ហេតុអ្វីបានជារបបលោកីយ៍ពីបុរាណបានវិនាសបាត់ទៅដូច្នេះ?
ហេតុអ្វីបានជារបបលោកីយ៍ពីបុរាណបានវិនាសបាត់ទៅដូច្នេះ?
ទឹកជំនន់ពេញពិភពលោកនោះមិនមែនជាមហន្តរាយធម្មជាតិទេ។ ទឹកជំនន់នោះគឺជាការកាត់ទោសពីព្រះ។ ព្រះបានព្រមានមនុស្ស ប៉ុន្តែ មនុស្សភាគច្រើនបែរជាធ្វើព្រងើយមិនព្រមស្ដាប់ទេ។ ហេតុអ្វី? ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលពន្យល់ថា៖ «គឺមុនពេលទឹកជំនន់ធំ មនុស្សម្នាតែងតែនាំគ្នាស៊ីផឹក រៀបការប្ដីប្រពន្ធ រហូតដល់ថ្ងៃដែលលោកណូអេចូលក្នុងទូកធំ។ គេមិនបានចាប់អារម្មណ៍អ្វីសោះ ទាល់តែទឹកជំនន់ឡើងមកដល់បំផ្លាញគេអស់ទៅ»។—ម៉ាថាយ ២៤:៣៨, ៣៩, ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរសម្រាយ
អារ្យធម៌ដ៏ជឿនលឿន
អារ្យធម៌មុនទឹកជំនន់នោះមានលក្ខណៈខ្លះល្អជាងអារ្យធម៌របស់យើងសព្វថ្ងៃនេះទៅទៀត។ តួយ៉ាងដូចជា មនុស្សទាំងអស់និយាយភាសាតែមួយ។ (លោកុប្បត្តិ ១១:១) ស្ថានការណ៍នេះផ្ដល់ឲ្យគេនូវសមត្ថភាពបង្កើតសមិទ្ធិផលជាច្រើនខាងសិល្បៈនិងវិទ្យាសាស្ត្រ ពេលមនុស្សដែលមានជំនាញផ្សេងៗសហការគ្នា។ ម្យ៉ាងទៀត អាយុកាលមធ្យមដ៏យូរអង្វែងដែលមនុស្សមាននៅសម័យនោះ នឹងហុចឱកាសឲ្យគេបន្តរីកចំរើនខាងចំណេះដឹងដែលគេបានទទួលតាំងពីប៉ុន្មានសតវត្សមុនមក។
មនុស្សខ្លះអះអាងថា អាយុមធ្យមរបស់មនុស្សនៅសម័យនោះមិនមែនវែងដូច្នេះទេ ហើយគេថាឆ្នាំអាយុដែលព្រះគម្ពីររៀបរាប់នោះ តាមពិតសំដៅទៅលើខែវិញ។ តើការអះអាងនេះជាការពិតទេ? សូមពិចារណាកំណត់ហេតុអំពីលោកម៉ាលេលាល។ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ម៉ាលេលាលអាយុបាន៦៥ឆ្នាំ នោះគាត់បង្កើតបានយ៉ារេឌ។ . . . អាយុម៉ាលេលាលទាំងអស់បាន៨៩៥ឆ្នាំ រួចគាត់ក៏ស្លាប់ទៅ»។ (លោកុប្បត្តិ ៥:១៥-១៧) បើសិនជាមួយឆ្នាំគឺស្មើនឹងមួយខែមែន នោះម៉ាលេលាលបានកូនប្រុសមួយពេលគាត់មានអាយុតែ៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ! តែនេះគឺមិនពិតដូច្នេះទេ។ នៅសម័យនោះកម្លាំងនិងសុខភាពមនុស្សខ្លាំងនិងល្អដោយសារជីវិតរបស់គេរស់ជិតជីវិតគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់អ័ដាម ជាបុរសទីមួយ។ ពួកគេពិតជាបានរស់អស់រាប់សតវត្សមែន។ តើពួកគេមានសមិទ្ធិផលអ្វីខ្លះ?
