‹ចូរកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ›
‹ចូរកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ›
«ចូរខំប្រឹងនឹងថ្វាយខ្លួនដល់ព្រះ ទុកជាមនុស្សដែលបានល្បងលជាប់ហើយ ជាអ្នកធ្វើការ ដែលមិនត្រូវខ្មាសឡើយដោយកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»។—ធីម៉ូថេទី២ ២:១៥
១, ២. (ក) ហេតុអ្វីបានជាអ្នកដែលធ្វើជាជាងត្រូវការឧបករណ៍? (ខ) តើជនគ្រីស្ទានធ្វើកិច្ចការអ្វី? ហើយតើពួកគេអាចបង្ហាញថាគេកំពុងតែស្វែងរកព្រះរាជាណាចក្រជាមុនយ៉ាងដូចម្ដេច?
ពួកជាងត្រូវមានឧបករណ៍ទើបធ្វើការបាន។ ប៉ុន្តែ គាត់មិនមែនប្រើឧបករណ៍ណាក៏បាននោះទេ។ អ្នកដែលធ្វើជាជាងត្រូវការនូវឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវ ហើយក៏ត្រូវប្រើឧបករណ៍នោះតាមរបៀបត្រឹមត្រូវដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ បើយើងចង់វាយបន្ទះក្ដារពីរកំណាត់ឲ្យជាប់គ្នាពេលកំពុងសង់ខ្ទមមួយ យើងមិនគ្រាន់តែត្រូវការញញួរនិងដែកគោលប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ត្រូវចេះពីរបៀបដំដែកគោលឲ្យធ្លុះឈើដោយមិនឲ្យវៀចនោះដែរ។ ពិតជាពិបាកណាស់ ថែមទាំងនាំឲ្យមួម៉ៅចិត្តទៀតផង កាលបើចង់ដំដែកគោលធ្លុះឈើតែមិនចេះប្រើញញួរនោះ។ ប៉ុន្តែ បើប្រើឧបករណ៍តាមរបៀបត្រឹមត្រូវ នោះជួយយើងសម្រេចកិច្ចការបានលទ្ធផលដ៏គួរឲ្យពេញចិត្ត។
២ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទាន យើងក៏មានកិច្ចការដែលត្រូវធ្វើដែរ។ កិច្ចការនោះគឺសំខាន់បណ្ដាច់។ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានជំរុញទឹកចិត្តសិស្សទ្រង់ឲ្យ‹ស្វែងរកព្រះរាជាណាចក្រជាមុនសិន›។ (ម៉ាថាយ ៦:៣៣) តើយើងអាចស្វែងរកព្រះរាជាណាចក្រមុនសិនយ៉ាងដូចម្ដេច? វិធីមួយគឺដោយខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចការផ្សាយពីព្រះរាជាណាចក្រនិងការណែនាំមនុស្សឲ្យទៅជាសិស្ស។ វិធីមួយទៀត កិច្ចបំរើរបស់យើងមានមូលដ្ឋានយ៉ាងរឹងមាំពីក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ វិធីទីបីគឺដោយមានកិរិយាប្រព្រឹត្តដ៏ល្អ។ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤; ២៨:១៩, ២០; កិច្ចការ ៨:២៥; ពេត្រុសទី១ ២:១២) ដើម្បីធ្វើកិច្ចការគ្រីស្ទានដោយប្រសិទ្ធភាពនិងមានសុភមង្គល នោះយើងត្រូវការឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវនិងចំណេះដឹងអំពីរបៀបប្រើឧបករណ៍ទាំងនោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវដែរ។ ស្តីអំពីរឿងនេះ សាវ័កប៉ុលទុកគំរូដ៏ល្អប្រសើរជាអ្នកដែលព្យាយាមធ្វើកិច្ចការគ្រីស្ទាន ហើយក៏បានលើកទឹកចិត្តអ្នកជឿគ្នីគ្នាឲ្យយកតម្រាប់គាត់។ (កូរិនថូសទី១ ១១:១; ១៥:១០) បើដូច្នេះ តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីខ្លះពីគំរូរបស់ប៉ុលដែលជាអ្នករួមធ្វើការជាមួយយើងនោះ?
ប៉ុលជាអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រដ៏ខ្នះខ្នែង
៣. ហេតុអ្វីបានជាអាចនិយាយថាសាវ័កប៉ុលជាអ្នកធ្វើការដ៏ខ្នះខ្នែងសំរាប់ព្រះរាជាណាចក្រព្រះ?
