ចូរទុកចិត្ដទៅលើព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុង ពេលជួបប្រទះទុក្ខលំបាក
ចូរទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុង ពេលជួបប្រទះទុក្ខលំបាក
«ព្រះទ្រង់ជាទីពឹងជ្រក ក៏ជាកំឡាំងនៃយើងខ្ញុំ ជាជំនួយដែលនៅជាប់ជាមួយក្នុងគ្រាអាសន្ន»។—ទំនុកដំកើង ៤៦:១
១, ២. (ក) តើឧទាហរណ៍អ្វីបង្ហាញថា ការអះអាងថាយើងទុកចិត្តទៅលើព្រះគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ? (ខ) ហេតុអ្វីយើងត្រូវតែធ្វើច្រើនជាងនិយាយអះអាងថា យើងទុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ?
ការនិយាយអះអាងថាខ្លួនទុកចិត្តលើព្រះគឺស្រួលជាងការបង្ហាញដោយការប្រព្រឹត្តថាយើងទុកចិត្តលើទ្រង់។ ជាឧទាហរណ៍ តាំងពីយូរហើយ ពាក្យថា «យើងទុកចិត្តទៅលើព្រះ» ត្រូវបោះពុម្ពលើក្រដាសប្រាក់និងកាក់ដែលជារូបិយវត្ថុរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ * នៅឆ្នាំ១៩៥៦ សមាជរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានអនុម័តច្បាប់មួយដែលប្រកាសថា ពាក្យស្លោកនេះ ជាបាវចនាជាតិរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ គួរឲ្យចំឡែកណាស់ មនុស្សជាច្រើន មិនគ្រាន់តែនៅប្រទេសនោះ តែទូទាំងពិភពលោកគេទុកចិត្តទៅលើលុយនិងទ្រព្យសម្បត្ដិច្រើនជាងព្រះ។—លូកា ១២:១៦-២១
២ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទានពិត យើងត្រូវតែធ្វើច្រើនជាងមិនគ្រាន់តែពោលថា យើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ។ ដូច«សេចក្ដីជំនឿ បើគ្មានការប្រព្រឹត្តតាម នោះឈ្មោះថាស្លាប់ហើយ» នោះការនិយាយអះអាងថាយើងទុកចិត្តលើព្រះ ក៏គ្មានន័យសោះបើគ្មានការប្រព្រឹត្តគាំទ្រសំដីនោះ។ (យ៉ាកុប ២:២៦) ក្នុងអត្ថបទមុន យើងបានរៀនថា ការទុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ាគឺសឲ្យឃើញនៅពេលយើងអធិស្ឋានទូលទ្រង់ ស្វែងរកការណែនាំក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ និងពឹងពាក់អង្គការរបស់ទ្រង់សំរាប់ការណែនាំ។ សូមយើងពិចារណានូវរបៀបដែលយើងអាចធ្វើតាមជំហានទាំងបីនេះនៅពេលជួបទុក្ខលំបាក។
នៅពេលយើងបាត់បង់ការងារធ្វើ ឬមានប្រាក់ចំណូលតិច
៣. ក្នុង«គ្រាលំបាក»នេះ តើអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជួបប្រទះនឹងបញ្ហាអ្វីខ្លះខាងលុយកាក់? ហើយតើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថា ព្រះសព្វព្រះហឫទ័យជួយយើង?
៣ ក្នុង«គ្រាលំបាក»នេះ យើងដែលជាជនគ្រីស្ទានក៏ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាលុយកាក់ដូចមនុស្សឯទៀតដែរ។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១) ហេតុនេះ ក្នុងមួយរំពេចសោះយើងអាចបាត់បង់ការងារធ្វើ។ ឬក៏យើងប្រហែលជាត្រូវធ្វើការយូរម៉ោងតែបានឈ្នួលតែបន្ដិចបន្តួច។ នៅក្រោមកាលៈទេសៈបែបនេះ យើងប្រហែលជាពិបាក«ផ្គត់ផ្គង់ឲ្យពួកញាតិសន្ដានខ្លួន»។ (ធីម៉ូថេទី១ ៥:៨) តើព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតសព្វព្រះហឫទ័យជួយយើងនៅពេលមានបញ្ហាដូច្នេះឬ? ទ្រង់ប្រាកដជាសព្វព្រះហឫទ័យជួយមែន! ព្រះយេហូវ៉ាមិនការពារយើងពីទុក្ខលំបាកសព្វបែបយ៉ាងក្នុងរបបលោកីយ៍នេះទេ។ ប៉ុន្តែ បើយើងទុកចិត្តទៅលើទ្រង់ បន្ទូលនៅទំនុកដំកើង ៤៦:១ នឹងសំដៅលើករណីរបស់យើងដែរថា៖«ព្រះទ្រង់ជាទីពឹងជ្រក ក៏ជាកំឡាំងនៃយើងខ្ញុំ ជាជំនួយដែលនៅជាប់ជាមួយក្នុងគ្រាអាសន្ន»។ ប៉ុន្តែ ពេលជួបបញ្ហាលុយកាក់ តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤. នៅពេលយើងជួបនឹងបញ្ហាលុយកាក់ តើយើងអាចអធិស្ឋានសុំអ្វី? ហើយតើព្រះយេហូវ៉ាតបឆ្លើយនឹងសេចក្ដីអធិស្ឋានបែបនេះយ៉ាងណា?
៤ វិធីមួយដែលយើងបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា គឺដោយអធិស្ឋានទូលទ្រង់។ ប៉ុន្តែ តើយើងអាចអធិស្ឋានសុំអ្វីទៅ? ចំពោះបញ្ហាលុយកាក់ យើងប្រហែលជាត្រូវការប្រាជ្ញាច្រើនជាងមុនៗទៅទៀត។ ដូច្នេះ ចូរអធិស្ឋានសុំប្រាជ្ញាកុំខាន! ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាធានាថា៖«បើអ្នករាល់គ្នាណាមួយខ្វះប្រាជ្ញា មានតែសូមដល់ព្រះ ដែលទ្រង់ប្រទានដល់មនុស្សទាំងអស់ដោយសទ្ធា ឥតបន្ទោសផង នោះទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យ»។ (យ៉ាកុប ១:៥) ពិតណាស់ ចូរសុំព្រះយេហូវ៉ាប្រទានប្រាជ្ញា ដែលជាសមត្ថភាពប្រើនូវចំណេះ សមត្ថភាពវែកញែក និងគំនិតឆ្លុះយល់ជាមួយគ្នា ដើម្បីអ្នកអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ល្អនិងជ្រើសរើសបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ ព្រះវរបិតាយើងនៅស្ថានសួគ៌ ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ទ្រង់ធានាថានឹងស្ដាប់សេចក្ដីអធិស្ឋានបែបនេះ។ ទ្រង់ប្រុងប្រៀបជានិច្ចដើម្បីតម្រង់ផ្លូវរបស់មនុស្សដែលទុកចិត្តទ្រង់អស់អំពីចិត្ត។—ទំនុកដំកើង ៦៥:២; សុភាសិត ៣:៥, ៦
៥, ៦. (ក) ហេតុអ្វីយើងអាចរកជំនួយពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ដើម្បីជួយយើងស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាលុយកាក់? (ខ) នៅពេលយើងបាត់បង់ការងារធ្វើ តើយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីកាត់បន្ថយកង្វល់នោះ?
៥ ការស្វែងរកការណែនាំក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាវិធីមួយទៀតដែលយើងបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ សេចក្ដីរំឭកប្រកបដោយប្រាជ្ញាដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរនោះ បានសឲ្យឃើញ«សុទ្ធតែពិតប្រាកដ[ឬ«គួរឲ្យទុកចិត្ត», ព.ថ.]»។ (ទំនុកដំកើង ៩៣:៥) ទោះជាព្រះគម្ពីរត្រូវបានសរសេរចប់ជាង១.៩០០ឆ្នាំមុននេះក៏ដោយ ក៏សៀវភៅដែលព្រះបានបណ្ដាលឲ្យសរសេរនោះមានដំបូន្មានដ៏គួរឲ្យទុកចិត្តនិងជួយឲ្យយើងយល់ធ្លុះជ្រៅបានដែរ។ សៀវភៅព្រះគម្ពីរនេះអាចជួយយើងស៊ូទ្រាំឲ្យបានល្អជាងនឹងបញ្ហាលុយកាក់។ សូមពិចារណាប្រាជ្ញាខ្លះដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរ។
៦ តាំងពីយូរមកហើយ ស្តេចសាឡូម៉ូនដែលមានប្រាជ្ញានោះ បានសង្កេតឃើញថា៖«ការដេកលក់នៃមនុស្សដែលធ្វើការនឿយហត់ នោះស្រួលឆ្ងាញ់ ទោះបើបានបរិភោគតិចឬច្រើនក្ដី ប៉ុន្តែការបរិភោគហួសប្រមាណរបស់អ្នកមាន នោះមិនឲ្យគេដេកលក់បានទេ»។ (សាស្ដា ៥:១២) ការជួសជុល សំអាត ថែទាំ និងការពារវត្ថុទ្រព្យរបស់យើងទាមទារឲ្យប្រើពេលវេលានិងប្រាក់កាក់ខ្លះ។ ដូច្នេះ បើបាត់បង់ការងារធ្វើ គប្បីឲ្យយើងឆ្លៀតឱកាសពិចារណានូវរបៀបរស់នៅរបស់យើងដោយចង់ពិនិត្យពិច័យម្ដងទៀតថា តើអ្វីខ្លះជារបស់ដែលត្រូវការចាំបាច់ ហើយតើអ្វីខ្លះដែលមិនចាំបាច់មានទេនោះ។ ដើម្បីកាត់បន្ថយនូវការខ្វល់ខ្វាយ នោះប្រហែលជាការល្អបើយើងធ្វើការកែប្រែខ្លះៗ។ ជាឧទាហរណ៍ តើយើងអាចសម្រួលជីវភាពឲ្យមានសភាពសាមញ្ញជាង ប្រហែលជាដោយផ្លាស់ទៅនៅផ្ទះតូចជាង ឬដោយជម្រុះទ្រព្យសម្បត្ដិខ្លះៗដែលមិនចាំបាច់មានឬទេ?—ម៉ាថាយ ៦:២២
៧, ៨. (ក) តើព្រះយេស៊ូបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា ទ្រង់ជ្រាបថាមនុស្សច្រើនតែខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុអំពីទ្រព្យសម្បត្ដិ? (សូមមើលសម្គាល់ហេតុ)។ (ខ) ដើម្បីកុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុពេកនោះ តើព្រះយេស៊ូផ្ដល់ដំបូន្មានអ្វី ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា?