រាប់សតវត្សមុនទឹកជំនន់នោះ ប្រជាជននៅលើផែនដីបានចំរើនឡើងដល់ម្ល៉េះដែលកាអ៊ីន កូនប្រុសរបស់អ័ដាមអាចកសាងទីក្រុងមួយ ដែលគាត់ដាក់ឈ្មោះថាអេណុក។ (លោកុប្បត្តិ ៤:១៧) ក្នុងកំឡុងសម័យទាំងប៉ុន្មានមុនទឹកជំនន់ ឧស្សាហកម្មជាច្រើនបានផុសឡើង។ មានជាងដែកដែលចេះបង្កើត«គ្រប់ទាំងឧបករណ៍ធ្វើពីលង្ហិនឬដែក»។ (លោកុប្បត្តិ ៤:២២, ព.ថ.) ឧបករណ៍ទាំងនេះទំនងជាត្រូវប្រើសំរាប់ការសាងសង់ របរជាងឈើ ការកាត់ដេរ និងកសិកម្ម។ ជំនាញទាំងអស់នេះត្រូវរៀបរាប់ក្នុងកំណត់ហេតុអំពីមនុស្សជំនាន់ដើមនៅលើផែនដី។
ចំណេះវិជ្ជានោះផ្ដល់ឲ្យតំណបន្តបន្ទាប់មកមានសមត្ថភាពបណ្ដុះជំនាញ ដូចជាលោហកម្ម កសិកម្ម ការចិញ្ចឹមសត្វ ការបង្កាត់ពូជសត្វ អក្សរសាស្ត្រ និងសិល្បៈ។ ជាក់ស្តែងដូចជាលោកយូបាលដែលជា«ឪពុកនៃពួកអ្នកលេងស៊ុងនឹងខ្លុយ»។ (លោកុប្បត្តិ ៤:២១) អារ្យធម៌នោះបានជឿនលឿនយ៉ាងខ្លាំង។ ក៏ប៉ុន្តែ អារ្យធម៌នោះបានវិនាសសាបសូន្យទៅក្នុងពេលតែមួយប៉ព្រិចភ្នែកប៉ុណ្ណោះ។ តើអ្វីបានកើតឡើង?
តើមានបញ្ហាអ្វី?
ទោះជាសង្គមមនុស្សមុនទឹកជំនន់មានលក្ខណៈល្អៗជាច្រើនក៏ដោយនោះ ទីចាប់ផ្ដើមរបស់វាគឺអាក្រក់ណាស់។ អ័ដាម ដែលជាអ្នកបង្កើតសង្គមមនុស្សនោះ គឺជាអ្នកបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ។ កាអ៊ីន អ្នកកសាងទីក្រុងទីមួយបានសម្លាប់ប្អូនប្រុសគាត់ចោល។ ដូច្នេះ គ្មានអ្វីប្លែកទេថា សេចក្ដីអាក្រក់បានដុះដាលយ៉ាងលឿន! លទ្ធផលពីមត៌កអាក្រក់ដែលអ័ដាមបានបន្សល់ទុកឲ្យកូនចៅរបស់គាត់ ចេះតែគរឡើងជាគំនរៗ។—រ៉ូម ៥:១២
សេចក្ដីអាក្រក់នោះទំនងជាបានឡើងដល់កំពូលហើយ ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាបានដាក់កំហិតថា ទ្រង់នឹងប្រណីនឹងស្ថានភាពនោះតែ១២០ឆ្នាំទៀតប៉ុណ្ណោះ។ (លោកុប្បត្តិ ៦:៣) ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ការអាក្រក់របស់មនុស្សបានចំរើនជាច្រើនឡើងនៅផែនដី ហើយអស់ទាំងគំនិតក្នុងចិត្តគេក៏សុទ្ធតែអាក្រក់ជានិច្ចដូច្នោះ។ . . . [ផែនដី]មានពេញជាសេចក្ដីកាចសហ័សផង»។—លោកុប្បត្តិ ៦:៥, ១១
ក្រោយមក លោកណូអេបានត្រូវព្រមានយ៉ាងច្បាស់លាស់ថា ព្រះនឹងបំផ្លាញអស់ទាំងសាច់ដោយទឹកជំនន់ដ៏ធំមួយ។ (លោកុប្បត្តិ ៦:១៣, ១៧) ទោះជាលោកណូអេបានធ្វើជា«អ្នកប្រកាសប្រាប់ពីសេចក្ដីសុចរិត»ក៏ដោយនោះ ជនានុជនមុខជាពិបាកជឿណាស់ថារបបលោកីយ៍នៅជុំវិញគេជិតមកទីបញ្ចប់ហើយ។ (ពេត្រុសទី២ ២:៥) មានតែមនុស្សប្រាំបីនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលបានស្ដាប់តាមការព្រមាននិងក្រោយមកទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ (ពេត្រុសទី១ ៣:២០) ហេតុអ្វីបានជារឿងនេះមានសារៈប្រយោជន៍សំរាប់យើងនៅសម័យនេះ?
តើមានសារៈប្រយោជន៍សំរាប់យើងទេ?
