«នាងជាស្ត្រីល្អត្រឹមត្រូវណាស់»
«នាងជាស្ត្រីល្អត្រឹមត្រូវណាស់»
ពាក្យទាំងនេះបានពោលសរសើរចំពោះយុវនារីសាសន៍ម៉ូអាប់មួយរូប។ នាងជាស្ត្រីមេម៉ាយម្នាក់ឈ្មោះរស់ និងនាងត្រូវជាកូនប្រសារបស់ស្ត្រីសាសន៍អ៊ីស្រាអែលម្នាក់ឈ្មោះន៉ាអូមី។ នាងរស់បានរស់នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលប្រមាណ៣.០០០ឆ្នាំមុន ពេលពួកចៅហ្វាយគ្រប់គ្រងស្រុក ហើយគឺនៅពេលនោះឯងដែលនាងមានកិត្ដិនាមជាស្ត្រីល្អត្រឹមត្រូវនោះ (នាងរស់ ៣:១១) ហេតុអ្វីនាងគួរនឹងទទួលកិត្ដិនាមដូច្នេះ? តើអ្នកណាខ្លះអាចទទួលប្រយោជន៍ពីគំរូរបស់នាង?
ដោយសារនាងមិន«បរិភោគអាហារដោយសេចក្ដីកំជិល»នោះ នាងបានសង្វាតធ្វើការជាច្រើនម៉ោងជាអ្នកប្រមូលទិន្នផលសំណល់ក្នុងវាលស្រែ។ ការព្យាយាមរបស់នាងរស់ជាហេតុនាំឲ្យអ្នកដទៃសរសើរនាង។ សូម្បីតែនៅពេលដែលមានគេសុំបន្ធូរបន្ថយការងាររបស់នាងរស់ក៏ដោយ ក៏នាងនៅធ្វើការទាំងនឿយទាំងហត់ លើសពីអ្វីដែលគេបានតម្រូវពីនាងទៅទៀត។ នាងគឺជាស្ត្រីដូចដែលបានពណ៌នាយ៉ាងចំក្នុងព្រះគម្ពីរស្តីអំពីប្រពន្ធដ៏គួរឲ្យសរសើរ ដែលមានសមត្ថភាពនិងដែលឧស្សាហ៍ព្យាយាម។—សុភាសិត ៣១:១០-៣១; នាងរស់ ២:៧, ១៥-១៧
គុណសម្បត្ដិខាងវិញ្ញាណរបស់នាងរស់ ដូចជាចិត្តរាបទាប ស្មារតីលះបង់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះជាដើមនោះ ជាកត្ដាសំខាន់បំផុតដែលនាំឲ្យនាងទទួលនូវការសរសើរជាចំហ។ នាងរស់បាននៅជាមួយនឹងន៉ាអូមីជាប់ ដោយចាកចេញពីស្រុកកំណើតនិងមាតាបិតារបស់ខ្លួន និងប្រថុយលទ្ធភាពដើម្បីទទួលបាននូវសេចក្ដីសុខកាយសប្បាយចិត្តដោយរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ម្ដងទៀត។ ដំណាលគ្នានោះ នាងរស់បានបញ្ជាក់ថានាងចង់ថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា ដែលជាព្រះរបស់ម្ដាយក្មេកនាង។ កំណត់ហេតុបទគម្ពីរបានបញ្ជាក់តម្លៃរបស់នាងរស់ដោយចែងថា នាងគឺ«វិសេសដល់[ន៉ាអូមី]ជាជាងកូនប្រុស៧នាក់»។—នាងរស់ ១:១៦, ១៧; ២:១១, ១២; ៤:១៥
ទោះជានាងរស់ធ្លាប់ទទួលនូវសេចក្ដីសរសើរអំពីមនុស្សជាតិក៏ដោយនោះ អ្វីដ៏សំខាន់ជាងគឺថា ព្រះបានពេញព្រះហឫទ័យនឹងលក្ខណៈរបស់នាង និងបានប្រទានរង្វាន់ឲ្យនាងរួមជាបុព្វបុរសមួយរូបរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ (ម៉ាថាយ ១:៥; ពេត្រុសទី១ ៣:៤) នាងរស់គឺជាគំរូល្អសំរាប់ស្ត្រីគ្រីស្ទានទាំងឡាយ និងអស់អ្នកដែលអះអាងថាខ្លួនថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ា!