៧ ក្នុងធម្មទាននៅលើភ្នំ ព្រះយេស៊ូបានជូនឱវាទថា៖«កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយនឹងជីវិត ដែលនឹងបរិភោគអ្វី ឬនឹងរូបកាយ ដែលនឹងស្លៀកពាក់អ្វីនោះឡើយ»។ * (ម៉ាថាយ ៦:២៥) ព្រះយេស៊ូជ្រាបថា ជាការធម្មតាទេដែលមនុស្សឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ខ្វល់ខ្វាយអំពីសេចក្ដីត្រូវការចាំបាច់របស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែ តើយើងអាចឈប់«ខ្វល់ខ្វាយ»អំពីអ្វីបែបនេះយ៉ាងដូចម្ដេច? ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖«ចូរស្វែងរកនគរ . . . ជាមុនសិន»។ មិនថាយើងជួបនឹងបញ្ហាអ្វីក៏ដោយ យើងត្រូវតែបន្តចាត់ទុកការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាមានអាទិភាពក្នុងជីវិតយើង។ បើយើងធ្វើដូច្នេះ នោះសេចក្ដីត្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង «នឹងបានប្រទានមក»ដោយព្រះវរបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌។ តាមវិធីណាមួយទ្រង់នឹងផ្គត់ផ្គង់អ្វីដែលយើងត្រូវការ។—ម៉ាថាយ ៦:៣៣
៨ ព្រះយេស៊ូបង្ហាញការផ្ដល់ឱវាទថែមទៀតថា៖«កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយនឹងថ្ងៃស្អែកឡើយ ពីព្រោះថ្ងៃស្អែកនឹងខ្វល់ខ្វាយ ចំពោះការរបស់ថ្ងៃនោះឯង»។ (ម៉ាថាយ ៦:៣៤) ការខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុអំពីអ្វីដែលប្រហែលជានឹងកើតឡើងថ្ងៃស្អែក មិនជាទង្វើប្រកបដោយប្រាជ្ញាទេ។ បណ្ឌិតម្នាក់បានកត់សម្គាល់ថា៖«អ្វីដែលនឹងកើតឡើងពិតប្រាកដនៅអនាគត កម្រកើតឡើងដូចអ្វីដែលយើងបារម្ភនោះណាស់»។ ការបង្ហាញចិត្តរាបទាបដោយប្រព្រឹត្តតាមដំបូន្មានព្រះគម្ពីរ ជួយយើងឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលមានអាទិភាព និងគិតតែមួយថ្ងៃៗ ហើយក៏អាចជួយយើងកុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុពេកដែរ។—ពេត្រុសទី១ ៥:៦, ៧
៩. នៅពេលជួបបញ្ហាលុយកាក់ តើយើងអាចរកឃើញជំនួយអ្វី ក្នុងប្រកាសនវត្ថុរបស់‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›?
៩ នៅពេលជួបនឹងបញ្ហាលុយកាក់ យើងក៏អាចបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា ដោយរកជំនួយក្នុងប្រកាសនវត្ថុរបស់‹អ្នកបំរើស្មោះត្រង់ដែលមានវិនិច្ឆ័យល្អ›ផងដែរ។ (ម៉ាថាយ ២៤:៤៥) ម្ដងម្កាលទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! (ជាភាសាអង់គ្លេស) មានអត្ថបទដែលមានយោបល់ល្អៗអាចជួយដោះស្រាយនឹងការពិបាកខាងលុយកាក់។ អត្ថបទចំណងជើងថា «តើអាចធ្វើយ៉ាងណាពេលបាត់បង់ការងារធ្វើ?» ក្នុងទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! ថ្ងៃទី៨ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៩១ លើកបញ្ជាក់លំណែនាំប្រាំបីយ៉ាងដែលបានជួយមនុស្សជាច្រើនរក្សាឲ្យមានចិត្តនឹងនរ និងនៅតែអាចចិញ្ចឹមជីវិតបាននៅពេលបាត់បង់ការងារធ្វើ។ * ប៉ុន្តែ ការអនុវត្តគោលការណ៍ទាំងនេះតម្រូវឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះតម្លៃពិតនៃលុយកាក់ផងដែរ។ នេះត្រូវពន្យល់ក្នុងអត្ថបទចំណងជើងថា «អ្វីដែលសំខាន់ជាងលុយ» ដែលមានក្នុងទស្សនាវដ្ដីដដែលនោះ។—សាស្ដា ៧:១២
នៅពេលមានបញ្ហាសុខភាព
១០. តើគំរូរបស់ស្តេចដាវីឌបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា ការទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ានៅពេលឈឺធ្ងន់ គឺសមហេតុសមផល?