៣ តើប៉ុលធ្វើការយ៉ាងដូចម្ដេច? គាត់ពិតជាខ្នះខ្នែងណាស់។ ប៉ុលបានសង្វាតព្យាយាមផ្សាយដំណឹងល្អទូទាំងតំបន់មេឌីទែរ៉ាណេ។ សាវ័កនេះដែលធ្វើការមិនចេះនឿយហត់បានរៀបរាប់អំពីមូលហេតុដែលគាត់ឧស្សាហ៍ប្រកាសអំពីព្រះរាជាណាចក្រដោយពោលថា៖«បើខ្ញុំផ្សាយដំណឹងល្អទៅ នោះមិនមែនជាហេតុឲ្យខ្ញុំអួតខ្លួនទេ ដ្បិតខ្ញុំជាប់ក្នុងសេចក្ដីបង្ខំ បើខ្ញុំមិនផ្សាយដំណឹងល្អវិញ នោះវរដល់ខ្ញុំហើយ!»។ (កូរិនថូសទី១ ៩:១៦) តើប៉ុលចង់តែសង្គ្រោះជីវិតរបស់ខ្លួនឬ? អត់ទេ! គាត់មិនមែនជាមនុស្សស្វែងរកតែប្រយោជន៍ខ្លួនទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់ប៉ងប្រាថ្នាឲ្យមនុស្សឯទៀតទទួលប្រយោជន៍ពីដំណឹងល្អ។ ប៉ុលសរសេរថា៖«ខ្ញុំធ្វើការទាំងនោះ ដោយយល់ដល់តែដំណឹងល្អ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានចំណែកជាមួយគ្នាក្នុងដំណឹងល្អ»។—កូរិនថូសទី១ ៩:២៣
៤. តើឧបករណ៍មួយណាមានតម្លៃច្រើនបំផុតចំពោះជនគ្រីស្ទានជាអ្នកធ្វើកិច្ចការនោះ?
៤ សាវ័កប៉ុលជាអ្នកធ្វើការមានចិត្តសុភាព ដែលទទួលស្គាល់ថាគាត់មិនអាចពឹងផ្អែកទៅលើសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះទេ។ ដូចជាងឈើត្រូវការញញួរ ប៉ុលក៏ត្រូវការឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវដើម្បីផ្ដិតសេចក្ដីពិតរបស់ព្រះទៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកដែលស្ដាប់។ តើគាត់ប្រើឧបករណ៍អ្វីច្រើនជាងគេ? គឺបទគម្ពីរបរិសុទ្ធជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ព្រះគម្ពីរទាំងមូលជាឧបករណ៍សំខាន់ជាងគេដែលយើងប្រើដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលមនុស្សឲ្យទៅជាសិស្ស។
៥. បន្ថែមនឹងការដកស្រង់ពាក្យពីបទគម្ពីរនោះ តើយើងត្រូវតែធ្វើអ្វីទៀតដើម្បីមានប្រសិទ្ធភាពជាអ្នកផ្សាយ?