យើងកំពុងតែរស់នៅសម័យស្រដៀងគ្នានឹងសម័យរបស់លោកណូអេដែរ។ ជាញឹកញាប់យើងឮអំពីការវាយប្រហារភេរវកម្មគួរឲ្យរន្ធត់ ការប្រល័យពូជសាសន៍ ការបាញ់សម្លាប់រង្គាលដោយគ្មានហេតុជាក់ស្តែង ហើយនិងអំពើហិង្សាដល់កំរិតដ៏គួរឲ្យខ្លោចផ្សា។ ម្ដងទៀត ផែនដីយើងនេះបានពេញទៅដោយអំពើហិង្សាជាច្រើន ហើយដូចពីមុនដែរ របបលោកីយ៍នេះបានត្រូវព្រមានអំពីការជំនុំជំរះដែលជិតមកដល់ហើយ។ ព្រះយេស៊ូអង្គទ្រង់ផ្ទាល់បានមានបន្ទូលថា ព្រះនឹងតែងតាំងទ្រង់ជាចៅក្រម ហើយទ្រង់នឹងញែកមនុស្សចេញពីគ្នា ដូចជាអ្នកគង្វាលញែកចៀមពីពពែ។ មនុស្សដែលព្រះយេស៊ូទតឃើញថាមិនគួរនឹងទទួលជីវិតនោះ គេ«នឹងថយទៅ មានទោសអស់កល្បជានិច្ច»។ (ម៉ាថាយ ២៥:៣១-៣៣, ៤៦) ក៏ប៉ុន្តែ លើកនេះ ព្រះគម្ពីរចែងថានឹងមានមនុស្សរាប់លាននាក់រួចរស់ជីវិត គឺជាមនុស្សមួយហ្វូងយ៉ាងធំដែលថ្វាយបង្គំព្រះពិតតែមួយ។ ក្នុងរបបលោកីយ៍ថ្មីដែលជិតមកដល់ហើយនោះ មនុស្សទាំងនេះនឹងរីករាយចំពោះជីវិតដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីសុខសាន្តនិងសន្ដិសុខដែលមិនដែលមានពីមុនមកឡើយ។—មីកា ៤:៣, ៤; វិវរណៈ ៧:៩-១៧
មនុស្សជាច្រើនមើលស្រាលដល់បន្ទូលក្នុងព្រះគម្ពីរនិងការព្រមានអំពីការជំនុំជំរះដែលនឹងបញ្ជាក់ថាបន្ទូលក្នុងព្រះគម្ពីរគឺជាការពិតមែននោះ។ ប៉ុន្តែ សាវ័កពេត្រុសបានពន្យល់ថា អ្នកដែលសង្ស័យដូច្នេះ គឺបិទភ្នែកមិនព្រមមើលហេតុការណ៍ពិតទេ។ ពេត្រុសបានសរសេរថា៖ «នៅជាន់ក្រោយ នឹងមានមនុស្សចំអកមក . . . ទាំងចំអកឡកឡឺយថា៖ ‹តើសេចក្ដីសន្យាពីព្រះអង្គយាងមកនៅឯណា?› . . . ពីព្រោះគេចង់បំភ្លេចថា ពីចាស់បុរាណមានផ្ទៃមេឃ ក៏មានដីដុះចេញពីទឹក ហើយនៅក្នុងទឹកផង ដោយសារព្រះបន្ទូលនៃព្រះ រួចមកលោកីយត្រូវទឹកនោះជន់លិចបំផ្លាញទៅ តែផ្ទៃមេឃ នឹងផែនដីនៅជាន់នេះ បានបំរុងទុកដល់ថ្ងៃជំនុំជំរះ ដោយសារព្រះបន្ទូលនៃទ្រង់ សំរាប់ឲ្យភ្លើងឆេះវិញ ហើយបំផ្លាញមនុស្សទមិលល្មើសចេញ»។—ពេត្រុសទី២ ៣:៣-៧
សព្វថ្ងៃនេះ កំពុងតែមានការព្រមានទូទាំងពិភពលោកអំពីថ្ងៃជំនុំជំរះដែលកាន់តែជិតដល់ហើយនោះ ព្រមទាំងមានគេកំពុងតែស្ដាប់តាមសេចក្ដីបង្គាប់ក្នុងទំនាយរបស់ព្រះយេស៊ូ ឲ្យផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងខ្នះខ្នែងនូវសារដំណឹងល្អអំពីសេចក្ដីសុខសាន្តដែលនឹងមកបន្ទាប់ពីនោះ។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) មនុស្សមិនគួរមើលស្រាលដល់ការព្រមាននេះទេ។ ព្រះដែលមានគ្រប់ព្រះចេស្ដាតែងតែធ្វើតាមបន្ទូលទ្រង់ជានិច្ច។
របបលោកីយ៍ថ្មីដែលនឹងមកដល់