១០ តើការទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ានៅពេលយើងឈឺធ្ងន់សមហេតុសមផលឬទេ? ពិតជាសមហេតុសមផលមែន! ព្រះយេហូវ៉ាយល់អារម្មណ៍របស់រាស្ត្រទ្រង់ដែលឈឺនោះ។ ជាងនោះទៅទៀត ទ្រង់ក៏ព្រមជួយដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមពិចារណាស្តេចដាវីឌ។ ទ្រង់ប្រហែលជាឈឺធ្ងន់នៅពេលសរសេរអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រព្រឹត្តទៅលើជនសុចរិតដែលឈឺ។ ដាវីឌបានសរសេរថា៖«ព្រះយេហូវ៉ានឹងទ្រទ្រាំចំពោះគេនៅគ្រាដេកឈឺនៅគ្រែ ទ្រង់ក៏រៀបគ្រែឲ្យ នៅគ្រប់វេលាមានធុរៈ»។ (ទំនុកដំកើង ៤១:១, ៣, ៧, ៨) ទំនុកចិត្តរបស់ដាវីឌទៅលើព្រះមានយ៉ាងខ្លាំង ហើយនៅទីបំផុតស្តេចដាវីឌបានជាឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច នៅពេលមានបញ្ហាខាងសុខភាពនោះ?
១១. នៅពេលធ្លាក់ខ្លួនឈឺ តើយើងអាចសុំអ្វី ពីព្រះវរបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌?
១១ នៅពេលធ្លាក់ខ្លួនឈឺ វិធីមួយដែលយើងបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា គឺដោយអង្វរទ្រង់ឲ្យជួយយើងស៊ូទ្រាំ។ យើងអាចសុំទ្រង់ជួយយើងមាន«សេចក្ដី[ឬ«ប្រាជ្ញា», ព.ថ.]ដែលមានប្រយោជន៍»ដើម្បីយើងអាចបានសុខភាពល្អបំផុតតាមកាលៈទេសៈ។ (សុភាសិត ៣:២១) យើងក៏អាចសុំទ្រង់ជួយយើងចេះអត់ធ្មត់ហើយស៊ូទ្រាំនឹងជំងឺនោះ។ សំខាន់បំផុត យើងគួរសុំព្រះយេហូវ៉ាទ្រទ្រង់យើង ដោយប្រទានកម្លាំងមកយើងឲ្យបន្តរក្សាភាពស្មោះត្រង់នឹងទ្រង់ និងមិនបាត់បង់នូវតុល្យភាព មិនថាយើងជួបនឹងបញ្ហាអ្វីក៏ដោយ។ (ភីលីព ៤:១៣) ការរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍នឹងព្រះគឺសំខាន់ជាងការរក្សាជីវិតរបស់យើងនៅបច្ចុប្បន្នកាលនេះទៅទៀត។ បើយើងរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់ល័ក្ខណ៍នោះ ព្រះដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមដែលប្រទានរង្វាន់នឹងប្រោសឲ្យយើងមានសុខភាពនិងជីវិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះជារៀងរហូត។—ហេព្រើរ ១១:៦
១២. តើគោលការណ៍បទគម្ពីរអាចជួយយើងធ្វើការសម្រេចចិត្តដោយមានប្រាជ្ញានៅពេលជ្រើសរើសការព្យាបាលពេទ្យយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ ទំនុកចិត្តដែលយើងមានទៅលើព្រះយេហូវ៉ា ក៏ជំរុញឲ្យយើងស្វែងរកការណែនាំពីព្រះគម្ពីរដែលជាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ គោលការណ៍ដែលមានក្នុងបទគម្ពីរអាចជួយយើងធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញា ស្តីអំពីវិធីព្យាបាលពេទ្យ។ ជាឧទាហរណ៍ ដោយដឹងថា ព្រះគម្ពីរចាត់ទុក«មន្តអាគម»ជាអំពើអាក្រក់ នោះយើងនឹងចៀសវាងពីរបៀបវិនិច្ឆ័យរោគ ឬការព្យាបាលណាដែលប៉ះពាល់ដល់មន្តអាគម។ (កាឡាទី ៥:១៩-២១; ចោទិយកថា ១៨:១០-១២) តទៅនេះជាឧទាហរណ៍មួយទៀតដែលបង្ហាញនូវប្រាជ្ញាដ៏គួរឲ្យទុកចិត្តដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរគឺ៖ «មនុស្សឆោតល្ងង់គេជឿគ្រប់ពាក្យទាំងអស់ តែមនុស្សមានគំនិតវាងវៃរមែងមើលផ្លូវខ្លួនដោយប្រយ័ត្ន»។ (សុភាសិត ១៤:១៥) ដូច្នេះ នៅពេលគិតថ្លឹងថ្លែងអំពីវិធីព្យាបាលពេទ្យ យកល្អឲ្យយើងស្វែងរកពត៌មានដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត ជាជាងជឿ«គ្រប់ពាក្យទាំងអស់»។ ការមាន«សតិនឹងនរ»ដូច្នេះ អាចជួយយើងគិតថ្លឹងថ្លែងអំពីជំរើសរបស់យើងដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយដើម្បីធ្វើការសម្រេចចិត្តដោយមានការយល់ដឹងច្បាស់លាស់។—ទីតុស ២:១២, ព.ថ.
១៣, ១៤. (ក) តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនិងភ្ញាក់រឭក!បានជួយយ៉ាងណា? (ខ) ក្នុងទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! ថ្ងៃទី២២ ខែមករា ឆ្នាំ២០០១ តើមានយោបល់អ្វី ស្តីអំពីរបៀបស៊ូទ្រាំនឹងជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ?
១៣ យើងក៏អាចបង្ហាញទំនុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ាដោយស្រាវជ្រាវក្នុងប្រកាសនវត្ថុរបស់អ្នកបំរើស្មោះត្រង់។ ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនិងភ្ញាក់រឭក! ម្ដងម្កាលមានអត្ថបទនាំឲ្យយល់ដឹងបានច្រើនអំពីបញ្ហាសុខភាពនិងជំងឺជាច្រើនយ៉ាង។ * ជួនកាល ទស្សនាវដ្ដីនេះមានអត្ថបទសរសេរដោយបុគ្គលដែលធ្លាប់ស៊ូទ្រាំដោយជោគជ័យនឹងបញ្ហាសុខភាពឬពិការភាពផ្សេងៗ។ ម្យ៉ាងទៀត អត្ថបទខ្លះមានយោបល់ពីបទគម្ពីរព្រមទាំងឱវាទល្អៗអំពីវិធីស៊ូទ្រាំនឹងជំងឺរ៉ាំរ៉ៃផ្សេងៗ។
១៤ ជាឧទាហរណ៍ ទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! (ជាភាសាអង់គ្លេស) ថ្ងៃទី២២ ខែមករា ឆ្នាំ២០០១ បានមានអត្ថបទចំណងជើងថា «ការសម្រាលទុក្ខសំរាប់អ្នកដែលឈឺ»។ អត្ថបទទាំងនេះបានលើកឡើងគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរដែលអាចជួយបានច្រើន ព្រមទាំងពត៌មានដកស្រង់ពីការសម្ភាសន៍អ្នកចេះដឹងដែលធ្លាប់ទ្រាំនឹងជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដ៏ធ្ងន់ធ្ងរអស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ អត្ថបទចំណងជើងថា «តើអ្នកអាចស៊ូទ្រាំនឹងជំងឺរបស់អ្នកដោយជោគជ័យបានយ៉ាងដូចម្ដេច?» បានជូនយោបល់ដូចតទៅនេះ: រៀនស្គាល់ឲ្យបានច្រើនបំផុតអំពីជំងឺរបស់អ្នកតាមតែលទ្ធភាព។ (សុភាសិត ២៤:៥) រៀបចំគោលដៅដ៏សមហេតុសមផល រួមទាំងគោលដៅផ្សេងៗក្នុងការជួយអ្នកឯទៀត ប៉ុន្តែ សូមទទួលស្គាល់ផងដែរថា អ្នកប្រហែលជាមិនអាចបំពេញគោលដៅដូចគ្នានឹងអ្នកឯទៀតបានឡើយ។ (កិច្ចការ ២០:៣៥; កាឡាទី ៦:៤) កុំទុកខ្លួននៅដាច់ពីអ្នកឯទៀត។ (សុភាសិត ១៨:១) ពេលអ្នកឯទៀតមកសួរសុខទុក្ខអ្នក ចូរធ្វើឲ្យគ្រានោះជាពេលសប្បាយមួយ។ (សុភាសិត ១៧:២២) សំខាន់បំផុត រក្សាចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ានិងក្រុមជំនុំ។ (ណាហ៊ុម ១:៧; រ៉ូម ១:១១, ១២) យើងពិតជាដឹងគុណណាស់ ដែលមានការណែនាំដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត ដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រទានតាមរយៈអង្គការរបស់ទ្រង់ មែនទេ?
ពេលភាពទន់ខ្សោយមួយនៅតែមានជាបន្ត
១៥. តើសាវ័កប៉ុលអាចយកឈ្នះភាពទន់ខ្សោយនៃសាច់ឈាមឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍យ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើយើងមានទំនុកចិត្តយ៉ាងណា?