៥ ប៉ុលដឹងថា ការកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវរួមបញ្ចូលច្រើនជាងការដកស្រង់ពាក្យពីព្រះគម្ពីរ។ ប៉ុលក៏បាន«បញ្ចុះបញ្ចូល»ផងដែរ។ (កិច្ចការ ២៨:២៣) តើគាត់បញ្ចុះបញ្ចូលយ៉ាងដូចម្ដេច? ប៉ុលបានប្រើដោយប្រសិទ្ធភាពនូវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដែលមានជាលាយល័ក្ខណ៍អក្សរដើម្បីបញ្ជាក់ហេតុផលនាំឲ្យអ្នកឯទៀតជឿទៅលើសេចក្ដីពិតខាងព្រះរាជាណាចក្រ។ គាត់បានវែកញែកជាមួយនឹងពួកគេ។ អស់បីខែនៅក្នុងសាលាប្រជុំនៅទីក្រុងអេភេសូរ ប៉ុលបាន«ជជែកពន្យល់ ព្រមទាំងបញ្ចុះបញ្ចូលគេ ឲ្យជឿតាមអស់ទាំងសេចក្ដីពីនគរព្រះ»។ ទោះជា«អ្នកខ្លះកើតមានចិត្តរឹងទទឹង ហើយចចេស»ដោយមិនជឿក៏ដោយ អ្នកឯទៀតបានស្ដាប់តាម។ លទ្ធផលនៃកិច្ចបំរើរបស់ប៉ុលនៅទីក្រុងអេភេសូរគឺ «ព្រះបន្ទូលនៃ[ព្រះយេហូវ៉ា]បានចំរើនកើនឡើង ហើយបានឈ្នះដោយអំណាច»។—កិច្ចការ ១៩:៨, ៩, ២០
៦, ៧. តើប៉ុលបានតម្កើងកិច្ចបំរើរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើយើងអាចតម្កើងកិច្ចបំរើរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ ជាអ្នកប្រកាសដ៏ខ្នះខ្នែងអំពីព្រះរាជាណាចក្រព្រះ ប៉ុលបាន«ដំកើងដល់ការងារ»គាត់ក្នុងកិច្ចបំរើ។ (រ៉ូម ១១:១៣) តើយ៉ាងដូចម្ដេច? ប៉ុលមិនរវីរវល់នឹងការតម្កើងខ្លួនគាត់ទេ ក៏គ្មានសេចក្ដីអាម៉ាស់ខ្មាសឲ្យមនុស្សដឹងជាទូទៅថាគាត់ជាអ្នកធ្វើការជាមួយនឹងព្រះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប៉ុលចាត់ទុកកិច្ចបំរើរបស់គាត់ជាកិត្ដិយសខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត។ ប៉ុលកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដោយប៉ិនប្រសប់និងដោយប្រសិទ្ធភាព។ សកម្មភាពផ្សាយរបស់ប៉ុលបានបង្កើតផលនិងបានជំរុញទឹកចិត្តអ្នកដទៃឲ្យបំពេញកិច្ចបំរើរបស់ខ្លួនឲ្យបានពេញលេញ។ តាមវិធីនេះដែរ កិច្ចបំរើរបស់គាត់ត្រូវបានតម្កើង។
៧ ដូចប៉ុលដែរ យើងក៏អាចតម្កើងការងាររបស់យើងជាអ្នកផ្សាយដោយប្រើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាញឹកញយនិងដោយប្រសិទ្ធភាព។ ក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃកិច្ចបំរើផ្សាយ យើងគួរមានគោលដៅអានឬលើកប្រាប់ពីបទគម្ពីរដល់មនុស្សឲ្យបានច្រើនបំផុត។ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះទាំងបញ្ចុះបញ្ចូលឬនាំឲ្យអ្នកដទៃជឿបានយ៉ាងដូចម្ដេច? សូមពិចារណាវិធីបីយ៉ាងដ៏សំខាន់: (១) ចូរលើកបញ្ជាក់ពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ តាមវិធីដែលបណ្ដុះឲ្យអ្នកស្ដាប់មានការគោរពចំពោះព្រះបន្ទូល (២) ដោយប្រើពាក្យសំដីដែលមិនធ្វើឲ្យរង្កៀសចិត្តនោះ ចូរពន្យល់និងបញ្ជាក់ន័យបទគម្ពីរ (៣) ចូរវែកញែកបញ្ជាក់ហេតុផលតាមរបៀបដែលនាំឲ្យជឿ។
៨. សព្វថ្ងៃ តើយើងមានឧបករណ៍អ្វីខ្លះដែលជួយផ្សាយពីព្រះរាជាណាចក្រ? ហើយតើអ្នកធ្លាប់ប្រើឧបករណ៍ទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ?
៨ សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកប្រកាសពីព្រះរាជាណាចក្រព្រះមានឧបករណ៍ផ្សេងៗជាច្រើនដែលប៉ុលមិនធ្លាប់មានពេលគាត់ជាអ្នកផ្សាយនោះ។ ឧបករណ៍នេះរួមមានសៀវភៅ ទស្សនាវដ្ដី សៀវភៅស្តើង ប័ណ្ណ ខិតប័ណ្ណ និងកាសែតម៉ាញេនិងកាសែតវីដេអូ។ នៅដើមសតវត្សឆ្នាំ១៩០០ ក៏ធ្លាប់ប្រើកាតបន្ទាល់ ថាសសម្លេង ឡានដែលមានឧគ្ឃោសនស័ព្ទ និងការផ្សាយតាមវិទ្យុ។ ប៉ុន្តែ ជាការពិតណាស់ថាឧបករណ៍មានប្រសិទ្ធភាពបំផុតរបស់យើងគឺព្រះគម្ពីរ ហើយយើងត្រូវចេះប្រើឲ្យបានច្រើននូវឧបករណ៍ដ៏ចាំបាច់នេះតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។
កិច្ចបំរើយើងត្រូវមានមូលដ្ឋានយ៉ាងរឹងមាំ ក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ
៩, ១០. ស្តីអំពីការប្រើនូវព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ តើសំដីដែលប៉ុលទូន្មានធីម៉ូថេបង្រៀនយើងមេរៀនអ្វី?
