦១:១០) ចូរឲ្យព្រះយេហូវ៉ាបន្តប្រើយើងពេលទ្រង់សម្រេចតាមទំនាយដែលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ាទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យសេចក្ដីសុចរិត នឹងសេចក្ដីសរសើរ បានលេចឡើង នៅចំពោះអស់ទាំងសាសន៍យ៉ាងនោះដែរ»។—អេសាយ ៦១:១១
តើអ្នកចាំទេ?
• តើអ្នករាបសាបានទទួលប្រយោជន៍អ្វីពីសារដែលព្រះយេស៊ូបានផ្សព្វផ្សាយនោះ?
• តើអ្នកដែលស្ដាប់តាមការផ្សព្វផ្សាយរបស់សិស្សព្រះយេស៊ូនៅសតវត្សទីមួយ បានទទួលប្រយោជន៍អ្វី?
• តើអ្នកដែលស្ដាប់តាមសព្វថ្ងៃនេះទទួលប្រយោជន៍អ្វីពីដំណឹងល្អ?
• តើយើងមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះឯកសិទ្ធិរបស់យើងជាការផ្សព្វផ្សាយ?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៥]
ស្មរបន្ទាល់ ព្រះយេហូវ៉ាចាំមិនភ្លេចនូវ ភារកិច្ចរបស់គេជាការ ផ្សព្វផ្សាយ
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧]
អ្នកដែល ស្ដាប់តាមដំណឹងល្អ ក្លាយជាសមាជិក នៃភាតរភាពមួយដែលមានទូទាំងពិភពលោក