១៥ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា៖ «ក្នុងសាច់ឈាមខ្ញុំ គ្មានអ្វីល្អទេ»។ (រ៉ូម ៧:១៨) ប៉ុលដឹងពីបទពិសោធន៍ថា ការពុះពារនឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានិងភាពទន់ខ្សោយនៃសាច់ឈាមដ៏ឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍នេះ ជាអ្វីដ៏ពិបាកណាស់។ ប៉ុន្តែ ប៉ុលក៏បានជឿជាក់ថា គាត់នឹងអាចយកឈ្នះបាន។ (កូរិនថូសទី១ ៩:២៦, ២៧) តើយ៉ាងដូចម្ដេច? ដោយទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ នេះជាមូលហេតុដែលប៉ុលអាចនិយាយថា៖«វេទនាណាស់ខ្ញុំ! តើអ្នកណានឹងជួយឲ្យខ្ញុំរួច ពីតួសេចក្ដីស្លាប់នេះទៅបាន? អរព្រះគុណដល់ព្រះអង្គ គឺដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នា»។ (រ៉ូម ៧:២៤, ២៥) ចុះយ៉ាងណាចំពោះយើងវិញ? យើងក៏មានការពុះពារទប់ទល់នឹងភាពទន់ខ្សោយរបស់សាច់ឈាមដែរ។ នៅពេលពុះពារខំយកឈ្នះភាពទន់ខ្សោយទាំងនេះ យើងអាចបាត់បង់នូវទំនុកចិត្តយ៉ាងងាយស្រួលណាស់ បើគិតថា យើងនឹងមិនអាចយកឈ្នះបានទេនោះ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើង បើយើងពិតជាពឹងពាក់ទ្រង់ដូចប៉ុល និងមិនពឹងពាក់កម្លាំងខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។
១៦. នៅពេលភាពទន់ខ្សោយមានជាបន្ត តើយើងគួរអធិស្ឋានសុំអ្វី? ហើយតើយើងគួរធ្វើយ៉ាងណាបើយើងភ្លាត់ធ្វើខុសម្ដងទៀត?
១៦ នៅពេលភាពទន់ខ្សោយមួយមានជាបន្ត យើងអាចបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ា ដោយអធិស្ឋានអង្វរទ្រង់។ យើងត្រូវតែសុំនិងអង្វរព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយដោយវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។ (លូកា ១១:៩-១៣) យើងអាចសុំជាពិសេសឲ្យទ្រង់ជួយយើងចេះទប់ចិត្ត ដែលនេះជាផលផ្លែមួយនៃវិញ្ញាណរបស់ព្រះ។ (កាឡាទី ៥:២២, ២៣, ខ.ស.) តើយើងគួរធ្វើយ៉ាងណាបើយើងភ្លាត់ធ្វើខុសម្ដងទៀត? យើងមិនត្រូវរសាយការព្យាយាមសោះឡើយ។ កុំឲ្យយើងណាយចិត្តក្នុងការអធិស្ឋានទូលព្រះរបស់យើងដែលប្រកបដោយក្ដីមេត្ដាករុណា ដោយសុំការអត់ទោសនិងជំនួយពីទ្រង់។ ព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនដែលបដិសេធចំពោះមនុស្សដែលមានចិត្ត«ខ្ទេចខ្ទាំ»ដោយសារវិប្បដិសារីឡើយ។ (ទំនុកដំកើង ៥១:១៧) បើយើងទូលអង្វរទ្រង់ដោយស្មោះ ទាំងមានចិត្តសោកស្ដាយដោយសារកំហុសខ្លួន នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើងទប់ទល់នឹងការល្បួង។—ភីលីព ៤:៦, ៧
១៧. (ក) ហេតុអ្វីបានជាមានប្រយោជន៍បើគិតពិចារណាអំពីទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះភាពទន់ខ្សោយដែលយើងប្រហែលជាកំពុងតែខំយកឈ្នះ? (ខ) តើយើងប្រហែលជាអាចទន្ទេញចាំបទគម្ពីរអ្វី បើយើងឆាប់ខឹង? ចុះបើយើងពិបាកក្នុងការទប់អណ្ដាត? ចុះយ៉ាងណាវិញបើយើងពិបាកបំបាត់ភាពទន់ទោរទៅរកការកំសាន្តមិនល្អនោះ?
១៧ យើងក៏អាចបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាដោយរកជំនួយក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ ដោយប្រើប្រកាសនវត្ថុបោះពុម្ពដោយអ្នកបំរើស្មោះត្រង់មានវិនិច្ឆ័យល្អ ប្រហែលជាយើងអាចរកចម្លើយចំពោះសំនួរថា ‹តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាអំពីភាពទន់ខ្សោយដែលខ្ញុំកំពុងតែខំយកឈ្នះនេះ?›។ ការពិចារណានូវទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីរឿងនោះអាចធ្វើឲ្យយើងមានចំណង់កាន់តែខ្លាំងថែមទៀត ចង់ពេញព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។ យ៉ាងនេះ យើងប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ដូចទ្រង់ដែរ ដោយស្អប់អ្វីដែលទ្រង់ស្អប់។ (ទំនុកដំកើង ៩៧:១០) មនុស្សខ្លះបានទទួលប្រយោជន៍ល្អពីការទន្ទេញចាំបទគម្ពីរខ្លះដែលទាក់ទងនឹងភាពទន់ខ្សោយដែលពួកគេកំពុងតែតយុទ្ធ។ តើយើងកំពុងតែព្យាយាមទប់កំហឹងរបស់ខ្លួនទេ? បើដូច្នេះ យើងប្រហែលជាអាចទន្ទេញចាំបទគម្ពីរផ្សេងៗ ដូចជាសុភាសិត ១៤:១៧ និងអេភេសូរ ៤:៣១។ តើយើងពិបាកក្នុងការទប់អណ្ដាតឬទេ? ប្រហែលជាយើងអាចទន្ទេញចាំបទគម្ពីរដូចជាសុភាសិត ១២:១៨ និងអេភេសូរ ៤:២៩។ តើយើងមានភាពទន់ទោរទៅរកការកំសាន្តដ៏មិនល្អឬ? ប្រហែលជាយើងអាចខំទន្ទេញចាំបទគម្ពីរដូចជា អេភេសូរ ៥:៣ និងកូល៉ុស ៣:៥។
១៨. ហេតុអ្វីយើងមិនគួរឲ្យការខ្មាសធ្វើឲ្យយើងខានសុំជំនួយពីអ្នកចាស់ទុំ ដើម្បីឈ្នះភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង?