៩ តើយើងអាចប្រើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដោយប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺដោយធ្វើតាមសំដីរបស់ប៉ុលដែលគាត់បានសរសេរទៅកាន់ធីម៉ូថេជាអ្នករួមធ្វើការជាមួយគាត់។ ប៉ុលបានសរសេរថា៖«ចូរខំប្រឹងនឹងថ្វាយខ្លួនដល់ព្រះ ទុកជាមនុស្សដែលបានល្បងលជាប់ហើយ ជាអ្នកធ្វើការ ដែលមិនត្រូវខ្មាសឡើយ ដោយកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»។ (ធីម៉ូថេទី២ ២:១៥) តើការ«កាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលនៃសេចក្ដីពិតយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»រួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
១០ ពាក្យភាសាក្រិចដែលបកប្រែថា«កាត់ស្រាយ» មានអត្ថន័យត្រង់ៗថា«កាត់ត្រង់»ឬ«ឆ្ការផ្លូវឲ្យត្រង់»។ ក្នុងបទគម្ពីរភាសាក្រិច ពាក្យនេះត្រូវប្រើតែមួយដងគត់ គឺក្នុងដំបូន្មានរបស់ប៉ុលជូនធីម៉ូថេ។ ពាក្យដដែលនេះអាចប្រើសំដៅលើការភ្ជួរដីឲ្យត្រង់តាមគន្លងនង្គ័ល។ កសិករណាម្នាក់ដែលមានបទពិសោធន៍ច្បាស់ជានឹងខ្មាសគេបើគាត់ភ្ជួរដីកាត់ខ្វាត់ខ្វែងនោះ។ ដើម្បីធ្វើ«ជាអ្នកធ្វើការ ដែលមិនត្រូវខ្មាសឡើយ» ប៉ុលបានរំឭកធីម៉ូថេថាគាត់មិនត្រូវបង្រៀនចាកពីសេចក្ដីបង្រៀនពិតក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះសោះឡើយ។ ធីម៉ូថេមិនត្រូវឲ្យមតិផ្ទាល់ខ្លួនមានអានុភាពលើការបង្រៀនរបស់គាត់ទេ។ ដាច់ខាតគាត់ត្រូវយកបទគម្ពីរជាមូលដ្ឋាននៃការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀន។ (ធីម៉ូថេទី២ ៤:២-៤) តាមវិធីនេះ មនុស្សដែលមានចិត្តទៀងត្រង់នឹងត្រូវណែនាំឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាអំពីរឿងផ្សេងៗ មិនមែនឆ្លងតាមទស្សនវិជ្ជារបស់លោកីយ៍ទេ។ (កូល៉ុស ២:៤, ៨) សព្វថ្ងៃនេះក៏ដូចគ្នាដែរ។
យើងត្រូវតែមានកិរិយាល្អ
១១, ១២. តើកិរិយាប្រព្រឹត្តរបស់យើងទាក់ទងនឹងការកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវដោយដូចម្ដេច?