តើមនុស្សជាតិនឹងមានអនាគតបែបណាដោយគិតអំពីការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំក្រៃលែងដែលជិតកើតឡើងនេះ? ព្រះយេស៊ូបានសន្យាក្នុងពាក្យផ្ដើមនៃធម្មទានដែលទ្រង់ថ្លែងលើភ្នំនោះថា៖ «មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្លូតត្រង់ ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងគ្រងបានផែនដីជាមរដក»។ ក្រោយនោះទ្រង់បង្រៀនសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យអធិស្ឋានទូលព្រះថា៖ «សូមឲ្យព្រះហឫទ័យទ្រង់បានសំរេចនៅផែនដី ដូចនៅស្ថានសួគ៌ដែរ»។ (ម៉ាថាយ ៥:៥; ៦:១០) ពិតមែនហើយ ព្រះយេស៊ូផ្ទាល់បានបង្រៀនថា មនុស្សស្មោះត្រង់អាចមានអនាគតដ៏ត្រចះត្រចង់នៅលើផែនដីនេះ។ ទ្រង់បានសំដៅទៅលើនោះជា«គ្រាកែជាថ្មី»។—ម៉ាថាយ ១៩:២៨
ដូច្នេះ ពេលអ្នកគិតអំពីអនាគតនេះ កុំឲ្យមនុស្សដែលចំអកឡកឡឺយធ្វើឲ្យអ្នកសង្ស័យឲ្យសោះថា ការព្រមានរបស់ព្រះគឺមិនពិតទេ។ ប្រហែលជាពិភពលោកនេះមើលទៅហាក់ដូចជាមានស្ថិរភាព។ យើងក៏ដឹងថារបបលោកីយ៍នេះមានប្រវត្ដិតាំងពីយូរមកហើយពិតមែន។ ក៏ប៉ុន្តែ យើងមិនត្រូវទុកចិត្តទៅលើវាទេ។ របបលោកីយ៍របស់មនុស្សជាតិនេះបានត្រូវព្រះកាត់ទោសរួចទៅហើយ។ ដូច្នេះ ពាក្យបញ្ចប់នៃសំបុត្ររបស់សាវ័កពេត្រុសផ្ដល់កម្លាំងចិត្តឲ្យយើងថា៖
«ចុះដែលរបស់ទាំងនោះនឹងត្រូវរលាយទៅ នោះតើគួរឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តបែបយ៉ាងណាវិញ ក្នុងកិរិយាបរិសុទ្ធ នឹងសេចក្ដីគោរពប្រតិបត្ដិ ទាំងទន្ទឹងចាំហើយខំជួយឲ្យថ្ងៃនៃព្រះបានឆាប់មកដល់ផង . . . [អ្នក]ដែលទន្ទឹងចាំសេចក្ដីទាំងនោះ ចូរមានចិត្តឧស្សាហ៍ ឲ្យទ្រង់បានឃើញអ្នករាល់គ្នាជាឥតសៅហ្មង ហើយឥតកន្លែងបន្ទោសបាន ទាំងមានសេចក្ដីមេត្រីផង។ ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាចំរើនឡើងក្នុងព្រះគុណ ហើយក្នុងការស្គាល់ដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃយើងរាល់គ្នា»។ (ពេត្រុសទី២ ៣:១១, ១២, ១៤, ១៨) ដូច្នេះ ចូរស្វែងយល់នូវអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅសម័យលោកណូអេ។ ចូរចូលទៅជិតនឹងព្រះ។ ចូរក្រេបជញ្ជក់យកចំណេះដឹងកាន់តែច្រើនទៀតអំពីព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ ចូរបណ្ដុះបណ្ដាលខ្លួនឲ្យចេះគោរពប្រតិបត្ដិដល់ព្រះ ហើយរួមក្នុងចំណោមមនុស្សរាប់លាននាក់ដែលសម្រេចចិត្តថា គេចង់រួចរស់ជីវិតផុតពីទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះ ហើយមានជីវិតក្នុងរបបលោកីយ៍ដ៏សុខសាន្តដែលជិតមកដល់នោះ។
[រូបភាពនៅទំព័រ៥]
ធ្លាប់មានជាងដែក មុនទឹកជំនន់
[រូបភាពនៅទំព័រ៧]
អ្នកនឹងអាចមានអនាគត ដ៏ត្រចះត្រចង់