១៨ ការរកជំនួយពីអ្នកចាស់ទុំដែលវិញ្ញាណរបស់ព្រះបានតែងតាំងក្នុងក្រុមជំនុំ ជាវិធីមួយទៀតដែលយើងបង្ហាញថា យើងពឹងពាក់ព្រះយេហូវ៉ា។ (កិច្ចការ ២០:២៨) យ៉ាងណាមិញ ‹អំណោយទានជាមនុស្ស›ទាំងនេះ ជាសំវិធានការពីព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីការពារនិងថែរក្សាចៀមរបស់ទ្រង់។ (អេភេសូរ ៤:៧, ៨, ១១-១៤) ត្រូវមែន ការសុំជំនួយដើម្បីទប់ទល់នឹងភាពទន់ខ្សោយណាមួយ ប្រហែលជាមិនស្រួលទេ។ យើងប្រហែលជាមានចិត្តខ្មាស ដោយគិតខ្លាចថា អ្នកចាស់ទុំនឹងមើលយើងក្នុងភ្នែកមិនល្អ។ ប៉ុន្តែ បុរសដែលមានភាពមាំមួនខាងវិញ្ញាណទាំងនេះប្រាកដជានឹងបង្ហាញការគោរពចំពោះយើង ដោយសារយើងបង្ហាញចិត្តក្លាហានសុំជំនួយដូច្នេះ។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកអ្នកចាស់ទុំព្យាយាមបង្ហាញគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយហ្វូងចៀម។ ឱវាទល្អៗដែលជួយសម្រាលទុក្ខ និងការណែនាំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ប្រហែលជាអ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីពង្រឹងការប្ដេជ្ញាចិត្តឲ្យឈ្នះភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង។—យ៉ាកុប ៥:១៤-១៦
១៩. (ក) តើសាតាំងខំប្រើភាពឥតប្រយោជន៍នៃរបបលោកីយ៍នេះយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើការទុកចិត្តរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ? ហើយតើយើងគួរតាំងចិត្តឲ្យបានរឹងមាំដោយធ្វើអ្វី?
១៩ កុំភ្លេចថា សាតាំងដឹងថាពេលវេលារបស់វាគឺខ្លីណាស់។ (វិវរណៈ ១២:១២) វាចង់ប្រើភាពឥតប្រយោជន៍នៃរបបលោកីយ៍នេះដើម្បីធ្វើឲ្យយើងធ្លាក់ទឹកចិត្តហើយឈប់ព្យាយាមទៀត។ ចូរយើងមានទំនុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើអ្វីដែលរ៉ូម ៨:៣៥-៣៩ ចែងនោះថា៖«តើអ្នកណានឹងពង្រាត់យើងចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ផងព្រះគ្រីស្ទបាន? តើសេចក្ដីទុក្ខលំបាក ឬសេចក្ដីវេទនា សេចក្ដីបៀតបៀន សេចក្ដីអត់ឃ្លាន សេចក្ដីអាក្រាត សេចក្ដីអន្តរាយ ឬដាវឬអី? . . . ទេ! គឺក្នុងសេចក្ដីទាំងនោះ យើងខ្ញុំវិសេសលើសជាងអ្នកដែលមានជ័យជំនះទៅទៀត ដោយសារព្រះអង្គដែលទ្រង់ស្រឡាញ់យើង។ ដ្បិតខ្ញុំជឿជាក់ថា ទោះស្លាប់ ឬរស់ ពួកទេវតា ឬអំណាចអ្វី ការអ្វីនៅជាន់នេះ ឬទៅមុខ ឬឥទ្ធិឫទ្ធិអ្វី ទីមានកំពស់ ទីជំរៅ ឬរបស់អ្វីដែលកើតមកឯទៀតក្ដី នោះពុំអាចនឹងពង្រាត់យើង ចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ដែលនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នាទៅ បានឡើយ»។ ពាក្យនេះបង្ហាញទំនុកចិត្តដ៏រឹងមាំណាស់ទៅលើព្រះយេហូវ៉ា! ប៉ុន្តែ ទំនុកចិត្តនេះមិនគ្រាន់តែជាអារម្មណ៍មួយទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ នេះជាទំនុកចិត្តដែលមានឥទ្ធិពលទៅលើការសម្រេចចិត្តដែលយើងធ្វើជារៀងរាល់ថ្ងៃក្នុងជីវិតយើង។ ដូច្នេះ ចូរយើងតាំងចិត្តយ៉ាងរឹងមាំដោយទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុងពេលជួបប្រទះទុក្ខលំបាក។