១១ យើងត្រូវធ្វើច្រើនជាងកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវដោយប្រកាសសេចក្ដីពិតក្នុងបន្ទូលនោះ។ កិរិយាប្រព្រឹត្តរបស់យើងក៏ត្រូវសមស្របតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដែរ។ «យើងរាល់គ្នាជាអ្នកធ្វើការជាមួយនឹងព្រះ» ដូច្នេះយើងមិនត្រូវជាអ្នកធ្វើការដែលនិយាយពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះតែមិនធ្វើតាមនោះ។ (កូរិនថូសទី១ ៣:៩) ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះចែងថា៖«អ្នកឯង ដែលបង្រៀនគេ តើមិនបង្រៀនដល់ខ្លួនឯងទេឬអី? អ្នកឯងដែលប្រដៅថា កុំឲ្យលួចគេ តើអ្នកលួចឬទេ? អ្នកឯងដែលថា កុំឲ្យផិតគ្នា តើអ្នកផិតឬទេ? អ្នកឯងដែលស្អប់ខ្ពើមរូបព្រះ តើអ្នកប្លន់វិហារឬទេ?»។ (រ៉ូម ២:២១,២២) ហេតុនេះ ក្នុងនាមជាអ្នកធ្វើការជាមួយនឹងព្រះនាបច្ចុប្បន្នកាលនេះ វិធីមួយដែលយើងកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវគឺដោយស្ដាប់តាមការដាស់តឿនដូចតទៅនេះថា៖ «ចូរទីពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអស់អំពីចិត្ត កុំឲ្យពឹងផ្អែកលើយោបល់របស់ខ្លួនឡើយ ត្រូវឲ្យទទួលស្គាល់ទ្រង់នៅគ្រប់ទាំងផ្លូវឯងចុះ នោះទ្រង់នឹងដំរង់អស់ទាំងផ្លូវច្រករបស់ឯង»។—សុភាសិត ៣:៥, ៦
១២ ដោយកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ តើយើងអាចសង្ឃឹមទទួលលទ្ធផលយ៉ាងណា? សូមពិចារណានូវឥទ្ធិពលដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះក្នុងព្រះគម្ពីរអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើជីវិតរបស់មនុស្សទៀងត្រង់។
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលជំរុញឲ្យកែប្រែ
១៣. តើការអនុវត្តន៍តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអាចបណ្ដាលឲ្យមនុស្សម្នាក់ធ្វើអ្វី?
១៣ នៅពេលមនុស្សទទួលស្គាល់ថាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាអ្វីគួរឲ្យទុកចិត្ត សារក្នុងព្រះគម្ពីរមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងបណ្ដាលឲ្យពួកគេធ្វើការកែប្រែយ៉ាងធំក្នុងជីវិតរបស់ខ្លួន។ ប៉ុលក៏ជាសាក្សីដែលធ្លាប់ឃើញព្រះបន្ទូលមានឥទ្ធិពលនិងអានុភាពល្អទៅលើជនដែលបានទៅជាគ្រីស្ទាននៅទីក្រុងថែស្សាឡូនីចពីបុរាណ។ ហេតុនេះប៉ុលប្រាប់ពួកគេថា៖«យើងខ្ញុំអរព្រះគុណដល់ព្រះ ឥតមានដាច់ គឺដោយព្រោះកាលអ្នករាល់គ្នាបាន ទទួលព្រះបន្ទូល ជាដំណឹងពីព្រះ ដោយសារយើងខ្ញុំ នោះមិនបានទទួល ទុកដូចជាពាក្យរបស់មនុស្សទេ បានទទួល តាមភាពដ៏ពិតនៃដំណឹងនោះវិញ គឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ដែលបណ្ដាលមកក្នុងអ្នករាល់គ្នាជាពួកអ្នកជឿ»។ (ថែស្សាឡូនីចទី១ ២:១៣) ចំពោះជនគ្រីស្ទានទាំងនេះនិងអស់អ្នកដែលកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងពិតនោះ តក្កវិជ្ជាដ៏អន់ខ្សោយរបស់មនុស្សជាតិមិនអាចប្រៀបស្មើនឹងប្រាជ្ញាខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតរបស់ព្រះទេ។ (អេសាយ ៥៥:៩) ជនថែស្សាឡូនីច«បានទទួលព្រះបន្ទូល ដោយសេចក្ដីអំណររបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ក្នុងកាលដែលកំពុងតែកើតទុក្ខលំបាកជាខ្លាំង»ហើយបានធ្វើជាគំរូសំរាប់អ្នកជឿគ្នីគ្នា។—ថែស្សាឡូនីចទី១ ១:៥-៧
១៤, ១៥. តើសារក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលខ្លាំងប៉ុនណាទៅ? ហេតុអ្វី?