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 1 ក្នុងសំបុត្រមួយផ្ញើទៅកន្លែងបោះពុម្ពប្រាក់កាក់ ចុះថ្ងៃ២០ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៨៦១ លោក សាលម៉ាន ព័ទ្ធឡាន ឆេស ដែលជាលេខាធិការរតនាគារបានសរសេរថា៖«គ្មានប្រទេសណាមួយអាចខ្លាំងបានទេ លើកលែងតែបានកម្លាំងមកពីព្រះ ក៏មិនអាចមានសុវត្ថិភាពបានដែរលើកលែងតែព្រះការពារប៉ុណ្ណោះ។ ទំនុកចិត្តដែលប្រជាជនយើងមានទៅលើព្រះ គួរត្រូវបញ្ជាក់លើប្រាក់កាក់ជាតិរបស់យើង»។ ជាលទ្ធផល បាវចនាថា «យើងទុកចិត្តទៅលើព្រះ» បានចេញជាលើកដំបូងលើប្រាក់កាក់នៅសហរដ្ឋអាមេរិកនាឆ្នាំ១៨៦៤។
^ វគ្គ 7 ការខ្វល់ខ្វាយដែលត្រូវរៀបរាប់ក្នុងខនេះ ត្រូវបកស្រាយជា «ការភ័យព្រួយដែលនាំឲ្យយើងលែងសប្បាយនឹងជីវិត»។ ការបកប្រែដែលថា «កុំឲ្យខ្វល់ខ្វាយ» ឬ«កុំឲ្យព្រួយបារម្ភ» រួមបញ្ចូលន័យថា យើងមិនគួរចាប់ផ្ដើមខ្វល់ខ្វាយឬព្រួយបារម្ភ។ ឯកសារយោងមួយពន្យល់ថា៖«កិរិយាស័ព្ទភាសាក្រិចនេះ មានទំរង់វេយ្យាករណ៍ជាប្រយោគបញ្ជាបច្ចុប្បន្នកាល ដែលបញ្ជាឲ្យឈប់ធ្វើអ្វីមួយដែលកំពុងតែធ្វើ»។
^ វគ្គ 9 លំណែនាំប្រាំបីយ៉ាងនោះគឺមានដូចតទៅនេះ: (១) កុំតក់ស្លុត (២) រក្សាគំនិតសុទិដ្ឋិនិយម (៣) ត្រូវសុខចិត្តធ្វើការងារប្រភេទផ្សេងៗទៀត (៤) រស់នៅស្របទៅតាមធនធានរបស់ខ្លួន មិនមែនធ្វើតាមជីវភាពអ្នកដទៃទេ (៥) ប្រុងប្រយ័ត្ននឹងរឿងខ្ចីប្រាក់ (៦) រក្សាឲ្យមានសាមគ្គីភាពក្នុងក្រុមគ្រួសារ (៧) កុំភ្លេចឲ្យតម្លៃខ្លួន (៨) ចេះលៃលករបៀបប្រើថវិកា។
^ វគ្គ 13 ទស្សនាវដ្ដីទាំងនេះដែលមានមូលដ្ឋានលើព្រះគម្ពីរ មិនគាំទ្រឬជូនយោបល់ឲ្យប្រើវិធីព្យាបាលណាមួយទេ ដោយទទួលស្គាល់ថា នេះជារឿងផ្ទាល់ខ្លួន។ ជាជាងធ្វើយ៉ាងនេះ អត្ថបទដែលរៀបរាប់អំពីជំងឺណាមួយ ត្រូវរៀបចំក្នុងបំណងនាំឲ្យអ្នកអានយល់ដឹងច្បាស់លាស់អំពីហេតុការណ៍ពិតតាមចំណេះដឹងបច្ចុប្បន្ន។
តើអ្នកនៅចាំទេ?
• នៅពេលជួបនឹងបញ្ហាលុយកាក់ តើយើងអាចបង្ហាញទំនុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
• នៅពេលមានបញ្ហាសុខភាព តើយើងអាចបង្ហាញទំនុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
• នៅពេលភាពទន់ខ្សោយមានជាបន្ត តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងពិតជាពឹងពាក់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ១៦]
បទពិសោធន៍របស់ឡូយដាបញ្ជាក់ពីរបៀបទុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយយើងឲ្យចេះស៊ូទ្រាំ
[រូបភាពនៅទំព័រ១៧]
គ្មានហេតុឲ្យយើងខ្មាសក្នុងការសុំជំនួយដើម្បីឈ្នះភាពទន់ខ្សោយរបស់យើងទេ