១៤ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលខ្លាំងក្លា ដូចគ្នានឹងព្រះយេហូវ៉ាដែលជាអ្នកនិពន្ធ។ បន្ទូលនោះមកពី«ព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់នៅ» ដែល«ផ្ទៃមេឃបានកើតមក»ដោយសារព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ហើយបន្ទូលនោះ‹ចំរើនកើនឡើង ក្នុងការអ្វី ដែលត្រូវចាត់ទៅធ្វើនោះ›។ (ហេព្រើរ ៣:៧; ទំនុកដំកើង ៣៣:៦; អេសាយ ៥៥:១១) បណ្ឌិតព្រះគម្ពីរម្នាក់បានកត់សម្គាល់ថា៖ «ព្រះនិងបន្ទូលរបស់ទ្រង់គឺផ្សារជាប់គ្នា។ ទ្រង់មិនបដិសេធលែងទទួលស្គាល់បន្ទូលនោះដូចជាគ្មានទំនាក់ទំនងនឹងទ្រង់នោះទេ ... ដូច្នេះបន្ទូលនោះមិនដែលឥតន័យឥតប្រយោជន៍ហាក់បីដូចជាមានបន្ទូលហើយមិនគិតដល់បន្ទូលនោះទៀតទេ ដ្បិតបន្ទូលនោះជាចំណងចងភ្ជាប់ទៅនឹងព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់»។
១៥ តើសារក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលខ្លាំងប៉ុនណាទៅ? សារនោះមានឥទ្ធិពលខ្លាំងមហិមា។ ប៉ុលបានសរសេរយ៉ាងសមរម្យថា៖«ព្រះបន្ទូលនៃព្រះនោះរស់នៅ ហើយពូកែផង ក៏មុតជាងដាវណាមានមុខ២ ទាំងធ្លុះចូលទៅ ទាល់តែកាត់ព្រលឹងនឹងវិញ្ញាណ ហើយសន្លាក់នឹងខួរឆ្អឹងដាច់ពីគ្នា ទាំងពិចារណាអស់ទាំងគំនិតដែលចិត្តគិត ហើយដែលសំរេចដែរ»។—ហេព្រើរ ៤:១២
១៦. តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអាចធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់កែប្រែប៉ុនណាទៅ?
១៦ សារក្នុងព្រះគម្ពីរជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគឺ«មុតជាងដាវណាមានមុខ២»ទៅទៀត។ ដូច្នេះ សារនោះហាក់បីដូចជាមានកម្លាំងចាក់ធ្លុះជ្រៅជាងឧបករណ៍ណារបស់មនុស្សជាតិ។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះហាក់បីដូចជាចាក់ទម្លុះដល់ធាតុពិតរបស់មនុស្សម្នាក់និងជំរុញឲ្យកែប្រែលក្ខណៈខាងក្នុង ដោយមានអានុភាពទៅលើរបៀបគាត់គិតគូរ អ្វីដែលគាត់ស្រឡាញ់ ហើយធ្វើឲ្យគាត់ទៅជាអ្នកធ្វើការជាមួយព្រះដែលព្រះសព្វព្រះហឫទ័យ។ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះពិតជាឧបករណ៍មួយពូកែណាស់!
១៧. សូមពន្យល់អំពីឥទ្ធិពលដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះបានជំរុញឲ្យកែប្រែ។
១៧ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទម្លាយឲ្យឃើញធាតុពិតរបស់មនុស្សម្នាក់ ជាជាងលក្ខណៈដែលគាត់នឹកស្មានថាខ្លួនមានឬក៏លក្ខណៈដែលគាត់ឲ្យអ្នកឯទៀតឃើញ។ (សាំយូអែលទី១ ១៦:៧) សូម្បីតែមនុស្សទុច្ចរិតក៏អាចលាក់ធាតុពិតរបស់ខ្លួនដោយធ្វើពុតជាមនុស្សសុភាពឬមនុស្សដែលគោរពព្រះ ដូចជាយកដែកដែលមានច្រែះស៊ីទៅលាបពណ៌ឲ្យឃើញស្អាតវិញ។ មនុស្សកាចអាក្រក់ក្លែងខ្លួនជាមនុស្សល្អដោយមានបំណងអាក្រក់។ មនុស្សអួតខ្លួនចង់ឲ្យមនុស្សសរសើរ ដូច្នេះពួកគេធ្វើពុតជាមនុស្សរាបទាបដូចជាតួល្ខោនពាក់មុខដើរតួ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអាចសឲ្យឃើញលក្ខណៈពិតនៅក្នុងចិត្តវិញ នោះអាចជំរុញអ្នកដែលមានចិត្តរាបទាបយ៉ាងខ្លាំងឲ្យដោះចោលនូវមនុស្សចាស់ហើយ«ប្រដាប់ខ្លួន ដោយមនុស្សថ្មីវិញ ដែលកើតមកក្នុងសេចក្ដីសុចរិត ហើយក្នុងសេចក្ដីបរិសុទ្ធរបស់ផងសេចក្ដីពិត តាមភាពព្រះ»។ (អេភេសូរ ៤:២២-២៤) សេចក្ដីបង្រៀនក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអាចជំរុញឲ្យមនុស្សអៀនប្រៀនប្រែក្លាយទៅជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដ៏មោះមុតក្លាហានហើយជាអ្នកប្រកាសដ៏ខ្នះខ្នែងអំពីព្រះរាជាណាចក្រព្រះ។—យេរេមា ១:៦-៩
១៨, ១៩. ដោយមានមូលដ្ឋានលើវគ្គទាំងពីរនេះឬបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដែលមានក្នុងកិច្ចផ្សាយ សូមរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលសេចក្ដីពិតក្នុងបទគម្ពីរអាចកែប្រែទស្សនៈរបស់មនុស្ស។
១៨ ឥទ្ធិពលជំរុញឲ្យកែប្រែដែលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមាននោះ មានអានុភាពល្អទៅលើមនុស្សនៅគ្រប់ទីកន្លែង។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកប្រកាសពីព្រះរាជាណាចក្រព្រះនៅទីក្រុងភ្នំពេញប្រទេសកម្ពុជាបានចុះទៅខេត្តកំពង់ចាម។ ដោយសារគ្រូគង្វាលគ្រីស្ទសាសនាម្នាក់នៅទីនោះបានឮពួកបព្វជិតនិយាយអាក្រក់អំពីស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា នោះគាត់បានរៀបចំជួបស្មរបន្ទាល់នៅលើកក្រោយដែលពួកគេទៅខេត្តនោះ។ គ្រូគង្វាលនោះបានសួរសំនួរជាច្រើនផ្ទួនៗគ្នាអំពីការធ្វើពិធីបុណ្យផ្សេងៗ និងបានស្ដាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ពេលស្មរបន្ទាល់បានវែកញែកជាមួយនឹងគាត់ពីបទគម្ពីរ។ ក្រោយមក គាត់បានឧទានថា៖«ឥឡូវខ្ញុំដឹងថាអ្វីដែលគ្រូគង្វាលឯទៀតបាននិយាយអំពីពួកអ្នក គឺមិនពិតទេ! ពួកគេបានអះអាងថាអ្នកមិនប្រើព្រះគម្ពីរទេ ប៉ុន្តែព្រឹកនេះ អ្នកបានប្រើព្រះគម្ពីរតែប៉ុណ្ណោះ!»។
១៩ គ្រូគង្វាលនេះបានបន្តពិគ្រោះអំពីព្រះគម្ពីរជាមួយនឹងស្មរបន្ទាល់នៅពេលក្រោយៗទៀត ហើយមិនបានអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកដទៃរារាំងដោយគំរាមកំហែងថាគាត់នឹងត្រូវដកហូតពីតំណែងជាគ្រូគង្វាលនោះ។ គាត់បានប្រាប់មិត្តភក្ដិម្នាក់អំពីការពិគ្រោះនោះហើយមិត្តនោះបានចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយស្មរបន្ទាល់ផងដែរ។ មិត្តភក្ដិនោះបានរំភើបចិត្តអំពីអ្វីដែលគាត់បានរៀនដល់ម្ល៉េះដែលនៅព្រះវិហារ គាត់បានពោលថា«សូមទាំងអស់គ្នាមកសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា!»។ មិនយូរក្រោយនោះ គ្រូគង្វាលនេះ និងអ្នកឯទៀតបានចាប់ផ្ដើមសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា។
២០. តើបទពិសោធន៍របស់ស្ត្រីម្នាក់នៅប្រទេសហ្គាណាបង្ហាញពីឥទ្ធិពលនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច?
២០ ឥទ្ធិពលនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះក៏ត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយករណីរបស់លោកស្រីផល្លីណានៅប្រទេសហ្គាណា។ អ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រពេញពេលម្នាក់បានបង្រៀនគាត់អំពីព្រះគម្ពីរដោយប្រើសៀវភៅចំណេះដែលនាំទៅដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ * ផល្លីណាមានប្ដីដែលមានប្រពន្ធច្រើន ហើយផល្លីណាយល់ឃើញថាគាត់ត្រូវកែប្រែស្ថានភាពនេះ ប៉ុន្តែប្ដីនិងសាច់ញាតិទាំងអស់របស់គាត់បានប្រឆាំងយ៉ាងឃោរឃៅ។ ជីតារបស់ផល្លីណាជាចៅក្រមក្នុងតុលាការជាន់ខ្ពស់ហើយក៏ជាចាស់ទុំក្នុងព្រះវិហារមួយដែរ។ លោកបានខំបញ្ចុះបញ្ចូលផល្លីណាដោយពន្យល់ម៉ាថាយ ១៩:៤-៦ខុសអត្ថន័យ។ ចៅក្រមនោះនិយាយហាក់បីដូចជាត្រូវដែរ ប៉ុន្តែ ផល្លីណាទទួលស្គាល់យ៉ាងលឿនថា នេះស្រដៀងគ្នានឹងពេលសាតាំងមួលបង្កាច់បន្ទូលរបស់ព្រះពេលវាខំល្បួងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ (ម៉ាថាយ ៤:៥-៧) ផល្លីណានឹកចាំពីបន្ទូលដ៏ច្បាស់លាស់របស់ព្រះយេស៊ូអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ថា ព្រះបានបង្កើតមនុស្សប្រុសមួយនិងស្រីមួយ មិនមែនប្រុសមួយហើយស្រីច្រើនទេ ហើយថាពីរនាក់ទៅជាសាច់តែមួយ មិនមែនបីនាក់រួមជាសាច់តែមួយទេ។ ផល្លីណាបានប្រកាន់តាមការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ ហើយទីបំផុតត្រូវគេអនុញ្ញាតឲ្យលែងលះតាមប្រពៃណីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលមានប្រពន្ធច្រើននោះ។ បន្ដិចក្រោយមក គាត់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទៅជាអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រដ៏សប្បាយម្នាក់។
ចូរបន្តកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវជានិច្ច
២១, ២២. (ក) ក្នុងនាមជាអ្នកប្រកាសពីព្រះរាជាណាចក្រ តើយើងគួរតាំងចិត្តធ្វើអ្វី? (ខ) តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទក្រោយ?
២១ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះក្នុងព្រះគម្ពីរពិតជាឧបករណ៍មានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ណាស់ដែលយើងអាចប្រើជួយអ្នកឯទៀតកែប្រែជីវិតដើម្បីចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា។ (យ៉ាកុប ៤:៨) ដូចជាជាងម្នាក់ដ៏ឆ្នើមប្រើឧបករណ៍ធ្វើការយ៉ាងប៉ិនប្រសប់និងបានលទ្ធផលល្អ ចូរយើងតាំងចិត្តព្យាយាមឲ្យអស់ពីចិត្តដើម្បីប្រើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាព្រះគម្ពីរដោយប៉ិនប្រសប់ក្នុងកិច្ចការដែលព្រះបានប្រទានជាអ្នកប្រកាសអំពីព្រះរាជាណាចក្រ។
២២ តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចប្រើបទគម្ពីរដោយប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ជាងក្នុងកិច្ចការណែនាំឲ្យមនុស្សទៅជាសិស្សនោះ? វិធីមួយគឺដោយបណ្ដុះបណ្ដាលសមត្ថភាពរបស់យើងជាគ្រូបង្រៀនដែលចេះបញ្ជាក់ហេតុផលនាំឲ្យជឿ។ សូមផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើអត្ថបទក្រោយដែលលើកឡើងវិធីបង្រៀននិងវិធីជួយអ្នកឯទៀតជឿតាមសារព្រះរាជាណាចក្រ។
[កំណត់សម្គាល់]
^ វគ្គ 20 បោះពុម្ពដោយស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា
តើអ្នកចាំទេ?
• តើអ្នកប្រកាសពីព្រះរាជាណាចក្រមានឧបករណ៍អ្វីខ្លះ?
• ហេតុដូចម្ដេចខ្លះបានជាប៉ុលជាគំរូល្អពីអ្នកធ្វើការ ដើម្បីព្រះរាជាណាចក្រ?
• តើការកាត់ស្រាយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយ៉ាងត្រឹមត្រូវរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
• តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងព្រះគម្ពីរមានឥទ្ធិពលខ្លាំងប៉ុនណាទៅ?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ២០]
ឧបករណ៍ខ្លះៗដែលជនគ្រីស្ទានប្រើ ក្នុងកិច្ចប្រកាសពីព្រះរាជាណាចក្រ